POLITIEKE KERMIS
MET TWEE PRIJZEN
2
George McGovern
Hubert Humphrey
-r
George Wallace
TROUW/KWARTET ZATERDAG 8 JUU 1972
McGovern, Humphrey, Wallace, of...? Maandag begint in Miami de Democratische
conventie, die zal uitmaken wie de strijd tegen Nixon mag aanbinden. Jelte Rep
legt hieronder uit hoe dol zo'n conventie verloopt en beschrijft hiernaast in
het kort, hoe de drie belangrijkste kandidaten denken over Amerika's problemen.
ÈmBh*.
De Amerikaanse partijconventies
vormen wel het meest lachwek
kende en onbegrijpelijkste onder
deel van het toch al zo ingewik
kelde verkiezingssysteem. Eén
van de twee partijen zal de nieu
we president aanwijzen, de mach
tigste regeringsleider ter wereld,
maar de conventies schijnen zich
nauwelijks bewust te zijn van de
ernst van hun bezigheden. In
plaats van ernstige mannen, ziet
men in de conventiehal een uitge
laten menigte, die spreekkoren
aanheft, met de voeten op de
grond roffelt, op papieren toeters
blaast en met borden zwaait. Par
tijbonzen hossen, dansen en zin
gen in lange polonaises tijdens
dit politieke carnaval.
Toch verloopt zo'n conventie volgens
een vast programma, dat de ernst als
eerste punt aan de orde laat komen.
Een lange stoet geestelijken van uit
eenlopende geloofsovertuigingen
komt een segen afsmeken. Daarna
kweelt een uitverkoren zangeres met
al haar kunnen het nationale volks
lied en vervolgens luistert de menigte
naar de openingsrede (keynote-spech).
Zelfs stokdove afgevaardigden kunnen
hiervan mee genieten, want ze wordt
niet uitgesproken maar uitge
schreeuwd Om de paar zinnen be
tuigt de menigte haar instemming
met luid gebrul en gestamp. De bood
schap komt er op neer, dat de tegen
partij verantwoordelijk gesteld wordt
voor alle ellende en allp kwaad in het
land, dat de eigen partij slechts won
derbaarlijke deugden bezit en dat
straks het goede het kwade verplette
rend zal verslaan.
Als dit ritueel is afgehandeld gaat de
conventie over tot het kiezen van vier
commissies. De commissie voor regle
ment en orde heeft de gemakkelijkste
taak. want ze besluit meestal de re
gels van vier Jaar geleden te handha
ven. Dit keer zijn enkele bepalingen
voorgesteld, die de conventie wat za
kelijker moeten maken. Een tweede
commissie is die voor het onderzoek
van de geloofsbrieven, die dit keer
meer dan ooit tevoren van zich heeft
doen spreken. Zij moet nagaan of de
gedelegeerden volgens de Juiste regels
zijn gekozen en een juiste afspiegeling
van hun staat vertegenwoordigen. Haar
beslissingen McGovern 151 gedelegeer
den af te nemen en burgemeester
Daley's delegatie de deur te wijzen zal
beslist een bittere woordenwisseling
ten gevolge hebben
Commissie nummer drie heeft tot
taak een partij-programma op te stel
len. een 'platform', zoals de Amerika
nen dat noemen Een voorbereidende
commissie heeft dit werk enige weken
voor de conventie ter hand genomen
en een aantal regionale vergaderingen
in het land gehouden. Vertegenwoor
digers van allerlei belangengroepen
verdringen zich rondom die commis
sie om inspraak te krijgen en bijge
volg wemelt het ontwerp dan ook van
de dubbelzinnigheden. Op de conven
tie wordt het ontwerp aangepast aan
de eisen van de gedelegeerden.
Opmerkelijk
Dc vierde commissie, die van 'perma
nente organisatie' verdeelt de functies
van voorzitter en secretaris. Aange
zien de voorzitter ondermeer tot taak
heeft sprekers 'op te merken', zal
iedere kandidaat een met hem sympa
thiserende voorzitter willen hebben.
Een voorzitter, die voor kandidaat A
is. kan gemakkelijk sprekers, die voor
kandidaat B zijn, 'over het hoofd
zien', ook al zouden die In het mid
denpad staan te trappelen. Bovendien
kan de voorzitter de debatten met
schorsingen en dergelijke ten gunste
van zijn kandidaat laten verlopen.
Op de derde dag bereikt de conventie
haar hoogtepunt. De strijd om de
geloofsbrieven en het partijprogram
ma is dan gestreden, maar het voor
naamste, het kiezen van een presi
dentskandidaat, moet nog gebeuren.
De conventiehal is eivol. Alleen de
kandidaten zelf zijn niet aanwezig. Zij
volgen in hun hotelkamers de strijd,
die straks zal ontbranden. Een batte
rij telefoontoestellen zorgt voor ver
binding met hun commandoposten in
de conventiehal.
Dan begint het voorstellen van de
kandidaten alleen bij naam. Ook
dit is een heel ritueel. De namen van
de gegadigden worden bekend door
een statenappèl. De namen van de
voorgedragen kandidaten worden in
een niet al te lange 'nominating-
speech', waarin alle mogelijke ver
diensten en kwaliteiten worden opge
somd en opgepoetst. De redenaar is
met zorg uitgekozen door de kandi
daat. want veel hangt van hem af. Hij
moet een goede bekende zijn, geest
driftig kunnen praten, en eigenlijk
iemand zijn van wie men niet ver
wacht had. dat hij die kandidaat zou
steunen. Dit zou nog twijfelende delp-
gaties kunnen overhalen.
Favorite sons
De 'gangmaker' noemt de naam van
de kandidaat pas in de laatste zinnen
van zijn toespraak, bij wijze van cli
max. Na iedere nominatie-rede volgt
een ovatie, die voorheen zo lang mo
gelijk gerekt moest worden en waar
aan zoveel mogelijk mensen moesten
deelnemen. Veel staten stellen echter
iemand voor, die geen kans heeft op
de nominatie. Dat zijn de zogenaamde
Veer beminde zonen' (favorite sons).
Zo iemand wordt voorgedragen óf om
dat de staat hem dat plezier wil doen.
óf omdat men hoopt dat, als de stem
men staken men op zo'n kandidaat zal
terugvallen, óf omdat de staat het nog
niet eens is over een kandidaat, óf
omdat de staat pas een kandidaat wil
steunen, als bepaalde toezeggingen
zijn gedaan
De ovaties voor de 'favorite sons'
vallen in het niet bij die voor de
werkelijke kanshebbers, want dan ko
men duizenden voeten van de vloer.
In de hotelkamers van de kandidaten
gaan de chronometers lopen. In de
hal breekt een pandemonium los. Mu
ziekkorpsen zetten zich in beweging,
omcirkeld door huppelende fraaie
meisjes, die weifelende afgevaardig
den trachten mee te lokken. Borden,
spandoeken en ballonnen gaan de
lucht in. Het wordt een wilde polo
naise onder het motto: wie het hardst
brult, brult het best. De publieke
tribune moedigt, met veronachtza
ming van de stembanden, de woeste
indianendans aan. Met het lawaai en
dc duur van de polonaise is het
prestige van de kandidaat gemoeid, ze
kan een uur en soms nog veel langer
duren.
uitzendingen aantrekkelijk blijven. De
'nominating-speeches' zijn besnoeid
tot vijftien minuten. Polonaises zijn
verboden en wordt er toch gehost,
dan zal deze onderbreking van de
spreektijd worden afgetrokken. Een
andere wijziging is dat de staten niet
meer in alfabetische volgorde zullen
stemmen, maar dat het lot beslist
over de volgorde. De Republikeinen
hebben hun conventie ingekrompen
tot drie dagen en hopen minder en
kortere redevoeringen te horen. Bij
hen zijn polonaises wel toegestaan,
maar alleen voor afgevaardigden en
hun plaatsvervangers.
Als alle kandidaten aan de gedelegeer
den zijn voorgesteld, kan de stem
ming beginnen. De namen van de
staten worden afgeroepen en delega
tie-leiders maken om de beurt be
kend, hoeveel stemmen gaan naar
welke kandidaat. Meestal worden de
stemmen verdeeld over een aantal
kandidaten. Dit jaar heeft een Demo
cratische kandidaat 1.509 stemmen no
dig. De Republikein moet 674 stem
men hebben, een aantal dat Nixon bij
de voorverkiezingen reeds ruim
schoots gepasseerd is. Slaagt een kan
didaat er niet in reeds bij de eerste
stemmingsronde de nominatie te ver
werven, dan is het moment aangebro
ken om politieke koehandel op grote
schaal te bedrijven. Het wordt een
kwestie van loven en bieden. Veel
delegaties zijn na die eerste stemming
niet meer gebonden aan de uitslag
van de voorverkiezingen of aan ande
re instructies.
Beloften
Vaak zijn delegaties gaarne bereid in
ruil voor toezeggingen en beloften
van kandidaat te veranderen. De on
derhandelaars mengen zich in de me
nigte. Ze weten dat het beter is
toezeggingen te doen en die niet te
houden, dan ze niet te doen. De
kandidaat in wiens naam al dat lek
kers beloofd wordt, zit in zijn hotel
kamer en kan altijd later zeggen van
niets te weten Een kandidaat wiens
steun in de volgende stemmingsronde
niet is gegroeid, kan wel inpakken.
Bij dc derde stemming zal zijn steun
waarschijnlijk wegbrokkelen naar een
andere kandidaat. De afgevaardigden
zoeken een winnaar en daarom zullen
ze zich snel aansluiten bij die kandi
daat. wiens aanhang zienderogen
groeit. Iedere keer als een staat van
kandidaat verandert, geeft dat aanlei
ding tot nieuwe wilde tonelen in de
conventiehal.
Het kan tenslotte gebeuren, dat er bij
de stemmingen geen noemenswaardige
verschuivingen meer plaatsvinden. Zij
zijn dan op een dood punt ('dead
lock') gekomen. Dan komen de mach
tige partijbonzen in actie. Ze steken
in een afgelegen ruimte de koppen bij
elkaar en beraadslagen op welke onbe
tekenende kandidaat (een zogenaamde
'dark horse", donker paard) z ij nu
zullen gokken. Die 'dark horses' zijn
doorgaans niet de beste presidenten.
Harding. onmiskenbaar Amerika's
slechtste president, was zo'n kandi
daat die 'gemaakt' werd in een rokeri
ge hotelkamer.
Zakelijker
De vijfduizend afgevaardigden naar de Democratische partij
conventie hebben samen 3016 stemmen. Voor de presidents-
nominatuur is een eenvoudige meerderheid voldoende: 1509
stemmen. De stemmen zijn als volgt verdeeld:
Alabama
37
Maryland
53
Rhode Island
22
Alaska
10
Massachusetts
102
South Carolina
32
Arizona
25
Michigan
132
South Dakota
17
Arkansas
27
Minnesota
64
Tennessee
49
California
271
Mississippi
25
Texas
130
Colorado
36
Missouri
73
Utah
19
Connecticut
51
Montana
17
Vermont
12
Delaware
13
Nebraska
24
Virginia
53
Florida
81
Nevada
11
Washington
52
Georgia
53
New Hampshire 18
West Virginia
35
Hawaii
17
New Jersey
109
Wisconsin
67
Idaho
17
New Mexico
18
Wyoming
11
Illinois
170
New York
278
Washington DC
15
Indiana
76
North Carolina
64
Iowa
46
North Dakota
14
Panama-
Kansas
35
Ohio
153
Kanaalzone
3
Kentucky
47
Oklahoma
39
Guam
8
Louisiana
44
Oregon
34
Porto Rico
7
Maine
20
Pennsylvania
182
Maagdeneilanden 3
Vietnam
Sinds 1963 tegenstander van de Amerikaanse in
terventie in Vietnam. Meent dat de Amerikaanse
regering president Thieu haar steun moet ontzeg
gen. moet aandringen op een coalitie-regering,
waarin ook de Viet Cong zitting heeft, en asiel
moet aanbieden aan Vietnamese leiders, die zich
in gevaar gebracht voelen. Propageert stopzetting
van alle Amerikaanse bombardementen en terug
trekking van alle Amerikaanse troepen binnen 90
dagen, ervan uitgaand dat Hanoi dan de Ameri
kaanse krijgsgevangenen zal laten gaan.
Vice-president
Maar deze keer willen de Democraten
zo'n dolgedraaide kermis voorkomen.
Senator McGovern heeft ervoor geij
verd, dat er wat zakelijker vergaderd
zal worden en dat de rechtstreekse tv-
Vindt het bombarderen van Noord-Vietnam en de
mijnblokkade gevaarlijk en niet effectief. Bepleit
het bijeenroepen van de Veiligheidsraad om te
komen tot een staakt-het-vuren onder internatio
naal toezicht. Is voorstander van een 'onmiddelij-
ke terugtrekking' van land- zee en luchtmacht,
zodra overeenstemming is bereikt over het vrijla
ten van de Amerikaanse krijgsgevangenen. Steun
de in 1968 de Vietam-politiek van Lyndon John
son, maar verandert momenteel geleidelijk zijn
standpunt naar een kritischer positie.
Buitenlandse politiek
Wil een einde maken 'aan het 'anti-communisme
als enige grondslag voor de Amerikaanse buiten
landse politiek' en wil het accent van wapenlever-
anties en allianties verleggen naar onderhandelin
gen en beperking van de bewapeningswedloop.
Voorstander van halvering van het aantal Ameri
kaanse militairen in Europa. Heeft aangedrongen
op een presidentiële verklaring, dat de VS bereid
zijn Peking te erkennen en heeft er schande van
gesproken dat de VS Japan niet hebben geconsul
teerd over Amerika's China-politiek. Is voorstan
der van krachtige steun aan Israël om het militai
re evenwicht in het Midden-Oosten te bewaren,
maar preekt Amerikaanse neutraliteit ten aanzien
van de grenskwesties in het Midden-Oosten.
Voorstander van normaüsering van de betrekkin
gen met Peking, maar kritiseerde Nixons China-
politiek, omdat Japan niet van tevoren was gecon
sulteerd. Ziet het Amerikaans-Russische SALT-
overleg als een eerste stap naar een wereldwijde
beperking van de bewapeningswedloop Bepleit
een strikt verbod op het nemen van kernproeven.
Is tegenstander van eenzijdige troepenverminde
ring in Europa. Kritiseert 'inconsequenties' in
Nixons Midden-Oosten-politiek (het aanmoedigen
van Arabische 'onverzoenlijkheid' en het hinderen
van onderhandelingen). Is voor flinke Amerikaan
se economische en militaire steun aan Israël.
Defensie-uitgaven
Wil industrie en technologie zich laten richten op
binnenlandse problemen in plaats van op het
ontwikkelen van nieuwe wapens. Heeft een be
snoeiing van het defensie-budget met 30 miljard
dollar per jaar voorgesteld, hetgeen hij mogelijk
acht door verspilling en dubbel werk tegen te
gaan. Is voorstander van een vrijwilligersleger en
wil de Amerikaanse troepensterkte terugbrengen
van 2.505.000 naar 1.735.000 man. Kritiseert de te
grote vernietigingskracht van het Amerikaanse
kernwapen-arsenaal en wil fondsen besnoeien cn
voor het ontwikkelen van 'overbodige' nieuwe wa
pens vliegtuigen cn raketten.
Wil geld besparen op de defensie-uitgaven door
het herzien van het patroon van Amerikaanse
bases in het buitenland en door verspilling tegen
te gaan in de loodzware top van het opperbevel.
Bepleit beperkingen bij het ontwikkelen van nieu
we wapens ten einde verspilling tegen te gaan en
de wapenwedloop te matigen. Gelooft dat de
Sowjet-Unie ongeveer gelijk staat met de Verenig
de Staten wat strategische wapens betreft en
meent dat de tijd rijp is voor een overeenkomst
op het gebied van dc bewapening. Is voorstander
van een geleidelijke omschakeling naar een vrij
willigersleger.
Bepleit militaire overmacht in plaats van paritJ
met dc Sowjet-Unie en stelt een offensieve, f
plaats van een afschrikkingskernmacht
Meent dat militaire leiders meer zeggensch^
moeten hebben over de defecsie-politiek en
veel meer geld en moeite besteden aan
ontwikkelen van wapens en ruimtevaart. Besnol
ingen in de defensie-uitgaven kunnen gevaarlMj
zijn en daarom moet in versneld tempo een grii"
ABM anti-raket) raketsysteem worden gebou#
in Amerika. Wil het Amerikaane leger verzei
ren. dat het nooit in actie hoeft te komen zond»
'totale steun van het thuisfront'.
Economie
Stelt federale programma's voor, waardoor een
miljoen nieuwe arbeidsplaatsen zullen ontstaan
bij het openbaar vervoer, de woningbouw, do
medische zorg en crèches en wil de (zwakke)
pogingen om de werkloosheid onder tieners tegen
te gaan, vervijfvoudigen. Gelooft dat als de
regering arbeidsplaatsen creëert, de economie zich
zal herstellen en belastingopbrengsten groter zul
len worden. Beweert dat de gemiddelde Amerikaan
de dupe is van Nixons economische politiek,
waarbij lonen aan banden liggen en prijzen om
hoog kunnen schieten. Wil strengere controle op
winsten.
Wil dc regering 1 miljard dollar laten investeren
om 2,6 miljoen nieuwe arbeidsplaatsen te creëeren
door grootscheepse projecten op te zetten als het
transport-systeem en het bestrijden van de ver
vuiling. Wil ambtenarenpensioenen en uitkeringen
van sociale zaken automatisch mee laten groeien
met de kosten van het levensonderhoud. Steunt de
vakbonden in hun kritiek dat Nixons loon- en prijs
beleid de arbeiders benadeelt.
Inflatie is veroorzaakt door 'vooruitstrevende wa
geefprogramma's', die 'ons geld waardeloos hei
ben gemaakt.' Bepleit besnoeiing van de buita
landse hulp en zelfbewapening van de bondgeni
ten om de Amerikaanse tekorten te bestrijde
Belastingvermindering is mogelijk door mind*
regeringsuitgaven en door het dichten van
mazen in de belastingwetten en zal de koopki
van de consument doen toenemen, de produl
opvoeren en de werkloze weer aan het
zetten.
Belastinghervorming
Bepleit de belastingdruk te verleggen van de
lagere-inkomensgroepen en de middengroepen
naar maatschappijen en rijken. Zegt kans te zien
om door het dichten van de mazen in de belas
tingwetten, het beëindigen van belastingvoordelen
bij investeringen, een progressieve belasting
schaal, het zwaar belasten van grote erfenissen
en geschenken cn andere hervormingen aanzien
lijk meer belastinggeld op te halen dan voorheen,
terwijl de druk beter verdeeld is.
Het huidige belastingssysteem 'is gericht tegen de
arbeider, de boer, de kleine zakenman, de man
met een gemiddeld inkomen en speelt de zeer
rijken en speciale belangengroepen in de kaart'.
Stelde maatregelen voor die de fiscus 19 miljard
dollar zouden opleveren, die een einde zouden
maken aan het bevoordelen olie- en delfstofmaat
schappijen en die een sterkere progressie in de
belastingschalen beogen. Wil zwaardere belasting
op onroerend goed en geschenken en op andere
vluchtwegen voor de welgestelden
De federale' inkomensbelasting is een 'ontoelaat
re last voor de Amerikaanse middenstand', omd
de doorsnee arbeider bijna de helft van
salaris aan belasting betaalt, terwijl de welge
den gebruik maken van de mazen om minder!
betalen. Particuliere stichtingen en kerkelijke
dernemingen mogen niet meer belastingvrij ope
reTi. Levert kritiek op vele kerken wegens
financiële steun aan 'toegewijde revolutionair
en hekelt stichtingen als belasting-schuilplaat
voor de 'super-rijke élite' en de 'zijden-;
radikalen'.
Als de presidentskandidaat eenmaal
gekozen is, is de conventie over haar
hoogtepunt heen en willen de gedele
geerden de nog overgebleven agenda
punten snel afhandelen. Ze hebben
daarom geen zin veel drukte te ma
ken over de keuze van een kandidaat
voor het vice-presidentschap, die op
gelijke wijze als de presidentskandi
daat moet worden gekozen. De ver
moeide gedelegeerden zijn al lang blij
als de kandidaat met een redelijk
voorstel komt. De functie van vice-
president wordt van weinig belang
geacht. 'Een vice-president is iemand
die de tweede viool moet spelen zon
der over een strijkstok te beschikken',
is eens treffend opgemerkt.
Voor de gedelegeerden telt het meest
of de tweede man 'running-mate'de
kieslijst i 'ticket'» aantrekkelijker
maakt voor de kiezers. Zo koos de
katholieke, vooruitstrevende John
Kennedy, die uit het noorden kwam,
iemand uit het zuiden, die protestant
en aan de conservatieve kant was:
Lyndon Johnson. Spiro Agnew was de
man, die in 1968 Nixon aantrekkelij
ker moest maken voor het zuiden.
Toch wordt tegenwoordig meer aan
dacht geschonken aan de keuze van
de 'running-mate'. niet alleen omdat
van de 37 presidenten er acht als
ice-president zijn begonnen, maar
ook omdat de werkzaamheden van een
president sterk zijn toegenomen, maar
zijn fysieke kracht niet. Een deel van
zijn taken is de vice-president toege-
v allen.
Aan het einde van de conventie pose
ren de presidentskandidaat, zijn 'run-
mng-mate' en hun echtgenoten en
kinderen voor de fotografen. De afge-
\aardigden juichen nog eenmaal en
trekken dan. schor en met spierpijn,
huiswaarts in de vaste overtuiging
dat zij de toekomstige president van
de Verenigde Staten hebben aangewe
zen.
Sociale bijstand
Wil het gehele huidige bijstandssysteem over
boord zetten. Alle Amerikanen, ongeacht leeftijd
of sekse, krijgen een jaarlijkse uitkering van 1000
dollar. Zij die beneden de armoede-grens leven
mogen het gehele bedrag houden. De rijken
zullen alles terug moeten geven en de groep daar
tussen moet een met het inkomen variërend
gedeelte retourneren. Zodoende zal per jaar 14
miljard naar Amerika's armen laan en 29 miljard
naar de midden-groep. Is voorstander van massale
verruiming van de werkgelegenheid door het
stimuleren van nieuwe binnenlandse projecten.
Wil het huidige systeem verbeteren en wel zoda
nig dat de lust om te werken niet verslapt. 'Ik wil
dat Amerikanen aan het werk gaan en zich
verheugen in de achting en waardigheid, die met
het hebben van werk verbonden zijn'. Bepleit dat
de lasten voor de sociale bijstand geleidelijk van
de plaatselijke autoriteiten worden overgeheveld
naar de federale regering.
Is vierkant tegen het huidige systeem, dat
worpen is om mensen, die wel in staat zijn om
werken, te betalen om niet te werken'. H
programma zou zich moeten beperken tot ht
aan gehandicapten, blinden, invaliden en bejai
den. Maar op het ogenblik is het 'een natii
krankzinnigheid, uitgedacht door Harvard-bur<
craten'. Biedt geen alternatief.
Busvervoer scholieren
Ondersteunt het bussen van schoolkinderen ter
bevordering van de rassenintegratie van het on
derwijs. Meent dat het bussen op redelijke wijze
georganiseerd moet worden, als andere middelen
falen. Kritiseert Nixon. die uit dit emotionele
twistpunt politieke munt zou trachten te slaan.
Gelooft echter, dat het niet gaat om het bussen
maar om een goed onderwijs en propageert dan
ook dat de regering een derde van de lasten van
het onderwijs gaat dragen.
Noemt busvervoer van schoolkinderen 'een mid
del' om het onderwijs te integreren en te verbete
ren, maar is tegenstander van massaal bussen
Bussen is slechts dan toegestaan, wanneer het de
kwaliteit van het onderwijs voor een kind verbe
tert Gelooft het onderwijs van een kind zo veel
mogelijk in diens woonwijk moet worden gegeven.
Meent, dat de regering tenminste een-derde van
de kosten van het onderwijs op zich moet nemen
Bepleit een amendement op de grondwet, waai
het bussen van schoolkinderen om 'bepaalde get
len' te bereiken, verboden wordt Dit moet i
gebeuren, want het busvervoer van scholieren k
er oorzaak van zijn, dat er doden en gewondi
vallen en het kan psychologische schade toebrj
gen aan kinderen en ouders. Hekelt andere T
cratische presidentskandidaten omdat ze het I
sen niet willen verbieden. Wil plaatselijk schdj
vrijmaken van overheidsbemoeienis. Voors
van gebed op de scholen.
Burgerrechten
Ondersteunde alle burgerrechten-wetten van de
afgelopen tien jaar. Is voorstander van zelfbe
schikking en eigen ontwikkeling van de indianen
met minimale bemoeienis van Washington. Wil de
indianen 320 miljoen dollar lenen voor hun econo
mische ontwikkeling. Dringt aan op het 'doorlich
ten' van de federale politie (FBI), die volgens hem
discrimineert bij het in dienst nemen van vertegen
woordigers van minderheidsgroepen en bij speur
werk in zaken, die niet-blanken betreffen.
Is reeds lang voorstander van burgerrechtenwetge
ving. Dwong in 1948 de Democratische partij tot
een progressief standpunt en had een belangrijk
aandeel in de 'totstandkoming van de historische
burgerrechtenwet van 1964. Noemt Nixons econo
mische politiek een achteruitgang voor de econo
mische en sociale verworvenheden van de zwarte
Amerikanen. Wil met federale programma's voor
vakonderwijs en met beperken van de misdaad en
verslaving aan verdovende middelen Amerika's
minderheden helpen.
Hoewel hij zijn naam vestigde met zijn aanhanl
lijkheid aan rassensegregatie, ontkent hij
segregationist te zijn en beweert dat hij
standpunt in de loop van de tijd is gewijzigd. 5
verzet tegen het busvervoer heeft niets te do*
met rassen, maar spruit alleen voort uit
zorgen voor het welzijn van de kinderen. Be
digt de regering-Nixon ervan integratie op zuid
kjke scholen af te dwingen, terwijl zij in r
noorden niets doet op dit gebied.
i ii »mw i
iJPWR
Voorstander van 'geen-onzin'-benadering
vriend en vijand. Huidige chaotische wereldto
standen zijn oorzaak van Amerika's 'dubbelzim
ge' politiek. Amerika's eigenbelang moet
grondslag van de buitenlandse politiek zij
Dringt aan op het kappen van buitenlandse hui
aan Aaties die kritisch tegenover de VS staan,
bepleit herziening van de bijdragen aan de
als die een anti-Amerikaanse houding aannema
Buitenlandse hulp is verspilling van het geld di
in het binnenland broodnodig is. Voorstander vi
flinke bewapening door bondgenoten en tege
stander van China's toetreding tot de VN.
Ondersteunt de Amerikaanse terugtrekking
verzet zich tegen escalatie, hoewel alles
moet worden 'om de overgebleven
militairen te beschermen en de vrijheid te
nen van de Amerikaanse krijgsgevangenen.'
dat de Amerikaanse interventie een fout
is, waarvan de communisten hebben
Is vierkant tegen na-oorlogse hulp aan
Vietnam. De oorlog zou gewonnen zijn, als
ka had willen winnen, het noorden voortdurei
had gebombardeerd en krachtig was opgetreT
tegen Noordvietnamese troepen in Laos en C;
bodja.
treden i
'ai dn
