Verslaafden
in centrum
in 't Westland
dichtbij
Sosjale Joenit komt
in de kou te staan
eoeo
Drug-beieid
India-Pakistan
Van Schaf felaar springt alsnog
Astmakliniek
toch dicht
&L
- TROUW/KWARTET DINSDAG 4 JULI 1972
De Nederlandse overheid staat al jaren
op het min of meer verlichte stand-
punt, dat de gebruiker van drugs moet
ia- worden gezien als een patiënt, en niet
'<h als een delinquent. Na daartoe vele
e' malen te zijn aangespoord door instan-
lies en deskundigen uit de sector van
e- de geestelijke volksgezondheid, heeft
de regering nu besloten, uit dit stand-
li punt de consequenties te trekken. Het
gebruik en het bezit van marihuana
worden uit de sfeer van het misdrijf
gehaald en tot een overtreding ge
maakt. Geen gevangenisstraf dus meer
voor de gebruiker van soft drugs, maar
hoogstens een geldboete.
Deze beleidswijziging maakt het moge
lijk om verder te gaan op de weg van
de sociaal-medische in plaats van straf
rechtelijke aanpak. De gebruiker van
soft drugs loopt niet langer het risico
van vrijheidsbeneming met de daaraan
verbonden brandmerking als misdadi
ger cn het gedwongen verblijf in een
crimineel milieu. Een ander al even
gunstig aspect is, dat prioriteit kan
worden gegeven aan de bestrijding van
1": de risico's van het gebruik van hard
drugs. Het tot misdrijf verklaren van
de illegale handel in amfetamine past
geheel in dit streven.
Of de regering met haar voorstel toe-
djkomt aan de doelstelling van het drug
beleid: 'Het leveren van een bijdrage
2riaan de preventie van het druggebruik
5,gals onderdeel van de totale welzijns-
rfëzorg', moet nog blijken. Daarvoor is
immers veel meer nodig dan het terug-
brengen van het gebruik van soft drugs
tot een overtreding. Dit baat weinig,
als niet tevens doeltreffende voorlich-
tr' ting en hulp worden geboden. Daarbij
hoeft men niet alleen te denken aan de
twee pet. drug-gebruikers die in psychi
sche moeilijkheden raakt, maar even-
zeer aan de tienduizenden die kalme-
7 ringsmiddelen gebruiken om hun pro-
blemen beneden bewustzijnsniveau te
houden, slaapmiddelen slikken om eni-
al ge nachtrust te krijgen en pep-pillen
om op dreef te komen. Bezien in het
'f" licht van het totale druggebruik is het
probleem van de soft drugs slechts
gering.
Dat de regering vasthoudt aan het
i misdrijfkarakter van de handel in
drugs, is begrijpelijk. Dat neemt niet
u: weg, dat het onderscheid tussen drug-
>j bezit voor eigen gebruik en voor han-
jj delsdoeleinden juridisch nog de nodige
.moeilijkheden kan opleveren. Tussen
handelstransacties en vriendendiensten
Ijëstaat in de wereld van de drug-
gebruiker niet altijd een duidelijk ver-
i) schil; het zal in de praktijk uitermate
r| moeilijk zijn om uit te maken, waar
'J de grens tussen dienstverlening en
commercie ligt. Bestrijding van de
drug-handel en strafbaarstelling daar
van blijven echter alleen al noodzake-
0 lijk, om de internationale narcoticahan-
5 del buiten onze landsgrenzen te hou
den. Zou dit niet mogelijk zijn, dan
loopt de overheid het gevaar, met een
beleid dat op de-crirainalisering gericht
is, het tegendeel te bereiken.
Toch nog onverwachts hebben premier
Gandhi van India en de Pakistaanse
president Bhoetto de topconferentie in
Simla afgesloten met de ondertekening
van een akkoord. Met dit gebaar heb
ben ze grond gegeven aan de hoop, dat
hun landen geleidelijk aan rijp worden
voor het inzicht, dat oorlogvoeren zelfs
geen uiterste middel mag zijn om de
betrekkingen tussen buurstaten te re-
gelen.
Het moet vooral deze hoop zijn ge
weest en niet zozeer de inhoud van
de overeenkomst zelf die functiona-
rissen van de twee landen inspireerde
tot de uitlating, dat het akkoord 'een
1 duurzame vrede bewerkstelligt'. Want
het akkoord zelf behelst weinig meer
dan een bekrachtiging van het bestand
dat een eind maakte aan de jongste
oorlog. Het laat de voornaamste twist
appels, die ten dele al 25 jaar lang de
relatie tussen India en Pakistan vergif
tigen, onaangeroerd.
Wat gebeurt er met Kasjmir? Welk lot
is de 93.000 Pakistaanse krijgsgevange
nen beschoren, die in India geïnter
neerd zijn? Het zijn vragen, die in het
akkoord niet worden beantwoord, al
stelt het wel besprekingen erover in het
vooruitzicht. Uit dit overleg zal pas
blijken, in hoeverre het India en Paki
stan ernst is met de nu geproclameerde
'bereidheid, geschillen door tweezijdige
onderhandelingen op te lossen'.
Wat de komende besprekingen extra
moeilijk maakt, is. dat ze slechts in
schijn tweezijdige, maar in feite drie
hoeksonderhandelingen zijn. Ook de
regering van Bangladesj is er immers
bij betrokken, al was het alleen maar
omdat India de repatriëring van de
geïnterneerde Pakistani's afhankelijk
heeft gesteld van haar toestemming.
Het ziet er voorlopig niet naar uit, dat
die toestemming voor alle 93.000 geïn
terneerden zal worden gegeven. Nog in
de afgelopen dagen heeft sjeik Mocdji-
bocr Rachman herhaald, dat sommigen
van hen moeten worden berecht als
oorlogsmisdadigers. In dit opzicht zou
de regering van Bangladesj zich niet
door de besluiten van 'welke conferentie
dan ook' laten beïnvloeden. Als India
er niet in slaagt, sjeik Moedjih tot
andere gedachten, althans tot andere
uitspraken, te brengen, valt er van het
verdere overleg met Pakistan niet veel
te verwachten
Resultaten in 'traditionele
klinieken' zijn zeer slecht
door KEES DE LEEUW
LÜOSDUINEN Midden in de glazen wereld van het Westland staat
op het land, waar, als de wind uit de goede hoek komt, het leven nog
behoorlijk goed is, een oude boerderij, waar geprobeerd wordt aan
hard drugs verslaafde jongeren van hun verslaving af te helpen.
Op deze 'afkickboerderij', zoals de
vakterm luidt, aan de uiterste rand
van Den Haag bij Loosduinen, verblij
ven momenteel één meisje en vijf
jongens, die allen uit vrije wil en
bewust naar de Emiliehoeve zijn ge
komen om zich daar op een alterna
tieve manier te laten behandelen. Al
ternatief in di" zin, dat op de Emilie
hoeve geëxperimenteerd wordt met het
behandelen van jeugdige druggebrui
kers in een therapeutische gemeen
schap. Getracht wordt een alternatief
te vinden voor de klinische behande
ling van drugpatiënten, dat beter vol
doet dan de behandeling, die totdus-
ver plaats vindt in de gewone psychia
trische ziekenhuizen, en enkele gespe
cialiseerde klinieken voor verslavings-
ziekten.
Leider van dit project, dat zich nog
duidelijk in een experimentele fase
bevindt, is de psychiater Martin
Koovman. De afkickboerderij, een ini
tiatief van dr. J. A. Schipper, de
geneesheer-directeur van het psychia
trisch ziekenhuis Bloemendaal, is ge
baseerd op ervaringen op dit gebied
in Amerika, waar men ertoe is over
gegaan jeugdige druggebruikers
groepsgewijs te behandelen in een
huis apart en waarbij ex-verslaafden
in de staf fcijn opgenomen. Met deze
therapie zijn goede resultaten be
haald, dat wil zggen in ieder geval
betere dan in de gebruikelijke versla
vingsklinieken.
Hoewel over de uiteindelijke resulta
ten van de behandeling op deze wijze
geen goede 'follow-up'-gegevens in Ne
derland bestaan, is de algemene in
druk, dat het merendeel van de patiën
ten, die opgenomen zijn geweest in
een kliniek na enige tijd weer terug
vallen in het druggebruik. In de Ver
enigde Staten zijn wel 'follow-up' stu
dies verricht. Hierbij bleek, dat het
resultaat van vrijwillige opname in
verslavingsklinieken zelfs slechter was
dan het resultaat van een langdurige
gevangenisstraf.
Grondruil
Martin Kooyman: 'bij het Consultatie
bureau voor alcoholisme in Den Haag
bestonden al geruime tijd plannen om
een behandelingscentrum voor jeugdi
ge drugpatiënten op te richten, maar
het gebouw bleek niet geschikt om
daar iets te realiseren. De staf was te
klein en de ruimte te beperkt'. Via
een grondruil met de gemeente Den
Haag in verband met uitbreidings
plannen kreeg 'Bloemendaal' echter
de beschikking over een stuk land
met daarop de Emiliehoeve. Dr.
Schipper heeft toen het plan geopperd
om daarin in samenwerking met het
consultatiebureau het behandelings
centrum te vestigen en zo is men
begin februari van dit jaar begonnen
met de behandeling van tien spuiters
op de Emiliehoeve', aldus dokter
Kooyman. De gemeente Den Haag
heeft de eerste opzet van het project
gesubsidieerd.
De staf van de boerderij bestaat uit
groepsleiders, arbeids- en creatieve
therapeuten, een parttime sportleider,
een parttime verpleger, een muziek-
therapeut, een psycholoog en een
psychiater (Martin Kooyman). Deze
professionele behandelingswijze van
jeugdige hard-drugs-verslaafden is
nieuw in Nederland, zeker in deze
opzet. Het opvangcentrum De Laurier
heeft nog een dependance in Fries
land en ook in de Noord-Oost-Polder
heeft (of had) een goedwillende
vrouw een centrum, terwijl er verder
nog boerderijen voor druggebruikers
zijn van Tot Heil des Volks en van de
Pinksterbewèging. Hier echter komen
vaak de minder ernstige gevallen en
bovendien probeert men daar om via
het geloof de jongeren eraf te helpen.
Wat professionele aanpak betreft is
de Emiliehoeve de enige in Neder
land, maar in bijvoorbeeld Amerika,
Engeland, Denemarken en Zwitser
land wordt al enkele jaren geëxperi
menteerd met dergelijke boerderijen.
Relaties
Martin Kooyman: 'bij de opzet van dit
project zijn we gaan uitzoeken, hoe
gebruikers, die niet zonder hulp van
drugs willen of kunnen afblijven, te
helpen zijn. Het doel is echter deze
jongeren niet alleen te helpen, maar
ook om te komen tot een resocialisa
tie'. De groep wordt hiertoe behan
deld met gerichte arbeidstherapie,
naast groepstherapie en creatieve the-
'Pas ingezaaid' staat er op een bordje voor de Emiliehoeve. Een mis
schien ongewild symbolische aanduiding voor het experiment, dat
hier wordt uitgevoerd.
rapie. Op de Emiliehoeve is in totaal
plaats voor tien mensen. Er wordt
geselecteerd via het consultatiebu
reau, waar dokter Kooyman wekelijks
spreekuur houdt. Bij die selectie wor
den vooral ook goed de beweegrede
nen, waarom iemand behandeld wil
worden, onderzocht.
De eerste groep van tien jongeren
heeft op twee na inmiddels de afkick
boerderij verlaten. Aanvankelijk dacht
men het beste te kunnen werken in
een therapeutische gemeenschap,
waarbij iedereen inspraak heeft en
alles, wat gebeurt, in de groep wordt
besproken. 'Daarvan zijn we wel
enigszins teruggekomen', vertelt
Kooyman, 'omdat wel erg veel plan
nen naar voren werden gebracht,
maar er in feite nooit iets van de
grond kwam. Deze jongeren hebben
ook nooit geleerd structuur in hun
leven aan te brengen'. In de groeps
therapie, zoals die nu wordt toege
past, gaat het erom. dat de groepsle
den alles samen ondernemen om hun
individualistische leefwijze te door
breken. Ze moeten weer leren relaties
met anderen aan te gaan en contacten
te leggen. 'De meeste gebruikers, die
verslaafd zijn aan speed (wekaminen),
hebben contactstoornissen', aldus
psychiater Kooyman. Je zit met al
lemaal individualisten, die alleen met
zichzelf bezig zijn. Men moet het
relatiebegrip opnieuw leren hanteren
Het gaat om het samen bezig zijn.
Vandaar ook het groepswerk'.
Phoenix-huis
Martin Kooyman: 'de behandeling op
de Emiliehoeve wordt als geëindigd
Arrest Hoge Raad zal als bom inslaan
Van een medewerker
DEN 1IAAG Het arrest van de Hoge Raad van gisteren zal wel als een bom inslaan. Er waren
twee interessensferende hulpverleners en de stra freelitjuristen. De hulpverleners stonden voor de
vraag: Moet een instelling van hulpverlening direct medewerking verlenen aan de justitie bij de op
sporing van een weggelopen kind dat bij die instelling om hulp is komen aankloppen? De juridische
wereld was benieuwd naar de ontwikkeling van de rechtspraak op het punt, hoe iemand straffeloos
kan blijven wanneer hij dit verdient. Hoewel hij de woorden van de wet overtreedt, terwijl hij niet
of nauwelijks een beroep kan doen op een wette lijke strafuitsluitingsgrond.
gerechtshof (dat is de naam van de
openbare aanklager daar) stelde be
roep in cassatie bij de Hoge Raadin.
De Haagse rechtbank had de verdach
te vrijuit laten gaan, omdat deze vond
dat de verdachte met een redelijk
middel een redelijk doel had nage
streefd. Dat was namelijk adequate
hulpverlening waartoe als middel een
mogelijke misleiding van de politie
was gebruikt.
De politie was immers van hogerhand
gedwongen navraag naar de verblijf
plaats van een weggelopen kind te
doen bij de Sosjale Joenit. hoewel er
een vage afspraak tussen politie en
Sosjale Joenit was, dat eerst gezorgd
werd voor enige dagen rust in een
betrouwbaar onderkomen in dit geval
een klooster. De verdachte had hier
naar toe opgebeld, dat de politie in
aantocht was.
De heersende opinie binnen het maat
schappelijk werk is. dat vóór alles een
periode van stabilisering nodig is,
wanneer een kind is weggelopen. De
Sosjale Joenit bracht deze opinie in
praktijk. Het Haagse Hof vond daar
entegen, dat het middel niet deugde,
ondanks waardering voor het doel.
Maar ook het Hof liet de verdachte
vrijuit gaan. Het middd was onrede
lijk, objectief gezien wederrechtelijk,
maar de verdachte mocht menen dat
het middel wèl redelijk was. Het Hof
gaf daarmee andere hulpverleners een
raad: deze manier van doen wordt de
volgende keer niet meer geëxcuseerd,
alleen deze keer wel, want de ver
dachte wist niet, dat dit niet mocht
en daar valt hem geen verwijt van te
maken. Het grote verschil in beteke
nis tussen het vonnis van de recht
bank en het Arrest van het Hof is,
dat het vonnis een precedent vormt,
terwijl het Arrest geen toekomstper
spectief biedt aan hulpverleners die
in de situatie van de verdachte verke
ren. Het ministerie van CRM -iet r.ok
weten, dat adequate hulpverlening
niet inhoudt dat een weggelopen kind
meteen naar de ouders teruggebracht
wordt. Zo ook de staatssecretaris van
justitie
Cassatie
De advocaat-generaal bij het Haagse
Hij vond dat een hulpverlener alleen
dan geen strafbaar feit zou plegen, als
hijzelf een wettelijk recht of bevoegd
heid had om het kind een tijdje voor
de politie verborgen te houden of als
het kind zelf een recht zou bezitten
op die hulp die in dit geval was
gegeven. Voor de advocaat-generaal
prevaleerden de rechtrr der ouders.
Misschien dat erkende hulpverlenings
instanties. die wettelijke grondslag
voor hun handelen hebben, die rech
ten enigszins kunnen inperken, maar
voor een alternatieve hulpverlening
geldt dit zeker niet.
De advocaat van verdachte bepleitte
daarentegen eenzelfde oplossing als
door de rechtbank was gegeven: hij
achtte het middel niet onredelijk in
vergelijking met het doel. Hoe maat
schappelijk wenselijker het doel, h e
minder redelijk het middel mag zijn.
De strafbepaling waar het ten proces-
se om gaat. is door de wetgever van
1886 bedoeld als vergrijp tegen het
gezag, dat over de minderjarige is
gesteld In de loop der tijd zijn er
heel wat inbreuken op de rechten van
dit (ouderlijk) gezag ontstaan. Er
langzamerhand een hele herwaarde
ring van de rechten van het kind aan
de gang. Het hoofdbezwaar tegen het
Arrest van de Hoge Raad is dan ook
de miskenning van de eigenheid van
het kind zelf, dat in we/en de sterkste
inperking van de rechten van de ou
ders is.
Om zeep
Het verwijt van eigenmachtig optre
den gaat dan ook niet .op: het is het
kind. dat bij de Alternatieve Sosjale
Joenit aanklopt om hul0, nadat het
uit een probleemsituatie is weggelo
pen. Wat de verdachte deed was ook
allerminst aanmatigend: het kind een
vertrouwd onderdak geven en tot rust
laten komen. Als er ergens een ver
wijt te maken valt. dan is het het
eigengereid optreden van het open
baar ministerie om coüte que ooüte dat
kind terug te krijgen. Wijzere mensen
van de kinderpolitie laten de pro
bleemsituatie even betijen. Waar de
Hoge Raad voor kiest is: onderdruk
king van de conflicten tussen ouders
en kind in plaats van oplossing
die conflicten. Om dit te kunnen
rechtvaardigen neemt de Hoge Raad
toevlucht tot puur legalisme: Wat
staat er in de wet en wat beoogde de
wetgever van 1886 te beschermen?
'De nasporingen van de politie strek
ken ertoe om degenen die bij de vet
met de behartiging van de belangen
van de minderjarige zijn belast, in staat
te stellen die taak uit te voeren',
aldus de Hoge Raad. Dat er situaties
kunnen zijn. dat een kind liever zijn
eigen belangen behartigt of in handt i
stelt van een ander, klinkt hier ner
gens in door. Het is natuurlijk ook
niet zo, dat de justitie zich meteen
voor het karretje der ouders laat
spannen om het kind franco thuis te
bezorgen. Wanneer dat dan in concre-
to wel gebeurt Is, <Un is het enige
dat van de justitie gezegd kan wor
den. dat deze legaal handelt, .naar dat
is met automatisch juist handelen.
Hulpverleners, ook alternatieve, mis
schien wel zonder diploma, kunnen het
wel eens bij het rechte einde hebben,
maar die discussie wordt in dit arrest
om zeep geholpen
Het Amsterdamse gerechtshof moet
nu tot een veroordeling komen, terza
ke van een misdrijf. We leven in een
interessant land, waar de overheid
subsidies geeft aan hulpverlenende in
stanties, waar mensen werken die van
het plegen van misdrijven hun alom
gewaardeerd beroep maken. Of zijn de
meeste hulpverlenes aan weggelopen
kinderen nét iets zorgvuldiger bij het
te woord staan van de politie? Im
mers, géén verdachte is tot antwoor
den verplicht. Misschienwordt er ge
dreigd met arrestatie en voorlopige
hechtenis: door te zwijgen als ver
dachte kun je het misdrijf van deze
hulpverlener niet begaan.
beschouwd als de jongeren, die behan
deld zijn, weer een plaatsje in de
maatschappij hebben gevonden, dat, ze
zelf als positief en-aren. De mogebUk-
heid is natuurlijk niet uitgeslotfen,
dat ze de groep, waarin ze ongfyeer
een half jaar hebben geleefd, 'gaan
missen. Ze hebben echter dan geleerd
om iets samen met een groep of
anderen te doen. Bovendien volgt er
nog nazorg en begeleiding via het
spreekuur op het consultatiebureau,
waaraan ik eveneens verbonden ben.
Mijn ideaal is eigenlijk een Phoenix-
huis daarvoor in de stad, waar de ex-
spuiters in kunnen trekken, zodat ze
elkaar als groep nog hebben. Dergelij
ke huizen bestaan ook voor mensen,
die aan alcohol verslaafd zijn geweest,
maar dat zal voorlopig nog wel toe
komstmuziek blijven. De behandeling
is er in ieder geval op gericht, dat
een ex-verslaafde tegen een stootje
kan.
Een systeem als dit is niet geschikt
voor iedereen. Het is vooral bedoeld
voor mensen, die meestal langer dan
vijf jaar spuiten en voor zichzelf
hebben uitgemaakt, dat ze eraf willen.
We zijn begonnen met een vrij ern
stig verslaafde groep jongens, die al
lemaal hadden gespoten. Vooral weka
minen. Een enkeling had opium ge
bruikt Van die groep uit februari
zijn er nu nog twee over. Een aantal
is erg kort hier geweest. Ze konden
het toch niet uithouden'.
Waarschijnlijk is het nooit gebeurd.
Jan van Schaf felaar is net ro min van
de Barnevelder toren gesprongen als
de Wolf Roodkapje en haar oma heeft
verorberd of Asterix met de tover
drank van druïde Panoramix achter
de kiezen een legertje Romeinen ver
slagen. En daarom wordt het hoogtijd
dat dit zowat vijf eeuwen oude hel-
denverzinscl eindelijk eens wordt
waargemaakt, vinden ze in Bameveld.
Tot driemaal toe zal Jan van Schèf-
felaar daarom tijdens de Oudveluwse
f eest-donder dagen echt van de middel
eeuwse toren midden in het dorp
springen. Nou ja. echtDie toren
is 54 meter hoog en daar kom je niet
zonder ongelukken naar beneden, al
thans niet langs de buitehkant. Een
vrijwilliger heeft zich An ook niet
gemeld en daarom heetófonen er één
gemaakt. y
De overlevering wil dat Jan, een
krijge. in dienst van. David van Bour-
gondië. in 1482 met een stel ruiters
Bameveld innam, tijaar hij juichte te
vroeg: tegenpartijders uit het naburi
ge Amersfoort en Nijkerk belegerden
de kippenvesting en Van Schaffelaar
en zijn volgelingen moesten zich in de
kerk terugtrekken, die prompt omsin
geld werdI- Ze mochten er wel weer
uit, vutmr alleen in ruil voor het
leven, van hun aanvoerder. En zo,
aldu&sjiog steeds de legende, sprong
de, krijgshaftige van de toren, een
-zeeziek
De complete bemanning van een Brits
jacht was zo beroerd en misselijk van
de deinende zee geworden, dat nie
mand zich meer in staat voelde het
schip fatsoenlijk te besturen. Omdat
het voor de kust bij Bakkum aan de
grond dreigde te lopen, schoten zo
vuurpijlen af in de hoop dat de
kustwacht zou komen helpen. En die
kwam. De reddingboot Prins Hendrik
snelde toe en sleepte het schip met
z'n zeezieke bemanning de haven van
IJmuiden binnen. Het jacht heette
'Nature girl'. Dat komt er van als je
met zo'n vrouw op jacht gaat.
Subcultuur
Het vestigen van een behandelings
centrum voor verslaafden aan hard
drugs in een boerderij op het platte
land past helemaal in de 'hippie'-
filosofie van de laatste jaren. Immers
steeds meer alternatieve jongeren ont
vluchten de subcultuur van de grote
stad om 'stil' te gaan leven in de
provincie. In Drente, Brabant of
Friesland wordt dan een oud boerde
rijtje gekocht om daar in commune-
vjrband verder te leven, waarbij men
in zijn onderhoud voorziet door
kaarsen of schoenen te maken, het
land te bewerken en onbespoten
groenten te kweken.
'Als ze van de Emiliehoeve weglopen',
zegt dokter Kooyman, 'staan ze buiten
cn ver van dc subcultuur. Bij een
centrum in de stad bestaat altijd de
mogelijkheid, dat ze weer in aanra
king komen met handelaren en drug
gebruikers'.
Van onze Haagse redactie,
DEN HAAG De astmakliniek
Eugenia in Davos gaat definitief
dicht. Het bestuur van de kliniek
heeft dit gistermorgen in een ra
dioprogramma bekend gemaakt.
De voornaamste overweging voor dit
besluit is de prognose, dat uiteinde
lijk slechts tien patiënten per jaar in
behandeling zullen worden genomen.
De kliniek zou eerst rendabel kunnen
draaien bij een bezetting van 100
patiënten per jaar. Financiële redenen
hebben echter niet de doorslag gege
ven. Zwaarder woog het feit dat
steeds meer astmapatiënten in Neder
land kunnen en ook worden, behan
deld.
Minister Stuyt (volksgezondheid) zei
in hetzelfde programma dat de rege
ring zich bij het besluit neer zal
moeten leggen Dc enige mogelijkheid
zou zijn om de kliniek over te nemen,
maar daar kan volgens de minister
geen sprake van zijn om de eenvoudi
ge reden dat daarvoor het geld niet
is. De minister bleek nogal onder de
indruk van de prognose van tien
patiënten per jaar. Hij zag niet in hoe
daarin, op grond van een ander plaat
singsbeleid, verandering zou moeten
worden gebracht. Enkele weken gele
den had de minister juist het plaat
singsbeleid aangegrepen als een moge
lijkheid om de kliniek toch nog te
kunnen redden.
Het bestuur van Eugenia, het astma
fonds en besturen van Nederlandse
klinieken hebben toen op zijn verzoek
alsnog overleg gepleegd. Dit overleg
resulteerde echter in de bovenge
noemde prognose. Een door de minis
ter voorgesteld opschortings-besluit
heeft daarom volgens het bestuur van
Eugenia geen enkele zin.
In het radioprogramma wees de mi
nister er nog op dat Eugenia jaren-
lang goed werk heeft verricht. De
dreigende tekorten en de vooruitzich
ten maken voortzetting daarvan ech
ter niet mogelijk. Hij wees er op dat
Frankrijk en Engeland ook geen ast
makliniek in het hooggebergte heb
ben. Het heeft volgens de minister
ook weinig zin, meer patiënten naar
Davos te sturen dan strikt genomen
noodzakelijk is.
Pasar De Haagse Pasar Malam is
gelukkig zonder brokken geëindigd.
Bijna waren de laatsten van de tach
tigduizend bezoekers er ooggetuige
van geweest hoe een python van slan
genbezweerder Aga Willas zijn baas
wurgde, maar het dier besefte kenne
lijk dat Willas nog altijd de baas was
en hield bijtijds op, zodat iedereen
die mét Willas de adem inhield die
laatste avond toch nog vrolijk naar
huis kon Maspati In Suriname
hebben de Creolen weer herdacht dat
in 1863 de slavernij is afgeschaft. Die
jaarlijkse maspati-dei is to't nationale
feestdag uitgegroeid, die vooral in
Paramaribo uitbundig wordt (mee-)
gevierd door vrijwel alle bevolkings
groepen. De kotomissies trokken weer
hun kleurige koto's aan, de jongeren
hun mini' of broekpakkoto's, maar
ondanks de optocht met Chinese dra
ken en Indonesische gamelans waren
het de kleintjes, die in hun kleuterko-
to's de show stalen Vierdaagse
De vierdaagse-geluiden zijn in deze
tijd niet van de lucht, zeker niet voor
de ongeveer 800 (1/3 meer dan vorig
jaar) deelnemers aan de Laurarit, de
fietsvierdaagse, die met beide wielen
stevig op de grond staan. Aan deze
rit, die bijna deze hele week in beslag
neemt, doen ook 30 leden van de
Engelse Cyclists Touring Club mee,
de oudste rijwielclub ter wereld Ex
plosie Wie een ware bevolkingsex
plosie van dichtbij wil zien, moet zich
naar Ouwehands Dierenpark spoeden.
Daar krioelt het in de tropische afde
ling van het aquarium van prille
zeepaardjes, nog erg klein, maar met
de krul al in de staartjes. Hun vaders
hebben ze kort geleden uit de broed-
zakken niet te verwarren met
broekzakken geworpen
Horizontaal: 1. uitkiezend, 2. bloed
huis, voorvoegsel, aanwijzend voor-
naamw. 3. teken dat in dc psalmen
voorkomt, ontkenning, sine dubio
(afk.). 4. vlug slijtend, honingdrank.
5. stuk bouwland, hemellichaam. 6.
radkrans, vreemde munt. 7. vreemde,
verfbordje van de kunstschilder. 8.
werktuig van de goudsmit. het ver
bod, Chinese lengtemaat. 9. krijgskun-
dc.
Verticaal: 1. Ni-Amer. laurierboom. 2.
nobel, vaste koper in een winkel. 3.
deel van het oor, eekhoorn (gew.
afk. van kroon. 4. tijdrekening, tel
woord, schortje. 5. munt. vreemde
munt (afk.), hoofddeksel. 6. goud of
zilverboordsel, graafwerktuig. voorzet
sel. 7. hetzelfde, aantal, koning van
Basan. 8. vordering, lof. hogepriester
van Silo. 9. statenbond.
1
2
3
4
6
7
8
9
2
3
4
S
6
7
8
9
Oplossing van gisteren
Horizontaal: 1. sater, 5. nes, 8. Oder,
9. doge, 10. pen, 11, moker, 12. model,
13. li. 16. A.M., 18. lenig. 20. dadel.
22. TEE. 24. edel. 25. reep. 26. rek, 27.
telle.
Verticaal: 1. sop, 2. adem, 3. tenor. 4.
er, 5. nok, 6. egel, 7. serie, 9. dol, 11.
jpemel, 14. kader, 15. titel, 17. made,
18. lel, 19. geel, 21. dek. 23. Epe. 25.
wisse dood tegemoet.
Zo'n beetje in overeenstemming met
het verhaal vermommen leden van de
Elaatselijke ruitervereniging zich, ge-
arnast en al, als Van Schaffelaar en
ene l'crrol. die tot de vijand gerekend
moet worden. Op een toemooiveld bij
kasteel De Schaffelaar (een landhuis,
waar vroeger een kasteel stond) gaan
de heren elkaar te paard te lijf en
stormen vervolgens naar de toren,
waar Jan zich terugtrekt cn een ande
re Jan naar benedén smijt. Een pop.
maar wel eentje die zo echt lijkt dat
je even schrikt.
Dit luidruchtige volksvermaak vindt
plaats tijdens de Oudveluwse markt
dagen, die met ingang van deze week
elke donderdag tot en met 10 augus
tus het dorp in de landelijke neder
zetting van vroeger jaren omtoveren.
Er mag geen verkeer meer door het
centrum, omdat daar dan de markt is
en er een optocht van oude boerenwa
gens doorheen moet om te laten zien
hoe de Veluwenaar eertijds naar de
markt ging. Verder zijn er alle moge
lijke oude ambachten te zien en inwo
ners die in oude klederdrachten rond
lopen.
'Jan' strijdt en springt op donderdag
13 en 20 cn op 10 augustus nog een
keer. Dat gebeurt 's middags, begeleid
door de geluidsinstallatie die luid
keels zal verkondigen hoe het met
Jan zat en zit
pose
Zo vaak gebeurt het nou ook weer
niet dat je als zee-olifant op de foto
mag en daarom ging deze er echt eens
voor zitten. Even lachen tegen het
vogeltje, en het opgewekte olifante
profiel staat er fraai op.
servies
De ambtenaren van dc afdeling bevol
king in Deventer laten de koffieau-
tomaat, die ze enkele weken geleden
kregen, links liggen.
Natuurlijk mag men van ambtenaren
in redelijkheid niet verlangen dat ze
hun koffiepauzes zouden opofferen;
ook de dienstbaarheid aan de gemeen
schap kent haar grenzen. De kwestie
is, dat de ambtenaren weigeren het.
milieu nog meer te vervuilen door
koffie te drinken uit plastic bekertjes.
Ze hebben namelijk uitgerekend dat
ze elk zo'n duizend bakjes koffie per
jaar consumeren in kantoortijd,
hetgeen voor de hele club neerkomt
op vijftienduizend plastic bekertjes.
Intussen gaan de dagelijkse moment
jes voor een kopje koffie gewoon
door. Ieder heeft een paar gulden
gevoteerd en daarvoor heeft men wat
eenvoudig stenen servies, wasmiddel-
tjes cn droogdoeken aangeschaft. Het
initiatief is genomen door een paar
jonge medewerkers. Proost
lowietje
-V I'll
i
[j!
jj
üiir
TMkaw5*1
