S dichtbij
WAAROM KLINIEK IN DAVOS
DICHT GAAT NOG RAADSEL
vrij... dan de caravan!
L
iproeven
jsraad
Zijn verliezen 'groter gemaakt'
dan ze in werkelijkheid waren?
Bestuur gaat ondanks alles
door met de jaarlijkse loterij
Over een gereformeerde gracht
op de plaat - pop op de plaat - pop op de p
Stones nog
keihard
en swingend
Jongen verongelukt
O Jeruzalem
dSr
*=k
KWARTET VRIJDAG 16 JUNI 1972
Itinnenlnnd T5 K7
pnontaar
idige leiding van ons depar-
i buitenlandse zaken minder
m ach aan koud water te
ui bij haar intrede in het
iel werd gevreesd, is een
ook op de milieu-conferen-
ckholm is bevestigd. Neder-
zich daar, zij het kennelijk
arzeling, achter een resolutie
waarin alle kernproeven, en
ie in de dampkring worden
d. Daarmee onderscheidde
zich gunstig van b.v. Ameri-
:h van stemming- onthield, en
dat tegenstemde,
lijk zullen de regeringen van
|en vinden, dat Nederland
praten heeft, omdat het,
Amerika en Frankrijk, niet
kernwapens beschikt. Inder-
tvaardigt dit argument een
ativering van de waarde van
landsc standpunt. Maar er
genoeg reden over om ver-
ajn over de protesthouding
ckholm is aangenomen door
dat, bij de bepaling van zijn
se politiek, te vaak de stem
aselijkheid en het gezond
overwegingen van bondge-
vanJpelijke aard heeft gesmoord.
st dat de resolutie in Stock-
ïoordde, richtte zich in de
ats tegen de Franse plannen
deze maand weer boven-
trnp roeven te houden in de
jan. Daartegen wordt al ge-
bezwaar gemaakt door o.a.
tuw-Zeeland en Australië,
pussende verklaringen van de
gering over de onschadelijk-
haar proeven wordt in deze
inig geloof gehecht. In hoe-
:ranse verzekeringen weten-
houdbaar zijn, blijve hier
chouwing. Maar dat ze in elk
sychologisch opzicht niets te
hebben, zou zelfs de Franse
loeten begrijpen. Le Monde
er deze week aan, dat, toen
was van eventuele onder-
cernexplosies in Frankrijk
annen daarvoor subiet wer-
ölazen door een storm van
erontwaardiging.
menen Pompidou en zijn
dat ze zich tegenover buiten-
nder égards hoeven te ver-
lan jegens de eigen bevol-
nogen zich er dan ook niet
izen, dat de in Sydney ver-
Australian Daily deze week
fde: 'De Franse verzekerin-
niets voor. Ze komen tot ons
stand van 13.000 mijl en op
toon van een negentiende-
reldmacht. Wat er met de
de Pacific gebeurt, kan
niets schelen. Het wenst al-
Europa te imponeren met
van kernmogendheid'.
er inderdaad veel van weg,
heidswaan een belangrijke
voor de voortzetting van de
rnproeven. Daardoor hoopt
over drie jaar in het bezit te
het pronkstuk uit de apo-
speelgoedwinkel. Nu al be-
rankrijk over voldoende
ens om tientallen steden met
eelijk te maken. Dat een land
ote mogendheid al vele, vele
zijn retour is, dringend be-
hebben aan nog meer nucle-
luig. is een ziekelijke gedach-
igen in Stockholm terecht is
erd.
De astmakliniek in Davos, die volgens de plannen van het bestuur binnenkort
gesloten zal worden. Volgens hardnekkige geruchten zal de kliniek daarna wor
den omgebouwd tot een hotel.
door Riëtte Kuin
DEN HAAG In april van dit jaar kondigde het bestuur van de
astma-kliniek Eugenia in Davos aan, dat de kliniek per 1 januari 1973
dicht moet. Van dat ogenblik af zijn er acties ondernomen om de
kliniek te redden en is aan de andere kant een deel van de medische
staf ontslagen, maar de opheldering die een einde moet maken aan
de twijfels en bange voorgevoelens van de betrokkenen (en dat zijn
vooral de patiënten en het personeel in Davos) is nog steeds niet
gekomen.
De grootste twijfels leven op het
ogenblik bij de actiegroep 'behoud
Astznakliniek-Davos'. Vertegenwoordi
gers van de groep zijn onlangs ont
vangen door de vaste kamercommissie
voor volksgezondheid om daar te ge
tuigen welke angst en paniek er
heerst onder patiënten en personeel
in het Zwitserse hooggebergte.
J. H. Lamberts: wachten is op.
de minister-
Dat was ongeveer een maand geleden.
Wat heeft de commissie in de tussen
tijd gedaan? Wij vroegen het aan de
arts BaruchTweede Kamerlid voor
DS'70 en lid van de vaste commissie
voor volksgezondheid.
De heer Baruch was erg onder de
indruk van het verhaal van de patiën
ten en het ontslag van de chef de
clinique in Davos, dokter Cramer,
noemde hij 'een wel wat vreemde
gang van zaken'.
Maar ook zegt hij: 'Het bleek dat er
geen financiële problemen waren. Als
dat het geval was geweest, dan had de
commissie er bij de minister op kun
nen aandringen iets te doen. Wat mij
intrigeert is de vraag, waarom deze
zaak dichtgaat'.
Toch heeft de heer Baruch deze intri
gerende vraag niet schriftelijk aan de
minister gesteld. 'Nee, voor niemand
van de kamerleden was er aanleiding
schriftelijke vragen te stellen om op
die manier meer inzicht te krijgen in
de problematiek'.
Het is niet duidelijk, waarom de vra
gen zijn uitgebleven maar betrokke
nen, ook buiten de kamercommissie
zijn bang dat er bij 'n onderzoek naar
de exploitatie van de kliniek misschien
een paar onduidelijkheden aan het
licht zouden komen, waarvoor minis
ter Stuyt in zekere zin mede-verant
woordelijk is omdat hij voor hij op
trad als minister bestuurslid van de
kliniek was. En dat sop vinden de
kamerleden de kool niet waard, aldus
de betrokkenen.
De heer Baruch, gevraagd om com
mentaar hierop: 'Er is op financieel
J. Z. Baruch: een wel wat
vreemde gang van zaken-
gebied beslist niets gebeurd wat het
daglicht niet zou kunnen zien'. Een
aanwijzing dat er wèl een verband is
tussen de terughoudendheid van de
commissieleden en de vroegere func
tie als bestuurslid van minister Stuyt,
kan gevonden worden in het feit dat
dokter Lamberts (kamerlid voor de P.
v.d.A.) van de commissie het verzoek
heeft gekregen 'in de persoonlijke
sfeer' over deze zaak contact op te
nemen met minister Stuyt. Als ver
volg op de stappen van de heer Lam
berts wacht nu iedereen op de brief
van de minister aan de heer Lam
berts.
Dokter Lamberts zelf: 'Ik moet mij
ook als een leek gedragen en van
minister Stuyt horen hoe de waarheid
is'. De heer Lamberts heeft de minis-
door icillem-jan-martiii
Nederland de militaire rechter
aan de kant zet, is het goed
aag onder ogen te zien, waar
te mee bezig zijn. Zeker, de
[sraad heeft bij ons volk een
mpathieke klank. En terecht
zich de vraag stellen, of een
rechtscollege in tijd van vrede
van de geschiedenis waarin
macht alleen nog maar dient
te voorkomen, nog wel
icht heeft.
het onjuist zijn om op grond
overwegingen zomaar af te
van het huidige systeem. De
eft in een organisatie met een
jen doelstelling. Ook de om-
den waaronder hij dient, zijn,
alle pogingen tot vermaat-
king, vrij uniek,
raad zoals zij thans functio-
andeert, dat bij overtredingen
ijven de belangen van het
n het licht van die specifieke
'gen en omstandigheden, opti-
'den gegarandeerd. Daar im-
men meer dan bij civiele
fges de deskundigheid, no-
een goede oordeelsvorming,
tmeen gevoelen binnen de
fat is dan ook, dat het huidige
een enkele uitzondering
Eo in belangrijke mate
tot het gevoel van
erheid. Een wijziging in de
mag dat gevoel niet aantas-
is, om welke reden dan ook,
geboden, dan lijkt het voor
de confessionele Kamergroe-
oprichting van aparte militai-
bij de rechtbanken het meest
^stemming met de hiervoor
'de gedachtcngang.
Volgens de geruchten schijnt het niet
zo goed te gaan met The Rolling
Stones. Er zou sprake zijn van een
uiterst vermoeid gezelschap (met na
me Mick Jagger zou voor zijn leven
vrezen bij deze voortgang van zaken)
dat na afloop van een op handen
zijnde Amerikaanse toernee in diverse
brokstukken uiteen gaat vallen en dat
hooguit één keer per jaar bij elkaar
zal komen om een plaat te maken,
Waarmee het bestaan van deze roem
ruchte groep tot formele proporties
zou worden gereduceerd.
Dat mag nooit gebeuren, al heb ik
weinig hoop het tezijnertijd (wan
neer?) te kunnen tegenhouden. Het
ontbreken van redelijk frekwent
groepskontakt zou het karakter van de
'muziek naar mijn idee behoorlijk aan
tasten. Het betonnen fundament weg
breken onder het hechte geluid, zoals
dat bijvoorbeeld weer in een zo ruime
en uitstekende mate terecht gekomen
is op het meest recente Stonespro-
dukt, de dubbel-elpee EXILE ON
MAIN STREET (Rolling Stones Re
cord COC 69100). Vier kanten spijker
harde muziek, waarin regelmatig
trouw wordt beleden aan het uitgangs
punt van de groep destijds in '64 (de
rythm-and-blues van lieden als Chuck
Berry en Bo Diddley) en waaruit het
balladenelement in vergelijking met
Sticky Fingers, de voorganger, nage
noeg geheel verdwenen is. Kant een
opent in hoog tempo met het zeer
gedreven Rocks Off, waarin behalve
het fabuleuze vijftal ook de nieuwe
lingen Bobby Keys (saxofoon), Jim
Prices trompettrombone) en pianist.
Nicky Hopkins hun standpunt over
duidelijk op tafel gooien: versterkers
open en 'de beuk erin'.
Op kant twee wordt even stoom afge
blazen. Sweet Virginia bouwt vanuit
een akoestische gitaar en een krukkig
bediend mondharmonikaatje naar een
massaal gezongen refrein en prachtige
vette saxpatronen van Bobby Keys;
Thorn And Frayed herinnert met zijn
hartverscheurende dubbelvokalen en
ook kwa opbouw aan Sway (Sticky
Fingers), terwijl de steelgitaar van Al
Perkins de melancholie nog verdiept;
Sweet Black Angel, een stukje akoes-
tistische schoonheid, krijgt van mij de
gouden plak, en het swingende Lo
ving Cup tenslotte verwijst naar het
geweld dat op de tweede plaat te
wachten staat. Door de bank genomen
iets zwakker dan de eerste door het
voorkomen van een nummer als Let lt
Loose, dat uiterst traag naar een
rommelige klimax kruipt en twee zulke
wezensvreemde komposities als Just
Wanna See His Face (donkere trom
mels en zang vanuit de kelder, waar
kop noch staart aan valt te onder
scheiden) en Shine A Light, een gos
pelsong die Mick Jagger vokaal be
slist niet aan kan hij moet nu een
maal niet proberen mooi te zingen)
en waaraan niemand behalve gastor-
ganist Billy Preston (That's The Way
God Planned It.'!!) enig plezier lijkt
te beleven. Maar stukken als Turd On
The Run, Ventilator Blues (een uit
stekende monomane motoriek) en All
Down The Line vergoeden veel.
Een konklusie mag al met al zijn, dat
het voor de groep nog veel te vroeg is
om op te stappen. De heren blijken
over ruim voldoende energie en krea-
(ADVERTENTIE)
de mooiste plekjes zijn voor
tiviteit te beschikken om een stuk
muziek te maken, dat helemaal vol
doet aan de eisen die ooit eens door
Rudy Koopmans in het muziekblad
Oor aan goede popmuziek werd ge
steld (en die ik bij deze maar weer
eens van harte onderschrijf): keihard
en swingend.
Ondertussen begint iemand als
FRANK ZAPPA, met zijn Mothers
present op de langspeler Just Another
Band From LA (reprise MS 2075)
ronduit vervelend te worden. Ik heh
tenminste weinig behoefte meer aan
zijn zoveelste brok parodie en persi
flage, dat op nu inmiddels reeds lang
bekende wijze moet 'afrekenen' met
muziekstijlen, popgroepen 'kleine'
meisjes en doorsnee-Amerikanen. Ik
heb het allemaal al vele malen eerder
(en aardiger) gehoord. Zelfs de ham
burger op de hoes getuigt van Zap
pa's (zelfgenoegzame) stilstand. Het
door hem typisch Amerikaans geachte
stuk etenswaar komt nu al zo'n jaar
of vijf links en rechts in het Zappa-
werk opduiken: steeds weer opnieuw
schijnt zijn hamburger-haat benadrukt
te moeten worden. Toch heb ik goede-
hoop. Als Zappa nog even in deze
trant doorgaat, kan eerdaags de ge-
Amerikaans instituut verwelkomd
worden en is zo de tijd daar dat de
bonrte van de Mothers als typisch
Mothers met de Mothers afrekenen
De dialektiek is ook werkzaam in de
pop, laten we dat niet vergeten.
Van FLEETWOOD MAC de met stem
mige hoesfotografieën 'beklede' elpee
BARE TRESS (Reprise MS 2080). Dp
tweede sinds de Amerikaan Bob
Welch het verlies van Jeremy Spencer
(hij 'dook onder' in een religieuze
sekte) kwam goedmaken. Echter, het
laatste restje blues dat met Spencer
uit de groep verdween, werd er door
Welch niet meer in teruggebracht en
zo kon men Fleetwood Mac zich zien
ontwikkelen tot een gladde 'easy-liste-
ning'-bandveel galmende gitaren,
maar weinig pit. Bare Trees bevestigt
dit beeld. De jonge Schotse gitaar
prins Danny Kirwar. blijkt ook nu
een meester in het komponeren van
allerhande melodieën die na drie keer
draaien wegens gebrek aan karakter
door de mand vallen. En waar is de
'power' van Christine McVie, die ooit
eens als Christine. Perfect in de Brit
se groep Chicken Shack tot de konin
gin ran de blanke blues werd uitge
roepen?!
Tot slot Phantasmagoria (Warner
Bros WB 46158), door de groep Cur
ved Air, die vindt dat geavanceerde
elektronika best te kombineren valt
met wat aardser muzikale ingrediën
ten en zo toch iets van popmuziek
over te houden lerder mag vinden
wat ie wil, vind ik.
ter de volgende drie vragen voorge
legd: 'wat is waarde van de kliniek;
waar zitten de moeilijkheden en ten
derde: is er een oplossing?'
De minister heeft na het gesprek
onmiddellijk zijn ambtenaren op
dracht gegeven de mening van Neder
landse longartsen over deze zaak te
horen. Daarna heeft de minister het
bestuur van de klimiek ontvangen.
Daarna is met dokter Lamberts de af
spraak gemaakt dat er niets met de
kliniek zal gebeuren voordait de com
missie van volksgezondheid door mi
nister Stuyt zou zijn ingelicht en dde
commissie op haar beurt de minister
geven. 'Het wachten is nu op de in
lichtingen van de minister. Maar kun
nen wij niet doen', aldus het kamerlid
Lamberts.
Ondertussen is dinsdag een perso-
neelsveregenwoordiging uit Davos
naar het verenigingsgebouw in Den
Haag geroepen voor een geheime ver
gadering. In die vergadering eeft het
bestuur het pesoneel de opdracht ge
geven er voor te zorgen dat er in
december zo weinig mogelijk patiën
ten in de kliniek zijn. Maar volgens
dokter Cramer blijven er dan altijd
nog veertig over met wie ik geen raad
weet', die beslist niet naar Nederland
terug kunnen.
Loterij
Een merkwaardig feit is dat inmid
dels het bestuur in de oude routine
doorgaat en bij het ministerie van
justitie weer een vergunning eeft aan
gevraagd voor de jaarlijkse loterij.
Omdat de loten en de affiches van de
loterij steeds de afbeelding van het
sanatorium in Davos dragen, heeft
minister Van Agt het bestuur een
schriftelijke verklaring gevraagd over
de plannen voor sluiting van de kli
niek.
Ook omdat er nogal wat geld in kas
is, welk geld mede door de jaarlijkse
loterijen is binnengekomen, wil het
ministerie van justitie graag weten
wat er met de kliniek gaat gebeuren.
Immers: de loterij-wet zegt, dat ten
minste zestig percent van de opge
haalde loterijgelden ten goede moet
komen aan de doelstelling van de
loterij, in dit geval de kliniek in
Davos. Maar de wet noemt daarbij
geen termijn, waarbinnen dit geld
voor dat doel besteed moet worden.
Op deze manier heeft de vereniging
een aardig kapitaaltje onder zich kun
nen houden. Dat geld wordt nu be
heerd door een stichting, die blijkens
haar huidige statuten het geld ook
mag beesteden aan andere instellin
gen die werkzaam zijn in de Neder
landse volksgezonddheid'. De wettig
heid van de statutenwijziging in deze
zin twee jaar geleden wordt echter be
twijfeld omdat niet de vereiste twee
derde van het verenigingsbestuur op
de hoogte was laat staan het er
mee eens was.
Geld van deze stichting is ook overge
maakt aan een in 1960 opgerichte
vereniging, kortweg 'Baseier Verein'
genoemd. Deze 'Baseier Verein' had
voor deze gelden blijkens een exploi
tatieoverzicht van 1 september 1971
weer een bedrag van 1.203.976.86 als
hypotheek geleend aan de N.V. Sana
torium, die de gebouwen in Davos
beheert.
De vraag dringt zich op waar dit geld
zal blijven als de gebouwen in Davos
na sluiting worden verkocht. Het geld
komt dan weer terug in de kas van de
'Baseier Verein', maar hoe zal die dan
weer verder handelen? Het zijn im
mers gelden uit de loterij, waarvoor
de wettelijke richtlijn geldt dat zestig
procent voor het doel van de loterij
(de instandhouding van de kliniek)
bestemd moet blijven.
Winst?
Een moeilijkheid om de exploitatie van
de Davoser kliniek te beoordelen
vormt het feit dat de vereniging door
het stichten van allerlei dochter-stich
tingen en verenigingen op volkomen
legale wijze kans heeft gezien de
verliezen van de kliniek veel groter te
doen lijken dan zij in werkelijkheid
zijn. Misschien wordt er zelfs nog wel
winst gemaakt, is de ongekend opti
mistische taxatie van één van de be
trokkenen.
Trouwens: is het niet toevallig dat de
vereniging plotseling de laatste weken
plotseling niet meer het motief van
de financiële moeilijkheen noemt?
Wat er dan wel achter zit, is voorlo
pig nog een raadsel een raadsel dat
waarschijnlijk zal voortduren tot mi
nister Stuyt heeft gesproken.
MUSSELKANAAL Bij een verkeer
songeval iin de Schoolstraat in Mus-
selkanaal is de 16-jarige Rudy Vos uit
Stadskanaal op zijn fiets bij een bot
sing met een personenauto gedood.
Het slachtoffer was de rijweg opgere
den, zonder op het naderende verkeer
te letten. Hij botste tegen de linker-
voorkant van een lesauto. Tijdens het
vervoer naar hnl »:eVp-»hu's overleed
hij aan zijn zwa; verwondingen.
Iemand (een spotvogel, dat wel) heeft
eens beweerd dat gereformeerden
voor hun tijdelijk en eeuwig heil het
best terecht konden aan de Keizers
gracht in Amsterdam. Na de lagere
school ging je naar het niet onver
maarde gereformeerd gymnasium in
het gebouw Keizersgracht nr. 418-424:
een fors pand, in de jaren dertig
verrezen conform de plannen van ar
chitect en Colijn-vereerder Ingwersen.
Had je je einddiploma op zak, dan
verhuisde je naar nr. 162, waar Abra
ham Kuyper's Vrije Universiteit geze
teld was, en tenslotte kon je als het
je meezat na je studie een baantje
krijgen op het befaamde advocaten
kantoor van de gereformeerde mr.
Grosheide op nr. 586. Dit wat betreft
de spijze die vergaat. Voor dat andere
kon je dan zondags terecht in de
Keizersgrachtkerk, de doleantie-kathe
draal van de gereformeerden op nr.
566.
Dat was dus allemaal mooi voor el
kaar, maar zoals in zoveel, is ook
hierin de klad gekomen. Een aantal
jaren geleden is de Vrije Universiteit
met heel haar hebben en houwen
naar de buitenkant van de stad ver
huisd en nu gaat het gereformeerd
gymnasium, dat de laatste jaren luis
terde naar de naam Woltjer-gymnasi-
um, niet verhuizen, maar verdwijnen
in een christelijke scholengemeen
schap in Amsterdam-Zuid. De kerk en
het advocatenkantoor staan nog wel
aan de Keizersgracht.
Het gereformeerd gymnasium begon
zijn bestaan in 1889: na een jaar of
tien gerommel over en rondom de
vraag wddr een gymnasium op gere
formeerde grondslag gevestigd zou
moeten worden. De mensen die had
den gemikt op een 'vrij' gymnasium in
de buurt van de Vrije Universiteit,
kregen tenslotte hun zin. De man die
van meetaf aan zijn stempel op de
school heeft gedrukt, was de bekende
en bekwame filoloog prof. dr. J. Wolt-
jer: vandaar de naam van de school.
Strikt kerkelijk gereformeerd was het
gymnasium niet, maar wie in 't in 1964
uitgekomen jubileumboek de lijsten
naloopt met de namen van allen die
in de 75 jaren tussen 1889 en 1964
eindexamen hebben gedaan, komt veel
notabele gereformeerde namen tegen.
De naam Grosheide, die in dit ver
haaltje al is gevallen, ontmoet je m
die lijsten vijftien keer; de naam
Woltjer elf keer, Lindeboom zes keer,
Geelkerken vier keer, en verder kun
je namen als De Gaay Fortman, Die
penhorst en Gerbrandy óén of meer
malen aanstrepen.
Maar ook niet weg te vlakken ongere-
formeerde namen zijn er bij. Die van
dr. P. H. Ritter jr. bijvoorbeeld, die
zovaak op zondagmiddag via de Avro-
microfoon zovelen vertelde wat ze
moesten lezen en iaat niet. De her
vormde professor Berkhof deed in
1931 eindexamen, de Driebergcnse re
volutie-theoloog Bert ter Schegget
kreeg zijn diploma in 1946 en twee
jaar later de jonge dominee Buskes
In 1940 deed een zekere Domela Nieu-
wenhuis Nyegaard eindexamen. Na
zaat van de grote Domela. wiens
Deense overgrootvader z'n achternaam
Nyegaard liet vernederlandsen tot
Nieuwenhuis. En hoe komt dan nu
dat Nyegaard er weer achteraan
We slaan het jubileumboek dicht. Het
gereformeerd gym is niet meer.
kangoeroes
Australië telt minstens evenveel kan
goeroes als inwoners, ongeveer der
tien miljoen. Dat komt onder meer.
doordat een kangoeroevrouwtje al be
gint met kindertjes krijgen als ze nog
maar krap anderhalf jaar is en maar
42 dagen in verwachting is, vijf dagen
langer dan een konijn. Weinig kans
dus dat ze ooit uitsterven, maar toch
gaan daar zulke wilde geruchten over.
dat een functionaris van de Ameri
kaanse regering binenkort naar Au
stralië gaat om de kangoeroestand te
bezichtigen en na te gaan of de dieren
werkelijk met uitroeiing bedreigd
worden.
Het vuur is aangewakkerd door een
artikel in de New York Times, waarin
stond 'dat dit zeldzame beest, het
nationale symbool van Australië, bin
nen korte tijd uitgestorven zal zijn'.
De commissie tot instandhouding van
wilde dieren van het Australische
huis van afgevaardigden is echter tot
de conclusie gekomen, dat geen van
de grote kangoeroesoorten op uitster
ven staat, ondanks de jacht. Hoogstens
wordt hun leefgebied beperkt, doordat
stukken grond in de binnenlanden
geschikt worden gemaakt voor de
landbouw.
De Amerikaan die de zaak gaat onder
zoeken. zal klaarheid in de raadsels
rond de kangoeroe moeten brengen.
Het gerucht kan in de wereld gebracht
zijn door mensen die verontruste
brieven schrijven! omdat ze op een
paar duizend kilometer weg maar een
paar van deze buideldieren hebben
gezien. Maar dat komt, doordat kan
goeroes overdag slapen en 's avonds
en 's nachts op voedsel uitgaan, zodat
toeristen ze maar weinig zien rond
springen.
Het is niet onmogelijk dat de geruch
ten in de wereld zijn gebracht door
verontruste reizigers, die na terug-
komst schrijven op een paar duizend lUWIClJC
kilometer weg maar een paar kangoe
roes te hebben gezien. Dat klopt,
want kangoeroes rusten overdag uit
van het voedsel zoeken en andere
inspanningen, waarvoor ze 's avonds
en 's nachts er op uit trekken. Alleen
mensen die in de schemering of in
het donker langs de weg zijn, zullen
echt kangoeroes kunnen zien.
(ADVERTENTIE)
droom
De droom van vele brandweermannen
is in het Amerikaanse stadje Prarie
du Chien werkelijkheid geworden: be
halve alle ladders, spulten, slangen,
knoppen en kranen die onmisbaar
zijn bij branden, ook een kraantje
waaruit de verhitte blusser gekoeld
bier kan tappen. Naar verluidt zou
het halve stadje nu bij de brandweer
willen.
14 mei 1948: David Ben Goe-
rion roept de onafhankelijke
Joodse staat Israël uit.
In Jeruzalem wordt hevig ge
vochten tussen Joden en Ara
bieren: wie deze stad bezit heeft
het lot van Israël in handen...
Hoe overleefden de 100.000
Joden in Jeruzalem de Arabi
sche blokkade? Wat gebeurde er
in die dagen,
waarin de
wereldvrede
wankelde?
Larry Collins en Dominique
Lapierre - auteurs van Brandt
Parijsi - schreven een nieuwe
bestseller: O Jeruzalem. De ge
schiedenis over de geboorte van
de staat Israël in 496 bladzijden,
24 foto's en 11 kaarten.
Voor 14,50 bij elke boek
handel.
Een uitgave van Elsevier
CS
S5H
r„~
