Jan Krol (9)
uit Drouwen
is 'Bartje'
'1
rpni
Jdj
mni
jdj
ïentaar
esmet
istig
PvdA-fractie wil
af van aparte
militaire rechter
Kinderboeken
De risico's van
atoomenergie
flandig-
Dolle dagen aan Franse kusten
F/KWARTET WOENSDAG 14 JUNI 1972
Binnenland T5 K7
Lcidse universiteitsraad heeft met
6 meerderheid vastgesteld dat geld
de Amerikaanse legerleiding be-
w t 's- ^us moet pro^- ^r-
'ncj ran Rood nu 14.500 besmette dol-
naar Washington terugsturen en
gt hij daarvoor 50.900 schone gul-
i uit de post 'onvoorzien' van de
rersitaire begroting terug.
e die gang van zaken kunnen wij
k ikkig zijn. Relaties met het militaire
araat dat systematisch wetenschap-
mÜ N gegevens misbruikt ten dienste
zijn oorlogvoering, passen een Ne-
andse universiteit inderdaad niet.
'U/i h willen wij bij deze ontwikkeling
paar kanttekeningen plaatsen. Het
van het gesubsidieerde onderzoek
Ht
uit verhoging van de overlevingskansen
orgaantransplantatie heeft wei
met het militaire bedrijf te maken,
jgj was zeker geen sprake van hand- en
t. o idiensten aan de Amerikaanse oor-
oachinc.
er zien wij in de dollars voor prof.
Rood een uitvloeisel van het tot
enige tijd in de Verenigde Staten
en1 rsende systeem om allerlei funda-
iteel wetenschappelijk onderzoek
de defensiebegroting te betalen
lat het onder die vlag zo gemakke-
de volksvertegenwoordiging pas-
Daar is men in Washington op
C ggekomen. maar het systeem is
de behandeling in de universiteits-
p£ 1 toonde prof. Van Rood zich op
f punten bezorgd over de financiële
ero omst van zijn werk. Ten eerste
is i hij zich af of de Leidse universi-
ook de komende jaren die extra
i.o^igduizend gulden t?- '^schikking
stellen. Gezien het a' -meen er-
Ie niveau van prof. Van Roods
„srzoek mag dat geen moeilijkheden
veren.
tweede blijkt de Amerikaanse
heid ook in andere gedaanten on
eer een miljoen gulden in dc Leidse
viteiten te hebben ge ipt. onder
'N ere voor de opzet van de organisa-
N Eurotransplant die in internationale
inwerking de beste combinaties
ruilnier en patient tot stand brengt,
jar het zou ons verbazen wanneer de
van de relaties met het
cyc|erikaanse leger, ook de steun uit
ferc bronnen zou blijken af te snij-
Dat zou namelijk toch een merk-
irdig licht op deze hele samenwer-
17,5g werpen.
«lotte: dat deze zaken in het open-
kunnen worden besproken is een
°faF'ens,c van de Wet universitaire
ïurshervorming waarvoor men ex-
ster Veringa als ontwerper best
(baar kan zijn.
Boek van Anne de Vries komt weer
tot leven op televisie-scherm
Van een onzer verslaggevers
BORGER De wereld van Bartje zal de komende weken weer tot
leven worden gebracht. Vandaag start de tv-regisseur Willy van He-
mert zijn opnamen voor de film van 'Drente's nationale held' naar
het gelijknamige boek van de schrijver Anne de Vries.
Een intensieve tijd van voorbereiding
is vooraf gegaan aan de opnamen van
deze serie, die de NCRV rond de
kerst in zeven afleveringen op het
scherm hoopt te brengen. Het was
vooral een hele toer om acteurs
die geen 'beroeps' mogen zijn te
vinden.
Uit de 1200 aanbiedingen zijn er ten
slotte zestig spelers geselecteerd, van
wie de voornaamste gisteren door Van
Hemert zijn voorgesteld.
Een belangrijke rol speelt uiteraard
Bartje zelf, die zich gisteren ir Bor
ger aan de pers presenteerde met de
woorden: 'Ik ben Jan Krol uit Drou
wen, ik ben negen jaar en zit in de
vierde klas van de lagere school.'
De figuur van Bartje heeft een wat
merkwaardige actualiteit, vindt Willy
van Hemert. Bartje is een gelukkig
kind. eigenlijk omgekeerd evenredig
aan de omstandigheden in het achter
gebleven Drente waarin hij en zijn
ouders eigenlijk leefden.
Jan Krol moet nu Bartje weer tot
leven brengen. 'Ik werk graag met
kinderen, ze zijn onbedorven, onbe
vangen en kunnen tot een natuurlijk
spel komen', aldus Willy van Hemert.
Er spelen veel kinderen mee in de
(ADVERTENTIE)
floriade
Chinezen blijken krachtig dwars te
op de milieuconferentie in
:holm. Deze marxisten hebben
ilfde vertrouwen in de onuitputte-
icid van de natuurlijke hulpbronnen
dc paus en delen zij het op
kat andere gronden diens be-
e si ur tegen het aan banden leggen van
bevolkingsgroei. Zij betogen daar-
c eigenlijk dat de uitkomsten van de
p lerzoekingen namens de Club van
RD. me voor hen van nul en generlei
loor arde zijn.
i lastig probleem, want het is geen
inge natie namens welke hier het
o k ord wordt gevoerd. Onder Mao's
irzitterschap zijn er daar zelfs 200
3® I jocn mensen bijgekomen, al moet
'ei" ii wo den gezegd, dat die niet méér
«lag op de hulpbronnen in de wereld
jen dan 10 miljoen mensen in de
®gji e landen doen.
lokt t lastigste is misschien nog wel, dat
[r45s zich volkomen achter het standpunt
con de Derde Wereld gesteld hebben,
l de soevereiniteit van de landen op
in enkele wijze mag worden aange-
t. Dat maakte de resolutie in de
waarin de Stockholmse conferen-
werd bijeengeroepen, al tot een
«treden zaak, immers hoe zal men
tot internationale afspraken komen,
op supranationale wijze kunnen
irdcn gecontroleerd? Het is inder
ad jammer, dat. nu de geesten in het
riten langzamerhand rijp worden
or bovennationale regelingen van
:r urgente kwesties, de landen van
«t-Europa en van de Derde Wereld
n redenen hebben om hun soeverei-
fit geweldig te benadrukken. Histo
ric ontwikkelingen lopen zelden
'chroon. Helaas ontbreekt nog teveel
t vertrouwen dat zulke bovennatio-
'e afspraken kunnen voortspruiten
t samenwerking in wederzijds belang.
R voorschot daartoe hadden de rijke
'den op UNCTAD III kunnen ver-
ekken oor de ontwikkelingslanden
Vkelijk tegemoet te komen bij de
orme problemen die de reusachtige
komst van de synthetica betekent
or de export van hun natuurlijke
odukten. Juist in deze kwestie be
at er een duidelijke parallel tussen
ibeubelangen in de rijke landen en
onomische belangen in de arme lan-
rii- Maar zelfs een toezegging dat de
leringen in de rijke landen tenminste
groei van de synthetische produktie
et zullen stimuleren, kon er niet af,
staat het leggen van een heffing op
nthetische produkten, zoals gevraagd
is.
t/m1 oktober
Amsterdam
nu
70 ha. parken, tuinen en kassen
in volle rijpe glinsterende
schoonheid van de zomer
bovendien
in de Amstelhal - RAI -
60.000 kasrozen
in al hun pracht omrankt
met bloeiende en decoratieve
planten
te zlen>^
tot en met zondag van
9.30-22.30 uur
vele twinkelende attractiesl
Je treln/ti
n NS-stai
Van Hemert filmt
zonder 'beroeps'
film, omdat Bartje veel broertjes en
zusjes had. Ze werden gisteren voor
gesteld samen met de ouders van
Bartje. De moeder speelt mevrouw J.
Weurding-Spijkerman (41) te Elp,
moeder van drie kinderen. De vader
speelt Arend Kuik (58), landbouwer
te Drouwen.
Er ontbreken echter nog twee figu
ren, een rasechte Amsterdammer en
een wat capsone-achtige Hagenaar.
Ook zij moeten amateurs zijn.
De gehele opzet is zo dat de oud-
Drentse wereld op het scherm komt.
Er wordt een soort 'net' Drents
zoals Van Hemert het noemde
gebruikt om die sfeer vast te hou
den. een dialect dat toch voor de
'Hollands' sprekende mens verstaan
baar is.
Belangrijk ook waren de locaties; het
is niet zo eenvoudig meer om de oud-
Drentse wereld te vinden. De eerste
opnamen worden gemaakt in Odoor-
Dit zijn de hoofdrolspelers in de NCRV-tv-serie Bartje: de negen
jarige Jan Krol, mevrouw J. Weurding-Spijkerman en Arend Kuik
als 'Bartje' en 'vader' en 'moeder' Bartels.
DEN HAAG De PvdA-fractie in de
Tweede Kamer heeft voorgesteld de
militaire rechter af te schaffen. Zij
meent dat de rechtspraak, over mili
tairen overgeheveld dient te worden
naar de gewone rechter. Dit blijkt uit
een amendement van het kamerlid
Stemerdink (PvdA)-oud-secretaris van
de krijgsraad te Den Bosch-op de nota
over een nieuw militair strafproces
recht.
De nota, die vandaag of morgen in de
Tweede Kamer in openbare behande
ling komt, dateert van een vorig kabi
net. De ministers Van Agt en De
Koster deelden eind vorige maand
mee dat zij achter het uitgangs
punt van hun voorgangers staan en
de afzonderlijke militaire rechter wil
len handhaven.
Volgens de PvdA-fractie is de gelijk
heid van rechtsbedeling door een
rechterlijke macht met als belangrijk
ste kenmerken onafhankelijkheid en
onpartijdigheid een van de belangrijk
ste rechtsgoederen van de burger.
Een afzonderlijke militaire rechter
betekent dat er van dit rechtsgoed
nodeloos iets is prijsgegeven.
Volgens de PvdA-fractie kan de over
heid de rechtspraak over militairen
naar de gewone rechter overhevelen
door bij enkele burgerlijke gerechten
militaire kamers m te stellen. Het is
niet nodig dat een militair mede
zitting heeft in zo'n militaire kamer,
vindt de PvdA.
Als de meerderheid van de tweede
kamer het PvdA-voorstel afwijst gaat
de fractie proberen op enkele onder
delen van het voorstel van de minis
ters wijzigingen aan te brengen.
nerveen. Opa Harm Schepers (82)
heeft er speciaal zijn huisje voor
moeten verlaten Het in de ruimte
staande huisje is herschapen in de
eerste woonstede van Bartje. Opa
Schepers krijgt het echter keurig te
rug.
Een andere belangrijke locatie is het
tweede huis, een arm huis in Sleen.
Eigenlijk had men hier liever een
échte, zogenaamde 'Lange Jammer' ge
bruikt. Er staat er nog één in Drente,
namelijk in Zuid-Laren, maar het -vas
niet mogelijk het verkeer hier te
weren en daarom was deze 'Lange-
Jammer' niet te gebruiken. Later ver
huist Bartje dan nóg eens, waarvoor
in de film een huisje in Roswinkel
wordt gebruikt.
Opnamen worden ook gemaakt in een
school in Roden en de hervormde
Boele van het lauwe water' heet het
fijne jeugdboek, da tDieuwke Winse-
mius uit het Zuidafrikaans heeft ver
taald. Het is een verhaal van Chris
Barnard, een van de beste schrijvers
van kinderboeken in Zuid-Afrika. Hij
kreeg voor Boele de eerste prijs in
een jeugdromanwedstrijd. Boele is
een weesjongen, die door Cukoos, een
oude visser, in het kustdorpje Oester-
mond in huis is opgenomen. Met
Oukoos gaat hij op diens boot 'Breek
water' op de visvangst. Boele sluit
vriendschap met Nonnie, het zwartha
rige dochtertje van de café-houder.
Maar er zijn kapers op de kust en dat
leidt, vooral met de zoon van Oukoos,
een nietsnut, tot allerlei, soms hard
handige avonturen. De sfeer in dit
verhaal is uitstekend getroffen. Het is
een goed initiatief geweest van de
uitgeverij Callenbach-Nijkerk. dit
boek voor kinderen van 12 jaar en
ouder, uit te geven. De vlotte tekenin-
tra
Hoe veilig is een kerncentrale; hoe
veilig of onveilig is kernener
gie in het algemeen? Dat begon de
laatste tijd een even dringende als
moeilijk te bespreken vraag te loor-
den. Dringend, omdat de kernenergie
in steeds sneller tempo over ons
komt: de eerste grote centrale is in
Zeeland bijna klaar, de volgende kan
elk moment besteld worden. Moeilijk,
omdat de gebeurtenissen inderdaad 'o-
ver ons' kwamen.
De mensen die dit nieuwe energiebe
drijf tussen ons in zetten, mèt zijn
heel eigensoortige risico's, verwaar
loosden in eerste aanleg de openbare
discussie over die risico's. Dat maakte
die discussie er niet helderder op,
omdat zij bij gebrek aan binnenlandse
stimulansen vooral gevoed werd door
het overeenkomstige gesprek in Ame
rika. Dat Amerikaanse gesprek wordt
met grof geschut gevoerd, en verhel
dert daardoor weinig.
Maar de binnenlandse verwaarlozing
wordt nu in snel tempo ingehaald. Op
een conferentie in Petten was vorige
week een glashelder betoog te beluis
teren van ir. C. J. van Daatselaar, de
man die op het Directoraat-generaal
van de arbeid verantwoordelijk is
voor de veiligheid van kerncentrales.
Hij moest dat verhaal beginnen met
af te spreken wat we met veiligheid
bedoelen, want daar pleegt het eerste
misverstand op te duiken. Veiligheid
is in het dagelijkse taalgebruik het
ontbreken van gevaar, en dat biedt de
mogelijkheid om elke situatie waarin
een zeker risico kan Worden onder
kend, onveilig te noemen. Daarmee is
dan helemaal niets zinnigs gezegd,
want gevaar ontbreekt nooit. Elke
handeling (of het nalaten van een
handeling) brengt een zeker risico
met zich mee. De enige zinvolle vraag
is of dat risico aanvaardbaar klein is.
Met daarin opgesloten de vraag wat
op dit punt aanvaardbaar is.
De antwoorden variëren van mens tot
mens en van situatie tot situatie. De
ene mens vindt voor zichzelf het risi
co van sigaretten roken aanvaard
baar, de andere niet. Als ons eigen
tuinpad glad van ijzel is aanvaarden
we het wel, maar niet als het de
straat is.
En dan zijn er nog emotionele kan
ten. Een bezigheid waarbij dagelijks
een dode valt te betreuren wordt als
minder ernstig gezien dan een bezig
heid waarbij eens in de twee jaar 250
doden vallen. Toch zijn er in het
eerste geval driemaal zoveel slachtof
fers.
De enige manier om veiligheid wat
ordelijk te beoordelen, zei ir. Van
Daatselaar, is het maken van vergelij
kingen met bekende risico's die min
of meer worden geaccepteerd. Al die
risico's bij elkaar opgeteld, leveren
het totale overlijdensrisico, de kans
op overlijden door ziekte of ongeval,
die in de buurt vat een honderdste
per jaar ligt (op een bevolking van
(ADVERTENTIE)
Pijn is te verhelpen.
Met Togal.
In doordrukstrip.
Helpt. Goed. 'iiJÜ»
een miljoen overlijdt dus jaarlijks
ongeveer een honderdste: tienduizend
mensen).
Aan de andere kant van de schaal is
er bijvoorbeeld het risico om door een
natuurramp om te komen, dat in de
buurt van een miljoenste per jaar
ligt, of nog lager. Om van die hinder
lijke getallen af te komen worden dit
soort risico's in orden van grootte
uitgedrukt.
We spreken af dat we een overlij
densrisico tussen 0,1 en 0,01 per jaar
een 'tweede orde risico' noemen, tus
sen 0,01 en 0,001 een 'derde orde
risico' enzovoort. De kans om door
een natuurramp te worden getroffen,
is dan een zevende orde risico.
Om even deze schaal wat- 'in te vul
len': deelname aan het verkeer levert
een derde orde risico op, en daar
maken we ons flink druk over. Risi
co's van de vierde orde worden al wat
filosofischer bekeken, en bij de vijfde
orde begint het gevoel te overheersen
dat het óns wel niet zal overkomen.
Nu we het begrippenapparaat hebben
opgebouicd kan bekeken worden wel
ke risico's het hanteren en hebben
van kerncentrales oplevert. Daarbij
zijn twee gevaren te onderscheiden:
het risico door radio-actieve straling
tijdens normaal bedrijf, en de gevol
gen van een catastrofaal ongeluk met
de reactor.
Voor het reactorpersoneel levert de
toegelaten hoeveelheid straling een
risico op het ontstaan van kanker,
dat in het algemeen van de vijfde
orde zal zijn, rekende ir. Van Daatse
laar voor. Dat ligt aanwijsbaar gun
stiger dan het risico op een dodelijk
bedrijfsongeval in de industrie als
geheel, dat namelijk van de vierde
orde is. En bij de berekening zijn dan
nog een aantal erg pessimistische ver
onderstellingen gemankt Vergelijken-
derwiis is du een niet onaanvaard-
baar bei uepsnsicu.
De veiligheid van de bevolking als
geheel ivordt naar andere normen be
oordeeld. De straling die zij ontvan
gen is afkomstig van de kleine hoe
veelheden radio-actieve afvalstoffen
die een kerncentrale mag lozen. Voor
de naaste omwonenden is die stra-
lingshoeveelheid vergelijkbaar met die
als gevolg van het kijken naar kleu
rentelevisie of het wonen in een be
tonnen huis Het is een paar procent
van de hoeveelheid stealing waaraan
zij door natuurlijke oorzaken zijn
blootgesteld.
Daarvoor begint zelfs het uitrekenen
van risico-ordes zinloos te worden. Ir.
Van Daatselaar: 'Niet alleen is dit
risico in absolute zin zeer gering, ik
twijfel er niet aan dat het ook rela
tief klein is als het vergeleken zou
(kunnen) worden met de risico's voor
de gezondheid van de mens, die het
gevolg zijn van de lozing van zwavel
dioxide en stikstofoxiden door conven
tionele centrales.'
En dan tenslotte de kans op ongeluk
ken. Wil de bevolking daar iets van
merken dan moeten het al catastrofale
ongelukken zijn, icant een kerncentra
le is erop gebouud om, ook als het
fout gaat, de radio-activiteit binnen
te houden.
De kans op een ongeluk waarbij grote
hoeveelheden activiteit vrijkomt, ligt
volgens ir. Van Daatselaar dichter bij
éénmaal per miljoen bedrijfsjaren dan
bij eenmaal per duizend jaar. Nemen
wc toch aan dat het eenmaal per
duizend jaar zou gebeuren, dan levert
dat voor de bevolking een risico van
de achtste orde op. (De vrijkomende
radio-activiteit zou bij tien mensen op
den duur kanker veroorzaken). Om te
illustreren hoe laag dat is, rekende
de Haagse veiligheidsdeskundige voor
dat wij bij het ontwerpen van het
Deltaplan genoegen hebben genomen
met i i-n verdrinkmitsrisico dal één
uide ongunstiger ligt.
Van ixmdaag tot zondag brengen 118
(merendeels) gemeentebestuurders een
paar dolle dagen door in de vrolijke
badplaats Nice. Tussen de showende
filmsterren en wat daar in luchtig
kostuum graag voor wil doorgaan,
wordt daar het iets minder frivole
congres der Europese gemeenten ge
houden en daar horen wij bij. Een
heel andere vraag is, of bij dit gezel
schap ook de aanhangende dames ho
ren. Er zijn er 28 plus één man van
een vrouw die in haar functie van
wethouder gegaan is.
Maar hier brengt het aanmeldingsfor
mulier uitkomst. 'Begeleidend per
soon' staat er zwart op wit, zodat
iedereen vrij was zijn persoon mee te
nemen. Zoals al duidelijk moet zijn, is
dat niet in alle gevallen de echtgeno
te. Sommige burgemeesters zijn met
een wethouder samen gegaan, hele
maal alleen of stuurden een wethou
der in z'n eentje. Van de grote steden
is Amsterdam totaal niet vertegen
woordigd, evenmin als Den Haag.
Groningen heeft een wethouder-dame
afgevaardigd. Utrecht stuurt één wet
houder-alleen en Rotterdam idem.
Dat laatste is logisch: burgemeester
Thomassen heeft al genoeg Japanners
aan z'n hoofd Nee, dan de ideinere
gemeenten. Die weten er soms echt
een uitje van te maken. Geleen valt
het meest op. Samen zijn daar van
daan op stap gegaan: twee heren
raadsleden. één dame-raadslid, een
wethouder en de gemeentesecretaris.
Allemaal zonder aanhang, maar toch
knus.
Al die dames, althans de bij de heren
horenden, vormen samen een groot
vraagteken: vat voeren ze in Nice
uit. terwijl hun mannen vergaderen?
Zolang het om het tuinfeest gaat of de
georganiseerde muziek- en theater
voorstellingen en de excursies is dat
geen punt. Maar wat doen ze als
morgen het algemeen politiek rapport
besproken wordt en onder andere
Gaston Deferre en minister-president
Jacques Chaban-Delmas hun ingewik
kelde toespraken houden? Op het
strand tussen de filmsterren? Naar
het casinoEn zouden ze vrijdag tijd
willen uittrekken om naar Oldenzaals
burgemeester te luisteren, die in z'n
eentje naar Nice getogen is? 's Mor
gens misschien wel, irant dan spreekt
prins Claus dc verzamelde menigte toe
over het milieuvraagstuk en daar kun
je als vrouw van een officieel persoon
moeilijk wegblijven. Maar de toe
spraken zaterdag van de voorzitters
van het Europees Parlement en dc
raadgevende vergadering van de Raad
van Europa? Erg belangrijk maar
zonde van het Rivièra-zonnetje. Nog
klemmender wordt die vraag als we
denken aan die ene man die met zijn
vrouw de wethouder meegegaan is.
Met al die dames zal hij zich best
vermaken, maar wat te doen bij het
in de prijs inbegrepen damesprogram
ma? Nu we het toch over de prijs
hebben: je vraagt je af wie voor de
kosten opdraait. Zijn dat de gemeen
ten zelf, dan komen we alleen voor de
29 aanhangers in de goedkoopste ho
tel-categorie op samen 10.440,-. een
fors bedragje dat de gemeenschap
voor een paar daagjes aan het strand
moet neertellen: voor de A-klasse zou
dat op een dikke 12.000 komen, om
nog maar helemaal niet te spreken
van de luxe categorie. Laten we dus
ter geruststelling aannemen, dat die
Nice-gangers dat zelf betalen. Tellen
we daar de veel hogere kosten van de
officiële afgevaardigden bij die be
halve het hotel ook nog een paar
honderd gulden congreskosten en wat
documentatiemateriaal moeten betalen
plus wat er nog aan consumpties
bijkomt dan moet je wel constate
ren dat het lidmaatschap van de Eu
ropese gemeenten best leuk is, maar
dat die vorm van gemeenschap wel
een paar centen kost.
kerk te Zweeloo. Van Hemert heeft
geen gebruik gemaakt van de NOS-
faciliteiten; hij heeft ook geen TV
camera's gebruikt, om dezelfde reden
waarom hij geen beroeps-acteurs wil
de 'gebruiken': de sfeer moet zo au
thentiek mogelijk zijn.
Ook voor de decorontwerpen heeft hij
speciale mensen aangetrokken, die
iets van het oud-Drente weten. Van He
mert hoopt ook in de toekomst het
tweede deel nog eens te filmen. Dat
hangt af van het succes van het
eerste.
Bij de verfilming van het eerste deel
houdt hij zich strikt aan het boek van
Anne dc Vries. Dit, zei hij, in afwij
king van de manier waarop hij inder
tijd 'De Kleine Waarheid' van het
papier heeft 'vertaald' op het cellu
loid.
klimaat
gen zijn van H. G. M .Behrens; prijs
8.90.
Meindert de Jong, een van oorsprong
Nederlandse schrijver, die vorig jaar
de kinderboekenprijs van de Verenig
de Staten won voor z'n gehele werk,
heeft een nkuw spannend ver
haal geschreven over een hond:
'Candy, kom terug'. Het gaat over
vriendschappen van mensen en die
ren. maar ook over mensen, die..ja
loers zijn op dieren, bijvoorbeeld op
Candy. Er is eon moeder, die het niet
kan hebben, dat Candy veel aandacht
van haar twee kinderen krijgt. De
hond zoekt telkens opnieuw naar een
veilig thuis; hier een hondenlever
met een blij slot. Een uitgave van
West-Friesland, Hoorn: prijs 4.90.
Bij dezelfde uitgever verscheen een
heel 'gek' boek: 'De muizensheriff':
leugenverhalen, en nog wel uit het
Wilde Westen, bijeen gelogen door
een muis Het is vertaald uit het
Duits. Het gaat over muizen. die in
het stadje Kattenburg wonen; een
muis. die met slepende tred het stad
je nadert en verhalen vertelt, waar
van de muizen ondersteboven rollen.
En van een muizi-nsheriff. die een
bluffer, maar geen held is. Janosch
schreef dit 'malle' verhaal.
De Westduitse romanschrijver Hen-
rich Böll (54 jaar, 'meningen van een
clown', 'biljarten om half tien' en tal
van andere werken) heeft in een
radio-interview verklaard dat hij 'in
het huidige klimaat van ophitsing' in
zijn land niet kan werken en 'niet
leven in een land waar ik niet kan
werken'.
Böll zei dat als reactie op een vraag,
wat hij dacht van de kritiek op de
beweerde sympathisering van sommi
ge intellectuelen met de anarchisti
sche Baader-Meinhofgroep, waarvan
de laatste weken nogal wat leden zijn
gearresteerd. Toen men de schrijver
na de radiouitzending wilde vragen of
zijn uitlating betekende dat hij uit
West-Duitsland weg wil, bleek hij
niet bereikbaar voor commentaar.
schandelijk
'De pastoors hebben ons eigenlijk
slecht opgevoed. Juist bij dc kerken
zijn de schandelijkste praktijken op
boekhoudkundig gebied te vinden'.
Dat is een uitspraak van de Belgische
minister Vlerick. die zo een medede
ling over fraude op grote schaal in
zijn land een beetje trachtte te ver-
vergoei lijken.
De minister deed ecu flinke duit in
het (zwarte) zakje. Blijkt in ons land
als men de studies daarover mag
geloven zo'n slordige zes miljard
in de mist te zijn verdwenen, de
Belgen doen er nog een schepje bo
venop. In hun tweetalige natie zou
voor zeker zeven miljard aan zwart
geld circuleren.
Volgens de heer Vlerick frauderen de
Belgen allemaal een beetje. Het zijn.
zei hij, niet altijd dc mensen met de
hoge inkomens, die dc schatkist de
grootste verliezen toebrengen. 'Als
tienduizend schoonmaaksters 'zwart'
werken en hun inkomen niet opge
ven. lijdt de staat een groter verlies
dan wanneer enkelen met een hoog
inkomen frauderen'. Ook is het vol
gens hem een publiek geheim dat
m'ddenstanders in bepaalde sectoren
'eindeloos en onverschrokken' knoeien
met de b.t.w.
Tocr-in Het begint vandaag:
Toer-in-Nonrd-HoMand 1972. een naar
de naam duidelijk toeristische attrac
tie in de provincie Noord Holland.
Onderdeel daarvan is een tentoonstel
ling over dc familie Roland Holst in
Bergen, maar voor dagjesmensen zijn
de zeven uitgezette dagroutes door de
provincie misschien belangrijker, die
in de 'Toer-in-krant' zijn afgedrukt,
maar ook te vinden zijn op alle VVV-
kantorren
Schlppcrskindcrcnkamp Deze
week zijn zo'n zeshonderd kinderen
van schippers bezig met hun zestiende
nationale kamp. ditmaal in 'De Zand-
kreek' in Hattem. Als spelmotief voor
dit jaar zijn de 'Olympische woestijn-
spelen' gekozen en dat betekent een
dolle boel. waarvoor consul Rabbani
van Koeweit in klederdracht het start
sein gegeven heeft
Popspel 'Volendam in Espel' is
het popconcert genoemd, dat zich za
terdag in Espel in de Noordoostpolder
afspeelt. Dat is gedaan omdat daar
drie uitsluitend Volendammer pop
groepen optreden: BZN. Next One en
Progress. Het feest begint 's middags
drie uur en duurt officieel tot min-
dernacht Olympiapostcrs Morgen-
gaat in de printshop Piet Clement in
Amsterdam een expositie open van
originele posters, die ter gelegenheid
van de Olympische Spelen in
MUnchen door Edition Olympia 1972
zijn uitgegeven. Kennelijk zo belang
rijk of zo moeilijk te begrijpen, dat
de Duitse ambassadeur Hans Arnold
persoonlijk een korte inleiding komt
houden Ambtenarensport Ook
ambtenaren doen aan sport. Ze huren
er zelfs een stadion voor af zaterdag:
het stadion De Vliert in 's Hertogen
bosch. bovendien het Brabantbad in
dezelfde plaats (zeker om te zwem
men) en de schietbanen van Vught.
Er mogen zaterdag alleen ambtenaren
van het ministerie van financiën bij.
Voor ambtenaren van andere ministe
ries wordt een andere keer wel weer
een stadion gehuurd.
verbaasd
Deze mollige Finse schijnt nog niet
geheel van de verbazing bekomen.
Zojuist heeft ze in de Finse hoofdstad
Helsinki haar eerste metroreisje ge
maakt, een proefrit, want Helsinki wil
volgend jaar pas de eerste echte me
trolijn openen. De reizigster op dc
foto vult, net als haar medepassagiers,
op een vragenformulier in wat zij er
van vindt. Waarom ze dal gebukt op
een bank doet, is niet duidelijk. Mis
schien waant ze zich nog ondergronds
en is ze bang haar hoofd alsnog tegen
de duistere ttinnclwand te stoten.
lowietje
