loedige chaos £3 a aanslag op uchthaven Lod NAVO akkoord met houden veiligheidsconferentie Strauss streeft naar vervanging van Barzel Smith wijst Britse diplomaat de deur Westerse intellectuelen sturen Breznjew telegram Humphrey en McGoy ern Wallace geen tweede man Praag wil ook banden met Bonn aanhalen Vader van Jacksons weigert getuigenis n Bonn 'werpt men de leeuwen voor de christenen' ROUW/KWARTET DONDERDAG 1 JUNI 1972 Buitenland T7/K9 )rie Japanners doelen 26 mensen EL AVIV (AP, Reuter, UPI) Plassen bloed, verminkte licha- ïen, een onthoofde kinderpop, kogelgaten en overal verspreid lig- entle bagage in de aankomsthal van de Israëlische luchthaven Lod ij Tel Aviv. Dit was het toneel onmiddellijk na de dramatische cliietpartij, die aan 26 personen het leven heeft gekost. ëertien van hen waren pelgrims uit ortorico. Bijna 80 personen zijn ge- ond geraakt door handgranaten en regen van kogels, die afkomstig aren van drie Japanners, die in (dracht van het Volksfront voor de evrijding van Palestina een zelf- oordopdraCht uitvoerden. Want twee in de daders zijn inmiddels overle- en. Een van hen pleegde zelfmoord een tweede kwam om door kogels an zijn eigen kameraden en de scher en van zijn eigen granaat. De derde spanner, die door de Israëlische vei- gheidsdienst wordt ondervraagd, seft bekend dat hij een opleiding eeft gekregen in een kamp van Ara- ische commando's. [et drama voltrok zich dinsdagavond lat nadat een vliegtuig van de Fran- maatschappij Air France met de spanners aan boord was aangekomen, ij waren in Rome ingestapt. In de ankomsthal van de luchthaven Lod amen zij hun koffers van de lopende and, haalden Russische automatische eweren van het type Kalatsjnikow en andgranaten uit hun bagage en penden het vuur op de honderden lensen, die zich in de hal verzameld adden. innen enkele seconden heerste er m geweldige chaos in de aankomst- al. Gillende mensen vluchtten alle anten op. Het en der lagen lichamen poelen bloed verspreid. Veel men en wierpen zich bij de eerste schoten de grond en kropen onder de anken waarop de bagage wordt ge- ontrol eer cl. aankomsthal zag eruit als een lagveld na een kort, maar zeer woest ivecht. Overal lagen lichamen oden, gewonden en mensen die dek-- ing zochten voor de regen van ko els. Het gekerm van de stervenden gewonden klonk door 'het ge- ahreeuw van mensen die aanvallen hysterie kregen. Het was ver- chrikkelijk, werkelijk verschrikke- jk', zo vertelde een employé van de ichthaven. en collega reageerde: 'Het was alsof p het vliegveld oorlog was uitgebro- en'. Een derde ooggetuige: 'Ik zag en man op een koffer bij de lopende tod zitten. Hij zag er niet uit als (q Arabier en leek volkomen onver- kht. Plotseling zag ik dat hij een alalsjnikow-geweer uit zijn koffer, lalde en hij begon te vuren. Ik isefte dat er iets fantastisch gebeur- iets fantastisch. De aankomsthal as op die tijd boordevol, hoofdzake- jk met pasagiers van de vlucht van ir France en er waren veel wachten- familieleden. Lichamen ploften iveral op de grond. Sommigen waren a stukken gereten, het bloed spatte oar de gehele vloer. De guerrilla's Iheersten het gehele terrein. De lensen begonnen te schreeuwen, te nnen, ze vielen overal neer'. De hulpactie kwam in een minimum van tijd op gang. Veertig ambulance wagens voerden de slachtoffers naar ziekenhuizen in de buurt, waar 25 chirurgen de hele nacht operaties hebben uitgevoerd. Tot de slachtoffers behoren veel leden van een groep van 45. Portoricaanse pelgrims, die met de Japanners uit Rome waren gekomen. Een van de doden is de Italiaanse professor Aha ron Katzir. Hij, werd onder de ogen van zijn familieleden doodgeschoten. De in 1914 in Polen geboren Katzir is een van de bekendste chemici ter wereld en is onder meer president van de Israëlische academie van we tenschappen geweest. Het Volksfront voor de Bevrijding van, Palestina heeft in Beiroet laten weten dat 'de aanval is uitgevoerd ter vergelding van de dood van twee Arabische guerrilla's die ruim drie weken geleden werden doodgeschoten door Israëlische militairen die. op het vliegveld van Tel Aviv een (gekaapt) Belgisch vliegtuig hadden bestormd'. Het Volksfront noemde de Japanners 'zijn commandostrijders' en deelde mee dat zij van. duizenden mijlen ver gekomen zijn om deel te nemen aan de strijd van het Palestijnse volk. Het Japanse ministerie van buiten landse zaken heeft de namen van de daders inmiddels bekend gemaakt. Het waren de 22-jarige Daisoeke Nam- ba, de 23-jarige Jiro Soegisaki en de^ eveneens 23-jarige Ken Torio. Alleen Daisoeke Namba, afkomstig uit Osaka, overleefde de aanslag. De Israëlische radio heeft gemeld dat uit het verhoor van Daisoeke geble ken is dat geen van de drie geloofd had de missie te overleven. Zij had den opdracht 'zoveel mogelijk men sen. zonder onderscheid van nationali teit, geslacht of leeftijd, te doden en zoveel mogelijk materiële schade aan te richten'. Daisoeke zou een aantal maanden in contact met de Palestij- nen hebben gestaan en de actie, in Osaka hebben voorbereid. Daisoeke Namba heeft volgens goed ingelichte zegslieden verklaard dat hij tot de mgoistische Japanse beweging 'het leger van de Rode Ster* behoort. Het Israëlische dagblad Yedioth Aher- onoth heeft gisteren bericht dat Dai soeke de politie heeft verteld dat de actie deel uitmaakte van een 'wereld omvattende revolutie'. De Japanner had de Arabische regeringen reactio naire regimes genoemd en de Israëli sche regering als 'reactionair en zio nistisch' betiteld. Zijn organisatie in Japan beschouwde het conflict in het Midden-Oosten als een onderdeel van een groter interna tionaal conflict, als gevolg van het onvermogen van de moderne mens zijn levensomstandigheden te verbete ren. Daisoeke is onder doktersbehan deling gesteld na een aanval van LONDEN (Reuter, AFP, AP) De vertegenwoordiger van de Engelse regering in Rhodesië, Alec Ward, is gisteren door het regime van Ian Smith uitgewezen. Hij zal een dezer dagen naar London terugkeren, zo is in de Britse hoofdstad bekend gemaakt. Achtergelaten bagage en bloed op de vloer van de douanehal op de luchthaven Lodz bij Tel Aviv, waar dinsdagavond 26 personen omkwamen bij een schiet partij. Nicaraguaan, kwam in september 1970 om het leven toen hij met mej. Leila Chaled een Israëlisch vliegtuig had gekaapt en daarmee naar Londen was gevlogen. Door het Volksfront worden do Japanners 'de helden Bassem, Salah en Ahmed' genoemd. hysterie toen hij de lijken van zijn twee kameraden te zien kreeg bij een identificatie. Het Volksfront voor de bevrijding van Palestina heeft met kracht tegen gesproken dat de Japanners door haar waren gehuurd voor de aanslag. 'Een gehuurd mens sterft niet op de wijze waarop de Japanse kameraden stier ven'. Het Volksfront heeft verder bekend gemaakt dat de Japanners behoorden tot de 'commandogroep van de marte laar Patrick Arguillo'. Arguillo, een BONN (UPI, Reuter, AP) De ministers van buitenlandse zaken van de NAVO-landen hebben gisteren besloten komend najaar in Helsinki een voorbereidende conferentie te organiseren voor een Europese veiligheidsconferentie, die in 1973 gehouden zou moeten worden. Met uitzondering van Frankrijk beslo ten de ministers verder gelijktijdig met de conferentie in Helsinki een conferentie te organiseren over ver mindering van de troepen in Midden- Europa. Volgens de Amerikaanse mi nister van buitenlandse zaken, Willi am Rogers, zouden aan deze laatste conferentie slechts een beperkt aantal landen moeten deelnemen, namelijk alleen diie landen, die troepen In Midden-Europa gelegerd hebben. Rogers verklaarde na afloop van de ministersvergadering dat het niet de bedoeling was voorwaarden te verbin den aan het organiseren van een Eu ropese veiligheidsconferentie. De NA VO zou met betrekking tot het parallel lopen van de conferentie over terug trekken van troepen en de voorberei- ROME (AFP, Reuter) Drieëndertig intellectuelen uit het Westen, onder wie de Franse dichter Pierre Emmanuel, de Duitse auteur Gunther Grass en de Italiaanse filmregisseur Federico Fellini, hebben in een telegram een beroep op de Sowjetrussische partijleider Breznjew gedaan de tegen de Russische schrijver Wladimir Maksimow genomen maatregelen in te trekken. Maksimow is door de bond van Russische auteurs gedwongen zijn een jaar ge leden in Frankfort uitgegeven roman 'De Zeven Scheppingsdagen' te verlooche nen. Dit boek was enkele jaren geleden door een Russische uitgever geaccep teerd, maar mocht toch niet verschijnen in de Sowjet-Unie. De dissidente Russische intellectueel Joeri Glazow zei op een persconferentie in Rome ter gelegenheid van de verzending van het telegram, dat Maksimow het eerste doelwit zal zijn van een nieuw ideologisch offensief tegen het verzet tegen de autoriteiten in de Sowjet-Unie zelf. Maksimow, zo zei hij, loopt de kans uit de Russische schrijversbond gestoten te worden. Joeri Glazow is een paar dagen geleden in het Westen aangekomen. Vier jaar geleden werd hij ontslagen als hoogleraar in de Oosterse talen in Moskou. dingen voor de veiligheidsconferentie een soepel standpunt innemen. Frank rijk was van mening dat er zo snel mogelijk een veiligheidsconferentie moet komen en dat er niet apart gepraat hoeft te worden over terug trekking van troepen. Dit laatste is Nixon echter in het Kremlin met de Russische leiders overeengekomen. De NAVO-ministers hebben geen data vastgesteld voor het komende overleg. Zij verwachten echter dat de bespre kingen in de periode tussen septem ber en november zullen beginnen. Amerika geeft de voorkeur aan eind november in verband met de presi dentsverkiezingen begin november. Met een 'ziezo, dames en heren, tot onze volgende historische bijeen komst'. aan het adres van de 200 journalisten die de NAVO-vergadering hebben bijgewoond, haastte secretaris generaal Luns zich gisteren naar het huls van de Westduitse minister van buitenlandse zaken. Walter Scheel, wiens vrouw een afscheidslunch had bereid. 'Ik hecht aan mijn lunch en wil de kookvaardiigheid van Frau Scheel niet graag missen', aldus Luns. De NAVO heeft destijds aan het mee werken aan een veiiligheddscouferentle de voorwaarde verbonden dat het Ber- lijn-akkoord van de vier grote mo gendheden ondertekend moest zijn. Dit zou zaterdag gebeuren, maar er zijn nu moeilijkheden over de tekst gerezen tussen Bonn en Moskou en de kans zit er in dat de ondertekening uitgesteld moet worden. Ward was in november vorig jaar naar Rhodesië gegaan, nadat de En gelse minister van buitenlandse za ken, Sir Alec Douglas-Home, een ak koord had gesloten met Ian Smith. Zijn opdracht was het onderhouden van verbindingen met de commissie van Lord Pearce en de Rhodesische regering. De commissie-Pearce heeft in Rhodesië onderzocht hoe de bevol- PRAAG (Reuter) De Tsjechoslo- waakse partijleider, Goestaw Hoesak, heeft gisteren gezegd, dat het tijd is, dat zijn land en West-Duitsland hun betrekkingen normaliseren. In een gesprek met het partijblad Roede Prawo zei Hoesak, dat de re cente ratificatie van de verdragen van Bonn met Moskou en Warschau de voorwaarden hebben geschapen voor verder ontspanning dn Europa. 'De tijd is ook rijp dat de verkennende besprekingen tussen Tsjechoslowakije en de Bondsrepubliek overgaan in officiële onderhandelingen. Van onze kant staat er niets in de weg. Wij zijn bereid over hangende kwesties te on derhandelen. Wij zijn van mening, dat de tijd is gekomen voor normali sering van de betrekkingen tussen beide landen en dat deze normalisatie gepaard moet gaan met de daarbij behorende bindende stappen inzake de niet-geldigheid vanaf het begin af van het Verdrag van Milnchen'. Beide landen onderhouden geen diplomatie ke betrekkingen en de besprekingen die in maart vorig jaar begonnen zijn in november opgeschort. In 1938 sloten Duitsland, Engeland. Frankrijk en Italië een verdrag waar bij Sudetenland aan Hitier werd uitge leverd. Na de oorlog kwam dit gebied weer bij Tsjechoslowakije. king over het akkoord dacht en is tot de slotsom gekomen dat de Afrikaan se meerderheid er niets van moest hebben. De uitwijzing van Ward volgde op de weigering van Londen een Rhodesi sche diplomatieke vertegenwoordiger in die stad toe te laten. De regering van Ian Smith had daarom gevraagd. In een commentaar op de uitwijzing heeft het Britse ministerie van bui tenlandse zaken laten weten, dat zij blijft zoeken naar een constitutionele oplossing van de kwestie-Rhodesië. De contacten met Rhodesië zullen nu ge handhaafd worden middels 'periodieke diplomatieke bezoeken'. Toen na de publikatie van het rap port van de commissie-Pearce het ak koord met Rhodesië van de baan was, heeft Sir Alec verklaard dat er na een afkoelingsperiode opnieuw pogingen zouden worden ondernomen om met het regime van Ian Smith tot een akkoord te komen. SAN JOSE (AP, UPI, Reuter) De vader van Jonathan en George Jack son heeft geweigerd te getuigen in het proces tegen Angela Davis en is daarna tot 100 dollar boete veroor deeld wegens minachting van het hof. 'Ik heb mijn twee enige zonen ten grave gedragen. Ik wil om mijn gees telijke gezondheid te behouden geen aandeel hebben aan dit proces, aldus Lester Jackson. Rechter Richard Ar- nason zei begrip te hebben voor het trauma dat Jackson heeft doorleefd en veroordeelde hem vervolgens tot 100 dollar boete, maar weigerde heen te laten arresteren. Het openbaar ministerie had Jackson als laatste getuige opgeroepen. Hij vroeg hem te vertellen wat hij gedaan had op 1 augustus 1970, zes dagen voor de schietpartij in de rechtbank in Marin County, waarbij Jonathan Jackson omkwam met drie anderen. WASHINGTON (Reuter, UPI) Zowel Hubert Humphrey als George McGovern hebben de mo gelijkheid uitgesloten dat zij George Wallace aanzoeken als vice-president. Zij deden dat tij dens het tweede debat dat zij voor de Amerikaanse televisie hebben gevoerd. In tegenstelling tot het eerste debat, waarin zij elkaar fel aanvielen, heb ben de twee Democratische senatoren, die voor hun partij kandidaat willen worden in de komende presidentsver kiezingen, tijdens dit tweede debat elkaar gespaard. Humphrey begon met zijn excuses te maken omdat hij McGovern een dwaas genoemd zou hebben. Dat was niet persoonlijk be doeld, aldus Humphrey, maar gold de voorstellen van McGovern met betrek king tot diens sociale politiek. Vol gens Humphrey wil McGovern op een dwaze manier met geld gaan smijten. De twee politici waren het over Viet nam eens: de Amerikanen moesten zich terugtrekken. Humphrey en McGovern zullen een keer op de televisie de degens krui sen. voor de beslissende voorverkie zingen in Californië, die 6 juni wor den gehouden. Humphrey heeft aange kondigd dat hij van plan is McGovern dan de genadeslag toe te dienen. Waarnemers betwijfelen sterk of hem dat zal lukken. Opiniepeilers geven McGovern in Californië steeds meer kansen. Wie de voorverkiezingen in Californië wint, heeft een zeer grote kans de Democratische kandidatuur te winnen. loor Jaap den Boef Rainer Candidus Barzel, de leider van de Westduitse christen-de mocraten, zal niet erg blij zijn met de overweldigende meerderheid, waarmee Franz Josef Strauss vorige week werd herkozen als voor zitter van de CSU, de Beierse zusterpartij van de CDU (van welke partij Barzel zelf voorzitter is.) Strauss staat er om bekend, dat hij kanselierskandidaten maakt. Het ziet er nu ook naar uit, dat hij naam gaat maken als de man, die deze kandidaten ook kan breken. En liet is Barzel die zijn eerste slachtoffer dreigt te worden. In kringen rondom Strauss hoort men opnieuw de naam noemen van de vroegere minister van buitenlandse zaken Gerhard Schroder als toekom stig kanseliers-kandidaat. Dit laatste hoeft overigens niet te betekenen dat Schroder en reële kans heeft, kanselier te worden als de christen-democraten opnieuw zouden proberen door een zgn. 'constructieve motie van wantrouwen' aan de macht te komen. Want Strauss, die zelf niet voor de kanseliers-kandidatuur in aanmerking komt vanwege zijn nogal wilde politieke verleden, speelt zijn rivaliserende geestverwanten tegen elkaar uit, Vorig jaar haalde hij Schröder ook onverwacht naar de voorgrond, toen Barzel zich opmaakte om op een beslissing over de kanse liers-kandidatuur aan te sturen. Strauss slaagde er niet in, Barzel tegen te houden. Het was toen al duidelijk dat hij er van uitgaande dat pas in oktober 1973 Bondsdagver kiezingen op de agenda stonden elke nieuwe gelegenheid zou aangrij pen om de uitverkiezing van Barzel op het congres te Saarbrücken on gedaan te maken. Nieuw wapen hanz Joseph Strauss aanvaardt zijn herverkiezing als voorzitter van de CSU, die zojuist met overweldigende meerderheid een feit is ge worden. De ontwikkelingen van de afgelopen vijf weken, te beginnen met het falen van Barzel om door middel van een constructieve motie van wantrouwen opvolger van kanselier Willy Brandt te worden, hebben Strauss een nieuw wapen tegen Barzel in de hand gege ven. Nu de christen-democraten reden hebben om vervroegde verkiezingen te schuwen, moeten zij wel op een nieuwe constructieve motie van wan trouwen aansturen om aan de macht te komen. Het is vrijwel zeker, dat enkele leden van CDU en/of CSU bij de geheime stemming over zo'n motie tegen Barzel zouden stemmen of zich van stemming onthouden. Iets derge lijks heeft zich reeds voorgedaan, toen Barzels wantrouwensmotie op 27 april geen meerderheid kreeg. Het is duide lijk dat Strauss vooral van dit argu ment gebruik zal maken om op ver vanging van Barzel aan te dringen. Het image van Barzel heeft ernstig geleden sinds hij voor het eerst een greep naar de macht deed na de Landdagverkiezingen in de deelstaat Baden-Württemberg, die kanselier Brandt onnodig een nederlaag hadden bezorgd omdat hij er tijdens een grootscheepse campagne een soort re ferendum over de verdragen met Rus land en Polen van had gemaakt Bar zel maakte de grote fout uit het resultaat van die verkiezingen af te leiden dat de 'Ostpolitik* zoals die door Brandts coalitie werd bedreven, niet zoveel 'Anklang' onder de bevol king had gevonden, als ook van chris ten-democratische zijde was aangeno men. Daartoe aangespoord door vele partijgenoten van wie enkelen bij bedoelingen hadden besloot Barzel het op de (tot mislukken gedoemde) krachtproef met Brandt te laten aankomen. Vitaliteit Nog niet zo lang geleden was Barzel er in geslaagd, behalve fractievoorzit ter van CDU en CSU in de Bondsdag ook voorzitter van de CDU en kanse liers-kandidaat van beide christelijke partijen te worden. Als berekend koel vakman was hij bij veel christen democraten niet bijzonder populair. Tegenover zijn rivalen bleek hij ech ter de man met de sterkste zenuwen en het grootste uithoudingsvermogen te zijn. Zelfs Strauss, die als een bulldozer te werk gaat, kon hem niet tegenhouden. Vitaliteit straalde uit van de man die er altijd in slaagde de indruk te wekken alsof hij juist van een vakantie was teruggekeerd, die hem behalve een gebruinde huid ook nieuwe energie had bezorgd. Zelfver trouwen sprak uit alles wat hij deed en dat is voor een groot deel het geheim geweest van zijn succes bij het veroveren van de belangrijke post als leider van de oppositie. De werkelijkheid zag er minder zon nig uit, maar dat bleek pas toen Barzel naar zijn mening te lang in de oppositiebanken had vertoefd en onge duldig werd. Enkele partijgenoten drongen er na de overwinning in Baden-Württemberg bij hem opaan, een greep naar de macht te doen, voordat de verdragen met Rusland en Polen door de Bondsdag in behande ling genomen zouden zijn (in tweede lezing). Eén van hen was Helmut Kohl, de nog vrij jonge minister president van de deelstaat Rijnland- Palts. Deze stond bepaald niet als fervent tegenstander van de verdra gen bekend. Hij had ecliter liever zichzelf dan Barzel als kanseliers-kan didaat gezien. Op het congres in Saarbrücken leed hij echter een flin ke nederlaag tegen Barzel. De belang rijkste 'adviseur' van de kanseliers kandidaat was echter niemand minder dan Franz Josef Strauss, wiens Beier se- vrienden Barzel hadden verzekerd, dat nog meer liberalen van de gehei me stemming gebruik zouden maken om zich tegen de coalitie van Willy Brandt te keren. Alles pakte echter anders uit. En onwillekeurig moest ook Barzel den ken aan de lakonieke opmerking die Strauss enkele dagen tevoren had gemaakt, nL dat er niets mis kon gaan: als Barzel zou winnen, zou hij kanselier zijn; zo niet dan zou er nog niets ergs gebeurd zijn. De voor spelde liberale uittocht was uitgeble ven en het resultaat van de stemming over de wantrouwensmotie maakte duidelijk, dat één of meer christen democraten hun stem niet op Barzel hadden uitgebracht. Behalve de 'de serteurs' zelf weet niemand om wie het gaat Strauss, Schröder en Kohl en andere 'kopstukken' zijn niet min der verdacht dan de "kleinere goden' in CDU en CSU die er aanvankelijk op aangekeken werden. Sindsdien heeft Strauss alles gedaan om politieke munt te slaan uit de nederlaag van BarzeL Het feit dat regering en oppositie beide over 248 stemmen in de 496 leden tellende Bondsdag beschikken hielp Strauss een handje. Bij het naderen van de beslissende stemming over de 'Ost- vertrëge' kon Barzel niet langer vol harden in zijn 'zo niet' houding. Hij stemde toe in besprekingen met kan selier Brandt over de mogelijkheid, de christen-democraten door aanvaarding van een gemeenschappe lijke verklaring over het karakter van de verdragen in staat te stellen, vóór te stemmen. Voor Barzel begon toen de moeilijkste periode in zijn carrière als leider van de christen-democraten. Niet alleen moest hij het met Brandt eens zien te worden, maar ook en vooral moest hij bij zijn eigen achterban steun zien te vinden voor aanvaarding van de ver dragen op basis van de in de maak zijnde gemeenschappelijke verklaring. Zonder veel moeite slaagde Barzel er in Strauss in de redactiecommissie te praten, die de inhoud van de verkla ring moest opstellen. De Beier werkte ijverig mee. Er werden geode vorde ringen gemaakt. Zinsnede Het lukte Strauss zelfs, in de verkla ring de zinsnede te doen opnemen dat 'de verdragen geen rechtsgrond bie den voor de bestaande grenzen'. Zijn sociaal-democratische en liberale ge sprekspartners voelden er aanvanke lijk niets voor, totdat bleek dat de handige Beier de zinsnede had ont leend aan een door het ministerie van buitenlandse zaken in Bonn opgesteld regerings-antwoord op een vraag van een lid van de oppositie in de Bonds dag. Moeilijkheden ontstonden niette min, toen de Russische ambassadeur Walentin Falin bezwaar tegen de zin snede maakte. Straus zag zijn ogen blik gekomen en sloeg alarm. Barzel zag zich gedwongen kanselier Brandt mee te delen dat alle christeai-demo- craten zouden tegenstemmen als de stemming over de verdragen (gepland op 3 mei) niet zou worden uitgesteld, tot zekerheid zou bestaan over de houding van de Sowjet-Unie. Brandt weigerde echter. Bij een stem ming over uitstel van het debat staakten de stemmen in de Bondsdag. Tijdens zijn antwoordrede op de toespraak van Brandt was het Barzel aan te zien dat hij de druk, waaron der hij de laatste weken had moeten leven, fysiek niet langer kon uithou den. De vitale Barzel gaf openlijk toe, dat hij ook voor zichzelf een pauze nodig had, door te herinneren aan het verband tussen het leveren van pres taties en het dragen van verantwoor delijkheid. En de regeringspartijen die ondanks het drijven van de soci aal-democratische fractievoorzitter, Herbert Wehner, geen risico wilden nemen, gaven toe: Barzel kreeg een week respijt. Illusie Tot het laatst toe probeerde Barzel, de christen-democratische fractie tot voorstemmen te bewegen op grond van de inhoud van de gemeenschappe lijke verklaring. Schröder verklaarde zich definitief tegen, nadat Strauss had laten doorschemeren, dat de gehe le CSU-fractie zou weigeren de ver dragen te steunen. Barzel-rivaal Kohl sprak ironisch over de flexibiliteit van een jnoge staasman en Schröder maakte geen geheim van zijn opvat ting, dat de carrière van Barzel wel eens op het spel kon staan. Deze verdedigde zich door terecht te herin neren aan de opdracht die hij op 17 december na zijn bezoek aan Moskou kreeg, nl. de verdragen aanvaardbaar te maken voor de christen-democra ten. Aan zijn illusies werd een eind gemaakt toen Strauss aan de voora vond van de stemming in de Bonds dag liet weten, dat de CSU en bloc zou tegenstemmen, als ook de over weldigende meerderheid van de CDU- afgevaardigden zich niet van stem ming zou onthouden. Als stok achter de deur gebruikte hij het dreigement dat 'de CSU de fractiegemeenschap met de CDU zou verbreken'. Strauss kreeg zijn zin en een christen-de mocraat merkte op: 'In Rome werden de christenen voor de leeuwen ge gooid, maar in Bonn worden de leeu wen voor de christenen geworpen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1972 | | pagina 9