Rome slaat
vensters toe
Open brief van wereldraad
Kerkelijke vloot
naar Bangladesj
ICCC-jongeren houden
conferentie over 'Licht'
Rr
Mej. Klompé: niet
bemiddeld in
de zaak-Gij sen
Dienst met ds. Overduin
compleet op de plaat
Trouw
K wartot
0E KER
DE WERELD
Personalia
Mr. C. 6. Bavinck staflid
geref. werelddiakonaat
vandaag
Beroepings-
sverk
Boekenetalagc
NZV: driehonderdduizend
TROUW, KWARTET WOENSDAG 31 MEI 1972
Binnenland Kerk
T2 l
TRI
Zwitsers r.k. theoloog:
Van een onzer verslaggevers
STUTTGART Volgens de Zwitserse r.k. theoloog dr. August Has-
ler zijn de oecumenische gesprekken op institutioneel niveau tussen
de r.k. kerk en de andere kerken op het ogenblik 'niet zinvol'. In
het Duitse tijdschrift Evangelische Kommentare schrijft hij, dat de
oecumenische beweging thans goeddeels stil ligt. Zijn artikel is
getiteld: 'Rome slaat de vensters toe'.
Als voornaamste oorzaak van de stag
natie noemt hij de curiehervorming
"Regimini ecclesiae', waarbij het op
pertoezicht over alle curie-organen bij
het staatssecretariaat van het Vaticaan
kwam. Daardoor moeten alle oecume
nische beslissingen in laatste instantie
worden genomen door lieden, die het
hele proces van de confrontatie en de
dialoog met de andere kerken niet
zelf hebben meegemaakt'.
Hasler was sinds 1967 secretaris van
rooms-katholieke kant van de officiële
gesprekken tussen het Vaticaans se
cretariaat voor de eenheid en de lu
therse wereldfederatie. Hij trok zich
in 1971 terug en werkt nu aan een
boek over de pauselijke onfeilbaar
heid.
Volgens hem laat het Vaticaan zich
leiden door angst Het stelt de oecu
menische beweging voor een groot
deel verantwoordelijk voor de crisis
in de rJc.-kerk. Elke verdere stap op
het oecumenisch pad kan volgens de
'realpolitici van het Vaticaan' een la
wine-reactie veroorzaken, die het in
stituut van de r.k.-kerk voor kortere
of langere tijd bedelft.
Van het instituut is in de toekomst
niet veel te verwachten, want de r.k.
kerk kan niet wezenlijk anders hande
len, dan zij nu doet. In de oentrale
punten heeft zij zich de handen gebon
den door dogma's, die met de aan
spraak van onfeilbaarheid verkondigd
worden. Daarin ligt de uitzichtloos
heid van Rome's oecumenische pogin
gen'.
Een en ander is volgens Hasler juist
het gevolg van de snelle vorderingen,
die in het oecumenisch gesprek wer
den gemaakt. 'Omdat men in relatief
korte tijd de vragen inzake het ver
staan van de evangelische boodschap
als niet meer controversieel kon laten
rusten en zich nu bezig houdt met de
meer formele kwesties van de kerk-
lijke structuren en het kerkelijk ge
zag, worden de mogelijkheden en de
grenzen van het oecumenisch gesprek
nu angstwekkend duidelijk'.
Een grondvoorwaarde voor elke dia
loog is volgens Hasler, dat beide part
ners bereid zijn, eigen opvattingen op
te geven. Is deze mogelijkheid a prio
ri uitgesloten, dan kan niet meer
van een werkelijke dialoog wor
den gesproken. Het gesprek van
Rome met andere kerken 'blijft steeds
beperkt, want de r.k. kerk houdt haar
leer in de wezenlijke punten voor
onopgeefbaar. Zij wil haar identiteit
onder alle omstandigheden bewaren
en hoopt in het gesprek haar stand
punt voor de protestantse kerken aan
vaardbaar te kunnen maken'. Op de
beslissende punten is uiteindelijk
geen dialoog, maar alleen bekering
mogelijk.
Toch is Hasler niet pessimistisch over
de oecumene. Op een oecumeni
sche studiedag in Neuendettelsau de
zer dagen zei hij: dat waar de oecume-
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM Mejuffrouw dr. M.
A. M. Kompé heeft gistermiddag op
Schiphol alle geruchten ontkent dat
zij tijdens haar bezoek aan Rome zou
hebben gepoogd te bemiddelen in de
kwestie Gijsen. Zij was gedurende de
pinksterdagen in Rome voor een ver
gadering van een sub-commissie van
de pauselijke commissie voor Recht
vaardigheid en Vrede (Justitia et
Pax) en nam daarna in Nemi, buiten
Rome, deel aan een colloquiem. 'Bij
zulke gelegenheden heb ik altijd wel
een gesprek met onderstaatssecretaris
Benelli, omdat onze commissie veel
met het staatssecretariaat te maken
heeft en deze keer is natuurlijk ook
de situatie in het diocees Roermond
ter sprake geweest en heb ik hem
over onze zorgen ingelicht Maar nie
mand in Nederland heeft mij op
dracht gegeven om op een of andere
manier mijn diensten te verlenen',
aldus mejuffrouw Klompé.
Op de tegenwerping dat zij toch ook
lid is van de Beheers- en Beleidscom
missie die door de Nederlandse bis
schoppen vorig jaar is ingesteld, ant
woordde mejuffrouw Klompé: 'Ik ge
loof ook niet dat het op de weg van
die commissie ligt om zich bezig te
houden met de kwesties in dit dio
cees. Dat ligt op de weg van het
kapittel'.
Bij het opbouwwerk, dat namens de kerken in Bangladesj verricht wordt, ontplooit in de omgeving van
Chittagong een zeer bijzondere werker grote activiteit. Het is een tachtigjarige olifant, die zich vrijwillig
bij het team gevoegd heeft. Bij de opening van een wijkcentrum, grotendeels gebouwd met het mate
riaal dat hij gesjouwd had (over wegen waar zelfs een jeep niet rijden kan) werd hij terecht getrak
teerd op tien kilo bananen.
nische gesprekken niet door institu
ten geremd worden, maar waar men
van de gemeenschappelijke basis van
het evangelie kan uitgaan, men elkaar
al zo dicht genaderd is, dat 'als wij de
confessionele cliché's opzij zetten, wij
theologische spitsvondigheden nodig
hebben om te formuleren, waarin wij
anders geloven'.
ren heeft ontvangen. Jan Noorman Igna haar
vroeg waarom de Kleine Waarheid op
zondag moest worden uitgezonden.
Twintig jaar geleden, toen ik met
mijn gezelschap het leeuwenaandeel
verzorgde in een Hallé, Hallo-uitzen
ding van de AVRO, hoofdzakelijk met
Groninger liedjes, dat op een vrijdag
was opgenomen en op een zondag
werd uitgezonden, werd mij dit ook
kwalijk genomen. Als antwoord diene:
wat ik op een zondag niet mag beluis
teren is op een door-de-weekse dag
voor mij ook onaanvaardbaar. Zo niet,
dan lijkt mij dit een zondagsgeloof.
Stadskanaal
Geert van der Tuuk
EO (26)
De redactie beboudt zich het recht voor om
ter opname ln deze rubriek ontvangen me
ningsuitingen verkort weer te geven. BIJ
fiubjlkatle wordt met de naam van do
nzender ondertekend. Brieven kunnen wor.
den gezonden aan de heer Joh. C. Francken.
secrotaris van de hoofdredactie van Trouw-
Kwartet, Fosthua 859. Amsterdam.
EO (23)
Uit nieuwsgierigheid beluisterde ik
de uitzending van de EO op 2de
Pinksteravond. De causerie van ds.
Velema heeft mij zeer geërgerd. Op de
prov. kerkvergadering van Friesland
zou geen zegen van de Heilige Geest
rusten. Dus ds. V. zou uitmaken waar
en wanneer de Heilige Geest zou
werken. Welk een onchristelijke
aanmatiging.
Hilversum
J. C. de Jong
Ik vind het zeer hovaardig van de
heer De Hoon om nu al de indruk te
wekken dat zijn omroep super is. Die
dankstond op 17 juni moest eigenlijk
een bidstond #jn. /U die duizenden
NCRV'ers van alle gezindten zouden
dode vissen zijn die met de stroom
meedrijven? Springlevend zijn ze! En
wie weet als de heer De Hoon met
zijn nieuwe omroep straks ervaart,
hoe moeilijk het is, het iedereen naar
de zin te maken, wie weet slaan wij
dan weer als vroeger de handen ineen
om tesamen het evangelie uit te dra
gen en uit te zingen.
Alphen aan de Rijn
mej. A. v. d. Heyden
Ook ik was m het kerkgebouw waar
volgens de 'verslaggeefster' een domi
nee 'fulmineerde' tegen een jonge
krkgangr. De bewuste predikant
heeft zijn preek niet onderbroken,
maar zei in zijn betoog wel, zich
daarbij richtend tot de galerij waar
veel jongeren zaten, dat het een
schande was voor een man dat hij
lang haar droeg, daarbij letterlijk de
Schrift citerend. Vervolgens zei hij:
'Wie met de wereld mee wil doen, zal
met deze wereld sterven en verloren
gaan', hetgeen ook naar de Schrift is.
Hij heeft zich absoluut niet gericht
tegen één bepaalde jongeman en heeft
deze ook niet alleen aangesproken.
Leiden
J. H. Doeven
Van een onzer verslaggevers
UTRECHT De oecumenische hulp
organisatie BERRS, waarin kerken
uit de gehele wereld hun krachten
gebundeld hebben voor het opbouw
werk in Bangladesj, heeft dn Hamburg
acht kustvaarders en binnenschepen
aangekocht. Zij zuilen als riviervloot
dienst gaan doen en zo bijdragen aan
de verbetering van de katastrofale
transportsituatie in Bangladesj.
De inzet van de schepen is bijzonder
dringend, omdat het begin van de
natte moesson het vliegen vrijwel on
mogelijk heeft gemaakt. De luchtbrug
van BERRS, met drie chartermachi
nes vanuit Calcutta, is dan ook beëin
digd. Met de aankoop van de schepen
'is een bedrag van ruim drie miljoen
gemoeid.
Het BERRS-budget komt op bijna
vijftig miljoen gulden, die door de
interkerkelijke instanties voor hulp
verlening in de verschillende landen
(in Nederland de stichting Oecumeni
sche Hulp te Utrecht) worden bijeen
gebracht. Het kerkelijk hulpprogram
omvat vooral huisvesting, het schep
pen van werkgelegenheid en oplei
ding.
EO (24)
Over EO en NCRV ontvingen we
nog een aantal brieven. Alle aspecten
zijn nu wel ter Sprake gekomen. Om
herhalingen te voorkomen sluiten we Den Haag
nu de discussie. red.
Bisschop Gijsen (2)
Ik ben katholiek en dat blijf ik, toch
vind ik het optreden van bisschop
Gijsen uitgesproken liefdeloos. Als
wij ln onze jonge jaren een protes
tants vriendje hadden, dan holden we
eigenlijk rechtstreeks naar de hel.
Geen enkele burger zal beamen dat
dit de weg is. Is het niet verheugend,
dat de leiding var. de grote kerkge
nootschappen Ln onderlinge samen
werking zoeken naar menselijker be
nadering van de grote levesvragen.
Daarom alleen al verdienen zij ons
aller loyaliteit. Met polarisatie berei
ken we niets anders dan nog grotere
tegenstellingen
Mej. A. J. M. v. Seggelen
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM E«n eind vorig jaar
door ds. J. Overduin, emeritus te
Veenendaal, geleide dienst in de gere
formeerde Westerkerk te Arnhem,
staat compleet op de plaat (Fontana/-
Stereo 6391.021; -rijs ƒ15,—). Ds.
Overduin preekt over Hebr. 11 vers
35, en zijn onderwerp luidt: 'Wat is
eigenlijk leven?' Men kan de preek
ook vinden in de bundel 'Niet ik,
maar Hij' van ds. Overduin, een uit
gave van Kok in Kampen. De hoes
van deze grammofoonplaat biedt zo
wel aan de voor- als achterkant een
(grote) foto van de predikant.
Van een medewerker
UTRECHT 'In die oecumenische
beweging wil men komen tot gemeen
schap van kerken. Op zichzelf is daar
geen bezwaar tegen. Wel bezwaren
heb ik tegen de wereldraad van ker
ken. Men wil, binnen deze organisa
tie, gemeenschap met elkaar beoefe
nen, terwijl het licht van God wordt
afgeschermd door gemeenschap te he-
bcn met kerken, die de waarheid
Gods niet belijden. De ware eenheid
en gemeenschap is alleen te belijden
bij het licht van Gods Woord'. Dit
sprak de dhr. geref. hoogleraar dr. J.
P. Versteeg uit Apeldoorn, op de
jaarvergadering van het I.C.C.C.-
Jeugcjcontact, Deze organisatie die in
eerste instantie jeugdafdeling /an de
internationale raad van chr kerken
(I.C.C.C.) is, wil de doelstelling van
die raad concreet in Nederland gestal
te geven door als ontmoetingscentrum
van jongeren uit diverse kerken te
fungeren. Op deze manier wil men
De discussie in deze rubriek van de
EO dreigt te ontaarden in wederzijdse
verkettering. Ds. Glashouwer heeft
het succes van de EO gebedsverhoring
genoemd; anderen hebben dit godslas
tering genoemd. Het lijkt mij juister
dat we allemaal wat meer bescheiden
zijn, Dat de EO nu ook nog een
dankdag gaat organiseren voel ik als
een klap in het gezicht van de mede
christenen in de NCRV. Wat zou de
EO ervan gevonden hebben als de
NCRV een dankdag had gehouden als
de EO niet C-omroep was geworden?
Laten NCRV en EO samen een dienst
van verootmoediging en schuldbelijde
nis organiseren. Dat zou een begin
kunnen zijn van een wending te
goede in deze trieste ontwikkeling.
Maassluis
F. IJ. Dijkstra
EO (25)
Ik zou niet weten waarom een Ted de
Braak geen amusementsprogramma
van de NCRV zou mogen presenteren
of het moest al zijn dat de mens een
apart bundeltje christelijke lachspie-
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Courant
Nieuwe Leidse Courant
Dordts Dagblad
Uitgaven van
N.V. De Christelijke Pers
Directie:
Ing. O. Postma, F. Diemer
Hoofdredactie:
J.de Berg (waarnemend)
Hoofdkantoor N.V. De
Christelijke Per»: N.Z.
Voorburgwal 276 280,
Amsterdam. Postbus 859.
Telefoon 020 -22 03 83.
Postgiro 26 92 74. Bankt
Ned. Midd. Bank (rek.nr.
69.73.60.768Oem.guo
X 500.
door Henk Biersteker
Het vorig najaar schreven de gereformeerde ker
ken in Nederland een brief aan de wereldraad van
kerken met een verzoek om raad: hoe geven wij
het best uitdrukking aan onze bezorgdheid over
de schending van mensenrechten in Oost Europa
en in Soedan? Achter deze beleefde brief woelden
allerlei vragen van het type dat wij al eerder in
deze rubriek aan de orde stelden onder de titel
'Waarom wèl Zuid-Afrika en niet Rusland?' De
suggestie dat de wereldraad met twee maten zou
meten al vaker gehoord in zijn 24-jarige
bestaan werd ook in de zojuist toegetreden
gereformeerde kerken nogal eens gehoord naar
aanleiding van het programma tot bestrijding van
het racisme.
Het antwoord op de brief is lang uitgebleven.
Over Soedan kon de wereldraad ook maandenlang
weinig zeggen omdat hij zelf tot over zijn oren
betrokken was in het bemiddelingswerk tussen de
autoriteiten in Khartoem en het opstandige Zui
den. En met een resultaat dat er wezen mag. Nadat
op 27 maart een vredesregeling tussen de regering
en de leiders van de Zuidsoedanese bevrijdings
beweging werd getekend is de leniging van de
ergste nood, de repatriëring van duizenden uitge
wekenen en de wederopbouw daar op gang geko
men. Interchurch Aid heeft al 370.000 dollar voor
het gebied ingezameld en de besteding ervan is
begonnen.
In april kwam het antwoord van secretaris gene
raal Eugene Carson Blake aan de gereformeerde
kerken. Dat gebeurde in een dikke open brief. Op
18 mei werd deze door de oecumenische pers
dienst in Genève gepubliceerd (tot dusver nog
niet door de geadresseerde ierken zelf). Het
antwoord bevat drie punten:
3. iedere kerk moet zo effectief als zij kan op de
betrouwbare Informatie;
2. de oecumenische beweging biedt ons een grote
kans \-oor bezoeken en uitwisseling; en
3. Iedere kerk moet zo effectief als zij kan op de
juiste plaats protesteren wanneer zij zich daartoe
ln geweten geroepen acht.
Wat die informatie betreft: er zijn genoeg be
trouwbare centra die zich gespecialiseerd hebben
ln Oost-Europese kennis om het de gemeenten
mogelijk te maken 'een breder beeld te krijgen
dan alleen maar verschrikkelijke gevallen van gods
dienstvervolging. (Een paar adressen: Deutsche
Geselschaft fllr Osteuropakunde, Leonhardsplatz
28 IV, Stuttgart, en Minority Rigths Group, Ben
jamin Franklin House, 36 Craven Street, Londen
WC 2 - red).
Het lijkt mij dat de belangrijkste hulp die we
onze leden-kerken in OostEuropa kunnen geven,
maar ook andere groepen in deze landen, zoals de
Joden, gelegen ls in het meer benutten van onze
oecumenische' kansen. Als we niet werkelijk de
kerken in socialistisch landen leren kennen wor
den onze uitingen van bezorgdheid goedkoop en
kunnen ze in de betreffende landen slechts wor
den verstaan als anticommunistische, dat wil zeg
gen politiek-ideologische uitspraken,' schrijft
Blake.
Blake hoopt dan ook dat de Nederlandse raad van
kerken een programma voor regelmatige uitwisse
lingen met kerken in Oost Europa zullen starten.
Dat is temeer nodig, zegt hij, omdat het marxisti
sche denken steeds belangrijker wordt in westerse
kerken.' Het lijkt wel of van alle seculaire
filosofieën het marxisme het populairst en het
meest overtuigend wordt onder onze mensen en
vooral order onze jonge intellectuelen. Deze ont
wikkeling, hoe kritisch of positief we er ook
tegenover mogen staan, verdient meer serieuze
aandacht in onze kerken dan zij meestal krijgt.
Maar als wij daarbij ook niet gebruik maken van
de er\'aringen en het getuigenis van kerken die in
socialistische landen leven dan doen we onszelf
tekort, aldus dr. Blake. Zij leven in landen, 'waar
de secularisatie niet alleen een cultureel proces is
maar een regeringsprogramma
Hoe verschillend de toestanden ook zijn in Polen,
de DDR, Joegoslavië en de Sowjet-Unie, één ding
is hetzelfde: 'Het christelijk geloof wordt onver
zoenlijk geacht met de marxistische leer en daar
om kunnen kerk en staat niet dan in constante
spanning met elkaar leven, ondanks de officiële
scheiding tussen kerk en staat en ondanks de
officiële verklaring van niet-inmenging*. Wat als
fundamenteel voor de godsdienstvrijheid wordt
beschouwd in het Westen is dikwijls verboden in
het Oosten. De brief geeft daar vele voorbeelden
van. Maar in elk van deze gevallen moeten de
kerken zich afvragen: bewijzen we werkelijk een
dienst door openbaar protest of moeten wij een
niet-openbare weg bewandelen? 'Verscheidene van
onze leidende figuren en staffunctionarissen heb
ben persoonlijke stappen gedaan bij regeringsper
sonen in socialistische landen om een grotere
vrijheid voor de kerken te bepleiten. Er zij aan
herinnerd dat wij met zulke benaderingswijzen
vaak meer succes hebben gehad dan met openbare
verklaringen', aldus Blake.
Dus toch twee maten, zal de kritische lezer nu
zeggen. Daarom vertaal ik letterlijk de volgende
passage:
'Velen in onze leden-kerken pleiten voor een
gelijke behandeling in alle gevallen van discrimi
natie. Zij zouden in precies dezelfde termen willen
protesteren ten aanzien van landen waar de pu
blieke opinie een machtige factor is als ten
aanzien van landen waar de publieke opinie wei
nig invloed heeft. Zij zouden dezelfde taal willen
gebruiken tot landen waar de kerken beschouwd
worden als een belangrijk deel van het kiezers
volk en een sterke morele kracht als tot landen
waar de kerken nauwelijks getolereerd worden.
Zelfs als kerken in de grootste moeilijkheden
komen wanneer de wereldraad de regering van
hun land kritiseert vinden zij nog, dat de wereld
raad precies op dezelfde manier moet spreken als
in landen waar de kerken in de gelegenheid zijn
en zelfs aangemoedigd worden om een constructie
ve en kritische bijdrage te leveren. Ik weet dat een
beleid, waarin het verschil tussen de situaties niet
in acht wordt genomen waarschijnlijk het aanzien
van de wereldraad zou verbeteren. Maar belangrij
ker dan het aanzien van de wereldraad is de
kwaliteit van onze broederschap. En een werkelij
ke broederschap komt tot uiting in verschillende
benaderingen, die passen bij de werkelijke behoef
ten van diegenen die onder discriminatie lijden.'
Tenslotte nog deze passage:
'Er zijn anderen in onze leden-kerken, die blijk
baar vinden dat de kerken krachtiger tegen niet-
christelijke regeringen behoren te protesteren dan
tegen medechristenen in verdedigingsposities van
een christelijke beschaving. Met hen ben ik het
niet eens. Wij zullen voortgaan met ons uit te
spreken voor gerechtigheid overal, maar we kun
nen onze eerste verantwoordelijkheid niet uit het
oog verliezen ten overstaan van hen die mensen
hun rechten ontzeggen en dat doen in de naam
van ons geloof'.
(Blake wijst hierbij op het belang van het in de
gereformeerde kerken zo omstreden programma
ter bestrijding van het racisme: 'Een groot aantal
leden van uw kerk hebben al persoonlijk en
financieël tot dat programma bijgedragen. En zij
hebben daardoor ook bijgedragen tot een nieuwe
geloofwaardigheid van de kerken in Afrika').
Hier dus toch twee maten? Ja, en naar mijn
mening terecht.
komen tot die herkenning van elkaar.
Het thema van deze conferentie was:
'Licht'. Prof Versteeg behandelde het
licht als de gave van God. In het
Oude Testament ligt er een duidelijke
verbinding met God en het licht. In
het Nieuwe Testament komt daar. iets
nieuws bij ml. dat God in Christus tot
ons gekomen is. In Christus, gaat het
licht, dat God is. tenvolle voor ons
op. Concreet betekent dat vijf dingen.
Dit licht is allereerst beeld van het
leven. Bij God is het licht, daar is
ook het leven te vinden. Vele jonge
ren zijn op zoek naar het echte leven.
Ze zijn de sleurgang van het leven
zat, maar helaas vluchten ze uit het
leven. De eigenlijke levensbestem
ming is te vinden bij God. Vervolgens
is het licht beeld van de vreugde en
de blijdschap. Buiten God, is alles
zinloos en doelloos. Buiten God om
kunnen we misschien heel wat plezier
hebben, maar de echte, diepe vreugde,
kan Hij alleen schenken. Het licht is
ook beeld van kennis. Bij het licht
dat God is, gaan we alles anders zien.
In het licht van God leren we onszelf
en de naaste kennen. Een humanist
krijgt nooit de juiste kijk op zijn
naaste, omdat hij zijn medemens niet
ziet als een schepsel van God. Dat
geeft ons een grote verantwoordelijk
heid. Zoals de duisternis en de zonde
bij elkaar behoren. Zo behoren het
licht en de gerechtigheid bijeen. De
zonde heeft altijd iets heimelijks, iets
stiekums. Bij God in het licht is alles
zuiver en rein, vol van gerechtig
heid. Tenslotte wees prof. Versteeg op
het verband tussen het licht en de
gemeenschap. In het licht, zien we de
ander, zoals hij werkelijk is. Daarom
is er van wezenlijke' gemeenschap al
leen sprake bij het licht dat Gods
Woord verspreidt. We worden niet
automatisch dragers van dit licht. Dat
kan alleen als we Jezus volgen, aldus
prof. Versteeg
Over ditzelfde thema sprak ook ds. C.
den Boer, hervormd predikant te Zeist.
Hij sprak over het komen van het
licht in onze donkere situatie. De
nacht is in de bijbel het beeld van de
zonde, van de godsvervreemding en
het oordeel. Het licht, de gemeen
schap met God is onze levenselement,
maar daaruit zijn we weggelopen.
Daarom kan de moderne mens ge
typeerd worden door de wanhoop.
Deze wanhoop die tot scepsis leidt,
komt omdat hij anti-thetisch denken
in de steek heeft gelaten. De mens is
erachter gekomen dat er geen vaste
punten meer zijn. Daarom zoekt de
vertwijfelde mens naar een vast punt
om zich heen, de sex, de drugs of de
mystiek. Daarom is de bijbelse bood
schap van het licht, razend actueel.
De bijbel spreekt over Jezus Christus,
het grote oriëntatiepunt. God heeft
dat licht in onze wereld laten schij
nen, aldus ds. Den Boer.
Benoemingen: Benoemd tot gewoon hoogle
raar ln de orthodonUe aan de R.U. Gronin
gen: dr. H. S. Duterloo. Benoemd tot gewoon
hoogleraar in de economie aan de R.U.
Utrecht4 J. Brenner, thans hoogleraar aan
de universiteit van Ankara, Turkije. Be
noemd tot gewoon hoogleraar in de bedrijfs
kunde aan de N.E.H. te Rotterdam: A. P. J.
Abrahamse. Benoemd tot gewoon hoogleraar
aan de N.E.H. voor het onderwijs in de
openbare financiën: L. Koopmans.
Promoties: Gepromoveerd tot doctor in de
letteren: H. de Vries (R. U. Utrecht).
Gepromoveerd tot doctor ln de wiskunde en
natuurwetenschappen: H. J. M. Andriessen
en S. Stolte (Kath. Univ. Nijmegen). Gepro
moveerd tot doctor ln de landbouwweten
schappen: J. P. de Groot en P. A. van de
Pol (L. H. Wageningen). Gepromoveerd tot
doctor in de sociologie: P. Peper (N. E. H.
Rotterdam).
UTRECHT Mr. C. B. Bavinck,
studentenraadsnan aan het Jaffna
College in Vaddukoddadi op Ceylon is
benoemd tot staflid van het gerefor
meerd werelddiakonaat. De heer Ba
vinck zal op het algemeen diakonaal
bureau van de gereformeerde kerken
te Utrecht belart worden met sekreta-
riaatswerkzaamheden voor de sektie
werelddiakonaat en advisering over
konkrete hulpverleningsprojekten.
Mr. Bavinck is een zoon van de
AToegere zendingshoogleraar dr. J. H.
Bavinck; na beëindiging van zijn stu
die trad hij in dienst van de NCSV
als adjunkt algeme.en secretaris, in
1954 werd hij 'chaplain' van het Jaffna
College in Vaddukoddai op Ceylon.
'HEEL GOEDE TIJDEN'
Ik moest op zaal 5. zijn. vertroi
de juffrouw achter het loket mij
Daar zou ze liggen, de oudste uit
Arijk, een zes en negentig-jarige
één van de nauwe straten van de
nenstad. Hoe vaak had ik haai
niet opgezocht, midden tussen de
rages en bedrijven, waarin haar
ninkje als een voorzichtig ont
nestje in de gevel hing Ze
daar blijven wonen tot het
hadden d'e zakenmannen haar
kerd. Of ze op een dusdanig
uitgesteld einde gerekend ha<
Wie zal het zeggen? Even vr<
me af of het nu zover Avas. 2
gevallen en had zich niet meer
nen oprichten, zo Avas ze doorl
trouwe verpleegster uit de wijl'
vonden. Er was 'Averk van gen
en zo was ze hier in dit zlekei
buiten de stad terecht gekomen
deur van zaal 5 stond half open 2W,'use
ik gemakkelijk naar binnen kon j >rme
Daar zat ze, nu nog kleiner daropen
haar huisje, met een rose py ote
broek en een soort gelig jak aan ngen
grijze hoofdje wat voorover «Lem0(
ogen gesloten. Ik greep een sto< wer
zette me naast haar neer. Ze s
niet want op een eerste poging djt
mij deed ze haar ogen al open eniie
zoals ze al die jaren al gezegd e„ j
dat ze mij niet kende. Ze sprak
tot mijn verwondering. De beri< eze
Avaren Arerontrustender geweest oor
mijn vraag hoe het nu ging kwan oten
antwoord dat ik ook al van i
herkende: 'Mijn krachten wo|
zwakker'. Maar meteen daarop'33K
heb heel goede tijden gehad. Ja
daar ben ik dankbaar voor', t DWI
alsof ik Aveer bij haar thuis zat
het zwart gebreide Kampense moem'
Aveer op had. Voor haar besefZone
bleek me al gauAV, Avas ze nog i»en 1
nauwe straat. 'En geen buren, d(zwai
ook wat waard1'. 'Nu ja, wel kind3 ee
die eens wat herrie maakten,
dat moet je van kinderen ku?er
hebben. O ja, hoor'. Zes en negfast
jaar. Wat een leven'. Ik las aak
psalm 27 voor, omdat ik haar ze^&sc
iets hoorde mompelen van 'ik zal! aai
vrezen'. De voorlezing werd meei
invuloefening, want zij maakte zeUj
zinnen af en sprak er haar blijdslW
over uit dat ze dat allemaal no^
het hoofd kende. Ik moest haar
eens recht in de stoel zetten en.
deed ik. Zo zat ze veel beter. D<xÜuj(e
ik in zo'n plastic stoel naar facL
overgebogen had gezeten greep de
het opstaan even naar m'n rug. ,j,n d
zij zat daar. 'O ja, hoor'. 'O, als ik we(,e
had geloofd des HEREN goedhe u d
zullen zien ln het land der 1 event
Dat hadden avo nog juist gelezen,'
NED. HERVORMDE KERK
Beroepen: te Hoornaar: G. F. Sm
te Bussum.
Aangenomen: naar Terneuzen (I
G. C. Vijzelaar te Veenendaal^
teng. Avijkg. in Avording); naar
chem: kand. R. E. J. Steil'
Epse/Gorssel; naar Scherpenis:
G. Haring te Nieuwland.
Bedankt: voor Bolsward: A. Gril
te Heeg; voor Huizen: A. J. de J<
Leiden; voor OudeAvater: H. A|
Slooten te Nijkerk; voor Zoeti
A. van Brummelen te Hierden;.
GEREF. KERKEN
Bedankt: vooor Zaandam: R. Pli
Coevorden.
GEREF. KERKEN (VRIJG.)
Beroepen: te Emmen: D. Gru1
Huizum.
Aangenomen: naar Den Haag
Geelhoed te Hasselt
Bedankt: voor Kampen: (buiten
J. D. Houtman te Heerenveen
verb).
CHR. GEREF. KERKEN
Bedankt: voor Mijdrecht: A. Vlid
te Werkendam; voor Assen: J. J,
bel te Hilversum.
2 Lil*
Margaretha Ferguson Om
Rusland. Uitgave: Leopold -
Haag. Prijs: ƒ18,90.
De Haagse schrijfster en journ
heeft naar aanleiding van haar fSlc
wegend georganiseerde omzwervi^
door Rusland nu ahveer
jaren geleden een filosofisch jj
reisverslag geschreven. Zij
nauwelijks in haar poging het
onbeA-ooroordeeld te beschouwe
zijn geslaagd. Haar ervaringen 1
miljoenenstad Moskou zijn niet
zienbarend. wel zijn interessant tL
contacten met het journalistiek) jn
kunstleven. Het aantrekkelijkste
van het met speelse ernst gecoéen
eerde boek vinden we haar ka-rai i0o.
tiek over de nog steeds sprookjerim
tige, oriëntaalse sfeer van de een lst°F
Aziatische steden als Tasjkent, S»."d
kant en Boechara, ook haar in ers.
ken van Armenië. In meer danj"1
hoofdstuk signaleert zij de vermoin pi
de bureaucratie, zeker ook in dlwei
tor van de toeristenindustrie.!,.^
typeert charmant, maar tegelijkj »e',
kritisch, keert de medalje eikenslag
Hoe men ook over Rusland mag.?
ken en kan tegenwerpen, dat ook 0
bezoekster overwegend aan buiteag 2
ten heeft geroken, niet ontkend
Avorden, dat dit reisboek er eefeni
niveau is.
AMSTERDAM In ons gistere!
publiceerde verslag van de jaarbiL"e°
komst van de Nederlandse zon van
schoolvereniging is een 'nul' w ■s30-
vallen: de NZV bereikt niet dei JCn
maar driehonderdduizend kindere
ijke
