Kalkar:
gevaar
een
in de
i
achtertuin?
dichtbij
Mislukken confessioneel beraad
heeft verstrekkende gevolgen
srstandig
sportief
3gelukt met tractor
Eenzame race over oceaan
'Witte krakers'
bereiken uitstel
van huizen
sloop
V/KWARTET ZATERDAG 27 MEI 1972
W Binnenland
T5/K5
tin in ii laar
ter Udink heeft er verstandig aan
n, de geplande uitbreiding van de
venindustrie in Zuidwest-Neder-
opnieuw ter discussie te stellen,
alleen verplicht hij daarmee zich-
zijn zaakjes nog eens grondig
te nemen, maar hij legt die
chting in feite ook op aan de
icies, gemeenten en industrie
pen. Dat verdient te worden toege-
want de ontwikkeling dreigde in
dan één opzicht spaak te lopen,
jn de meeste plannen gebaseerd
veronderstelling, dat het bedrijfs-
nog geruime tijd een sterke be-
elling voor vestiging in de 'gou-
lelta' aan de dag zal leggen. Deze
vijze doet de werkelijkheid ge-
aan. Weliswaar is de industrie wel
resseerd in het Rijnmond-gebied
chter nagenoeg vol is), maar voor
ng in Zeeland en West-Brabant
t aanmerkelijk minder animo. Al
makkelijk zouden daar industrie
tien kunnen worden aangelegd,
tan het bedrijfsleven minder be-
heeft dan de aanleggers wel
1 wensen. Het industrieterrein bij
lijk, dat tot op heden geen nieu-
drijven heeft kunnen aantrekken,
n dit opzicht als een waarschu-
voorbeeld worden beschouwd,
nder aspect betreft de werkgele-
Volgens berekeningen van de
lanologische Dienst zijn 50.000
landse werknemers nodig om de
de industrie te laten draaien,
er wordt nu al ernstig rekening
ehouden, dat deze schatting wel
aan de zeer zuinige kant zou
zijn. Wie dit in aanmerking
zal zich moeilijk kunnen ont-
n aan de klem van de vraag,
belangen uiteindelijk met deze
riële groei zullen zijn gebaat. De
en van de doorsnee-bewoner van
est-Nederland? Dat is een veron-
ling die deze doorsnee-bewoner
iet een verdere aantasting van
egionale milieu in het vooruit-
waarschijnlijk weinig zal aan-
Moeilijk soort kernreactor in het Oosten
tOil;
verband is het opvallend, dat
ir Udink de mogelijkheden waar-
ns land beschikt om de industrië-
:i in goede banen te leiden, nogal
relativeert. De beslissingen, zo
hij, worden genomen in Londen,
i'ork en Düsseldorf. De Neder-
overheid zou daar maar weinig
ic of af kunnen doen. Nu is het
c/aar, dat in onze maatschappij
xheid het bedrijfsleven niet kan
hten, zich te vestigen op plaat
dat bedrijfsleven niet aanlok-
aar een beleid dat vestigingen
laaide plaatsen verbiedt, zonodig
stevige industriële pressie in,
och in Nederland gevoerd kun-
orden. Dat daardoor sommige
en zullen uitwijken naar het
and. is geen gewaagde veronder-
Maar als we dat risico niet
aanvaarden, hoe zal er dan in
and ooit een behoorlijke ruimte-
deningspolitiek kunnen worden
1? En wat is, als dat risico ons
ir is, de waarde van het instru-
ium dat de regering ontworpen
>m een selectief investeringsbe-
het westen van het land moge
maken?
er
1 bilconsumenten (en dat zijn er in
id nogal wat) hebben zich te-
5j^{s verheugd op de televisie-uit-
ld.fe van de wedstrijd West-Duits-
al Rusland, die gisteravond, vanuit
j11, [mpisch Stadion in München nog
>r de NCRV zou worden ver-
de]
litzending is verijdeld door de
omdat de NCRV onervaren
in het regelen van dit soort
la'sverzuimd had om bij
lig:)! toestemming van de voetbal-
verwerven,
iet op zichzelf al verbazingwek-
ifibildat de KNVB het recht heeft
hoitn om naar mag worden
'eiMomen: tegen de wens van veruit
gjste consumenten in buiten-
i J voetbalprodukties van het
gej te weren. Welke andere amuse-
l Organisatie beschikt over zo-
welacht tot bevoogding van het
Maar alia, dat publiek schijnt
digi te laten aanleunen en het moet
knk maar hebben wat erbij staat.
>kt toverachtig is het echter, dat
0p^jVB die macht gebruikt om een
nifvereniging wegens een verklaar-
-en trgissing af te straffen. De heren
Vtl KNVB-bestuur mogen dan (dat
me]we tenminste aan) verstand van
[jebben, aan gevoel voor sportivi-
lijnt het hun in hoge mate te
kt
jeUjn verslaggever
i %ARDEN In het Friese dorp
aaI] (gemeente Wonseradeel) is
üddag de 29-jarige landbouwer
11 jjkels uit Winsum om het leven
1 De man, die bezig was niet
'De4uilen van gras, raakte onder
1 e»ntelende landbouwtractor en
Pr<p ter plaatse,
bale
Van onze redacteur wetenschappen
DEN HAAG Als iemand een nieuw soort kerncentrale wil bouwen en hij
zegt er bij dat hij dat voorzichtigheidshalve in een wat dunbevolkt gebied
wil doen, dan roept dat toch allerlei nare gedachten op. Zeker bij de mensen
die het genoegen hebben in dat dunbevolkte gebied te wonen.
Die nare gedachten zijn dan ook
prompt ontstaan in de streek rond
Kalkar, waar in samenwerking tussen
West-Duitsland en de Benelux het
prototype van een snelle kweekreactor
gaat verrijzen, de SNR-300. Tot in
Nijmegen en Gennep toe heerst het
gevoel dat er iets gevaarlijks wordt
gebouwd in de achtertuin.
Gisteren praatten wij met de man die
vindt dat een 'betrekkelijk geïsoleerde
vestigingsplaats' voor de SNR valt aan
te bevelen, ir. R. G. Schölvinck van
het Reactorcentrum Nederland, die
bij het veiligheidsonderzoek betrok
ken is.
Zijn voorkeur voor een dunbevolkt
gebied hangt beslist niet samen met
de wens, het aantal doden en gewon
den te beperken voor het geval dat de
vlam in de pan slaat. Rampen van een
dergelijke omvang zijn onvoorstel
baar. In het ergst denkbare geval
zouden er alleen zoveel radioactieve
stoffen kunnen vrijkomen dat de om
geving op een termijn van enkele
uren zou moeten worden geëvacueerd.
Niet wegens dreigend levensgevaar,
maar omdat zij meer radioactieve
straling zouden oplopen dan de voor
schriften toestaan. Zo'n evacuatie kan
beter worden geregeld in een gebied
waar niet teveel mensen wonen.
Dat betekent overigens niet dat de
boeren in de omgeving straks maar
vast een ingepakt koffertje naast hun
bed moeten zetten. 'De veiligheidsnor
men voor grote kerncentrales, onver
schillig van welk type, streven bij
voorbeeld naar minder dan één ern
stig ongeluk per miljoen bedrijfsja-
ren.' Dat zijn natuurlijk erg theoreti
sche getallen. Heit merkwaardige is
alleen dat weliswaar in oktober de
eerste paal voor SNR-300 de grond in
moet, maar dat de theorie van hoe
het allemaal precies fout zou kunnen
gaan en hoe je dat kunt voorkomen,
nog in beweging is. Het onderzoek
naar een aantal storingstypen zal nog
op volle kracht draaien terwijl de
eerste fasen van de constructie wor
den uitgevoerd. (De totale bouwtijd
moet 51/2 jaar bedragen).
Haast
Mag je, als er nog dergelijke onzeker
heden zijn, dat ding wel gaan bou
wen? Is dat niet een erg merkwaardi
ge volgorde? Waarom die haast? Ir
Schölvinck: 'Het is niet gemakkelijk
te verdedigen. Maar ik geloof toch dat
deze aanpak juist is.' Want je kunt
gewoon de kans dat je dingen belang-
te voren op papier en in modelproe-
ven op hun waarde schatten. Je loopt
gewoon de kans dat je dingen belan-
rijk vindt die het in de praktijk
helemaal niet blijken te zijn, en dat
je toch nog effecten over het hoofd
ziet die in de praktijk wèl belangrijk
blijken.
De enige mogelijkheid is om, met alle
kennis waarover je beschikt, een reac
tor te maken waarin de denkbare
ongelukken worden vermeden, als
er toch iets fout gaat, de gevolgen tot
aanvaardbare omvang worden beperkt
En dan zul je in de praktijk, voorzich
tig beginnen, er achter moeten ko
men of het inderdaad allemaal werkt
zoals je dacht dat het zou werken. Je
doet ervaring op die je in volgende
reactoren weer verwerkt.
Zo is het ook gegaan met de thermi
sche kernreactoren die op het ogen
blik gebruikelijk zijn. De eerste werd
twintig jaar geleden gebouwd en op
het ogenblik wordt er nog steeds
onderzoek verricht naar de veiligheid.
houden. Wij proberen de risico's te
vergelijken met gevaren die op ande
re gebieden acceptabel worden geacht.
'Stel nou dat ik duizend ton staal ter
beschikking heb. Daarmee kan ik bui
tenom de twee afdichtingswanden van
de nieuwe kerncentrale in Borssele
nog een derde afdichting maken. Ik
kan er ook een middenbermbeveili
ging mee maken voor die weg hier.
(We zitten in de kantoren van Nera-
toom aan de drukke Haagse Laan van
Nieuw Oost-Indië.) En met die mid
denbermbeveiliging zou ik meer le
vens redden.'
Toch blijven dit moeilijke vergelijkin
gen. De normen blijken ook nog
steeds in beweging te zijn. Zo is er de
klassieke vraag van het neerstortende
vliegtuig. Om een kernreactor worden
mooie degelijke afdichtingen gebouwd
die de radioactieve stoffen aan de
goede kant van de muur moeten hou
den. Stel nou dat er een vliegtuig
precies op het reactorgebouw neer
stort. Die kans is ongelooflijk klein,
een speld in een hooiberg is er niets
bij. Mag je daarom het risico nemen
dat bij die gelegenheid de omhulling
gekraakt wordt en het inwendige van
de reactor bloot komt en verspreid
wordt? (Een ongeluk dat bepaald an
dere maatregelen nodig maakt dan
evacuatie op een termijn van enkele
uren.)
Ja, zei men tot voor kort algemeen,
dat risico is zo klein, dat mag je
nemen (of men dacht er eenvoudig
niet over na). Nee, zegt sedert enige
tijd de Westduitse commissie voor
reactorveiligheid, een centrale moet
wèl tegen een vliegramp kunnen. Op
dat idee kwam men overigens toen
het chemieconcern BASF vergunning
vroeg voor het bouwen van een kern
centrale midden in een gigantisch
industriegebied. Met als gevolg dat
BASF zich erg gepakt voelt (ze moch-
Bij deze overzichtstekening van wat in Kalkar wordt gebouwd,
moeten de SNR-mensèn tegenwoordig een mondelinge aanvulling
geven. 'Links buiten liet beeld' staat de koeltoren, sedert de West
duitse overheid het opwarmen van de Rijn door afgewerkt koel
water heeft verboden.
Gerard Dijkstra (27) wordt niet koud te vergelijken, omdat je alles alleen
of warm bij het idee dat hij straks 21 moet doen. Maar ik heb al tweemaal
dagen in alle eenzaamheid op zee 500 mijl alleen getraind, dus ik heb
moet doorbrengen. Want het is juist enig idee ivat het is'. Het lijkt onmo-
die eenzaamheid, die eentonigheid en gelijk een schip van 21 meter lang,
natuurlijk de enorme afstand van een 5.30 meter breed, een gewicht van 24
kleine 5000 kilometer, die de Transat- ton en een zeiloppervlak van 250
lantic Race voor solo-zeilers tot de vierkante meier in de hand te hou-
zwaarste en moeilijkste zeilwedstrijd den. 'Je moet je beperkingen opleg
van het jaar maakt. Gerard Dijkstra gen. Op dit schip is een automatische
is in het veld van zestig boten de zelfbesluringsinrichling, ivaardoor je
enige Nederlandse deelnemer en be- kunt slapen terivijl het schip door-
hoort tot de favorieten. 'Een Engelse vaart. Ik stel me voor elke dag vier-
bookmaker heeft mij voor een tweede maal twee uur te slapen'. De Second
plaats genoteerd. Ik houd het op een Life, zoals het schip is genoemd, is
plaats bij de eerste vijf. Dat moet wel het op één na grootste in deze zeilra-
lukken'. ce. Alleen een Frans jacht van 40
De voluit genaamde Single Handed meter lengte overtreft het.
Transatlantic Race is een wedstrijd Over het nut van zo'n zeilrace zegt
van Plymouth tot Newport op Rhode Dijkstra: 'Diverse bedrijven kunnen
Island, die in 1960 voor het eerst zo hun materiaal uitproberen. Door-
werd gehouden. De toenmalige win- staat dat materiaal een dergelijke
naar, Francis Chichester, had voor de zware race, dan weten ze dat het goed
afstand iets meer dan veertig dagen is.' Na de race zal hij dan ook een
nodig. Vier jaar later de tweede paar dagen bezig zijn met rapporten
race deed Eric Tabeley het in 27 schrijven. Het zijn ook deze bedrij-
dagen en in 1968 bracht G. J. Williams ven, die het hem mogelijk maakten
die tijd terug tot 25 dagen en 20 uur. aan de race mee te doen.
Dijkstra hoopt de afstand in 21 dagen Op 17 juni begint voor Gerard Dijk
te overbruggen, stra een periode van absolute een-
Gerard Dijkstra is zo langzamerhand zaamheid. 'Ik kan er wel tegen. Het is
een beroepszeiler geworden, die voor een vreemde sensatie, maar dat merk
zijn werf The Southern Ocean Ship- je later op de wal pas goed. Dan voel
yard Ltd regelmatig schepen de ocea- je je een beetje wereldvreemdEr zijn
nen overzeilt. 'Vaak moest ik boten mensen geweest die er niet tegen
naar West-lndïè bregen. Verder heb konden, die aan het schip vastgebon-
ik aan alle grote zeezeilwedstrijden den moesten oorden, omdat ze van
meegedaan, maar meest als beman- wanhoop overboord dreigden te sprin-
ningslid. Deze wedstrijd is met niets gen.'
mazzel
ten niet bouwen), en dat de SNR in
Kalkar bestand zal zijn tegen neer
stortende vliegtuigen.
Gek eigenlijk, zegt ir. Schölvinck, dat
je juist in de kerntechniek zo op dat
soort dingen gaat letten. Eigenlijk
ligt het Olympisch stadion vreselijk
dicht bij Schiphol.
Je moet je niet voorstellen dat daar
op zondagmiddag een vliegtuig Ineer-
stort. Maar daar denkt niemand aan.
Normen
De veiligheidsnormen in de kerntech
niek zijn scherper dan waar ook, en
daar gaat zelfs een invloed van uit op
andere bedrijfstakken. De laatste tijd
zie je bijvoorbeeld de chemische in
dustrie contact leggen, aldus ir.
Schölvinck, om bij ons ontwikkelde
methoden over te nemen. Omgekeerd
bekeken worden in de chemische in
dustrie risico's gelopen die naar onze
maatstaf onvoorstelbaar zijn.
Overigens zou een neerstortend vlieg
tuig in Rijnmond heel opmerkelijke
ongelukken kunnen maken. 'Het
klinkt misschien gek, maar je zou
kunnen zeggen dat wij het geluk van
de atoombom hebben gehad', zegt Ne-
ratoom-directeur ir. W. W. Nijs. Nog
voordat er sprake was van industriële
toepassing zijn we zo indrukwekkend
met de neus op de gevaren gedrukt,
dat we die van het begin af aan niet
hebben kunnen verwaarlozen.
In dit eerste artikel ging het om de
veiligheidsfilosofie van de Nederland
se reactorontwerpers. Op de techni
sche middelen, waarmee zij die veiig-
heid nastreven komen wij nader te
rug.
ADVERTENTIE
Een krentetibol
gaat een stuk
t langer mee.
En blijft in weer en
wind smeuïg,
smakelijk en gezond.
Denk eraan als u de bakker ziet.
Max Tailleur heeft zijn boek 'Mazzel
man en Nebbisjman' gisteren van de
Nederlandse Blindenbibliotheek in
Den Haag in brailledruk ontvangen.
Reactie van de moppenverteller: Tot
nu toe was het zo, dat je een mop
moest voelen met je hart. Maar van
daag is waarheid geworden, dat je een
mop ook kunt voelen met je vingers
Over dat voelen van een mop zei hij
nog: het is geen zonde een joodse
mop te vertellen, het is wel zonde als
je een joodse mop niet begrijpt.
Deze uitlating wordt volgens em
dan de beste in zijn volgende
moppenboek.
Max Tailleur wist dit alles te vertel
len, terwijl hij wezenloos was van de
pijn, omdat hij gisteren zijn voet had
verstuikt. Toch was hij naar Den
Haag gekomen om zijn moppen in
braille te ontvangen, omdat de brail-
leband de eerste is, vervaardigd uit
een telexpondsband, die na bewerking
door een computer de volledige geau
tomatiseerde brailledrukmachine kan
voeden.
'We zijn de laatste fase ingegaan van
onze research', vertelde de directeur
van de blindenbibliotheek, de heer J.
van Rossum. 'Nog een hindernis moe
ten we nemen, dan kunnen we de
brailleboeken direkt maken met de
ponsbanden, die worden geleverd door
de grafische industrie.' Voor de lec
tuurvoorziening voor blinden zal dit
zeer belangrijk zijn. De kloof tussen
het zwart-wit schrift en het braille
schrift zal dan in principe zijn over
brugd.
Directeur Van Rossem had ook goed
nieuws over de gesproken lektuur. De
ontwikkeling van de compact-recor
ders, die zeer makkelijk te bedienen
zijn, is zeer gunstig voor het gespro-
door P. L. van Enk
De partijleiders van de KVP heb
ben gisteren glashard de berich
ten ontkend dat zij niets meer
Dat onderzoek groeit met de techniek zouden zien in het overleg in de
mee, je leert zulke installaties beter contactraad met ARP en CHU.
kennen, je kunt inderdaad sommige
hersenschimmen waar je vroeger be
zorgd over was gewoon laten rusten.
En naar mate er reactoren voor grote
re elektrische vermogens worden ge
bouwd komen de problemen weer an
ders te liggen.
Grenzen
Het mceilijke is om ergens een grens
Iets anders mocht ook niet wor
den verwacht: wanneer de KVP-
delegatie in de contactraad eerlijk
zou zeggen dat zij schoon genoeg
heeft van 'het eeuwige gezeur'
van ARP en CHU over het ver
trekpunt, dan zou zij openlijk de
schuld op zich nemen van de mis-
nei inueiiijKe is om ergens een grens kkj on/ptip rlat aan
te vinden. Want veiligheid kan nooit tUKKmg van een opzetje dat aan
absoluut zijn. De vraag is alleen, waar
je maatschappelijk gezien moet
Van een onzer verslaggevers
IJSSELSTEIN De 'witte Krakers'
die het afgelopen weekeinde vijftien
huizen in de Julianawijk in IJssel-
stein die op de nominatie stonden om
gesloopt te worden, hadden gekraakt,
zijn gistermiddag vertrokken. Zij be
sloten hun kraakactie te beëindigen,
nadat de IJsselsteinse woningbouwver
eniging schriftelijk had verklaard de
sloop van de 58 huizen in de Juliana
wijk uit te stellen. Vier huizen zijn
inmiddels al met de grond gelijkge
maakt. In de komende drie weken zal
alsnog worden nagegaan of de huizen
voor bewoning geschikt te maken
zijn.
De staatssecretaris van volkshuisves-
tin, drs. K. W. Buck, zal opnieuw
bekijken of de ramingen, die destijds
gedaan zijn voor het weer bewoonbaar
maken van de huizen niet te hoog
zijn gedaan. Ook het katholiek insti
tuut voor volkshuisvesting zal een
oriderzoek instellen. De burgemeester
van IJsselstein, drs. Timmermans,
heeft bemiddeld tussen de 'Witte Kra
kers' en de woningbouwvereniging.
Van hem is ook het verzoek afkomstig
de sloop drie weken uit te stellen.
vankelijk zoveel leek te beloven:
het altijd durende verbond van de
drie confessionele partijen.
Het dol vermakelijke zwarte pieten-
spel is weer in volle gang. De partij
leiders trekken naar buiten toe een
braaf gezicht maar proberen zich ach
ter de schennen zo voordelig mogelijk
te draaien uit een affaire, die tot
weinig goeds meer kan leiden.
Het is een spel dat naar buiten toe
een weinig verheffende indruk zal
maken; daarom zij hierbij aangete
kend dat het wordt gespeeld door
mensen die oprecht menen dat het
nodig is om voor land en volk een
'goede zaak' te bereiken, zoals dat
tegenwoordig heet. Dit spel latend
voor wat het is, doet men er het
beste aan er van uit te gaan dat de
confessionele samenwerking er niet zo
best voor staat.
De theologische en filosofische achter
gronden zijn zo langzamerhand be
kend genoeg. Een misschien even be
langrijke oorzaak van het echec is dat
de vijf jaar durende samenwerking
binnen en buiten het parlement blijk
baar niet heeft kunnen verhinderen
dat het onderlinge wantrouwen meer
toe dan af neemt.
De ARP neemt het VP-voorzitter De
Zeeuw kwalijk dat hij met zijn inter
views, verklaringen en artikelen over
de open partij de' gevoeligheden van
zijn protestantse vrienden op dit punt
niet in het minst heeft ontzien. Het
AR-kader is voor de KVP-top zo
schuw geworden als een muis voor
eep peots. En de KVP verdenkt er de
ARP van dat zij een eenwording zo
Hoe het ook loopt:
de PvdA zal er
zijde bij spinnen
lang uitstelt om pas toe te slaan
wanneer de KVP, door een nieuwe
verkiezing gedecimeerd, klaarligt om
opgerold en ingeslikt te worden.
Alleen de CHU volhardt nog in kin
derlijk geloof in de nieuwe christelij
ke partij (NCP). Maar het wonder dat
voor de vorming van die partij vereist
is. is in de politiek nog nooit ver
toond.
Contact zoeken...
De gevolgen van een mislukking van
het confessionele beraad zullen waar
schijnlijk verreikend zijn. De KVP r.al
proberen dan maar zonder haar con
fessionele vrienden het nieuwe pro
gressieve beleid te realiseren dat de
drie gezamenlijk zo opgewekt dachten
op te zetten. Voor De Zeeuw en zijn
vrienden betekent dat: zo snel moge
lijk contact zoeken met de PvdA, die
van haar kant afspraken vooraf moet
eisen.
De met De Zeeuw verwante KVP-
intellectuelen hebben tegen dat soort
afspraken nooit overwegende bezwa
ren gehad. Zij zullen integendeel ver
heugd de oude veldkampiaanse ideeën
inzake het gematigde districtenstelsel
en de kandidaat-formateur ter ont
dooiing uit de ijskast halen, ideeën
die wonderwel passen bij de staats
rechtelijke plannen die PvdA en D'66
vorig jaar samen hebben uitgebroed.
De nu zittende Tweede Kamer-fractie
van de KVP zal dat allemaal wel niet
zo leuk vinden, maar zal het moeten
nemen zoals het is, wanneer de partij
top er in zou slagen, de aanhang
zover te krijgen.
Voor de ARP zou dit alles alleronaan
genaamste gevolgen kunnen hebben.
Bij veel antirevolutionairen leven
staatsrechtelijke ideeën die op die van
de WD lijken, zij vinden dat zij de
PvdA niet nodig hebben om in ver
kiezingscampagne progressief uit de
hoek te kunnen komen.
Zolang de slopers nog niet begonnen
zijn, de AR-zuil te ontmantelen, zul
len zij er geen zin in hebben, zich in
de verkiezingsstrijd achter formateur
Den Uyl te verschuilen.
Maar het alternatief zou in die
voor Nederlandse verhoudingen vol
slagen nieuwe situatie zijn, dat de
ARP met de WD de oppositie in
moet. Het siert de anti-revolutionai
ren dat zij in het voeren van opposi
tie waarschijnlijk niet erg bekwaam
zijn en bovendien is het gezelschap
wat mistroostig.
Er wordt in de AR-kring nog op
gehoopt dat de top van de KVP het
in de eigen partij zal verliezen: dat de
KVP er alsnog in zal berusten dat met
de komende verkiezingen nog geen fu
sie van partijen komt, maar alleen een
gemeenschappelijk programma en een
samem-oeging van lijsten met drie
lijsttrekkers. Maar dat zou voor De
Zeeuw en zijn medestanders onaan
vaardbaar zijn. Zij zouden de KVP
waarschijnlijk gedag zeggen en met
hen de laatste restanten van de intel
lectuele mankracht die je nog kunt
vinden. Wat er dan over zou blijven
is niet om over naar huis te schrij
ven.
Prelude
Hoe het ook loopt, de PvdA spint er
zijde bij. Van der Louw en Den Uyl
zullen er vandaag op de partijraad
in Utrecht wel op preluderen, Van
ken boek. Over vijf jaar zullen ver
moedelijk de gewone bandrecorders
nauwelijks meer voor dit doel worden
gebruikt. Niet alleen blinden, maar
ook motorisch gehandicapten en be
jaarden hebben veel baat bij de cas
setterecorders. Bovendien worden de
uitleningen aan de laatste twee cate
gorieën gesubsidieerd. Een voordeel
van de casetterecorder is verder, dat
de vervaardiging van de bandjes (re-
produkties van de moederband) acht
keer zo snel kan verlopen, voor het
gesproken weekblad voor blinden
biedt dit veel perspectief.
Tenslotte deze nog: Max Tailler: 'De
ene Amsterdammer tegen de ander:
weet je dat de Floriade is geopend?
Antwoord van de tweede: 'Had dat
eerder gezegd, dan had ik een bloe
metje gestuurd.' In ruil voor de brail-
le-banden schonk hij de blindenbiblio
theek namens een grote fabriek in
Eindhoven 5 casetterecorders.
dagbladprijs
De heren P. van Bakkum, J. van
Capel, G. Gerardts, R. Horeman, H.
Rodenburg en W W. M. de Valk
vormen samen de financiële redactie
van De Volkskrant en hebben met
hun berichtgeving, beschouwingen en
commentaren over de dollarcrisis vo
rig jaar de prijs voor de dagbladjour
nalistiek 1972 verdiend. Ze mogen nu
samen één penning en 2.500,delen.
urine
Wie een keus moet doen uit vele
sollicitanten, doet er goed aan te
letten op de hoeveelheid urinezuur
die deze mensen in hun lichaam ber
gen. Volgens de 'Geneeskundige Gids'
is er een duidelijk verband tussen het
u rinezu u rgehalte en de mate van
energie. Mensen met een hoog gehalte
aan deze stof bezitten een grote mate
van energie en zijn op zeer uiteenlo
pende gebieden bijzonder actief. Dit
opmerkelijke nieuwtje voor de man
die personeel moet aannemen, is te
lezen in het tijdschrift 'De bejaarden',
dat er echter niet bij vermeldt, hoe
zo'n man zijn sollicitant op zijn of
haar urinezuurgehalte dient te onder
zoeken.
LOWIETJE
der Louw vermoedelijk wat hoopvol
ler dan Den Uyl. Van de partijvoorzit
ter is bekend dat hij de laatste tijd
tot het standpunt van Han Lammers
en Marcel van Dam is bekeerd:
Hij wil de PvdA in de regering zien
en dat gaat nu eenmaal niet zonder
medewerking van de hele of halve
KVP. Den Uyl is met meer ervaring
inzicht en geduld gezegend: hij zal
wel beseffen dat er in de treurige
financiële situatie van het land wei
nig progressiefs te doen valt. Zijn be
leid zou zeker de eerste jaren niet
van dat van het kabinet-Biesheuvel te
onderscheiden zijn. En Den Uyl heeft
het beleid-Biesheuvel zo vaak voor
rechts uitgescholden dat zijn aanhang
voortzetting ervan onder de rode vlag
niet zou dulden. 'Het kabinet-Biesheu
vel heeft nog niet voldoende aan kant
gedaan', heeft hij een tijdje geleden
openhartig gezegd.
Zonnige Illusie...
Hoe weinig er nog aan kant is wordt
nog het meest door het kabinet Bies
heuvel zelf ervaren, dat voorttobt om
een begroting in elkaar te draaien,
zoals we er nog nooit een gezien
hebben.
Behalve het miljarden-tekort heeft
het kabinet nu ook een pakket vak-
bondseisen te behandelen gekregen,
dat samengesteld moet zijn in de
zonnige illusie dat liet tekort hele
maal niet bestaat. Met een vrolijk
gezicht vragen de bonden voor zich
zelf een reëele loonstijging van twee
procent en vegen zij tegelijkertijd
heel losjes een kleine fiscale tege
moetkoming aan dé zelfstandigen van
tafel die moeten blijkbaar nog wat
langer bloeden. Voor de vooruitgang
van progressief werknemend Neder
land.
Minister Nelissen (financiën) heeft
aan zijn collega's zware bezuinigings-
eisen gesteld. Het kabinet beweegt
zich op de rand van demoralisering,
de ministers inclusief grote bezui
nigers als Drees zijn op hun eigen
departementale belangen teruggeval
len. Ieder vecht voor zijn eigen win
kel. Er zal de komende zes weken
maar weinig voor nodig zijn om de
hele boel in elkaar te laten storten.
En dat zou dan voldoende zijn om de
chaos te completeren.
