IJska neemt afscheid van vakbeweging dichtbij Hnmentaar hodesië atiging' Ex-landarbeider werd president van een wereldorganisatie Minder werk in haven; 100 man naar Hoogovens DE STANDAARD herdrukt kbladenweekbladen weekbladen w Soep met pap Sluitpost Mislukte zaak Geweld Gewelddadiger De ombudsman is dik tevreden Zuivel bloedwraak Onraad DUW/KWARTET DONDERDAG 25 MEI 1972 Binnenland TS/R7 uit het rapport van de commissie- ce één conclusie voor de toekomst worden getrokken, dan is het wel voor de meeste Rhodesiërs hebben we onderhandelingen tussen de se regering en het regime-Smith :n zin, indien vertegenwoordigers de zwarte meerderheid daarbij van af als volwaardige partners wor- betrokken. Gebeurt dit niet, dan indeert het door Pearce c.s, gesig- jrde wantrouwen jegens de blanke derheidsregering bij voorbaat, dat het resultaat van nieuw overleg de meeste Rhodesiërs zal worden rarpen. cynicus zou de Britse regering om misschien adviseren, wél naar nieuw gesprek met Smith en de :n te streven maar na afloop daar- niet meer naar de mening van de desische bevolking te vragen. Na- lijk, dat zou alle vroegere Britse laringen over de rechten van de desische negers stempelen tot hui- arij. Het zou bovendien indruisen n de officiële Britse opvatting, dat ilanke machthebbers in Salisbury meer zijn dan rebellen. Maar het althans Engeland verlossen van het ileem-Rhodesië, dat voor de Conser- Dve regering in Londen zo langza- hand een nachtmerrie moet zijn orden. is droevig, te moeten constateren, die regering dit cynische advies meer nodig schijnt te hebben, iat haar minister van buitenlandse :n sterk de indruk heeft gewekt, dat sèlf al op de gedachte is gekomen, aak nu maar (na een afkoelingspe- e) buiten de Rhodesische negers te bekokstoven. Dat zou schandalig maar zoals zoveel schandaligs leze wereld niet volstrekt onbe- lelijk. Want het alternatief van be kingen waaraan ook vertegenwoor- rs van de Rhodesische meerderheid nemen, is op het ogenblik onuit- baar. Zelfs al zou Ian Smith het aanvaarden en dat is, zacht !gd, buitengewoon onwaarschijnlijk lan zou die houding hem vermoe- k in politiek opzicht de kop kos- enige, kleine mogelijkheid om de lesische blanken in dit alternatief iten berusten, ligt misschien in het bassen maar dan ook strikt sassen van internationale econo- che sancties. Daar is in de VN jswaar al geruime tijd geleden toe loten, maar de meeste landen kiths zogenaamde aartsvijanden ■land en China niet uitgezonderd) islen er in de praktijk met de pet inp gegooid. Van Engeland kan dit 'n worden gezegd. Voor Rhodesië valt |open, dat de Engelse regering nog jmaal zal willen proberen, de rest 1-1 de wereld tot andere gedachten liever: tot andere daden te igen. Misschien zou de Nederland- egering daarbij behulpzaam willen centrale beraad over het volgend te voeren sociaal-economische be is ditmaal bijzonder vroeg op gang omen. Helaas lijkt ook in ander icht een effectieve inflatiebestrij- berustend op een akkoord tussen regering en de sociale partners in bedrijfsleven, verder verwijderd ooit. Veel waarnemers achten de dringend nodige overeenkomst tus- regering, werkgevers en vakbewe- al bij voorbaat uitgesloten. En de nige optimisten beginnen, nu een ot deel van de kaarten al op tafel ernstig te twijfelen, tegd moet worden, dat het toch a,l gecompliceerde vraagstuk er met de ichijning van de arbeidsvoorwaar- nota van de vakcentrales niet een- diger op is geworden. Integendeel de vakbeweging heeft haar mede- king aan een matigingsöperatie in 3 op nogal stevige toon afhankelijk leid van de inwilliging van een a verlangens die bij de oppositie wat beter zijn gevallen dan bij de :ringspartijen. Daarmee heeft ze het linet-Biesheuvel in een merkwaardi- Iwangpositie gebracht (al moet wor- erkend dat een aantal ministers lig veel voor haar denkbeelden lt). moeilijker wellicht dan voor het 'inet zal het voor de centrale werk ersorganisaties zijn om, zoals ver- gd wordt, zich 'positief op te stellen enover de voorstellen van de vakbe- |ing aan de overheid.' Dat geldt niet en de verschillende verlangens op aal terrein (inflatiecorrectie niet la- doorgaan. vermogensbelasting ver- ien, vermogenswinstbelasting invoe- Het geldt ook de verdere aantas- van de positie der ondernemers en door de vakbeweging beoogde be king van de loonkostenstijging tot procent. De werkgevers zien in dat ste nauwelijks een matiging, hoewel dat in vergelijking met 1972 en «■gaande jaren wel is, en hoewel het irstel bovendien strookt met het sjarenplan van de meerderheid in de van de grootste grieven van de beweging (waaruit de hardheid van r huidige optreden voor een belang- deel kan worden verklaard) is, dat Van onze sociaal-economische redactie UTRECHT Het de laatste jaren al aanzienlijk 'uitgedunde' lei derskorps van de christelijke vakbeweging ziet vrijdag opnieuw een bestuurder uit haar midden vertrekken. Age IJska, die sinds 1947 mede leiding heeft gegeven aan de christelijke bond van agrarische werknemers, sinds 1964 als voorzitter, gaat dan met pensioen. Vooral de oudere garde binnen de CNV-beweging weet het (en zijn bondsorgaan wond er al evenmin doekjes om): met de heer IJska legt een 'bijzonder' man het vakbondsbijl tje neer. Een man, die een grote sociale bewogenheid en energie paart aan een zo mogelijk nog grotere ideeënrijkdom. Ingrijpende ideeën vaak, waarvan z'n collega's de uitvoer baarheid niet altijd zagen (of niet aan durfden), maar waarvan men toch altijd heeft moeten erkennen dat ze de moeite van het overdenken waard waren. Gezegd moet worden dat sommige van IJska's plannen, wat uitvoerbaarheid betreft, uitgrepen boven de macht van zijn eigen bond en die van de vakcen trale, waarvan hij deel uitmaakte, misschien zelfs boven die van de gehele vakbeweging. Age LJska besef te dat ook wel, maar hij schroomde nimmer ze toch te uiten, al was het alleen maar zo vond hij zelf om te bereiken dat men er over aan het denken werd gezet, zodat er op lange re termijn wellicht toch iets van ver wezenlijkt zou worden. - Kapitaal - cao Zo lanceerde de heer IJska enkele jaren geleden de volstrekt nieuwe gedachte om een, wat hij noemde soort 'kapitaal-cao' in te voeren. Daarmee beoogde hij ongewenste machtsuitoefening door kapitaalbezit aan bepaalde normen te binden en 'woekerwinsten' te voorkomen, ervan uitgaand 'dat de inzet door arbeid in principe van hogere waarde is dan de inzet door de loutere inbreng van geld. De beloning op kapitaalinveste ringen zou daarom naar zijn mening, evenals de arbeidsinvestering, gecon tracteerd moeten worden, bij voorbeeld door boven de normale marktrente een tevoren bepaalde risi corente in te voeren. Een andere opvallende gedachte van de heer IJska sproot voort uit de enige jaren geleden op gang gekomen girale loon- en salarisbetalingen, waardoor het loonzakje thans op het punt staat zo goed als geheel te verdwijnen. De vakbeweging zou, sug gereerde hij, in samenwerking met de daarvoor in aanmerking komende ban ken, een soort poolvorming van deze gelden moeten creëren, om daarmee (vanuit de eendracht-maakt-macht-the- orie) een aantal voorzieningen voor de werknemers te bereiken en tevens invloed uit te oefenen op de finan- cieel-economische gang van zaken in ons land en op het beleid in bepaalde daarvoor in aanmerking komende on dernemingen. Loonsplitsing En onlangs nog opperde de heer IJs ka de suggestie om een deel van de loonpolitieke problemen op te lossen door alle loonsverhogingen in het ver volg te splitsen In twee hoofdelemen ten. In de eerste plaats een algemene loonsverhoging (eventueel tweemaal per jaar) in de vorm van een voor ieder gelijk bedrag, waaruit de stij ging van de primaire kosten van le vensonderhoud kan worden opgevan gen. 'De kosten van de dagelijkse levensbehoeften, zoals brood, melk, aardappelen, kinderkleertjes, kapper en elektriciteit, zijn voor iedereei vrijwel gelijk. Waarom zou dan ie mand met een inkomen van bij voorbeeld 50.000 gulden (bij een prijs compensatie van zeven procent) 3.50f gulden moeten hebben en iemand met 12.000 gulden inkomen slechts 840 gulden? Eventueel zou deze algemene loonstij ging enigszins kunnen variëren in ver houding tot het inkomen, want de hogere inkomens staan natuurlijk toch wel voor grotere kostenstijgingen en bovendien is er de progressie in de belastingen. Maar dat ds een kwes tie van rekenen', aldus de heer IJska, die naast deze algemene 'loonrondes' de mogelijkheid open wil laten pro centuele loonstijgingen overeen te ko men, waarvan de omvang afhankelijk is van de nationale loonruimte en van de mogelijkheden per bedrijfstak of onderneming. Niet ver genoeg Een inventief man dus, deze in het Friese Gaast geboren vakbondsbe stuurder die op talrijke fronten in het naoorlogse sociale landbouwbeleid meewerkte aan de verheffing van de in de roep om matiging in de praktijk (nog steeds) eenzijdig de nadruk komt te liggen op de CAO-lonen en dat de niet-openbare hogere inkomens min of meer vrijuit gaan. Een recent bericht als dat waarin gemeld werd, dat de leden van de raad van bestuur van Hoogovens dit jaar naast hun salaris nog een tantième ontvangen van iets meer dan een kwart miljoen, illustreert weer eens scherp, hoe zo'n grief kan ontstaan. De tijd dat een uit het lood geslagen economie langs de weg van nationaal- cconomisch rekenen en uitsluitend daarop afgestemde maatregelen weer in het spoor kan worden gebracht, schijnt voorgoed voorbij. (overigens nog altijd achtergebleven) positie der landarbeiders. Niet in het minst ook in het Landbouwschap, waarin de heer LJska alibij-d een goed voorbeeld van constructieve samen werking tussen ondernemers en werk nemers heeft gezien. Ook achter het fusiestreven binnen het CNV was hij een motorische kracht Zo gingen achtereenvolgens de bond van werknemers in de tabakver werkende industrieën en de bond van werknemers in de voedings- en genot middelenbranche op in de voormalige Nederlandse Christelijke Landarbei- dersbond, thans de christelijke bond van werknemers in de voedings-, agra rische-, recreatie, genotmiddelen- en tabakverwerkende bedrijven (CVAT). 'Maar', zo zegt de heer IJska, 'de eenwording binnen het CNV gaat mij nog lang niet ver genoeg. Het is van belang dat daarvoor veel meer inspan ning wordt getroost'. President De laatste jaren dis de tijd van de heer IJska in toenemende mate opgeëist door het internationale vakbondswerk. In 1964 werd hij op een congres in Wenen gekozen tot voorzitter van de Europese internationale federatie van christelijke landarbeidersbonden (thans: Europese federatie van agrari sche arbeiders). En twee jaar geleden werd de man, die zijn carrière in de vooroorlogse crisisjaren begon als land arbeider ('van 's morgens vier tot 's avonds negen voor 13 k 14 gulden per week') geroepen tot de hoogste post op zijn terrein: president van de we reld-federatie van agrarische arbeiders (WFA), een organisatie die tientallen miljoenen landbewerkers omvat. In deze functie bracht hij vorig jaar een uitgebreid werkbezoek aan een groot aantal Latijns-Amerikaanse lan den, waarbij hij onder meer het Initl- Van een verslaggever BEVERWIJK Ongeveer honderd Amsterdamse havenarbeiders zullen binnenkort tijdelijk gedetacheerd wor den bij de Hoogovens. Hierover is overeenstemming bereikt tussen de Stichting Samenwerkende Havenbe drijven en de directie van de Hoogo vens. Ook de ondernemingsraden en de werknemersorganisaties zijn bij het overleg betrokken geweest. De SHB zoekt op korte termijn werk voor een groep havenarbeiders, omdat er op het ogenblik wat minder werk in de Amsterdamse havens is. Zou de SHB er niet in geslaagd zijn ander werk te vinden, dan waren ongetwij feld ontslagen in het havenbedrijf i gevallen. Gehoopt wordt dat over een aantal maanden de situatie in de Amsterdamse haven zak verbeteren. A. IJska*, atief namkom tijdens zijn bezoek aan Columbia rpersoonlijk bij de regering in dat lurid te protesteren tegen de onmensel^e manier, waarop de ge rechtvaar/cl igde landbezettingen van compresipos door de staatspolitie wer den afgestraft. Ook ham de heer LJska tijdens dit werkbezoek een belangrijk aandeel in de coördinatie van bepaalde vormen van ontwikkelingshulp aan Latijns- Amerikafanse landen, teneinde te be reiken lat de arbeiders meer recht streeks Jvan deze hulp profiteren. Dit I ADVERTENTIE j? Honderd jaar geleden verscheen het eerste nummer van Dr. Abr. Kuyper's DE STANDAARD. Vijf nummers uit die eeuw zijn facsimile herdrukt. Met hoofdar tikel, familie-advertenties, gemengde berichten, Kamerverslagen -j|f 7 april 1872 Het nor ste nummer ■Jr 3 april 1003 De spoortvegstnhing Troelstra in de 2e Kamer. 9 november 1920 met o.a. overlijden van Dr. A. Kuyper. •A" 15 mei 1940 'liet einde* Dr. H. Colijn over het vertrek van de regering naar Engeland. 15 december 1044 Het Imitate nummer Men leze tussen de regels door! Be-del de/e facsimile uiteave door oVers>*hri|vine vin f3 90 plus t 0,60 porto f 4 .ïi op por-tri-ki-iiipjii imiii T lAAlTt Clu. IVrs ie A'daiu oii'l-r vi'rni. i ling l.'E SI A Mllf". 'Je moet geen soep met pap vermen gen, dat lust niemand', zegt Aar de Goede in een gesprek met de Haagse Post. De Goede, die op het congres van D'66 in Den Bosch zijn fractie voorzitter Hans van Mierlo de voet dwarszette, gelooft niet dat er op korte termijn een progressieve volks- partij zal komen. Hij heeft zijn ver trouwen in de stroming-De Zeeuw in de KVP nog niet verloren. Philip van Tijn wijdt zijn column aan de Evangelische Omroep. Onder het kopje 'De omroep gaat naar God', schrijft hij: 'De EO voldoet noch aan de letter noch aan de geest der wet. en had naar de Veluwezoom moeten worden teruggezonden. Maar zij is er en zij zal op onze lachspieren blijven werken, één avond per week.' Hadimassa, waarvan morgenavond de laatste aflevering wordt uitgezonden, wordt uitgeluid met een forse nabe-i schouwing. Was Hadimassa nu wel of geen satire? Dimitri Frenkel Frank meent van niet: het was gewoon 'het achteloos toespreken van de massa.' De aankondiging van staatssecretaris Grosheide dat een aantal gevangenis sen en huizen van bewaring zal wor den gesloten, doet Vrij Nederland verzuchten dat het gevangeniswezen een sluitpost blijft. Goede bedoelin gen, in dit geval van Van Agt. krij gen, zo wordt geconcludeerd, in een rechts kabinet geen kans. Joop van Tijn sprak in Washington met Arthur Miller over Amerika, waarover de toneelschrijver zich 'be hoorlijk' zorgen maakt. De meest cu rieuze zin staat in het stukje waarmee Joop van Tijn het interview inleidt: 'Dat ik tijdens het gesprek veel aan Marilyn Monroe heb moeten denken (met wie hij getrouwd is geweest) heeft uitsluitend en alleen aan mij en mijn romantische geest gelegen.' VN vervolgt de serie over 'Gods rol in politiek Nederland'. Piet Grijs is. nu dat blad er weer bovenop is. 'eindelijk verlost van de maandenlan ge terughoudendheid om iets over het opvallend hoge onzingehalte' van De Nieuwe Linie te zeggen. In De Nieuwe Linie ontbreekt in elk geval weer het undergroundblad De Paniekzaaier, dat er voortaan in zou worden opgenomen. Een verklaring daarvoor hebben we niet kunnen vin den. Piet Reckman zal wel geen pa niek zaaien met zijn nabeschouwing op Unctad Hl, een 'mislukte zaak'. Het fiasco van de conferentie, schrijft hij, heeft de rijke landen 'minder dan in hun hemd gezet.' Aan de vooravond van de Europacup finale in Rotterdam sprak De Nieuwe Linie met Ajax-voorzitter Jaap van Praag. Hoewel Van Praag weinig zegt, werd het toch wel een onthullend gesprek. Aan het slot ervan gaat het zo: DNL: Heeft u nog contact met de 'Cruyff'-bemiddelaar De Vries? VP: Als ik menier De Vries zie, dan geef ik hem gewoon een hand, en dan zegt hij: dag, meneer Van Praag. Wat ik vroeger over meneer De Vries gezegd heb, daar heb ik nu geen oordeel meer over. DNL: Hoe was uw oordeel dan vroeger over meneer De Vries? VP: Vroeger had ik ook geen oordeel over meneer De Vries. DNL: U heeft nooit een oordeel over meneer De Vries gehad, dat is eigenaardig? VP: Nee, nooit een oordeel. De aanslag op Wallace heeft Wouter Gortzak een sombere overpeinzing in De Groene in de pen gegeven. 'Het geweld past te zeer in een Amerikaan se traditie om de verwachting te kun nen koesteren dat men zich er wal gend van afwendt. Een hele pagina is ingeruimd voor een reportage over Bangladesj, een half jaar na de bevrijding. Ook hier weer een sombere conclusie: 'De poli tieke omwenteling is achter de rug; de sociale revolutie laat. zoals in zoveel landen van de Derde Wereld, op zich wachten.' De consequenties van de metrobouw in Amsterdam gaan de Groene nog steeds aan het hart. Onder de poëti sche kop 'Een wrede snij wond in de oude stad' belicht Bart Riezouw de ondergang van de Nieuwmarktbuurt. 'De wijkraad en de actiegroep Nieuw- markt hebben elke medewerking aan de gemeentelijke plannen resoluut ge weigerd. Hoe de gemeente denkt met een eenzaam kantoortje in de Nieuwe Hoogstraat, dat een dag per week een paar uur open is, in nauw contact met de bevolking te kunnen komen, is een raadsel.' Aan het geweld, maar dan in Neder land en met name in de steden, heeft Elseviers Magazine het omslagverhaal gewijd. 'De straat is 's avonds en 's nachts niet veilig meer. Geweld neemt niet alleen coe, het heeft ook gewelddadiger vormen aangenomen. Bovendien is het vuurwapengebruik groeiende.' Dr. F. A. Hoogendijk schrijft dat 'de vakbeweging wil regeren (én dat doet ook).' Hij vindt het onbegrijpelijk dat ervaren politici de hoop hebben ge koesterd dat het 'klimaat' met de vakbeweging zou verbeteren en 'negen maanden (hebben) verspild om tot een werkelijke bestrijding van de geld ontwaarding te komen.' In de rubriek Cultuur-notities wordt gepolemiseerd met een lezer die zich er enigszins over had opgewonden dat Vermeers Brief opeens Liefdesbrief werd genoemd. Elsevier legt uit dat er voor die opwinding geen reden was, en dat gebeurt onder het kopje: 'Afdeling lang leve de paranoia'. Je zult maar een lezer zijn. Ombudsman Marcel van Dam is dik tevreden. Zijn gelijknamige stichting is van de grond gekomen en kan de eerste vijf jaar wel vooruit. Hoe dat kan van de kleine 826.000 die gis ternacht na afloop van zijn monster- geefprogramma bij elkaar zijn ge bracht, rekent hij bliksemsnel voor: 'Er moet echt eerst een week over heen gaan, voordat je met alle giro's en de loterij mee bij benadering kunt schatten wat het totaalbedrag gaat worden, maar ik verwacht toch icel twee miljoen. Voor de stichting heb ben we elk jaar 500.000 nodig, dus dat is al vier jaar. En dan hebben we bovendien nog een groot aantal dona teurs, die jaarlijks voor een vaste bijdrage zorgen. Al met al kunnen we wel een jaar of vijf voort. Iemand zei tegen me: je krijgt wel acht miljoen binnen, maar mijn reac tie was: dat hoop ik in 't hemelsnaam niet, zo'n gigantisch kapitaal Ik zou me er onbehagelijk bij voelen. Ik wil m'n zaken graag kunnen overzien'. Hier en daar zijn protesten opgegaan tegen de 'gratis reclame* voor bedrij ven die grote cadeaus aandroegen voor de ombudsman-loterij ('loterom'). Van Dam: 'Nog nooit is er een actie voor een goed doel in Nederland gevoerd, icaarbij de reclameregels zo als die formeel vastliggen, niet zijn overtreden. Je kunt je trouwens af vragen of je dat wel overtreden kunt noemen. Echt overtreden is pas, als je met het doel commercie te bedrijven, radio en tv gebruikt buiten de STER om. Dat is in een hele hoop program ma's gebeurd, bijvoorbeeld in de Fred Haché-show. Oons programma had een zeer concreet, niet-commercieel doel. Vooraf heeft ook geen van die ca deautjes-gevende firma's gevraagd hun naam te mogen noemen. We heb- resulteerde in de oprichting van het agrarisch mondiaal ontwildcelingsbu- reau van de WFA. 'Ik verheug mij erover', aldus de scheidende bonds voorzitter, 'dat ik na mijn pensione ring nog de tijd en de gelegenheid krijg verder vorm te geven aan het internationale werk, en in het bijzon der aan de uitbouw van dat ontwikke lingsbureau. Dat kan het startpunt zijn van een werkelijk effectieve ver heffing van de sociale positie van miljoenen capesinos in Latijns-Ameri- ka en elders in de wereld'. Een uiterst voldane Marcel van Dam met een welgevulde ombudsman-geld buidel. ben hun geschenk niet teruggevraagd.' mochten aanbieden als ze daar prijs op stelden, maar er waren er ook die meteen al zeiden dat het niet nodig was. Achteraf heeft één bedrijf ge zegd het vervelend te vinden dat hun naam niet was genoemd, maar ze heb ben hun geschenk niet teruggevraagd- Moeilijkheden over die reclamekwes tie verwacht hij niet. 'Mies Bouwman Open het Dorp en de Memisa hebben hetzelfde gedaan en er ook nooit meer iets van gehoord'. Kou en vochtigheid zijn blijkbaar be vorderlijk voor het drinken van mas sa's melk, want, constateert het Euro pese tijdschrift voor de zakenman Vi sion, in het noorden van Europa zijn melk en aanverwante produkten hoogst populair. Nederlanders zijn dan ook helemaal niet zulke melk- drinkers als ze zelf denken met al hun Lakenvelders, roodbonte, zwart witte en wat voor koeien nog meer. Volgens een in het blad afgedrukt lijstje van veel zuivelgebruikende lan den drinken we de man 134 kan per jaar en de Finnen bijvoorbeeld slaan ons met (107) liters. In boter eten, de echte, zijn we evenmin keien ('omdat Nederlanders zo zuinig zijn', meent Vision). De Duitsers, nog lang niet de grootste verslinders, eten ruim 8'^ kilo op, wij maar 3. Zelfs met margarine doen we tamelijk voorzichtig aan: de Noren eten er het meest van (19.4 kilo)' en wij bezetten de tweede plaats (met 17.7 kilo). Dat Nederlanders kaaskop pen zouden zijn, mag niemand ons ooit meer verwijten na het onderzoek van Vision: we mogen dan allemaal elk jaar 9.3 kilo kaas verorberen, daarmee liggen we (soms ver) achter op Zwitserland. Italië, West-Duitsland, Frankrijk en Denemarken. In Frankrijk is het heel gewoon, dat de officier van justitie een ernstige misdaad ter plekke reconstrueert In aanwezigheid van de verdachte, voor dat het tot een echte rechtzaak kan komen. Bepaald ongewoon was het, dat tijdens zo'n reconstructie in het zuidwestelijk deel van Parijs de ver dachte een mes in z'n rug kreeg. Het was allerminst de bedoeling van de officier, dat zijn van moord beschul digde verdachte nog voor het proces doodgestoken werd. Toen de reconstructie in volle gang was, stormde plotsklaps uit de nieuwsgierig toekijkende menigte de 22-jarige Jacques Pietkiewiecz naar voren en plantte zijn mes tot het heft in de rug van verdachte Alain Gre- noullle, die vorig jaar juli vader Piet kiewiecz op de fiets doodgeschoten zou hebben. 'Doen jullie nu maar met me wat jullie willen', zei de zoon opgelucht tot de politiemannen. Die hebben hem dan ook naar het bureau meegenomen in plaats van de dode Grenouille. Spelen Staatssecretaris Grosheide van justitie opent maandagmiddag in Veghel een door bewoners van de jeugdgevangenis De Corridor gemaak te trimbaan en speelplaats. Dat ge beurt pas om half vier, zodat mr. Grosheide niet zoveel tijd meer heeft voor spelen en trimmen Babycon cert Omdat er nog zoveel te doen valt voor de door moord- en slacht partijen bedreigde zeehonden baby's, geven The Dutch Swing Colle ge Band, het trio Louis van Dijk, Boy Edgars Big Band, het sextet Piet Noord Frans Eisen en Rob Ager- beeks boogie-woogie-trio dinsdaga vond in het Scheveningse Circus Theater een benefiet-concert. De op brengst gaat naar de Nederlandse af deling van het IFAW (internationaal welzijnsfonds voor dieren), en op tel. nummer 070-333717 weet men er alles van Kindermilieu Volgende week donderdag begint op de Floriade in Amsterdam de manifestatie 'Kind en leefmilieu'. Prinses Beatrix en prins Claus zullen die dag de officiële ope ning verrichten en omdat het over kinderen gaat, helpen hun drie klein tjes daarbij Hartenactie Een dag later wordt er vanuit het RAI-congre- scentrum een amusementsprogramma uitgezonden, dat direct op de KRO- televisie te zien is. Harten 5-gala heet het, omdat het de tiende keer is dat deze actie voor vakantie voor zieken en gehandicapten van alle overtuigin gen gevoerd wordt. Die avond wordt gevraagd vijf gulden voor die vakan tie van de eigen vakantie af te trek ken, maar niet alleen die avond: van nu af staat het gironummer van de Harten Vijf-actie 1155555 in Breda open voor zoveel mogelijk maal vijf gulden Vanaf 1 januari zullen zilveren gul dens en rijksdaalders geen wettig be taalmiddel meer zijn. De Tweede Ka mer heeft het wetsontwerp hiertoe vorige week vrijwel unaniem aangeno men. Nikkelen munten zullen het zil ver definitief gaan vervangen. Vijf jaar geleden gaf de Tweede Ka mer de toenmalige minister van fi nanciën te kennen voor een verande ring van het metaal in onze munten te zijn. De voornaamste argumenten voor deze omschakeling waren het geleidelijk oplopen van de zilverprijs en de dreigende schaarste aan zilver. In 1967 berekende men. dat de om schakeling een bezuiniging van acht tien miljoen gulden per jaar zou opleveren. In augustus 1968 kwamen de eerste nikkelen guldens en rijksdaalders in omloop. Dat leverde nogal wat moei lijkheden op. Automaten moesten worden omgebouwd en vele betalers vergisten zich, omdat de nikkelen rijksdaalder een stuk kleiner is dan zijn zilveren voorganger. Over een half jaar zullen de zilveren muntstukken nu definitief uit de cir culatie genomen worden. Het ministe rie van financiën laat weten, dat op potten nauwelijks de moeite loont. De verandering van het metaal in de Nederlandse munt heeft namelijk een daling van de zilverprijs op de Neder landse markt tot gevolg. In 1966 is er in het blad van de Koninklijke Nederlandse Maatschappij ter bevordering van de geneeskunst. Medisch Contact, gewaarschuwd tegen de omschakeling van zilver op nikkel. Volgens Medisch Contact is het nikkel schadelijk voor de volksgezondheid. Met name vrouwen zijn allergisch voor nikkel, stelde Medisch Contact. Op het ogenblik ziet de vereniging echter 'geen aanleiding om over deze zaak een uitspraak te doen'. LOWIETJE

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1972 | | pagina 7