'Crescendo' (Urk) krijgt gouden tulp dichtbij Een aangrijpend boek voor jong en oud rricó Stakingsrecht Religieuze zang van 'rivé-domein Visserskoor hoog gewaardeerd meikaasmaand In Zijn arm de lammeren Ganzenbord voor rijk en arm zwart 'buitenlands' tekort inrukken S TROUW/KWARTET ZATERDAG 6 MEI 1972 BINNENLAND T5/K7 Drie jaar geleden werd bij de Tweede Kamer een wetsontwerp ingediend, dat bet recht van staking zou regelen. Dit '2 wetsontwerp had aanvankelijk de üi- itemming van de vakcentrales, omdat daarin bij stakingen uitgeroepen door een erkende vakorganisatie de verplich ting van de werknemers om arbeid te verrichten opgeheven wordt. Het wetsontwerp was een goed uitge balanceerd stuk, dat rekening hield met bestaande rechtsopvattingen en dat ook een belangrijke vooruitgang betekende vergeleken met het zogenaamde Pan- boniibco-arrest van de Hoge Raad van 3 I i960, waarbij staking nog steeds be- t; ichouwd werd als een wanprestatie van j, de individuele werknemers. 1 i Maar we leven tegenwoordig snel en n sinds 1969 is er al weer heel wat - gebeurd. In het georganiseerde be drijfsleven is men thans niet meer zo r* erg gelukkig met het wetsontwerp van f drie jaar geleden. We behoeven alleen J maar te herinneren aan de verboden 'vj (protest)staking van één uur bij de Sj Nederlandse Spoorwegen legen de loonmaatregel van het kabinet-De Jong e cn aan het verbod tot staken tijdens het jongste metaalconflict. De (besloten) hearing die een bijzonde rs re commissie uit de Tweede Kamer ifj deze week hield, heeft aan het licht gebracht dat we met het stakingsrecht e een nieuwe ontwikkeling tegemoet gaan. Zowel werkgevers als werkne- Du mersvertegenwoordigers hebben elkaar |el de laatste maanden gevonden in een nieuw compromis. Dat zou er dan op ng moeten neerkomen, dat de regering het ,s huidige ontwerp terugneemt. In het 5e( Burgerlijk Wetboek zou een nieuw arti- 23 kei opgenomen moeten worden, waar- door staking niet meer opgevat kan worden als een wanprestatie van de og individuele werknemer. De in het wets- J)j ontwerp genoemde normen waaraan een rechtmatige staking moet vol- jCl doen, zouden volgens dit compromis r°j kunnen verdwijnen. Hiervoor zou een n. door de SER op te stellen stakingscode in de plaats moeten komen. Voorts Zou s« ten in te stellen meerhoofdige arbeids- ten tamer als enige gerechtelijke instantie [^geschillen over stakingen moeten gaan teoordelen. ui iet lijkt er alleszins op en het zou ook uf, verstandig zijn, dat het wetsontwerp nderdaad door de regering wordt te- J9l uggenomen. Maar dan dringt de vraag «•rich wel levensgroot op, hoe lang het »iu weer zal gaan duren, voordat er -,e net betrekking tot het stakingsrecht i® iindelijk eens orde op zaken wordt tos jesteld. Zal de SER geruime tijd nodig •Jj lebben om het eens te worden over cy-en stakingscode? Gaan we niet op- "2! lieuw een langdurige tijd van rechtson- g ekerheid tegemoet? ielukkig behoeven we, juridisch ge- fien, niet in een volledig luchtledig te j||j rallen als het wetsontwerp het staats- i2.®lad niet bereikt. Het ontwerp zelf, de eid «wisselde stukken, de bekende feiten n alles wat daaromheen zit, geven ii. eden tot de veronderstelling dat de lsr. echter in voorkomende gevallen toch 4lJ vel tot een zorgvuldig afwegen van jia ielangen zal kunnen komen, zodat de ió: arisprudentie zich kan aanpassen aan e gewijzigde opvattingen. laar wel is duidelijk, dat de SER met esstn opstelling van een stakingscode 23 ter grote spoed zal moeten betrach- tn. Er dient met het oog op de c# echtszekerheid snel klaarheid te ko- 1 ien in deze al te lang ondoorzichtig gebleven problematiek. de ogen van velen heeft de hervorm- theoloog prof. dr. P. J. Roscam ibing zich ongetwijfeld voor jaren iverfd als 'de man die ouders grote gezinnen mores wil leren', versimpelend werken de krachten kan de publieke beeldvorming nu een- aaal: de nuances die de Groningse thicus in zijn recente betoog over het evolkingsvraagstuk aanbracht, beklij- tn bij weinigen; wat blijft hangen, is et beeld van de man die met drasti- chc middelen het grote gezin uit onze laatschappij wil uitbannen. >e wetenschapsbeoefenaar Roscam ibbing mag zo'n simplificatie dan ver- nocdelijk betreuren, het praktisch ef- j* tct ervan kan wel degelijk nuttig zijn. uist van zo'n vereenvoudiging, die ut! ^genuanceerd indruist tegen een alge- aanvaard normen- en waardenpa- oon, gaat een schokwerking uit, die (5 aar waarschijnlijk beter dan welk "doorzichtig verhaal ook geschikt maakt ra Nederlanders aan het denken te t fctten over de consequenties van onze [ijl evolkingsgroei. Dat dit nodig is, zal el niemand bestrijden, die zich een b« Wrstelling probeert te maken van de 7.1! gantische problemen waarmee de "n(,ensen te maken krijgen, die leven rbi loeten in een land dat nog sterker op Dijen welgevulde harington lijkt dan het 0 "ederland van nu. overheid mag de bevolking bij die sdachtenvorming best een handje hel- •rt en. Niet met verbodsbepalingen of ,rw 'dcre harde maatregelen, die de ver- «woordelijkheid van de enkeling zou- L01 en negeren op een gebied dat bij itstek als het domein van de individu- e beslissingsvrijheid wordt ervaren, 'fie^aar wél met een voorlichtend stimu li}1; ren(* beleid, dat de burgers ertoe 110 "ingt, him verantwoordelijkheid voor n (k gezinsgrootte volledig dus ook rtn«t inachtneming van het welzijn van bekomstige generaties te beleven. door Jac Lelsz URK Vanavond wordt in de Bethelkerk te Urk de zogenaamde 'Gouden Tulp' uitgereikt aan het Christelijk Urker Visserskoor Cres cendo. Deze onderscheiding is het koor (door de N.V. Phonogram) verleend voor de verdiensten die het al vele jaren op het gebied van de religieuze zang heeft. Aan de uitreiking van de Gouden Tulp wordt extra glans verleend door de aanwezigheid van prinses Beatrix en prins Claus. Van 'Crescendo*, dat In de 42-jarige procuratiehouder van de AMRO-bank, Meimjdert Kamer, een inspirerende di rigent heeft, zijn al ver over de 100.000 platen in omloop. Bekend is dat in Urk de geestelijke koorzang bloeit Waardoor? Men zegt dat daar minder andere ontspamüngs- mogelijkheden zijn dan op de meeste plaatsen en dat velen daar ook niet om treuren. Dat is één benadering, maar het is een halve waarheid. Een andere benadering is, dat de geestelijke koorzang er één van de tradities is, die zijn voortgekomen uit een sterk godsdienstig gebleven, waar van men het geheim moet zoeken in de kracht steun en troost Gods zoals die door de vissersbevolking in tijden van rampspoed zijn ervaren. De na men van de honderden omgekomenen op zee bij het monument, waaronder kinderen van tien, elf jaar, spreken hun smartelijke, doch duidelijke taak. Opleving In het algemeen neemt men op het ogenblik een opleving van de belang stelling voor het geestelijke lied waar. De ontwikkeling van de Evangelische Omroep is hiervan een symptoom, hoe men dat ook meent te moeten waarde ren. Men merkt die toenemende inte resse voor het geestelijke lied ook bij een aantal jongeren en dan hoeven we nog niet eens aan bewegingen als de Jesus People te denken. Uirk neemt in dat alles zijn eigen, karakteristieke plaats an. Binnen het kader van het geestelijke lied vormt het zondermeer een bolwerk. Het be vindt zich in dit opzicht, om in termen van de amusementsmuziek te spreken, al jaren aan d'e top. Uit alle delen van het land komen regelmatig dankbetuigingen binnen; en ook van Nederlandse emigranten uit Australië. Canada en de Verenigde Staten, waar ook veel platen van het koor worden verktocht. Vier mannenkoren telt Urk, deels door afsplitsingen ontstaan: Crescen do, Halleluja, de Uilker Zangers en Oud-Halleluja. Elk koor beoefent de religieuze zang, maa4 er zijn wel ver schillen. Een der koren zingt uitslui tend psalmen, een ander brengt óók het wereldlijke lied. Crescendo zingt psalmen, (berijming 1773; wel rit misch) maar het brengt ook heel veel andere geestelijke liederen, waarvan Meindert Kramer er zelf al 80 voor het De dirigent van het Christelijk Urker Visserskoor Crescendo, Meindert Kramer, die ook orga nist is van de gereformeerde Pe- trakerk. mannenkoor heeft bewerkt. Negen LP's en twee EP's zijn tot nu toe al van zijn koor gemaakt. Daarnaast zijn er dertien platen uitgekomen met Ur ker gemeentezang uit de gereformeer de Petrakerk, in dit geval geen gee stelijke liederen maar uitsluitend psalmen en alléén op hele noten. Bijna duizend reacties uit het hele land zijn daar reeds op gekomen. Afremmen Het Visserskoor Crescendo ontstond in 1953. In de eerste anderhalf jaar was Meindert Kramer vader-dirigent. Meindert zelf is nu al weer 18 jaar dirigent. Hij begon op zijn 16de als dirigent. Toen hij 13 was, werd hij kerkorganist. Van de ongeveer 110 leden is 80 procent inderdaad visser; zij zijn van maandagmorgen tot vrijdagmiddag op de Noordzee te vinden. De meesten, hebben hun schepen in Delfzijl lig gen, zij gaan met de auto heen en weer. Ondanks die korte tijd aan de wal worden de repetities op zondaga vond (enige mogelijkheid) trouw be zocht. Concerten worden in de regel op zaterdagavond gegeven. Die concerten moesben sterk worden afgeremd, vertelt Meindert Kramer, want het aantal aanvragen werd veel te groot. Men beperkt het in principe tot vier concerten per jaar. Nu eens kiest men een grote kerk uit in een stad, dan weer een kleine kerk in een dorp. Zo trad 'Crescendo' bijvoorbeeld in het Drentse Diever op, maar ook in de Sint Bavo te Haarlem, waar op één avond 15.000 gulden werd bijeenge zongen ten behoeve van een zwembad voor gehandicapte kinderen. Een groot deel van de opbrengst komt aan instellingen van barmhartigheid ten goede. Dankbaar werk, vindt Meindert Kramer. Fonds Van de winst, die de platen opleve ren, is een fonds gemaakt. Daarmee worden de nagelaten betrekkingen van de Urker vissers gesteund. Niet dat ze het zo hard nodig hebben, want het 'wonder van Urk* (ongeken de bloei, terwijl de verwachting was dat het na de inpoldering zou weg kwijnen) heeft er ook toe geleid, dat het de bevolking in het algemeen financdeël heel goed gaat Het gaat meer om het gebaar. En men beperkt Zich niet tot Urk; ook in Breskens, Katwijk. Den Helder en op Texel zijn a'l vissersgezinnen geholpen. Een gedeelte van het Christelijk Urker Visserskoor 'Crescendo' bij de vuurtoren van het voormalige eiland. Amst'rdamflQriade hiJoKa. paAkuo MikaMtM. (/Mtuiiti<- dx* fynMeZhaji'-RAl ZtmdaQ I S - De Hoogtepunten in de geschiedenis van het koor met de Gouden Tulp? De dirigent noemt er een paar: een mede werking, die Crescendo verleende aan de plechtige opening van het vissers monument door de Koningin, enkele jaren geleden, en het optreden tijdens de laatste kerstfeestviering van de koninklijke familie met het personeel dn het Dorpshuis te UddeL Leuk was ook dat het koor drie jaar geleden in de roomsJkatholieke kerk im het Duit se Elten optrad, waar ook de bisschop van Munster present was. Urk en Elten bestonden toen beide 1000 jaar. Burgemeester K. Bossenbroek had het concert georganiseerd. Drie keer is het koor met kotters het IJsselmeer overgestoken om te zingen in de Westerkerk te Enkhuizen. Bij die gelegenheden komen ook altijd veel oud-Urtcers uit de Zaanstreek luisteren. Ook daar vindt men veel Urkers; veel Nederlanders weten dat niet (ze weten wel dat tal van onder nemende Urkers naar andere wereld delen zijn vertrokken). Dank Vanavond dus in de Bethelkerk te Urk de uitreiking van de Gouden Tulp met een concert van 'Crescendo' onder leiding van Meandert Kramer met medewerking van Jan Bonefas (die het orgel zal bespelen en enkele vocale solisten. Een program ma met liederen waarvan vele tekenend zijn voor een visserskoor, zoals 'God baande door de woeste baren', 'Ik heb de vaste grond gewonden', en 'Hoe de storm zijn krachten spant', Het is voor de derde keer dat de Gouden Tulp is toegekend. In 'De Zangkoerier', het eigen maandblad van Crescendo, hebben we er iets over gelezen. 'Een grote eer valt ons n iet vergeten.,.Frico eten Advertentie Nauwelijks vier maanden na verschijning.kunnen wij nu reeds de TWEEDE DRUK aankondigen van de aangrijpende roman door Cornelius Lambregtse Omvang 350 pagina's. In fraai gebonden uitvoering met geplastificeerd stofomslag in twee-kleurendruk. PRIJS 14,50. De schrijver is in 1916 te Rilland-Bath geboren, diende een aantal jaren het christelijk, lager onderwijs, maar is sedert 1950 werkzaam bij een bekende christelijke uitgeversmaatschappij in Grand Rapids (V.S.). Zijn boek, waarvan de titel is ontleend aan Jesaja 40: 11, verplaatst ons naar Zuid-Beveland. De hoofdfiguur is Fransje Westrate, het jongste kind in een Zeeuws arbeidersgezin. Daarmee doelt de schrijver op zijn eigen zoontje, dat in 1952 overleed. Hij plaatst het kind evenwel in de omgeving waar hij zelf zijn jeugdjaren doorbracht. Het boek heeft bij verschijning sterk de aandacht getrokken en moest binnen enkele maanden worden herdrukt. De volgende recensies geven een korte typering van de innoun en tevens een indruk van de grote waardering waarmee het werd ontvangen: „U mag wel weten: dit boek heeft me wat gedódn, en het heeft me aan het denken gezet. Om meer dan één reden. Mag ik er enkele noemen? Om de fijne, psychologische tekening van de leef- en gedachtenwereld van de vierjarige „hoofdpersoon", Fransje Westrate. Naast de Groningse „Hielco van Oaltje" van Wolf Meesters en de Drentse „Bartje" van Anne de Vries neemt de Zeeuwse Fransje Westrate van Lambregtse beslist een eigen plaats in". Annie Verdelman in de Elizabethbode „Fransje is een echte jongen van het Zeeuwse platteland, heel geen wonderkind. Maar wel een jongen waarin God al vroeg een diep besef van Zijn Woord en dienst heeft gelegd. Fransje is altijd bezig met de dingen die niet he lemaal van deze aarde zijn. Zijn kinderfantasie heeft dan soms een brede vlucht en hij benauwt moeder bij herhaling mei zijn diepzinnige vragen over dood en leven, zodat de eenvoudige vrouw verzucht: wat moet ik daarop nu ant woorden of hoe zal ik hem dat nu toch duidelijk maken... De auteur is er m.i. uitnemend in geslaagd af te dalen in het leven van een kind. Dat maakt dit boek zo boeiend en mooi. Kortom, een pracht van een roman, die men niet zonder ontroering leest". W. C. F. Scheps in Kerknieuws „Fransje groeide op in een mystiek gezin, zoals er vele mystieke gezinnen in Zeeland wonen. Dat heeft zijn korte leventje bepaald en gestempeld. Het is een ontroerend boek geworden, dat ik met stille aandacht heb gelezen. Het is een geheel andere wereld dan bij voorbeeld die van Jan Wolkers. Het is een wereld van stille mensen die. soms in een ietwat zwaarmoedig geloof, dicht bij de Here leven. Maar met hoeveel liefde en tederheid heeft Lam bregtse hen beschreven. Dit boek vindt zijn weg". Ds. L. H. Kwast in de Friese Kerkbode Recensies als deze laten er geen twijfel aan bestaan: Dit boek is het waard uw persoonlijk eigendom te zijn. De tweede druk verschijnt omstreeks 10 mei a.s., maar u kunt het nu reeds bestellen door ge bruik te maken van de bestelbon. Zend deze zonder postzegel aan: Uitgeverij T. Wever - Antwoordnr. 5 Franeker Zend mij rechtstreeks/via boekhandel: BESTELBON ex. C. Lambregtse, IN ZIJN ARM DE LAMMEREN Prijs geb. 14,50. Naam: Straat: Plaats: Datum: Doorhalen wat u niet wenst C.P. 2 Voor anderhalve qulden is in alle wereldwinkels een leerzaam bordspel verkrijgbaar: het Unctad-ganzenbord, door de werkgroep Unctad Friesland bedacht en uitgevoerd 'om de discus sie over ontwikkelingssamenwerking verder aan te zwengelen', zoals hel FKG-blad De Kapitalist verduidelijkt. Bij het spel hoort een boekje, dat nader ingaat op verschillende aspec ten van de ontwikkelingssamenwer king. De illustraties op dit ganzenbord waarop de provincie Friesland het onbetwistbaar middelpunt van de wereld vormt zijn veelzeggend: ba len bietsuiker, gemeste ganzen, cor pulente kapitalisten, en daartegenover verpauperde, broodmagere armen en een Zuidamerikaanse koffieplukker ('Mijn naam is Juan Valdez Maar meer nog zeggen de spelregels: deelnemers zijn altijd tweemaal zoveel rijker als armer. Wie de laagste ogen gooit, is zo'n arme en wie de hoogste ogen werpt, is meteen president tan de wereldbank (de pot). De rijken ontvangen aan het begin al vijftien fiches (dollars), de armen vijf. D« rijken gooien niet twee dobbelstenen, de armen met één. Rijk en rijk mogen op hetzelfde nummer staan; arm en arm ook. maar o wee, als rijk en arm te beurt: de aanbieding van de Gou den Tulp, bijgewoond door koninklijke bezoekers. Mogen we op uw aller •bijzondere medewerking rekenen? Laat uiit alles mogen blijken de dank ten opzichte van de grote Gever van alle goeds, dlie dit eenvoudige werk zo boven alle verwachting heeft willen zegenené. Vlak voor de parlementsverkiezingen, die morgen in Italië worden gehou den, is er overal in het land in de krantenkiosken een boekje versdie nen: 'Het kleine zwarte boekje met de gedachten van Mussolini'. Het werkje ds qua omvang iets groter dan dat van voorzitter Mao en vertoont onderaan de omslag een geel medail lon, waarop het onvergetelijke profiel van de Duce is weergegeven. Voor slechts 5,35 kan de belangstellende lezer kennis nemen van een bloem lezing van uitspraken, die Mussolini in de Loop der tijden ten beste heeft gegeven. Uiteraard heeft de redacteur die cita ten van de fascistische leider aan de actualiteit aangepast om zo veel moge lijk stemmen te winnen voor de snel opkomende fascistische partij. Zoals: 'Ik zal de Italiaanse lire tot mijn laatste adem verdedigen, ja tot mijn laatste druppel bloed' (uit 1926). een aardig opkikkertje voor de verontrus te zakenman. Ook de katholieke kie zers worden onder de kin gestreeld: 'Het fascisme is niet anti-Christelijk of anti-katholiek. Het staat op een ge heel andere plaats dan het amti-cleri- caliisme, dat in zwang was in het middelmatige Italië van vroeger'. Voor hen, die de binding met het Atlantische bondgenootschap willen bewaren: 'Ik ben een serieus bewon deraar van de Amerikaanse bescha ving een bewonderenswaardig voor beeld van ontembare vechtlust en blakende ijver'. De doctrine van de kleine, gefrus treerde man komt het beste naar voren in die volgende uitspraak: "Wij willen een solide nationale discipline om van Italië de wereldnatie te ma ken. waarvan wij dromen'. Maandag en dinsdag krijgt Den Haag officieel een hoog bezoek, waarvoor het afgewogen programma gecoördi neerd en opgesteld is door het minis terie van buitenlandse zaken. De hoge gast start maandagmorgen, naar men mag aannemen, in de nog voorname Haagse wijk Marlot rond tien uur om in zijn zeker representatieve auto bij het Catshuis voor te rijden, waar hij zijn opwachting maakt bij premier Biesheuvel. Drie kwartier later is hij al weer bij de minister van defensie, de heer H. J. de Koster, om daarna (precies om vijf over half twaalf) te stoppen voor een hem zeer bekend gebouw, waar hij in het verleden, wanneer hij in Nederland verbleef, zijn kantoor hield: de secretaris-generaal van de Navo, mr. Luns, in het vorige kabinet als minister van buitenlandse zaken bij vele Nederlanders populair vooral om zijn grappen, brengt op dat mo ment een bezoek aan zijn opvolger, drs. W. K. N. Schmelzer. Maandagmiddag zal de hoge Navo-man het druk hebben met besprekingen met de Nederlandse militaire top en later met oude bekenden op buiten landse zaken. De heer en mevrouw Luns besluiten dat bezoek met een diner met de heer en mevrouw Bies heuvel. Het protocol blijft van kracht voor onze 'buitenlandse bezoekers' (die wel iswaar stellig weer in zijn Haagse woning zal overnachten), want dins dag worden de heer en mevrouw Luns in audiëntie op het paleis Soest- dijk door de koningin ontvangen. Dan volgt er nog een druk militair pro gramma met als slot, vóór het officië le vertrek om 15.45, een ontvangst op het marine-vliegkamp Valkenburg door de waarnemend commandant, kltz vlieger J. F. Th. Luns. Hoe dan ook. de buitenlandse bezoeker blijft niet alleen dicht bij huis, maar ook nog dicht in de familie, gezien de ontmoeting met zijn veelbelovende neef-vlieger or Valkenburg. Te weinig mannen uit middenstands- en intellectuele kringen, vooral van tussen de dertig en vijftig jaar, willen trouwen. Bij het landelijk centrum voor huwelijkscontacten in De Bilt staan althans tweemaal zoveel 1346) van de vrouwen ingeschreven als mannen (633). Of ze er zijn of niet, in elk geval hebben de vrouwen die zich bij het centrum als gelukszoeker lieten noteren, niet genoeg aan die paar honderd. 'Als het aan de Alohalezers ligt, rukt het kabinet morgen in', concludeert de redactie van de alternatieve jon gerenblad 'Aloha*. Die lezers, die hun aandeel in de jaarlijkse enquête ('poll') leverden, vinden dit van de vraag: welke politicus kan het best verdwijnen? Biesheuvel staat aan de top, gevolgd door 'allemaal'. Ook De Brauw, Van Agt, Vonhoff, Drees, toevallig samenkomen: de arme moet dan onmiddellijk een stap terug. Zo gauw een nummer iets met grondstoffen te maken heeft, pakt een rijke van iedere arme één dollar af. Hier en daar moet de arme zelf een dollar toebetalen, terwijl hij er toch al één kwijtgeraakt is. Een arme die failliet gaat, kan een lening sluiten bij de wereldbank tegen 20 procent rente. Bij zijn derde faillissement gaat een arme onherroepelijk voor goed in de put. Ook de doüarcrisis komt in het spel voor. De arme raakt er door in de put en moet de wereldbank dan ook nog drie dollar betalen. De rijke echter kriiat er drie dollar van de bank bij. Ziekte: de arme bezwijkt er aan en moet helemaal opnieuw beginnen. De rijke kan best een stootje hebben en hoeft alleen maar een beurt over te slaan, als de ziekte hem onverhoopt op nummertje 60 zou treffen. Nummer 77 is het eindpunt. 'De eer ste rijke die aankomt, moet opnieuw beginnen, want hij zal wel weer over de problemen zijn heen gehobbeld'. De tweede rijke is winnaar en dient zich te verdiepen in Unctad 3. Voor de arme blijft de situatie uit zichtloos; hij kan gewoon nooit win nen. Schmelzer, Wiegel, Den Uyl, Geertse- ma en Van Riel gooien hoge ogen. Wat de politieke partijen betreft, liggen de Kabouters er uit De meeste stemmen (35 procent) gaan naar de PSP, goede tweede is de PvdA Een andere vraag: wat ós de beste popzender? Geen enkele, zegt 20 pro cent en andere antwoorden: is die er dan? Hilversum 3, zo veelgeroemd, blijkt het bij Alohalezers niet zo goed te doen. Die krijgt een vierde plaats- Je, achter Noordzee en Veronica. En 'de uitmuntende show' van Fred Ha- ché wordt als beste televisieprogram ma gekozen. VPRO-programma's ho ren tot driemaal toe tot de beste vijf tv-programma's en zijn de eerste twee van de meest geliefde radio-uitzendin gen. Nu moet zo'n Aloha-enquête niet te serieus genomen worden. De redactie zegt het zelf: poll-resultaten moeten in het algemeen met een flinke korrel zout worden genomen. Niet meer dan één k twee procent van alle lezers doet er aan mee. Prijs Antiek, oude rommel, frui, kat as en Burense bollen, pannekoeken, barbecueworstjes, een jongleur, een boerenkapel, een draaiorgel, de kop van jut, ballen gooien, een rad van avontuur en prijsschieten, dat alles valt vandaag te krijgen en te beleven op het pleintje in het Betuwestadje Buren. De grootste prijs gaat naar de plaatselijke hervormde kerk, want die krijgt de hele opbrengt voor haar restauratiefonds. Prijs 2 Liesbeth List heeft haar prijs al: de persprijs van het festival van Montreux, die ze won met haar bijdrage aan de Belgi sche inzending. Ze zong er liedjes in van Jacqus Brei, Boudewijn de Groot en Mikis Theodorakis. Ouwehands olifanten hebben de schilders die hun staldeuren kwam opvrolijken, danig in de wielen gere den. Tot driemaal toe schoven de schilders de zware stalen schuifdeuren met grote moeite dicht, maar even vaak maakten de olifanten er een 6Delletje van om ze van binnenuit open te doen en op een holletje achter de geschrokken schilders aan tc jagen. En toen de deuren eenmaal vlekkeloos afgeglansd waren, zetten de olifanten direct met een slurf hun 'stempel' in de verse, natte verf.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1972 | | pagina 7