Kritische groepen in de 'kuip' Dr. Wiersinga en de verzoening c J Zendingstoogdagen trokken duizenden 'Wereldraad machtigste linkse organisatie' Trouw Kwartet Centrale antenne in Goirle Wereldwijde zendingsdag in Amsterdam Boekenetalage 1KGLU K\. U.4„» door ds. A. van Es "Toen wij een dienst voorbereidden over 'Christen en bezit' vroegen wij elkaar of leder eens zijn 'belastbaar zuiver inkomen' wou noemen. Dat gebeurde. Toen hebben we de bedragen opgeteld. Waarop een moment van diepe stilte intrad. Het was schandalig veel 'Doel van kritische gemeenten Is niet anderen kritisch te begeleiden dat is een lachertje maar kritiek te leveren op het onechte in de wereld en in Jezelf, op de machten die ons beletten tot onszelf te komen, tot vrede en tot dat waartoe de wereld en wij bedoeld zijn, tot het centrum. Aan de periferie ajn we doeners, mensen met vooroordelen en woordenbreistromen; in het centrum zijn we ontspannen, sensitief, voelen wij ons broeders van elkaar ea komt energie vrij om aan de slag te gaan. In oprechte verontwaardiging voor de nood van de derde wereld schreeuwen wij, met teveel aktie devalueren wij de problematiek. Waar we de oude kerk verweten dat ze mensen schuld- 5eL0eÜnS a1a"P^lek,tf "P het «ebled van de sex, doen we nu hetzelfde met de verantwoordelijkheid die we zouden hebben voor de loop van deze wereld. Hoe komen we op de gedachte dat gespannen schouders de wereld zouden kunnen torsen? }™len V00j een 'Abrahamitisch' gebeuren. Dus 'planden' we nooit meer dan twee avonden van te voren. We wilden alleen samenkomen als er wat wi(rtPin,DOeS« ™rden- nu is 'aktie' voor ons een probleem geworden. WIJ rijn vastgelopen. Daniel de Lange zegt: 'Het komt aan op de erupties', wij zijn geen eruptie meer'. gCjn aItefnafieve kerk, maar een 'ontmoetingsplaats' voor allerlei groepen: raad tan kerken, diakonleën, marxisten, onderwijs, hogeschool. We Beginnen met eikaars vooroordelen weg te nemen en zoeken samen naar teke- Mi en !e,nichU?h!;id- WlJ schoppen niet tegen de kerk aan. ZIJ is ÏÜJÏÏl KEFJFS.ip#nt- d,ei?ten ln hotel 'De wereld' beginnen met £ül vanzelf naar de maatschappij toe. Daarna volgt infor- wege blijven* concret* afspraken. Woord-vrijblijvendheid moet achter- Vier aanhalingen uit toespraken van anensen uit vier verschillende plaatsen: Een woordvoerster van de "Werkplaats kritische gemeente "t Gooi-Noord', woordvoerders van ach tereenvolgens de 'City-groep-Gronin- gen', "Oekumenisch trefcentrum Den Bosch', "Bruggroep-Wageningen'. Die ■woorden vormden de inzetten van een eerste landelijk treffen van ongeveer dertig groepen, 'gemeenten', organisa ties, alle te vatten onder de naam 'kritische gemeenten'. Die ontmoeting vond dezer dagen plaats op een plek waar meer belang rijke gebeurtenissen zich hebben af gespeeld: de 'kuip' van de akademie "De Horst', Driebergen. Het initiatief ertoe nam een groep mensen die in 1971 in 'Ki re hen tag' in Augsburg mee maakte. Die had op niet meer dan 60 4 80 mensen gerekend. Het werden er ruim 250 (maar daaronder waren ook 'waarnemers'). Wat k\vam nu uit deze dag te voor schijn dat de moeite waard is gesigna leerd en overdacht te worden? Pakjes brood Om met het uiterlijke, maar toch zeer belangrijke, te beginnen: Er was een ontspannen sfeer, waarin bevrijd ge lachen kon worden. Dat mag je ook verwachten van mensen die niet al leen kritisch ten opzichte van wat 'buiten hen zich afspeelt willen zijn, maar ook telkens zichzelf onder de kritiek durven en willen stellen. Er was een duidelijk besef van bijeen te behoren en elkaar te herkennen. Zo men wil: er was gemeenschap. Twee voorbeelden: De Groningse City- groep was om negen uur al uit het hoge noorden present om de boel klaar te zetten. En toen er brood gegeten moest worden en bleek dat niet ieder zijn eigen pakje brood had meegenomen legden de aanwezigen al- De Rotterdammer Nieuwe Haagse Courant Nieuwe Leidse Courant Dordts Dagblad Uitgaven van N.V. De Christelijke Pers Dagelijks bestuur: 8. Bol, Den Hoog; dr. E. Bleumink, Poters- woldej mr. G. C. »on Dom, Nootdorp; W. A. Fibbe, Rotter dam; J. Looser, Utrecht; drs. J. W. de Pous, Den Hoog; J. Srool- lenbroek, Wossenoor. Overige leden van h> bestuur; K. Abmo, Amsterdom; H. A. de Boer, IJmuiden; Th. Brouwer, Assen; mr. dr. J. Don- ner. Den Hoog; J. van Eibergen, Schoorsbergen; mr. K. *on Houten, Wageningen; d». O. T. Hylkemo, Bilthoven; Joe. Huijsen. Delft; mevrouw M. C. E. Klooster- man-Fortgens, Voorschoten; me vrouw J. G. Kraayeveld-Wouters, Heerhugowaard; prof. dr. G. N. Lommens, Noorden; ds. F. H. Londsman, Den Hoog; H. de Mooij, Rijnsburg; prol. dr. G. C. van Niftnk, Amsterdom; H. One- vanger. Buitenpost; mr. dr. J. Ozingo, Lunteren: dr. A. Veerrron, Rijswijk (Z-H); H. H. Wemmer., Den Hoog; dr». R. Zijlstro, Ooster- lond (Zld). Directie: Ing. O. Postma, F. Diemer Hoofdredactie: J.de Berg (waarnemend) Hoofdkantoor N.V. De Christelijke Pers: N.Z. Voorburgwal 276 - 280, Amsterdam. Postbus 859. Telefoon 020 - 22 03 83. Postgiro 26 92 74. Bank: Ned. Midd. Bank (rek.nr. 69.73.60.768)Oem.giro X 500. len een portie van hun brood op de tafel. Toen het eten afgelopen was bleek er nog ruimschoots over. Een soort wonderbare broodvermenigvuldi ging. Maar om tot de kernen te komen: Wat men tot nu toe alleen van horen zeggen van elkaar wist (behalve dan uit het dikke nummer van Kosmos en oekumene dat over 'kritische gemeen ten' handelt) hoorde men nu levend van elkaar. En daaruit rijst een beeld op van deze groepen dat vele gemeen schappelijke trékken vertoont: Men wordt gedreven door een kritische instelling tegenover de sa menleving in haar wereldomspannen de afmetingen en met haar vaak kei harde structuren; tegenover de kerken als instituten, die het vaak bij obliga te woorden laten; tegenover zichzelf: er vindt steeds opnieuw bezinning plaats. Christen-zijn zonder aktie te voe ren is onbestaanbaar. 'Woord vrij blij vendheid moet achterwege blijven'. Vandaar dat de Gooise groep na het 'belasting-onderzoek* onmiddellijk aan de x-y-aktie ging meedoen en een dienst over Angola uitliep op een dekenaktie. Maar wie zijn het die zulk een kritische gemeente vormen? Velen ko men uit de kerken. Zij willen dan ook de relatie met die kerken niet verbre ken, daarmee in gesprek blijven. An deren hebben uit teleurstelling over het verleden de kerken de rug toege keerd maar zwoeren hun christen-zijn niet af. Vinden in de kritische ge meente een nieuw geestelijk huis, een dak om onder te wonen. Nog weer anderen zijn van oorsprong helemaal niet kerkelijk. In Groningen is de gemeente tevens platform voor 'relea se'. 'Jac'. In Wageningen ook verschil lende groepen. Iedere ervaring wordt toegelaten. Karakteristiek voor verreweg de meeste groepen is dat men vasthoudt aan enigerlei vorm van 'kerkdienst', soms bijzonder sober, soms met aller lei liturgische experimenten, met ei gengemaakte liederen waarin de nieu we denkwijzen tot uitdrukking wor den gebracht (enkele van deze liede ren werden dan ook door de aanwezi gen in Driebergen geoefend en gezon gen). Groningen is daarvan het meest sprekende voorbeeld met z'n citydien sten. Den Bosch begint zijn maande lijkse bijeenkomst ook met een zwaar accent op de dienst. Verschillen En toch nu leze men weer terug waarmee dit artikel begon waren de verschillen tussen de gemeenten ook voelbaar. Die openbaarden zich in verschillende punten: Uit het Gronings verhaal wordt dui delijk ('Hoe komen we op de gedach te dat gespannen schouders de wereld kunnen torsen'?) dat de wereldom spannende zaken daar bepaald niet alleen de hoofdschotel vormen. Een onderwerpenlijst van Groningen ver meldt: 'kiezen tussen 10 en 20 jaar, 'tussen 20 en 30'; 'mijn kind is homo fiel*; 'over godsdienstig opvoeden'; 'hoe ontkomen we aan het machteloos gevoel geleefd te worden?'. In Den Bosch kwam het probleem van de gastarbeiders ter sprake. Kapelaan Ruyter vertelde van gehandicapten diensten in Beverwijk. Maar in ande re groepen speelt dat mondiale wel sterk. Dan: Terwijl bepaalde gemeenten nog voortdurend doende zijn met het maandelijks organiseren van bijeen komsten zei Den Bosch heel eerlijk: 'Aktie is voor ons een probleem ge worden'. Daar ligt men met elkaar in de clinch. Het lag voor de hand dat uit de zaal ook de opmerking werd gehoord hoe in Groningen het zingen zinvol funk- tioneerde? Het antwoord was even eenvoudig als om zo te zegge 'eeuwig': 'liederen bevrijden mensen'! Terecht, want het element van "vieren van het heil' is wezenlijk voor elke kerkdienst Verder: Moet je nu eerst met de bijbel beginnen en dan met de proble matiek (Wageningen) of omgekeerd? Maar in het laatste geval wordt de bijbel en dat is toch een boek vanuit een totaal andere leef- en denk wereld dan onze moderne maatschap pij er min of meer 'tegenaangezet'. Uit dit alles moge blijken dat in de diskussies na het eten de stemmen wat heen en weer golfden en eigen lijk allen om het centrale punt gin gen hoe nu in elke groep de verhou- dig is tussen bezinning en aktie. Natuurlijk ontbraken toen de kriti- Van een onzer verslaggevers HILVERSUM/UTRECHT Twee zendingsdagen in de gereformeer de gezindte brachten gisteren, begunstigd door het mooie weer, een kleine vijftienduizend mensen op de been. Ruim negenduizend woon den in de Expohal te Hilversum de zendingsdag van de Gereformeer de Gemeenten bij, terwijl de Mbuma-zendingsdag in de Utrechtse veemarkthallen een goede vijfduizend mensen trok. Deze twee mani festaties leverden (ruw geschat) 150.000 gulden voor de zending op. Ds. P. Honkoop uit Kampen kon ln Hilversum meedelen, dat in de gere formeerde gemeenten in 1971 1.270.000 gulden bijeen is gebracht voor de zending. De gereformeerde gemeenten drijven zending in West- Irian en in Nigeria. Besprekingen zijn in een ver stadium om een derde zendingsterrein aan te pakken in Swa ziland (Zuid-Afrika). Ds. L. Huisman uit Vlaardingen, die op het ogenblik in Zuid-Afrika is om de emigantenge- meente in Randburg te dienen, rondt hierover besprekingen af. De gereformeerde gemeenten hebben zes zendingsarbeiders in West-Irian en zeven in Nigeria. Een verdere uitbrei ding is te verwachten. Zo hopen vol gend jaar naar West-Irian te gaan de heren C. G. Vreugdenhil te Zoeter- meer en R. van Schoonhoven te Dor drecht. De eerste wordt opgeleid tot missionair predikant, terwijl de heer Van Schoonhoven een afrondende op leiding volgt als chirurg. Recordbedragen De andere sprekers op deze zendings dag waren ds. H. Rijksen uit Zoeter- meer. ds. D. Rietdijk uit Veenendaal, ds. Th. van Stuyvenberg uit Rotter dam en de heer Huissen uit Middel burg. De collecten brachten 55.980 gulden op, een bedrag dat nog niet eerder op een zendingsdag van 'e gereformeerde gemeenten bereikt werd. De collecte op de Mbuma-zendingsdag waren gisteren nog niet nauwkeurig geteld, maar de penningmeester J. Reyers uit Culemborg schatte de op brengst op 90.000 gulden, eveneens een record. Beide bedragen zijn overi gens niet met elkaar te vergelijken, want op de Mbuma-zendingsdagen re kent men ook mee de bedragen in enveloppen, die door plaatselijke zen- dingscomité's worden meegenomen. De Mbuma-zending wordt vooral ge steund door kleine groepen, die geen eigen zending hebben, zoals de Gere formeerde Gemeenten in Nederland, Oud-Gereformeerde Gemeenten en ook sommige hervormden. Zo was uit de hervormde kerk ds. S. de Jong uit Ouddorp een van de sprekers terwijl op het podium ook ds. P. J. Dorsman uit Staphorst en ds. A. J. Wijnmalen uit Maartensdijk zaten. Deze organisatie steunt het zendings werk van de Vrije Presbyteriaanse Kerk van Schotland in Rhodesië. Vo rig jaar werd uit Nederland 300.000 gulden overgemaakt naar Rhodesië. Dat is noodzakelijk, want door de Britse boycot van Rhodesië mag de Schotse kerk niet meer dan 100.000 gulden per jaar overmaken. Ds. D. Maclean uit Glasgow was dan ook in Utrecht om in een korte toespraak te danken voor de steun vanuit Neder land. Ds. C. Smits, oud-gereformeerd pre dikant te Giessend'am, vertelde over de reis, die hij vorige maand met twee medebestuursleden naar Rhode sië gemaakt heeft Enerzijds was men sprakeloos over de armoede, de god deloosheid en het drankmisbruik dat men aantrof, anderzijds over het werk van Gods vrije genade. De andere sprekers op deze dag wa ren ds. G. van de Breevaart uit Hen drik Ido Ambacht (vrij oud-geref.), ds. F. Mallan uit Gouda (geref. gem. in Ned.) en ds. J. van Prooijen uit Stavenisse (oud-ger.). Van een verslaggever GOIRLE De Brabantse gemeente Goirle heeft gisteren met een lokale tv-uitzending een centrale antenne in richting in gebruik genomen. Daar door kunnen de 12.000 inwoners van deze plaats drie Duitse, twee Belgi sche en twee Nederlandse televisie programma's ontvangen, en verder tien mono of stereo radio-uitzendin gen uit deze landen. De dertig meter hoge centrale anternne maakt het woud van prive-antennes overbodig. Voor het gisteren uitgezonden lokale programma had de minister van CRM toestemming verleend. Kritische groepen hebben een spandoek opgehangen in de Mozes en Aaronkerk te Amsterdam (op de achtergrond het prachtige barokke altaar, dat destijds uit de schuilkerk is meegenomen naar dit negen- tiende-eeuwse gebouw). De foto is genomen tijdens een protestbij eenkomst inzake het verkeers- en woningbeleid in Amsterdam. Dr. D. Vorster meent: sche tonen ten opzichte van de ker ken niet. Maar toen iemand zei dat 'de kerken remmend werken' merkte een ander snedig op dat in Europa het kapitalisme ook remmend werkt, en dat je torh ook niet uit Europa wegliep. Met dit verschil: 'Je kunt als de kerk het evangelie in de weg staat haar bij het vestje of bij de kraag pakken!' En zijn wij eigenlijk ook niet kerk? Verrassend Terecht stelde de socioloog dr. L. Laeyendecker aan het slot dat 'men niet verder gekomen was dan het probleem te stéllen van aktie en bezin ning en dat men nog niet toegekomen was aan de vraag: Wat bedoelen we eigenlijk?' En toch was dit samenzijn bijzonder nuttig. Voor mij was het verrassend te constateren hoeveel vin dingrijkheid in deze groepen gevon den wordt. Alleen al daarom, merkte ds. R. F. Snow uit Den Bosch op, 'kunnen we het verlies aan fantasie en ideeën niet gedogen'. Hij voegde eraan toe dat we niet meer alléén maar samen de prioriteiten moeten stellen en dat groepen niet ten onder mogen gaan omdat ze de a oh te r- grondsvragen niet 'door' hebben. Daarom was het slotbesluit terecht: We moeten elkaar schriftelijk infor meren over onze toekomstplannen en we moeten in augustus elkaar op nieuw ontmoeten. Want de onzeker heid drijft ons samen en we moeten de zaken scherper zien. Ik ben zelf geen kritische-gemeente- man. Maar ik had de ervaring in een gemeente te zijn geweest. Ds. A. van Es te Zwolle is 1H van de hervormde synodale commissie ge in eentevormen en gemeente-opbouw. BLOEMFONTEIN (RTR) De mo derator van de generale synode van de N.G.-kerk in Zuid-Afrika, dr. J. D. Vorster, beeft die wereldraad van ker ken ervan beschuldigd, de machtigst 'linkse' organisatie ter wereld te zijn. Het grootscheepse terugtrekken van Amerikaanse troepen uit Vietnam was volgens hem voor een groot deel te wijten aan de druk die de wereldraad heeft uitgeoefend. De wereldraad is betrokken geraakt bij de ideologische strijd waarin het liberalisme door het communisme als de grote boosdoener wordt uitgemaakt. 'De wereldraad heeft de ideologie van revolutie en omverwerping van de bestaande orde aanvaard', zei hij. Er zijn z.i. nog wel positieve aspecten en sterke christelijke principes in de we reldraad, maar die is nu een frontor ganisatie voor het communisme ge worden. Als voorbeeld 'hoezeer de wereldraad al verworden is' zei dr. Vorster dat een joodse rabbijn, een hindoe, een mohammedaan en een christen samen zijn verschenen op een internationale gebedsbijeenkomst. Dr. Vorster zei dat veel Afrikaners er destijds bezwaar tegen maakten dat de N.G.-kerk uit de wereldraad trad. 'Dat bezwaar hebben zij nu niet meer omdat het zogenaamde 'sociale evan gelie' een 'socialistisch evangelie' ge worden is'. De wereldraad is in Zuid-Afrika op veel kritiek gestuit wegens zijn steun verlening aan de Afrikaanse guerrilla bewegingen. De redactie van het Amsterdamse interkerkelijk studenten bulletin Via-Via heeft aan de gerefor meerde studentenpredikant dr. Herman Wiersinga (wiens proefschrift over de verzoening in gerefor meerde kring tot theologische en kerkelijke dis cussies aanleiding heeft gegeven) gevraagd, Iets te zeggen over zijn tweede boek over de verzoening, dat binnenkort zal verschijnen, nl. 'Verzoening als verandering - een gegeven voor menselijk hande len' (uitgever: Bosch Keuning, Baarn). Dr. Wiersinga schrijft in Via-Via: 'In dit boek probeer ik de verzoening tussen God en de mensen in verband te brengen met de eigentijdse ethiese problematiek. Deze samenhang ligt in de typering van verzoening als 'verande ring*. Het evangelie van Jezus vertelt hoe mensen tot verandering (denk aan het bijbelse woord 'bekering'!) gebracht worden en de relatie tussen God en hen zich herstelt. Die verandering blijkt ook een verandering van de tussenmenselijke re laties in te houden. Jezus' optreden en vooral zijn levenseinde bewerken de verzoening tussen God en de mensen. Hij geeft ons daarmee een patroon aan, hoe wij verzoening kunnen scheppen in persoonlijke, maatschappelijke en politieke ver houdingen. Het goddelijk handelen in Jezus waar- bergt ons menselijk, werkelijk 'menselijk" hande- 'lien. De eerste hoofdstukken gaan in op de bijbelse karakteristiek van de verzoening als een voluit historische verandering, die door Jezus en dan ook door ons gerealiseerd wordt De laatste hoofdstuk ken trekken lijnen naar de verzoening in de huwelijksvervreemding, naar de verzoening in het strafrecht en naar de verzoening tussen volken en rassen. Voor het schrijven van dit boek had ik twee redenen. De eerste is deze: een proefschrift is hooguit leesbaar voor vakgenoten, vrwijel onlees baar voor academici van óndere disciplines, en zeker onbereikbaar voor mensen die zich niet specialiseerden in voetnoten. Het onderwerp van mijn proefschrift 'De verzoening in de theolo gische diskussie' kreeg echter in het afgelopen jaar de nodige belangstelling en bracht niet alleen theologische, maar ook kerkelijke diskussies op gang. Dat spreekt eigenlijk van zelf. Voor de geloofsvoorstelling is de verzoening een centraal gegeven. En het is begrijpelijk en terecht, dat iedere belangstellende mee wil denken en mee wil praten. Om dit mogelijk te maken heb ik gepro beerd mijn visie beknopt en zo verstaanbaar (mogelijk weer te geven. De tweede reden ligt in een beperking, die ik mij in mijn proefschrift oplegde. Daarin ging het hoofdzakelijk over de theologsche problematiek. De ethiese problematiek van strafrecht en samen leving kon niet de nodige aandacht krijgen. In dit nieuwe boek kreeg ik de kans vooral de ethiek van de verzoening uit te werken. Ik zie namelijk dwarslijnen lopen van het gelóóf in de verzoening naar het hóndelen tot verzoening. En ik geloof, dat theologie en praktijk veel meer in 'n wissel werking behoren en kunnen staan, dan we ge woonlijk veronderstellen. Minder-kerkelijk geïnte resseerden zijn uiteraard wèl bij de praktiese verzoening van vervreemde mensen en vervreem de mensen-gróepen betrokken. Hopelijk hebben zij iets aan deze bijdrage-tot-gesprek! Dr. Wiersinga geeft in Via-Via voorts 'om de gedachtengang te introduceren' de volgende passa ge uit zijn nieuwe boek: 'De eigenlijke vraag van dit hoofdstuk is of Jezus' patroon ons kan helpen als wegwijzing naar verzoening in de politieke situaties van vandaag. Als deze vraag zo voorzichtig gesteld wordt de dienst van wegwijzing kan ze bevestigend beantwoord worden. Jezus wijst ons met woord en voorbeeld de weg. Als men ongenuanceerd zou vragen: 'Was Jezus een revolutionair?', is er geen Vit de kerkbladen direkt antwoord te geven. Wij kunnen Jezus immers niet zo maar voor onze revolutie spannen 'revolutie' in de zin van een drastiese, min of meer gewelddadige transformatie van de samenle ving en met name van haar strukturen en institu ties evenmin als men Hem als 'antirevolutio nair' bestempelen kan. We moeten namelijk eerst en vooral verdiskonteren dat Jezus in een totaal andere situatie verkeerde dan wij. Hij leefde zonder de inzichten van demokraten en marxisten Hij bezat geen vakdeskundigheid op hét gebied van de strukturen van de samenleving, van de verhouding tussen individu en institutie of van de hanteerbaarheid en veranderbaarheid van deze institutionele strukturen. Hij heeft de strukturen van politieke overheersing en sociale slavernij dan ook niet rechtstreeks aangevallen. Wat wèl tot de mogelijkheden behoord had kiezen voor de partij van de zeloten, de toenmalige gewelddadige verzetstrijders dat deed Jezus niet. Hij was geen revolutionair op de manier die toen althans mogelijk was. Dit betekent echter niet, dat Jezus 'boven de partijen' stond. Men geeft nogal eens deze oplos sing voor de vraag of Jezus zeloot was. Hij zou 'zelotieser' dan de zeloten geweest zijn. Jezus' radikalisme zou Hem van elke verandering heb ben doen afzien die niet totóól was. Zijn rijk zou dan zó weinig van deze wereld zijn, dat het deze wereld nergens meer róókte. Nu is het zeker niet de bedoeling. De heerschap pij Gods komt in en met Jezus in deze wereld. Het is niet zo, dat dit rijk aan de joodse autoriteiten of aan de representant van het ro meins imperium niets in de weg legt! Integendeel, dit rijk brengt zijn eigen wetten mee en deze bemoeien zich met de vijanden, de rijken en de machtigen zie de bergrede. De geboden van de bergrede zijn eens 'experienten der liefde' ge noemd, maar als ze dat zijn moet er ook mee geëxperimenteerd worden en dat kan niet binnen het stormvrije gebied van de partikuliere ethiek blijven. Jezus valt de patriarchale sfeer van het rabbinaat aan: 'Gij zult u niet rabbi laten noe men, want één is uw Meester en gij zijt allen broeders. En gij zult op aarde niemand uw vader noemen, want één is uw vader, Hij die in de hemelen is. Laat u dan ook geen leidslieden noemen, want één is uw Leidsman, de Christus'. (Matth. 23, 8-10). De hiërarchie van de macht moet in het spoor van Jezus plaatsmaken voor een pyramide van dienst: 'Gij weet, dat de regeerders der volken heerschappij over hen voeren en de rijksgroten oefenen macht over hen. Zo is het onder u niet. Maar wie onder u groot wil worden, zal uw dienaar zijn, en wie onder u de eerste wil zijn zal uw slaaf zijn' (Matth. 20, 25-27). Als deze 'revolutionaire' Dienaar alle macht in hemel en op aarde krijgt, blijft Hij voor de gevestigde machten niet ongevaarlijk. Misschien had Pilatus nog gelijk toen hij Jezus na een politiek proces liet kruisigen 1 Het moet er echter bij blijven, dat Jezus de weg wijst, niet minder dan dat dat zou zijn patroon irrelevant maken en niet méér dan dat dan zouden we de partijprogramma's van Hem kunnen overschrijven. Het beroep op Hem blijft indirekt. Hij is met de titel van een recent boek 'inspirator en spelbreker' tegelijk. Hij inspireert tot het partijkiezen voor de armen en verdrukten. Hij inspireert tot de droom van gelijkheid en vrede. Maar dat betekent nog niet dat Jezus ook onze revoluties rechtvaardigt. Hij doet ons geen leer van de 'rechtvaardige revolutie' aan de hand, nu de leer van de 'rechtvaardige oorlog" nog maar juist op de feiten gestrand is! Zijn situatie, nogmaals, was niet de onze. Als Jezus zich niet bij de zeloten aansluit en bij zijn gevangenneming zegt: 'Allen die naar het zwaard grijpen, zullen door het zwaard omkomen' (Matth. 26, 52), moet men er niet direkt van maken dat Hij 'boven de wapens stond' of een algemene regel afkondigen voor alle situaties. Hij kan best het moment gepeild hebben en wapengebruik in dit stadium prematuur en dus onverstandig geacht hebben. Revolutie als een paardemiddel, een tour de force, is nooit apriori, veilig, te legitimeren. In geen geval met de ethiek van de bestaande orde; maar ook niet met een rechtstreeks beroep op Jezus' 'ethiek'. Het patroon van Jezus blijft oriënterend en dynamiserend, zonder ons gezamenlijk overleg en onze eigen beslissing overbodig te maken' LICHTBEELDEN Mijn eerste ervaringen met het 'witts doek" dateren van het zendingsclubje De kinderen die met een zendingsbusj je familie en kennissen bezochten mochten eens per maand in een oude t' sohool komen kijken naar 'liohtbeel] ti den'. Ik herinner mij die avondjed e levendig. Een vriendelijke oude heer die de S niet kon uitspreken, verteld* oris aan de hand van onduidelijké d veelden wat er zich op de zendings- b velden afspeelde. Het was nog enkele v jaren voor de top op dit gebied: d* Java-Soemba-film. Doordat de beelden soms wat erg lang bleven staan wai d het niet altijd even rustig, om ej maar van te zwijgen dat de een oi andere waaghals uit ons midden voor] tijdig het licht uitdeed, wat een vrij wel onmiddellijk volgend gejoel ten gevolge had. Een enkele keer werd ei een 'profane' geschiedenis verteld: maar meestal liep zo'n verhaal toen w ook op tranen, een bekering en einw goed-al-geod uit. De enige frivoliteii die ik mij van die avondjes herinner^ is een vreemd apparaat dat in d«f| toverlantaarn gestopt werd en waarjj T aan de oude dan draaide zodat et- afwisselende kleuren op de iniet geji* heel effen witte muur verschenen,'»» waarnaar je ook weer niet te lanji moest kijken om niet onpasselijk teV worden. Dit alles wil niet zeggen dat ik de bioscoop niet kende. De eerste keer dat ik daar uiteraard buiten medeweten van mijn huisgenotenjl vertoefde was op een zg. tweede feest] dag. Ik kon de verleiding niet weer] staan en zag zodoende T)e moord in de Atlantic-ibar', waarin een op het oog fatsoenlijk uitziend heer via de fluit, die hij in het bar-orkestje be- speelde, een dame doodschoot. Iktt voelde mij er niet op mijn gemak eng nog altijd is er een lichte associatieT tussen het woord 'zonde en mijn! bitten daar in die donkere bioscoop.ll Het thuiskomen was beschamend. Het I paste niet in het geheel, dat besefte I ik. Het hoorde niet bij de liebtbeel-1 den en evenmin bij de zondagse kerk-!!1 diensten. Maar daarover een volgendel p keer. AMSTERDAM Zesentwintig zen- drugsorganisaties, waaronder Wycliffe Bijbel Vertalers, Europese Evangeli-1 sche Zending, Christian and Missio nary Alliance en anderen, zullen ver-; tegenwoordigd zijn op de Wereldwijde Zendingsdag, die op hemelvaartdag, 11 mei, in Marcanti in Amsterdam ge houden wordt. Aan deze dag verleent een aantal zendelingen met verlof hun medewer king; zij zuilen spreken over het werk resp. in Suriname. Zambia, Oosten rijk. Oost-Europa, Brazilië, Nieuw- Guinea en Thailand. In de ochtenddienst, die om half elf begint zal Ds. J. Lukasse uit Genk, België, voorgaan. De andere diensten zijn om half twee en kwart voor vier. Voor kinderen aparte bijeenkomsten en crèche. Muzikale medewerking: Dubbelfcwartet Bijbel Instituut Brus sel. Ewout Speelman De dochter van Jan Panneman. Uitgave Westfriesland, Hoorn. Een streekroman van het Noordhol-j landse platteland, met Bregt, de doch ter van een speleman, stroper, een zigeunerachtig type als de hoofdper-; soon. Een meisje met rood haar, die al op jeugdige leeftijd hinderlijke be langstelling van het manvolk moet verduren. In de dorpen zeggen ze: 't Is een mooie meid'. De verschijning! van Bregt wekt telkens spanningen op, ook roddel, die resulteert in een poging tot bemoeienis van de kinder bescherming, omdat Bregta minderja-j rig is. 'Men' vindt de nogal ruige vader haar moeder is jong gestor ven geen gezelschap voor een jon ge vrouw. Onder de druk der omstan-j digheden trouwt Bergt, die al veel aanbidders heeft afgewezen, omdat zei vrij wil zijn, met een oudere ogen schijnlijk rechtschapen dorpsgenoot, die zich als de moordenaar van 'opoe', een kinds vrouwtje, dat ze in huis1 moesten nemen, ontpopt. Bregt verbreekt dan iedere band met de omgeving van haar jeugd, stapt in haar aftandse auto'tje en verdwijnt. Een warmbloedige roman, rijk aan folklore en verrukelijke, ongecompli ceerde dialogen. Rfs Rosemary Sutcliff De lantarendra- gers. Uitgave: Leopold De Haag. Prijs ƒ17,90. Andermaal een poëtisch verhaal van de auteur Sutcliff, die zich heeft ge specialiseerd in de vroege Britse ge schiedenis. Toen de laatste Romeinse legioensoldaten in hun galeien weg voeren van Brittannië lieten ze het land achter in een chaos. Men was onderling verdeeld en een Saksiche inval dreigde. Het waren spannend® dagen voor Aquila, de jonge Romein se officier, die besloot z'n tweede vaderland trouw te blijven. Zijn hoe ve wordt dan overvallen door plun derende Saksers en Aquila wordt in slavernij meegevoerd naar Jutland. Hij weet te ontsnappen en wordt een partizaan in Engeland, strijdend tegen de Saksische overheersing. Een ro mantische roman uit een roerige tijd, waarin veel strijd wordt geleverd en waarin het jonge christendom mede een rol vervult. Rfs

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1972 | | pagina 2