Noodkreet van werkers
in de welzijnssector
dichtbij
1
FE
VENOORD
ÜR
K UNITED
Jd
Jd
ID
E GOUDEN LOM
^rstoord
enwicht
Een gouden loempia als troost
rij ontvingen
VRIJDAG a.s.
TR00STT0URN00I
EUROPACUP
I
llIW/KWARTET WOENSDAG 26 APRIL 1972
Binnenland T5 K7
m 'Bezuinigen is onmogelijk'
>ni in ii t aar
/erslag over 1971 van De
iandsche Bank kan met goed
:een verlengstuk van dat van 1970
genoemd. Opnieuw wordt een
ehalve opgewekt beeld van onze
Je economie geschetst. Het kan
j nauwelijks anders nu verleden
geheel overeenkomstig de voor-
ïg van dr. J. Zijlstra, de president
jnze centrale bank, de ketel is
angcn met als gevolg dat we
tussen de scherven zitten te
bet^edcrlandse volkshuishouding is,
ijft dr. Zijlstra in zijn verslag,
uit haar evenwicht geraakt. Zij,
irantwoordelijkheid voor het be-
lragen staan voor een zeer zware
Met name nu het erom gaat de
ingevreten overbesteding, die een
:kkig karakter heeft gekregen,
te dringen.
ïs.tZijlstra wijst er in dit verband op
ar, nernieuwde bezinning op het stij-
jejjpercentage van de collectieve be-
uitpgen onontkoombaar is. Zij bedra-
'z&.l. in 1971 reeds 54 pet. van het
finale inkomen. In genoemd jaar
eeiij driekwart van de stijging van het
sifal© inkomen in beslag genomen
iazi^e toenem'ng van de collectieve
dingen.
|t onze bezinning ten aanzien van
op'bllectieve bestedingen zal in het
'dsig tussen regering en bedrijfsleven
ws Pon- en prijsspiraal een centrale
,'ggi moeten innemen. Niet alleen is
n.oftvang van de reële contractloonstij-
aldus dr. Zijlstra, van cruciale
;>g lenis geworden, tevens valt moei-
i.oojn te zien hoe nu nog aan een
hoojc prijspolitiek zal kunnen worden
;®n°Wen. Premier Biesheuvel heeft
gm.bas nog de prijsontwikkeling in dc
i maanden van 1972 zeer veront-
5) pd genoemd.
ïs.jent de vorm van de z.i. noodzake-
B.oq] maatregelen spreekt dr. Zijlstra
panjj uiteraard niet uit. Wel zegt hij
Deflijk, dat een falen in dit opzicht
jiarjrobleem van de structurele over-
ding vrijwel onoplosbaar zal ma-
met alle gevolgen van dien.
5terjpen in de lonen en prijzen in een
hau economie en dan nog tegen de wil
Jo 5>« bedrijfsleven in is echteT geen
"|Vkkelijke zaak. Daartoe mag pas
^ien overgegaan als het uiterste is
i 55pefd. Het lijkt erop, dat dit nog
geval is geweest.
s(komende overleg tussen regering
wédrijfsleven mag dan ook nog niet
®°DJiitzichtloos worden bestempeld.
°nn de situatie thans is, kan echter
/miforden vastgesteld dat er tot dus-
ïespaar alle kanten veel te weinig
itigd is. Er moet veel meer gebeu-
ia >m onze nationale economie weer
21w,Jenwichtige banen te leiden. Het is
erhiai te gek dat na al het gepraat en
lifereer van de laatste jaren gedu-
i 1970 en 1971 gemiddeld bijna
lagtnaal de toeneming van de arbeids-
20 {^iktiviteit is besteed.
21-terste operatie in het kader vanhe t
en om met elkaar tot een beter
en prijsbeleid te komen zal erop
,t moeten zijn dit probleem in de
tde maanden de baas te worden
!f de inflatoire 'kop' eraf te slaan,
-Je weg terug moeten worden ge-
f de overheid zelf blijft er tenslotte
tsiAjak om het budgetaire beleid zo in
phten dat remmen op structurele
'so5|len en stimuleren op conjuncture-
"jrjonden zo goed mogelijk samen-
Bij een begrotingstekort voor
I dat nu al geraamd wordt op bijna
)gr miljard gulden is dat een verre van
eioudige zaak. De noodzaak voor
„.".gemeenschappelijke aanpak is kci-
overeind blijven staan. De kritiek
sra,(blijven en is gemakkelijk maar
in de gezamenlijke wil om uit de
^^heid te komen zal in deze hele
lematiek uitkomst en perspectief
jen bieden.
rechtende Téméraire, door J. Win-
Een Engelse onderzeeboot wil de
kte van de Russische marine en
tbewegingen in de Zwarte Zee
trzoeken. Regelrechte spionage,
verhaal met nogal wat technische
ils. Uitg. Hollandia, Baarn. 255
16,90
ard, door S. Gilbert. Een science
Dn verhaal. Uitg. Bruna, Utrecht,
blz - 3,50
uitgeverij Spectrum, Utrecht zijn
volgende prismaboekjes uitgeko-
'Fondueboek, G. Reingold/W.
fman. Een uitgebreid fondue-re-
enboek met fondue-sausjes en di-
e salades. 121 blz - 3,- Mens en
door prof. dr. F. J. J. Buyten-
i (Waarneming bij mens en dier.
selijke en dierlijke communicatie
samenleving) 150 blz - 4,50;
(elpalet door E. Willems-Holtman.
blz. t 2,75. Schaakjaarboek 1972,
bouwmeester. 158 blz - ƒ4,50.
ir tennis, techniek, tactiek, en
Ding in meer dan 300 foto's en
•ningen) geschreven door R. Ell-
Met een ten geleide van J. C.
der. Uitg. Elsevier, Amsterdam,
blz - 15.90
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG Morgen,, op het
protestcongres van het hele wel
zijnswerk in het Utrechtse Tivoli
zullen de organisatoren van det
bijeenkomst de regering 'met
grote klem' vragen: 'de verzwak
king en inkrimping van het wel
zijnswerk zo spoedig mogelijk
ongedaan te- maken' (persóneels-
stop-matiging en verdere ontwik
keling, zowel van bestaande als
nieuwe instellingen, experimen
ten en wetenschappelijk onder
zoek). Een resolutie van deze
strekking zullen zij aan het con
gres voorleggen, waarvan na
de publikatle van het zwartboek
verwacht mag worden, dat het
er zich achter zal scharen.
Veel organisaties
zitten diep
in de rode cijfers
Uit het zwartboek (een noodkreet van
jeugd- en jongerenwerk, club- en
buurthuiswerk, vormings- en bejaar-
denwerk) blijken de grote financiële
tekorten in de hele welzijnssector.
'Het is voor ons onmogelijk de wens
van de regering uit te voeren: pas op
de plaats te maken en te bezuinigen',
zegt de heer A. Baggelaar. secretaris
van de Nederlandse Jeugd Gemeen
schap (NJG, overkoepelend orgaan van
•bijna alle jeugdorganisaties).
Alleen al om dë loon- en prijsstijgin
gen te compenseren moet de subsidie
jaarlijks met tien procent verhoogd
worden. Dat de leden van de organisa
ties er zelf hard aan meedoen om het
hoofd boven water te houden, blijkt
wel uit het feit, dat in de afgelopen
drie jaar de contributies met 52 pro
cent zijn verhoogd. Desalniettemin is
de vermogenspositie van veel organi
saties zorgwekkend. Er zijn er die
voor meer dan tienduizend gulden in
de rode cijfers zitten. Liquidatie
dreigt.
'Juist omdat het welzijnswerk voor
het overgrote deel afhankelijk is van
overheidsgeld (zeventig tot tachtig
procent, red.) kan iedere beleidsom
buiging direct een verlammende en
uithollende werking hebben, zegt de
heer W. Fransen, secretaris van de
Nationale Raad voor Maatschappelijk
Welzijn (de overkoepelende organisa
tie van hethele maatschappelijk
werk). 'Juist nu, met zoveel werklo
zen, is het welzijnswerk erg belang
rijk. De bewustwordingsprocessen bij
de werkende jongeren, die nu pas op
gang komen, kun je niet straffeloos
op een laag pitje zetten. Zo loop je
het risico, dat ze jaren achterop ko
men, waarbij de bereidheid bij hen
om iets in de samenleving te preste
ren, wegebt', aldus de secretaris van
de Nationale Raad bij de toelichting
van de claimsnota uit het zwartboek,
die alleen alvoor het jeugdwerk in
1973 honderd miljoen méér vraagt
dan voor het afgelopen jaar, toen in
totaal 56.6 miljoen gulden overheids
geld naar deze sector ging.
Vereenvoudigen
Ds F. Landsman, voorzitter van de
Nationale Raad is een van de weini
gen die ook eens de hand in eigen
boezem durft steken. Daarbij stelt hij
duidelijk voorop, dat de verdeeldheid
levensbeschouwelijk en naar func
tie in het welzijnswerk natuurlijk
voor de regering nooit een argument
mag zijn om subsidie te bevriezen of
in te trekken. IVan overlapping in het
werk is bijna nergens sprake, daar
zijn de tekorten aan geld en personeel
nog veel te groot voor'. Om de bereik
baarheid en doelmatigheid van de
hulpverlening te vergroten zullen de
organisatievormen veel eenvoudiger
moeten worden, zoals hij in het
zwartboek zegt.
Het welzijnswerk dat gegroeid is uit
het liefdadigheidswerk van kerken en
andere levensbeschouwelijke groepe
ringen, kent daardoor zoveel organisa
ties dat een eenvoudig mens daar al
spoedig door de bomen het bos niet
meer ziet, vooral iemand die in een
noodsituatie verkeert. Experimenten
met per wijk een sociale raadsman
zijn naam en adres worden in de hele
wijk in de bus gestopt blijken
grote successen. Gedeeltelijk vervangt
hij de dominee, die vroeger, toen de
kerken nog het overgrote deel van
onze samenleving bereikten, vaak de
aangewezen man was, aan wie men de
moeilijkheden vertelde en die dat kan
doorverwijzen naar de juiste hulpver
lenende instantie. Maar ook zo'n soci
ale raadsman kost geld, evenals het
organiseren en opbouwen van dien
stencentra in een wijk, waar men op
een eenvoudige manier voor alle soor
ten nood kan binnenlopen. Door hier
alle sectoren van het welzijnswerk te
laten samenwerken, wil men voorko
men, dat de mens in nood van de ene
organisatie naar de andere wordt ver
wezen. Dit verwijzen is nu nog een
van de oorzaken van de drempelvrees
van het grote publiek voor het inscha
kelen van maatschappelijke hulp.
Ook ds. Landsman ziet naast een
functionele integratie de noodzaak tot
het samengaan van levensbeschouwe
lijke organisaties. 'De angst voor het
verlies van de identiteit speelt helaas
nog een te grote rol', meent hij. 'Ook
in algemene organisaties kunnen ver
schillende levensbeschouwingen tot
hun recht komen'.
De noodzaak hiervan benadrukt de
heer Baggelaar, die zegt 'het van het
grootste belang te vinden, dat de
cliënt hulp wordt gegeven vanuit een
sfeer, waarin hij zich thuis voelt.
Overigens is het natuurlijk een misre
kening dat de integratie versneld tot
stand kan komen door bezuinigingen
vooraf ook een grote goed functio
nerende supermarkt is pas tot stand
gekomen door er eerst in te investe
ren'.
Een derde veranderingspunt dat het
welzijnswerk optimaler en in dit
geval ook goedkoper zal maken, is
de opleiding van part-time-krachten.
In Engeland zag Baggelaar daarvan
mooie voorbeelden: onderwijzers wer
den daar bijgeschoold om een of twee
avonden in de week jeugdwerk te
kunnen doen. 'In een tijd, waarin de
werkende vrouw snakt naar een part-
timje-job en waarin de mens steeds
meer vrije tijd krijgt, zal het beleid
steeds meer gericht moeten worden op
parti-time en vrijwilligers werk.'
Langzaam neemt bij de organisaties
het besef toe, dat contacten met parle
mentsleden van groot belang zijn.
'Maar we kunnen nog lang niet tip
pen aan het groene front hoor', voegt
Baggelaar er aan toe. 'Ons belang is
nu eenmaal niet zo hard te maken in
een fractie als andere, bijvoorbeeld
economische belangen. Mensen die
ver willen komen in de politiek zul
len zich liever voor een andere zaak
warm maken, waarvoor ze eerder de
handen op elkaar krijgen.'
Over de zaterdag verschenen nota van
het wetenschappelijk instituut van de
KVP, waarin negentig miljoen extra
gevraagd wordt voor het welzijns
werk, zegt hij: 'Uitermate merkwaar
dig dat een partij die zelf een minis
ter op CRM heeft zitten, het kennelijk
niet eens is met de verdeling van de
overheidsgelden, hoewel deze partij
zich bij de begrotingsbehandeling heel
braaf aan de regerimgsafspraken heeft
gehouden.
Maar goed, laten we die vraag voor ne
gentig miljoen extra ook maar eens po
sitief benaderen en dan zeg ik: "Wel
aan, nu hoor je het eens van een an
der.'
Grote verrassing gisteren in Amster
dam: overal in de stad aanplakbiljet
ten met de mededeling dat vrijdag het
troosttoernooi Europacup' wordt ge
speeld tussen Feyenoord en Urk Uni
ted. In plaats van de Europacup
wordt de 'gouden loempia' beschik
baar gesteld. Plaatsbespreken bij café
Haven van Texel.
Is dat gedaan om Feyenoord een beet
je belachelijk te maken? De 'Haven'-
baas: 'Nou ja, belachelijk.We',
(daarmee zichzelf en zijn stamgasten
vereenzelvigend met Ajax) 'hebben de
laatste jaren zoveel te verduren ge
had van Feyenoord. Zij hadden de
cup en Ajax zou niet het lef hebben
om tegen Nacional te spelen. Maar
nou Feyenoord door Ajax in een
moeilijke positie is gemanoeuvreerd,
nemen we een beetje revanche Het is
maar een geintje ten koste van Feyen
oord'
Het geintje is bedacht 'door de hele
ploeg hier, vaste klanten, Ajax-sup-
porters uiteraard' En dan komen de
namen van Freddy ran Bever, Appie
Helminck, Theo Calis en de baas zelf.
Joop van Niel. Aan hun breinen is
niet alleen het plan ontsproten, maar
ook de naam van de tegenpartij: Urk
United ('die komen beslist op klom
pen'.
Het biljet heeft intussen al overweldi
gend succes gehad: 'Relaties en ken
nissen hebben al om een plaats op de
eretribune gevraagd en oude klanten
kwamen stikkend van de lach zo'n
biljet halen om in bevriende café's op
te hangen. Zet maar dat we de t vè-
rechten al verkocht hebben en dat
alle kaarten op zijn, op een paar
staanplaatsen na. Maar wie hier voor
niks komt, mag even een blik werpen
op de gouden loempia. Die hebben we
nog wel'.
Feyenoord heeft het toch al hard te
verduren sinds Ajax de Europabeker
bijna in handen heeft. In voetbalkrin
gen doet onder andere de anekdote de
ronde, dat Feyenoord een eigen bar
uil inrichten. De elf krukken zijn er
al. En een andere: sinds de laatste
ontmoeting met Ajax heeft Feyenoord
een nieuwe telefoonnummer515151.
coen
We kunnen iedereen geruststellen.
Coen leeft. Vanmorgen hebben we
nog koffie met hem gedronken. De
dame die dit zegt kan het weten,
want ze is verkoopster in de Rotter
damse herenmodezaak van Feyenoor-
der Coen Moulijn. Ze heeft ditzelfde
erg vaak moeten herhalen tegen aller
lei ongeruste supporters, die geruch
ten hadden opgevangen dat de 36-
jarige Coen overleden zou zijn. Onder
die verontrusten was ook Rinus Is
rael, die 'met door tranen verstikte
stem' aan de telefoon kwam. 'Hij kon
niet eens uit zijn woorden komen'.
Half Rotterdam heeft gisteren op z'n
kop gestaan. In het Beursgebouw was
'de dood' van Moulijn het gesprek van
de dag. Het Rotterdamse ANP-kan-
toor, waarvan een verslaggever "s
nachts door een sinistere grappenma
ker was meegedeeld dat Coen niet
meer in leven zou zijn, is ook al
overstroomd met telefoontjes.
Wie de lugubere geruchten in de
wereld gebracht heeft, is iedereen nog
een raadsel. 'Een nare zaak', zegt het
bestuur van Feyenoord 'Er is niets
niet Coen aan de hand. Hij is volko
men gezond'.
En ten slotte als levend bewijs Coen
zelf: 'Ik ben kerngezond. Het verve
lende is alleen, dat de telefoon geen
moment stilstaat. De mensen bellen
uit het hele land op'.
crp
|Q
TQ
Computer herkent
blindedarmontsteking
Een computer in Leeds heeft de me
dische wereld ernstig geschokt. Het
apparaat althans de mensen uit
diezelfde medische wereld die zijn
werkprogramma hadden opgesteld
bleek een blindedarmontsteking beter
te kunnen herkennen dan de internis
ten van het academisch ziekenhuis
daar. Zij hebben dat met verheffende
eerlijkheid opgebiecht in het British
Medical Journal.
Het computerprogramma was een van
de pogingen om voor een beperkte
groep medische klachten de arts een
steuntje in de rug te geven bij het
stellen van zijn diagnose. Dat is een
even boeiende als moeilijke tak van
onderzoek, want hoe een arts nu
precies te werk gaat als hij uit een
aantal verschijnselen bij de patiënt
tenslotte concludeert dat het dié ziek
te moet zijn, is moeilijk na te gaan
hij weet het zelf vaak niet precies
Toch moet het stellen van zo'n dia
gnose in principe een logisch proces
zijndat dus ook een computer kan
uitvoeren wanneer iemand hem maar
de verschijnselen 'vertelt'. En in erg
ingewikkelde gevallen zou een compu
ter het misschien zelfs principieel be
ter moeten kunnen doen, omdat hij
met meer factoren tegelijk rekening
kan houden dan ons menselijk denk
apparaat.
Het i? begrijpelijk dat nogal wat
artsen experimenten in deze richting
met gemengde gevoelens bekijken:
hier wordt geknaagd aan een van de
laatst overgebleven fundamenten van
hun magische functie. Maar op één
deelgebied is het dan toch zover geko
men. De kille cijfers uit Leeds: van
304 patiënten met acute buikklachten
hadden er (naar later bleek) 85 blin
dedarmontsteking.
De internisten stelden de diagnose
'blindedarmontsteking' in 106 geval
len. Zij hadden daarmee in 75 geval
len gelijk, in 31 gevallen niet, en bij
tien patiënten werd de ontstoken ap
pendix niet als zodanig herkend.
Met dezelfde gegevens gevoed, gaf de
computer in 93 gevallen als zijn 'me
ning' dat de blinde darm er uit moest.
Hij had in 84 gevallen gelijk, had dus
maar één onsteking 'gemist' en er
negen te veel geconstateerd. Dat re
sultaat was zoveel beter dan dat van
de internisten, dat het nauwelijks op
toeval kan berusten. Het computerpro
gramma werkt gewoon echt beter. Dat
een betere diagnose van blindedarm
ontsteking voor de gezondheidszorg
van enig belang is, illustreert George
Teeling-Smith in de New Scientist met
nog wat cijfers die niet minder merk
waardig zijn. Het aantal overlijdens
gevallen door blindedarmontsteking
ligt in West-Duitsland en Oostenrijk
relatief driemaal zo hoog als elders.
Dat was voor het instituut voor socia
le geneeskunde in Hannover een re
den om naar oorzaken te gaan speu
ren.
Nadat de Duitse onderzoekers alle
mogelijke oorzaken voor het verschil
hadden uitgeschakeld bleven zij zitten
met het angstige vermoeden dat het
aantal overlijdensgevallen samenhing
met het grote aantal blindedarmopera
ties dat Duitse chirurgen bleken uit
te voeren. Zij onderzochten een kleine
duizend verwijderde blindedarmen en
concludeerden dat maar een kwart
daarvan ook werkelijk ontstoken was.
Zij vestigden er bovendien de aan
dacht op dat een vermindering van
het aantal blindedarmoperaties in de
Verenigde Staten gepaard was gegaan
met een vermindering van het sterfte
cijfer. Dit bewijst natuurlijk niets,
maar het stemt wel tot nadenken, In
medische kringen heerst wel de over
tuiging dat je in geval van twijfel de
blinde darm maar beter kunt verwij
deren, 'om aan de veilige kant te
blijven'. Achter die overtuiging staat
nu een vraagteken. Het is op zijn
minst onduidelijk wdt in deze zaken
nu de veilige kant is.
Bekertjes
De vervuiler in Utrechts universitaire
centrum De Uithof wil inderdaad be
talen, als het maar niet te gek wordt.
Dat is de uitkomst van de enquête
waarover wij vorige week schreven,
naar de mogelijkheid om plastic be
kertjes en zakjes in de Uithof-kanti
nes af te schaffen en zo een stukje
zinloze afvalproduktie te voorkomen.
De terugkeer naar aardewerk, had de
kantine-dienst gezegd, betekent opha-
wit
len en afwassen, en dus prijsverho
ging.
Bij de enquête die geografische stu
denten vorige week hielden, bleek 94
procent van de kantinebezoekers voor
afschaffing van plastic bekertjes. Ge
confronteerd met de noodzaak om dan
ooivijf cent meer voor een kop
koffie, thee of soep te betalen, ver
klaarde 85 procent zich daartoe be
reid. Dat betekent een definitieve
overwinning voor het aardewerk,
icant er was afgesproken dat men
inderdaad zou omschakelen wanneer
minstens 70 procent van de onder
vraagden daar vóór was.
Wat droeviger liep het af met de
plastic zakjes om de broodjes. Af
schaffing daarvan zou vijftien cent
per broodje gaan kosten, omdat niet-
verpakte broodjes volgens de waren
wet door een personeelslid van de
kantine moeten worden uitgereikt. En
dat personeelslid zou extra moeten
ivorden aangetrokken. (Verpakte
broodjes mogen op een grote stapel
liggen en zich zelf verkopen). De
prijsverhoging van vijftien cent werd
door maar 55 procent aanvaardbaar
gevonden. Het plastic zakje blijft dus.
De Utrechtse studenten bleken overi
gens milieubewuster dan hun stafle
den. De 94 procent die voor afschaf
fing van plastic bekertjes was, kon
worden uitgesplitst tot 97 procent van
de ondervraagde studenten, en 85 pro
cent van de ondervraagde stafleden.
De andere uitkomsten vertoonden een
soortgelijk beeld. Daar kan nu ieder
een gezellig zijn eigen conclusies uit
gaan trekken.
aanvanffluur
Cifê„
It. 01 af ti
HAVINVANTIXB."
itaag 1 Atmtardim
Dit indrukwekkende aanplakbiljet,
her en der op Amsterdamse muren
bevestigd, zal veler hart even sneller
hebben doen kloppen, maar ook niet
langer dan even (zie 'een gouden
loempia als troost').
Trui Hoogtepunt van de bazar, die
vandaag in het jeugdgebouw aan de
Beekweg in Ermelo wordt gehouden,
is de verkoping bij opbod (vanavond
tussen 8 en 9) van de gele trui van
wielrenner Fedor den Hertog, een
truitje dat door al dat rijden en
zweten wel mooi geel gebleven zal
zijn. De baten van de bazar zijn voor
de club lichamelijk gehandicapten, die
er activiteiten voor de leden van
organiseert.
Directiebroedsel Directeur Ouwe
hand jr., zit persoonlijk 25 fazentenei-
eren uit te broeden, althans, er staat
een broedmachine op zijn privé-kan-
toor, waar hij bij wijze van spreken
dag en nacht bovenop zit. Oerbeest
In een aardappelveld hebben twee
Drentse boeren een beeldje van een
oer-bison gevonden, dat van 8000
jaar vóór onze jaartelling moet date
ren. In dat (midden-steen-)tijdperk
kwamen in Drente veel van die die
ren (van vlees en bloed dan) voor en
nu er één bison uit de klei getrokken
is, zullen er dus wel meer volgen.
Uitstekend How do you do? van
het Haarlemse duo Mouth en Macneal
is geen vraag meer, sinds de hit zelfs
tot de Amerikaanse top-100 is doorge
drongen. In een flink aantal Europese
landen staat ie bij de eerste vijf en in
Frankrijk zijn er al bijna een miljoen
singels van verkocht. We mogen dus
aannemen dat het M M uitstekend
,gaat. Marathon Het komende
weekeinde wordt er in 'De kentering*
in Rosmalen bij het leven gebridged.
De plaatselijke bridgeclub Safety Play
heeft dit nationaal- marathontoernool
georganiseerd en de spelers moeten
zondagavond wel 'binnen' zijn. Ge
flest Iedereen krijgt de kans de
Rotterdamse winkelpromenade Lijn
baan volkomen eerlijk te flessen.
Daarvoor moet men wel een geduldig
knutselaar zijn, die scheepsmodellen
in flessen weet te wurmen, want van
wege het honderdjarig bestaat van d»
Nieuwe Waterweg wil de Lijnbaan
allemaal van deze ingefleste scheepjes
in de etalages tentoonstellen.
Na de 'witte' uitgave (een herdruk
zonder dat de auteur er in gekend is
en/of auteursrechten uitbetaald
krijgt) van de oude strip 'Kuifje in
de Sowjet-Unie', komen er nu uit het
noorden berichten over een 'witte
Bommel'. In Groningse boekhandels
en kiosken is een boek gesignaleerd
met twee Bommel-verhalen 'Ik
wist dat ik 't in mij had' en 'Dieper
Leven' twee zgn. balloon-strips (op
zich zelf al een uitzondering) rondom
Ollie B. Bommel en Tom Poes. Deze
strips hebben in de eerste jaren van
het bewind van W L. Brugsma over
de 'Haagse Post' in dit weekblad ge
staan.
Bij Marten Toonder Studio's in Ne-
derhorst den Berg, de geestelijke va
der van de strip, weet niemand er
iets van. Men is daar ook niet van
plan het er bij te laten zitten. De
witte uitgave kost een rijksdaalder,
geen geld, dat is waar, maar toch ook
wel erg gemakkelijk verdiend als je
tekenaars en schrijvers geen cent
hoeft uit te betalen.
liefdesverdriet
Zozeer waren een jongen en een meis
je in een Apeldoornse huiskamer in
elkaar verdiept, dat ze niet merkten
dat een verliefde gluurder hen met
een gebroken hart door het venster
gadesloeg. Maar het gestommel in de
keuken even later klonk zo alarme
rend, dat de twee hun bezigheden wel
moesten onderbreken en op onderzoek
uitgingen. De keuken was leeg,
evenals de portefeuille van het meis
je, die op de keukentafel lag. Alle
papieren waren er uit en daarom
waarschuwden ze onmiddellijk de po
litie.
Nauwelijks hadden ze hun minnekoze-
rij hervat, of er werd gebeld. Er
stond niemand. Wel lag er een bos
vuurrode tulpen mèt een hartstochte
lijke liefdesverklaring en de vermiste
papieren. Toen werd 't het meisje
duidelijk dat de gever best de 21-
jarige H. van der V. kon zijn. Dat
klopte. De jongen had, vertelde hij de
politie, gehoopt tussen de papieren
een foto van zijn aangebedene te
vinden, die hij dan voor eeuwig op
zijn hart had willen dragen.
Tegen zulke roerende redenen kon de
politie niet op. De jongen kreeg dan
ook geen proces-verbaal, maar wel een
berisping. Want verliefd of niet, zo
maar een huis binnendringen mag nu
eenmaal niet, zelfs niet om er een
pleister voor een bloedend hart te
zoeken.
LOWIETJE
JLs
3_tP—^PL-
sm. -=*=-
