Willy niet langer
De Geest van
Eddy Merckx
Tafeltennis in
kritiek stadium
Dure aankopen wekken verbazing
im Ryun werkt
"ten come-back
Drie Olympische ruiterfondsen werken in Nederland langs elkaar
iO*UW/KWARTET ZATERDAG 14 APRIL 1972
SPORT T21/K21
5TELBERGEN Geld is in de
lepswielrennerij de sleutel tot
succes. Wie de bonzen in de
[ersport op financieel gebied
rs zit, moet daar voor boeten.
's al heet hij Eddy Merckx. De
eldkampioen zette eind vorig
zijn ploegleider Lamme
essens buiten de Malteni-ploeg.
ckx en diens manager Jan
Buggenhout weigerden bo-
iien een financiële eis van de
htige Driessens in te willigen,
ime zon op wraak. Hij beval
iloegleider van de Van Cauter-
>aldy-formatie aan Willy De
st om in alle wedstrijden uit-
tend aan het wiel van Merckx
lan hangen. Eddy Merckx had
eigen 'kwelgeest'.
ssens, die als weinig anderen de
ilijkheden van de renners weet te
en, had met De Geest een uitste-
e keus gedaan. Het kleine manne-
it Destelbergen bij Gent kweet
uitmuntend van zijn taak. De 25-
e De Geest klitte in de Ronde
Sardinië voortreffelijk aan het
van 's werelds beste wielrenner,
oc voelde zich geremd. De per-
ijke bewaking door De Geest
te het hem uiterst moeilijk om
toals in het verleden, het renners-
te knechten. Merckx won niet
het jaar daarvoor, de omloop op
Italiaanse eiland. Het was het
deel van de wraak van Dries-
In de opening van het Belgische
rseizoen de Omloop Het Volk
elette Willy De Geest opnieuw
>rolongatie van een eerder be-
succes. Driessens' strategie zette
Merckx en manager Jan van
•nhout aan het denken. Merckx
an Buggenhout begrepen dat zij
ongestraft de eisen van Driessens
zich neer konden leggen.
de Geest was in dat hele spel
s een pion op het schaakbord.
>ion, die weerloos over het bord
oven kon worden. Ik vond het
irikkelijk Merckx te moeten
uwen. Je krijgt niet dikwijls van
Ujke opdrachten, maar als je
leider zegt dat je het moet doen,
niet weigeren. Hij heeft lm-
de macht in handen. Het was
on een financiële kwestie tussen
cx en Driessens. Ik stond daar-
D. Maar ik werd wel ongewild
dat spel betrokken. Een derge-
ontwikkeling heeft maar weinig
port te maken.'
Merckx heeft zich van dat scha-
n uiterlijk althans weinig aange-
en. 'Driessens dacht zeker dat
□c kwaad zou worden. Eddy
op geen enkele wijze laten mer-
dat hij het vervelend vond. Hij
mij nooit wat gezegd.'
;actie kwam van de zijde van de
ngrijke supportersschare van de
dkampioen. De Geest werd uitge-
I en hij kreeg dreigbrieven in de
■Dat waren uiteraard brieven
r afzender. Er werd gescholden
werd uitgemaakt voor alles wat
was. De dreigementen waren
niet mals. Er werd gesteld dat
en ongeluk zou overkomen wan-
Ik door zou gaan met het soha-
van Merckx. Werkelijk bang
l niet geweest. Maar ik was toch
i duidelijk dat het duo Merckx-
ïuggenhout tot een akkoord is
blij dat Driessens mij na de
op Het Volk verzekerde dat ik
kx niet langer hoefde te schadu-
nen met Driessens. De Geest:
ine is een zeer machtig man in
ielrennerij. Hij heeft meegewerkt
de totstandkoming van verschil-
andere formaties. Die wilde hij
inzetten in de strijd tegen
Maar dat lukte niet te best.
unt als ploegleiders wel akkoord
[tussen Driessens en Vanvaeren-
van Rokado was er een over-
omst, red.), maar de sponsors ei-
uccessen van hun eigen vertegen-
ligers. Dat gaat niet zo gemakke-
n Parijs-Nice kreeg ik zekerheid
)riessens en Merckx tot een ak-
waren gekomen. Na de laatste
waarin Poulidor Merckx voor-
eefde, was Lomme erg begaan
de nederlaag van Merckx. Het
erop alsof hij in tranen zou
Willy de Geest in karakteristieke positie, aan het wiel van Eddy Merckx.
door Joop Holthausen
uitbarsten. Toen was het voor mij
duidelijk dat het geschil was bijge
legd.'
Willy de Geest bleef ook nadien de
aandacht van de wielersupporters
opeisen. Het schaduwen van Merckx
had tot gevolg gehad, dat hij 'kort'
eindigde in de Ronde van Sardinië
(6de) en in de Omloop Het Volk
(4de). In Parijs-Nice bewees Willy de
Geest dat hij ook zelfstandig een
goede koers kan rijden. Hij eindigde
op de achtste plaats. 'Ik hoef in onze
formatie geen knechtendiensten meer
te verrichten. Nadat ik ontslagen was
van mijn taak als schaduw van
Merckx mocht ik van Driessens steeds
mijn eigen kans rijden'. In het verle
den is Willy de Geest steeds de
persoonlijke bewaker van George Pin-
tens geweest. 'Hij was de man, die ik
steeds moest helpen, uit de* wind
moest zetten en die ik de heuvels op
moest helpen. Dat vind ik niet erg,
want dat is het werk van een knecht.
Maar ik verwacht dan wel dat ik een
stukje waardering krijg voor dat
werk. En dat is er bij Pintens nooit
bij geweest. Hij zag je niet staan na
de koers. Daarom ben ik blij dat ik
van Driessens hem niet meer hoef te
steunen. Hoewel ik het onbegrijpelijk
vind dat nog steeds het grootste deel
van de ploeg knechtendiensten moet
verrichten voor een man, die het dit
seizoen nog steeds niet heeft kunnen
waarmaken.'
Pintens is dit seizoen nog nauwelijks
op de voorgrond getreden. Een hard
nekkige spierblessure, opgelopen in
Parijs-Nice, heeft Pintens teruggewor
pen in het leger der middelmatigen.
Vanvaerenbergh, de man die vorig
jaar ploegleider was van Pintens, be
schermde hem steeds. De Geest: 'Lom-
me zegt dat hij in het verleden te
PARIJS Rini Wagtmans. kopman
van de Nederlandse formatie van
Kees Pellenaars, heeft zijn training
hervat. Wagtmans, die naar aanlei
ding van buikklachten een onderzoek
heeft ondergaan op de gal en de
dikke darm, heeft van zijn geneeshe
ren toestemming gekregen weer te
fietsen. Wagtmans hoopt zijn rentree
te maken in het wedstrijdgebeuren In
de Belgische klassieker Luik-Bastena
ken-Luik.
Joop Zoetemelk, de kopman van de
Flandria-equlpe, die wegens buikgriep
niet startte in Gent-Wevelgem, start
morgen wel in Parijs-Roubaix.
veel in de watten werd gelegd. Dit
seizoen heeft hij zijn dure contract
nog niet in prestaties kunnen verzil
veren. Dat vreet aan hem. Maar hij
moet dat niet op zijn ploegmakkers
bot vieren. Hij kan het niet hebben
dat ik nu zo'n uitstekend voorseizoen
maak. Want na mijn achtste plaats in
Parijs-Nice, werd ik nog vierde in de
Omloop van Vlaanderen. Weet je wat
ploegmakker Pintens zei, nadat ik de
trui had veroverd in de Ronde van
België? 'Je hoeft niet mooi te zijn om
geluk te hebben.' Dat was zijn felici
tatie.'
De mogelijkheid bestaat dat Pintens
na dit seizoen een contract zal teke
nen bij Rokado. Vanvaerenbergh wil
zo spoedig mogelijk zijn oude troef
weer onder zich hebben. De Geest: 'Ik
weet zeker dat ik hem niet zal volgen.
Ik ga nu al niet graag met hem naar
buitenlandse wedstrijden. Want het
valt niet mee met iemand aan tafel te
moeten zitten, met wie je niet op
kunt schieten. Ik hoef hem nu ook
niet meer zo blindelings te gehoorza
men. Onlangs had hij een kwestie met
Verbeeck. Toen kreeg ik als opdracht
Verbeeck te schaduwen.'
Willy de Geest schrijft zijn steil om
hooglopende prestatiecurve voorname
lijk toe aan zijn betere begeleiding.
'Ik verzorg mij veel beter van vroe
ger. En in dokter Luc van de Caveye
heb ik een goede medische begeleider.
Die vertelt mij precies wat ik moet
doen en laten. Dit seizoen heb ik mij
beter voorbereid omdat ik eindelijk
wel eens wat meer wilde verdienen.
De opofferingen, die je je voor deze
sport moet getroosten, zijn grenzeloos.
Daar wil je ook goed voor betaald
worden. De prestaties, die ik tot nu
toe heb geleverd, hebben in ieder
geval al tot gevolg gehad dat ik
opslag heb gekregen. Ik hoop dat voor
mij nu eindelijk de grote tijd gaat
komen.'
ROTTERDAM Het is een
wat sarcastisch grapje, dat de
laatste maanden in kritische
tafeltenniskringen de ronde
doet over de voorbereiding van
de nationale ploeg voor de
Europese kampioenschappen,
die vandaag in Rotterdam be
ginnen: 'Tegenover elke halve
dag dat men in de strijd is,
staat één hele trainingsweek'.
Ofwel: waarom eigenlijk die
unieke voorbereiding op het
NSF- als men toch kansloos is
voor welke eervolle positie
dan ook, zowel in het team- als
in het persoonlijk toernooi?
Dit laatste is zonder meer een feit.
Hoewel het peil bij de dames zo
wel als bij de heren de laaste
jaren wel iets is gestegen, is een
positie in de eerste kategorie van
de landenwedstrijden een utopie.
Bij de persoonlijke wedstrijden
mag slechts gehóópt worden op
een individueel succesje. Een
plaats bij de eerste acht, om maar
wat te noemen, zou een geweldige
prestatie betekenen, maar is niet
te verwachten. Zelfs de verrichting
van Bert van der Helm tijdens het
Europese titeltoernooi in Moskou
hij bereikte de achtste finales
via een overwinning op de geduch
te Brit Chester Barnes lijkt
niet voor evenaring vatbaar.
In dit licht bezien mag de uit
spraak, dat de Oranje-spelers na
twee keer een halve dag tafelten
nissen zijn uitgeschakeld voor alle
ereplaatsen niet als uitsluitend 'ne
gatief terzijde worden geschoven.
Het is een realiteit voor al dege
nen, die de internationale ontwik
kelingen nauwgezet volgen. Niet
alleen Nederland gaat de zaken
steeds 'professioneler1 aanpakken,
ook weinig betekenende naties als
Griekenland en Luxemburg zien in
de tafeltennissport een middel om
zich waar te maken.
Elke zichzelf respecterende bond
heeft voor een langdurige trai
ningsstage gezorgd. Frankrijk bij
voorbeeld, tegenstander van het
Nederlandse herenteam, is drie we
ken of langer bijeen geweest Een
uitzondering hierop vormt België.
Onze zuiderburen verwaarlozen el
ke vorm van gedegen aanpak en
zullen er binnenkort de wrange
vruchten van plukken. Ze zullen
binnen enkele jaren terugvallen
naar de laagste Europese regionen,
een ontwikkeling overigens waar
voor de huidige 'oude' cracks Nor-
bert van der Walle en Frans
Lanckman al jaren waarschuwen.
De Nederlandse tafeltennisbond,
zeg maar: sportcommissievoorzltter
Henk van Distel, heeft vijf jaar
geleden net op tijd ingegrepen.
Mede doordat de NTTB de taak op
zich had genomen om in 1972 de
Europese kampioenschappen te or
ganiseren een evenement waar
op het ontvangende land toch goed
voor de dag moet komen werd
een full-time trainer/coach, de Joe
goslaaf Dusan Tigerman, in dienst
genomen. Er werd rigoreus het
mes in de trainingsopzet gezet.
Maar ondanks de 'Tigerman-impul-
sen' maakte de top maar weinig
vorderingen. Het eerste jaar, dat
de nieuwe bondstrainer werkzaam
was, degradeerde het nationale
team met 'n frustrerende vaart uit
de eerste divisie van de Europese
competitie. In de jaren erna moest
de ploeg steeds met een beschei
den positie in de tweede divisie
genoegen nemen.
Dit seizoen heeft 't nationale team
zich vijf wedstrijden lang ver
dienstelijk geweerd. Maar na de
overwinningen op Ierland, Schot-
Dusan Tigerman
land, Griekenland, Zwitserland en
België was er de niet onver
wachte koude douche tegen
Oostenrijk in Wenen (5-2-verlies).
Oranje was op zijn plaats gezet,
een goede Europese middenmoter,
meer niet
De oorzaak voor het blijven steken
in de grauwe middenmoot is niet
moeilijk te vinden. Tafeltennissers
in Nederland kunnen, een enke
le uitzondering daargelaten, dood
eenvoudig niet genoeg uren ma
ken. In de landen die de dienst
uitmaken (Oostblok, Zweden,
West-Duitsland) en een aantal net
daaronder zittende naties worden
de spelers in staat gesteld vele
uren per dag aan tafeltennis te
besteden. Nederland biedt die mo
gelijkheden niet De NTTB is niet
bij machte meer financiële midde
len dan voorheen in de topsport te
pompen. Financiële injecties zijn
niettemin noodzakelijk om talen
ten die opleiding te geven, die
broodnodig is om aansluiting bij
de Internationale top te verkrijgen.
Voor een armlastig bond je met
20.000 leden een begrijpelijke zaak.
Met de huidige situatie is het
plafond bereikt Het NTTB-hoofd-
bestuur speculeert op een aanzien
lijke ledentoename door de propa
ganda die de Europese kampioen
schappen met zich meebrengt Aan
gezien de tafeltennisbond over een
gebrekkig propaganda-apparaat be
schikt en omdat de verrichtingen
van de Nederlanders in Rotterdam
ook niet tot de verbeelding zullen
spreken, is een spectaculaire leden
toename niet te verwachten. In de
eerstvolgende jaren zal er daarom
beslist niet veel méér aandacht aan
de topsport kunnen worden be
steed, althans niet vanuit het
bondsbestuur.
De beschuldigende vinger wordt
vaak gericht op Dusan Tigerman.
Deels terecht De Joegoslaaf, zich
niet realiserend dat hij in een
voor topsport ongeschikte omge
ving terecht was gekomen, wekte
destijds valse verwachtingen met
uitspraken als: 'Ik hoop met Ne
derland op het niveau van de Joe-
drie jaar bijgetekend
goslaven te komen.' Velen hebben
zich hierop blind gestaard. Toen
klinkende successen uitbleven, was
de teleurstelling des te groter. Zijn
vrij zachte houding ten opzichte
van de kernploeg en zijn zwakke
coach-eigenschappen maakten hem
tot middelpunt van de kritiek.
Maar ondanks alle kritiek, die hij
de laaste jaren te verduren heeft
gekregen, heeft de NTTB-bonds-
trainer het aangedurfd zijn hand
tekening te plaatsen onder een
nieuw, driejarig, contract. 'Ik wil
mijn werk niet voortijdig beëindi
gen,' was zijn motivering. Dusan
Tigerman heeft hier te lande baan
brekend werk verricht. Hij is een
van Europa's meest gewaardeerde
experts van de tafeltennis-technlek
en dat is ook duidelijk te merken.
Er komen steeds meer jeugdige
talenten op, die vaardig het moder
ne aanvalsspel beheersen. Wanneer
zij echter niet de kans krijgen hun
talenten via langdurige trainingen
en tijdens talrijke internationale
wedstrijden te ontplooien, is de
kans vrijwel uitgesloten, dat er
binnen afzienbare tijd een door
braak naar de top verwacht mag
worden. Talent alleen is niet meer
voldoende.
Van een andere kant daagt echter
hulp op: het zakenleven gaat
steeds meer de commerciële aan
trekkelijkheid van topsport inzien.
Mits goed georganiseerd een toe te
juichen ontwikkeling. Deltalloyd is
begonnen met een semi-prof (Bert
Schoofs) en een tafeltcnnisschool
voor piepjonge spelertjes. Er lig
gen in de toekomst ongetwijfeld
nog meer Initiatieven op dit ge
bied verborgen. Het lijkt nog de
enige reddingsboei waaraan de Ne
derlandse tafeltennisbond zich kan
vastklampen. De tafeltennis sport is
in een kritiek stadium geraakt,
waarin het moeilijk zal zijn top
prestaties te leveren, maar om een
gezonde toekomst veilig te stellen
is het bittere noodzaak dat binnen
niet al te lange tijd Juist die
topprestaties worden geleverd.
Waarmee de vicieuze cirkel zich
sluit.
ENCE, KANSAS (AP)
n die de atleet Jim Ryun het
ent, is overtuigd van diens
ack. Bob Txmmons van de
titeit van Kansas, die negen
mg dan weer wel en dan
liet de coach van Ryun is
t, bezweert dat het tussen
R de wereldrecordhouder op
jt en de 1500 meter weer
ial voor elkaar is.
is Jim in orde. Ik denk dat
tr naar de top zal klimmen,
eft alleen twee of drie wed-
R nodig waarin hij erg goed
e dag komt om zijn zelfver-
n te stimuleren', zegt Tim-
zelf heeft niet veel te zeg-
war de man die in 1967 het
record op de mijl op 3:51,1
werkt fanatiek aan de
reiding voor de Spelen in
en, waar hij de 1.500 meter
ip hij met 3.31.1 wereldre-
ruder is) hoopt te winnen,
t doel te bereiken is Ryun
te in februari naar Kansas
ekeerd om te trainen onder
van de man die hem naar
heeft gebracht. Ryun: Tim-
heeft mij per brief en per
ïn gecoached maar ik moet
r met hem kunnen samen-
nis is zich bewust dat de
'ies van Ryun deze winter
doorbanen eigenlijk teleur-
d zijn geweest. Jim heeft
is en downs gehad, maar wij
en dit te verhelpen en hem
in goede vorm te krijgen,
enken dat we de oplossing
|if probleem wel zullen vin-
ommige mensen denken dat
hard traint, maar dat geloof
orig jaar leek de comeback
yun reeds practisch geslaagd
'ij in april de mijl in Kansas
in 3.55.8 liep. Het was de snelste
tijd sinds Kip Chege Keino van
Kenia op 31 aug. 1968 3:55.5 liet
afdrukken.
'De jaren dat ik Jim nu ken zijn
zowel voor hem als voor mij jaren
van hoogspanning geweest', zegt
Timmons, 'i kwil al het mogelijek
doen om hem te helpen het doel te
bereiken dat voor hem belangrijk
is, de gouden medaille. Bij de
training loopt Jim goed, maar nog
te de top toen hij 20 was. Nu, op
24-jarige leeftijd, heeft hij moei
lijkheden. Hij is het soort loper
die persoonlijke aandacht nodig
heeft. Wij zullen het wel klaar
niet in de wedstrijden. Jim bereik-
spelen'.
door Gerrit den Ambtman
AMSTERDAM Het importeren
van de talentvolle Beau Suprime
door de Stichting Aankoop Olym
pische Springpaarden heeft in Ne
derlandse ruiterkringen voor de
nodige verbazing gezorgd: Im
mers: nu al staat vast, dat dit 8-
jarige Britse toppaard niet tijdens
de Olympische Spelen kan uit
komen, omdat hij pas na 1 januari
van dit jaar in Nederlands bezit
is gekomen.
Een tweede pikante bijzonderheid in
deze opmerkelijke transactie is, dat
niet een van de zes (zéér voorlopig)
voor München geselecteerde ruiters,
maar de onervaren rasamateur Leon
Melchior het paard in de komende
tijd gaat berijden.
De Stichting Aankoop Olympische
Springpaarden, een particulier initia
tief van de Amsterdammer Ben Arts,
heeft Beau Suprime onlangs van de
Engelse eigenaar Cecil Williams ge
kocht Genoemd wordt een bedrag van
ruim vier ton. Het paard kwam vorige
maand nog met de Britse ruiter Da
vid Ricketts tijdens Indoor Brabant in
Den Bosch in actie. Sinds die tijd
heeft de stichting, Ben Arts met na
me, diverse pogingen ondernomen om
het paard te kopen. Arts was niet de
enige kandidaat Ook de Italiaanse
Olympische ruiter Graziano Mancinel-
li zou grote belangstelling voor Beau
Suprime hebben getoond. Ricketts
won met dit paard vorig jaar onder
meer de zware Grote Prijs van Tu
rijn. Mancinelli bleek daarna vlot be
reid een bedrag van 300.000 gulden
voor de klasserijke viervoeter neer te
tellen. Williams weigerde toen, hoe
wel David Ricketts' kans op een
plaats in de Britse ruiteréquipe voor
de Spelen gering was. De Nederlandse
stichting heeft dus zeer diep in de
beurs moeten tasten om Beau Supri
me van de steenrijke eigenaar los te
peuteren. Daarom ook werd Leon
Melchior ingeschakeld. Of zoals Ben
Arts stelt: 'Daarom hebben we hem
doorverkocht aan Melchior.'
De Limburgse bouwondernemer Leon
Melchior blijft een zeer opmerkelijke
verschijning in de Nederlandse ruiter
wereld. Al eerder haalde de zuider
ling de nodige klasse in zijn spring-
stal door onder meer Wildfeuer en
Heureka uit Zwitserland naar Maas
tricht te importeren. Melchior blijft
echter een zuivere hobbyist, die nau
welijks tijd bezit om serieus te trai
nen en die in vergelijking met de
gevestigde top in Nederland (Ebben.
Wouters van den Oudenweijer, Brug
man) kwalitatief veel tekort komt.
De aankoop van Beau Suprime lijkt
dan ook een vreemde slag in de lucht.
Temeer, omdat het paard volgens de
internationale reglementen niet in
München mag starten. Het aandeel in
de transactie van het stichtingsbe
stuur is nog niet duidelijk. Aarzelend
verweer van voorzitter Arts: 'Dit zijn
niet de laatste Olympische Spelen. We
blijven als bestuur van de stichting
zoeken. Ik zie het als een persoonlijk
prestige om weer goede springpaarden
in Nederlandse handen te brengen.
Beau Suprime was voor de stichting
te prijzig. Daarom is Melchior voor
een deel eigenaar geworden.'
Doorverkocht of gedeeltelijk eigenaar,
de 'samenwerking' tussen Melchior en
de stichting is niet nieuw. Beau Su-
Anton Ebben
prime is in feite de tweede grote
aankoop, die op deze wijze tot stand
is gekomen. Vorig jaar werd de
schimmel Ceylon op eenzelfde wijze uit
West-Duitsland naar Nederland ge
haald. Sinds het kampioenschap van
Nederland, afgelopen zomer, komt de
Hilversummer Anton Ebben met dit
paard op de concoursen hippique uit.
geen 'fonds-paard'.
Ceylon bezit echter te weinig talent
om als Olympisch paard gekwalifi
ceerd te kunnen worden.
In het bestuur van de 'Stichting Aan
koop Olympische Springpaarden' heeft
naast Ben Arts, die een hoeveelheid
van functies in de hippische wereld
bekleedt, ook Jac. Rijks als vertegen
woordiger van de technische commis
sie van de Nederlandse Hippische
Sportbond in het bestuur van de
stichting zitting. Arts: 'Als we tot
aankoop van een goed paard beslui
ten, vragen we advies aan die techni
sche commissie en aan de federatie
van springruiters.' Arts is niet alleen
chef d'équipe van de Nederlandse
ploeg, parcours-bouwer en organisator
van Jumping Amsterdam, maar óók
voorzitter van de federatie van spring
ruiters.
Hippisch Nederland, opgeschrikt door
de onthutsende uittocht naar vooral
West-Duitsland van goede springpaar
den, besloot vorig jaar in actie te
komen en een rem op die export te
zetten. Van enige coördinatie was
daarbij echter nauwelijks sprake. Er
ontstond een Stichting Aankoop
Olympische Springpaarden, een Ruiter
Olympiade Fonds en sinds kort ls er
ook een fonds waarin de extra heffin
gen van een kwartje voor ieder toe
gangskaartje van de concoursen hippi
que worden gestort. Ook dit laatste
fonds heeft een 'Olympisch' doel.
Al die acties hebben tot nu toe een
redelijk kapitaal opgeleverd. Maar de
kans, dat er in München Nederlandse
springruiters zullen deelnemen, is mi
niem. Naast Beau Suprime zijn deze
maand nog twee bekende paarden in
Nederlands bezit gekomen: de Braban
der Van Opstal heeft Just Jim en
Johnny Walker van de Britse ruiter
Harvey Smith gekocht. Ook deze paar
den zijn echter voor München te laat
Huub Bergmans komt met deze vier
voeters volgende week op het CHI
van Den Haag uit. Nu ls het
voor de verantwoordelijke mensem
binnen de Hippische Sportbond alleen
maar de kunst om de juiste ruiter op
het juiste paard te krijgen.