Willy niet langer De Geest van Eddy Merckx Tafeltennis in kritiek stadium Dure aankopen wekken verbazing im Ryun werkt "ten come-back Drie Olympische ruiterfondsen werken in Nederland langs elkaar iO*UW/KWARTET ZATERDAG 14 APRIL 1972 SPORT T21/K21 5TELBERGEN Geld is in de lepswielrennerij de sleutel tot succes. Wie de bonzen in de [ersport op financieel gebied rs zit, moet daar voor boeten. 's al heet hij Eddy Merckx. De eldkampioen zette eind vorig zijn ploegleider Lamme essens buiten de Malteni-ploeg. ckx en diens manager Jan Buggenhout weigerden bo- iien een financiële eis van de htige Driessens in te willigen, ime zon op wraak. Hij beval iloegleider van de Van Cauter- >aldy-formatie aan Willy De st om in alle wedstrijden uit- tend aan het wiel van Merckx lan hangen. Eddy Merckx had eigen 'kwelgeest'. ssens, die als weinig anderen de ilijkheden van de renners weet te en, had met De Geest een uitste- e keus gedaan. Het kleine manne- it Destelbergen bij Gent kweet uitmuntend van zijn taak. De 25- e De Geest klitte in de Ronde Sardinië voortreffelijk aan het van 's werelds beste wielrenner, oc voelde zich geremd. De per- ijke bewaking door De Geest te het hem uiterst moeilijk om toals in het verleden, het renners- te knechten. Merckx won niet het jaar daarvoor, de omloop op Italiaanse eiland. Het was het deel van de wraak van Dries- In de opening van het Belgische rseizoen de Omloop Het Volk elette Willy De Geest opnieuw >rolongatie van een eerder be- succes. Driessens' strategie zette Merckx en manager Jan van •nhout aan het denken. Merckx an Buggenhout begrepen dat zij ongestraft de eisen van Driessens zich neer konden leggen. de Geest was in dat hele spel s een pion op het schaakbord. >ion, die weerloos over het bord oven kon worden. Ik vond het irikkelijk Merckx te moeten uwen. Je krijgt niet dikwijls van Ujke opdrachten, maar als je leider zegt dat je het moet doen, niet weigeren. Hij heeft lm- de macht in handen. Het was on een financiële kwestie tussen cx en Driessens. Ik stond daar- D. Maar ik werd wel ongewild dat spel betrokken. Een derge- ontwikkeling heeft maar weinig port te maken.' Merckx heeft zich van dat scha- n uiterlijk althans weinig aange- en. 'Driessens dacht zeker dat □c kwaad zou worden. Eddy op geen enkele wijze laten mer- dat hij het vervelend vond. Hij mij nooit wat gezegd.' ;actie kwam van de zijde van de ngrijke supportersschare van de dkampioen. De Geest werd uitge- I en hij kreeg dreigbrieven in de ■Dat waren uiteraard brieven r afzender. Er werd gescholden werd uitgemaakt voor alles wat was. De dreigementen waren niet mals. Er werd gesteld dat en ongeluk zou overkomen wan- Ik door zou gaan met het soha- van Merckx. Werkelijk bang l niet geweest. Maar ik was toch i duidelijk dat het duo Merckx- ïuggenhout tot een akkoord is blij dat Driessens mij na de op Het Volk verzekerde dat ik kx niet langer hoefde te schadu- nen met Driessens. De Geest: ine is een zeer machtig man in ielrennerij. Hij heeft meegewerkt de totstandkoming van verschil- andere formaties. Die wilde hij inzetten in de strijd tegen Maar dat lukte niet te best. unt als ploegleiders wel akkoord [tussen Driessens en Vanvaeren- van Rokado was er een over- omst, red.), maar de sponsors ei- uccessen van hun eigen vertegen- ligers. Dat gaat niet zo gemakke- n Parijs-Nice kreeg ik zekerheid )riessens en Merckx tot een ak- waren gekomen. Na de laatste waarin Poulidor Merckx voor- eefde, was Lomme erg begaan de nederlaag van Merckx. Het erop alsof hij in tranen zou Willy de Geest in karakteristieke positie, aan het wiel van Eddy Merckx. door Joop Holthausen uitbarsten. Toen was het voor mij duidelijk dat het geschil was bijge legd.' Willy de Geest bleef ook nadien de aandacht van de wielersupporters opeisen. Het schaduwen van Merckx had tot gevolg gehad, dat hij 'kort' eindigde in de Ronde van Sardinië (6de) en in de Omloop Het Volk (4de). In Parijs-Nice bewees Willy de Geest dat hij ook zelfstandig een goede koers kan rijden. Hij eindigde op de achtste plaats. 'Ik hoef in onze formatie geen knechtendiensten meer te verrichten. Nadat ik ontslagen was van mijn taak als schaduw van Merckx mocht ik van Driessens steeds mijn eigen kans rijden'. In het verle den is Willy de Geest steeds de persoonlijke bewaker van George Pin- tens geweest. 'Hij was de man, die ik steeds moest helpen, uit de* wind moest zetten en die ik de heuvels op moest helpen. Dat vind ik niet erg, want dat is het werk van een knecht. Maar ik verwacht dan wel dat ik een stukje waardering krijg voor dat werk. En dat is er bij Pintens nooit bij geweest. Hij zag je niet staan na de koers. Daarom ben ik blij dat ik van Driessens hem niet meer hoef te steunen. Hoewel ik het onbegrijpelijk vind dat nog steeds het grootste deel van de ploeg knechtendiensten moet verrichten voor een man, die het dit seizoen nog steeds niet heeft kunnen waarmaken.' Pintens is dit seizoen nog nauwelijks op de voorgrond getreden. Een hard nekkige spierblessure, opgelopen in Parijs-Nice, heeft Pintens teruggewor pen in het leger der middelmatigen. Vanvaerenbergh, de man die vorig jaar ploegleider was van Pintens, be schermde hem steeds. De Geest: 'Lom- me zegt dat hij in het verleden te PARIJS Rini Wagtmans. kopman van de Nederlandse formatie van Kees Pellenaars, heeft zijn training hervat. Wagtmans, die naar aanlei ding van buikklachten een onderzoek heeft ondergaan op de gal en de dikke darm, heeft van zijn geneeshe ren toestemming gekregen weer te fietsen. Wagtmans hoopt zijn rentree te maken in het wedstrijdgebeuren In de Belgische klassieker Luik-Bastena ken-Luik. Joop Zoetemelk, de kopman van de Flandria-equlpe, die wegens buikgriep niet startte in Gent-Wevelgem, start morgen wel in Parijs-Roubaix. veel in de watten werd gelegd. Dit seizoen heeft hij zijn dure contract nog niet in prestaties kunnen verzil veren. Dat vreet aan hem. Maar hij moet dat niet op zijn ploegmakkers bot vieren. Hij kan het niet hebben dat ik nu zo'n uitstekend voorseizoen maak. Want na mijn achtste plaats in Parijs-Nice, werd ik nog vierde in de Omloop van Vlaanderen. Weet je wat ploegmakker Pintens zei, nadat ik de trui had veroverd in de Ronde van België? 'Je hoeft niet mooi te zijn om geluk te hebben.' Dat was zijn felici tatie.' De mogelijkheid bestaat dat Pintens na dit seizoen een contract zal teke nen bij Rokado. Vanvaerenbergh wil zo spoedig mogelijk zijn oude troef weer onder zich hebben. De Geest: 'Ik weet zeker dat ik hem niet zal volgen. Ik ga nu al niet graag met hem naar buitenlandse wedstrijden. Want het valt niet mee met iemand aan tafel te moeten zitten, met wie je niet op kunt schieten. Ik hoef hem nu ook niet meer zo blindelings te gehoorza men. Onlangs had hij een kwestie met Verbeeck. Toen kreeg ik als opdracht Verbeeck te schaduwen.' Willy de Geest schrijft zijn steil om hooglopende prestatiecurve voorname lijk toe aan zijn betere begeleiding. 'Ik verzorg mij veel beter van vroe ger. En in dokter Luc van de Caveye heb ik een goede medische begeleider. Die vertelt mij precies wat ik moet doen en laten. Dit seizoen heb ik mij beter voorbereid omdat ik eindelijk wel eens wat meer wilde verdienen. De opofferingen, die je je voor deze sport moet getroosten, zijn grenzeloos. Daar wil je ook goed voor betaald worden. De prestaties, die ik tot nu toe heb geleverd, hebben in ieder geval al tot gevolg gehad dat ik opslag heb gekregen. Ik hoop dat voor mij nu eindelijk de grote tijd gaat komen.' ROTTERDAM Het is een wat sarcastisch grapje, dat de laatste maanden in kritische tafeltenniskringen de ronde doet over de voorbereiding van de nationale ploeg voor de Europese kampioenschappen, die vandaag in Rotterdam be ginnen: 'Tegenover elke halve dag dat men in de strijd is, staat één hele trainingsweek'. Ofwel: waarom eigenlijk die unieke voorbereiding op het NSF- als men toch kansloos is voor welke eervolle positie dan ook, zowel in het team- als in het persoonlijk toernooi? Dit laatste is zonder meer een feit. Hoewel het peil bij de dames zo wel als bij de heren de laaste jaren wel iets is gestegen, is een positie in de eerste kategorie van de landenwedstrijden een utopie. Bij de persoonlijke wedstrijden mag slechts gehóópt worden op een individueel succesje. Een plaats bij de eerste acht, om maar wat te noemen, zou een geweldige prestatie betekenen, maar is niet te verwachten. Zelfs de verrichting van Bert van der Helm tijdens het Europese titeltoernooi in Moskou hij bereikte de achtste finales via een overwinning op de geduch te Brit Chester Barnes lijkt niet voor evenaring vatbaar. In dit licht bezien mag de uit spraak, dat de Oranje-spelers na twee keer een halve dag tafelten nissen zijn uitgeschakeld voor alle ereplaatsen niet als uitsluitend 'ne gatief terzijde worden geschoven. Het is een realiteit voor al dege nen, die de internationale ontwik kelingen nauwgezet volgen. Niet alleen Nederland gaat de zaken steeds 'professioneler1 aanpakken, ook weinig betekenende naties als Griekenland en Luxemburg zien in de tafeltennissport een middel om zich waar te maken. Elke zichzelf respecterende bond heeft voor een langdurige trai ningsstage gezorgd. Frankrijk bij voorbeeld, tegenstander van het Nederlandse herenteam, is drie we ken of langer bijeen geweest Een uitzondering hierop vormt België. Onze zuiderburen verwaarlozen el ke vorm van gedegen aanpak en zullen er binnenkort de wrange vruchten van plukken. Ze zullen binnen enkele jaren terugvallen naar de laagste Europese regionen, een ontwikkeling overigens waar voor de huidige 'oude' cracks Nor- bert van der Walle en Frans Lanckman al jaren waarschuwen. De Nederlandse tafeltennisbond, zeg maar: sportcommissievoorzltter Henk van Distel, heeft vijf jaar geleden net op tijd ingegrepen. Mede doordat de NTTB de taak op zich had genomen om in 1972 de Europese kampioenschappen te or ganiseren een evenement waar op het ontvangende land toch goed voor de dag moet komen werd een full-time trainer/coach, de Joe goslaaf Dusan Tigerman, in dienst genomen. Er werd rigoreus het mes in de trainingsopzet gezet. Maar ondanks de 'Tigerman-impul- sen' maakte de top maar weinig vorderingen. Het eerste jaar, dat de nieuwe bondstrainer werkzaam was, degradeerde het nationale team met 'n frustrerende vaart uit de eerste divisie van de Europese competitie. In de jaren erna moest de ploeg steeds met een beschei den positie in de tweede divisie genoegen nemen. Dit seizoen heeft 't nationale team zich vijf wedstrijden lang ver dienstelijk geweerd. Maar na de overwinningen op Ierland, Schot- Dusan Tigerman land, Griekenland, Zwitserland en België was er de niet onver wachte koude douche tegen Oostenrijk in Wenen (5-2-verlies). Oranje was op zijn plaats gezet, een goede Europese middenmoter, meer niet De oorzaak voor het blijven steken in de grauwe middenmoot is niet moeilijk te vinden. Tafeltennissers in Nederland kunnen, een enke le uitzondering daargelaten, dood eenvoudig niet genoeg uren ma ken. In de landen die de dienst uitmaken (Oostblok, Zweden, West-Duitsland) en een aantal net daaronder zittende naties worden de spelers in staat gesteld vele uren per dag aan tafeltennis te besteden. Nederland biedt die mo gelijkheden niet De NTTB is niet bij machte meer financiële midde len dan voorheen in de topsport te pompen. Financiële injecties zijn niettemin noodzakelijk om talen ten die opleiding te geven, die broodnodig is om aansluiting bij de Internationale top te verkrijgen. Voor een armlastig bond je met 20.000 leden een begrijpelijke zaak. Met de huidige situatie is het plafond bereikt Het NTTB-hoofd- bestuur speculeert op een aanzien lijke ledentoename door de propa ganda die de Europese kampioen schappen met zich meebrengt Aan gezien de tafeltennisbond over een gebrekkig propaganda-apparaat be schikt en omdat de verrichtingen van de Nederlanders in Rotterdam ook niet tot de verbeelding zullen spreken, is een spectaculaire leden toename niet te verwachten. In de eerstvolgende jaren zal er daarom beslist niet veel méér aandacht aan de topsport kunnen worden be steed, althans niet vanuit het bondsbestuur. De beschuldigende vinger wordt vaak gericht op Dusan Tigerman. Deels terecht De Joegoslaaf, zich niet realiserend dat hij in een voor topsport ongeschikte omge ving terecht was gekomen, wekte destijds valse verwachtingen met uitspraken als: 'Ik hoop met Ne derland op het niveau van de Joe- drie jaar bijgetekend goslaven te komen.' Velen hebben zich hierop blind gestaard. Toen klinkende successen uitbleven, was de teleurstelling des te groter. Zijn vrij zachte houding ten opzichte van de kernploeg en zijn zwakke coach-eigenschappen maakten hem tot middelpunt van de kritiek. Maar ondanks alle kritiek, die hij de laaste jaren te verduren heeft gekregen, heeft de NTTB-bonds- trainer het aangedurfd zijn hand tekening te plaatsen onder een nieuw, driejarig, contract. 'Ik wil mijn werk niet voortijdig beëindi gen,' was zijn motivering. Dusan Tigerman heeft hier te lande baan brekend werk verricht. Hij is een van Europa's meest gewaardeerde experts van de tafeltennis-technlek en dat is ook duidelijk te merken. Er komen steeds meer jeugdige talenten op, die vaardig het moder ne aanvalsspel beheersen. Wanneer zij echter niet de kans krijgen hun talenten via langdurige trainingen en tijdens talrijke internationale wedstrijden te ontplooien, is de kans vrijwel uitgesloten, dat er binnen afzienbare tijd een door braak naar de top verwacht mag worden. Talent alleen is niet meer voldoende. Van een andere kant daagt echter hulp op: het zakenleven gaat steeds meer de commerciële aan trekkelijkheid van topsport inzien. Mits goed georganiseerd een toe te juichen ontwikkeling. Deltalloyd is begonnen met een semi-prof (Bert Schoofs) en een tafeltcnnisschool voor piepjonge spelertjes. Er lig gen in de toekomst ongetwijfeld nog meer Initiatieven op dit ge bied verborgen. Het lijkt nog de enige reddingsboei waaraan de Ne derlandse tafeltennisbond zich kan vastklampen. De tafeltennis sport is in een kritiek stadium geraakt, waarin het moeilijk zal zijn top prestaties te leveren, maar om een gezonde toekomst veilig te stellen is het bittere noodzaak dat binnen niet al te lange tijd Juist die topprestaties worden geleverd. Waarmee de vicieuze cirkel zich sluit. ENCE, KANSAS (AP) n die de atleet Jim Ryun het ent, is overtuigd van diens ack. Bob Txmmons van de titeit van Kansas, die negen mg dan weer wel en dan liet de coach van Ryun is t, bezweert dat het tussen R de wereldrecordhouder op jt en de 1500 meter weer ial voor elkaar is. is Jim in orde. Ik denk dat tr naar de top zal klimmen, eft alleen twee of drie wed- R nodig waarin hij erg goed e dag komt om zijn zelfver- n te stimuleren', zegt Tim- zelf heeft niet veel te zeg- war de man die in 1967 het record op de mijl op 3:51,1 werkt fanatiek aan de reiding voor de Spelen in en, waar hij de 1.500 meter ip hij met 3.31.1 wereldre- ruder is) hoopt te winnen, t doel te bereiken is Ryun te in februari naar Kansas ekeerd om te trainen onder van de man die hem naar heeft gebracht. Ryun: Tim- heeft mij per brief en per ïn gecoached maar ik moet r met hem kunnen samen- nis is zich bewust dat de 'ies van Ryun deze winter doorbanen eigenlijk teleur- d zijn geweest. Jim heeft is en downs gehad, maar wij en dit te verhelpen en hem in goede vorm te krijgen, enken dat we de oplossing |if probleem wel zullen vin- ommige mensen denken dat hard traint, maar dat geloof orig jaar leek de comeback yun reeds practisch geslaagd 'ij in april de mijl in Kansas in 3.55.8 liep. Het was de snelste tijd sinds Kip Chege Keino van Kenia op 31 aug. 1968 3:55.5 liet afdrukken. 'De jaren dat ik Jim nu ken zijn zowel voor hem als voor mij jaren van hoogspanning geweest', zegt Timmons, 'i kwil al het mogelijek doen om hem te helpen het doel te bereiken dat voor hem belangrijk is, de gouden medaille. Bij de training loopt Jim goed, maar nog te de top toen hij 20 was. Nu, op 24-jarige leeftijd, heeft hij moei lijkheden. Hij is het soort loper die persoonlijke aandacht nodig heeft. Wij zullen het wel klaar niet in de wedstrijden. Jim bereik- spelen'. door Gerrit den Ambtman AMSTERDAM Het importeren van de talentvolle Beau Suprime door de Stichting Aankoop Olym pische Springpaarden heeft in Ne derlandse ruiterkringen voor de nodige verbazing gezorgd: Im mers: nu al staat vast, dat dit 8- jarige Britse toppaard niet tijdens de Olympische Spelen kan uit komen, omdat hij pas na 1 januari van dit jaar in Nederlands bezit is gekomen. Een tweede pikante bijzonderheid in deze opmerkelijke transactie is, dat niet een van de zes (zéér voorlopig) voor München geselecteerde ruiters, maar de onervaren rasamateur Leon Melchior het paard in de komende tijd gaat berijden. De Stichting Aankoop Olympische Springpaarden, een particulier initia tief van de Amsterdammer Ben Arts, heeft Beau Suprime onlangs van de Engelse eigenaar Cecil Williams ge kocht Genoemd wordt een bedrag van ruim vier ton. Het paard kwam vorige maand nog met de Britse ruiter Da vid Ricketts tijdens Indoor Brabant in Den Bosch in actie. Sinds die tijd heeft de stichting, Ben Arts met na me, diverse pogingen ondernomen om het paard te kopen. Arts was niet de enige kandidaat Ook de Italiaanse Olympische ruiter Graziano Mancinel- li zou grote belangstelling voor Beau Suprime hebben getoond. Ricketts won met dit paard vorig jaar onder meer de zware Grote Prijs van Tu rijn. Mancinelli bleek daarna vlot be reid een bedrag van 300.000 gulden voor de klasserijke viervoeter neer te tellen. Williams weigerde toen, hoe wel David Ricketts' kans op een plaats in de Britse ruiteréquipe voor de Spelen gering was. De Nederlandse stichting heeft dus zeer diep in de beurs moeten tasten om Beau Supri me van de steenrijke eigenaar los te peuteren. Daarom ook werd Leon Melchior ingeschakeld. Of zoals Ben Arts stelt: 'Daarom hebben we hem doorverkocht aan Melchior.' De Limburgse bouwondernemer Leon Melchior blijft een zeer opmerkelijke verschijning in de Nederlandse ruiter wereld. Al eerder haalde de zuider ling de nodige klasse in zijn spring- stal door onder meer Wildfeuer en Heureka uit Zwitserland naar Maas tricht te importeren. Melchior blijft echter een zuivere hobbyist, die nau welijks tijd bezit om serieus te trai nen en die in vergelijking met de gevestigde top in Nederland (Ebben. Wouters van den Oudenweijer, Brug man) kwalitatief veel tekort komt. De aankoop van Beau Suprime lijkt dan ook een vreemde slag in de lucht. Temeer, omdat het paard volgens de internationale reglementen niet in München mag starten. Het aandeel in de transactie van het stichtingsbe stuur is nog niet duidelijk. Aarzelend verweer van voorzitter Arts: 'Dit zijn niet de laatste Olympische Spelen. We blijven als bestuur van de stichting zoeken. Ik zie het als een persoonlijk prestige om weer goede springpaarden in Nederlandse handen te brengen. Beau Suprime was voor de stichting te prijzig. Daarom is Melchior voor een deel eigenaar geworden.' Doorverkocht of gedeeltelijk eigenaar, de 'samenwerking' tussen Melchior en de stichting is niet nieuw. Beau Su- Anton Ebben prime is in feite de tweede grote aankoop, die op deze wijze tot stand is gekomen. Vorig jaar werd de schimmel Ceylon op eenzelfde wijze uit West-Duitsland naar Nederland ge haald. Sinds het kampioenschap van Nederland, afgelopen zomer, komt de Hilversummer Anton Ebben met dit paard op de concoursen hippique uit. geen 'fonds-paard'. Ceylon bezit echter te weinig talent om als Olympisch paard gekwalifi ceerd te kunnen worden. In het bestuur van de 'Stichting Aan koop Olympische Springpaarden' heeft naast Ben Arts, die een hoeveelheid van functies in de hippische wereld bekleedt, ook Jac. Rijks als vertegen woordiger van de technische commis sie van de Nederlandse Hippische Sportbond in het bestuur van de stichting zitting. Arts: 'Als we tot aankoop van een goed paard beslui ten, vragen we advies aan die techni sche commissie en aan de federatie van springruiters.' Arts is niet alleen chef d'équipe van de Nederlandse ploeg, parcours-bouwer en organisator van Jumping Amsterdam, maar óók voorzitter van de federatie van spring ruiters. Hippisch Nederland, opgeschrikt door de onthutsende uittocht naar vooral West-Duitsland van goede springpaar den, besloot vorig jaar in actie te komen en een rem op die export te zetten. Van enige coördinatie was daarbij echter nauwelijks sprake. Er ontstond een Stichting Aankoop Olympische Springpaarden, een Ruiter Olympiade Fonds en sinds kort ls er ook een fonds waarin de extra heffin gen van een kwartje voor ieder toe gangskaartje van de concoursen hippi que worden gestort. Ook dit laatste fonds heeft een 'Olympisch' doel. Al die acties hebben tot nu toe een redelijk kapitaal opgeleverd. Maar de kans, dat er in München Nederlandse springruiters zullen deelnemen, is mi niem. Naast Beau Suprime zijn deze maand nog twee bekende paarden in Nederlands bezit gekomen: de Braban der Van Opstal heeft Just Jim en Johnny Walker van de Britse ruiter Harvey Smith gekocht. Ook deze paar den zijn echter voor München te laat Huub Bergmans komt met deze vier voeters volgende week op het CHI van Den Haag uit. Nu ls het voor de verantwoordelijke mensem binnen de Hippische Sportbond alleen maar de kunst om de juiste ruiter op het juiste paard te krijgen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1972 | | pagina 21