Voor mannen
en vrouwen
gelijk loon?
dichtbij
Onzekerheid over de
Waddenzee houdt aan
J2
Skol spreekt uw taaL
i'/ /oorlichting
Vrouwenemancipatie en bank
w
ROUW/KWARTET ZATERDAG 8 APRIL 1972
1II.\.\K.M \.\l> 15 K7
iard?^ct Voorlichtingsbureau Farmaceuti-
1 a) che Industrie heeft zich deze week bar
'mo M' gemaa^t avcr het herkenbaar
'jo leveren van geneesmiddelen. Uit de
rspei vervloed van argumenten die daarbij
lul! fordt geproduceerd, valt nauwelijks af
5 leiden dat hierover al volstrekte
enstemmigheid bestaat tussen Neder
igs' artsen ea aPothehers, die onlangs
ui ebben afgesproken, dat op de verpak-
vwsf ing duidelijk moet staan wat er in zit
uz- n hoeveel.
d> j^aar daarmee is voor de farmaceuti-
serbe che industrie de kous lang niet af. Zij
5(0U incn geneesmtcioeien pas «erkenbaar,
i7.i 'anneer die worden afgeleverd in de
15 toiginele detailverpakking van de fa-
S3 De apotheek zou dan de vrijheid
a ka loeten krijgen, op basis van bet recept
an een arts, aan de patiënt detailver-
lakkingen af te leveren 'die qua aantal
ister o dicht mogelijk bij de voorgeschre-
en hoeveelheid liggen'.
4 i5?P het ogenblik haalt de apotheker het
ma^oorgeschreven aantal tabletten (of wat
e s an ook) uit een grote pot, en levert
iren af een wit kartonnen doosje,
sgr.j waarop dus tegenwoordig moet staan
'at er in zit.
wooiïeze procedure noemt het voorlich-
o™ ngscentrum weinig efficient, onnodig
ostbaar en ietwat ambachtelijk. Dat
ebeurt in een lijvig perscommuniqué,
edoeld als tegenwicht omdat in de
'ukn rakpers artsen en apothekers niet alle-
iaal even enthousiast waren over het
leurige-doosjesoffensief.
act )at communiqué draagt een merk-
20.i vaardig verward en emotioneel ka-
,s23; akter. De simpele mededeling dat het
:sstüompakken van geneesmiddelen onno-
senjjig kostbaar is, staat lijnrecht tegeno-
rer de opmerking van een der minder
nthousiaste artsen, zonder er echter
p in te gaan. Geneesmiddelen uit de
rote pot, sch eef hoofdredacteur Bol
214 n Medisch Contact, zijn twaalf tot
'ijfendertig pet. goedkoper. Wat is nu
30 j innodig kostbaar, vragen wij ons af.
ig 1 )ver kostbaar gesproken, fleurige
ngsJ loosjes waarvan de inhoud 'qua aantal
o dicht mogelijk bij de voorgeschre
ven hoeveelheid ligt' zullen samen na-
y/ uurlijk nooit minder mogen bevatten
iiï op het recept staat. Dat zou de
iim.jgenezing Yan de patiënt kunnen scha-
Jden. Méér inhoud schaadt alleen zijn
lortemonnee; het verhoogt wel de om-
iet van de fabrikant.
/verMaar dit is een schijnprobleem, leert
verI >ns het voorlichtingscentrum. 'De f ar
naceutische industrie stemt de kleinste
verpakking als regel af op de hoeveel-
heid die overeenkomt met een stan-
.15 laardtherapie, met een normale behan-
delingsduur'. Als de arts iets anders
voorschrijft, is dat meestal eigenwijzig-
leid van hem. In hetzelfde stuk wordt
and{in een ander verband) verontwaardigd
ij ontkend dat de farmaceutische indus-
e hj trie op de stoel van de behandelende
geneesheer zou willen gaan zitten.
s> De groep van weinig enthousiasten,
gj[j aldus het voorlichtingscentrum, 'pleit
t ci voor aflevering zonder de naam van de
voi producent of importeur waar men zich
ere^in geval van klachten mee in verbin
ding zou kunnen stellen, zonder de
merknaam van het geneesmiddel, maar
slechts voorzien van een voor de leek
nietszeggende stofaanduiding'.
Dit raakt kant noch wal. Wie klachten
heeft over de werking van een genees
middel, gaat niet naar de fabrikant,
9 „f maar op de snelst mogelijke manier
i"j(naar de dokter. Wie tussen de pillen
■ndj muizekeutels vindt, gaat ermee terug
'90 naar de apotheker. Die weet verder de
uz j weg wel. En het aantal leken voor wie
de merknaam minder nietszeggend is
dan de stofaanduiding lijkt ons uiterst
ri gering: het zijn allebei gewoon moeilij-
5n«ke woorden.
'dd Toch komt hier een aap uit de mouw.
Het fleurige-doosjesoffensief is niet in
3 de laatste plaats een onderdeel van de
oude strijd tussen de 'specialité' en het
merkloze geneesmiddel dat alleen maar
met de stofnaam kan worden aange
duid en nogal wat goedkoper is.
'Een stofaanduiding kan niet zonder
meer in de plaats treden van een
merknaam', leert ons het voorlichtings
centrum, 'want een gelijke chemische
samenstelling garandeert niet automa
tisch een gelijke werkzaamheid'. Dat is
waar. 'De huidige stand van de weten
schap wijst uit dat de gelijkwaardigheid
van geneesmiddelen nooit zomaar mag
worden aangenomen, maar eerst met
deugdelijk klinisch bewijsmateriaal
moet worden aangetoond'. Dat is half
waar.
Dat draait namelijk tussen de regels
door de bewijstlast om. Het komt ons
voor dat de fabrikant die een merkge
neesmiddel duur wil verkopen, omdat
het in de door hem uitgekiende vorm
beter werkt, dat dan zelf maar moet
bewijzen.
En dat graag met zindelijker argumen
ten dan directeur Ponfoort van het
Voorlichtingscentrum deze week in een
vraaggesprek voor de radio produceer
de. Hij bracht de goede smaak op, te
spreken van 'imitatiegeneesmiddelen',
waarbij alle garanties zouden ontbre-
ken. Hij sprak van het risico dat er
slachtoffers vallen, en noemde als
voorbeeld de digoxine-affaire, een wei-
11 nig collegiale geste tegenover het pro-
duktiebedrijf van de Onderlinge Phar-
J maceutische Groothandel. Dat de daar
rrtj destijds gemaakte vergissing niet zou
kunnen voorkomen bij de produktie
J van 'merkgeneesmiddelen', wil er bij
ons niet in.
Boersma wil verdrag inhoud
geven, VNO ziet nog bezwaren
door Cisca Dresselhuys
DEN HAAG Op 16 junj van dit jaar treedt een verdrag in werking,
waarvan heel wat mensen zullen denken dat het een volstrekt over
bodige en ouderwetse overeenkomst is. Het gaat hier namelijk om
het verdrag nummer 100 van het Internationale Arbeids Organisatie,
dat de gelijke betaling van man en vrouw regelt.
Wie mocht denken, dat dit verdrag
eigenlijk als mosterd na de maaltijd
komt, aangezien alle vrouwen al de
zelfde betaling krijgen, wanneer zij
hetzelfde werk doen als hun mannelij
ke collega's, heeft het helaas
mis. Ook in ons land zijn nog ver
scheidene bedrijfstakken, waar de
vrouw veel slechter betaald wordt dan
de man, ook al doet zij hetzelfde
(ADVERTENTIE)
JAAR
12 jaar ls er p.
éénmaal in de 1
in de wereld een floriade
en die is er nu van
30 maart tot 1 oktober
in Amsterdam 1972 op 70 ha.
parken, tuinen, paviljoens
werk. Meest sprekende voorbeelden
hiervan zijn de confectie- en de tex
tielindustrie, waar de vrouw gemid
deld 85 en 88,5 pet. verdient van het
'mannelijke' loon.
Ook ai treedt er in juni nu een
verdrag in werking, waarin bepaald is
dat man en vrouw gelijke betaling
dienen te krijgen voor gelijke arbeid,
toch moet men niet denken, dat hier
mee het einde van alle discriminatie
bereikt is. Zo'n verdrag heeft name
lijk, hoeveel landen het ook goedwil
lend ondertekend hebben, maar be
perkte waarde. Het is een soort aan
beveling, maar het heeft geen enkele
wettelijke kracht. Wanneer een be
drijf zich dus niet aan dit verdrag
wenst te houden, gebeurt er niets.
Minister Boersma van Sociale Zaken
wil nu voorkomen dat dit verdrag
alleen maar een dode letter wordt,
waar niemand zich tenslotte aan hoeft
te houden. Hij is van mening, dat er
op de een of andere manier garanties
moeten worden geschapen, dat dit
verdrag ook werkelijk nageleefd
wordt en dat de vrouwen, wanneer
het niet gebeurt, het recht hebben
een klacht in te dienen. De minister
heeft hierover advies gevraagd aan de
Sociaal Economische Raad. In zijn
brief aan de SER stelt hij dat het
zijns inziens gewenst is, dat alle indi
viduele werkneemsters of ze nu wel
of niet aan de cao gebonden zijn.
Minister Boersma: Klaagrecht voor vrouwen overwogen
aanspraak krijgen op gelijke beloning.
De minister denkt hierbij aan de
mogelijkheid, dat de vrouwen, die
merken tóch nog het slachtoffer te
zijn van ongelijke betaling, naar de
rechter stappen, om daar een binden
de uitspraak over de salariëring te
krijgen.
Tégen
Al direct blijkt de minister hier een
tegenstander te krijgen in het Ver
bond van Nederlandse Ondernemin
gen. die van mening is, dat het be
drijfsleven niet wettelijk verplicht
Regering wil behoud niet garanderen
door Willem Breedveld
DEN HAAG Zo langzamer
hand zal iedereen het er wel
over eens zijn, dat ons land met
de Waddenzee een onvervang
baar stuk natuurschoon bezit
van internationale betekenis. De
grote vraag is nu of dat zo zal
blijven. Een vraag waarop een
groeiend legertje actiegroepen,
biologen, zoölogen, natuurlief
hebbers maar ook de beroeps-
en sportvissers een bevestigend
antwoord eisen. Vooralsnog ziet
het er echter niet naar uit dat
de regering hen met een duide
lijk antwoord tegemoet zal ko
men.
De onthutsende waarheid is, dat de
regering op dit moment geen enkele
garantie kan of wil geven dat de
Waddenzee behouden zal blijven.
Voor het geven van zo'n antwoord is
een samenhangende visie nodig op
het beheer en het behoud van de
Waddenzee. Zoals de kaarten er nu
voorliggen betekent dit dat het be
leid van zeven departementen, een
twintigtal gemeenten en drie provin
cies, die allemaal wel iets te maken
hebben met het beheer van de Wad
denzee, op elkaar afgestemd moeten
worden.
De aanwijzing van de Waddenzee tot
staatsnatuurmonument of de creatie
van een specifiek beheerslichaam
voor de Waddenzee lijkt een goede
oplossing te'zijn, maar bij de rege
ring bestaan hiervoor 'geen concrete
plannen', liet minister Langman
(economische zaken) de kamer deze
week weten.
Hij liet ook weten dat er op dit
moment althans geen enkele garan
tie is te geven dat de Waddenzee
behouden kan blijven. De aanwij
zing van de Waddenzee tot staatsna
tuurmonument, dat op grond van de
natuurbeschermingswet een dergelij
ke waarborg van de staat eist, zou
daarom niet mogelijk zijn.
De regering lijkt hiermee de koers
van de afgelopen jaren te bestendi
gen, namelijk het zich er toe te
beperken incidentele maatregelen te
treffen, als dat nodig ds en verder
de zaak zoveel mogelijk op zijn be
loop te laten. Dit beleid kwam onder
meer tot uitdrukking toen inpolde
ringsplannen van de Waddenzee (het
Balgzandproject tussen Wieringen
en Texel, een dam naar Ameland en
men. Oud-minister Bakker (verkeer
en waterstaat) besloot toen de Wad
denzeecommissie in te stellen die
tot taak kreeg 'de principiële moge
lijkheden van de inpoldering van de
Waddenzee na te gaan en de aan
dergelijke inpolderingen verbonden
vóór- en nadelen te bestuderen en
aan de regering terzake een advies
uit te brengen.
Nu, twee jaar na oprichting van de
commissie en een half jaar voor het
eindrapport te verwachten is, staat
het ook voor de commissie
wel vast dat van inpoldering van de
Waddenzee geen sprake kan zijn.
Het accent is daarentegen veel meer
komen te liggen op de milieuproble
men. De Groningse smeerpijp, het
Rijnwater dat langs de kust in de
Waddenzee terecht komt en de olie
boringen bergen grote gevaren in
zich. Maar ook de wijze waarop de
recreatie zich op de waddeneilanden
ontwikkelt vormt een niet te onder
schatten probleem. Ook voor deze
problemen geldt dat de overheid op
dezelfde incidentele wijze te werk
gaat. Het beleid wordt dan boven
dien nog bepaald door enkele tien
tallen overheidsinstanties.
Samenhangende visie
In steeds breder kring wordt er
daarom op aangedrongen een samen
hangende visie te ontwikkelen en de
Waddenzeecommissie zich daarmee
bezig te laten houden, in plaats van
met inpolderingsplannen die ook
blijkens het regeerakkoord een ach
terhaalde zaak vormen. Hoewel, he
lemaal vanzelfsprekend is dit niet.
Zo produceert de Rijksdienst IJssel-
meerpolders nog regelmatig inrich
tingsplannen voor stukken in te pol
deren Waddenzee.
Iets van de irritatie over het uitblij
ven van een samenhangend beleid
over de Waddenzee klonk enkele
weken geleden ook door de Eerste
Kamer. Minister Udink kon toen
slechts meedelen erop te zullen aan
dringen dat de comissie zo spoedig
mogelijk haar eindrapport zal indie
nen.
Beheerslichaam
Ten aanzien van een samenhangend
beleid voor de Waddenzee is een
tweetal visies ontvouwd. Een, die
van de Landelijke Vereniging tot
Behoud van de Waddenzee, bepleit
een specifiek beheerslichaam dat ge
stalte zou moeten krijgen door een
Waddenwet. Met Denemarken en
Duitsland zou contact opgenomen
moeten worden om het gehele wad
tot aan Denemarken te behouden.
De contact-commissie voor natuur
en landschapsbescherming gaat er
echter van uit dat een nieuwe wet
te lang op zich zal laten wachten.
De bestaande wetgeving biedt vol
gens deze commissie genoeg waar
borgen om de Waddenzee te behou
den en te beheren; de natuürbe-
schermingswet, de wet op de ruimte
lijke ordening, de wetten op de
milieuverontreiniging en de wet op
de gemeenschappelijke regelingen.
De regering zou in een nota moeten
aangeven hoe zij denkt haar beleid
te voeren.
Incidenteel
De moeilijkheid voor zo'n samen
hangende visie is dat de verschillen
de departementen dan een stukje
van hun competentie kwijt zullen
raken. Rijkswaterstaat wordt met
zijn beheer van dijken en dergelijke
afhankelijker, Economische Zaken
kan dan niet zonder meer concessies
voor olieboringen afgeven, CRM is
niet vrij meer in haar recreatiegebied
en Binnenlandse Zaken zou wellicht
een aantal grenswijzigingen moeten
doorvoeren, of gewesten moeten vor
men die tegen haar beleid indrui
sen. Kortom: een competentiekwes
tie, waarover het laatste woord nog
niet gezegd zal zijn en die wellicht
een competentiestrijd zal blijven
omdat geen van de ministers de
knoop zal willen of kunnen doorhak
ken.
Eenzijdig
(ADVERTENTIE)
■faite*11'
hoeft alleen maar een rekening te
openen bij de bank en dan kan ze
direct al «ij/ gulden krijgen. Voor dat
geld kan ze dan weer een verrassing
spakket kopen (zoals de grote kruide
niers al jaren bij aankoop van een
bepaald bedrag aanbieden) en daar
worden alle problemen die die vroti-
wen, zelfs als ze zo zelfstandig zijn
dat ze een eigen rekening kunnen
openen (en dat is niet mis) op sierlij
ke wijze opgelost. Die vrouwen krij
gen een soort plastic doos, waarin een
superhandig kasboekje zit, een bood
schappenlijstje met van die plastic
dopjes die verschoven kunnen worden
en een boekiverk waarin al die eigen
schappen die en vrouw dus volgens
de AMRO zou moeten hebben, uit de
doeken gedaan worden. Het boekwerk
in stevige kaft is verlucht met allerlei
foto's van mooie vrouwen in de jeugd
van hun leven. Alles wat een vrouw
zoal bezighoudt (sieraden, gasten, ge
zin, mode, uiterlijk, huis, vrije tijd en
maatschappij) wordt in dat boek be
sproken.
Vrouwenemancipatie is niet alleen
een politiek begrip, maar blijkt steeds
meer een artikel te wordeneen com
mercieel uiterst aantrekkelijk artikel
zelfs. Werdn tot voor kort de boz
vrouwn edi voor hun rchn opkwa
men, schamper of giechelend tege-
moetgetreden, nu is het zo langzamer
hand zo, dat niets goed genoeg is
voor de vrouw en dat dat malle
streven naar onafhankelijkheid en ge
lijkberechtigdheid met veel pluimages
en een maximum aan waarderende
woorden wordt begeleid.
Vrouwen horen deel uit te maken van
regeringen, raden en besturen. Ze
moeten kansen hebben om door te
studeren en een baan te hemden als
ze trouwen. Ze zijn toch zeker kri
tisch en dus best in staat om goede
wasmiddelen te kiezen? Nou dam
In deze rij van strijders voor de
rechten van de vrouw heeft zich nu
ook de AMRO-bank gestort. Een bank
tvas tot voor kort iets typisch manne
lijks, maar het is de AMRO niet
ontgaan, dat det ermen 'typisch man
nelijk' en 'typisch voruwelijk' niet
meer gebruikt 'mogen' worden. Gooi
de bank open voor vrouwen en je
verdubbelt je klandizie, moetn ze
daar gedacht hebben. Het resultaat
van dit mannelijke gedenkt is een
folder in alle brievenbussen, waarin
de klemmende traag gesteld 'wordt:
Kan een vrouw moeder, minnares,
opvoedster, kokkin, gastvrouw, ver
pleegster, organisatrice tegelijk zijn?
En lief en mooi en elegant?' Nou,
mocht er een trouw zijn die met die
combinatie moeite heeft, dan wil de
AMRO-bank wel helpen. Die vrouw
mag worden tot het betalen van gelij
ke lonen aan mannen en vrouwen.
Het VNO zegt dit, niet omdat het
principieel tegenstander zou zijn van
gelijke beloning van man en vrouw,
maar uit praktisch oogpunt. 'De vrou
wen, waar het hier om gaat, zijn
voornamelijk werkzaam in de confec
tie- en de textielindustrie, twee be
drijfstakken, waar het 'naar iedereen
weet, niet bijster goed gaat. Wanneer
deze bedrijfstakken nu gedwongen
zouden worden met ingang van juni
een gelijke betaling door te voeren
voor mannelijke en vrouwelijke werk
nemers, zou dit de doodklap kunnen
betekenen voor deze industrieën. Daar
om zijn wij voorstander van een meer
geleidelijke aanpassing van de lonen',
aldus een woordvoerder van het VNO.
Bij het ministerie van Sociale Zaken
ziet men deze bezwaren ook wel, maar
men heeft toch de indruk dat het
VNO wat erg eenzijdig alleen maar de
bezwaren wil onderstrepen en te wei
nig aandacht besteedt aan de feitelij
ke discriminatie die het gevolg is van
een dergelijke houding. 'Het is toch
te gek, dat de vrouwen moeten lijden
onder het feit, dat zij werkzaam zijn
in economisch zwakke bedrijfstakken',
meent drs. E. J. Schoevaars, loonpoli
tiek medewerker van het ministerie
van sociale zaken.
'Bovendien blijkt er altijd de moge
lijkheid van dispensatie, zoals die ook
bestaat bij het betalen van het mini
mumloon. Wanneer een bedrijf of een
bedrijfstak werkelijk niet in staat zou
zijn de gelijke beloning voor man en
vrouw op een bepaalde datum in haar
jfeheel door te voeren, zou men dis
pensatie kunnen aanvragen. Maar zo
iets kan alleen als het gaat om pom
pen of verzuipen. Een bedrijf moet er
echt niet best voorstaan, wil deze
dispensatie verleend worden. Deze
weg zou een oplossing kunnen rijn,
maar waarschijnlijk voelt men daar
niet veel voor, want het is nooit leuk
openlijk dispensatie te moeten aanvra
gen en daardoor te kennen te geven,
dat het bedrijf er slecht voorstaat',
aldus de heer Schoevaars.
Nog discriminatie
Op de vraag of er op dit punt nu
sprake is van onversneden discrimina
tie van de vrouw, antwoordt de heer
Schoevaars: 'Er is natuurlijk nog spra
ke van discriminatie van de vrouw in
het bedrijfsleven. 35 pet. van de vrou
wen verdient minder dan haar manne
lijke collega's bij gelijke arbeid. Nu
spelen er verscheidene factoren mee
bij die ongelijke betaling, zodat niet
kan worden gezegd dat het louter een
kwestie van kwaadaardige discrimina
tie is. Zo werken er weinig of geen
vrouwen in de metaalsector en de
bouwvak, twee bedrijfstakken waar
goed verdiend wordt. Deze factoren
spelen mee bij het tot stand komen
van de doorsnee lagere salariëring
van de vrouwen. Maar afgezien daar
van is het een heel duidelijke zaak,
dat er een verschil overblijft, dat
werkelijkheid terug te voeren is op
reële discriminatie, dat lijdt geen twij
fel', meent de heer Schoevaars.
Klaagrecht
Over het klaagrecht, dat de vrouwen
eventueel zouden krijgen, wanneer de
plannen van minister Boersma door
gang vinden, zegt de heer Schoevaars:
'Het zou zo moeten zijn dat de vrou
wen zich met een klacht kunnen wen
den tot de rechter. Nu blijft de
moeilijkheid, dat zo'n rechter waar
schijnlijk niet op de hoogte is van de
zaken waar het hier om gaat. Daarom
zouden wij graag een adviescommissie
hebben, die de rechter op dit punt
raad geeft. Eigenlijk zou je afzonder
lijke arbeidsrechters moeten hebben,
zoals je nu ook economische politie
rechters en pachtkamorshebt. Zo'n
arbeidsrechter zou trouwen ook
enorm nuttig zijn voor allerlei andere
arbeidsgeschillen, zoals stakingen, mi
nimumloon, ontslagen etc.'.
"Blijft waarschijnlijk de moeilijkheid
dat de vrouwen niet gemakkelijk naar
de rechtbank zullen stappen met een
klacht over haar salaris. Wanneer de
vrouwen georganiseerd rijn, zouden
de vakbonden deze zaak van haar
kunnen overnemen. Maar het lijkt ons
in ieder geval erg nuttig, dat de
vrouwen, wanneer ze het klaagrecht
krijgen, er ook gebruik van maken.
Zo kan er eindelijk een einde komen
aan die ongelijke betaling van man en
vrouw', aldus de heer Schoevaars.
pil
Het boek eindig met een serie handi
ge tips over alles wat met bankgiro
en kas samenhangt. Want het is na
tuurlijk wel de bedoeling dat al die
vrouwen, met een kleine spaarreke
ning en met hun hoofd vol maatschap
pijkritische gedachten, doorsparen.
Om nog zelfstandiger en vrijer te
worden natuurlijk. En van dat reke
ningetje en al die mooie cadeautjes
hoeft hun man niks af te weten.
Dankzij de AMRO-bank komen de
vrouwen gelukkig weer een stapje
vooruit.
Na u Dat Vicky Leandros het
nog verse songfestival met 'après toi'
na jou heeft gewonnen, zegt in
ons eigen popwereldje helemaal niets.
Wat dat betreft, moet ze nog steeds
'na u' zeggen tegen Sandra en Andres,
die met hun 'liefde' in de Hilversum
3-top 30 op de vijfde plaats staan,
acht plaatsen hoger dan Vicky Pap
fles De pasgeboren dochter van
Sacha en Peter, het drie jaar geleden
gehuwde kamelenpaar van Ouwehand,
wordt bij ontstentenis van originele
moedermelk door directeur Ouwehand
jr. zelf gevoed. Met de fles natuurlijk,
maar wel dag en nacht door, om de
twee uur, zodat ze het dierentuinle
ven met de papfles ingegoten krijgt
Club Voor wie nog niet weet en
dat zijn er heel wat wat precies de
Club van Rome is en doet, opent
koningin Juliana woensdag 26 april in
Rotterdam een speciaal aan deze club
gewijde expositie. Die hele dag be
zoekt de koningin de Maasstad offici
eel Corso Het vijfentwintigste
bollenstreek-bloemencorso vertrekt 22
april om 10 uur uit Haarlem om via
Heemstede, Bennebroek, Hillegom en
Lisse naar Sassenheim te rijden. Van
daar zoeken de tien mooiste wagens
het veertig kilometer hogerop, op de
Floriade in Amsterdam, waar de bloe
men wel even ververst worden alvo
rens in opnieuw te worden tentoonge
steld. Er komen nog meer corso's: dat
van Rijnsburg/Leiden op 5 augustus,
Katwijk op 12 augustus en later na
tuurlijk nog het Aalsmeerse bloemen-
Dichtbij en verder
corso.
'levens'echt
In de Italiaanse kranten is grote op
schudding ontstaan over een Vati-
kaans geschrift, waarin de banvloek
van paus Paulus over de anti-concep
tiepil in zijn befaamde encycliek van
25 juli 1968 wordt afgezwakt
De Corriere della Sera bracht de
grote kop: 'Verbetering sinds Huma-
nae Vitae: de pil aanvaardbaar naar
ieders geweten'. In totaal vier Itali
aanse kranten wijden aandacht aan
een artikel, dat onlangs verscheen in
het rooms-katholieke tijdschrift II
Regno en waarin wordt gezegd dat
het gebruik van de pil, hoewel 'in
objectieve zin afkeurenswaardig', on
der 'bepaalde omstandigheden on
schuldig of minder schuldig, of sub
jectief verdedigbaar is. Het is een
artikel van kardinaal John Wright en
is pas een jaar na dagtekening 10
maart 1971 gepubliceerd. Het is
een antwoord aan een groep progres
sieve geestelijken in Amerika, die in
conflict gekomen waren met de aarts
bisschop van Washington, die voor
stander is van een letterlijke interpre
tatie van Humanae Vitae. Op verzoek
van de priesters trad het Vatikaan als
scheidsreohter op en maakte de toe
passing van de encycliek in de prak
tijk minder streng. De persdienst van
het Vatikaan heeft tot nu toe alle
commentaar geweigerd.
schoteltjekijken
Voorzitter Veenstra gaat vannacht
met een paar mede-amateur-waarne-
mers van de Haagse stichting space
centre in een zojuist ingerichte waar
nemingspost in de duinen bij de resi
dentie naar de lucht ritten kijken.
Allemaal hopen ze daar nog meer
vliegende schotels te zien, want deze
week hebben ze er al één waargeno
men. Die schotel stond dinsdagavond
om half elf dertien minuten lang
roerloos boven Den Haag, onderde-
hand een fel blauw licht uitstralend.
De Andromeda-leden, die de ufo zeg
gen gezien te hebben, vertellen er bij
dat het ding na die dertien minuten
plotsklaps wegflitste, weer in het
blauw natuurlijk. De stroomstoring
diezelfde avond in een deel van liet
Haagse Zeeheldenkwartier schrijven
ze ook aan hun schotel toe, maar bij
de gemeente zegt men dat die storing
aan een doodgewone kortsluiting te
wijten was, die pas om kwart over elf
begon. In hun tentje zitten de Andro-
meda-heren daarom vannacht te ho
pen op nog wat vreemde voorwerpen
in de lucht, want tot dit moment
denkt vrijwel iedereen dat ze ze ge
woon hebben zien vliegen.
Dansers des doods noemen ze zich,
maar desondanks is het een vrij vro
lijke, oeroude traditie die deze dansen
de geraamten op de beenderen houdt.
Elk Jaar weer trekt een aantal men
sen in het Spaanse stadje Verges in de
noordoostelijke provincie Gerona zijn
sinistere skclettc-pakjcs aan om onder
grote belangstelling op het ritme van
drums door de duistere straten te
dansen.
LOWIETJE