Geweld in Ulster
neemt weer toe
Angela Davis noemt
aanklacht speculatie
Harrisburg leverde
bevooroordeelde
jury voor proces
tegen Berrigan c.s.
Chili gaat beweringen
Anderson onderzoeken
Hoessein sluit vrede
met Israël niet uit
Succes in strijd
tegen bilharziasis
Humphrey in de sneeuw
Moskou dreigt met boycot
Diplomaten Israël
Oeganda uitgezet
TROUW/KWARTET VRIJDAG 31 MAART 1972
BUITENLAND
Bomexplosies markeren machtswisseling
BELFAST (UPI, Reuter, AP) Engeland heeft gisteren het rechtstreekse bestuur over Noord-
Ierland overgenomen, terwijl daar het geweld toeneemt. Op het moment, dat drie leden van liet
Britse Hogerhuis, die de koningin vertegenwoordigden, de koninklijke goedkeuring gaven aan de
machtsovername, beschoten schutters en Britse militairen elkaar over de grens van de Ierse republiek.
In één van de meerdere bom-explosies
in Belfast, ontplofte een in een gepar
keerde auto geplaatste bom in een
drukke straat in Lisburn, op een
kilometer afstand van het hoofdkwar
tier van het Britse leger in Ulster.
Elf mensen raakten gewond, van wie
vier ernstig. De gevolgen hadden nog
erger kunnen zijn, als niet een onbe
kende held de auto had weggereden
van de winkels in een zeer drukke
winkelstraat, enkele minuten voordat
de auto ontplofte.
De politie deelde mee dat een onbe
kende de verdacht uitziende auto op
merkte. Hij sprong in de auto en reed
hem naar het midden van de straat.
Enkele minuten later volgde de explo
sie. Twee anonieme telefoontjes had
den een ontploffing aangekondigd,
maar er werd niet nauwkeurig meege
deeld. waar de auto was geparkeerd.
Ht leger deelde later mee, dat elf
mensen waren vewond, van wie vier
ernstig. Eén van hen verloor een
voet, een ander een arm.
POLITICUS
In Londonderry overleefde een protes
tants lid van het nu geschorste
Noordierse parlement een bom-aan-
slag op zijn leven. Ivan Cooper, een
voorstander van burgerrechten voor
de katholieken, die reeds 'honderden'
bedreigingen had ontvangen, vertelde
dat een anonieme persoon hem uit
zijn auto had willen lokken. Had hij
dit gedaan, dan was er een bom
afgegaan, maar Cooper bleef zitten.
Cooper is ervan overtuigd dat de
SAN JOSE (Reuter, UPI) Nadat Angela Davis het proces tegen
haar veroordeeld had als een 'labyrinth van onjuiste veronderstel
lingen', heeft de eerste getuige de 19 verschrikkelijke seconden
buiten het gerechtsgebouw beschreven, toen een schietpartij uitbrak
tussen de politie en de overvallers.
Met trillende stem vertelde mevrouw
Maria Graham hoe de gegijzelde rech
ter Harold Haley in het busje, waar
mee de overvallers trachtten weg te
komen, zijn einde vond. Het vuurwa
pen, dat om de nek van de rechter
was gebonden, ging af en 'de linker
zijde van zijn gezicht werd weggebla
zen en zijn wangen hingen erbij'. De
rechter was één van de vier mensen,
die de dood vonden tijdens de ont
snappingspoging in augustus 1970.
Angela Davis, die zelf het beginplei-
dooi van de verdediging hield, ver
klaarde dat ze onschuldig was aan alle
aanklachten tegen haar en dat ze geen
aandeel had in de voorbereidingen of
uitvoering van het incident. De bewe
ringen van aanklager Albert Harris,
dat ze gedreven werd door hartstocht
voor Soledad-broeder George Jackson
en dat ze de ontvoering bedacht had
om hem vrij te krijgen, noemde ze
'volkomen belachelijk' en gebaseerd
op 'mannelijk chauvinisme'.
Nadat mejuffrouw Davis haar verkla
ring beëindigd had, beschreef me
vrouw Graham als eerste getuige
charge hoe Jacksons jongere broer,
Jonathan, en drie gevangenen uit de
San Quentin, plotseling de macht
overnamen in de rechtszaal van het
district Marin, vijf gijzelaars namen
en trachtten in een busje het terrein
van het gerechtsgebouw te verlaten.
De ontsnapping eindigde in een regen
van kogels van de politie.
Soledad-broeders
Volgens mevrouw Graham vertelde
Jonathan aan de gijzelaars dat ze
gekomen waren om de Soledad-broe
ders te bevrijden en als die niet
vrijgelaten werden uit de gevangenis
'iedereen zou sterven'. Toen Jonathan
één van de gevangenen, die de dood
het gerechtsgebouw uit liepen, bedel
de één van de ontvoerders: 'Laat mij
iemand onder vuur nemen. Laat mij
iemand neerschieten'. Maar McClain,
én van de gevangenen, die de dood
zou vinden, wilde dat niet toestaan.
Het busje stopte plotseling, vertelde
mevrouw Graham verder. 'Er werd
geschoten. Ik lag op de grond. Meneer
Thomas (de gegijzelde aanklager)
reikte over mij heen om een geweer
te pakken. Ik zag mijn arm omhoog
vliegen en realiseerde mij dat ik ge
troffen was. Ik hoorde Thomas zeg
gen: In Gods naam, niet schieten. Het
was zeer verwarrend. Ik weet niet
precies wat er allemaal gebeurde'.
Angela Davis gaf in haar openingsver
klaring toe dat ze de gebruikte vuur
wapens had gekocht voor haar eigen
bescherming. Ook de munitie had ze
gekocht. Jonathan Jackson, een scho
lier, trad voor haar op als lijfwacht,
hetgeen noodzakelijk was vanwege de
dreigementen tegen haar leven door
blanke extremisten. Maar ze ontkende
iets te maken te hebben met de
overval en de aanklacht noemde ze
'pure speculaties'
KAIRO (DPA) Na drie jaar inten
sieve strijd zijn de wateren van de
Egyptische oase Fayum, ten zuidwes
ten van Kairo gezuiverd van bilharzi-
a-slakjes. Daarmee is voor het eerst
een grootscheepse bestrijdingsactie ge
slaagd tegen een tropische ziekte die
in totaal tweehonderd miljoen men
sen bedreigt. De bilharzia-parasiet kan
zich zonder aanwezigheid van het
slakje niet voortplanten. Van de
900.000 inwoners van Fayum leed de
helft aan deze ziekte.
Met een in West-Duitsland ontwikkeld
bestrijdingsmiddel werden de slakken
in het in totaal 39 000 kilometer lange
kanalennet van de oase vernietigd.
Tot nog toe was het uitroeien van de
slakjes alleen op zeer beperkte schaal
mogelijk. Om te voorkomen dat
Fayum opnieuw wordt geïnfecteerd
vanuit de Nijl, wordt met het gif een
Wmische barrière' in stand gehou-
Ze bracht in herinnering dat ze al
sinds haar jeugd wist wat vuurwapens
kunnen uitrichten. Ze leefde in een
buurt in Alabama (Mississippi), die
'dynamiet-heuvel' werd genoemd van
wege het voortdurende geweld daar.
Nadat ze in California in de publici
teit was gekomen, had ze zich moeten
verdedigen tegen 'honderdduizenden'
bedreigingen. Zij reisde nooit alleen
en Jonathan Jackson was één van de
mensen, die haar beschermden. Tot
de jury zei Angela: 'De aanklager wil
u doen geloven dat ik niet de persoon
ben, die u hier voor u ziet, maar een
schepsel dat aan de rand van haar
ondergang staat, gedreven door onteu-
gelbare hartstochten'. Haar verklaring
was een uur verlaat, doordat de rech
ter eerst alle juryleden had onder
vraagd of de uitbraakpoging van de
vorige dag, in de gevangenis naast het
gerechtsgebouw, van invloed zou kun
nen zijn op hun oordeel.
aanslag het werk is van protestantse
extremisten.
De nieuwe golf bomaanslagen en
schietpartijen begon reeds 's morgens
vroeg. Twee krachtige bommen ont
ploften enkele uren achter elkaar in
het centrum van Belfast. Een majoor
werd gedood bij de tweede explosie,
waardoor het dodental in 31 maanden
tot 292 gstegen is. Bij de grens met
de Ierse republiek namen vier schut
ters een politiebureau onder vuur. In
een half uur werden ongeveer 3.000
salvo's gelost In Belfast namen vier
guerrilla's, onder wie een meisje, een
patrouille van het leger onder vuur.
Londen heeft een extra bataljon mili
tairen naar Ulster gestuurd voor het
paas-weekeinde, als voorzorgsmaatre
gel. Tijdens pasen spelen zich altijd
republikeinse parades in Ierland af,
maar de katholieken in het noorden
schijnen zich op dit moment rustig te
willen houden. De nieuwe bestuurder
voor Noord-Ierland, William White-
law, vloog gisteren naar zijn nieuwe
domein, met de bedoeling er de paas
dagen door te brengen, 's Morgens
had hij de ministerraad ten huize van
Heath bijgewoond, om de kwestie-
Ulster te.bespreken.
Kort tevoren, na een marathondebat
van ruim twintig uur, had het Lager
huis met 191 tegen 13 stemmen het
wetsontwerp aangenomen dat Enge
land machtigt om in Noord-Ierland
het rechtstreekse bestuur over te ne
men. Het Hogerhuis keurde vlak daar
na met algemene stemmen het ont
werp eveneens goed. Binnen twaalf
minuten (om tien voor een 's nachts)
had het Buckingham Palace bereikt,
waar koningin Elisabeth het met haar
handtekening bekrachtigde.
BITTER AFSCHEID
Voordat de wet van kracht werd, had
premier Brian Faulkner zijn ontslag
aangeboden en een bittere afscheids
verklaring afgelegd. 'Wij zijn slecht
behandeld door degenen die op het
ogenblik hare majesteits ministers
zijn en dit komt van hen van wie wij
geloofden dat het onze vrienden wa
ren', zei hij. De aftredende premier
verklaarde dat zijn kabinet zal samen
werken met Whitelaw, maar niet met
diens adviescommissie en distantieer
de zich van geweld en burgerlijke
ongehoorzaamheid (en daarmee van
William Craig en diens Vanguard-
beweging, die meer stakingen beloofd
heeft).
SANTIAGO (AFP, Reuter) Het Chileense huis van afgevaardig
den heeft een speciale commissie ingesteld die een onderzoek moet
instellen naar de onthullingen van de Amerikaanse journalist Jack
Anderson over de mogelijke inmenging van de Amerikaanse maat
schappij ITT en de Amerikaanse geheime dienst CIA in de binnen-!
landse aangelegenheden van Chili.
De minister van buitenlandse zaken
Clodomiro Almeyda, verklaarde dat
de Chileense klacht tegen de VS geba
seerd is op de inhoud van 24 bood
schappen die de ITT (International
Telephone and -Telegraph Corpora
tion) tussen 14 september en 18 novem
ber 1970 met de CIA heeft gewisseld.
Volgens de bewindsman waren deze
boodschappen erop gericht 'de verkie
zing van president Salvador Allende
te verhinderen door middel van een
staatsgreep, met steun van het leger
en de vorige regering'. Minister Al
meyda zei ook dat 'agenten van de
CIA belangrijke geldsommen hebben
aangeboden aan degenen die aan de
staatsgreep zouden deelnemen'.
Intussen schreef Anderson gisteren,
dat de CIA wilde verhinderen dat
Allende aan de macht kwam, omdat
zij vreesde dat Chili dan een commu
nistische basis zou worden, van waar
uit in geheel Zuid-Amerika tot revolu
tie zou worden aangezet. De CIA zou
rapporten hebben opgesteld, waaruit
bleek dat premier Fidel Castro van
Cuba zijn ambassade in Santiago tot
'het voornaamste Cubaanse centrum'
had gemaakt, voor steun aan de La-j
tijns-Amerikaanse bevrijdingsbewegin
gen'. Volgens de CIA zou Allende
zich hiermee akkoord hebben ver
klaard.
MARTINEZ
In zijn rubriek in de Washington
Post schreef Anderson voorts, dat vol
gens geheime stukken van de CIA de
leiding van de Cubaanse organisatie!
in Chili voor steun aan de bevrij
dingsbewegingen berustte bij ManueloJ
Martinez Galan. Deze man, die ver-]
bonden was aan de Cubaanse ambassa]
de in Santiago, stond weer onder
leiding van een speciaal bureau in
Havanna voor steun aan vrijheidsac
ties in Latijns-Amerika.
Leiders hiervan waren Juan Carreterq
Ibanez en Ruben Cabrera Marquezj
Voordat Allende toestond dat de Cl1
baanse ambassade in zijn land h<
centrum werd voor de hulpverleninj
aan bevrijdingsbewegingen in Latijo
Amerika, zou dat centrum in Pariji
zijn gevestigd, aldus de dA-rapportei
waarvan Anderson melding maakte.
NEW YORK, JERUZALEM, BEIROET (Reuter, UPI, AP) Koning
Hoessein van Jordanië heeft in een vraaggesprek met de New York
Times de mogelijkheid geopperd, dat Jordanië en Israël samen het
Em
doo
kro
haa
one
dat
wat
filn
ver
van
blai
woi
sch
daa
Em
nar
ach
De
van
naa
van
VOO
de
traj
der
ver
thu;
Hin
ten
boe
Hei
In de natte sneeuw ijvert senator Hubert Humphrey voor de voorverkiezingen
in de staat Wisconsin, die dinsdag zullen plaatsvinden. Humphrey brengt zijn
overschoenen weer in orde, nadat hij aan een fabriekspoort de handen van
arbeiders heeft geschud.
NEW YORK (AP) De Russische
ambassadeur Jacob Malik heeft be
kendgemaakt. dat de Sowjet-Unie de
conferentie van de Verenigde Naties
over het milieubeheer zal boycotten,
die van 5 tot 16 juni in Stockholm zal
worden gehouden, tenzij de uitslui
ting van Oost-duitsland ongedaan ge
maakt- zal worden. Hij beweerde, dat
de Westerse grote drie de algemene
vergadering een beslissing hadden 'op
gelegd' waardoor Oost-Duitsland van
de conferentie werd uitgesloten.
KAMPALA (Reuter. AP. UPI) De
Israëlische ambassade -iü de Oegan-
dese hoofdstad Kampala moet sluiten.
De ambassade-staf moet binnen tien
dagen het land hebben verlaten. Dit
heeft president Idi Amin van Oeganda
gisteren bevolen. Hij zei dat Israël
toestemming zou krijgen om zijn on
geveer 700 in Oeganda levende bur
gers met vliegtuigen te evacueren.
stad zijn en zowel hoofdstad van Israël, als van het Palestijnse deel wel
van Jordanië.
Hoessein verwierp terugkeer naar de
status van Jeruzalem, zoals die tussen
1948 en 1967 was, toen de helft in
Israëlische en de adere helft in Jor
daanse handen was.
De Washington Post pieldde gisteren
dat Hoessein de mogelijkheid open
laat voor een afzonderlijk vredesver
drag met Israël, als alle gemeenschap
pelijke Arabische pogingen om met
Israël tot een regeling te komen,
onmogelijk zouden blijken te zijn.
Twee maal weigerde hij een afzonder
lijk verdrag uit te sluiten, toen hem
met zoveel woorden dor de intervie
wer gevraagd, of de kans op zo'n
akkoord aanwezig was
Peilen
De Jordaanse koning stond erop, dat
door Jelte Rep
Harrisburg de plaats waar het proces tegen Philip Berrigan en
zes andere leden van de Amerikaanse katholieke vredesbeweging
zich afspeelt is de hoofdstad van de staat Pennsylvania, maar
desondanks in vele opzichten provinciaals. Het is een protestants
bolwerkje, met voor iedere katholiek negen protestanten, die
trouwe kerkgangers zijn. Verder is het conservatief en patriottisch.
Dat dit behoudende oord door de
regering werd uitgekozen voor het
proces tegen de Zeven, gold voor de
beklaagden als een bewijs dat ge
probeerd werd hen een eerlijk pro
ces te ontnemen. Volgens de wet
kon het proces gehouden worden in
iedere plaats die in de aanklacht
werd genoemd, maar uitgerekend
het gezagsgetrouwe, conservatieve
Harrisburg moest de jury leveren,
die aan het einde van het proces het
laatste woord zou krijgen.
Het selecteren van twaalf onbevoor
oordeelde jury-leden was daarom
een lastig karwei. 'Als je naar ze
kijkt, kun je zien dat ze schuldig
zijn', merkte een aspirant-jurylid op,
die uiteraard werd afgewezen. Een
vrouw die ook opgeroepen was als
kandidaat-gezworene, vertelde nadat
ook zij was afgewezen: 'De buren
vonden het niet leuk. dat ik daar
heen gegaan was. Zij denken dat
iedereen daar schuldig is. Omdat ik
bereid was als jurylid op te treden
dachten ze dat ik bereid was me op
één lijn te plaatsen met de verdach
ten'. Zij voegde eraan toe: 'lk ben
werkelijk niet bevooroordeeld, maar
ik vind niet dat ze er uit zien als
prettige lui'.
Lang haar
Wat velen van hen die opgeroepen
waren voor jury-dienst, ook dwars
zat. was dat ze in aanwezigheid van
het publiek ondervraagd werden
over hun slandpunten. 'Ze vroegen
ons hoe wij stonden tegenover men
sen met lang haar. Of we het getui
genis van dergelijke mensen even
zwaar konden laten wegen als dat
van een keurig geknipte FBI-agent',
vertelde weer een andere afgewezen
kandidate. 'De ondervraagden ant
woordden niet vrijuit, vanwege de
langharige toeschouwers'. Boos voeg
de ze eraan toe: 'In het gebouw
werden we beschermd. Wij konden
zelfs niet alleen naar de lift gaan.
Maar ze deden niets als we eenmaal
het gebouw hadden verlaten. We
konden naar buiten gaan en daar
afgeranseld worden door één van
die mensen'.
Toch waren de zeven verdachten
tamelijk optimistisch, toen de jury
eindelijk geheel compleet was. 'Het
is niet het soort jury. dat we in
Chicago of New York gekregen had
den', zei zuster Elizabeth, één van
de verdachten, maar ook zij moest
toegeven dat de jury beter leek, dan
ze gedacht had. De jury bestaat uit
negen vrouwen en drie mannen.
Drie van hen zijn onder de 30 jaar,
hoewel de rest goeddeels van mid
delbare leeftijd is. Drie van hen
gaven te kennen tegen de oorlog in
Vietnam te zijn en één van de
twaalf is zwart. Slechts één jurylid
is katholiek.
Negen vrouwen
De jury bestaat uit een jonge huis
vrouw. die de krant leest; een oude
re huisvrouw, die de laatste jaren
tegen de oorlog is; een jonge steno-
grafe. die meent dat er altijd oorlog
zal zijn; een accountant die veel
leest; een vroegere apothekersassis
tente; een afgestudeerde vrouw, die
drie jaar in Thailand woonde maar
geen mening heeft over de oorlog;
een zwarte huisvrouw; een oudere
huisvrouw, die vier zonen heeft die
dienst weigerden; een gepensioneerd
zakenman, die graag een sneller ein
de aan de oorlog zou willen hebben;
een maatschappelijk werker; een ka
tholieke boekhandelaar, die de oor
log 'grote geldverspilling' vindt: en
een brand-instructeur, die ervan
overtuigd is dat de oorlog een fout
is.
Nog nooit waren de verdachten zo
sterk met de werkelijkheid van alle
dag geconfronteerd als tijdens het
selecteren van de jury. Ze waren
verbaasd over de koelheid, waarmee
men op de oorlog in Vietnam re
ageerde en over hun 'blind vertrou
wen' in de Amerikaanse autoritei
ten. 'Wat kun je er tegen doen?',
getuigde een kandidate. 'Je moet er
mee leren leven'. Zuster Elizabeth
bekende na de selectie: *We leefden
te graag in een ivoren toren. We
krijgen niet het gevoel dat andere
mensen net zo denken en voelen als
wij'.
Het proces tegen de Zeven van Harrisburg heeft geleid tot demonstraties in geheel Amerika. In de stad zelf ketenden
betogers zich aaneen, zodat de ijzerzaag eraan te pas moest komen, voordat de politie hen kon arresteren.
Eén van de afgewezen kandidaten
deelde het optimisme van de ver
dachten over de jury niet. 'Wat de
rechter betreft, ja. dan kunnen ze
wel een eerlijk proces krijgen. Hij
is een goede rechter, eerlijk en
onbevooroordeeld. Maar wat de jury
betreft, dat weet ik niet, na wat ik
hoorde, wat ik gehoord heb', zei
Robert Baltimore, een zwarte ve
teraan uit de tweede wereldoorlog.
Baltimore had de juryleden horen
praten over het proces. 'Er werd
veel over de zaak gekletst', verklaar
de hij. 'En als je het goed samenvat,
dan bleken zij niet zozeer bezorgd te
zijn over de aanklachten, maar voor
al over het feit, dat Ahmad een
donkere buitenlander is'.
Moslim
Eqbal Ahmad, één van de Zeven, is
een moslim uit West-Pakistan, die
vijftien jaar in de Verenigde Staten
woont en werkzaam is op de facul
teit van het Adlai-Stevenson-insti-
tuut voor internationale aangelegen
heden. Hij beheerste de gesprekken
van de juryleden, zo vertelden ook
anderen. Een kandidaat had de ge
zworenen horen praten over 'die
Indiaanse griezel', terwijl anderen
instemmend hadden gemompeld.
Een andere ooggetuige had een
jurylid over Ahmad horen zeggen:
'Als hij het hier niet leuk vindt,
waarom is hij hier dan gekomen?'
De vooroordelen betroffen niet al
leen de enige n iet-blanke en de
enige niet-katholieke verdachte. Ro
bert Baltimore had uit de afgeluis
terde conversatie van de juryleden
bemerkt, dat zeker drie van de ne
gen vrouwen 'zeer kritisch' stonden
tegenover alle beklaagden. 'Eén van
de vrouwen zei, dat ze meende ciat
priesters en nonnen niet betrokken
behoorden te zijn bij politieke acti
viteiten. De andere vrouwen sche
nen met haar in te stemmen. Ik had
de indruk dat ze een grote invloed
op hen had'. De discussies werden
gevoerd op een moment, dat het hen
verboden was over de zaak te pra
ten.
'Maar je kunt het niet helpen', ver
telde een afgewezen kandidate. 'Het
houdt je bezig'. Ook zij had moeite
met Eqbal Ahmad. 'Ik kan het niet
begrijpen. We hebben al zoveel her
rieschoppers in de Verenigde Staten.
Anderen dachten daar net zo over.
Zij vroegen zich af waarom hij hier
problemen maakt, of zelfs waarom
hij hier is. De regering had hem
terug kunnen sturen en hem kun
nen zeggen nooit meer terug te
komen. In plaats daarvan hebben ze
hem een eerlijke kans gegeven. Zo
als ik al zei, we hebben hier al
genoeg- herrie-schoppers en radica
len. Laat ze het maar in. hun eigen
land doen. Het zijn zijn zaken toch
niet wat hier gaande is?'
Ramsey Clark
Deze jury moet nu in de ingewikkel
de aanklacht van een samenzwering
een oordeel uitspreken over de
schuld van de Zeven van Harris
burg. Niet alleen bleek ze zeer kri
tisch te staan tegenover de verdach
ten, maar ook tegenover de leider
van het advocatenteam, Ramsey
Clark, bestonden onder de kandi
daat-juryleden vooroordelen. 'Ik was
verbaasd over Ramsey Clark', vertel
de één van hen. 'Hij werd toch
ontslagen als minister van justitie?
O, hij nam gewoon zijn ontslag bij
de regering-Johnson. Maar als je
eens de minister van justitie bent
geweest, hoe kun je dan nu mensen
verdedigen die tegen de Verenigde
Staten zijn? Verscheidene mensen
dachten er net zo over'.
Verleden week zorgde Ramsey Clark
voor opwinding door te verklaren,
dat de verdediging geen enkele ge
tuige k décharge op zou roepen. Dat
was niet omdat ze meende dat het
getuigenis van de FBI-tipgever Boyd
Douglas reeds voldoende was
weerlegd zoals ik in een vorig
artikel veronderstelde maar om
dat de rechter twee moties had afge
wezen, waardoor de advocaten wer
den gekortwiekt. De ene motie
vroeg om een kruisverhoor in
aanwezigheid van de jury over de
bewering, dat de regering de Zeven
van Harrisburg met speciale bedoe
lingen had aangeklaagd. De andere
motie vroeg om 'vrijgeleide' voor
getuigen, die het geweldloze karak
ter van de Beweging wilden be
schrijven.
Met vier tegen drie stemmen beslo
ten de beklaagden daarop de verde
diging te stoppen. Berrigan, zuster
Elizabeth en Eqbal Ahmad waren
tegen. Met name Berrigan had zich
fel gekeerd tegen dit besluit: 'Ik
meende dat we openlijk moeten
strijden tegen de gewelddadige ab
surditeit .van de aank'acht. voor zo
ver dat mogelijk is voor dit gerecht;
dat we de waarheid behoorden te
presenteren, zelfs aan de regering-
Nixon en dat we het volk een ver
klaring schuldig zijn over ons leven
en ons verzet'. Maar de anderen
waren van mening dat dat met een
dergelijke jury onbegonnen werk
zou zijn.
de Jordaanse souvereiniteit in hej
raam van een vredesverdrag over de ".oe
oostelijke stadshelft van Jeruzalem er
kend wordt. 'Maar verder zijn wij lary
bereid om te bespreken, hoe wij Jeru- Yer'
zalem voor een en altijd tot stad van
de vrede kunnen maken', zo voegdeHin
hij eraan toe iin zijn gesprek met de 'v0^
NY-Times. Hij ontkende de 'berichten] er 1
dat hij persoonlijk contact zou hebbennog
gehad met Israëlische leiders, maarron'
zei dat hij hun meningen via VN-zwe
afgezant Jarring had kunnen peilen]™™
'Er is geen ontmoeting geweest me(
Israëlische leiders, noch helaas een~an
ontmoeting der geesten'.
Hoessein verklaarde zich zeer tevre Toe
den over zijn gesprekken met presi sPe'
dent Nixon, adviseur Kissinger en di 8et3
ministers Rogers en Laird. Hij be c^r
treurde dat de betrekkingen tussei *Al
zijn land en Egypte momenteel g(
spannen zijn. maar hoopte dat dit vz
vorbijgaande aard zou zijn. Hij vel Kil
klaarde zich teleurgesteld en geschok
over dewijze waarop de Egyptischi
autoriteiten het proces tegen de viel
Palestijnen in Caïro hebben gevoer<jjvan
die premier Wasfi Teil vorig jaa ai<-
zouden hebben vermoord.
als
lol
Hij vertelde ook, dat zijn land me jQn
Pakistan nauw samenwerkt, ook of^n
militair gebied. Jornanië heeft in derass
eember tijdens de Indiaas-Pakistaans
oorlog, straaljagers van het type F-10njSSl
naar Pakistan gestuurd
Volgens het Egyptische, blad Al Ah^
ram is de Amerikaanse regering wej^
degelijk voor het recente plan
Hoessein om op de westelijke JorP
daan-oever een semi-autonome PalesjB® or
tijnse staat onder zijn bestuur
stichten. Maar Washington zou i
diplomatieke overwegingen er d
voorkeur aan geven het plan nie
officieel toe té juichen.
Eli
Ove:
waa
»en
:har
Libanon
iomi
dig
ium
in z
De Palestijnse commando-organisatii «?oc
Fatah heeft plannen opgesteld om hef'jai
bewind van Hoessein omver te werjeai
pen. Dit heeft het weekblad van Fale
tah gisteren gemeld. 'Het afzetten vai
Hoessejn', aldus het blad, 'beteken
niet dat hij door kroonprins Hassai'ok
(zijn broer) wordt opgeven)olgd. He |e"<
betekent de omverwerping van he fr*
Hasjemietisohe systeem en van de pn^'!
ütieke belangen en stromingen die dilrar
systeem vertegenwoordigt/De gemeen
teraadsverkiezingen op de bezette wes Jjn
telijke Jordaanover hebben aan d< ;ep
politieke structuur binnen de gemeen ra
ten niets wezenlijks veranderd. D )'erl
macht is nog steeds in handen vai en
diegenen, die vroeger ook aan dr'
touwtjes trokken, is de mening vainaa
Israëlische politieke waarnemers "lgl
Zulks ondanks het feit, dat in vijf vai
de tien steden er wel veranderikngei .'Js
zijn gekomen in de samenstelling vai[um
de gemeenteraden.
Libanon en West-Duitsland hebbeiDs
gisteren meegedeeld, dat zij hun di.
plomatieke betrekkingen hebben herP*
steld, iets meer dan twee weken nadafiee
de raad van de Arabische Liga d<
lidstaten toestemming had gegeveinoe
om de sinds 1965 verbroken bandei 'erc
met Bonn te herstellen. Tien Arabi e
sche regeringen verbraken toen d(,a
betrekkingen met de Bondsrepubleik naI
nadat de regering-Erhardt Israël ha<ye s
erkend. Daarna hebben Soedan, Jorda
nië, Noord-Jemen en Algerije, zondei
op toestemming van de andere Arabilvp
sche landen te wachfen, de diploma
tieke betrekkingen weer hersteld.
ïjn,
VN-waarnemer
Libanon heeft gisteren formeel aan dl yni
Veiligheidsraad verzocht meer waarian*
meners van de VN langs de bestands
lijn met Israël te stationeren. Op he 'adi
ogenblik zijn er zeven VN-waarnemer
aan de Libanese kant van de bestands »?yl
lijn. Israël heeft hen na de juni '0
oorlog van '67 gen toegang meedoe
verleend, omdat Libanon toen Israë a
de oorlog formeel heeft verklaard ei >aa'
de waarnemers gestationeerd warei eer
volgens de wapenstilptandsovereen !et-
komst tussen beide landen van 1949 ®S
die volgens Israël na de Libanese" J
oorlogsverklaring van 5 juni 1967 niet
meer bestaat.
