Vice-premier van
Israël ziet wat
in Hoesseins plan
Nixon ziet succes
bij top in Moskou
lerrigan-proces
>ijna ten einde
evaarlijke
teactie van
rljiilitante
Protestanten
Heath op weg naar Lagerhuis
Meany verlaat tweede
economische raad
aK b^:
Zending hasj
uit Nepal in
holle boeken
Solzsjenitsin
krijgt prijs
in Moskou
Losgeld geëist voor
Fiat-directeur
Grass hekelt
in Athene
Griekse junta
TROUW/KWARTET ZATERDAG 25 MAART 1972
BUITENLAND
TEL AVTV (Reuter, UPI, AP) De Israëlische vice-premier Jigal Allon heeft gisteren verklaard,
dat het plan van koning Hoessein voor een federatie van Jordanië met een nieuw te stichten Pa
lestijnse staat, de basis zou kunnen vormen voor een oplossing van het Palestijnse vraagstuk. Eerder
hebben premier Golda Meir en minister van defensie Mosje Dajan de voorstellen van Hoessein ver
worpen.
'Er is geen reden om ons te verzetten
tegen het idee van een federatie', zegt
Allon een interview met het gezag-
izilhebbende Israëlische dagblad Ma'ariv.
iss 'Integendeel, het is heel goed moge-
19 lijk een oplossing te vinden voor het
zogenaamde Palestijnse vraagstuk bin-
>n nen het kader van een federatie eer-
'rb der dan in enig andere opzet'. Allon
'verwerpt echter wel de grenzen die
koning Hoessein heeft voorgesteld
it voor de nieuwe federatie. Met name
ent ^et feit dat Hoessein Jeruzalem tot
,vis hoofdstad van Palestina wilde maken,
2! vond Jallon een lachertje. Dat was
meer een grap dan een uitdaging,
ildus Allon.
ngi Allon waarschuwde er voor Jordanië
®n' llusies te laten maken over de toe-
K; ;omstige grenzen. Daarom moest Israël
5d. ijn aanwezigheid duidelijk demon-
siitreren in de voor het land strate
gisch belangrijk bezettfe gebieden.
lij was er verbaasd over dat koning
loessein niet verklaard had, dat zijn
>lan moet worden uitgevoerd binnen
et raam van een vredesregeling met
jbri sraël of minstens op basis van de
kaa esolutie van de Veiligheidsraad van
2 november 1967. (Op de persconfe-
cerientie, die Hoessein donderdag heeft
N egeven, heeft hij overigens wel de
esolutie van de V-raad genoemd als
chti asis van zijn plan).
va llon noemde koning Hoessein een
5 1 an de moedigste leiders in de Arabi
er' che wereld. Hij zou echter nog een
'vp eslissende stap moeten doen. Zijn
n erklaring hield geen rekening met
,Spg iraël, de vrede en de politieke werke-
auti jkheid. Dat bewees dat de koning
ld og 'niet de beslissende conclusie
23eeft bereikt zonder welke er geen
Dnstructieve wijziging tot stand kan
i-arii omen'.
llon heeft destijds zelf een plan
"ozaPgesteld voor een regeling in het
ndeïïidden-Oosten. Volgens dit plan is de
3. ïprdaan de definitieve grens tussen
S: ^raël en het koninkrijk Jordanië,
iarbij een groot deel van het huidi-
bezette Jordanië Israëlisch gebied
moeten worden.
'n°y°lgens de gezaghebbende Egyptische
lurnalist Hassanein Heikal, heeft Al-
nkbel
IaRRISBURG (UPI) De verdedi-
ers van de zeven leden van de Ame-
kaanse katholieke vredesbeweging
ebben gisteren laten weten geen ge-
ligen k decharge te zullen oproepen,
pn opgewonden lawaai ging door de
ichtszaak toen oud-minister Ramsey
ark dit onverwachte besluit mee-
elde.
ij willen vrede', riep Clark uit. 'We
Hen voortdurend vrede en namens
verdachten laat de verdediging de
ik rusten'. Rechter R. Dixon Her-
Jrn moest na deze mededeling de zaal
rust hameren en maakte daarna
irn. *f cend dat maandag de slotpleidooien
,*|nR ïouden zullen worden. Algemeen
ach i s een lang proces verwacht tegen
'Zeven van Harrisburg'. De open-
aanklager heeft zijn zaak voor-
.inelijk laten berusten op het getui-
tis van Boyd Douglas, die als ge-
'igene koeriersdiensten voor de
a ifdbeklaagde Philip Berrigan ver-
ïtte.
maga
i weel
der 1
12.50
Ac
erh.)
ner.
Frank
ove
che id i
poll
WK]
ikheit
mpath
n wee
31e Sti
peellili
lansc
rte En
ilius C
hakesp
nws.
00 Jou
10 Wat
ek. 9.51
Renaiss
mroep
Spiegel
zuiderb p,
modi
Ion in oktober 1970 een gesprek ge
voerd met koning Hoessein. Zij zou
den elkaar gesproken hebben in een
auto ten zuiden van de Dode Zee. De
twee zouden toen zijn overeengeko
men Hoesseins plan in werking te
laten treden als Traël en Egypte een
akkoord hadden bereikt over de her
opening van het Suezkanaal. Verder
zouden Israël en Jordanië zijn overeen
gekomen een 'islamitisch vatikaan
te vestigen in het oude, ommuurde
Arabische gedeelte van Jeruzalem, als
onderdeel van een geheim vredesak
koord.
De verkiezingen die Israël nu orga
niseert op de westelijke Jordaanoever
vormen onderdeel van dit plan, aldus
Heikal. De gekozen gemeenteraden
zullen bevoegdheden krijgen om de
overeenkomst tussen Israël en Jordanië
ten uitvoer te leggen. De Palestijnse
gemeenteraad van Jeruzalem zou het
bestuur krijgen over de heilige mos
lim-plaatsen in het ommuurde Arabi
sche deel van Jeruzalem. De Israëli
sche troepen zouden zich terugtrek
ken uit het bezette gebied ten westen
van de Jordaan, behalve uit de streek
van Kalkileih, de Arabische plaats die
het dichtst bij Tel Aviv ligt. Dit
gebied zal Israël annexeren, aldus Hei
kal. Bovendien zou Israël een reeks
para-militaire nederzettingen langs de
Jordaan handhaven en het recht be
houden militaire patrouilles door het
gebied van de westelijke Jordaanoever
te laten trekken. Arabische troepen
zullen niet over de Jordaan mogen
trekken.
In een later stadium zou een uitwisse
ling van bevolking worden georga
niseerd: joden die op de westelijke
Jordaanoever wonen zullen naar Israël
verhuizen' en de Arabische bevolking
van Israël zal naar de westelijke
Jordaanoever worden gebracht.
Vlootbasis
Volgens de Londense Times heeft pre
sident Sadat van Egypte een Russisch
verzoek twee vlootbases in zijn land
te mogen aanleggen, afgewezen. De
Russen zouden een basis willen bou
wen aan de Middellandse Zee en een
aan de Rode Zee. die beide helemaal
onder Russisch beheer zouden moeten
komen. Tegen dit laatste zou Sadat
bezwaar hebben gemaakt. De Russen
zouden Sadat dit hebben gevraagd
toen hij in februari in Moskou was.
De Russische minister van defensie.
Gretsjko, die later Cairo bezocht, zou
de zaak weer aan de orde hebben
gesteld, maar Sadat bleef weigeren.
Dat zou de reden zijn geweest dat
Sadat van de Russen niet die wapens
heeft gekregen waarom hij heeft
gevraagd.
WASHINGTON (UPI, Reuter, AP) President Nixon heeft gezegd
goede hoop te hebben tijdens zijn bezoek aan Moskou een akkoord
te bereiken over het beperken van kernwapens. 'De vooruitzichten
op succes bij dit topgesprek zijn zeer goed', zo zei de Amerikaanse
president op een persconferentie.
Een ernstig kijkende premier Heath verlaat Downingstreet 10 op
weg naar het Lagerhuis waar hij zijn ingrijpende maatregelen inzake
Noord-Ierland bekend zal maken.
WASHINGTON (UPI) De Arneri-
kaanse vakbondsleider George Meany
is gisteren uit een tweede regeringsli
chaam gestapt dat Nixon in het leven
had geroepen om de inflatie te be
strijden. In een brief van twee zinnen
maakte Meany zijn ontslag bekend uit
de nationale commissie voor produkti-
viteit.
Eerder deze week waren Meany en
drie andere vakbondsleiders weggelo
pen uit Nixons raad voor lonen en
prijzen, die hij in het leven had
geroepen om de inflatie te bestrijden.
De raad bestaat uit vijftien leden, van
wie er vijf vakbondsleiders zijn.
Nixon besloot later vier van de vijf
zakenmensen uit de raad te halen, en
het te veranderen in een publiek
orgaan.
.FAST (REUTER, UPI, AP) In
huidige situatie is echter de reac-
van William Graig veel gevaarlij-
Hij staat aan het hoofd van de
imP guard-beweging, die 75.000 mili-
protestantse leden telt. Deze
seging heeft gedreigd zich tot het
rste te zullen verzetten tegen een
''iging van de bestaande grondwet,
elopen zondag hebben de volgelin-
van Graig nog een massale de-
infilm. stratie in Belfast gehouden.
gevj eren zei Graig op een persconfe-
3 ie: 'Wij hebben de macht om het
n een ren in dit land onmogelijk te
van a en en we zullen doorgaan deze
17T5 h* te gebruiken als dat nodig is',
trant, rlopig zou de Vanguard-beweging
ia <ri- 1 georganiseerd geweld gebruiken
De'4spir bh voorzag dat dit wel nodig
t Becau worden 'ter bescherming van onze
De an rten. De IRA moest verslagen wor-
en als dat met zachtzinnige me
en niet lukte dan zou hardere
nodig zijn. Zijn organisatie zou
oor zorgen dat de Britse regering
i'ongen zou worden met de protes-
fe meerderheid van Noord-Ierland
de tafel te gaan zitten. Volgens
had Faulkner aan de macht moe-
blijven ondanks de Britse druk.
;ematigder reactie kwam van ds.
"•aisley een van de meest militante
w*èeK""vfcstantse leider in Noord-Ierland.
lichte is nu niet de tijd voor ons om
<ws.) A en te maken, we ...oeten nu onze
j.{sis enen gebruiken', aldus Paisley.
>n co!, was bang dat de regering in
iiikadoo, |en nu en halve maatregel had
<ngereni^men jjjj was voor een volledige
?ratie van Noord-Ierland in Enge-
ïier Jack Lynch van de Ierse
bliek heft gisteren gezegd dat de
maatregelen 'een stap voor
zijn naar en blijvende oplos-
Amnesty International stelt regering-Banderanaike aan de kaak
CEYLON AANGEKLAAGD
door Michael Stein
'Begin juni vorig jaar werd mevrouw Kumaranayake gearresteerd.
Zij is 48 jaar en heeft zeven kinderen, in leeftijd variërend van
twaalf tot 27 jaar. Haar man werkt als chauffeur bij de Ceylonese
Melkcentrale. Twee van haar zoons, 24 en 21 jaar oud, worden
gevangen gehouden. Eén van hen zou begin april hebben meege
daan aan het transport van zelfgemaakte bommen. Men neemt
aan, dat de andere zoon ervan verdacht wordt, daarbij te hebben
geholpen. Mevrouw Kumaranayake wordt in het huis van bewaring
in Baduka vastgehouden. De precieze reden voor haar arrestatie
is niet bekend. Maar vrienden geloven, dat haar enige contact
met de verdachten van de JVP het Volksbevrijdingsfront van
Ceylon daaruit bestond, dat zij thee schonk voor de vrienden
van haar zoons, die op bezoek kwamen'.
Dit is één van de gevallen, die
Amnesty International beschrijft in
een rapport over de politieke gevan
genen op Ceylon.
Deze internationale organisatie, die
zich inzet voor het lot van politieke
gevangenen overal ter wereld, zon
der aanzien van hun politieke over
tuiging, heeft als enige pressiegroep
aandacht geschonken aan de duizen
den gevangen gehouden of ver
dwenen Guévaristen op Ceylon.
Amnesty International heeft de
kwestie niet onverhoeds in de open
baarheid gebracht. Het rapport van
deze organisatie, waarin een aantal
aanbevelingen was opgenomen om
het probleem van de politieke ge
vangenen zo soepel mogelijk te rege
len, werd al op 19 november van
het vorige jaar aan premier Bander-
anaike verzonden. Maar de Ceylone
se regering vond het onnodig erop
te reageren, of zelfs maar de ont
vangst van het schrijven te bevestj-
gen.
Mislukking
Dat de regering van mevrouw Ban-
deranaike door het Amnesty-rapport
in verlegenheid werd gebracht, is
niet zo verwonderlijk. Want het rap
port stelde gewoon vast, wat ieder
een eigenlijk al lang wist: dat het
zogenaamde 'rehabilitatie-program
ma' van de regering om de gedeti
neerde Guévaristen weer in het
maatschappelijke gareel te brengen,
op een falikante mislukking is uitge
lopen; dat de burgerlijke vrijheden
door de speciale noodtoestands-bepa-
lingen onder tafel zijn geveegd; dat
de gevangenen op papier vele rech
ten hebben, maar in de praktijk zich
daar niet op kunnen beroepen; dat
er vorig jaar zonder enige twijfel
door politie en leger gefolterd en
verkracht werd en dat er van regc-
ringskant nogal wat in het werk
werd gesteld om eenmaal in vrijheid
gestelde gevangenen niet opnieuw in
het arbeidsproces op te nemen. Bij
dat alles moet men bedenken, dat
een aanzienlijke groep gevangenen
wegens kleine overtredingen gedeti
neerd werd, zoals voor het overtre
den van het uitgaansverbod.
Het grote probleem voor de rege
ring is, dat zij zich totaal heeft
verkeken op de aard van de opstand
en dus ook op de mogelijkheden tot
rehabilitatie. Op 6 mei (terwijl de
gevechten nog aan de gang waren)
kondigde de voorzitter van het Huis
van Afgevaardigden aan, dat het
doel van het rehabilitatie-program-
ma was om 'die jonge mannen en
vrouwen, die misleid werden om het
pad "an het geweld te betreden',
vveer opnieuw in de maatschappij te
integreren.
Dat ambitieuze programma zou op
de volgende manier worden afge
werkt: 'Te beginnen met gymnastiek
in de ochtend zullen zij lessen bij
wonen over de huidige politieke,
sociale en economische problemen,
wat ertoe zal leiden dat zij volgens
democratische principes gaan den
ken. Deze gevangenen zullen alle
mogelijkheden krijgen om te debat
teren en over hun inzichten te dis
cussiëren, niet alleen onder elkaar
maar ook met hun leraren. Naast
deze lessen zullen zij weer aan hun
studie gezet worden, op het punt
jeugdigen verhard. Beroemd is het
verhaal van de boeddhistische mon
nik die een aantal gevangenen wees
op de plicht van een ieder zijn
ouders te gehoorzamen, maar geen
antwoord wist op de vraag: 'Zou u
hier op dit moment zijn, als de
Boeddha uw raad gevolgd had?' In
één van de rehabilitatie-kampen
plantten op een gegeven dag de
gevangenen de uien alle omgekeerd
in de grond met de wortels naar
boven, om uitdrukking te geven aan
hun blijvende verzet tegen de auto
riteiten. Steeds duidelijker werd het,
dat de heropvoeding van de gevan
genen nauwelijks enig succes had en
dat hun onderlinge solidariteit
ook al hadden zij de strijd verloren
ongebroken was.
Dat het rehabilitatie-programma een
totale mislukking werd, heeft de
regering indirect toegegeven, door
onafhankelijke waarnemers of jour
nalisten geen toegang te verlenen
tot de oorden van 'aangepast hoger
onderwijs.' Ernstiger is het feit, dat
de gevangenen geen gelegenheid
De regerinj
opgesloten.
van Ceylon heeft bonderden jonge opstandelingen in kampen
waar deze afgebroken werd door de
organisatoren van de recente cam
pagne van geweld en terrorisme,
waaraan zij ten slachtoffer vielen.'
De gevangenen zouden ook vrijelijk
over allerlei boeken en literatuur
kunnen beschikken, 'om hun denken
te liberaliseren' en aan allerlei sport
en spel kunnen deelnemen. 'En om
hun emoties te stabiliseren, zullen
zij aangemoedigd worden naar mu
ziek te luisteren en goede films te
zien.' Zij zouden hun eigen kleren
dragen en regelmatig bezoek mogen
ontvangen van hun ouders of pleeg
ouders. Bovendien zou 'door het ge
hele rehabilitatie-schema de sfeer
van religie en geestelijke training
voortdurend aanwezig zijn.' Het ge
heel zou onder leiding staan van de
beste krachten in het jeugdwerk van
Omgeturnde uien
Maar afgezien van het feit, dat deze
heropvoeding in jeugdherberg-stijl
anno 1923 in de praktijk nauwelijks
uitgevoerd werd, bleven ook de /ie-
len van de opnieuw op te voeden
kregen om een advocaat te zien en
dat er zelfs advocaten bedreigd wer
den, die op eigen initiatief gevange
nen wilden spreken en bijstaan.
Officieel worden de namen van de
gedetineerden aan hun naaste bloed
verwanten doorgegeven, maar de re
aliteit is dat er vele duizenden ver
mist worden en dat de regering geen
enkele poging in het wefk heeft ge
steld om na te gaan, of zij nog in
leven zijn en zo ja, waar zij
zich bevinden. Er werd zelfs geen
lijst van vermiste personen opge
steld. Zo meldt het Amnesty-rapport
de namen van vijf jongemannen,
drie broers en twee buren, die op 17
april in Colombo verdwenen 'Zij
verlieten hun huizen in de Galle-
straat 's middags, terwijl er een
uitgaansverbod van kracht was, en
werden waarschijnlijk gearresteerd
en in de gevangenis gegooid. Maar
pogingen van de families om na te
gaan waar zij zich bevinden, bleven
zonder resultaat en de politie wei
gert te bevestigen, dat zij in verze
kerde bewaring zijn, ondanks het
feit dat in drie van de gevallen
buren of familieleden van de arres
taties getuige waren.'
De gezinnen van de gedetineerden
krijgen geen enkele ondersteuning,
zelfs als de gevangene de broodwin
ner is van het gezin. Weliswaar
hebben boeddhistische en christelij
ke organisaties financiële hulp aange
boden, maar de regering weigerde
hierop in te gaan.
Geen processen
Van de bijna 15.000 gevangenen
heeft bijna niemand een proces ge
had. En aangezien zoals gezegd
advocaten geen toegang hebben ge
kregen. weet niemand hoevelen van
de gedetineerden werkelijk aan de
gewapende opstand hebben deelge
nomen.
Onder de bepalingen van de nood
toestand heeft de overheid overigens
volstrekt onbeperkte volmachten ge
kregen om naar eigen goeddunken
te handelen. Dat gaat zelfs zo ver,
dat het de politie en het leger is
toegestaan, lijken te begraven of te
cremeren, zonder dat iemand van de
familie of een andere getuige daar
bij aanwezig is. Het is verboden om
de politie of de strijdkrachten we
gens misdaden aan te klagen, kenne
lijk om te verhinderen dat gruwel
daden, door deze overheidsin
stanties begaan, in de publiciteit
komen. Dat dat wel nodig is, bewijst
wel het geval van die doodgraver in
de plaats Galle, die getuige was van
een massa-executie op het plaatselij
ke kerkhof, zijn mond voorbijpraatte
en de volgende dag zelf op myste
rieuze wijze om het leven kwam. Of
het geval van die man uit Amba-
langoda, die ondersteboven aan een
boom voor het politiebureau werd
opgehangen, waarna men een vuur
tje onder hem stookte.
Griezelig is ook dat de regering
ondanks alle plechtige verzekerin
gen, dat ze geen wraak wilde nemen
op de jongeren, die immers op een
dwaalspoor waren gebracht niet
temin heeft bepaald, dat geen rege
ringsdepartement of publieke instan
tie een vrijgelaten ex-politieke ge
vangene die daar voorheen niet
werkzaam was, in dienst mag ne
men. In een ontwikkelingsland, en
zeker in een land, waar men de
economie zoveel mogelijk tracht te
socialiseren, is het aantal banen bui
ten de overheidssector zeer beperkt.
Hier komt nog bij, dat de particulie
re ondernemingen het voorbeeld van
de regering op hun eigen wijze
•'>hpn geïnterpreteerd, door werk-
tvmers die gearresteerd en vervol-
•ns vrijgelaten werden, als ontsla
an te beschouwen. Aangezien het
voor ex-gedetineerden in het huidige
angst-klimaat in feite onmogelijk is
om daarna nog werk te vinden,
heeft men met ditsoort praktijken
tal van onschuldige mensen tot per
manente werkloosheid veroordeeld.
Het is duidelijk dat de Ceylonese
regering met deze repressie-politiek
weinig sympathie bij de jeugd kan
behalen, welke andere maatregelen
van meer opbouwende aard zij ook
neemt. Dat dit uiterst gevaarlijke
consequenties kan hebben., wordt
duidelijk, als men bedenkt dat meer
dan de helft van de bevolking van
Ceylon jonger dan 25 jaar is. Men
kan dan ook gerust aannemen dat
de revolutie, die op 5 april 1971
voortijdig begon en neergeslagen
werd, bepaald nog niet geëindigd is.
Het eerste artikel in deze serie van
twee verscheen in onze krant van
gisteren.
Nixon liet blijken dat de Russische
partijleider Breznjew ernstige twijfels
had weggenomen over de kansen op
een succes bij de SALT-besprekingen,
die donderdag in Helsinki hervat zul
len worden. Het is desondanks niet
waarschijnlijk dat daar overeenstem
ming wordt bereikt voor zijn vertrek
naar Moskou. 22 mei. Naar Nixon zei
waren Amerika en Rusland nog zeer
ver van elkaar verwijderd over funda
mentele kwesties.
Verder deelde de president mee dat
hij persoonlijk opdracht had gegéven
de vredesbesprekingen in Parijs voor
lopig af te breken, omdat 'er geen
enkele hoop was' op een regeling. De
president verdedigde de ambassadeur
in Parijs, Arthur Watson, die volgens
de journalist Jack Anderson stom
dronken was geweest op een vlucht
naar Washington en stewardessen had
lastig gevallen. Nixon zei dat de be
sprekingen, die Watson met de Chine
zen voert 'zeer goed' gaan. 'Naar ik
begrepen heb in alle nuchterheid',
grapte hij.
De president verklaarde volledig ver
trouwen te hebben in Richard Klein-
dienst, die door hem is benoemd tot
minister van justitie, als opvolger van
John Mitohel. Nixon voorspelde dat
de Senaat de benoeming zou goedkeu
ren, ondanks het feit dat er een
door Anderson ontketende contro
verse is ontstaan over de rol, die
Kleindienst zou hebben gespeeld héj
de onderhandelingen over een rege
ling tussen justitie en het mammoet
concern ITT in verband met een anti
trust-actie.
Nixon verdedigde de wijze waarop de
regering een regeling met ITT heeft
bereikt. Hij verwierp de beschuldigin
gen dat zijn regering het bedrijfsle-
GRONINGEN De douane in Gro
ningen heeft de hand weten te leggen
op tien kilo hasjiesj, verstopt in vijf
uitgeholde boeken uit Nepal. Elk
boek bevatte twee kilo. De boeken
waren geadresseerd aan vijf verschil
lende Groningers. Intussen zijn deze
Groningers verhoord. Geen van hen
heeft bekend. Of er gerechtelijke stap
pen zullen worden ondernomen hangt
af van de officier van justitie.
De zendingen kwamen begin deze en
vorige week binnen. Alle vijf pakjes
waren verzonden door dezelfde afzen
der in Nepal. Men kwam op het spoor
toen het eerste van de vijf boeken
werd opgehaald door iemand die niet
de juiste papieren had.
Politie en douane vermoeden dat op
deze wijze wel veel meer hasj en
wellicht zwaarder spul wordt inge
voerd. In Groningen meent men ech
ter dat het hier de eerste keer was.
Aangenomen wordt dat er een georga
niseerde groep aan het werk is.
STOCKHOLM (REUTER) De Rus
sische schrijver Alexander Solzsjenit
sin zal de Nobelprijs worden aangebo
den tijdens een particuliere ceremo
nie in Moskou op 9 april, zo is
gisteren bekendgemaakt. Karl Ragnar
Gierow, de permanente secretaris van
de Zweedse Academie, vertelde ver
slaggevers dat hij naar de Russische
hoofdstad zal reizen en Solzsjenitsin
de onderscheiding zal geven in een
huis van een vriend van de schrijver.
De 53-jarige schrijver weigerde zes
tien maanden geleden zijn prijs in
Stockholm in ontvangst te nemen,
omdat hij vreesde niet meer naar zijn
vaderland te kunnen terugkeren. Het
geldbedrag dat de prijs begeleidt is
reeds gestort op zijn naam bij een
Zwitserse bank. De onderscheiding
zelf werd in Stockholm bewaard in de
hoop dat de schrijver vroeg of laat
zou opdagen.
Toen duidelijk werd dat dit niet zou
gebeuren begon een lange twist over
de vraag of de onderscheiding moest
worden overhandigd tijdens een offi
ciële ceremonie op de Zweedse ambas
sade in Moskou of tijdens een particu
liere ontmoeting. Solzsjenitsin schreef
verontwaardigd naar de academie of
de prijs soms iets was om zich over te
schamen, dat ze verborgen moest blij
ven. Eind januari stemde de schrijver
echter toe in een overhandiging tij
dens een particuliere bijeenkomst in
Moskou.
BUENOS AIRES (Reuter) De in
Argentinië ontvoerde Fiat-directeur
Sallusbro, krijgt de kogel als niet voor
zondag een losprijs van een miljoen
dollar is betaald en vijftig guerilla-
strijders uit de gevangenis zijn ont
slagen. Dit hebben de ontvoerders, le
den van het trotskistische Revolutio
naire Volksleger (ERP), meegedeeld.
Het losgeld moet voldaan worden in
de vorm van lesmateriaal voor scho
len. De vrij te laten gevangenen moe
ten paspoorten krijgen en in de gele
genheid worden gesteld naar Algerije
of een ander land te gaan.
De ontvoerders eisen voorts, dat alle
arbeiders die sinds 1971 bij Fiat-Ar-
gentinië ontslagen zijn, weer in dienst
worden genomen. Het ERP heeft de
autoriteiten 48 uur de tijd gegeven om
te antwoorden. Worden de eisen afge
wezen dan zal de 57-jarige Sallustro
'worden gefusilleerd op de plaats waar
hij wordt vastgehouden'.
ven zou bevoordelen. 'Niemand krijgt
iets terug', als zij bedragen leveren
aan Nixons verkiezingscampagne, al
dus de president.
Intussen heeft de senaatscommissie
voor buitenlandse betrekkingen beslo
ten een onderzoek in te stellen naar
de bemoeienissen van Amerikaanse
ondernemingen met de buitenlandse
politiek. Volgens Jack Anderson had
ITT zich willen mengen in de binnen
landse aangelegenheden van Chili, om
te voorkomen dat de marxist Salvador
Allende aan de macht zou komen.
Voorzitter Fulbright verklaarde dat
de studie een jaar zou kunnen duren.
De Westduitse schrijver
Günther Grass heeft het Griek
se bewind in eigen liuis deze
week flink de jas uitgeveegd.
Dit heeft het Britse dagblad
The Guardian gemeld.
Grass, een overtuigd sociaal-de
mocraat, was naar Athene geko
men, op voorwaarde dat hij al
les mocht zeggen wat hij wilde.
Dat is het regime van Georges
Papadopoelos nogal duur te
staan gekomen, omdat Grass in
de scherpste bewoordingen het
Griekse regime hekelde.
Op een persconferentie in de
Griekse hoofdstad zei Grass dat
het bewind een 'neo-fasclstische
dictatuur is en dat het zich
onderscheidt door het 'valse
beeld van vrijheid', dat het pro
beert te presenteren. Grass som
de ten overstaan van onthutste
Griekse Journalisten de intimi
datie-methoden en folteringen
op en vertelde dat de Griekse
politie nog onlangs een West
duitse journalist heeft afgeran
seld en een Britse lector het
land uitgezet.
De schrijver vervolgde zijn be
toog met te vertellen dat hij
een uitnodiging voor een tv-
debat met een regeringsfunctio
naris had afgewezen. Alleen als
ook leden van de oppositie
mochten meepraten was hij be
reid voor de Griekse televisie te
verschijnen en niet alleen met
een man die de misdaden van
het Griekse regime 'verhult', al
dus Grass.
'Als schrijver ben ik niet in
staat de zaken in de communis
tische wereld te beïnvloeden.
Daarom voel ik een des te gro
ter verantwoordelijkheid voor
het uitdrukken van mijn solida
riteit met democraten in andere
landen', aldus Grass. "De wester
se wereld moet niet gewend
raken aan dictaturen. Maar wij
moeten de jongere generatie de
gevaren er van leren. Het voor-
Güuther Grass
schrift van onze tijd is het
alternatieve antwoord dat er al
tijd 'n democratie moet zijn. En
voor mij is dat een sociaal
democratie. Ik weet dat de weg
lang is en het tempo langzaam.
En ik ben tegen een gewapende
oppositie. Het is aan Portugal
en Griekenland de manier le
vinden om hun volkeren te hel
pen'.
In zijn slotwoord merkte Grass
op dal hij in Delphi was ge
weest 'omdat ik bezorgd ben
over de toekomst van Grieken
land. Ik heb daar het orakel
bezocht. Ik kreeg twee dubbel
zinnige antwoorden. Het ene
luidde: Alleen als de premier
(Papadopoelos) behalve minis
ter van defensie, minister van
buitenlandse zaken en regent
ook nog aartsbisschop van Athe
ne wordt, zal hij op God gaan
lijken en plezier in zichzelf krij
gen. Het tweede antwoord was:
dat deze karikatuur van een
revolutie zal eindigen met het
verslinden van haar eigen kin
deren'.
Bij zijn terugkeer in Bonn
heeft Grass gisteren Amerika.
West-Duitsland en andere lan
den opgeroepen politieke druk
uit te oefenen op het neo-
fascistische --gime in Athene,
opdat er een eind komt aan
het martelen van politieke ge
vangenen. Hij vergeleek de situ
atie in Griekenland met die in
Tsjechoslowakije. In belde lan
den heerst een dictatuur die
door het leger a-»n de macht ls
gebracht, de een met steun van
Amerika, de ander met die van
Rusland. In beide landen wor
den vooral intellectuelen ge
vangen gehouden, aldus Grass.
