Weerzien met opera van Igor Strawinsky Centrum met Harold Pinters 'Vroeger' 'Michiel de Fluiter' leuke kinder-musical Drie keer tellen bij herv. geref. bond inwendige zending Conservatorium met Monteverdi-project Trouw Kwartet Wij ontvingen F.M.O. neemt deel in fabriek in Tunesië Financiële injecties zijn onvoldoende tegen werkloosheid Hervormden tasten dieper in de portemonnaie Beroepings- werk vandaag ■dil )or ug ™ol 35 TROUW/KWARTET MAANDAG 20 MAART 1972 KIHVST/BINNENLANII/KEKK c~n door Adr. Hager SCHEVENEVGEN Nadat in 1951 te Venetië de première plaatsvond van Strawinsky's opera The Rake's Progress, bracht de voormalige Nederlandse Opera dit werk tijdens het Holland Festival in 1957. Na vijftien jaar presenteert de Nederlandse Opera Stichting deze tweeëneenhalf uur durende compositie weer op de Nederlandse podia. Vrijdagavond was 'de première in Scheveningen. De Amsterdamse voor stellingen gaan op 21, 23, 24 en 26 maart. Rotterdam op 28, en Utrecht oo 30 maart. Strawinsky en de libret tist Audeo brachten destijds heel wat pennen in beweging. De componist had verkondigd een opera te zullen schijven en geen muziekdrama. On danks de toepassing van afgesloten aria's en duetten en de door het clavecimbel begeleide recitatieven, kan men zich nog steeds afvragen, of de componist volledig in zijn opzet geslaagd is. Is de geschiedenis van Tom Rakewei 1, die met Anne zal gaan trouwen, doch door een erfenis en door toedoen van de duivel in de persoon van Shadow in de stad tegronde gaat. niet toch een muziekdrama geworden? Is in het libretto de figuur van de losbol niet een wat vage persoon gebleven, is hij eigenlijk wel een losbol te noemen? Het zijn vragen, die bij deze her nieuwde confrontatie weer naar voren kwamen. Als onwrikbaar element stond daar de partituur tegenover, gebaseerd op de klassieke tonaliteit en in een harmonische en melodische sxeer van bijna-Mozart. van bijna Rossini, van bijna Handel tot het irriterende toe. De fabel van Auden, geïnspireerd op schilderijen van Ho garth. is door Strawinsky met verfij ning en doorzichtige precisie op mu ziek gezet. Met name voor Anne schreef Strawinsky een partij met ge niale hand, hierin dringt zich de vergelijking met Mozart het sterkst op. Niet overal echter is de partituur zo sterk, er zïjn zeer zeker ook passa ges aan te wijzen, waarbij men de indruk krijgt, dat de componist zich er wat gemakkelijk vanaf heeft ge maakt. De uitvoering werd met vaar dige h§nd geleid door Edo de Waart en gaf aanleiding tot positieve reac ties. De sopraan Joanna Bruno heeft de figuur van Anne op vocaal stralen de wijze gestalte gegeven, een werke lijk ideale bezetting van deze veelei- Diepgevroren figuren door BER HULS ING HAARLEM Centrum is zaterdagavond in de Haarlemse schouw burg met Harold Pinters 'Vroeger gekomen, zijn nieuwste stuk, waarin het langs eikaar heen praten weer zinloos is. Maar uit de diepte losgewoelde naar boven drijvende herinneringen wek ken nog even het gevoel, dat er eens een verstandhouding was, of weer zou kunnen zij, tussen die twee vrouwen en die ene man. Deeley trouwde Kate. Zij zajn beiden, en elk voor zich vereenzaamd. Zij hebben elkaar niets meer te zeggen, al praten zij nog wel. Dan komt, na twintig jaar. Anna op visite. Katé's enige vriendin van vroeger. Vroeger is- niet meer wat het was. De opdui kende herinneringen zijn vaag, ver ward. vervormd, verschillend, want elk van de drie had, of bedenkt, een eigen vroeger. Maar zij vullen elkaar aan. zij verplaatsen zich onzeker in de gedachten van een ander, om voor een ander nog eenmaal iets te zijn. Niet echt, maar in die dromen. Mach teloos en triest uiteraard. Was Anna misschien meer geweest voor Deeley. of. voor Kate, of nog weer andersom? Amsterdam; widen; Th. De Rotterdammer Nieuwe Haagse Courant Nieuwe Leidse Courant Dordts Dagblad Dageli|k» besiuur B. Bol. Den Hoog; dr. E. Bleumink, Poters- wolde; mr. G. C. von Dom, Nootdorp; W. A. Fibbe, Rotter dam; J. Lonser, Utrecht; dr$. J. W. de Pous, Den Hoog; J. Smol- lenbrock. Wassenaar. Overige leden von li bestuur: IC Abmo, H. A. de Boer. IJ Brouwer, Assen. mr. dr. J. Don nar, Den Hoog,- J. von Eibergen. Schoorsbergen; mr. K. von Houten, Wogeningen; ds. O. T. Hylkemo, Bilthoven; Joc. Huijsen, Delft; mevrouw M. C. E. Klooster- mon-Forlgens, Voorschoten: me vrouw J. G. Kraayeveld-Wouters, Heerhugowoord; prof. dr. G. N. lommens, Noorden,- ds. F. H. Landsman, Den Hoog; H. de Mooij. Rijnsburg; prof. dr. G. C. von Niltrik, Amsterdam; H. Otte- vonger, Buitenpost; mr. dr. J. Ozingo. Lunteren; dr. A. Veermon, Rijswi|k (Z-H); H. H, Wemmers, Den Hoog; drs. R. Zijlslro, Ooster- land (Zld). Uilgaven van N.V. De Christelijke Pers Directie: Ing. O. Postma, F. Diemer Hoofdredactie: J.de Berg (waarnemend) Hoofdkantoor N.V. De Christelijke Pers: N.Z. Voorburgwal 276 - 280, Amsterdam. Postbus 859. Telefoon 020 - 22 03 83. Postgiro 26 92 74. Bank: Ned. Midd. Bank (rek.nr. 69.73.60.768). Gem.giro X 500. Zij weten het niet en wij zullen het niet weten. Want Harold Pinter moet, voor zijn wijze van werken, onduidelijk blijven in de monologen dialogen kun je ze nauwelijks noemen van die onpleilbare diepgevroren figuren, die hij oplaadt, als positieve en nega tieve polen, met onbekende spannin gen, totdat de ontladingen overvlie gen. Dan spatten de vonken er even af, min of meer pijnlijk treffend. En zonder ander resultaat, want bij Pin ter blijft alles bij hetzelfde. Deeley gaat er echt niet met Anna vandoor. OPGELADEN Het gaat vooral om die geheimzinnig opgeladen spanningea En die heb ik, eerlijk gezegd, niet erg meegevoeld. Al had Peter Oosthoek, de regisseur er wel nauwgezet naar toegewerkt, met pijnlijke stiltes tussen het banale, zoekende, visitegebabbel, waarbij de drie niets anders kunnen doen dan zitten, liggen, opstaan, koffie en cog nacjes drinken en maar weer een sigaret opsteken. In een, door Mach- teld Mulder ontworpen, lelijk kil en leeg, maar wel duur decor, want de drie zijn ditmaal in goede doen en zelfs enigszins intellectueel artistiek. Wat hun, door Hans Roduin niet bijzonder mooi of vloeiend vertaalde woorden overigens niet belangrijker maakt. Elisabeth Hoytink speelt die Kate mooi geheimzinnig en passief als de vrouw die een raadsel is voor wie er wat achter zoekt. Zij komt, met een verstarte glimlach en slepende bewe gingen nagenoeg niet uit haar drome rige beslotenheid vandaan. Ingeborg Elzevier is Anna. die nogal pinnig agressief de doodgelopen rust van het echtpaar komt verstoren door vroeger weer op te halen, zoals het was of geweest had kunnen zijn. Uit welke gevoelens of overwegingen zij dat weed werd mij niet duidelijk. AFLEIDING Piet Römer zit daar dan tussenin, als het slachtoffer, dat in onzekerheden, verwarring, redeloze woede en nachte loos verdriet wordt gedreven, al weet hij nauwelijks hoe en waarom. Hij deed dat goed en beheerst toen het er, na de pauze vooral, op aankwam. Maar daarvoor kregen de onbenullig heden die hij. als gastheer, wel zeg- f;en moest, bewust of onbewust, een icht vermakelijke ironie waar dan wel plezier om was. maar waarmee de spanningen te veel werden afgeleid. Zodat Pinter ons, in deze voorstelling, beslist niet naar de keel greep met de ellende van niet-communicerende een zaamheid. En dan nog... De dichter Gaston Miron uit Mont real is de Canadees-Belgische prijs toegekend groot 2000 dollar. Deze prijs is ingesteld door de regeringen van Canada en België en wordt toege kend aan Franstalige schrijvers en dichters uit de twee landen. De eerste winnaar (dat was verleden jaar) was de Belgische dichter Geo Norge. Het Residentie Orkest concerteert zaterdag 25 maart o.l.v. Willem van Otterloo te Oberhausen in Duitsland met een programma bestaande uit werken van Da Falla, Schubert en Mendelssohn. Het Residentie Orkest besluit zijn abonnementsseries van het wintersei zoen met een uitvoering van Beetho ven's 9e Symfonie op woensdag 22 maart in het Congresgebouw te Den Haag. öende rol. Tom Rakewell, de immer vaagblijvende figuur, werd boeiend getypeerd door David Hillman, een tenor met vele kwaliteiten. Peter van der Bilt was een geloofwaardige Sha dow, zij het dat hij minder angstaan jagend was dan men zich de duivel kan voorstellen. Cora Canne Meyer was meesterlijk in haar creatie van Baba, de vrouw met de baard. In de kleine re rollen wisten Simon Estes, Elsa Lioni en Nico Boer zeer wel te vol doen. De gestroomlijnde enscènering van David Pountney met van het begin tot het eind open doek en onnodige verkleedpartijen op het po dium tijdens de décorwisseling, was deels flauw en onsmakelijk, ^n de rondborstige' scène gespeend van ech te humor, deels vindingrijk zoals bij de broodfmachine en groots in het laatste bedrijf. Ralph Koltai plaatste in een rommelig podium enkele sim pele en koele constructies en wilde ons daarmee doen geloven, dat men hier te doen had met een Strawinsky van Le Sacre in plaats van een Mozar- tiaanse opera als The Rake's Progress. Zodoende hinkten regie en décors op meerdere en op verschillende gedach ten. Het Nederlands Kamerorkest be geleidde geïnspireerd en klankrijk. Violist I. Perlman uit Israël speelt grandioze Brahms door PIET VISSER AMSTERDAM Het ligt echt niét aan de manier waarop indertijd Hans lick de figuur van Brahms al te hevig onder de schijnwerpers heeft ge plaatst: er is iets tegen Brahms in te 'brengen. Het kan iets te maken heb ben met intuïtieve afkeer van de breedheid van doen in zijn muziek van zijn pathetiek, zijn gewichtigheid. Ik weet het niet. Telkens als er een Brahms op het programma staat, heb ik vijftig maten nodig om 'er in' te komen. Maar dan ook geef ik me helemaal gewonnen aan zijn kunst, die natuurlijk afstamt van deze en gene ej> evenzo natuurlijk uitloopt op anderen; maar die een grootheid in zich bergt die uniek is. Een daarom, of daarmee overweldigt Brahms me toch iedere keer dat ik zijn werk hoor. Het is bovendien zo eerlijk! Gistermiddag had de Grote Zaal alweer door de schuld van het Rus sisch Staats-Impressariaat een an der programma met een andere diri gent te verwerken gekregen. Dit keer stond Willem van Otterloo voor het Concertgebouworkest. Hij bracht zijn eigen Sinfonietta voor 16 (hout- en koper-)blazers mee. Het stuk schreef hij in 1943; maar het paste volkomen in dit klassieke programma Beetho ven-Vier en Brahms' Vioolconcert. Een vriendelijk en interessant stuk diverterende blaasmuziek, dat voor meermalen aanhoren vatbaar is. Ook als het gevolgd wordt door Beetho ven's Vierde Symfonie. Beide stukken (vóór de pauze) in een boeiende klank en met verrassende schakerin gen door het orkest onder Van Otter- loo's leiding voorgedragen. De Beetho ven met pittig aangetikte instrumen tale effecten die interessant bleven doordat ze niet aangedikt waren. En dan na de pauze de Brahms, gespeeld door een jonge Israëlische violist, Itzhak Perlman. die om zijn handicap zittende speelde. Met en thousiasme en heel accuraat en met een bijzonder verzorgde toon, in een sublieme klank en een bewogen stijl. Begeleid door een orkest dat een uitermate fraaie en uitgebalanceerde klank produceerde. Maar het solospel. soms heel ijl van toon, was van een grote trefzekerheid en zuiverheid. Wat in dit weefwerk van fraaie melo dieën voortreffelijk op zijn plaats was. 'Recht op lust? Visies op de seksualiteit' door Anton Grabner-Haider. Uitg. J. II. Gottmer tc Haarlem 210 blz. Prijs fl4.9ft. Veertien auteurs proberen vanuit ver schillende disciplines een antwoord te geven op de vraag of onze kijk op de seksualiteit de laatste jaren is gewij zigd. De samensteller besluit zijn boek met de opmerking dat de kerken bij de bevrijding van de seksualiteit voorop zouden moeten gaan. 'Zij heb ben al te lang agressie gezegend, waarom zouden ze nu de lust niet zegenen?' 'De andere' door Abraham Braun. Uttg. Ambo te Bilthoven 231 blz. Prijs 14.50. In De Andere' met als ondertitel: 'Macht en onmacht van de minder heid' beschrijft Abraham Braun 'zijn diaspora'. De problematiek van de min derheden heeft Braun afkomstig uit Roemenië en sinds kort als arts in Nederland gevestigd aan den lijve ondervonden. Zijn boek is daarvan een persoonlijk getuigenis. De gezonde leer. ds. O. Mooiweer. Enkele notities bij de Heidelbergse catechismus. 31 pagina's gestencild. Prijs 2.te bestellen via gironum mer 1144525 van T. Hilverda, Rozen straat 40. Enschede. Schaduwen over Castlecliffe, door S. Shulman. Uitgave van Classics lek- tuur, Naarden. 128 blz. 1,95. In het Hot-theater in Den Haag heeft de Haagse Comedie zaterdag de première gebracht van de kindermusical 'Michiel de Fluiter'. Op de foto de scène met een 'koets'. door DAMMIS DE GEUS DEN HAAG Voor de eerste keer in haar bestaan speelde de Haagsë 'Comedie toneel voor kinderen. De premièrevoorstelling van de kindermusical 'Michiel de Fluiter', zaterdagmiddag in het volle Hottheater, bleek een ondubbelzinnig succes, waaraan zowel de kin deren als de begeleidende volwassenen fonkelend plezier beleefden. Van een onzer redacteuren UTRECHT/AMERSFOORT Drie keer heeft penningmeester! Oostrom van de hervormde bond voor inwendige zending op j reformeerde grondslag, bijgestaan door de administrateur enl accountant, de zaak nageteld... vergissen is immers menselija maar het klopte: in plaats van het verwachte tekort van bijna 26.J gulden bleek de bond een batig saldo te hebben van een kl 20.000 gulden. En zo kon zaterdag op de in Utrecht gehouden vergadering .van de bond het vierde punt van de agenda: ver^ van de penningmeester, een opgewekte aangelegenheid worden. Het gaat allemaal om de vlegelachtige jongen Michiel die zijn voortand ver liest en meteen een angstaanjagend, snerpend gefluit kan produceren, het geen zijn ouders en andere familiele den bijna tot wanhoop brengt. Mi chiel zegt dat hij er niets aan kan doen. Op de een of andere manier moet hij zich kunnen uiten. Zijn oom Gerard, tandarts van beroep, zegt het gefluit mooi te vinden, maar later krijgt hij er ook hoofdpijn van. Het gefluit is er de oorzaak van dat de sjagrijnige kinderspeelgoed stelen de huisbaas, de famjlie de huur op zegt, zodat Micheil, zijn ouders en zijn zusje Francine op straat komen te staan. Op den duur komt het weer goed .Michiel heeft ontdekt dat hij zijn fluitmeesterschap als chantage middel tegen bepaalde personen kan gebruiken, zodat hij altijd de grootste vinger in de pap heeft. Hij zet de stelende huisbaas gevangen, die be looft het gezin weer in de woning te laten. Inmiddels is Michiels rol uitge speeld, want er heeft zich een nieuwe voortand aangekondigd. De "huisbaas blijkt ook zo'n kwaaie niet. In zijn jeugd mocht hij nooit spelen. Dit trauma reageerde hij af door voetbal len en speelbeestjes te pikken. HUMOR André Kuyten wiens stuk, 'Het ver borgen leven van Jezus Christus', on langs ook door de Haagse Comedie gespeeld werd; had de musical koste lijk en met veel èn fijn gevoel voor humor bewerkte. Samen met Herman Frank schreef hij de tekst van de aansprekelijke liedjes die gauw uitda gen tot meezingen. Jurriaan Andries- sen had verrukkelijke muziek gecom poneerd, 'blitz en swingend' gespeeld door een popgroep. Het groen-vlakke toneelbeeld, waarop veel mogelijk was, was van Harry Wich. Michiel Kerbosch was een heerlijk brutale, springehde Michiel, Francine Dreessen zijn speelse zus. Wiebe Brandsma vertolkte de vader heel aanvaardbaar en Anne-Marie Heyli- gers speelde de zorgzame moeder. Grandioos was Gerard de Groot in zijn dubbelrol van de oom en de tante. Tante verdwijnt gauw van het toneel, want de familie kan haar niet uitstaan. Roelof den Ambtman bewees zijn kwaliteiten als de huisbaas. In zijn zwarte pak leek hij een 'zware' predi ker. 'Michiel de fluiter', is een musical die de kinderen niet alleen uitstekend vermaakt, maar hen ook tussen de scènes door een lesje geeft. Het stuk bewees bovendien zijn kwaliteiten als instruktieprogramma over toneel. De acteurs en actrices hielden zelf een inleiding en versjouwden steeds de eenvoudige decorstukken. De origine le aanpak van de jonge regisseur Guus Hoes manifesteerde zich vooral in de Indianen-scène. Vier stoelen en een stafel schiepen de voorstelling van een postkoets heel gemakkelijk. Ik geloof dat de Haagse Comedie met dit experiment op de goede weg is. Het gezelschap moet zeker meer aan kindertoneel gaan doen. Er is behoef te aan, en er is grote waardering voor. door ADR. HAGER DEN HAAG 'Ik ben tevreden en ik ben niet tevreden.' Met deze woorden schilderde de Weense musicus Nikolaus Harnoncourt de sfeer van het Monteverdi-project in het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. De muziekpraktijk van Harnoncourt is een zoeken, een perfectioneren van de authentieke vertolkingswijze en volko men tevreden is hij dan ook zelden. Directeur Jan van Vlijmen is na één week gezamenlijk studeren en musice ren enthousiast. Dat hij daartoe alle reden heeft, bewees het concert dat zaterdagavond werd gegeven door cur susleiders. cursisten en studenten. Van welke betekenis de aanwezigheid van Harnoncourt 'en zijn echtgenote Alise is. werd reeds bewezen in een kernachtige en uitgebalanceerde weer gave van een imiterende compositie van Scheidt. Het programma stond in het teken van Monteverdi cn zijn Duitse, Franse eii Engelse tijdgenoten. Composities in verschillende bezettingen met het orgel, blokfluit, luit, gamba en vocalis ten. Uit al deze vertolkingen bleek hoezeer de conservatoriumleerlingen in de ban zijn geraakt van deze zes tiende en zeventiende eeuwse muziek. Werken als van Schtltz en van Dow- GOUDA De Nederlandse Fin^ncie- rings-Maatschappij voor Ontwikke lingslanden (F.M.O.) zal voor 250.000 participeren in het aande lenkapitaal van een op te richten fabriek van vuurvaste steen in Tune sië. Initiatiefnemer is de Gouda Vuur vast, die tezamen met enige Tunesi sche partners, waaronder Sotimaco (een groot semi-staatsbedrijf op het gebied van bouwmaterialen), het pro ject zal realiseren. Het Nederlandse belang in het aande lenkapitaal van de onderneming vertegenwoordigd door de deelnemin gen van Gouda Vuurvast en F.M.O. zal 35 pet. bedragen. Deze eerste Tu nesische fabriek op het gebied van de fabricage van vuurvaste steen zal vrij wel volledig voorzien in de lokale behoefte en daarnaast naar omringen de landen exporteren. Het nieuwe bedrijf zal werkgelegenheid bieden aan ongeveer 50 Tunesiërs. De F.M.O. heeft tot doel bij te dragen tot de ontplooiing van het bedrijfsle ven in ontwikkelingslanden. Zij doet dit door het verstrekken van aanvul lende financiële middelen ten behoeve van investeringen in deze landen door Nederlandse ondernemingen. Tevoren hadden -wij een gesprek met drs. B- J- Wiegeraad, de predikant- directèur van de bond. over deze onverwachte meevaller. Hij zei: 'Dit is voor een groot deel te danken aan de stijgende offervaardigheid: We hadden het totaal aan giften begroot op 35.000 gulden, en het werd 60.000 gulden. Dit is in onze tijd van alge mene malaise toch wel iets, wat je voluit een zégen mag noemen'. Waar die grotere offervaardigheid vandaan komt?' Vroeger dachten de mensen bij zending alleen aan het zendingswerk verweg, maar nu is ook de zending dichtbij in het gezichtsveld gekomen'. Hierover gesproken, het is niet in 't minst aan de activiteiten van drs. Wiegeraad en 'zijn' bond te danken, dat de 'inwendige' zending, het evan gelisatiewerk, voor steeds meer men sen uit de sfeer van de min of meer vrijblijvende liefhebberij is gekomen. Hij heeft er ook meer dan eens op getamboerd dat het zendingswerk naar buiten zich des te krachtiger kan ontplooien, naarmate er in eigen land meer mensen tot de gemeente worden toegebracht: uitwendige en inwendige zending hebben elkaar nodig (en de samenwerking met de hervormd-gere- formeerde zendingsbond komt dus niet uit de lucht vallen). Dichterbij Om terug te komen op de sterke stijging van het bedrag aan giften, drs. Wiegeraad meent voorts dat ook van invloed is het feit dat de toene mende onkerkelijkheiddichterbij komt. Het is niet meer iets in de verte, in de boze grote steden, het komt vlak bij huis: hetzij doordat je kinderen naar de stad trekken. Hetzij door uitbreiding van je woonplaats. Als voorbeeld zal kunnen dienen Zoe- termeer, waar de referent van zater dagmiddag drs. C. Blenk als evange list werkt. Hij gaf in Tijding, het contactblad van de bond, de volgende Cijfers. Tien jaar geleden was Zoeter- meer een dorpje met 9.000 inwoners, nu een plaats van over de 20.000 inwoners. Met het inwonertal neemt de onkerkelijkheid toe: van 3 pet. in 1947 naar 28 pet. nu. En in diezelfde periode daalde de hervormde gemeen te van 45 pet.-naar 27..pet. van de bevolking (en van die 27 pet. is het merendeel 'alleen kerklid op papier) 'Vroeger', zo vervolgde drs. Wiegeraad zijn verhaal, 'kon ik als ik ergens preekte een zgn. collectebeurt wel eens te horen krijgen: bij ons is evangelisatie niet nodig, maar die ge luiden verdwijnen. Ik wil in dit ver hand ook zeggen dat de bond steeds gezaaid heeft, altijd er op uit was de gemeente als gehéél en niet alleen een of meer ijverige commissies, ge richt te doen zijn op wèrving. Welnu, het zaad is gaan groeien, en de vrucht zien we ook in wat men voor ons werk wil bijdragen'. Intussen kun je je afvragen of de bond niet verstandiger zou doen I in 't publiek zwijgzaam te zijn I zijn batig saldo: met een tekort je een krachtiger, beroep op doen! Maar zulke overwegingenI en mag de bond voor inwendige J ding niet kennen. 'Wij zijn danf voor wat wij ontvingen en we i verantwoording afleggen van wal met het geld gaan doen', aldus Wiegeraad Hij vertelde (de opmerkingen haakjes zijn van ons): 'Allerd staat uitbreiding van onze uitgei en verkoopafdeling onder de n Echo op het programma. Daar zit n J" achter. We merken allerwege een111"" ruggang in de christelijke boekhat 1 Laat ik zeggen dat ze 'neutraler' aat den: Wolkers en de zijnen li|!f vooraan in de etalages en de chi lijke lectuur op een plankje er achterin. Wij vinden dat tot inwe^1": ge zending ook lectuurvoorziei hoort en wij vormen nu een waar de mensen terecht kunnen dres van de bond: Johan van 01 barneveltlaan 10, Amersfoort; 980.980). We hebben ook al de ei g ge! ning als grammofoonplatenhai ^ren met een vrij kleine selectie (van fns(: Pronk, tot zeg maar, Dietrich Fis< Diskau). want je kunt 't beste weinig een goeie voorraad hebben zendingsavonden verkopen we 'ei wat lectuur en ook platen, we haj^ de inkomsten hiervan over begroot op 5.000 gulden, maar werden er 10.000. En alles ande nd, i ng d off bew< rechtstreeks aan het werk van bond ten goede. We gaan natuuintu door met onze brochurereeks 'Zeng- in zes continenten'- (prijs per 1 ongeveer 2 gulden) en onze infofgen tieserie met de zgn. discussiepape 5n g vijftig cent per stuk, over homoDra"' oorlog en vrede, abortus, evo enz.) vindt erg veel aftrek. We ben wat van die papers gebundel'™"*] dit boekje: 'Vragen van deze (prijs 3.95). En bij alles geldt we mikken op lectuur die kan di tot vorming en toerusting vanPJ1 gemeente'. randA uitr kte a brand Piet Gastarbeiders Drs. -Wiegeraad ging, verder: staat ook voor ogen de vorming een fonds, of fondsje. van christi lectuur en gedeelten uit de, evan ën voor gastarbeiders, in hun dus. En tenslotte staat uitbre van het aantal evangelisten °w. programma. De bond heeft nu evangelisten in dienst, dat wil ze zij werken ten dienste van plaatselijke hervormde gemeente zijn géén zgn. richtingsevangel pjjN we werken niet de kant uit var vorrr gereformeerde bondsevangelisatie.ge_L( is natuurlijk wel zo dat onze ev listen werken vanuit een gerefor de visie, maar dat doen zij vooe] gehéél van de kerk' land moeten voor deze aankomende musici een openbaring geweest zijn, zeker ook wat betreft de vertolkings wijze. Docent Eugen Dombois uit Zwitser land speelde op wonderschone wijze enkele luit-composities van Ballard. Het hoogtepunt van het overladen programma was echter het optreden van Dombois en de Engelse counter tenor Alfred Delier in liederen van Dowland in een perfecte stijl en uit muntend samenspel. Deller leidde een geïmproviseerd conservatoriupikoor in een viertal madrigalen van Montever di en als afsluiting en tevens als resultaat van een week hard werken hoorde men van dezelfde componist Combatimento di Tancredi en Clorinda door een ensemble gevormd uit leer lingen. In de komende dagen gaat men zich voorbereiden op een uitvoering van de opera Orfeo zaterdag aanstaande in het Haagse Congresgebouw. AMSTERDAM Doeltreffende be strijding van de werkloosheid is niet te bereiken door het geven van finan ciële injecties. Een verbetering van het investeringsklimaat is nodig om een blijvende oplossing te bereiken. Dit klimaat is de afgelopen jaren verslechterd door een vrij forse ver schuiving van de inkomens naar de arbeidsinkomsten ten koste van de andere inkomsten, inclusief de inge houden winsten. Hierdoor is de inves teringsbereidheid aangetast. Dit gaf de raad van bestuur van de Amsterdam-Rotterdam Bank als haar mening op de huidige economische situatie tijdens de jaarvergadering. De voorzitter van de raad van bestuur, dr. J. R. M. van den Brink merkte op, dat hij nog steeds wat pessimistisch staat tegenover de huidige economi sche situatie. Hij zei moeilijk anders te kunnen, gezien o.a. het feit dat de loonsverho gingen die thans bekend zijn, hoger uit zijn gekomen dan werd gehoopt. Ook de valutamarkten geven nog steeds reden tot bezorgdheid. Van een verslaggever DEN HAAG De hervormde kerkle den tasten diepér in de portemonnaie voor het werk van de kerk. De gene rale financiële raad van de hervormde kerk meldt stijgende opbrengsten voor de genérale kas over 1971. Aan iedere hervormde lidmaat wordt voor de ge nerale kas 10 per jaar gevraagd. Tot eind 1971 kwam voor deze kerkelijke kas ƒ4,4 miljoen binnen tegen ƒ3,9 miljoen in 1970. De hogere opbrengst is voor een deel ook te danken aan een snellere inning doordat de hervormde kerk op het gebruik van een computer is overgegaan. Ook dc hervormde zending in Oegsl- geesl is tevreden over de financiële resultaten over 1971. De beoogde gel den kwamen volledig binnen. Bij de gereformeerde zendingsbond van de hervormde kerk kwam ruim 2,5 mil joen binnen, 400.000 méér dan het jaar daarvoor. Voor het werk van het hervormde we- relddiakonaat wordt ook meer gege ven dan vorig jaar. In februari wordt altijd de collecte voor het hulpwerk in andere landen gehouden. Vlak voor deze inzameling liep dit jaar voor het eerst de actie 'Trouw moet blijken' voor het werk van de plaatselijke her vormde gemeenten. Terwijl door deze actie ruim 30 procent méér binnen kwam voor het plaatselijke werk, leed het werelddiakonaat daaronder niet. GEREFORMEERDE KERKEN Aangenomen: naar Zaanslag A. Vos te Krommenie. GEREF. KERKEN (VRIJGEM.) Bedankt: voor Zwolle J. F. Heij te Amersfoort. GEREF. GEMEENTEN Bedankt: voor Leerdam M. G. Gouw te Oudemirdum. EVANG. LUTH. KERK Beroepbaar: prop. J. Vink. Van Mau- rik Broekmanstraat 37 III, Amster dam. zwal 6 Vc van irder 1961-: rmde DEN >?idei nee d en erste vier Jur h 3i. De ilen van elijli - naart lering van h vorm uur lentru Burg oden. :er A 'lger „re 't 1 ho 0l Ion De bijbel kent het begrip "'kin God'. Het wijst een heel nauwe i aan, een band waarin het om de gaat. Het woord knecht, zoals di leid het slot van psalm 143 voorkomt een ander accent. 'Knecht' heeft ken met 'dienst'. De man die noemt ten opzichte van God wil mee zeggen: ik sta in uw dienst leven is dienend ten opzichte v plannen. Vandaar dat in de "knecht des Heren' ook een mei se klank zit. De dichter van deze beroept zich aan het slot van alli hij gevraagd heeft op dit knecl Hij bidt om bescherming en maar ook om vergeving. Het les bij elkaar. Zonder alles w vraagt kan hij niet verder. De komt in gevaar. Dat kan God nii laten. Hij moet voldoende toe zijn en de ruimte hebben om dienst te kunnen vervullen. Wal God aan een knecht die vooi in gevaar is, aan een knecht di een kwellend geweten rondloorfge moet natuurlijk wel zeker van ji v zijn wil je met zo'n slotargumen vc nen aankomen. Ja. is dat w moet je juist onzeker zijn van zaak en heel zeker van de God? Misschien is dat het wel man niet wanhopig maakt maafce( doet bidden. Want bidden is e in de wanhoop, een opening naa en leven. Maar daar hoort dan je dat leven en dat licht van G( wacht. Je staat voor allerlei dim gebeuren moeten, je bent ti knecht of niet. Je moet aan d< Maar het kan je aanvliegen: hi ik dat? Valt er iets van mij wachten? Dan bidt deze man zegt: om Uws Naams wil. en: uw knecht. Het is zoiets als: 't zaak, o Hoofd en Heer. de zaak voor wij staan, zoals wij vroeg( gen. De onrustige knecht krijg n<nisd om rusteloos bezig te zijn. waa ir 1 ie ijl I zaa >r 1 ds RSCH [emei van 'oor i het js in woi .000 ideel :n - uit L< erns" ts op L Z'j l die meffe mach meis won

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1972 | | pagina 2