Franse politie zet jacht
op ontvoerders voort
WANTROUWENSVOTUM KAN BRANDT VELLEN
Sow jet-Unie wijst
Roemenië terecht
Peking eist staking
bombardementen YS
Noorse regering pleit
in witboek voor EEG
Irak ontkent massale
sterfte door kwik
Gevangen in langdurige oorlog
Bhoetto naar Moskou
Vrijspraak in het
Auschwitz-proces
Geheim akkoord
Israël-Jordanië
opnieuw gemeld
A
TROUW/KWARTET ZATERDAG 11 MAART 1972
IIHTKM,AM>
Nogrette weer vrijme t vuunvapens bedreigd
PARIJS (AP) De Franse regering heeft gelast de grootscheepse jacht op de ontvoerders van de
63-jarige Robert Nogrette onverminderd voort te zetten. Deze personeelschef van de Renaultfabrie-
ken werd woensdag door een Franse maoistiselie splintergroep ontvoerd en is zoals we gisteren nog
in enkele edities konden melden inmiddels vrijgelaten.
De ontvoerders zetten Nogrette in een
auto af in Rue Desnouvettes, een straat
in Parijs. De kidnappers hadden hem
tevoren een donkere bril opgezet en
een blindenstok gegeven. Nogrette,
nerveus maar gezond, ging direct naar
een kledingstomerij in de buurt en
vroeg of hij mocht telefoneren. Hij
belde zijn vrouw, kreeg geen gehoor
en koos daarop het alarmnummer van
de politie. Pas daarna maakte hij zich
aan de juffrouw die hem in de stome
rij te woord stond bekend.
Kort na de vrijlating van Nogrette
heeft de maoïstische groep het Nieu
we Volksverzet in een communiqué
verklaard dat 'wij door deze arrestatie
Frankrijk op de hoogte wilden bren
gen van een ongelooflijk onrecht: na
een arbeider (de 23-jarige Pierre
Overney) te hebben vermoord, heeft
de directie van Renault een twintigtal
•aanvoerders' ontslagen'. Arbeiders,
jongeren en democraten werden opge
roepen de strijd voort te zetten.
Goed behandeld
Nogrette die aanvankelijk door de
politie van de pers werd weggehouden
is door zijn ontvoerders goed behan
deld, zo is door de politiewoordvoer
ders meegedeeld. Hij had zijn gevan
genschap wel langdurig gevonden. 'De Jacht
ontvoerders gaven me te eten maar ik
kreeg voortdurend sarcastische en be
ledigende opmerkingen naar mijn
hoofd geslingerd. Soms bedreigden zij
me met vuurwapens', zo had Nogrette
verteld. Later vertelde hij journalis
ten dat de maoïsten hem 48 uur lang
een pistool in de buik hebben ge
prikt.
men onze onderneming kent'. Aldus
Dreyfus.
Nogrette's vrouw reageerde op het
nieuws van de vrijlating met: 'God
dank, wat ben ik blij' en zei gauw het
geliefkoosde gereoht van haar man,
'roast beef', klaar te maken.
Pierre Dreyfus, de 64-jarige directeur
van Renault, die zelf ook door de
maoïsten bedreigd is, zei 'zeer opge
lucht' te zijn. Over de -maoïsten
merkte hij op dat zij 'ondanks al hun
pogingen altijd een vreemdsoortig
groepje in de onderneming waren ge
bleven. Sommigen, die niets weten
van de arbeidsomstandigheden spra
ken van een klimaat van onderdruk
king. Dit kan men niet zeggen als
PEKING, SAIGON (Reuter, UPI,
AP, AFP) China heeft geëist
dat Amerika een eind maakt aan
de bombardementen op Noord-
Vietnam en dat alle Amerikaanse
troepen onvoorwaardelijk en voor
een vastgestelde datum uit Indo-
China worden teruggetrokken.
De eis was vervat in een officiële
verklaring van het Chinese ministerie
van buitenlandse zaken en bedoeld als
ondersteuning van de Noordvietname-
se regeringsverklaring van 6 maart.
Daarin werd het 'Amerikaanse imperi
alisme' krachtig veroordeeld vanwege
de bombardementen op grondgehied
van Noord-Vietnam.
In een uitzending via de radio van
het officiële Chinese persbureau
Vieuw China wordt gezegd dat de
lombardementen aantonen, Tioe ver
het Amerikaanse imperialisme weg
zinkt in liet moeras van zijn agressie-
horlog'. Amerika moet ophouden 'ma
rionetten in de Indochinese landen te
steunen, opidat de volkeren van Viet-
ham, Laos en Cambodja hun proble
men zelf, zonider inmenging van bui
tenaf, kunnen regelen',- aldus Nieuw
China.
Er zou sprake zijn van een nieuwe
inval van Zuidvietnamese troepen in
Cambodja. In militaire kringen in
Saigon werd vernomen, dat een Zuid
vietnamese legereenheid van ongeveer
10.000 man in het buurland 'commu
nistische verzetshaarden gaat uitroei
en'. Regeringsfunctionarissen in de
Zuidvietnamese hoofdstad zeggen
niets van een dergelijke operatie af te
weten.
De militairen vertellen daarentegen,
dat de 'zuiverings-operatie' zich over
een betrekkelijk lange periode zal uit
strekken. Nadere bijzonderheden wil
den zij niet verstrekken om veilig
heidsredenen. Bij de actie zijn eenhe
den van de cavalerie, artillerie, infan
terie en de luchtmacht betrokken.
Intussen is in Cambodja maarschalk
Lon Nol tot president uitgeroepen.
Hij neemt de plaats in van Sjeng
Heng, die verklaarde dat Lon Nol de
enige is, die in de huidige kritieke
toestand het land kan leiden.
Lon Nol, die vorig jaar dioor een
'hersenbloeding tijdelijk werd uitge
schakeld, heeft generaal Sirik Matak
tot premier benoemd. Studenten hiel;
den in de hoofdstad Phnom Penh een
betoging tegen deze benoeming.
De Franse regering heeft de groot
scheepse jacht op de ontvoerders on
verminderd voortgezet. Donderdag
avond werden in Parijs 55 wegversper
ringen aangebracht om auto's te con
troleren. In de nacht werden 1500
mensen voor controle aangehouden
Een veertigtal personen moest mee
naar het politiebureau.
De ontvoerders hebben door de snelle
vrijlating van Nogrette hun kansen
om levenslange gevangenis te krijgen
verspeeld. Zij kunnen nu 'sledhts' tot
straffen van vijf tot 20 jaar worden
veroordeeld omdat Nogrette binnen
vijf dagen na ontvoering is losgelaten
Inmiddels hebben functionarissen van
Renault meegedeeld dat één van de
lagere bedrijfsleiders een rouwbrief
heeft gekregen waarin stond: 'Jouw
uur van afrekening is gekomen. Gete
kend de justitie van Mao'.
De dreigementen' en de ontvoering
van Nogrette volgde op het neerschie
ten van de 23-jarige René-Pierre Over
ney, een maoïst die was doorgedron
gen op het terrein van Renault. Hij
werd gedood door een van de bewa
kers van Renault en volgens ooggetui
gen in koelen bloede. De dader heeft
echter verklaard uit zelfverdediging
te hebben gehandeld. Foto's van het
gebeurde lijken deze laatste verkla
ring echter te wraken.
Na een schietpartij brak bij Renault
onrust uit. De kwestie werd het begin
van- een zware ruzie tussen Franse
gauchisten, (uiterst linkse fracties) en
de communistische partij, die de reac
ties op de dood van Overney overtrok
ken achtte en meende dat zij de
werkgevers en de gaullisten in de
kaart zouden spelen. Ook de CGT, de
door de communisten gedomineerde
vakbeweging, richtte zich tegen de
pro-gauchistische betogingen. Op de
achtergrond van de vete ligt echter de
felle strijd ten grondslag tussen de
verschillende Franse politieke groepe
ringen om de gunst van de werkne
mers en de vakbonden in de bedrij
ven, met het oog op de volgend jaar
te houden algemene verkiezingen.
BEIROET (Reiuter) De Iraakse am
bassade in Beiroet heeft ontkend dat
honderden Irakezen bij een massale
kwikvergiftiging om het leven zouden
zijn gekomen. Berichten van deze
strekking, afkomstig van reizigers uit
Bagdad, werden 'zwaar overdreven'
genoemd, maar de ambassade noemde
zelf geen cijfers. Zoals bekend heeft
de Zweedse ambassade in Bagdad ge
meld dat er honderd slachtoffers zijn.
OSLO (Reuter) In een witboek dat negen kilo weegt en 680 blad
zijden telt, heeft de sociaal-democratische Noorse regering van pre
mier Trygve Bratteli zich gisteren onbewimpeld uitgesproken voor
het Noorse lidmaatschap van de Europese Economische Gemeen
schap, samen met Engeland, Denemarken en Ierland.
Overal in Zuid-Vietnam duurt de strijd voort. Ten noordwesten van
Saigon werden twee Viet-Cong-militairen gevangen genomen. Ge
blinddoekt werden zij naar een post van het Zuidvietnamese leger
overgebracht.
MOSKOU (AFP, ANP) De onafhankelijke koers, die Roemenië nog
altijd tegenover de Sowjet-Unie volgt heeft opnieuw tot felle Rus
sische kritiek geleid. Roemenië wordt niet met name genoemd. In
een artikel in het politieke maandblad 'Het Internationale Leven'
wordt gësproken over 'centrifugale krachten in het socialistische
kamp'.
Het doel van het artikel is duidelijk.
Van a tot z loopt door de tekst de
waarschuwing van het Kremlin, dat
de Sowjet-Ünie binnen het socialisti
sche kamp de grote leider is en zal
blijven en dat het negeren van de
aangegeven richting onherroepelijk
naar het verderf leidt.
De schrijver van het artikel, Saka-
noew, zegt dat het onmogelijk is, geen
rekening te houden met de rol van de
Sowjet-Unie in de wereldpolitiek en
met haar plaats en gezag in de inter
nationale arena.
Volgens de schrijver zou het te sim
pel zijn, de rol van elk land met
eenzelfde standaard te meten. Men
kan niet voorbijgaan aan de rol die
de Sowjet-Unie speelt in de regie van
de actieve socialistische politiek en in
de versterking van het economisch en
militair potentieel van het 'socialisti
sche wereldsysteem'.
Verzet zou voor elk land neerkomen
op schade toebrengen aan de eigen
vitale belangen. De uiteindelijke ge
volgen kunnen voor dat land zeer
ernstig zijn, aldus Sakanoew.
1-Iet is naar zijn mening niet moeilijk
zich voor te stellen wat er van de
socialistische landen in Europa en
Azië terecht zou zijn gekomen (inclu
sief de nietdeden van het Warschau
pact) als er geen solide unie had
bestaan, als elk van hen aan zijn lot
was overgelaten en als zij niet hadden
kunnen steunen op de Sowjet-Unie en
het socialistische wereldsysteem.
In deze geest gaat de schrijver ook in
op het negatieve voorbeeld van China
en veroordeelt hij de Chinese leiders
voor hun pogingen 'de basis van het
democratische volksregime te liquide
ren'.
Het zou zelfs voor een man als Mao
Tse-toeng, die ervaren is in intriges
en politieke manipulaties, moeilijk
zijn 'de revolutionaire overwinningen
van partij en volk te liquideren. Dat
betekent niet, dat geen rekening moet
worden gehouden met het gevaar voor
het Chinese volk. De tragedie van dit
volk mag noch voor China, noch voor
de progressieve wereldbeweging ern
stige gevolgen hebben', zo besluit het
artikel.
KAR ATS JI (AP) President Bhoetto
van Pakistan gaat op 16 maart naar
Moskou voor het afleggen van een of
ficieel bezoek van drie dagen. Hij gaat
met de Russische leiders praten over
de bilaterale betrekkingen en de toe
stand op het Indische subcontinent na
de oorlog tussen Pakistan en India.
Volgens het witboek is de Noorse
toetreding tot de EEG noodzakelijk
ter bescherming van 's lands belang
rijkste economische en politieke be
langen. Het Zweedse alternatief van
een vrijhandelsakkoord wordt in het
witboek als absoluut onvoldoende van
de hand gewezen.
In haar witboek stelt de Noorse rege
ring dat uit een diepgaande studie op
basis van de resultaten die tijdens de
onderhandelingen in Brussel werden
verkregen, is gebleken, dat het lid
maatschap in vergelijking met een
handelsverdrag, zowel in economisch
als sociaal en politiek opzicht duide
lijke voordelen biedt.
De krachtige oppositie buiten en bin
nen het Noorse parlement wordt in
het witboek gewaarschuwd dat een
handelsverdrag tot stagnatie van in
dustriële ontwikkeling zou kunnen
leiden en de volledige werkgelegen
heid bedreigen, omdat de industrie
toegang tot een grote Europese markt
ontzegd zou worden.
Als men geen lid zou worden, aldus
het witboek, dan zou de ontwikkeling
van een nationale petro-chemiscbe in
dustrie in de praktijk onmogelijk
worden.
Ook de export van produkten als
aluminium, ijzerhoudende legeringen
en papier naar de gemeenschap zou
getroffen worden. Het witboek bere
kent dat de veertigduizend vissers in
Noorwegen voor een douanebarrière
van ongeveer honderd miljoen kronen
zouden komen te staan als Noorwegen
buiten het grote Europese afzetgebied
zou blijven.
Vooral onder de vissers en boeren is
het verzet tegen de gemeenschap
sterk. Maar volgens de Noorse rege
ring hebben de vissers niets van aan
sluiting bij de EEG te vrezen.
Noorwegen heeft een politieke waar
borg gekregen dat een vergrote EEG
zijn belangen niet zal schaden wan
neer in 1982 een einde komt aan de
ontheffing die het voor de duur van
tien jaar van de visserij-politiek van
de EEG heeft gekregen en die het
binnen een visserij grens van twaalf
mijl exclusieve rechten verleent.
Het witboek verwerpt als volkomen
ongegrond beweringen van tegenstan
ders van het lidmaatschap dat dit
Noorwegens sociale beleid schade zou
WENEN (DPA/ANP) Een jury
rechtbank in Wenen heeft twee voor
malige SS-officieren, die verantwoorde
lijk werden geacht voor de bouw van
de gaskamers in Auschwitz, vrijgespro
ken. In Auschwitz zijn tijdens de twee
de wereldoorlog tenminste drie mil
joen joden om het leven gebracht.
De twee mannen, de 63:jarige Walter
Dejaco uit Reütte (in Tirol) en de 71-
jgrige Fritz Ertl uit Linz waren be
schuldigd van medeplichtigheid aan
moord. Naar hun plannen en onder
hu nleiding werden in Auschwitz vier
crematoria met gaskamers gebouwd.
Dejaco was bovendien nog aangeklaagd
wegens moord op twee arbeiders in
oktober en november 1940.
berokkenen en leiden tot huurverho
ging, het afremmen van de gewestelij
ke ontwikkeling en het afnemen van
arbeidsplaatsen.
Het witboek zal naar alle waarschijn
lijkheid in mei. wanneer alle politie
ke partijen hun landelijke congressen
hebben gehouden, besproken worden
In september vindt een adviserende
volksraadpleging plaats, gevolgd door
een formeel besluit van het parlement
omtrent al of niet lid worden.
Tot dusver hebben partijvergaderin-
gen op plaatselijk vlak onder niet-
socialistische partijen meerderheden
tegen het lidmaatschap opgeleverd. De
conservatieven echter zijn sterk voor,
zoals een grote meerderheid van soci
alistische afgevaardigden voor is.
Politieke kringen in Oslo verklaren
dat grote inspanningen van de rege
ring en haar aanhang nodig zullen
zijn om de tegenstand en twijfels
onder het publiek uit de weg te
ruimen. Uit de jongste enquêtes
blijkt dat nog steeds slechts ongeveer
een derde der ondervraagden voor het
lidmaatschap van de EEG is.
BEIROET, CAIRO, TEL AVIV
(UPI, Reuter. AP, AFP) Hard
nekkig houden de berichten aan,
als zouden Israël en Jordanië een
geheim akkoord hebben gesloten.
Hoofdlijnen van de overeenkomst zou
den zijn:
Jordanië zal de aanspraken op Jeru
zalem opgeven, maar zijn vlag zal op
de Al Aksa moskee blijven wapperen;
Israël zal zijn troepen van de weste^
lijke Jordaan-oever terugtrekken; het
gebied wordt gedemilitariseerd en
krijgt een vorm van zelfbestuur onder
Jordanië.
Het akkoord zou geheim worden ge
houden totdat zich gunstige gelegen
heid voor publikatie voordoet.
In Cairo is president Sadat terugge
keerd van bezoeken aan Saoedi-Arabië
en Koeweit. Zondag zal bij de presi
denten van Libië en Syrië ontmoeten
om over de politieke en militaire
aspecten van de crisis in het Midden-
Oosten te praten. Ook Jassir Arafat,
leider van Al Fatach, zou bij de
besprekingen aanwezig zijn.
Mohammed Hassanan Heikal, Egypte's
belangrijkste politieke commentator
heeft intussen VN-fcemdddelaar Gun
nar Jarring verweten, dat hij is ge
zwicht voor de Israëlische eis voor
onvoorwaardelijke 'onderhandelingen
met de Arabische landen.
Israël werd opgeschrikt, door het
nieuws, dat twee Egyptische MIG's-23
boven het bezette schiereiland Sinai
hebben gevlogen. Zij vlogen op grote
hoogte en met grote snelheid in de
richting van Sjarm el Sjeich, nadat zij
bij Ismailia het luchtruim boven de
Sinai waren binnengedrongen.
door Jaap den Boef
Het voortbestaan van het coalitie
kabinet in Bonn hangt niet alleen af
van wat er gebeurt met de verdragen,
die de bondsrepubliek heeft gesloten
met de Sowjet-Unie en Polen. Ook
de groeiende ontevredenheid in so-
ciaal-demooratische en liberale Bonds
dagkringen speelt een rol van beteke
nis. Met name maakt men zich zorgen
over het uitblijven van belangrijke
belastinghervormingen, die bijna drie
jaar geleden tijdens de verkiezings
campagne in 1969 de Westduitsers
werden voorgeschoteld die soelaas
moesten brengen voor de gewone
man.
Als superminister (van financiën èn econo
mie) Karl Schiller deze verkiezingsbelof
ten waar had kunnen maken, zou kanse
lier Willy Brandt de behandeling van
genoemde verdragen in de Bondsdag
waarscliijnlijk met vertrouwen tegemoet
kunnen zien. Hij zou vrij zeker bij de
eindstemming in mei een geringe meer
derheid voor zijn 'Ostpolitik' hebben ge
kregen. Verder zou hij zich in alle rust
kunnen voorbereiden op de verkiezingen
van september 1973. Zijn christen-democra
tische tegenstanders zouden waarschijnlijk
geen bedreiging meer hebben gevormd.
Kritiek
Het is echter anders gelopen, dan sociaal
democraten en liberalen in 1969 hebben
gedacht. Sinds die tijd heeft Brandt minis
ter Schiller vrij mandaat gegeven, omdat
de kanselier vrijwel al zijn aandacht moest
wijden aan de belangrijke toenadering tot
de Sowjet-Unie en haar bondgenoten. Hij
kon het zich in 1969 verloorloven, Schiller
zijn gang te laten gaan, omdat het beleid
van de minister in dat verkiezingsjaar de
SPD aan een behoorlijke zetelwinst in de
Bondsdag had geholpen. Na twee en een
half jaar heeft Brandt echter de grootste
moeite om Schiller te verdedigen tegen
felle kritiek van leidende sociaal-democra
ten en liberalen.
Men neemt de minister vooral kwalijk, dat
hij de belastinghervormingen ten bate van
de kleine man op de lange baan heeft
geschoven om te voorkomen dat zijn eco
nomische beleid definitief mislukt. Hij
ontziet de grote ondernemingen en moet
al geruime tijd het verwijt aanhoren, dat
hij geen sociaal-democraat Is. Met grote
tegenzin heeft Schiller vorige week in een
crisissituatie beloofd, dat hij alsnog met
voorstellen tot belastinghervorming zal ko-
Willy Brandt
men. Maar het wordt Onwaarschijnlijk ge
acht, dat die nog tijdig (dat wi'l zeggen
vóór de verkiezingen van volgend jaar)
gerealiseerd zullen zijn.
Zo komt het dat in beide regeringspartijen
afgevaardigden rondlopen, die niet geluk
kig zijn met de verdragen tussen Bonn
enerzijds en Moskou en Warschau ander
zijds en die tevens teleurgesteld zijn over
het sociaal-economisch beleid van de
Bondsregering. Het zijn vooral degenen
die bij volgende verkiezingen niet meer op
de kandidatenlijsten zullen voorkomen, die
naar een mogelijkheid zoeken om het op
een onopvallende manier te laten afweten.
Dat kan niet, wanneer zij in mei tegen de
verdragen zouden stemmen om kanselier
Brandt tot aftreden te dwingen. Want die
stemming is niet geheim.
Geheim
In dit verband is er reden om aan te
nemen dat de cbristen-democraten onder
leiding van Rainer Oandidus. Barzel de
eindstemming over de verdragen als het
even kan niet afwachten. Zij hebben
daarvoor twee redenen. De belangrijkste
is, dat zij liever niet bekend staan als
degenen, die verantwoordelijk zijn voor
een eventuele afwijzing van de akkoorden
Rainer Candidus Barzel
met Moskou en Bonn.
Verwerping zou hun niet in dank worden
afgenomen als het tot. verkiezingen zou
komen. De andere reden is, dat Barzel
vervroegde verkiezingen wil voorkomen
door een zogenaamd 'constructieve motie
van wantrouwen' in te dienen. Daarover
wordt nL in een geheime stemming be
slist.
Een dergelijke taktiek kan het de wankel
moedigen in de regeringspartijen mogelijk
maken zonder gezichtsverlies tegen hun
eigen leiders te stemmen en op die manier
hun optreden als parlementslid in elk
geval nog ruim een jaar te prolongeren.
Voor de christen-democraten zou het over
lopen van deze afgevaardigden betekenen,
dat Barzel het kanseLierschap overneemt
van Willy Brandt, die bij de verkiezingen
van volgend jaar de rol van oppositielei
der zou moeten spelen.
Het zou voor Barzel een gunstige uitgangs
positie zijn, te meer als hij er dan in
geslaagd zou zijn, Russen en Polen gunsti
ger te stemmen ten aanzien van onderde
len van de verdragen, die voor ongeveer
de helft van de Bondsdagleden bezwaren
opleveren.
Dat Moskou en Warschau voor Barzel
toeschietelijker zouden willen zijn dan
voor Brandt valt echter nauwelijks te
Gustav Heinemann
verwachten. Misschien zullen zij bereid
zijn, de verdragen vergezeld te doen gaan
van brieven, waarin de wederzijdse opvat
tingen over geschilpunten nog eens duide
lijk uiteengezet worden. Meer zit er be
paald niet in.
En zelfs als Moskou enkele toezeggingen
doet is het de vraag, of de fel nationalisti
sche Beierse Franz Josef Strauss niet zal
dreigen, Barzel de steun van zijn CSU te
onthouden. Tenzij de eventuele val van
het kabinet van Brandt voor Strauss al
voldoende zou zijn om zijn bezwaren te
gen de verdragen te vergeten.
Spoed
Intussen zal Barzel alleen een greep naar
de macht doen als vaststaat, dat een
meerderheid zich achter een 'constructieve
motie van wantrouwen' schaart Hij moet
waarschijnlijk snel handelen om te voor
komen, dat sociaal-democraten en liberalen
de rijen weer sluiten.
Anderen zouden het voorbeeld kunnen
volgen van de liberale afgevaardigde
Kühlmann-Stumm, die tegen de verdragen
is, maar zich bereid heeft verklaard, zijn
zetel in de Bondsdag ter beschikking te
stellen van een partijgenoot, van wie be-
Karl Schiller
kend is dat hij vóór zal stemmen. Barzel
zou lang moeten wachten op een andere
gunstige gelégenheid.
Ziet Barzel zich inderdaad gedwongen, de
eindstemming over de verdragen in mei af
te wachten, dan kan hij bij aanvaarding
daarvan zijn kanseliers-aspiraties wel enige
tijd in de ijskast stoppen.
Want overleeft Willy Brandt deze moei
lijkste test uit zijn kanseliersloopbaan,
waaraan hij de vertrouwenskwestie kan
verbinden, dan zal de rust in de regerings
partijen ongetwijfeld terugkeren.
Hij zal dan wel tot de verkiezingen van
volgend jaar in het zadel blijven. Vooral
als minister Schiller er nog in zou slagen,
het vertrouwen te herwinnen, dat zelfs in
de regeringspartijen niet bijster groot is.
Lijdt Brandt echter een nederlaag en
besluit hij, niet aan te blijven, dan doen
zich twee mogelijkheden voor. Hij kan
vrijwillig aftreden en aan president Gus
tav Heinemann (een partijgenoot) overla
ten of een nieuwe kanseliers-kandidaat in
de gelegenheid gesteld zal worden, de
absolute meerderheid de helft van het
aantal zetels in de Bondsdag plus één
achter zich te krijgen.
Slaagt geen enkele kandidaat daarin, dan is
na twee weken van vergeefse pogingen een
gewone meerderheid van stemmen vol
doende. Heinemann moet dan wel binnen
de kandidaat die de meeste stemmen
een week de benoeming bekrachtigen van
kreeg. Weigert hij, bijvoorbeeld omdat een
christen-democraat bij verrassing de
meeste stemmen krijgt, dan moet de presi
dent de Bondsdag ontbinden en nieuwe
verkiezingen uitschrijven.
De andere mogelijkheid is dat Brandt niet
vrijwillig aftreedt, maar president Heine
mann onmiddellijk na een eventuee ne
derlaag verzoekt, de Bondsdag te ontbin
den en vervroegde verkiezingen uit te
schrijven. De president, die daartoe het
recht, maar niet de plicht heeft, moet
binnen drie weken beslissen.
In die periode kan de oppositie alsnog
proberen, met een 'constructieve motie
van wantrouwen', de macht over te ne
men. Heinemann mag bij aanvaarding
daarvan niet meer op het verzoek van
Brandt ingaan. Barzel zou kanselier wor
den en als zich niets bijzonders zou
voordoen tot de verkiezingen van sep
tember volgend jaar kunnen aanblijven.
Jacht
Vooral Strauss weert zich geducht in de
jacht op 'deserteurs' in de sociaal-democra
tische en liberale gelederen. Dit lovert
nogal wat problemen op, omdat enkele
'gegadigden' de voorwaarde zouden hebben
gesteld, dat zijvolgend jaar een 'zeker*
christen-democratisch district krijgen toe
gewezen om lid van de Bondsdag te kun
nen blijven.
Strauss geeft echter de moed niet op. Hij
wil tot elke prijs het kabinet van Brandt
ten val brengen. Tot elke prijs betekent in
de huidige situatie vooral, dat een streep
kan worden gehaald door een streven, dat
in Europa minder onzekerheid zou kunnen
brengen.
Het is dezelfde Strauss, die o: 8 april 1966
in een interview met het Wesfduitse week
blad Die Zeit woordelijk verklaarde:
'Voor geen prijs hoe die r~k mag heten
kan van de Sowjets toestemming voor
hereniging worden verkregen'.
'Het is mijn vaste overtuiging, dat de
tweede wereldoorlog een historische cata
strofe is; dat de verschuivingen als gevolg
daarvan bijzonder pijnlijk zijn voor slacht
offers; dat men echter historische cata
strofes slechts door historische veranderin
gen te boven kan komen'.
'Ik geloof niet aan herstel -an een Duitse
nationale staat, ook niet binnen de gren
zen van de vier bezettingszones'.
In 1966 droegen de christen-democraten
nog regeringsverantwoordelijkheid. Nu zij
in de oppositie zijn is Strauss van gedach
ten veranderd.
