Hoe leest prof. Oosterhoff Genesis 2 en 3? Afscheid van een 'wilde gans'? Trouw Kwartet Geref. synode zal spreken over bezwaren tegen dissertatie dr. Wiersinga Moeder van 5 kinderen op overweg omgekomen Controle langs grens Rusland verscherpt Auditie roek-opera 'Godspell' Weer geen akkoord over de zuivel-cao Amnesty zet zich in voor Lidia Vins vandaag Beroepings- werk Boekenetalage TKOUW/KWARTET WOENSDAG 1 MAART 1972 KEIIK ISIVMM. WI» Van een medewerker De discussies in de gereformeerde kerken rondom het verstaan van de eerste bijbelhoofdstukken (vrijdag worden ze ter gereformeerde synode weer voortgezet als rapporten omtrent de opvattingen van prof. Kuitert ter sprake komen) vinden een bescheiden pendant in de christelijke gereformeerde kerken. In die kring leefden vragen over de wijze waarop de Apeldoornse hoogleraar dr. B. J. Ooster hoff Genesis 2 en 3 benaderde, en prof. Oosterhoff heeft nu in een 240 pagina's tellend boek onder de titel 'Hoe lezen we Genesis 2 en 3?' op die vragen geantwoord (uitg. Kok, Kampen. Prijs ƒ19,50). Destijds schreef prof. Oosterhoff in het christelijke gereformeerde week blad De Wekker een aantal artikelen over het besluit van de gereformeerde synode om de binding aan de Asser leeruitspraak (1926) in de kwestie- Geelkerken op te heffen. Voor de christelijke gereformeerde predikan tenvereniging hield de hoogleraar ver volgens een lezing over de uitleg van Genesis 2 en 3. Het betoogde toen dat we in die bijbelhoofdstukken te doen hebben met een werkelijkheid, die ons symbolisch wordt meegedeeld. Een en ander had tot gevolg dat op de Hilversum se christelijke gerefor meerde synode (1968) aan prof. Oos terhoff gevraagd is, zijn visie in een brochure nader uiteen te' zetten. Wel nu, die 'brochure' is uitgedijd tot het bovengenoemde boek. dat tot onderti tel heeft: een hermcnoutische (uitleg kundige, red.) studie. In zijn boek geeft prof. Oosterhoff aandacht aan verschillende opvattin gen aangaande de eerste bijbelhoofd stukken: de letterlijke, de allegori sche, de mythologische; dan handelt hij over Genesis 2 en 3 en de natuur wetenschap. daarna brengt hij andere Schriftgegevens over schepping en val onder de aandacht om dan m het - volgend hoofdstuk (p. 93-192) een uit gebreide. breed geargumenteerde uit leg van Genesis 2 en 3 te geven. Enkele citaten kunnen hier enig in zicht geven in de opvattingen, welke in dit boek worden geboden: 'Het is echter de vraag of de schrijver van Genesis 2 een volgorde van de scheppingsdaden geven wil. Bijbel schrijvers hebben over het algemeen minder belangstelling voor chronolo gische volgorde dan wij. Bovendien is het duidelijk dat het helemaal zijn bedoeling niet is een scheppingsver haal te schrijven. Hij verhaalt niet over de schepping van de zon, maan en sterren, van de zeeën en van de vissen. Het gaat om de mens. Die staat in het middelpunt'. Symbolisch Betreffende Genesis 2 vers 7 ('toen formeerde de HERE God de mens van stof uit de aardbodem en blies de levensadem in zijn neus; alzo werd de mens tot een levende ziel') conclu deert de schrijver: 'Op symbolische wijze wordt hier gezegd, dat de mens schepsel Gods is' (p. 104). 'Als gezegd wordt, dat God de hof plantte of aanlegde, is dat op menselijke wijze gesproken. Calvijn spreekt van grove tijnen. aan een aantal Arabische lan den. Ik hoop hiermee een misverstand uit de weg te hebben geruimd. 1JMUIDEN P. Nak Draadomroep De redactie behoudt rich hel recht voor nm ter opname In deie rubriek ontvangen me ningsuitingen verkort weer te geven. BIJ publikatlc wordt met de naam van de inwnder ondertekend. Brieven kunnen wor den gezonden aan de heer Joh. C. Francken. secretaris van de hoofdredactie van Trouw- Kwartct. Postbus 859. Amsterdam. Onjuist In het artikel over mijn aandeel in de februari-staking en mijn oordeel over de Drie van Breda is een fout geslo pen. Vermeld staat, dat ik tijdens een kerkdienst in Israël achttien arabieren heb zien oppakken, die daarna neerge knald werden. Dit is onjuist. Het verhaal van de achttien arabieren hoorde ik van een patriarch tijdens het bezoek van het comité dat zich bekommert over het lot van de Pales- D* Rotterdammer Nieuwe Haagse Courant Nieuwe Leidse Courant Dordts Dagblad Uitgaven van N.V. De Christelijke Pers Bol. Don Dogolijlu bestuur: Haag,- dr. E. Bleummk, Potars- woldij «nr. G. C. van Dom. Nootdorp; W. A. Fibbo, Rotter dam; J. Lonsar, Utrochl; drs. J. W. do Pous, Don Hoog; J. Smol- lonbrook, Wossonaar. Ovarigo ladon von hol algomoon bostuur: K. Abmo, Amsterdom, H. A. do Boor, IJmuiden; Th. Brouwer, As»on; mr. dr. J. Don- ner, Don Hoag; J. van Eiborgon. Schaonborgon, mr. K. van Houten, Wageningen- d». O. T. Hyllcemo, Billhoven; Jae. Huiden, Delft; mevrouw M. C. E. Kiooster- mon-Fortgenj, Voorschoten; me vrouw J. G. Kraayovold-Woulerj. Hoorhugowoord; prof. dr. G. N. Lommens, Noordon; ds. F. H. landsman. Don Hoog; H. do Mooij, Rijnsburg; prol. dr. G. C. von Niftrik, Amsterdom.- H. Otte- vonger, Buitenpost; mr. dr. J. Ozingo, lunteren; dr. A. Veermon, Rijswijk |Z-H|; H. H. Wemmen, Den Hoog; dn. R. Zijlstro, Ooslcr- lond (Zld). Directie: Ing. O. Posfma, F. Diemer Hoofdredactie: J.de Berg (waarnemend) Hoofdkantoor N.V. De Christelijke Pers: N.Z. Voorburgwal 276 - 280, Amsterdam. Postbus 859. Telefoon 020 - 22 03 83. Postgiro 26 92 74. Bonk: Ned. Midd. Bonk (rek.nr. 69.73.60.768). Gem.giro X 500. Ik hoop dat velen 23 februari geluis terd hebben naar de radio die een belangrijk gesprek uitzond over de opheffing van de laatste overblijfselen van de draadomroep in de komende maanden. Want voor vele liefhebbers van klassieke muziek blijft er dan maar heel weinig (Hilversum I en II /o nu en dan tegen de draadomroep de gehele dag) te gemeten over. Vooral voor de bejaarden, die niet meer naar concerten kunnen gaan en vaak de hele dag alleen zijn. betekent dit een groot gemis. Misschien zal de splitsing van Hilversum III in een uitzending voor amusementsmuziek en een voor serieuze muziek, zoals mr. Hoogenbergh uit Rotterdam voor stelde, een oplossing brengen. Amsterdam mevr. G. v. Linden v. d. Heuvel Bezetting VU Naar aanleiding van het bericht inza ke bezetting van een deel van het hoofdgebouw van de VU waarbij lich ten en liften zouden zijn geblokkeerd, terwijl voor de deuren gepost zou zijn. het volgende: Ik ben op de bewuste dinsdag voor mijn normale werkzaamheden van half tien tot half zes in het hoofdgebouw aanwezig ge weest. zonder ook maar iets van de gemelde activiteiten te hebben ge merkt: een en ander zal dus weinig spectaculair geweest zijn. 's Middags gaf ik als gebruikelijk van een tot twee uur college aan de kandidaten in de klassieke talen en van twee tot drie uur aan een veertigtal theologen. Geen van mijn studenten had gehoor gegeven aan de oproep van een actie comité tot een z.g. universiteitsverga dering. Vervolgens heb ik van drie tot vier uur rustig op mijn kamer zitten werken, waarna ik van vier tot half zes een bespreking had met een van onze wetenschappelijke hoofdme dewerkers. Daarna verliet ik normaal het gebouw met een der liften; er waren geen posten voor de deuren te bekennen. Overigens ben ik van oor deel. dat de gehele universitaire ge meenschap het volste vertrouwen kan hebben in het beleid van directeuren en curatoren der Vrije Universiteit. Den Haag prof. dr. J. J. Thierry VU-bezetting (2) In de berichtgeving over de gebeurte nissen in het hoofdgebouw van de "U wordt gesteld dat de theologische fa culteit uitstel van de verkiezingen voor universiteitsraad gevraagd zou hebben omdat zij instemde met de doelstellingen van de bezetters van het VU-gebouw. Om misverstand te voorkomen ste] ik er prijs op als secretaris van de faculteitsraad en in overleg met de voorzitter, prof. dr. J. Firet te verklaren dat het bericht ln deze zin gesteld onjuist is. Het besluit van de faculteitsraad di recteuren om uitstel van de verkiezin gen te verzoeken is genomen in aan sluiting aan besprekingen die reeds eerder binnen de faculteit gehouden waren en nog voortgezet worden. Over de doelstellingen van de bezet ters heeft de faculteitsraad zich niet uitgesproken. Ook de door het betreffende artikel gewekte suggestie als zou prof. Firet met deze doelstellingen instemmen, is onjuist. Hij stemde slechts in met de wens de verkiezingen enige tijd uit te stellen teneinde discussie in breder kring mogelijk te maken. Amsterdam drs. W. Bakker Naschrift redactie: Uit ons gesprek met prof. Firet kon inderdaad niet geconcludeerd worden dat hij het met alle doelstellingen van de bezetters eens was. Hij was het wel eens met de wens dat er een brede discussie over het bestuursregelement kwam en dat de verkiezingsprocedure zou wor den uitgesteld. Die wens werd gedeeld door de faculteitsraad van de theolo gen Dat waren volgens ons de voornaamste doelstellingen van de be zetters. Dat sluit niet uit dat prof. Firet en zijn faculteit het met andere doelstellingen van de bezetters niet eens waren. Prof. dr. B. J. Oosterhoff en ongeleerde bewoordingen (crasso rudique stylo), die Mozes zou hebben gebruikt, om zich aan te passen bij het begrip van het volk. Wij krijgen de indruk dat al de bomen als de wonderboom van Jona (Jona 4 vers 6) in de kortst mogelijke tijd uit de aarde zijn opgeschoten. Als in één moment stond het hele paradijs opeens kant en klaar voor de mens. Want voor hem deed God dat' (P-108). De paradijsrivieren: 'De bijbelschrij ver tekent op symbolische wijze, dat alle grote wereldrivieren uit het para dijs ontspringen'. De bijbelschrijver noemt de vier grote rivieren en wate ren uit de wereld van zijn tijd' (p.122). De boom des levens: 'Ik zie geen andere oplossing, dan niet alleen de levensboom, maar ook heel de wijze van spreken daarover symbolisch te verstaan. Op symbolische wijze wordt in de levensboom tot uitdrukking ge bracht. dat er leven is voor de mens' (p.135). De slang Interessante beschouwingen wijdt de schrijver aan de slang. 'De slang was orakeldier en wijsheidsdier, dat be schouwd werd over bijzondere kennis en wijsheid te beschikken, maar was als zodanig onder Israël verboden'. 'De slang was geen wijsheidsdier, maar een bedrieger en verleider; een dier dat afvoert van God en tot ongehoor zaamheid verleidt' (p. 168). 'Maar de slang was ook levensdier'. 'Maar even als orakeldier was de slang onder Israël ook als levensdier verboden' p. 169'De slang in het paradijs is de incarnatie van alle anti-goddelijke machten'. 'In het vloekwoord over de slang wordt deze zonder meer naar ziji. eigen plaats terugverwezen: op de ALPHEN (N-B) De 46-jarige me vrouw P. van Gorp-Janssen uit Alphen (N-B) is omgekomen toen zij met haar auto op een niet beveiligde overweg werd aangereden door eert goederen trein, van Baarle Nassau op weg naar Tilburg. Het slachtoffer, moeder van vijf kinderen, heeft vermoedelijk het goederentreintje, dat daar eens per dag rijdt, niét opgemerkt. MOSKOU (Reuter) De troepen die de toch al bijna hermetisch afgesloten Russische grenzen (totale lengte 58.000 km) controleren hebben nieuwe bevoegdheden gekregen om een ieder te arresteren die zich zonder vergun ning in het grensgebied ophoudt. De gewijzigde regels lijken voornamelijk bedoe"ld om het gezag te versterken van de geheime politie (KGB) die het bevel voert over de grenstroepen. buik kruipen en stof vreten! Meer mag de slang niet zijn dan een geval, dat zich op de buik voortbeweegt en stof vreet' (p. 171). Dit onderdeel besluit met de conclu sie: 'Het is echter de vraag, of dat de bedoeling is en of we in Gen. 2 en 3 te doen hebben met een historisch nauwkeurige weergave van wat een maal is 'geschied. In het voorafgaande vonden we reeds verscheidene symbo lische trekken en daarom moeten we eerder denken aan een symbolische weergave, zij het dan een diepe, histo rische werkelijkheid' (p.174). Conclusies In het hoofdstuk 'Symbool en werke lijkheid' trekt prof. Oosterhoff zijn collusies. 'Maar of de Schrift er zoveel grond voor biedt, dat de ge schiedenis van h".t paradijs van Adam af via Noach tot -Abraham mondeling is overgeleverd, is zeer de vraag. Jo- zua zegt duidelijk, dat de familie, waaruit Abraham vandaan kwam, ook heidenen waren en andere goden dienden. Van een heilige linie waar uit Abraham sproot is geen sprake. Dat maakt de kans op een mondelinge overlevering van wat eens in het paradijs gebeurd is wel heel erg ge ring". (p.214). 'Er. is voor een 'veronderstelling van een mondelinge overlevering van het bijbels paradijs van Adam tot Abra ham of Mozes niet de minste grond. En evenmin weten we iets van een schriftelijke fixatie vóór de zondvloed of vóór Mozes. 'We zullen daarom moeten denken aan een latere openba ring en die kan dan zijn tot stand gekomen op de wijze, waarop ook profeten de woorden Gods ontvingen'. 'Een profeet geeft de werkelijkheid anders we.er dan een historieschrijver. Hij geeft geen exacte beschrijvingen, maar tekent ae werkelijkheid met allerlei beelden, die ontleend zijn aan de leef- en voorstellingswereld van zijn tijd' (p.215). Enkele typerende zinnen: Er is 'overeenstemming in de wijze, waarop de protologie en de eschatologie beschreven worden'. 'Maar kan wat aan het begin van onze mensheidsgeschiedenis ligt wèl met exacte woorden worden beschreven?' (p.218) Historie Over de werkelijkheid in Genesis 2 en .3 schrijft prof. Oosterhoff: 'Wanneer men echter onder historie verstaat gebeurtenissen in. het verleden, die dateerbaar zijn én verifieerbaar door wetenschappelijk onderzoek, dan ge ven deze hoofdstukken geen historie in die zin'. 'Maar historie in de zin van wat werkelijk gbeurd is, geven de hoofdstukken wel' (p. 219). 'Er wordt niet precies gezegd, hoe God de mens geschapen heeft. Wat we daaromtrent te horen krijgen, is symbolische taal. God boetseert uit de aarde een mense lijke figuur en blaast de levensadem in zijn neus. De wetenschap mag er naar zoeken hoe het gegaan is' (p.221). Aan het slot citeert prof. Oosterhoff met instemming zijn vrijgemaakt-gere- formeerde collega prof. dr. C. Trimp: 'Deze betroukbaarheid van de Heilige Schrift is het enige 'axioma' van As sen. hét Schrift-beginsel ter Schrift verklaring. Dat wil dus tegelijk ook zeggen, dat elk, die op gronden, aan de Heilige Schrift zelf ontleend, in staat is. de 'klaarblijkelijkheid' van de letterlijke uitleg van de vier zgn. 'bijzonderheden' uit Genesis 2 en 3 te bestrijden, legitiem-gereformeerde ar beid verricht en in zijn argumentatie aangehoord zal dienen te worden. Dat ligt voor ons besef volstrekt in de lijn van Assen:' En prof. Oosterhoff be sluit: 'En in die lijn heb ik bedoeld dit boek te schrijven'. In het Shaffy-theater in Amsterdam is de eerste auditie gehouden voor de rock opera 'Godspell'. Het is de bedoeling dat de première in mei zal zijn. Van een onzer redacteuren LUNTEREN Morgen komt de dis sertatie over de verzoening van de Amsterdamse .studenterpredikant dr. H. Wiersinga ter sprake op de gere formeerde synode: men gaat dan na melijk de meer dan twintig bezwaar schriften tegen dit proefschrift, wel ke bij de synode zijn binnengekomen, behandelen. Daarin verwijt men dr. Wiersinga dat hij met zijn verzoe ningsleer in strijd is gekomen met zijn ondertekening van de belijdenis; ook is gezegd dat als hiertegen niets 'gedaan' wordt, de deur naar de vrij zinnigheid open staat. Begin maart van verleden jaar heb ben wij de toelichting, welke dr. Wiersinga in het blad Koinonia van de Amsterdamse evangelische studen tengemeente gaf van zijn visie op de verzoening, gepubliceerd. Dr. Wiersin ga zei toen o.m.: 'Het gat mij om een 'effektieve' verzoeningsleer, waarbij Christus 't daadwerkelijk initiatief heeft (het apriori van de genade). Bezwaar maak ik dan ook tegen do voorstelling dat de 'verzoening al ge schied is'. Het begin is er; de lief desdaad van de Heer; vandaag: het gepredikte kruis. Maar er ontstaat pas 'verzoening' door onze reaktie. Zónder de inkeer en de omkeer van mensen wordt de relatie tussen God en de mensen niet hersteld. Mijn bezwaar geldt dus een geïsoleerd spreken over de verzoening die toen op Golgotha 'verworven' en nu door de prediking 'toegepast' wordt. Ik geloof dat de Heer de verzoening op gang brengt en dat wij mensen ons wel (of niet) lóten verzoenen. Zonder Gods begin géén verzoening, maar evenmin zon der onze positieve reaktie'. De discussie rondom het proefschrift van dr. Wiersinga leidde er toe dat de gereformeerde synode op 6 oktober van verleden jaar een boodschap over de verzoening deed uitgaan; een bood schap waarmee dr. Wiersinga blijkens een mededeling van de Amsterdamse kerkeraad zijn volledige instemming heeft betuigd. Er zijn niensen die verzuchten dat de gereformeerde synode niets doet als praten, pratenHandelen (tegen mensen die verkeerde opvattingen hebben en uitdragen) is er blijkbaar niet meer bij. Bij de opening van deze gereformeerde synodeweek zei praeses dr. A. Kruyswijk: praten om de eenheid te bewaren kon wel eens tot de wezenlijke dingen van de kerk behoren. En in zijn kroniek in het UTRECHT Ook de derde ronde in de onderhandelingen over een cao voor de zuivelindustrie is gisteren met met een akkoord afgesloten. Er bestaat volgens de heer C. Schelling van de agrarische bond van het NVV nog steeds geen enkel uitzicht op overeenstemming. De bonden vragen 7 gulden per week reëel plus 3 procent (totaal 6.5 pro cent). De werkgevers boden ditmaal iets meer dan tijdens de vorige be sprekingen, maar wilden toch niet yerder gaan dan 5 gulden plus 2 procent (totaal 4 a 4.5 procent De besprekingen worden op 21 maart voortgezet. door H. Biersteker Een kwestie die de hervormde kerk binnenska mers heeft willen houden, galoppeert thans over de telexen: een conflict ten aanzien van de positie van het hervormd werelddiakonaat (beter be kend als de sectie internationale hulpverlening). In een besloten zitting van de vorige week woensdagmiddag woedde daarover een debat in de synode. De ietwat vage uitkomst daarvan leent zich tot verschillende uitleg, maar is voor het hoofd van de sectie, mej. H. Kohlbrugge. en de vier andere functionarissen ervan aanleiding ge worden om hun ontslag aan te kondigen. Op 7 maart behandelt de generale commissie voor de bezwaren en geschillen ten tweede male hun klacht dat hun sectie niet au sérieiix is genomen bij die plannenmakerij. Hangende die behandeling zullen de stafleden het werk blijven doen. De sectie heeft ernstige grieven geuit: gebrek aan kennis van en belangstelling voor het werelddia konaat bij de leiding van de kerk en een streven om mej. H. Kohlbrugge ondanks haar indrukwek kende staat van dienst het beleid uit handen te nemen. Wie mej. Kohlbrugge in haar diakonale werk sinds de tweede wereldoorlog heeft gadege slagen begrijpt meteen wat er in het kerkelijk jargon met de tegenstelling tussen wilde en tamme ganzen wordt bedoeld. En dit lijkt veel op een poging om een zeer verdienstelijke 'wilde gans' te temmen. Intergratie gaand betrokken te worden werd regelrecht aange stuurd op een integratie van de sectie internatio nale hulpverlening in het geheel van het diako- naal apparaat onder leiding van de generale dialonale raad. In haar verzet daartegen ontmoet te de sectie de raad voor de zending, die beducht was dat een verdere inkadering van het werelddia konaat de kansen zou afsnijden om één lijn te gaan trekken met de zending. Immers: zending vanuit Nederland is in steeds mindere mate rechtstreekse evangelieverkondiging maar bijstand aarr kerken die zich daarmee bezighouden, zoals ook werelddiakonaat bijstand is aan kerken en organisaties die het werk doen. Daarvoor zou naar het oordeel van de raad voor de zending dus één adres moeten komen. Zo trokken in het besloten debat in de synode van vorige week woensdag zending en werelddia konaat één lijn tegenover het modèramen en de generale diakonale raad. Het besluit dat eruit kwam was al heel wat minder radicaal dan de aanvankelijke voornemens: 'een regeling van de formele verhoudingen in de geest van het voorstel van de generale diakonale raad' en benadrukking van de 'eigen verantwoordelijkheid van de sectie internationale hulpverlening voor de besteding der binnengekomen gelden'. En hoe kan er nu een eigen verantwoordelijkheid zijn als er geen eigen beleid is? zijn. Volgens scriba ds. F. H. Landsman ontbreekt het geenszins aan vertrouwen in het beleid van de sectie naar buiten toe. Maar de behoefte aan een regeling is geboren door acties van de sectie waaardoor het beleid van de synode doorkruist werd. Zo is het beleid van de synode ten aanzien van de resoluties van UppSala inzake ontwikke lingssamenwerking en ten aanzien van het pro gramma van de wereldraad tegen het racisme door de sectie in een brief aan de diakonieën aangevochten Daarom acht het moderamen het gewenst dat de hele diakonale raad kennis draagt van wat er aan de gemeenten wordt geschreven. Mej. Kohlbrugge stelt hier tegenover dat niemand haar en de andere functionarissen van haar sectie het recht kan ontzeggen om privé bezwaren" ken baar te maken tegen een bepaalde ontwikkeling, zoals in het anti-racismeprogramma van de wereld raad. Maar het moderamen denkt daar heel anders over.- Het houdt er niet van als de gemeenten vanuit de hogere regionen tegenstrijdi ge missieven ontvangt. Improvisatie Reeds vorig jaar april gaf het moderamen aan de leden van de sectie te kennen, dat het de generale diakonale raad opdracht gegeven had 'een zodani ge inkadering van uw sectie te ontwerpen dal daardoor de positie van de sectie niet meer gekenmerkt wordt door een zekere onafhankelijk heid'. Ondanks de bezwaren van de sectie en haar dringend verzoek om bij die plannenmakerij diep- Interpretatie De sectie interpreteert het plan zo. dat zij geen contact meer kan opnemen met enige kerk of organisatie in het buitenland zonder goedkeuring van het moderamen. Dat is voor mej. Kohlbrugge het einde van iedere mogelijkheid om zoals zij tot nu toe kon, een slagvaardig beleid te voeren. Het moderamen zegt dit helemaal niet van plan te In het hele conflict tekent zich duidelijk de afkeer van mej. Kohlbrugge af tegen het feit dat als er wat moet gebeuren, er om te beginnen bureaus worden neergezet. Zij wordt kierewiet van structuurplannen en zo, omdat haar eigen ervaringen daar grondig mee in strijd zijn. Intuï tie, improvisatie als instrumenten van een diepe geloofsovertuiging hebben haar altijd geleid. Haar grote staat van dienst wordt door alle partijen in het conflict erjeend, maar in het moderamen en ook in de generale diakonale raad vindt men dat zij de laatste jaren een al te persoonlijk beleid heeft gevoerd. Overigens moet men de 7e maart wel bedenken dat pogingen om deze 'wilde gans' te temmen, stellig zullen leiden tot haar afscheid. Dr. II. Wiersinga 'verzoening' ontstaat door onze reactie Gereformeerd Theologisch Tijdschrift maakt prof. dr. J. van den Berg deze opmerking (schrijvend over de janua- rizitting): 'Misschien is er zelfs geen kerk in de wereld die zich zó inten sief met de leer en de theologie bezig houdt,<ja die zó intensief 'leertucht' oefent (zij het ook niet in de juridi sche zin van het woord, maar in de zin van het 'op elkaar acht geven": het 'grondvlak' van de tucht) als de kerk die ook nu weer twee volle synodeda- gen aan de vragen rondom het verstaan van de waarheid heeft ge wijd'. Aldus prof. Van den Berg in antwoord op het verwijt dat in de gereformeerde kerken de dingen te genwoordig maar op hun beloop wor den gelaten. LONDEN (EPD) Amnesty Interna tional heeft in haar jongste rondzend brief opgeroepen tot protest tegen de gevangenschap van de 65-jarige Russi sche baptiste Lidia Vins. Zij werd in december 1970 gearresteerd en in fe bruari 1971 tot drie jaar gevangenis straf veroordeeld wegens steun aan de 'Initiativniki', de door de staat niet erkende afgescheiden baptisten. Lidia Vins was voorzitter van een organisatie van familieleden van ge; vangen baptisten. Deze organisatie stelde lijsten van gearresteerden op. pleitte bij de Russische regering voor hun lot en zond oproepen naar liet buitenland, onder andere naar VN- secretaris-generaal Oe Thant. GEBLEKEN TROUW De Nederlandse Hervormde Kerk heeft -in ons land in de laatste maan den een actie gevoerd om haar in nood verkerende financiële positie te hulp te komen. Volgens de berichten die nu binnen zijn. blijkt deze actie succesrijk te zijn geweest. Dat is een verheugende zaak. Veel meer mensen dan verwacht werd blijken hun kerk een goed hart toe te dragen en mede te willen bijdragen aan haar, althans materieel, voortbestaan, Men kwam daarbij tot onverwachte ontdekkingen. Geboorteleden die spontaan meededen en belijdende en doopleden die de zaak erbij lieten liggen. Begrijpelijk dat men zich is gaan afvragen: wat is bij zo'n uitkomst de betekenis van een kaartenbak? Of. om het wat ker- kelijker uit te drukken, wat doet men met het gevarieerde ledenbe stand? Blijkbaar zijn er veel meer zonen die 'nee' zeiden en 'ja' deden dan waarop men redelijkerwijs meen de te kunnen rekenen. Ook andere kerken zitten met analoge problemen. Alle kerken hebben de laatste jaren het aantal randleden zien groeien. Sommige kerken zagen dit met zo'n onbehagen dat ook zij begonnen te denken aan 'afschrijven' mede omdat de officiële kerkelijke tucht in die gevallen door velen toch al niet toe pasbaar werd geacht. Maat de uitkom sten van deze actie mogen ons in dat opzicht voorzichtiger maken. Ook hier zitten wij wat verlegen met de zaak omdat alles zo snel verandert. Reden te meer om zich niet voor langere duur op de een of andere strategie vast te leggen. Maar geregeld de vin ger aan de pols te houden. Nu kan men wel blij zijn met het onver wachte meeleven van velen die men reeds in gedachten uitgeschakeld had, maar de allerbelangrijkste vraag is natuurlijk die van de folow-up. Die is met geld niet goed te maken. Die kan alleen verzorgd worden door een le vende gemeente, waarin iedere man en iedere vrouw, ipdien enigszins mo gelijk, zich opgeeft om met deze gege vens nu verder te werken. Want dat kunnen de predikanten en ouderlin gen onmogelijk aan. NED. HERV. KERK Beroepen: te Ridderkerk en te Har derwijk: W. van Gorsel te Oude Ton- ge, die bedankte voor Ede en Sprang; te Heemstede: C. B. Roos te Gouda; te Bruchem-Kerkwijk, Hoevelaken en te Nieuwe Tonge: kand. M. Verduin te Gouda; te Ede: G. Biesbroek te Oude water; te Ooslerbeek-Wolfheze: M. H. Roogert te Hellendoorn; te Harlinigen: J. R. Smit, parttime pred. te Wit- teveen, wonende te Emmen; te Vaassen: W. A. B. Hagen te Zwolle. Aangenomen: het beroep als zieken- huispred.: W. van Wijngen te Toronto (Can.). Bedankt; voor Wekerom: C. den Boer te Zeist; voor Vlissingen: R. E. R. van Buiren te Deurne (nadere beslissing); voor Ede: J. Kooien te Werkendam. GEREF. KERKEN Beroepen: te Hilversum: J. O. C. Bou- ma te Heerhugowaard; te H. I. Am bacht: G. de Ruiter te Augustinusga; te Aal ten: D. H. Borgers te Soest. Aangenomen: naar Utrecht-O.: G. M. W. Steen te Amsterdam-Nieuwendam. CHR. GEREF. KERKEN Beroepen: te Rozenburg: A. Broersma te Goes. Bedankt: voor Zeist: M. Vlietstra te Werkendam: voor Wildervank- Veendam: J. W. Maris te Vlissingen. GEREF. GEMEENTEN Beroepen: te Aalburg en te Gorin- chem: L. Blok te Beekbergen, die bedankte voor Utrecht. Bedankt: voor Krimpen aan den IJs- sel: A. Vergunst te Rotterdam-Cen trum. GEREF. GEMEENTEN IN NED. Beroepen: te Vlaardingen: F. Mallan te Gouda. 'Vuil', in de serie 'Wat heet?' onder redactie van Gerard Groen, Han van der Meer en Jan de Werd. L. C. C. Malmberg. Prijs 5.50. 'Zonder u lukt het niet', W. J. Thieme Cie ln Zutphen - 9,25. Literatuur op het gebied van de mi lieuvervuiling is tegenwoordig even talrijk als de afvalstoffen boven Rijn mond. M n boekenplanken staan bol van aardige en minder aardige boek jes die allemaal willen wijzen op het gevaar dat onze maatschappij be dreigt. Sinds kort zijn er twee bijge komen, één dat bruikbaar is en één dat wat mij betreft achterwege had kunnen blijven. Het bruikbare is ver schenen in de serie 'Wat heet?' van de uitgeverij L. C. C. Malmberg in Den Bosch en heet kortweg 'Vuil'. Meer een uitvoerige brochure waarin vrijwel alle problemen van het milieu aan de orde komen kort en (maat schappij) kritisch soms. Een handige inhoudsopgave en een trefwoordenre gister laten onmiddellijk vinden waar naar gezocht wordt. Omdat het boek je beknopt en kernachtig is gehouden blijft het wel een inleiding tot de problematiek. Het volgens mij overbodige boekje heet 'Zonder u lukt het niet'; het is geschreven door H. G. Brussee en uitgegeven bij Thieme in Zutphen. Het boekje is erg fraai uitgevoerd, met veel foto's en het zit ruim in het papier Maar de tekst is voornamelijk een opsomming van kranten- en pers berichten en rapporten die allemaal al uitvoerig aan de orde zijn geweest. R.v.M.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1972 | | pagina 2