Vragen
van
bijstand verschrikkelijk
Go rel ormeerde
deputaten: laat
Drie niet
vrij
Discussienota van CHU
politieke verschillen
met ARP en KVP gering
Uw probleem
is het
onze
Tegenzin tegen leven van andermans centen
COMMENTAAR
Nixon in China
Eeii woord voor vandaag
Hervormde
raad tegen
vrijlating
ook wij zijn homofiel
BEROEPÏNGSWERi:
2
ZATERDAG 26 FEBRUARI 191
Brieven die niet lijn voorzien
vu naam en adres Icnnnen niet In
behandeling worden genomen. Ge
heimhouding Is verzekerd Vragen
die niet onderling met elkaar in
verband staan moeten tn afzonder
lijke brieven worden gesteld. Her
brief dient een gulden aan post
zegels te worden Ingesloten.
door
isca Dresselhuys
Vraag: Hierbij zend ik u een takje
van een ligusterheg. In het voorjaar
komt er nieuw blad. gezond en fris.
doch na ongeveer twee maanden
krijgt het blad bruine, dode punten
Komt dit ongemak van de grond of
van een of ander ongedierte? Is spui
ten de beste methode? Waarmee moet
ik spuiten en wanneer?
Van onze seringenboom (heestermo
del), die het zo lang we in het huis
wonen (vijf jaar) goed gedaan heeft
en prachtig in bloesem heeft gestaan,
zijn in de laatste maanden voor het
najaar de bladeren gehee! afgestor
ven. Wat is hiertegen te doen? Naast
de seringen staat een heester. De bla
deren kwamen deze zomer vol gaten.
Van deze planten zenden we u enige
bladeren toe.
Antwoord: U stuurde ook een aan
tal oorwormen op. Als u veel van die
dieren ziet, moet u ze toch maar ver
delgen. De onderkant van de planten
en bomen moet u licht bestuiven. Met
DDT-stuif. Het zijn nachtdieren: Een
omgekeerde bloempot met houtwol,
die met DDT bestoven is, of een bosje
peenloof of selderij, eveneens be
stoven, zijn goede middelen, 's Mor
gens kunt u de dieren vangen. Het
goede van deze dieren echter is dat
ze ook bladluizen eten.
Kijk eens op uw ligusterhaag of
daar geen honingzwam is. De bestrij
ding geschiedt door de grond goed
schoon te maken om de stekken heen.
Oude stukken hout, palen en derge
lijk opruimen.
Wat de sering en de daarnaast
staande heester betreft, is het moge
lijk dat daar de oorwurmen schuld
aan hebben. Ook kunnen er liguster
pijlstaart en luis aanwezig zijn. Hier
tegen moet u in januari spuiten met
vruchtbomencarbolineum 5 procent.
Het is tenslotte ook mogelijk dat er
een aardgasbuis vlak bij de planten
in de grond ligt. Daar kan geen boom
of heester tegen.
Vraag: Hoe en wanneer snoeit men
bramen en frambozen?
Antwoord:' Bramen kweekt men
tegen vollewindleidingen of schuttin
gen op goed doorlatende grond met
enige bedekking in de winter. In het
voorjaar moet men de afgedragen
takken verwijderen en de jonge
scheuten opbinden in verticale rich
ting. Zomerscheuten niet wegsnoeien.
De bemesting geschiedt met 2 kg
stikstof, 1 kg fosfor, 3 kg kali, per 100
vlerkante meter. Op kleigrond minder
stikstof. De plantafstand is voor de
braam 4-0 meter, Japanse wijnbes
3 m. Planttijd is het vroege voor
jaar.
Goede variëteiten zijn Himalaya en
Lucretia, die beide in juli rijpen. De
grootvruchtige Amerikaanse bramen
dragen aan tweejarig hout.
Frambozen groeien het beste op
lichte, humusrijke, vochtige grond.
Het beste met varkensmest. Kweken
moet men aan vollewindleidingen
(palen met ijzerdraad). Afstand op de
rij is 30 cm, tussen de rijen 1,50-1,75
m. Bij voorjaarsplanting insnoeien tot
40 cm, bij herstplanting tot op 1 m.
Direkt na de oogst moet u alle oude
takken bij de grond afsnijden en ver
branden. Op elke plant moet u drie
tot vier loten sparen. Loten die ver
der uit de grond schieten, wegnemen.
Jonge, eenjarige loten worden in het
voorjaar aangebonden met bindteen.
Bemest goed en begin na acht jaar
een nieuwe aanplant op ander land,
liefst met nieuwe planten. In januari
bespuiten met VBC 7 pet. Goede
soorten zijn Homet. verbeterde Hor
net en Preussen. Deze gegevens zijn
uit het bijzonder nuttige boek Mijn
tuin en planten ABC door A. C. Mul-
ler-Idzerda en A. Jansen, uitgevers
mij. „Kosmos". Wanneer men dit
boek raadpleegt blijft er weinig meer
te vragen over.
Vraag: Graag zouden we steun wil
len verlenen aan de volgende liefda
dige instellingen: het Koningin Wil-
helminafonds, het Rheumafonds, een
fonds voor bloederzieken en een
fonds voor arme Egyptische kinderen,
een zekere mejuffrouw Voorhoeve
zou hiervoor werken. Weet u de
adressen en zo mogelijk de gironum
mers?
Antwoord: Het adres van het Konin
gin Wllhelminafonds is: De Lairesse-
straat 33, Amsterdam, telefoon 020 -
737557; van de Ned. 'Ver. tot steun
aan het Kon. Wllhelminafonds, Ko
ninginneweg 28. Amsterdam, 020 -
726000, stichting Het Nat. Rheuma
fonds, 1ste Sweelinckstraat 62. Den
Haag. 070 - 606900. Ned. Hemofilie-
stichting, Smedeweg 3. Blaricum. Me
juffrouw Voorhoeve woont ergens in
Egypte en werkt in opdracht van de
Vergadering van Gelovigen. Gegevens
zijn te krijgen bij haar broer, de heer
J. H. C. Voorhoeve. Dunne Bierkade
30, Den Haag. 070 - 637807. Gironum
mers zal men u graag verstrekken.
Vraag: Hoeveel luister- en kijkgeld
moet ik betalen over 1969, 1970, 1971?
Wat moet ik voor elk apart betalen?
Antwoord: Als u alleen maar een
radio heeft, betaalt u per jaar 24.
Heeft u er een televisietoestel bij dan
betaalt u ƒ75. en voor de radio be
hoeft u dan niet extra te betalen.
Verzoek van lezer: Wie kan me mel
den, waar ik een voordrachtenboekje
kan bestellen met de voordrachten
„Hoe Jaap een blauwtje liep" en de
„Noord poolvaart"?
Vraag: Hoe kan ik een lampekap
schoonmaken0
Antwoord: U schreef niet van welk
materiaal de kap gemaakt is en even
min hoe groot de kap is. Als de kap
met stof bekleed is. zoudt u bij voor
beeld een grote teil of lavet of een
bad kunnen vullen met handwarm
sop. kunt hiervoor Lux vlokken-
zeep of een synthetisch wasmiddel
gebruiken. Hierin beweegt u de kap
heen en weer. Als u ziet dat het sop
erg vuil is. herhaalt u deze behande
ling. Daarna moet u in koud water de
kap op dezelfde manier afspoelen.
Drogen kan met een haardroger (re
volver-model. koud instellen) of er
gens in de wind onder een afdak.
Het lijkt ons nog altijd een vrij
riskant bedrijf, want het karkas van
de lamp kan gaan roesten als de kap
niet goed en snel droogt.
Het merendeel van de Nederlandse bevolking staat
nog altijd (erg) negatief ten opzichte van de Algemene
Bijstandswet. Enkele cijfers: 5 procent van de bevol
king staat volstrekt afwijzend tegenover het aanvra
gen van bijstand: 55 procent zou het vragen van bij
stand „een hele stap" vinden of er door schaamte van
worden weerhouden, 40 procent tenslotte zou wel een
beroep op de wet doen. wanneer het nodig zou zijn.
Deze gegevens zijn afkomstig uit een onlangs ver
schenen rapport van de Adviescommissie Voorlichting
Algemene Bijstandswet. Het rapport komt ook met
enkele verklaringen voor deze terughoudendheid ten
opzichte van de bijstandswet. „In het algemeen kan
gesteld worden dat het merendeel van de Nederlandse
bevolking grote waarde hecht aan de eigen zelfstan
digheid; men wil proberen zolang mogelijk onafhanke
lijk te blijven en voor zichzelf te zorgen. Ook de me
ning dat alleen hij die kapitaal bezit of prestaties le
vert in de maatschappij meetelt, hangt hiermee nauw
samen. Hoewel de bijstandswet beter van opzet en in
houd is, is de uitkomst ervan naar veler opinie hetzelf
de als bij de vroegere armenwet.
Daarbij komt het idee, dat bijstand onverantwoor
delijkheid en luiheid in de hand werkt en dat vooral
profiteurs van deze gemakkelijke manier om aan de
kost tc komen, gebruik zullen maken. Theoretisch is
men het er wel over eens dat iedereen in omstandig
heden kan komen dat bijstand nodig is en dat men er
zich dan ook niet voor hoeft te schamen. In de prak
tijk echter vindt men toch dat leven van de bijstand
een soort capitulatie betekent en dat de bijstandstrek
ker van andermans centen leeft."
Voorzitter van de adviescommissie, die dit rapport
heeft samengesteld, is het PvdA-kamerlid C. Egas.
Naast een groot aantal maatregelen op het gebied van
betere voorlichting aan het publiek en goede begelei
ding en instructie van degenen, die de hulp moeten
verlenen, vindt de heer Egas één bepaalde maatregel
heel belangrijk voor het verbeteren van de werking
van de bijstandswet: het instellen van zogenaamde
buitendienst-ambtenaren: dit zijn gemeentelijke ambte
naren van de afdeling bijstandsverlening, die naar de
bijstandsaanvragers toegaan en die als opdracht heb
ben zich geheel voor de cliënt in te zetten, hun zaak te
bepleiten bij de collega-binnendicnst-ambtenaren: kort
om: zich in de plaats van de bijstandsvrager te stel
len. Verscheidene gemeenten in Nederland hebben der
gelijke buitendienst-ambtenaren. Met een ervan, de
heer W. Kolen uit Utrecht, hadden wij een gesprek.
UTRECHT „Je moet je als ambtenaar, die te maken beeft
met bijstandsuitkeringen, altijd terdege bewust zijn van het feit
dat de meeste mensen, die bij ons komen, dat verschrikkelijk
vinden. Ik geloof beslist niet dat er mensen zijn die het prettig
vinden om bij stand te vragen."
De heer W. Kolen, staffunctionari s van de hoofdafdeling
onderzoek, advies, voorlichting en maatschappelijk werk van de
gemeentelijke sociale dienst van Utrecht, heeft al jarenlang te
maken met de bijstandswet en de mensen, die onder deze wet
vallen.
„In onze maatschappij zegt hij
is men er van de kleuterschool af
aan op voorbereid prestaties te leve
ren en zichzelf en anderen te oorde
len naar die prestaties. Het vragen
om bijstand wordt daarom beleefd als
iets wat je minder waard maakt in
eigen en andermans ogen. Dat is een
maatschappelijk feit, waarmee wij als
ambtenaren dagelijks te maken krij
gen. Je moet je van die tegenstand
clan ook zeer goed bewust zijn. Aan
de andere kant moet je niet blijven
doordrammen op dat rechtskarakter
van de bijstand. Die tegenzin om bij
stand te vragen bestaat namelijk le
vensgroot bij bijna iedereen met wie
wij te maken krijgen. Over dat pro
bleem moet je niet te lichtvaardig
heenstappen."
De heer Kolen is van afkomst
maatschappelijk werker, waardoor
hij in aanmerking kwam voor de
functie van buitendienst-ambtenaar
van de afdeling bijstand. De buiten
dienstambtenaren moeten namelijk,
in tegenstelling tot de andere ambte
naren van een gemeentelijke sociale
dienst, persé een maatschappelijke
vooropleiding hebben.
Kwartet - Trouw
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Courant
Nieuwe Leidse Courant
Dordts Dagblad
Trouw
Commissie van hoofdredactie:
J. de Berg (voorzitter).
H. P. Ester, G. J. Brinkman,
J, van Hofwegen.
Hij is een enthousiast voorstander
van het verdelen van een bijstands
afdeling in twee groepen: een buiten-
dienstgroep (die de contacten heeft
met de cliënt, en die als taak heeft de
individuele punten van elk geval
naar voren te brengen, zonder zijn
blikveld daarbij te laten inperken
door allerlei normen en voorschriften)
en een binnendienst-groep, die ui
teraard meer normatief is ingesteld.
Uit het overleg tussen deze twee
groepen komen de uiteindelijke be
slissingen tot («tand. Volgens de heer
Kolen bereik je door een dergelijke
aanpak een evenwicht tussen twee
benaderingen: de normatieve benade
ring en de individuele kant. die elke
zaak toch steeds weer heeft.
Een ander voordeel van een derge
lijke verdeling van de dienst is vol
gens hem het feit, dat het "slagveld"
verlegd wordt van de bijstandsaan
vrager naar de ambtenaar. Wanneer
iemand bijstand heeft aangevraagd
wordt zijn zaak immers verder be
pleit door de buitendienst-ambtenaar.
Die gaat, wanneer dat nodig is, in
discussie met zijn binnendienst-colle
ga over het al dan niet toekennen
van de uitkering. De bijstandsaan
vrager zelf is hierdoor verlost van
steeds nieuwe reizen naar het gebouw
van de sociale dienst, waar hij voor
zijn eigen zaak moet vechten. Deze
taak is overgenomen door een ambte
naar, die zich helemaal in zijn plaats
stelt.
Niet op kantoor
„Wij hebben in Utrecht niet het
systeem vanop het kantoor alles
panklaar maken. We hebben hier al
leen maar een aanmeldingsspreekuur,
waardoor we de wachttijd van de
mensen kunnen bekorten tot een mi
nuut of tien. De mensen komen hier
alleen hun naam en adres opgeven en
krijgen dan later uitgebreid bezoek
van onze buitendienst-ambtenaren.
Bij de mensen thuis wordt de zaak
doorgesproken en afgerond.
Dat thuis-bezoeken doen wij spe
ciaal. omdat het verblijf van de
cliënten in ons kantoor zo kort en
zakelijk mogelijk moet zijn. Men
vindt het nu eenmaal niet prettig in
een kantoor als het onze te worden
aangetroffen door kennissen.
Overal waar hulp geboden wordt
aan mensen, wordt gepleit voor een
zeer persoonlijke aanpak. Alleen hier,
op ons kantoor, geeft de cliënt de
voorkeur aan een zo kort mogelijke
en ambtelijke behandeling: een soort
anonieme hulpverlening. Dat hangt
allemaal samen met de terughou
dendheid, die de Nederlandse bevol
king nog altijd heeft met betrekking
tot de bijstandswet. Bovendien vin
den wij het juist om de mensen thuis
te bezoeken, omdat je de mensen
daardoor veel meer op hun gemak
stelt en hen het gevoel geeft iets te
rug te kunnen doen.
Opsporing
Individueel
De buitendienst-ambtenaar be
spreekt de zaak met de aanvrager
van a tot z en dan is het verder zijn
zaak geworden. Hij geeft op kantoor
een uiteenzetting van het geval en
schrijft daarbij een advies. Hij gaat
daarbij zoveel mogelijk uit van de
individuele kant van de zaak. Na
tuurlijk moet hij ook de normen ken
nen; maar niet zozeer vanwege hun
beperking als wel vanwege hun mo
gelijkheden. Want juist die indivi
duele aanpak, is een van de kenmer
ken van de bijstandswet.
Volgens sommigen is die individue
le aanpak een nadeel. Deze mensen
vinden dat er voor alles vastomschre-
ven normen moeten komen. Natuur
lijk zitten er nadelen aan het indivi-|
duele karakter van de bijstandswet
(iedereen moet hierdoor nogal uitge
breide gegevens over zichzelf en z'n
inkomsten verstrekken). Aan de an
dere kant biedt deze aanpak ook
enorme mogelijkheden. Juist omdat
er niet op elk gebied vastomschreven
normen bestaan in de bijstandswet,
kunnen er heel veel verschillende ge
vallen mee geholpen worden.
Deze individuele kant van de zaak
maakt ook, dat je voor de financiële
inlichtingen geen gebruik zou kunnen
maken van de gegevens van de belas
tingdienst, zoals bepaalde mensen
soms voorstellen, die zo een eind wil
len maken aan het tamelijk indrin
gende onderzoek naar de financiële
omstandigheden van iemand, die bij
stand vraagt. De belastingdienst heeft
alleen bepaalde financieel-technische
gegevens van de mensen, maar weet
niets van hun bijzondere behoeften
en speciale omstandigheden, die van
keer tot keer kunnen verschillen en
die juist zo belangrijk zijn voor het
al dan niet toekennen van een be
paalde bijstandsuitkering", aldus de
heer Kolen.
Het is natuurlijk niet helemaal toevallig, dat
president Nixon in het jaar dat hij herkozen wil
worden, naar Peking is gegaan. Maar de politici en
commentatoren die menen, dat Nixons reis naar
China vooral moet worden gezien als een stunt
in de verkiezingscampagne voor het Amerikaanse
presidentschap, maken het zich toch te gemak
kelijk. Het valt immers moeilijk aan te nemen, dat
de leiders in Pekihg zich ertoe lenen, Nixon te
helpen bij het prolongeren van zijn regerings
periode. Het zal hun een zorg zijn, als Nixon
verkiezingsoverwegingen heeft laten meespelen,
toen hij besloot in deze periode naar Peking te gaan
En Nixon moet ook bepaald andere belangen voor
ogen hebben gehad dan zijn herverkiezing, toen
hij een radicale wijziging van Amerika's politiek
jegens China begon voor te bereiden.
Nixon kon contact zoeken met de Chinezen,
nadat zij in eigen huis orde op zaken hadden ge
steld. Tijdens de culturele revolutie leek het erop
of China de wereld links, misschien kunnen we
beter zeggen: rechts, liet liggen. Van de 45 ambas
sadeurs die China aan het begin van de revolutie
in het buitenland had gestationeerd werden er 44
teruggeroepen.
Maar nadat premier Tsjoe En-lai met bekwame
hand de culturele revolutie tot een goed einde had
gebracht, veranderde er veel in de Chinese buiten
landse politiek. Met een groot diplomatiek offen
sief werd in betrekkelijk korte tijd de schade,
door de culturele revolutie in de Chinese buiten
landse betrekkingen aangericht, meer dan goed
gemaakt. Momenteel onderhoudt China met 68
landen diplomatieke betrekkingen.
In deze buitenlandse politiek past ook het bezoek
van Nixon. De plannenmakers in het Kremlin
worden door Peking niet vertrouwd. De grens tus
sen China en de Sowjet-Unie is 7.000 kilometer
lang de langste te wereld. In 1969 stonden de
twee giganten aan de rand van een oorlog, toen bij
grensincidenten aan beide kanten tientallen doden
vielen. Ook is de bezetting van Tsjechoslowakije
een teken aan de wand geweest.
Het zou niet vreemd zijn, als China zich meer en
meer door de Sowjet-Unie omsingelt voelt. Aan
In sommige gevallen fungeert de
buitendienst-ambtenaar wel eens als
een soort opsporingsambtenaar. Et;
zijn namelijk heel wat mensen, die
wel recht op bijstand zouden hebben,
mar die het niet krijgen, omdat ze
gewoonweg weigeren eroga te vragen.
Nu gaat een buitendienst-ambte
naar niet naar zulke mensen toe.
„Iedereen moet de vrijheid hebben
iets niet te willen accepteren. Wij
moeten dat respecteren. Je kunt niet.
speciaal niet als je van de overheid
komt, op een indringerige manier je
diensten komen aanbieden, vooral
niet als het betrekking heeft op fi
nanciële steun.
Het komt echter wel eens voor, dat
wij iemand goed en prettig geholpen
hebben en dat zo iemand tegen ons
zegt, dat ergens iemand zit, die ook
behoefte aan bijstand heeft. Wij pro
beren dan. in het geval dat onze
cliënten contact met deze mensen
hebben, ze te laten vertellen, dat wij
altijd genegen zijn eens vrijblijvend
te komen praten. Dan gebeurt het
toch vaak, dat je later een telefoontje
krijgt of bij een volgend huisbezoek
aan je cliënt de vraag krijgt even
"naar hiernaast" te gaan. Op deze
manier worden bepaalde gevallen
toch onder de werking van de bij
standswet gebracht", aldus de heer
Kolen.
Over de klacht, dat ambtenaren
van de bijstand nogal eens autoritair
optreden tegen het publiek, dat bij
stand komt vragen, zegt de heer Ko
len: „Dat is inderdaad een groot ge
vaar van ons werk. Wij proberen on
ze mensen al tijdens de opleiding te
doordringen van het bestaan en de
ernst van dit gevaar. De aanvragers
zijn immers altijd afhankelijk van je
en dat geeft de ander iets van macht,
daar ontkom je eenvoudig niet aan.
Zo'n ambtenaar moet zich daar terde
ge van bewust zijn. Hij moet weten
dat de macht, die hij in een dergelijk
geval heeft, voortvloeit uit zijn func
tie en niets te maken heeft met zijn
eigen persoon.
Daarom benadrukken wij het
steeds weer tegenover onze mensen:
je bent in de eerste plaats de advi
seur van de cliënt. Je moet je niet
opstellen als een vertegenwoordiger
van dat machtige apparaat: de over
heid. Iemand, die qua karakter en in-
stellirig behoefte heeft aan een zeker
machtsgevoel, hoort in dit werk niet
thuis. En tenslotte: iedereen moet het
gevaar van autoriteit bij zichzelf on
derkennen. Iemand, die zegt: mij
overkomt dat niet, is er de gemakke
lijkste prooi van."
Psalm 135 is een lojpsalm. Gode alleen de eer" hebben de vertali
erboven gezet. Een thema dat de Nederlandse kerk van Calvijn af b
kend is. De mens is er voor de lof van GodMaar hij is geen juke-bt
waarin een munt geworpen kan worden en dan komen de psalmen\
uit. Hij is een mens. Dat wil zeggen dat de lof geleefd moet wordt
''Met hart en mond en handen". En dat geconcetreerd in "de voorhou
van het huis van onze God". Daarom mogen we morgen naar de ke
gaan. De woorden van lof, om schepping en geschiedenis, lopen uit I
een gelief motief: dat de afgoden niets zijn. D.w.z. zilver en goud. V
treffend actueel: de afgoden der heidenen zijn zilver en goud! Direa
dan ons begerig hart vaok verdragen kan. Zilver en goud zijn niets. I
hebben een mond maar spreken niet, ogen maar zien niet, oren mi
horen niet, geen adem in hun mond. Een soort gelovige ironie en sa
Meer zijn de afgoden niet waard. Ze moeten ontmaskerd worden in h
armzaligheid, in hun schijnbestaan, in hun schimmige existentie, ij
geliefd motief noemden wij het. We kennen het ook van de profet\
Als het niet wat oneerbiedig klonkzou men kunnen zeggen dat ze I
soms een dijenkletser van maken. Maar dat is teveel gezegd. Wd
waarom is dat spotten en dat ironisch spreken over de afgoden zo d
liefdWaarom krijgen de mensen van God daar soms niett genoeg utf
Omdat die afgoden toch op de een of andere wijze werkelijkheden z\
Zulke werkelijkheden dat we ons gemakkelijk vergissen en ons reeds
het eerste gebod de ogen geopend moeten wordenWerkelijkheden j
het leven bedreigen, die iets zijn als machten die het voor het zegg
schijnen te hebben. Zilver en goud. Daarom is 't zo fijn om te kuni\
zeggen en dat op hooggezag dat ze niets zijn. Dat erom gelach
kan worden, vanwege de diepe en vreugdevolle ernst dat God God is
niemand anders. En alle "huizen" moeten Hem prijzen.
We lezen vandaag: 2 Samuël 24:
We lezenmorgen: Hosea 1: 29.
18—25.
Van onze parlementsredactie
DEN HAAG De CHU wil geen samenwerking met de KVP
ARP uit opportunisme, maar omdat de politieke verschillen tusse)
de drie confessionele partijen zeer klein zijn geworden.
Dit staat in een discussienota, die
aan de leden van de CHU via het
leden-contactiAad van De Nederlan
der is toegewezen.
Andere argumenten voor de samen
werking zijn, dat de drie partijen el
kaar op vele principiële punten kun
nen vinden en de samenwerking tus
sen de kamerfracties goede resultaten
afwerpt. Dit geldt ook voor de sa
menwerking op provinciaal en ge
meentelijk niveau.
In de nota wordt gewaarschuwd,
dat men niet al te veel moet schrik
ken van het woord „deconfessionali
sering". Heel vaak wordt hiermee
niet bedoeld, dat men geen christelij
ke politiek meer voorstaat.
Aan de CHU-ers, die de nota in de
kiesverenigingen moeten bestuderen,
wordt gevraagd of zij voor een spoe
dige vorming van één partij zijn en
of hierover voor 1975 een uitspraak
moet worden gedaan. Ook kan men
zich uitspreken voor een organisatori
sche samenwerking (federatie of voor
de uitbouw van de politieke samen
werking door bij de verkiezingen van
de Tweede Kamer uit te komen met
een gezamenlijk program, één lijst en
één lijsttrekker. Ook kan de vraag
worden beantwoord of iedereen, die
zich tot een christen-democratische
partij voelt aangetrokken, lid mag
worden zonder dat hem gevraagd
wordt de beginselen te onderschrij
ven.
RUINEN De 31-jarige J. We
ver uit Ruinen is in het ziekenhuis te
Hoogeveen overleden aan de gevolgen
van verwondingen die hij in oktober
1971 opliep bij een verkeersongeval in
Ruinen. Het aantal slachtoffers van
dit ongeluk is daarmee gekomen op
vier.
Vap pen onzer verslaggevers
UTRECHT De hervormde rat
voor de verhouding van kerk en 9
raël heeft zich uitgesproken tegj,,
vrijlating van de Drie van Breda. 7'
In een brief aan premier Bieshe
vel en minister Van Agt schrijft i.
raad, dat uit de reacties duidelijk
gebleken, dat vrijlating van de Dl,,
een daad van ombarmhartigheid a.
zijn jegens degenen, die zelfs in t<
nemende mate lijden aan het conce'
tratiekampsyndroom. Als gekoz
moet worden tussen de slachtoff
en degenen die de misdaden hebb
ttedreven, kan de keuze volgens
hervormde raad niet moeilijk z
Daarom dringt de raad er met kit
op aan, niet tot vrijlating te beslisse
De raad van kerken in Nederla
heeft besloten zich niet uit te spi
ken. De raad is van oordeel, dat dt
de hearing gevoelens tot uitdrukl
zijn gekomen, die op een ontstelleiC
manier hetfcen duidelijk gemaakt
diep de wonden zijn, die door de i
zi-terreur in de oorlogsjaren in
zielen van duizenden zijn geslagen
hoe moeilijk het hun nu nog valt,
dit leed zo te verwerken, dat
zijn noordgrens staat een grote Russische strijd
macht. In de Indische Oceaan kruist een Russische
vloot die steeds sterker wordt. De Sowjet-Unie
heeft een vedrag met India gesloten en papt aan
met Japan.
Verder zal de positie van de Sowjet-Unie in de
Chinese ogen stellig zijn verstevigd door de toe
nemende verbetering van de betrekkingen tussen
Rusland en Amerika. Daarvan getuigden in het
recente verleden het akkoord over Berlijn en de
gestage vooruitgang die bij de SALT-besprekingen
schijnt te zijn geboekt.
Moet uit dit alles worden geconcludeerd, dat
Nixon zich voor het karretje van Tsjoe En-lai
heeft laten spannen? Deze formulering deugt niet,
al was het alleen maar, omdat het ook een groot
politiek en economisch belang van Amerika is,
dat de betrekkingen met het grootste volk ter
wereld worden genormaliseerd. Nixon heeft beseft,
dat nu China op het wereldtoneel meespeelt, de
tijd voorbij moet zijn, waarin Washington en Mos
kou probeerden de dienst uit te maken.
Nixon heeft gewaarschuwd tegen al te hoge
verwachtingen. Over deinhoud van zijn bespre
kingen met de Chinese leiders is nog maar heel
weinig bekend geworden, maar in elk geval is de
indruk ontstaan, dat, na een week van onderhan
delen in een steeds vriendelijker sfeer, de resul
taten althans op den duur van grote betekenis
zullen zijn. Een aanzet tot het aanknopen van
diplomatieke betrekkingen tussen Washington en
Peking, uitbreiding van de handel en economische
hulp voor China lijken zeker niet uitgesloten.
Het is niet denkbeeldig, dat normale betrekkin
gen tussen China en Amerika een voorwaarde
zullen zijn voor het beëindigen van de oorlog in
Vietnam. Als China niet langer de grote boeman
is voor de Amerikanen, zal Nixon gemakkelijker
een eind kunnen maken aan de Amerikaanse
oorlogsactiviteiten in Indo-China. Indien dat het
gevolg zal zijn van deze enerverende week in de
internationale politiek, hebben Nixon en zijn be
langrijkste adviseur, Kissinger, het Amerikaanse
volk en de wereld een belangrijke dienst bewezen.
cl
Van een onzer verslaggevers
UTRECHT Ook de Israël-
deputaten van de gereformeerde
kerken en van de christelijk ge
reformeerde kerken in Nederland
hebben een brief geschreven aan
de regering waarin zij bezwaren
aanvoeren tegen vrijlating van de
drie van Breda.
Zij stellen dat in de emotioneel ge
laden sfeer het gevaar dreigt van een
enjriste tegenstelling tussen christe
lijke barmhartigheid en joodse ge
rechtigheid, zoal niet wraakzucht,
met als konsekwentie een tegenstel
ling tussen een God van liefde en
verzoening in het Nieuwe Testament
en een God van vergelding en wraak
in het Oude Testament.
Volgens de joodse visie en beleving,
aldus deputaten, is het bewijzen van
genade en dat is de gratieverlening
toch onlosmakelijk verbonden aan
wegens grote belangstelling
2de druk verschenen van
TWEE DOMINEES
wrfcri)gfaaar h de boekhandel prijs f 9J5
uitgave Bosch&Keuning, Beam
het tonen van berouw en het zoeken
van herstel waar dit mogelijk is.
Naar onze overtuiging is deze visie
volkomen bijbels, en mag ze in uw
overwegingen niet genegeerd worden.
Het lijkt de deputaten onjuist de
"schuld van de drie van Breda te ver
kleinen door erop te wijzen dat ze
slechts uitvoerders waren van een
gegeven bevel. De sterke indruk be
staat, dat het betonen van barmhar
tigheid aan deze drie ervaren wordt
als een daad van onbarmhartigheid
ten aanzien van de slachtoffers en
hen nabestaanden; bovendien vragen
de deputaten zich af of vrijlating van
deze drie, zoals nu aan de orde wordt
gesteld wel recht en barmhartig is
tegenover henzelf, daar hiermee ge
suggereerd wordt dat de zaak nu is
afgedaan.
LOESAKA (Reuter) President
Kaoenda heeft gisteren meegedeeld,
dat hij heeft besloten van Zambia
een éénpartijstaat te maken.
Op een persconferentie zei Kaoenda
te hopen, dat twee afgevaardigden
van de oppositie, het Afrikaanse Na
tionale Congres, in de commissie zit
ting zullen nemen naast vertegen
woordigers van zijn Verenigde Natio
nale Onafhankelijkheidspatij, de
kerken, vakbonden, ambtenaren en
het zakenleven.
eigen bestaan en dat van de samenlj,
ving weer toekomst heeft.
De raad van kerken meent, dat
deze situatie, ook al gaat het np
schien om een minderheid van de
volking, elke uitspraak en elk adv
niet alleen verkeerd zouden won
uitgelegd, maar ook reacties zou<
uitlokken, die het nog moeilijker z<
den maken, een juiste beslissing
nemen.
NED. HERV. KERK
Beroepen:, te Sint-Annaland: katf,(
L. Quist te Amsterdam; te Zettojf
Andelst: kand. M. Verduyn te Gou|je
bi
Aangenomen: naar Ouderkerk fai
den IJssel: A. Muilwijk te Ophel i
den; de benoeming tot directeur pnei
herv. centrum voor diakonale en (oi
ciale arbeid in Friesland: Y. Sch4e
pred voor bgw. werkz. (secretgor
binnenland Ned. bijbelgenootsch<o t
GEREF. KERKEN (ie.
Beroepen: te Lisse: kand. H. na
Boer te Veenendaal. lie
Aangenomen: naar Noordwijk;lij
S. Elgersma te Giessen-Rijswijk. Ie
bedankte voor Alblasserdam, 's-G!
vendeel en Scheemda. en
GEREF. GEMEENTEN la.
Beroepen: te Nieuwerkei'k (Zld.)foi
Venema te Zwijndrecht. lit;
Bedankt: voor Capelle aan den l|r
sel: J. van Haaren te Amersfoort, 'ru
Afscheid: van Hoorn: W. J. [en
Hoest wegens benoeming tot gele
verz. Diaconessenhuis te Naard* A
van Den Haag-Loosduinen: H. A. pel
Loon, ber. te Biezelinge; van NoorfO'
loos: K. Exalto, ber. te Hasselt. too
Intrede: te Badhoevedorp-Lijndlol
E. J. Albers uit Oostvoorne; te F"
kum: J. G. Kuiper uit Toronto (Cal
te Treebeek: mej. E. W. M. Muntirf
kand. te Sprang-Capelle.
Emeritaat verleend aan
A. S. Laurense te Hedel. In verb!
met zijn ziekte zal hij niet in
kerkdienst afscheid nemen.
GEREF. KERKEN
Afscheid: van Womrrtels: J. yPn
Buuren. ber. te Nijkerk. 'oc
GEREF. KERKEN (VRIJG.) c'"
Intrede: te Urk en Nagi—
T.O.G.M. Bosma, voorheen miss. pfl
op Curagao.
