MARY PERKINS
B
NOS wijst
kritiek van
Boersma af
raaiboek
groep
NEV laten
uit ARP
'n blauwtje lopen
Maandag nieuwe
strip in de krant
TV-commentaar
Inde goude gaper
PLATENMAGAZINE
STELLING VAN DS. W. S. DUVEKOT:
Israël ligt niet toevallig
aan oever Middellandse Zee
Uiteenlopend
X ifL VRAAG UW**
PLATENDEALER
VvW 25 CENT-X-X-X-
COLIN FORBES
VAN ZERVOS
„Begrijpt urm (TDV prI
waarom ik huil?" Y C11
vandaag voor tv
19
ZATERDAG 26 FEBRUARI 1972
Vanaf maandag wordt de strip Inde goude gaper van W. G. van
de Hulst met tekeningen van W. G. van de Hulst jr. in de Kwartet
bladen opgenomen. Helaas kunnen we vanwege de integratie met
Ttrouw deze strip niet vanaf het begin publiceren. En korte samen
vatting volgt hieronder:
Op de gevel van het kruidenwin
keltje van de spinnige juffrouw Ursa-
la en de lieve Anne-Marie staat een
gaper met een grote gouden kop.
Als twee schelmen de glibberige pit
ten uit de kersen die ze eten midden
in de muil van de gaper schieten,
vredwijnen ze diep in het binnenste
van de kop. Vreemd die ga per met
z'n gladde, rode rong.
Diezelfde dag bezoeken twee def
tige doctoors de kruidenwinkel met
de bedoeling de prachtige gaper te
kopen. Maar de llev juffrouw eAnne-
Marie wijst het verzoek beslist van
de hand Dat is maar goed ook want
de huifkar van de deftig esinjeurs
ligt reeds vol met gapers, die be-
h ere n doctoors zijn erg boos en I
zo deftig niet meer als ze woedend
met hun voerman door de stadspoort
wegrijden. Maar 's nachts als de
poorten voor vreemden gesloten zijn,
sluipt de voerman met het aapje on
der de stadsmuren door. Als het
aapje met z'n kleine, vlugge handje
diep in de keel van de gaper tast,
vindt hij niets anders dan de kerse-
pitten. Ziedend van woede smijten
de deftige sinjeurs later al de gapers
hun huifkar uit. Wat zoeken ze toch
in die koppen?
Een kruidenzoeker vindt de gapers
en zet ze op een rijtje in z'n huis.
Voor de grote markt begint wil hl,
z'n kruiden bij de gezusters van de
goude gaper afleveren. Juffrouw Ur-
sala vraagt hem de goude gaper met
een sopje eens flink schoon te ma
ken Tot zijn verbazing ontdekt hij
een groot, lelijk geboord gat in de
keel van de gouden kop. Maar het
wonderlijkste is dat de gapers in zijn
huisje ook grote gaten in hun keel
hebben....
Maandag a.s. beginnen wij weer met
een nieuw avontuur van onze striphel
din Mary Perkins. Maar het verloop
van de geschiedenis rondom mr. Quac-
kers zal dan tot het verleden behoren.
De moeilijkheden ontstaan door de
ontdekking van „schadelijke bestand
delen" in het door mr. Quackers via de
tv gepropageerde kindervoedsel culmi
neren in een verbod van Ken Cole
mans vrouw aan hun dochter van de
„quackers" te eten.
Dit resulteert in een aanvankelijke
weigering van Ken aan het programma
mee te werken, maar op verzoek van
ae sponsor zet hij de problemen aan
de kijkers uiteen Het publiek, ontroerd
door de openhartigheid van hun mr.
Quackers, reageert gunstig, en ook het
laboratorium trekt het ongunstig oor
deel later in.
Inmiddels is mevrouw Coleman met
dochter vertrokken, omdat zij van me
ning is, dat haar man haar niet genoeg
betrekt in zijn besluiten, waaronder zijn
annulering van het Quackers-contract,
waardoor zij hun welstand vaarwel
zouden moeten zeggen. Ook nadat Ken
op zijn besluit terugkomt is zij niet
bereid naar huis terug te keren.
Met Mary Perkins, die haar gastrol
als tv-presentatrice vaarwel zegt _en
een hoofdrol speelt in een toneelstuk,
gaat het minder naar wens, want het
stuk schijnt op de een of andere ma-
n'er weinig boeiend te zijn. En met dit
feit eindigt deze episode. Maandag be
ginnen wij opnieuw met een nieuwe
geschiedenis, nu rondom de pogingen,
Mary Perkins zover te krijgen, dat zij
meespeelt in een film
OM LEKKERE ELPEES
OP TE SPOREN
VRAAG U\A/-X--X-
fóoM PLATENDEALER
V7V 25 CENTX-X-X-
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM „Het is niet
toevallig, dat de huidige staat
Israël zijn grondgebied heeft aan
de oever van de Middellandse
Zee. Want dit is het land dat God
aan Abraham, Izaak en Jacob
gegeven heeft. By het zoeken
naar een oplossing van de moei
lijkheden in het Midden Oosten
kan deze factor niet buiten be
schouwing blyven. De kerk zal
de politici hierop moeten wyzen".
Etit is één van 'de stellingen die dr.
W. S. Duvekot, hervormd predikant
te Den Briel, heeft gevoegd bij zijn
proefschrift: „Heeft Jezus zichzelf
voor de Messias gehouden?" (uitg.
Van Gorcum, Assen), waarop hij gis
teren aan de Universiteit van Am
sterdam bij prof. dr. J. N. Sevenster
tot doctor in de godgeleerdheid pro
moveerde.
Het proefschrift van dr. Duvekot
Girobetaalkaarten
ook in België
en Suriname
DEN HAAG Het systeem van
giro-kaarten, in verschillende landen
goed voor het opnemen van een be
drag van ongeveer honderd gulden,
Kal per 1 mei met België worden uit
gebreid, en per 1 juli met Suriname.
Dit blijkt uit een antwoord van de
Europese Commissie op vragen van
het Tweede-Kamerlid dr. Oele
(PvdA) tevens lid van het Europese
parlement.
De Nederlandse PTT heeft meege
deeld dat in Spanje en Zwitserland
ie PTT eveneens in beginsel bereid is
letaalkaarlen te aanvaarden. Men
loopt dat voor het begin van het va
kantieseizoen definitieve overeen-
temming kan worden bereikt.
beschrijft een exegetisch-historisch
onderzoek naar dc vraag die de titel
van het proefschrift inhoudt, in het
bijzonder met het oog op het ontken
nend antwoord dat hierop gegeven is
door Bultmann en zijn leerlingen. De
school Bultmann heeft, uitgaande van
haar existentiële beslissing, dat Jezus
niet de Messias heeft kunnen zijn, en
dat het Oude Testament geen open
baringsgeschiedenis is voor de chris
tenen, de band van de teksten van
het Oude Testament met de uitleg die
Jezus daaraan gegeven ontkend. Zij
doet dit via de weg van de existen
tialistische interpretatie. Dr. Duvekot
wil in zijn dissertatie aantonen, dat
Jezus zich voor de Messias heeft ge
houden, in de zin van het aan God
gelijk zijn en bestrijdt daarmee de
theorie van Bultmann en diens volge
lingen.
Beroepshalve hebben we ons de
laatste dagen zo vaak moeten laten
confronteren met sterk uiteenlopende
meningen over de 'drie van Breda',
dat we vrijdagavond na het aan
horen van de hevig geëmotioneerde
mensen by 'De Dokwerker' in Am
sterdam, even de aandacht op iets
anders moesten richten om de eigen
balans terug te vinden. En daarom
hebben we een deel van 'Brandpunt'
gemist.
De draad weer opnemende beluis
terden wij de slotwoorden van dr.
Cohen-Stuart, woorden die getuig
den van wijsheid en diep inzicht en
die wij van harte onderschrijven
kunnen. Bepaald indrukwekkend
was daarna professor mr. W. F. de
Gaay Fortman, rector magnificus
van de VU, in zijn doordachte en
van karakter getuigende analyse van
het probleem. Professor De Gaay
Fortman heeft er terecht op gewe
zen, dat we met het ongeremd op
zwepen van onze emoties op een
uiterst gevaarlijke weg komen.
Wat lijkt het banaal, nu over te
stappen naar het Grand gala du
disque populaire 1972. Maar ook dit
is een stukje realiteit. De werkelijk
heid van vandaag, waarin we, met
vallen en opstaan, proberen een
beetje mondiaal te leren denken.
Kunstenaars kunnen ons daarbij een
handje helpen. Ware artisticiteit
doorbreekt namelijk de grenzen van
eng-nationalisme.
Uiteraard reageert een ieder op
zijn manier op de prestaties van de
vele artiesten, die aan deze platen-
marathon meewerkten. Slechts en
kele notities van hetgeen we kon
den horen, voordat we deze regels
moesten schrijven, namelijk tot aan
het optreden van de prachtige zan
ger Iwan Rebroff.
Lenny Kuhr ontwikkelt zich tot
een innerlijk sterk vibrerende zan
geres met een allure, waarvan het
monopolie tot dusverre scheen te
berusten bij Franse chansonnières.
Helen Reddy demonstreerde, dat
wanneer kunstenaarschap en per
soonlijkheid gunstig samengaan, je
je niet hoeft aan te stellen, alsof je
aan je ochtendgymnastiek bezig bent.
Boeiend was het te zien, hoe een
groot artiest als Charles Aznavour,
ondanks zijn langdurige podium
ervaring, stond op te branden, toen
hij met formidabele inzet zijn liede
ren zong. Wie daarvoor gevoelig is,
voelt het mee aan zijn middenrif.
Tot slot: hulde voor net vaardig
musicerende orkest en zijn bekroon
de dirigent, Rogier van Otterloo en
voor de presentatie van Mies en
Willem. T. H.
PLATENMAGAZINE
om lekkere elpees
op te sporen
101
Er waren drie Griekse boeren bij de beesten, die zich op dit
punt hadden verzameld. Ze schreeuwden hun kelen schor en
sloegen de dieren met dunne twijgen. Voor zover Macomber
het kon zien droegen hun pogingen alleen maar bij tot de al
gemene verwarring. De weg was volkomen geblokkeerd. Den
kend aan de trekker die op hen afraasde, reed hij zijn voer
tuig tot op enkele centimeters van dieren en drijvers. „Schep
daar eens orde in, Grapos! Maak dat ze in beweging komen en
een beetje vlug ook! Ze kunnen de dieren naar die strook gras
drijven bij de volgende bocht, zodat we er langs kunnen. En
zeg hun dat ze daarna de weg weer blokkeren." Hij wachtte
terwijl Grapos -uit het voertuig stapte en tegen de drijvers be
gon te schreeuwen, die in het begin gewoon terugschreeuw-
den. Een os liet zijn kop tegen de zijkant van het voertuig
rusten en staarde Ford belangstellend aan. Grapos vervolgde
zijn schreeuwen en gesticuleren met de drijvers en Prentice
voelde hoe hij zijn geduld verloor. Een minuut later dromden
de dieren nog steeds rondom het voertuig en Grapos was nog
steeds met zijn landgenoten in een felle woordenstrijd gewik
keld. Er knapte iets in Macomber. Hij stond op, trok zijn Lu-
ger en vuurde die af boven de hoofden van mensen en dieren.
De dieren raakten in paniek en begonnen de weg af te ren
nen, gevolgd door de drijvers, die ze op de strook gras in be
dwang hielden, terwijl de halfrupstrekker langs hen rommel
de.
„Hebt u hun gezegd dat ze de weg weer moeten blokke
ren?" riep Macomber naar Grapos, die weer plaatsgenomen
had.
„Ik heb hen gezegd dat de Duitsers in aantocht zijn en dat
ze hen moeten ophouden." -
Macomber vloekte hardgrondig: het vermelden van de Duit
sers zou hun ongetwijfeld zoveel vrees aanjagen dat ze de
dieren gewoon aan de rand van de weg zouden vasthouden,
totdat de tweede trekker voorbij gereden was. Hij was er ze
ker van dat ze voor hem de weg hadden geblokkeerd en die
voor de anderen open zouden houden. Hij moest iets drastisch
ondernemen om de afstand tussen de twee voertuigen te ver
groten. De weg strekte zich weer recht voor hem uit tussen de
hoge aarden wallen, dus drukte hij zijn voet omlaag. De wa
gen kreeg weldra meer snelheid onder de druk van zijn voet
en hij voelde een koude luchtstroom in zijn gezicht toen de
weg onder hem doorsnelde. De mist dreef doelloos heen en
weer en nu en dan ving hij een glimp op van de bergwand,
die als een geweldige burcht voor hem oprees. Op verschillen
de plaatsen schoten rotspieken omhoog die weer uit het ge
zicht verdwenen als de mist dichter werd. Toen hij een blik
op de snelheidsmeter wierp, zag hij dat hun snelheid over
eenkwam met vijftig mijl per uur. Hij was er zich terdege
van bewust dat al^en het gewicht en de stabiliteit van de
wervelende rupsbanden het voertuig op de weg hielden. Toen
de mist weer tijdelijk optrok zag hij een stenen brug in de
diepte. Achter de brug boog de weg naar links om van daaruit
steil omhoog te lopen langs de bergflank. Binnen enkele mi
nuten, bij het nemen van de eerste scherpe bocht, zou zijn
snelheid zijn teruggebracht tot een slakkegangetje en het be
sef hiervan deed hem zijn voet nog wat verder naar beneden
drukken.
Achter hem zat Ford, met een wit gezicht als gevolg van
zijn verwonding, maar Prentice was bleek door de snelheid
waarmee ze voortraasden. Grapos had zich weer op de vloer
laten zakken om stevig tegen de zijkant van het voertuig te
kunnen zitten en Ford boog zich even naar voren, waarna hij
zijn rug weer tegen de leuning legde. De hoge aarden wallen
gleden voorbij als wazige strepen en het lawaai van de rate
lende rupsbanden op de holle weg had iets weg van een
draaiende molensteen. De brug verscheen weer, veel dichter
bij deze keer.
Macomber nam het gas een beetje weg. Op dit
ogenblik vloog de linkerrupsband, die niet langer meer in
staat was de druk te verwerken, van zijn tandwielen, scheidde
zich helemaal van het voertuig af en snelde als een ring voor
hen uit de weg af.
De halfrupstrekker, die nu alleen nog maar overeind werd
gehouden door twee wielen en de overblijvende rupsband,
zwenkte naar rechts en dreunde met een oorverdovende klap
tegen de aarden wal. Macomber, die de botsing had zien aan
komen, stuurde naar links, ieder ogenblik verwachtend dat
het massieve voertuig overstag zou gaan en de inzittenden
onder zijn gewicht bedelven. Het vehikel veerde weg van de
wand en een regen van aarde, opgeworpen door de draaiende
rupsband, daalde over hen neer terwijl hij de snelheid terug
bracht en naar rechts stuurde toen de andere wand op hen
afstormde. De snelheid was echter te groot om de koers weer
te corrigeren en voor de tweede keer kwamen ze in aanraking
met de wal aan de rechterkant, terwijl de losgeraakte rups
band de weg afhobbelde, tegen de brugmuur botste, erover
heen sprong en uit het gezicht verdween.
De tweede botsing van het voertuig met de wal was heviger
dan de eerste en het stuur vloog hem bijna uit de handen, wat
een onherstelbare ramp zou hebben betekend, maar hij slaag
de er op het nippertje in het te blijven vasthouden, hoewel het
voertuig hevig rammelde en heen en weer hobbelde, terwijl
weer een regen van aarde in de lucht uit elkaar vloog en op
hen neerdaalde. Hij had weer naar links gestuurd, maar een
ogenblik lang leek het of de overblijvende rupsband zich had
klem gereden tegen de wand. De rupsband schraapte over de
rotsen onder het oppervlak van de wal met een hels geluid,
dat, hoewel het eeuwig leek te duren, binnen enkele seconden
afgelopen was, waarna het voertuig weer naar voren sprong
en de weg afliep, terwijl Macomber wanhopig probeerde de
trekker onder controle te krijgen en de snelheid terug te
brengen, zonder hem te laten kantelen. De brug raasde op hen
af. Op het laatste nippertje vermeed hij een botsing met de
linkerwal, waarna hij de snelheid nog verder wilde terug
brengen. Hij voelde hoe het voertuig heen en weer slipte en
op dat ogenblik besefte hij dat de rem niet meer functioneer
de. Een lichte stijging tilde de rupsband omhoog en het even
wicht werd wper gecorrigeerd, terwijl de snelheid tijdelijk
iets minder werd, om daarna weer toe te nemen. Hij wist dat
hij nooit om de scherpe bocht zou kunnen komen. Zonder hoop
op succes probeerde hij de nutteloze rem te bedienen.
„Springen!", schreeuwde hij.
De stenen muur van de brug vloog op hem af als een levend
ding en raakte de voorkant van de wagen. Macomber zette
automatisch de motor af toen het knarsende geluid van bre
kend metaal in zijn oren klonk en de muur het begaf. De ste
nen vielen naar beneden en de neus van het voertuig schoof
naar voren en stak over de rand; beneden zich zag hij stro
mend water, dat half ondergedompelde stukken groenachtig
ijs meevoerde. Op het ogenblik van de botsing had hij zich
schrap gezet en hij slaagde er op het nippertje in te voorko
men dat zijn lichaam aan het stuur werd gespietst, hoewel hij
niet kon verhinderen dat hij een scherpe stoot in zijn borst
kreeg. Alles was wazig toen hij opstond en zich omdraaide. De
anderen sprongen door de opening aan de linkerkant, die vlak
tegen het wegoppervlak zat. Door de zijdelingse en achterover
hellende stand van het vernielde voertuig was het moeilijk
zich vlug te bevrijden en hij had het bijzonder gekke gevoel
dat hij zich nog steeds naar voren bewoog toen hij Prentice
aan de kant van de weg hoorde schreeuwen. „Schiet op, Mac
het vervloekte ding is weer in beweging gekomen!"
Wordt vervolgd
In de nieuwe aflevering van Swie-
bertje, die de NCRV-televisie zater
dag uitzendt stort Swiebertje zijn
hart uit bij Saar over de moeilijk
heden, die hij heeft als arbeider in
de hoestdrankenfabriek.
VAn een verslaggever
HILVERSUM De VARA zal
vanavond om tien voor half negen in
„Achter het Nieuws" de film „Be
grijpt u nu waarom ik huil?" van
Lou van Gasteren uitzenden. De film
die gaat over de behandeling van een
patiënt die jarenlang in concentratie
kampen heeft gezeten, zal ingeleid
worden door prof. dr. J. Bastiaans, de
Leidse hoogleraar in de psychiatrie
die aan de vervaardiging van de film
meegewerkt heeft. De film is woens
dagavond voor leden van de Tweede
Kamer vertoond.
Voorbehoedmiddel
roept twijfels op
Van een onzer verslaggevers
DEN HAAG Er ontbreken vol
doende gegevens over de betrouw
baarheid van het op grote schaal in
de publiciteit gebrachte voorbehoed
middel „C-film".
Dit heeft de NVSH bekend ge
maakt na advies van de onafhanke
lijke technische wetenschappelijke
adviescommissie. De adviescommissie
acht op dit moment onvoldoende on
derzoekresultaten beschikbaar om
„C-film" als voorbehoedmiddel aan te
kunnen bevelen. De NVSH heeft in
verband met dit advies een vertegen
woordiging van dit middel niet aan
vaard.
Van onze parlementsredactie
DEN HAAG De „gespreks
groep AR-gezinden" heeft een
blauwtje gelopen bij het Gerefor
meerd politiek Verbond en het
Nationaal Evangelisch Verband.
De gespreksgroep, die 18 decem
ber onder leiding van prof. A. C.
Drogendijk werd opgericht, heeft
namelijk het NEV en het partij
blad van het GPV benaderd voor
contact.
Dc contactraad van het GPV en
NEV heeft eensgezind de poging van
de ARP-groep om te komen tot een
„bundeling zonder nieuwe afsplit
sing" afgewezen. Het NEV denkt er
niet over, zo was de stemming in de
contactraad, gehoor te geven aan
roepstemmen om de samenwerking
met het GPV te verwisselen voor de
ARP-groep, waarvan geen wezenlijke
politieke vernieuwing is te verwach
ten.
De gespreksgroep in de ARP heeft
reeds eerder alle kiesverenigingen in
de eigen partij geschreven met het
Van onze radio- en tv-redactie
HILVERSUM De NOS is
van mening dat de woordkeus
van minister Boersma die het
programma Ter Visie „perfide"
heeft genoemd, een woord dat
hij later verving door „bewust
misleidend" geen recht doet
aan de moeilijke taak, waarvoor
de medewerkers van dergelijke
snel in elkaar te zetten rubrie
ken in het bijzonder zijn ge
steld.
In een gisteren gehouden vergade
ring sprak het NOS-bestuur zich
unaniem uit voor de overtuiging dat
de programmaleiding zowel als dc
medewerkers er in het algemeen met
ernst naar streven de informatieve
programma's evenwichtig en onpar
tijdig te doen zijn.
Hoewel bestuur en programmalei
ding van de NOS ook niet gelukkig
zijn met de wijze, waarop het kij
kend publiek op 17 februari j.l. in de
tv-rubriek Ter Visie werd voorgelicht
over de overheidsplannen inzake
werkloosheidsbestrijding, en op grond
daarvan wel begrip hebben voor de
kritiek welke minister Boersma in de
Tweede Kamer heeft geuit, blijven zij
de woorden welke de minister daarbij
bezigde toch afwijzen.
De programmaleiding was meteen
na de uitzending al tot de conclusie
gekomen, dat het betreffende onder
werp naar inhoud en vorm niet vol
deed aan de eisen welke er aan moes
ten worden gesteld, en zij liet dit de
samensteller van het programma ook
dadelijk weten. Het NOS-bestuur was
het met deze gang van zaken eens.
Volgens het NOS-bestuur is er na
de door minister Boersma gelaakte
uitzending slechts één brief binnen
gekomen van een kijker, die vond dat
hij onvoldoende was ingelicht over
het projectenpakket van de overheid
inzake de werkloosheidsbestrijding.
De aanmerking van de programma
leiding kwam ook neer op een tekort
aan voorlichting.
„Maar", zo zei waarnemend voor
zitter van de NOS, mr. H. W. van
Doorn, gisteren ter persconerentie,
„wij dienen niet te vergeten dat 'een
programma als Ter Visie zeer vlug
moet worden 'gemaakt, en men er
niet, zoals bij het samenstellen van
een documentaire, alle tijd voor
heeft. Bovendien moet elk program
ma-onderdeel heel kort worden be
handeld". De NOS heeft minister
Boersma van dit bestuurs-standpunt
op de hoogte gesteld.
Ook wil het NOS-bestuur op aan
dringen 'van de Raad van beheer een
schrijven richten aan de Omroepraad
met het verzoek, te mogen worden
gehoord wanneer deze raad de mi
nister moet adviseren over toeken
ning van zendtijd aan nieuwe gega
digden die toegang tot de ether vra
gen. De NOS heeft hierbij geen per
sonen of aankomende omroepen op
het oog, maar let wel op de roerselen
inzake geruchten over nieuwkomers
en'wensen daartoe.
verzoek lid te worden voor tien gul
den per jaar. Afzonderlijke leden van
de partij konden zich voor ƒ2,50 per
jaar aansluiten. Het bestuur van de
ARP heeft deze actie veroordeeld.
Juist nu de partij zo slecht bij kas is,
meldde het partijbestuur op zijn
Deurt de kiesverenigingen, is het on
juist een dergelijke actie te ontkete
nen.
In het officieel orgaan van het
GPV „Ons Politeuma", vindt de toe
nadering van de ARP-groep weinig
waardering. Dat is ook het geval met
drs. J. G. van de Land, die zich af
scheidde van de Arjos en zijn blad
„concreet" ter recensie zond. Het
GPV-blad meent, dat de ARP-groep
er hoogstens in slaagt „als conserva
tieve pressiegroep het afglijdingspro-
ces te vertragen".
Maar dat wil het GPV niet. Het
revolutionaire politieke centrum van
de tegenstander moet zoveel mogelijk
afbreuk worden gedaan. Het blad
vervolgt: „Het revolutionair centrum
zit overigens niet in de top van de
ARP, CHU of KVP, daar vindt men
alleen balancerende diplomaten van
de vrienden- en regentenpolitiek van
dr. ir. de Zeeuw tot de AR/CH/KVP-
contactraad toe. Maar de braintrust
zit daar niet, die vindt men in de
linkervleugel van de WD, in D'66 en
in de intelligentsia uit de verschillen
de schakeringen van de PvdA".
Intussen moeten het GPV en NEV
zelf nog tot klaarheid komen, over
hun eigen samenwerking. Volgende
week zaterdag komt de algemene
vergadering van het GPV bijeen om
te beslissen over de voortzetting van
het bondgenootschap met het NEV.
Een voorstel aan de vergadering is te
bezien of het aanbeveling verdient na
wijziging van de kieswet bij volgende
verkiezingen een lijstverbinding met
het NEV aan te gaan. Voor het uitko
men met een lijst van GPV- en NEV-
kandidaten was in de verbondsraad
van het GPV geen meerderheid te
vinden.
Het voorstel van een aantal kies
verenigingen over de samenwerking,
die zeer in discussie is bij het GPV,
een openbaar congres te houden,
wordt door de verbondsraad ontra
den.
