Harry Touw heeft
er genoeg van
TV-commentaar
Tsjechov's Oom Wanja
kan verfilmd worden
Aantasting
MARY PERKINS
„Voor mij hoeft het nooit meer"
COLIN FORBES
VAN ZERVOS
10
DONDERDAG 10 FEBRUARI 1972
Door Ber Huising
UTRECHT Wie van Tsje-
chow houdt, Oom Wanja kent,
en zich afvraagt of dat wel ver-
Kijkend naar dat vaak interessante
NOS-programma „Van gewest tot ge
west' was-ie er plotseling weer. Die
hinderlijke vraag die zich de laatste
tijd aan u en ons allemaal opdringt,
n.L wat zijn we toch met onze sa
menleving aan het uitspokenAk
koord, overheid en particulier initia
tief dienen arbeidsplaatsen, dus
werkgelegenheid, uit de grond te
stampen. Maar wanneer de geweste
lijke camera's door een paar dorpjes
rijden, die als oases van schilderach
tigheid en rust in het Groningse land
liggen en je hoort dat ze verwoest
zullen worden omdat de al tot de
grenzen opgerukte en vuilbrakende
industriën meer leefruimte opeisen,
dan gaan we excuses zoeken voor de
ze aantasting.
Natuurlijk, je kunt zeggen: wat
stellen die dorpen helemaal voor?
Een handvol boerderijen, waar hoe
genaamd geen brood meer op de
plank komt en een paar rijtjes huizen
voor oude mensen die het niet zo best
meer zien zitten. Maar wat stellen we
ervoor in de plaats? Werk en geld en
welvaart! Ja. en stank en nieuwe
problemen van milieubederf en sta
pelwoningen voor holbewoners, die
elkaar niet kennen. En hier en daar
een paar lapjes grasmat, waar zelfs
de honden en katten schizofreen wor
den van de vereenzaming. En waar
de her en der verstrooide ontheemden
in vertrekjes waar zij zich niet thuis
voélen, met harten vol verbijstering,
wrok en hunkering naar wat nooit
terugkomt, hun laatste snik zitten af
te wachten. En wij maar nieuwe so
ciale diensten en interkerkelijke com
missies installeren om de misère te
vergulden.
Om dat sombere toekomstbeeld
kwijt te raken, hebt u woensdag
avond wellicht ook gekozen voor de
film met de toepasselijke Nederlandse
titel „Liever lusten dan lasten". Al
slaat die titel hoegenaamd niet op de
inhoud van het pretentieloze verhaal.
Naast Tony Curtis uit 1963 hebt u
natuurlijk Kavin Mac Carthy ontdekt
van de „overlevende" en Phil Silvers
die destijds een kolderieke voorman
in een fabiek heeft gespeeld: De
filmmakers hadden wel een lange
aanloop nodig om een beetje op stoot
te komen. Wij hebben het tot het
eind uitgehouden omdat die turfhoge
Claire Wilcox met haar hartverove-
rende wat ouwelijke gezichtje verba
zingwekkend natuurlijk voor de ca
mera's verscheen. Ze had kunnen
ontroeren als de film wat meer zou
zijn uitgediept. T.H.
filmd kan worden, moet Djadja
Wanja van Andrei Michalkov-
Kontsjalowski eens gaan zien.
Dat is. anders dan op het toneel, en
toch, Tsjechow helemaal: de weemoe
dige nazomerse atmosfeer, de be
klemming van het vervallen landhuis,
de droeve stemmingen, de stiltes in
de gesprekken, de diepere betekenis
sen achter de woorden, de karakters
die onthuld worden, de verborgen
dramatische spanningen, die even
uitbarsten, en dan weer verzinken in
de gelatenheid.
Voor wat er ontbreekt aan de typi
sche theatereffekten vond Mlchalkov-
Kontsjalowski de filmverbeeldingen
in vele. schijnbaar onbetekenende, en
toch veelzeggende details. Hij werkte
voor het (toen nog niet) verloren ver
leden in een ouderwets zwart-wit,
met toespelingen op de toestanden
van die tijd. en in andere scènes in
gedempte kleuren. Zijn spelers.
Smoktoenowski (Oom Wanja) Bon-
dartsjoek (de dokter), Irina Kroepts-
jenko (Sonja) om er enkele te noe
men. acteren prachtig ingehouden,
niet theatraal, en doorleefd. Uiteraard
is alles door en door Russisch aange
past bij Tsjechows tijd, iets heel an
ders dus dan de westerse films van
hedenmaar niet minder.
Millhouse: A White Comedy is van
Emile en Antonio, die duidelijk hele
maal niet van Nixon houdt en het
nog minder met hem eens is. Uit al
lerlei journaals en dokumentaires,
van 1952 af, heeft hij een Nixon-ge-
schiedenis samengesteld: de heksen
jacht tegen on-Amerikaanse activitei
ten, het gouverneursschap van Cali
fornië, het vice-presidentschap onder
Eisenhower, een bezoek aan Moskou,
de campagne voor het presidentschap,
en het president-zijn.
Maar dat echte materiaal heeft hij
satirisch bewerkt voor zover dat
nodig was, en vaak was het niet eens
nodig door woorden en daden,
beelden en tekst tegenover elkaar te
stellen, door komische invoeesels. en
door stukjes film die opeens de ijdele
komedie van de Amerikaanse politici
te kijk zetten. Het is vermakelijk en
door de bijtende spot ook vernieti
gend.
Vanavond te
zien
NEDERLAND I
NOS
18.45 De Fabeltjeskrant
18.55 Journaal
VPRO
19.05 Beertje Colargol,
poppenfilm
19.18 Amerikaanse Popgroep POCÖ
19.48 Popeye, tekenfilm
20.00 Journaal
20.21 Berichten uit de samenleving
20.35 Liberty, film met Laurel en
Hardy
20.50 Rotmord, doe. spel
IKOR CVK
22.20 Leerhuis, gesprekken
22.50 Journaal
NEDERLAND II
NOS
17.30 O.S. te Sapporo:
Samenvatting
18.45 De Fabeltjeskrant
18.55 Journaal
TROS
19.05 Calimero, tekenfilm
19.10 Zorro
19.35 Omnibus - maandelijks
magazine
20.00 Journaal
20.21 Dubbel en dwars, spel-
programma
20.55 Mission Impossible
21.45 TROS - Sport
22.25 Instrumentaal trio
NOS
22.40 Ter Visie
23.05 Journaal
Vanavond te
horen
HILVERSUM 1 NCRV
19.05 uur Kerkorgelconcert
19.35 uur Fanfare-orkesten
20.05 uur De kleine wereld, vervolg-
hoorspel
20.30 uur Radio Actief, gevarieerd
programma
23.10 uur Metropole orkest en solis
ten
HILVERSUM 2 AVRO
19.00 uur Johan Willem Friso Kapel
met concoursmuziek
19.30 uur (IKOR) Vragen rondom
schrift en samenleving
20.05 uur Oude en moderne muziek
21.30 uur Reisbeschrijving, hoorspel
22.30 uur Nieuwe liedjes
gebruikers
Drug;
vertellen op t.v.
HILVERSUM Vier jonge Rotter
dammers vertellen morgenavond laat
in het KRO-televisie prograrpma „Ik
weet nog steeds niet of ik beter ben"
over de tragische gevolgen die het
gebruik van hard-drus voor hen
heeft gehad. Het gaat daarbij niet
over het gebruik van hard-drugs in
het algemeen, maar speciaal over de
ervaringen van een meisje dat val
lende ziekte opliep door het nemen
van LSD, en drie jongens, verslaafd
aan opium en speed, van wie er één
in de gevangenis kwam, één reeds
verscheidene malen in een kliniek
verbleef en één nog steeds gebruiker
is. De nu 22-jarige Dick Rijneke
maakte deze film. De gesprekken
worden voorafgegaan door een kort
interview met de Rotterdamse psyc
hiater dr, J. F. Caljé,
Van onze radio en tv-redactie
HILVERSUM „Om in Hil
versum iets te mogen doen moet
je beschaving en een goede voor
opleiding hebben. Ik heb geen
van beide. Ik ben gewoon de
moppentapper op bruiloften en
partijen. Als Fred Haché mag ik
geen ogenblik mezelf zijn. Als de
VPRO na deze zes geplande pro
gramma's mij nog langer wil
hebben, zeg ik nee".
Deze klacht uitte Harry Touw in
het openbaar toen hij gisteren werd
ondervraagd voor de radio-microfoon
door de Tros. Zijn optreden als Fred
Haché in de gelijknamige VPRO-tele-
visieshow heeft hij te danken aan
zijn oubollig uiterlijk, niet aan zijn
eigen prestaties voor een feestend pu
bliek. Dat steekt hem. De VPRO mag
er prat op gaan dat telkens het hele
programma woord voor woord is uit
gekiend en ingestudeerd, voor Harry
Touw is dat alleen maar een teleur
stelling. „Niemand leert me kennen
zoals ik ben, niemand weet van deze
ÓOÊD- LANCb 6£iebÊM MJAS
SS
JA/grteld veeb. cvsr is
v -iL wee j
Hilversum I. 102 m. NCRV:
18.30 Nieuws. 18.41 Wereldpano
rama 18.50 Muziek van Het
Leger des Heils 19 05 <S) Ker
korgelconcert. 19.35 (Si Tijd
vrij voor muziek ln vtlje tijd:
Fanfare-orkesten. 20.05 De
kleine wereld, vervolghoor-
spel. 10 30 (S) Radio Actief: ge
varieerd programma. 22.20
Avondoverdenking 22.30
Nieuws. 22.40 Den Haag van
daag. 22.50 Het Koninkrijk ln
de waagschaal, lezing. 23.10 (S)
Metropole-orkest en solisten:
amusementsmuziek. 23 55
24 00 Nieuws.
Hilversum II. 298 m. AVRO:
18.00 Nieuws.. 1811 Radiojour
naal. 18.20 - 18.30 Uitzending
van het GPV. 19 00 (S) Johan
Willem Frlso Kapel: concours
muziek 1972. 19.25 De gespro
ken brief. IKOR: 19.30 Kleur:
vragen rondom schrift en sa
menleving. AVRO: 20.00
Nieuws 20 06 (S) Ulsamer Col
legium (uit Duitsland): oude
en moderne muziek. In de
pauze: discussie tussen pu
bliek en musici. 21.30 Keisbe
schrijving. Hoorspel. 22.30 (S)
Dichter bij de muziek: nieuwe
liedjes, chansons of songs.
22 55 Mededelingen. 23.00 schouwingen over de Olympl-
Nleuws. 23.10 Radiojournaal, ache Winterspelen.) 14.05
23.20 <s> Planorecital: klassieke Schoolradio. 14.30 (S) Interlo-
muziek. 23.55 - 24.00 Nieuws. kaal op vrijdag: muzikaal
middagmagazine. (15.30 - 15.32
Nieuws. 17.00 Zonder grenzen:
rubriek over missie en zen
ding. 17.10 (S) Metropole-or
kest: amusementsmuziek. 17.25
Voor de kinderen. 17.30
Nieuws. 17.32 (S) Actualiteiten.
18.00 (S) Licht ensemble met
zangsolJsten. Politieke Par
tijen: 18.19 Uitzending van de
PSP.
Hilversum I. 402 m. NOS:
00 00 - 07.00 Sapporo -72: repor
tages van de Olympische Win
terspelen met uitzendingen
van de Radio Nieuwsdienst.
KRO: 7 00 Nieuws. 7.02 Het le
vende woord. 7.07 (S) Badlne-
rte: klassieke muziek (gr). 7.30
Nieuws. 7.41 Actualiteiten. 7.50
Sapporo "72: Olympisch Jour
naal. 8.10 (S) Badlnerle: klas
sieke muziek (gr). 8.24 Over
weging. 8.30 Nieuws. 8.41 Voor
de huisvrouw 9.40 Schoolra
dio. 10.00 (S) De beste plaat
voor uw stereokop. (10 30 -
10.32 Nieuws). 11.00 Voor de
zieken. 11.55 Mededelingen.
12.00 (S) Van twaalf tot twee:
gevarieerd programma. (12.22
WIJ van het la»d; 12.36 Mede
delingen t b.v land- en tuin
bouw: 12JO Nieuws: 13.41 -
12.50 Actualiteiten: 13.00 - 13 05
Raden maa. 13 50 - 14.00
Sapporo '72: reportages en be-
Hllversum II. 298 m. AVRO:
7 00 Nieuws. 7.11 Ochtendgym
nastiek 7 20 Dag met een
gaatje: lichte grammofoorvmu-
ziek met reportages en Inter
views en met om 8.00 Nieuws,
om 8.11 Radiojournaal en om
8J0 De groenteman. 9.00 Kerk
orgelconcert: klassieke mu
ziek 9.35 Waterstanden. 9.40
(S) Radio Kamerorkest: klas
sieke muziek. 10.00 Voor de
kleuters. 10.10 Arbeidsvitami
nen. (Om 1100 Nieuws.) 1130
(S) Hobo en plano: moderne
muziek 1155 Beursberichten.
NOS: 12.00 Programma over
ontwikkelingswerk. 12.30 Over
heidsvoorlichting: Uitzending
voor de landbouw. 12.40 iS)
Lichte grammofoonmuzlek.
1250 Recht en slecht, praatje
13.00 Nieuws. VARA: 13.11 Ac
tualiteiten. NOS: 13 25 Toeristi
sche Informatie. 13 50 (S) Dan-
sorkest met solisten. 14.25
Spiegel van Duitsland: Infor
matie en muziek uit de
Bondsrepubliek EO: 14.55
Ruimte: radiomagazine met
gewijde muziek enz. VPRO:
16.00 VPRO-Vrij dag: lichte
grammofoonmuzlek. reporta
ges. enz. (Om 16.00 Nieuws:
17.00 Mededelingen)
Hilversum III. 240 m. NCRV:
7.00 Nieuws. 7.02 Zing. zing
zingt: lichte vocale muziek.
(8 on Nieuws.) NOS: 9 00
Nieuws. 9.03 Jan Corduwener
Show. met o.a Europees Pop-
parlement. 10.00 Nieuws. 10.03
De Eddy Becker Show. 11.00
Nieuws. 11.03 De Vincent van
Engelen Show. NOS: 14.00
Nieuws. 14.03 De Herman Stok
Show, met o a. Top Tien
L.P.'s. 15.00 Nieuws. 15.03 De
Hugo van Gelderen Show.
16.00 Nieuws 16.03 - 18.00
Top-30. (17.00 Nieuws.)
TELEVISIE^
MORGEN
Nederland I: NOS/NOT: 10.45
- 12.00 Schooltelevisie. NOS:
12.30 - 13.15 Olympische win
terspelen. 17.30 Olympische
winterspelen.
uitzendingen, wat ik eigenlijk kan. Ik
mag geen woord, geen kreet van me
zelf uiten. Als er in de tekst staat
„bal gehakt" en ik zeg „gehaktbal",
dan wordt de ampex gestopt en moet
alles over". Dit is niet overdreven
van Touw want de kleine scène met
Kees Schilperoort en de klapsigaar
moest inderdaad zeven maal worden
overgedaan omdat Harry Touw een
dergelijke woordvergissing maakte.
„Die jongens in Hilversum kunnen
het allemaal zo goed zelf, en zij vin
den dat zij de enigen zijn die het
kunnen, nee. ik heb er genoeg van.
Alleen toen ik even minister Udink
op de canapé naast me kreeg vond ik
het fijn. Dat noem ik mijn stukje
Haagse bluf. Toen heb ik een paar
kreten geuit, die niet in de tekst
stonden. Zo'n minister naast je, dat
komt in mijn vak niet voor, dat vond
ik geweldig. Maar voor de rest... nee.
Ik wil wel op de radio en de televisie
met mijn eigen werk, maar dat vin
den ze in Hilversum niet goed ge
noeg, dat moeten ze niet hebben. Ge
woon moppen vertellen aan de bar,
dat is wat ik doe. Daarmee verdien ik
al 17 jaar mijn bikken. Ik ben Harry
Touw en niet Fred Haché. Nee, daar
trap ik nooit meer in".
De volle kracht van de schokgolf had de vier Al
penkorps soldaten getroffen als een mokerslag. Slechts twee
.mannen bewogen zich zwakjes en een ervan verslapte bijna
weer meteen toen hij het bewustzijn verloor. De wachtpost
hing tegen de buitenkant van de dijk in een eigenaardige,
verwrongen houding. Terwijl Dietrich op het gras -lag, ver
doofd door het lawaai, drong de stank van brandende olie in
zijn neusgaten en Prentice en Ford, wier oren tuitten, hoor
den puin neerkletteren op de daken van het dorp.
Voor hen beiden had de enorm sterke zeedijk de slag ge
dempt. Maar Dietrich herstelde zich snel. Terwijl hij overeind
klauterde liep Prentice op hem af met een steen in zijn hand.
De Abwehrman, die zich niet bewust was van wat er achter
hem gebeurde, viste de Luger uit zijn zak, keek snel de weg
af en naar de aanlegsteiger en bewoog zich vervolgens in de
richting van de soldaat, die overeind krabbelde in het midden
van de weg. Prentice bewoog zich geluidloos over het gras
achter Dietrich die de soldaat besloop, die nu op zijn knieën
zat en zijn hoofd schudde als een hond die uit een rivier
komt. Hij keek net op toen Dietrich de loop van de Luger met
een hevige klap op zijn hoofd liet neerdalen. Hij zakte op de
grond terwijl Dietrich de lus van het machinepistool loshaak
te. Prentice keek toe met stomme verbazing, de steen nog in.
zijn hand, maar toen hij het machinepistool zag liep hij weer
naar voren. De Abwehrman. draaide zich om, sloeg zijn hand
opzij en drukte het wapen in Prentice's handen. „Dit is beter
als u tenminste met het vervloekte ding kunt omgaan."
Hij had in het Engels gesproken en zonder Prentice's reactie
af te wachten trok hij een tweede machinepistool weg onder
een roerloze Duitser, gooide het naar Ford en haalde vervol
gens reserve magazijnen uit de zakken van de twee soldaten
op de grond. Toen hij opstond zag hij dat Ford het gebruik
van het machinepistool kende en hij schoof hem de magazij
nen toe. „Hier het ziet ernaar uit dat u er beter mee kunt
omgaan. Zo, nou moeten we als de bliksem opschieten. We'
volgen die weg langs de dijk naar het zuiden."
„Wie bent u voor de duivel?" vroeg Prentice.
„Dietrich van de Abwehr."
Het antwoord klonk spottend en de grote man keek langs de
aanlegsteiger. De Hydra zag er uit als een vluchteling uit een
Atlantisch konvooi. De schoorsteen was gebogen onder een
.surrealistische hoek en de boeg zonk al weg in het ondiepe
water. Bij de romp zwommen mannen radeloos rond in de zee
terwijl een reusachtige, zwarte rookkolom zich in de lucht
verhief als een gigantisch signaal dat dwars over de baai.tot
op het vasteland kon worden gezien. Terwijl hij nog naar het
wrak staarde schoot een rode vlammentong omhoog aan de
voet van de verwrongen schoorsteen. Weldra zou de hele op
bouw in lichterlaaie staan. Het schip zou afbranden tót op de
waterlijn en van de Hydra zou slechts een geblakerd wrak
overblijven. Dietrichs pogingen om de schijn op te houden
waren met de springlading de lucht ingevlogen. „Ik dacht, dat
het ding nooit zou afgaan," zei hij half in zichzelf en toen zag
hij Nopagos omhoogklimmen naar de aanlegsteiger. De schok
golf moest dwars over de hoofden van de groep op het strand
zijn gevaagd. Hij keek achterom naar het dorp en zag dat de
weg nog verlaten was. „Ze zullen spoedig opduiken", waar
schuwde hij, „dus laten we maken dat we wegkomen."
Prentice stelde geen verdere vragen meer toen Dietrich hen
langs de binnenkant van de dijk in zuidelijke richting voerde,
naar het hartje van het schiereiland.
Ze waren minder dan tachtig meter van de weg en renden
nog steeds voort langs de dijk, toen Dietrich plotseling afboog
en achter een klein stenen gebouw verdween, terwijl hij de
anderen toeriep voort te maken. Ford was Prentice juist ge
volgd achter de muur aan de achterkant toen drie Duitsers de
weg kwamen afrennen.
74
Ze hielden halt bij de soldaten die in
het stof lagen en liepen toen verder in de richting van het
brandende schip. Nog twee soldaten volgden meteen daarna
die ook naar de aanlegsteiger liepen. Dietrich, die om de hoek
van de muur had gekeken wachtte nog een halve minuut en
toen er niemand meer verscheen,' wendde hij zich tot Prentice.
„Dat zal wel alles zijn. Burckhardt zou zeker niet nog meer
mensen sturen. De meesten waren al veilig aan land, jammer
genoeg. Verderop langs deze dijk loopt het terrein naar bene
den en dan kunnen we vanaf de weg niet worden gezien. Kijk
niet zo dubieus ik ben hier vijf jaar geleden al geweest en
ik heb een goed geheugen voor zulke dingen, dus laten we
gaan."
„Wie bent u voor de duivel?" herhaalde Prentice en toen het
antwoord kwam zonder een spoor van Duits accent, klonk het
Schotse dialect al iets duidelijker door.
„Ik? Ik ben Ian Macomber."
7. Zondag, 10.00 uur
Tot tien uur in de morgen waren ze bijna onafgebroken
door zwaar heuvelterrein getrokken. Bijna heel de weg had
den ze moeten klimmen en dalen en van Grapos hadden ze
nog geen spoor gezien. Macomber had hen gènadeloos voort
gedreven en hij had erop gestaan dat ze, alvorens uit te rus
ten, een zo groot mogelijke afstand zouden realiseren tussen
zichzelf en de oprukkende Duitsers. Verschillende keren had
Prentice geprobeerd vragen te stellen, maar telkens had de
Schot, als dat tenminste zijn werkelijke nationaliteit was,
hem kortaf gezegd zijn adem te sparen voor de mars. Ze volg
den een voetpad dat net zo vaak slingerde en draaide als zijn
oppervlak van structuur veranderde; nu eens bestond het uit
zand, dan weer uit rotsbodem en vaak slechts uit platgetreden
grond. Het pad voerde hen langs olijfbosjes, over heuveltop
pen, die waren omzoomd door grote keien en door met welig
struikgewas begroeide dalen, waar gezwollen beken stroom
den. Op de heuveltop die ze nu bereikt hadden, stelde Macom
ber een korte rustpauze voor omdat hij een goed uitzicht bood
naar het noorden, waar de weg naar Katyra zich in een reeks
bochten door het dichte kreupelhout in hun richting slingerde.
„Van hieruit kunnen we ze zien komen," zei Macomber ter
wijl hij op een ronde kei ging zitten. „Water zal wel een pro
bleem worden. Dat is er nfet op het plateau."
„Misschien kan dit van pas komen," zei Ford, terwijl hij
zijn jas uittrok en een peervormige veldfles-toonde die aan
zijn riem bungelde. „Die heb ik gegapt toen jullie bezig waren
bij je positieven te komen."
„Ford weet wat belangrijk is," merkte Prentice op en hij
staarde Macomber onderzoekend aan. „Hebt u er iets op tegen
om eens iets meer over uzelf te vertellen?"
Macomber nam een teug uit de veldfles, gaf die door aan
Prentice en grijnsde. „Ik heb de afgelopen vijftien maanden
in de Balkan doorgebracht. Vindt u dat goed klinken?"
„Het hangt er maar van af wat u hebt uitgevoerd," ant
woordde Prentice voorzichtig. „Wat hebt u daar gedaan?"
„Goed, ik zal het u vertellen. Ik lijk op Winston Churchill
voor zover het mijn afkomst betreft - die is half Brits en
half Amerikaans. Mijn moeder kwam uit New York en mijn
vader was van Aberdeen. Ik bracht een derde gedeelte van
mijn leven door in de States, een derde in Schotland en voor
de rest van de tijd reisde ik met mijn ouders door Europa.
Mijn vader was een taalexpert van wie ik mijn talent voor
vreemde talen heb geërfd." Er klonk geen bescheidenheid in
Macombers stem, maar ook sneed hij niet op: hij constateerde
domweg een feit. „En daarmee begonnen de moeilijkheden,"
vervolgde hij. „In hoofdzaak beheers ik de Duitse, Griekse en
Franse taal en dat komt goed van pas als je in Roemenië zit.
Voor de oorlog had ik een longkwaal..." Wordt vervolgd
De
1500 i
SA
kam]
bove
tot e
gen.
fron
Op
lan
Tan
ijsh
r ec
antei
lick
iije.
roepc
Tsjco)
onde
wan
lorde
d.
issis
Irn. 1
jetoor
BwUi
ronta
Itsjecl
p te i
70. Kareltje was zo blij
met de ontdekking, die hij
had gedaan, dat hij de
smid uit zijn bed trok en
een rondedansje met hem
begon. „Al is ons kieltje
nog zo oud, hij levert ons
een schip met goud!" zong
het kereltje op de wijze
van een oud volksliedje.
Maar smidje Verholen
voelde zich verplicht een
domper te zetten op de
vreugde van Kareltje. „Het
spijt me wel vent", zuchtte
de smid. „Zet jij dat goud
maar uit je hoofd. Nu ge-
bleken is dat onze kiel er
niks mee te maken heeft
hebben wij ook geen recht
meer op dat goud. Als cr
een goudschat te vinden is. want zelfs dat staat niet eens vast. Het zijn alleen
nog maar geruchten. Waar of niet. „Ja, dat is zo", moest Kareltje toe
geven. „Maar baas, als er nou tóch eens een schat gevonden wordt, van wie
is die dan? „Van Floppe Helmstock en van Ouwe Murk", antwoordde de
smid. „Foppe heeft immers recht op het perkament en Murk op de kiel. Als
de schat nu ooit gevonden wordt, dan moeten Foppe en Murk hem delen.
Eerlijk is eerlijk." „Gossie, baas!" riep Kareltje toen geschrokken uit. Dan
wordt er misschien helemaal nooit wat gevonden, want'l „Want wat!"
vroeg de smid, die plotseling voelde, dat er sombere zaken op til waren.
„Want Ouwe Murk zet morgen de bijl in de kiel!" riep Kareltje uit. „Ui
wil er brandhout van hakken en als-ie dat doet. dan slaat-ie de hele kostbar Jr
boodschap aan splinters." Onthutst greep de geplaagde smid toen naa
zijn hoofd. „O hemeltje, je hebt gelijk", kreunde hij. Kareltje. Kareltji
we zullen nu werkelijk moeten zien te ontvluchten! We moeten Murk gaai
waarschuwen, dat-ie een fortuin kan bezitten, als-ie tenminste zo verstandi n e
is met zijn bijl van de kiel af te blijven!" „Dan zullen we een listi ri
plan moeten bedenken, baas", stelde Kareltje vast en dat was natuurlijl m.
een zéér slimme opmerking.
idie
In b
FERDNAND
