Simonis en het getuigenis
Modem blindeninstituut
Paramaribo bijna klaar
Papoea's
steun aan
vragen
ons land
Geladen sfeer beheerst
redactie Het Vaderland
Uw probleem Het begon met een proefschrift
is het
onze
COMMENTAREN
Ulster
Puzzelhoek
Een rvoord voor vandaag
Liedboek met katern
voor hervormd
gebruik
BEROEPINGSWERK
UIT DE
KERKBLADEN
2
DINSDAG 1 FEBRUARI 1972
Brieven die niet zijn voorzien
van naam en adres kannen niet In
behandcltDg worden genomen. Ge
heimhouding Is verzekerd Vragen
die niet onderling met elkaar in
verband staan moeten In afzonder
lijke brieven worden gesteld. Per
brief dient een gulden aan post
zegels te worden ingesloten.
Vraag: Heeft een telefonisch geslo
ten koop rechtskracht?
Antwoord: Deze koop is volkomen
rechtsgeldig en beide partijen zijn
daaraan muurvast verbonden. Het
spijtige is echter, dat een dergelijke
koop bijna nooit te bewijzen is, wan
neer een van de partijen te kwader
trouw zich niet gebonden acht. Men
kan natuurlijk een advocaat nemen,
maar deze zal er meestal niet in sla
gen een erkenning van de koop uit te
lokken. Natuurlijk kan men de tegen
partij de eed opleggen, maar veel
mensen schrikken niet voor een
meineed terug.
Vraag: Al jaren ben ik op zoek
naar een lakanthurium, niet de bloe
men maar een kleine plant. Hoewel
er in ons dorp wel bloemenwinkels
zijn, kunnen ook zij me niet er aan
•helpen.
Antwoord: Met de gewone flamin-
goplant (anthurium scherzerianum)
zou u niet veel moeite "hebben. Die is
namelijk in elke bloemhandel te ver
krijgen. De anthurium andreanum of
lakanthurium is niet geschikt voor de
kamer en wordt uitsluitend gekweekt
in de volle grondkas voor snijbloe
men. Het lijkt ons het beste, dat u de
bloemhandelaar eens in Aalsmeer
laat vragen, of dat u zelf eens in de
veilinghallen gaat kijken. Die veiling
is bovendien iets indrukwekkend
moois.
Vraag: Kort geleden hoorde ik door
de radio over een plaatsje Hommel
spreken. Kunt u mij daarover gege
vens verschaffen.
Antwoord: In de atlassen komt de
naam in binnen- en buitenland niet
voor. Ook biografische handboeken
gaven geen licht. Zoals u weet, kan
de naam afkomstig zijn van het in
sect en volgens de etymologische
woordenboeken ook van de hopplant.
Het zou daarom onwaarschijnlijk
zijn, dat de naam nergens zou voor
komen. Er zijn in Duitsland verschil
lende namén, waarvan het woord
hommel een vervorming kan zijh.
Wat Nederland betreft, hebben we
ons tenslotte gewend tot Van der Aa
in 1844. Hij geeft geen plaatsnamen
aan, maar wel buitenplaatsen. In de
eerste plaats De Hommel bij Ouden
rijn, ook thans nog welbekend als ca
fé. Het was toendertijd een 90 ha
groot landgoed. Daar woonde Jacoba
Maria Leyderl, gehuwd met Hymen
Bart van Zeyl. Voorts was er in 1844
een buiten van die naam aan de Ve-
luwezoom, op drie kwartier lopen van
Arnhem aan de oude Deventerseweg.
Het buiten was 57 Veluwse roeden
groot cn 20 Veluwse ellen en werd
bewoond door baron van Heeckeren
te Arnhem. Vóór hem woonde daar
ds. Streno, een predikant, die vrij
veel publiceerde: Constantijn de Gro
te, Charlemagne of Karei de Grote,
de vroegere staat des Christendoms en
verder nog enige boeken over kerkge
schiedenis.
Kwartet - Trouw
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Courant
Nieuwe Leidse Courant
Dordts Dagblad
Trouw
Commissie van hoofdredactie:
J. de Berg (voorzitter),
H. P. Ester, G. J. Brinkman,
J. van Hofwegen.
Van onze Haagse redaktie
DEN HAAG Deze zomer wordt in Paramaribo het modernste
blindeninstituut van het gehele Caribische gebied in gebruik ge
nomen. Het plan is om in deze school, die ruim een miljoen gulden
zal kosten, ook een goed voorziene bibliotheek te vestigen voor de
blinden in Suriname.
Dit project, waaraan nu hard wordt
gewerkt, mag haast als een wonder
worden gezien. Tot enkele jaren gele
den werd in de West weinig voor de
blinden gedaan. Wie blind was, was
zo goed als verloren. De heer J. van
Rossum, directeur van de Nederland
se Blindenbibliotheek in Den Haag,
die na een bezoek aan de West in ons
land terugkeerde, vertelt, dat hij (een
gevolg van het ontbreken van de mo
derne blindenzorg onder de blinden)
niemand heeft gevonden om leiding
te geven en in een bestuur zitting te
nemen van een organisatje, die kan
vechten voor de belangen van de
blinden.
Het proefschrift van dr. Klaas Hes-
slinga, tijdens zijn promotie nog ad
junctdirecteur van het blindeninsti
tuut Bartimeus, heeft enkele jaren
geleden in Suriname de vonk in het
kruitvat doen slaan. De toedracht
was simpel. De kranten op Suriname
worden voor een groot deel gevuld
met ANP-kopij. Omdat ons Neder
lands persbureau goede aandacht be
steedde aan Heslinga's promotie over
het „leren van handvaardigheid aan
blinde kinderen" las het bestuur van
de nationale Stichting Blindenzorg
Suriname een interessant bericht en
werd het klaarwakker.
Het gevolg was, dat dr. Heslinga op
uitnodiging enkele bezoeken bracht
Wegens overtreding
dienstplichtwet 100
gulden boete geëist
Van een verslaggever
AMSTERDAM De procureur-ge
neraal bij het gerechtshof in Amster
dam heeftgisteren honderd gulden
boete geëist tegen de twintigjarige
Cornells S. uit Utrecht wegens over
treding van de dienstplichtwet De
politierechter in Utrecht had S. vorig
jaar tot vijftig gulden boete veroor
deeld.
De verdachte was in maart 1970
niet ter keuring voor militaire dienst
plicht verschenen en later ook niet
voor de eerste oefening. Hij deed
geen beroep op de wet gewetensbe
zwaren, maar was wel van mening
dat de militaire dienst „een verkrach
ting van de menselijke waarden is en
dat men als militair in Navo-verband
in feite meedoet aan de misdaden, die
in bijvoorbeeld Portugal worden ge
pleegd."
Cornelis S. erkende de overtreding
van de dienstplichtwet, maar wenste
niet, zoals door de politierechter was
gebeurd, met een kluitje in het riet te
worden gestuurd. Naar aanleiding
van diens vonnis was S. in hoger be
roep gegaan.
Procureur-generaal mr. S. H. G.
van Dijken vond het niet juist alleen
maar negatief over de militaire dienst
te spreken. De dienstplicht kan in een
gedisciplineerd onderdeel der
krijgsmacht voor bepaalde jongelui
een nuttig, opvoedend effect hebben,
zei mr. Van Dijke. Hij was voorts
van mening dat men zich aan de
Spelregels moet houden en zich niet
aan verplichtingen, die de burgers
zijn opgelegd, kan onttrekken wegens
algemene bezwaren.
Mr. Van Dijken eiste een hogere
straf dan de politierechter had opge
legd, omdat volgens hem de verdach
te „een rancuneuze houding had aan
genomen en dat schotschriften, die S.
had verspreid, een idee gaven van
diens persoonlijkheid."
Uitspraak over veertien dagen.
aan Suriname en erin slaagde het in
stituut van de grond te krijgen. An
derhalf jaar geleden startte de school
onder primitieve omstandigheden,
maar met een moderne aanpak.
Wat Jan van Rossum in Paramari
bo de afgelopen week vooral opviel
was het voortreffelijke werk van
Tjalling Sandterg uit Leeuwarden.
Deze Bartimeusman (hij was adjunct
directeur van de school voor meer
voudige gehandicapten) blijkt een
voortreffelijk instructeur te zijn voor
degenen, die straks de blinde kinde
ren moeten opleiden, en een manager
van de eerste orde.
Met het mooie en moderne gebouw
in het verschiet werpen de blinde
kinderen zich met een grote gretig
heid op het onderwijs. Zij vinden het
werkelijk een voorrecht om naar
school te gaan en beschouwen dit als
een belangrijk stuk welzijn, (terwijl
er toch geen sprake is van welvaart).
Ontroerend vindt Jan van Rossem,
dat ook zoveel oude blinden van 60
tot 70 jaar, nu de lectuurvoorziening
op gang komt, nog braille willen le
ren. Ook de twee Surinaamse onder
wijzeressen aan de voorlopige blin-
denschool zetten zich op een onvoor
stelbare wijze in.
Tegen deze achtergrond durft de
heer Van Rossem een beroep te doen
op de blindenbibliotheken in Neder
land om voor het instituut studiepa-
ketten in braille beschikbaar te stel
len. Dan verwacht hij van de Neder
landse regering via de Stichting Cul
turele Zaken (Sticusa) voor 1972 al
aanvullende technische bijstand voor
de lectuurvoorziening. Je mag een
blinde, die zijn opleiding aan het in
stituut heeft gehad, niet in de steek
laten door hem geen lektuur te ver
schaffen in de vorm van braille of
via de geluidsband. Een krachtiger
argument is niet denkbaar.
Jan van Rossem, die aan het hoofd
staat van de Nederlandsche Blinden
bibliotheek, heeft in Suriname een
bezoek aan de gouverneur gebracht.
Verder heeft hij de vrijmetselaars, de
Rotarians, de Lions en de hoge ambte
naren aangehoord (met zichzelf als
voorbeeld) dat de blinden naar hun
bekwaamheden alle functies van hoog
tot laag, kunnen vervullen. Als men
maar de hulpmiddelen geeft, waarvan
het onderwijs en de lectuurvoorzie
ning de belangrijkste zijn.
Deze boodschap bracht Jan van
Rossem in lezingen en via de radio en
de televisie. Terwijl er verder werd
gebouwd aan het instituut, sloeg zijn
boodschap aan. Zondag na de televi
sie-uitzending van 55 minuten, meld
den zich tientallen vrijwilligers aan
voor het t/raillewerk.
Dom Helder Camara
kandidaat Nobelprijs
BONN (UPI) Een groep christen
democratische leden van de West-
duitse Bondsdag heeft de r.k. aarts
bisschop van het Braziliaanse Recife,
Dom Helder Camara, kandidaat ge
steld voor de Nobelprijs voor de vre
de.
In een brief aan het Nobelprijsco
mité stellen zij dat de aartsbisschop
alles in het werk stelt om niet alleen
in Brazilië en de rest van Latijns-
Amerika, maar ook verder in de we
reld rechtvaardigheid en vrede te
brengen.
Dom Helder Camara was ook vorig
jaar kanditaat voor de Nobelprijs
voor de vrede, maar deze ging toen
naar de Westduitse bondskanselier
Willy Brandt.
CNV steunt Namibië
UTRECHT Het Christelijk Na
tionaal Vakverbond staat volledig
achter de oproep van het Wereldver-
bond van de Arbeid, de werknemers
in Namibië (Zuid-West Afrika) te
steunen in hun strijd tegen de uitbui
ting door Zuid-Afrika.
Het CNV meent, dat tegen de on
derdrukking van de Namibiaasse
werknemers door Zuid-Afrika met de
meeste klem moet worden geprotes
teerd. In zijn blad „De Gids" zegt het
verbond, dat Zuid-Afrika in Namibië
hetzelfde onmenselijke systeem toe
past als in het eigen land: de zwarte
werknemers, wier loon varieert vas
20 tot 50 gulden per maand, mogen
hun contract niet verbreken, ze mo
gen niet staken, ze mogen zich niet
organiseren en hun gezinnen moeten
in het zwarte thuisland blijven.
DEN HAAG Het Actieco
mité Vluchtelingenhulp Papoea's
heeft de Australische regering
verzocht een Papoea-vluchtelin
ge uit West-Irian op Australisch
grondgebied politiek asiel te ver
lenen en niet aan Indonesië uit
te leveren.
Dit verzoek wordt gedaan in
een brief die de delegatie van
het actiecomité gisteren over
handigde op de Australische am
bassade in>Den Haag.
In deze brief wordt herinnerd aan
een groep van vijftig Papoea's die
begin december aan Indonesië zijn
uitgeleverd. Het waren hoofdzake
lijk vrouwen en kinderen omdat, zo
zegt de woordvoerder van het comi
té, de mannen de rimboe in waren
gevlucht. Zij hadden hun Australi
sche bewakers overmeesterd en wa
ren er met twee jeeps vandoor ge
gaan. Ze hebben zich aangesloten bij
de verzetsbeweging van de Papoea's.
Voor deze verzetsbeweging tegen
Indonesië komt het actiecomité e-
veneens op. Zo schreef men 12 de
cember de regering met het verzoek
om evenals dat met Afrikaanse ver
zetsbewegingen het geval zou zijn,
humanitaire en materiële hulp te
verlenen via de Verenigde Naties.
Als vervolg op deze brief ontving
premier Biesheuvel gisteren een
brief van het comité met het ver
zoek enkele projecten van Papoea
vluchtelingen te steunen in het ka
der van het programma van ontwik
kelingssamenwerking. Het gaat om
Papoea's op het Manus-eiland die
voortaan geen Australische hulp
meer krijgen.
Door de dertien doden die zondag in London
derry zijn gevallen, is de situatie in Ulster ver
der verscherpt, zijn de bevolkingsgroepen verder
uit elkaar gedreven en is er opnieuw een pas ge
zet op de weg naar een bloedige Ierse burgeroor
log.
Britse militairen, die de schoten hebben gelost,
worden voor moordenaar uitgemaakt door de
Noordierse Republikeinen, het overwegend rooms-
katholieke deel van de bevolking dat Ulster met
de Ierse Republiek wil verenigen. Het Britse le
ger verweert zich met het argument dat in Lon
donderry op militairen is geschoten door sluip
schutters, dat met brandbommen werd gesmeten
en dat het optreden van het leger gewettigd was,
omdat het de reactie was op een verboden protest
mars.
Steeds weer worden gebeurtenissen, zoals die
in Londonderry, op verschillende manieren in te
voren vaststaande schema's gezet.
De Republikeinen, van wie het meest extreme
deel zich onder de vleugels van de IRA heeft ge
schaard, beschouwen de schietpartij als de reactie
van koloniale uitbuiters, die de 'gewettigde' ver
langens naar een Verenigd Ierland dwarsbomen.
Zij wijzen erop, dat Schotse en Engelse kolonisten
vele eeuwen geleden een deel van Ierland in bezit
hebben genomen, Ierland hebben uitgebuit en on
derdrukt en dat zij nu hun laatste posities onder
geen beding willen opgeven.
De tweede interpretatie is die van de Noordierse
protestanten, die erop wijzen dat de rooms-katho-
lieke minderheid zich nooit bij het bestaan van
Ulster heeft neergelegd en dat zij ook nu weer
terroristen steunt, die Noordierse politiemannen
en Britse soldaten vermoorden.
De derde uitleg van het drama past in het schema
dat ervan uitgaat dat Britse militairen destijds
naar Ulster zijn gekomen om twee elkaar ver
scheurende bevolkingsgroepen uit elkaar te hou
den in deze zelfbesturende provincie, waarin de
meerderheid het recht heeft uit te maken welke
staatsvorm zij verkiest. Tot op heden bleek dat
aansluiting bij Engeland te zijn. Binnen het kader
van de bestaande staatsvorm, onder het gezag van
Londen en in samenwerking met de regering en
het parlement in Belfast hebben de Britse militai
ren zich steeds zo gematigd en neutraal mogelijk
gedragen. Maar de pressie van de IRA noopte tot
steeds hardere tegenacties, waarbij het normaal is
dat de militairen soms hun zelfbeheersing verlie
zen.
De drie schema's, waarvan het laatste er het
meest redelijk uitziet, dragen het gehele Ierse dra
ma in zich. Het is de tragedie van de koppige wei
gering van alle partijen de gebeurtenissen te bekij
ken door een andere dan de speciaal gekleurde
bril: de Republikeinse bril, de Loyalistische bril
of de Londense bril.
Het gevolg is dat beschuldigingen van deze of
gene zijde steeds elke geloofwaardigheid missen.
Daardoor ontbreekt iedere basis van vertrouwen
om de echte problemen op te lossen, die in de
grond van de zaak economisch en sociaal-psycho
logisch van aard zijn.
Op het ogenblik zijn de partijen in Ulster alleen
nog bereid elkaar een eindweegs tegemoet te ko
men met het geweer in de vuist, in straten waar
explosieven steeds meer gebouwen in stukken
rijten.
Kruiswoord-puzzel
Horizontaal. 1. deel, 4. aanloop, 7. ge
vangenis. 8. gekheid, 10. maanstand, 12.
verharde huid, 14. bijrivier van de Elbe,
16. droogoven, 18. vruchtbare plaats, 20.
tasto solo (afk.), 21. zwemvogel, 23. dof,
25. opgeworpen hoogte, 27. landstreek in
Griekenland, 29. water doorlatend, 30.
rivier in Spanje, 32. landbouwwerktuig,
34. meisjesnaam, 36. spaanse titel, 38.
tijding, 40. part, 42. water in N.Br. 43.
bijnaam van Ezau, 45. Europeaan, 47.
snuiftabak, 48. hemellichaam.
Verticaal. 1. rivier in Italië, 2. oorlogs
god, 3. doortochtgeld, 4. oude lengte
maat, 5. koppelriem voor jagershonden,
6. ontkenning, 7. klinknageltje, 9. plaats
in Engeland, 11. kist van latwerk, 13.
gast, 15. half, 17. plaats in Italië, 19. de
gezamenlijke edelen, 22. plaats in Lim
burg, 24. noorse goden, 26. eekhoorn
(gew.), 28. bergplaats, 29. schaapkameel.
31. rijtuigje op twee wielen, 33. genoeg
gekookt, 35. hoepel, 37. vette vloeistof,
39. bloeiwijze, 41. badplaats in Duits
land, 44. lidwoord, 46. voorvoegsel.
Oplossing vorige pazael
Hor. 1. mops, 4. ponton, 9. ara, 10. ras,
11. ree, 12. kartel, 14. reis, 15. aal, 16.
som, 17. Em. 19. kanteel, 22. roe, 24. tor,
25. lam, 27. steiger, 30. sa, 32. Are, 33.
kom, 35. saké. 37. gelaat, 39. Ede, 40. dal,
41. age, 42. latent, 43. star.
Vert. 1. makker, 2. ora, 3. para, 4. pal.
5. os. 6. tremel, 7. oei, a nest, 10. relatie,
13. tak, 14. roe. 16. strekel, ia mos, 20.
nog, 21. las, 23. staket, 2a marter, 28. ere,
29. rol, 31. Osei, 34. maat, 36. Ada, 37. gat,
3a aga, 40. da
Klaus Altmann is
beruchte SS-er Barbie
AMSTERDAM De 58-jarige tot
Boliviaan genaturaliseerde Duitser
Klaus Altmann is volgens gegevens
van het Rijksinstituut voor oorlogs
documentatie in Amsterdam de in
Nederland en Frankrijk beruchte SS-
er Klaus Barbie. Altmann zei dit
weekend in een televisie-interview in
La Paz (Bolivia) dat hij in de oorlog
als SS-er had gediend in Nederland,
Frankrijk, de Sowjet Unie en Duits
land. Hij ontkende echter dat zijn
echte naam Klaus Barbie is.
Barbie, die de rang van SS-ober-
sturmführer had, is van eind 1940 of
begin 1941 tot 1 maart 1942 in Am
sterdam geweest. Hij heeft een func
tie gehad bij het Referat 4b (Het la
tere Judenreferat) van de SS-Aus-
senstelle Amsterdam.
Barbie komt ook voor in het eerste
deel van De Ondergang van prof. J.
Presser. Daar wordt hij in verband
gebracht met de arrestatie van een
aantal voormalige Joodse leerlingen
van het zogenaamde werkdorp Wie-
ringermeer (Presser spelt de naam
echter Barbey) Het schijnt dat Barbie
in 1944 vanuit Frankrijk naar Neder
land is teruggekeerd en daar weer is
ingezet.
Als hoofd van de Gestapo in Lyon
heeft Barbie honderden verzetsstrij
ders vermoord en gemarteld. In
Frankrijk is hij bij verstek ter dood
veroordeeld. De Franse regering heeft
Peru, waar Altmann sinds oktober
verbleef, om uitlevering van de ver
meende oorlogsmisdadiger gevraagd.
Altmann is intussen teruggekeerd
naar Bolivia, waar hij onder politie
bescherming is geplaatst.
Het is een geweldig ding wanneer een mem getuigenis kan geven van
een dagelijkse omgang met God. In de bijbel wijzen we dan graag op
Henoch, van wie staat, dat hij „wandelde met God". Nu weten wij van
Henoch niet zoveel af. Wat deed hij in het dagelijkse leven? Betekent
het dat al zijn dagen vervuld waren van gedachten aan God en Zijn
grootheid en liefde? Hoewel veel mensen ook vandaag zullen weten van
een iedere dag terugkerend spreken met God, toch zullen ook zij hun
aandacht moeten houden met de gewone aardse dingen waarmee zij
bezig zijn. Er zullen ook dagen zijn dat het spreken met God niet die
diepte en openheid bereikte die zij wel wensten. Het viel mij onlangs
bij het lezen van de geschiedenis van Jakob op, dat op die lange reis die
hij, op de vlucht voor zijn broer Ezau, naar Laban maakt, achthonderd-
kilometer volgens de kenners, slechts één moment van een ontmoeting
met God sprake is, nl. als hij droomt van de hemelstrap. Bethel, waar
dit plaats vindt, is als 't ware een station op die reis. Een station van
ontmoeting. God gaat wel met hem mee, daar behoeven we niet aan te
twijfelen, maar daar is blijkbaar niet zoveel over te zeggen. Hij zal zich
dat, vol met zorgen als hij was, ook niet altijd bewust geweest zijn. Maar
dan is daar ineens dat station, waar God even met herri stilstaat. Dat had
hij duidelijk nodig. Het doet me denken aan die stations die wij aan
doen, d.w.z. als we er niet welbewust omheen reizen, die stations van
onze kerkdiensten. Daar valt veel over over te zeggen, maar één ding is
er duidelijk de bedoeling van, nl. dat we even stilstaan, of stil zitten,
omdat iets tot ons gezegd moet worden. Niet alles zal overkomenmaar
iets is al voldoende. Zijn aanwezigheid daar (waar twee of drieen
dat Hij daar het Woord heeft.
We lezen vandaag: 1 Samuel 1017-27.
Van een onzer verslaggevers
DEN HAAG Geladen is het
juiste woord voor de sfeer die
de redactie van het avondblad
Het Vaderland uit Den Haag be
heerst sinds vorige week bekend
werd dat dit blad ingelijfd zal
worden bij het Algemeen Dag
blad en daardoor ook als och
tendblad gaat verschijnen.
De onrust onder de redacteuren
kwam gisteren tot uiting tijdens de
vergadering waar de directie een ul
timatum werd gesteld om instelling
binnen een week van een redactie
raad die redactioneel reële inspraak
zal moeten krijgen. Met deze eis is
tegelijk de onrust duidelijk geworden
over het redactionele beleid. In dit
verband werd door de redactie gewe
zen op het communiqué dat zonder
inspraak van de redactie door de
hoofdredactie vorige week in Het Va
derland werd geplaatst en waarin de
omschakeling naar ochtendblad in
een bijzonder optimistische stemming
werd bekendgemaakt aan de lezers.
De redactie is van mening dat de
abonnees niet juist zijn ingelicht.
Een groot aantal abonnees zou de
krant al hbben opgezegd.
Een andere eis die door de redactie
is gesteld is dat de afvloeiingsregeling
i.v.m. de koppeling van het Vader
land aan het AD nog minstens een
half iaar van kracht moet blijven.
Bijzonder wordt betreurd de wijze
waarop dit alles tot stand is gekomen.
De redactie was reeds geruime tijd op
de hoogte van de plannen die Het
Vaderland boven het hoofd hingen,
maar het tijdstip van realisering zou
steeds bepaald zijn als zijnde „over
enkele jaren".
De redactie van Het Vaderland
heeft het gevoel dat er gesolliciteerd
wordt naar het einde van Het Vader
land. Het enige verguldsel dat rond
deze bittere pil zit is de mededeling
van de directie en de hoofdredactie
dat zij niet onwelwillend staan tegen
over een redactiestatuut zoals dat is
geëist door de Nederlandse Vereni
ging van Journalisten bij de cao-on
derhandelingen met de Nederlandse
Dagblad Pers.
De hoofdredactie heeft vandaag ge
reageerd op de eisen van de redactie
met de mededeling, dat men vooruit
wil lopen op een redactiestatunt,
waarover verschil van mening bestaat
tussen de Nederlandse vereniging van
journalisten (NVJ) en de Nederlandse
Dagbladpers (NPD).
Zowel een communique van de re
dactie als het commentaar daarop
van de hoofdredactie is vanmiddag in
het Vaderland gepubliceerd. De re
dactie had om het eerste verzocht.
Over de toezegging aan de ontsla
gen dertien redacteuren zegt de
hoofdredactie, dat dit geheel in over
eenstemming is met de bepalingen
van de huidige coa.
TILBURG In een ziekenhuis in
Tilburg is gisteren overleden de
23-jarige mejuffrouw M. Snijders uit
Tilburg, die gisternacht als duopassa-
giere van een bromfietser ernstig ge
wond geraakt, toen deze laatste bij
een poging links af te slaan door een
achteropkomende personenauto werd
aangereden. Hij zelf werd met her-
sesletsel in hetzelfde ziekenhuis op
genomen.
DRIEBERGEN Met 37 stemmen
voor heeft de hervormde synode
goedgekeurd dat .''ij het komende in
terkerkelijke liedboek een afzonder
lijk katern van zestien bladzijden
voor hervormd gebruik beschikbaar
zal worden gesteld. In dit katern ko
men liturgische gezangen en enkele
orden van dienst. Deze elementen
voor de hervormde eredienst horen in
feite in het dienstboek voor de her
vormde kerk, dat in zijn definitieve
vorm nog niet gereed is. Bij de sa
menstelling van dit aparte hervormde
katern bij het interkerkelijke lied
boek is overleg gepleegd met de de-
putaten voor de eredienst van de ge
reformeerde kerken, die in 1968 reeds
een kerkboek met orden van dienst
hebben vastgesteld.
NED. HERVORMDE KERK
Beroepen te Kloosterhaar: T. Ro
bijn. v h pred. in Australië, wonende
in Oostermeer (Fr.); door de classis
Den Haag tot pred. buiteng. werkza.
(ziekenhuis pred.): W. Wijngun te To
ronto (Canada).
Bedankt voor Fderveen: A. J. Tim
mer te Woudenberg.
GEREF. KERKEN
Aangenomen naar Enter (per 1
augustus 1972): kand. B. J. W. Schel
haas te Amstelveen die bedankte
voor Ter Aar en Gees.
Beroepen: te Loosdrecht, J. Van Da
len te Rotterdam voor Overschie.
CHR. GEREF. KERKEN
Beroepen te Soestdijk: kand. A. v.d.
Weerd te Apeldoorn.
Dit najaar zal de reünistenconfe
rentie van de SSR gewijd zijn aan
het onderwerp: polarisatie. We zijn zo
vrij dit af te leiden uit het feit dat
dr. G. Puchinger, historicus en publi
cist, in het Maandblad van de reünis
tenorganisatie van de SSR een nieu
we serie interviews is begonnen over
dat onderwerp (en men kan weten:
na het congres worden de interviews
gebundeld). De eerste gesprekspart
ner van dr. Puchinger is de Rotter
damse bisschop dr. A. J Simonis. In
zijn inleiding schrijft de heer Puchin
ger:
„Hij (Simonis) is mijns inziens he
lemaal niet conservatief in de ver
keerde zin: hij is precies, maar dat is
heel wat anders!
Door de rel over zijn benoeming is
hij in de Nederlandse katholieke
kerkprovincie ten troon geheven als
het symbool van conservatisme. Ik
hoop dat dat tijdelijk zal zijn, want
hier liggen de zaken werkelijk ge
nuanceerder. Wanneer men zelf ver
steende stellingen tegenstaat, moet
men anderen daarin ook niet willen
manoeuvreren. Mgr. Simonis is niet
progressief in de gangbare zin des
woords, maar hij is ook niet conser
vatief althans nu niet! maar hij
is precies van opvatting
Ik heb een goede wiikpredikant.
die ik zeer waardeer, maar als dat
niet het geval was, mocht mgr. Simo
nis, als hij dat wenste, mijn wijkdo
minee worden. Ik heb maar één be
zwaar tegen hem. hetzelfde bezwaar
dat Luther eens tegen de studenten
uitsprak over zijn vriend Melanchton:
dat Melanchton nu ook nooit eens ter
ere Gods kon luieren. Want één ding
heeft mgr. Simonis met Calviin ge
meen: dat hij altijd maar werkt. In
deze orijs ik hem niet; wel hierin dat
hii zich als hij een gast heeft een
goed plas wiin gunt en graag rookt:
dat heeft hü ten minste met Karl
Barth gemeen!"
Hot is mpr. Simonis zelf die in het
ppcnrek het getuigenis van prof. Van
Niftrih c ter tafel brengt. Dr. Simo -
nis (tot dr Puchinger):
..Neem nou biivoorheeld die kwes-
tio van hpi Hervormd Getuipenis van
Van Niftrik enzovoort, dat biizorider
actueel is. Daarin komen zaken naar
voren, d'e huitongewoon beianwriik
en wezenlijk zijn voor het christen-
Hom überhaupt, maar er zou een svn-
these r^npton ontstaan tussen onze
nndraoht tot het lenigen van de no
den in deze wereld én het ODenba-
rinesfrit. dat bet heil in en door en
van God komt! Waarhii ik dan wel
wil onderstrepen met het Hervormd
Getuigenis en daarin 'sta ik toch
wel aan die kant dat onze al
lereerste nood die van de behoefte
aan de verlossing in Christus is, de
verlossing van onze zonden, waardoor
ons het persoonlijke heil wordt ge
schonken. Waarbij ook moet gezegd
worden dat de verhouding van Gods
liefde tot naastenliefde wat ook in
dat Getuigenis staat, en wat verkeerd
kan overkomen toch juist is: het
eerste gebod blijve het eerste, en het
tweede het tweede: Ik zou dat willen
oplossen in deze zin dat er prioriteit
is in de naaste. Heel vreemd hè, dat
Christus de naastenliefde aanprijst en
niét zo maar de liefde tot de mens in
het algemeen. Het gaat dus om de
liefde tot de mens die vlak bij je is.
En wie is ons nou het meest nabij?
Dat is God Zelf, die in Christus m'n
broeder is geworden. Dat is en blijft
m'n allereerste naaste; ook daarin
staat de liefde tot God bovenaan: God
Die in mij leeft door zijn Geest. Dus
waar 't eigenlijk op neerkomt, is dat
prachtige woord van Augustinus:
Deus intimior intimo meo, dat wil
zeggen: God is mij meer nabij dan ik
mijzelf nabij ben. Hij is dus mijn
allereerste naaste."
In het twiener-maandblad Aktic
van Youth for Christ vraagt Hendrik
Jan Kromhout aan ds. G. Toornvliet:
Wat denkt u over Kuitert? Ds.
Toornvliet antwoordt:
„Daar heb ik me nooit zo mee bezig
gehoudfen. Waar hij zich zo druk over
maakt zegt me bitter weinig. Ik ben
alleen zo bang dat ook de boodschap
van Christus eruit gaat en dan hou je
niets meer over. Arntzen hetzelfde. Ik
kan daar niet goed tegen. Ik zou het
nog kunnen hebben als ze Christus
centraal stelden,, dan kwam het in
een ander licht te staan... Ja, vroeger
werd ik voor progressief versleten,
tegenwoordig denk ik wel eens dat ik
ouderwets ben, in het oordeel van de
mensen dan, omdat ik Jezus Christus
verkondig".
In het r.k. weekblad De Bazuin
schrijft de hervormde predikant dr.
J. A. Hebly (hij is adjunct-directeur
van het interuniversitair instituut
voor missiologie en oecumenica, afd.
oecumenica te Utrecht) onder de titel:
„In de oecumene komt het weer aan
op de volhouders o.m. het volgende:
„Er is meer behoefte aan rustige
doorzetters dan aan enthousiaste hoe-
ra-roepers. Ook bij ons komen veran
deringen in het kerkelijk en geeste
lijk leven niet van de ene op de an
dere dag tot stand.
Voorbeeld daarvan is de moeizame
weg die de hervormde en gerefor
meerde kerken met elkaar gaan op
zoek naar hereniging. In het buiten
land hebben hervormde en gerefor
meerde kerken elkaar vaak al jaren
geleden weer gevonden (Schotland,
Zwitserland, Indonesië). Maar on
danks serieuze pogingen en een com
missie Samen op Weg die voorstellen
tot hereniging moet uitwerken, is het
de vraag of wij in de jaren zeventig
hun hereniging zullen meemaken. En
dat terwijl zelfs de theologen nauwe
lijks meer in staat ziin de verschillen
duidelijk onder woorden te brengen....
Er kan veel gebeuren op het ogen
blik ook buiten synodes en bisschop-
Denconferenties om. Traditioneel con
fessionele redacties openen hun deu
ren voor leden van andere kerken,
gemeenschaDDeliike kerkbladen ko
men tot stand, pastorale samenwer
king groeit aan universiteiten, in zie
kenhuizen en de kriiesmacht. Ge
meenschaDDeliike kerkbouw vindt
olaats. teams van eemeentelpden zet
ten zich in voor huisbezoek-acties en
jeugd-werk en zo kunnen we door
gaan. Het interkerkelijk Vredesbe
raad is een officiële kerkeliike actie
groep. Waar het op aankomt is dat
het grondvlak van de oecumene in
ons land wordt uitgebouwd en ver
stevigd.
Officieel is er wat minder vrijmoe
digheid om ingriioende staonen te
dnpn. Nu komt het weer aan op de
volhouders en de stille werkers. Het
getuigt van weinig inzicht en ver
trouwen om te zeggen: dë oecumene
is in een imDasse gekomen, er zit
geen voortgang meer in. Zit dip direct
succes willen, zün niet ge«ebikt. als
werlrprs in de nwimpne. omdat ze te
gauw gefrustreerd zullen raken. Eén
van de belaneriikste kwaliteiten voor
werken in de oecumene is: het heb
ben van een zeer lange adorn en een
diep geloof dat het de wil des Heren
is waaraan men gehoorzamen moet.
Ook hier geldt dat het niet noodzake
lijk is om direct succes te oogsten, als
men maar volhardt".
