ROME WIL NEDERLAND
NIEUW GEZICHT GEVEN
Kritische nota ove
bisschopsbenoemin.
Oratie prof. Runia over
prediking en historisch-
kritisch onderzoek
Kerkprovincie rigoureus aangepakt
Oproep voor
morele steun
aan Alfrink
COMMENTAREN
ijpen
Rusland en Japan
BEROEPÏNGSWERK
Een woord voor vandaag
Puzzelboek!
VRIJDAG 28 JANUARI 19fc
UTRECHT Isoleren en saneren, dat schijnt het motto te zijn waaronder het
Vaticaan de Nederlandse kerkprovincie aanpakt. Die isolering was al duidelijk het geval
in de bisschoppensynode in Rome. Toen er bijvoorbeeld gestemd werd over de beman
ning van de permanente commissie voor de synode kreeg kardinaal Alfrink niet meer
dan drie stemmen, tegen bijvoorbeeld Döpfner 77. Hij was zeer alleen in Rome. Thans
heeft hij via de televisie kunnen kennismaken met een nieuwe oogappel van het centrale
gezag. Niet uit een coltrui maar uit een col stak een hoofd dat hij nooit eerder had gezien.
Alfrink: in Rome zeer alleen
Van een verslaggever
BEVERWIJK Een groep leken
uit Bevenvijk heeft, mede naar aan
leiding van de jongste gebeurtenissen
rond de nieuw benoemde bisschop dr.
J. Güsen van Roermond, de Neder
landse katholieken opgeroepen om
schriftelijk kardinaal Alfrink te laten
weten, dat men achter hem staat. De
initiatiefnemers hopen, dat de kardi
naal op deze manier van duizenden
katholieken morele steun ontvangt.
In de oproep wordt gezegd, dat ge
zien de gebeurtenissen van de laatste
jaren het nodig is, dat degenen, die
achter het beleid van kardinaal Al
frink staan, nu hun stem laten horen.
Wij vinden, dat hij van ons moet
vernemen, dat wij hem niet alleen
laten staan, maar dat hij kan reke
nen op de steun en sympathie van
duizenden Nederlandse katholieken,
dJe hoewel teleurgesteld toch willen
doorgaan met zich daadwerkelijk in
te zetten voor een door het evangelie
geïnspireerde kerk. Voor ons is hij
een pontifix (bruggenbouwer), die de
tegenstellingen op eerlijke wijze
hoopt bijeen te brengen, aldus de
groep „Leken uit Beverwijk".
Het lijdt geen twijfel of Rome is
vastbesloten het Nederlandse episco
paat een nieuw gezicht en een nieuw
gezag te geven. De kardinaal wordt
ook al een dagje, ouder (hij is 71),
bisschop Möller van Groningen is
ernstig ziek kortom van Rome uit
openen zich perspectieven om de Ne
derlandse kerkprovincie geleidelijk
„om te turnen" tot deze weer is wat
zij eens was: een sieraad aan de pau
selijke kroon.
Zo zal er wellicht een eind komen
aan een onaangename periode sinds
het Tweede Vaticaans Concilie,
waarin Nederland een haard van on
rustige vernieuwingsdrang werd, met
alle besmettingsgevaar van dien en
waarin het meest ongehoorde zich
voltrok dat in geen enkel ander land
kon gebeuren: de contestatie van het
centraal gezag drong zelfs door op
het bisschoppelijk niveau. Dat de
priesters zoiets doen is al erg genoeg,
maar de leiding behoort toch beter te
weten.
ONVERGEFELIJK
Wat het Vaticaan de Nederlandse
bisschoppen nooit heeft vergeven was
de verklaring over het celibaat van
19 januari 1970, waarin gesteld werd,
dat de kerk gebaat zou zijn bij het
aanstellen van gehuwde priesters
naast de ongehuwde. Dat zou kunnen
door de wijding van rijpere gehuwde
mannen. door priesterkandidaten
voor hun wijding te laten kiezen voor
het celibaat of het huwelijk en door
het herstel in het ambt (onder be
paalde voorwaarden) van gehuwde
priesters die de kerk hadden moeten
verlaten.
De laatste mogelijkheid is door Al
frink in de laatste bisschoppensynode
niet eens meer geopperd, zó vijandig
was de sfeer waarin de andere voor
stellen al vielen. Toch was die ver
klaring uit begin '70 er een belangrij
ke oorzaak van, dat het celibaat ook
in tal van andere landen in discussie
kwam en door de synode eenvoudig
niet meer ontweken kon worden. Ook
daarvoor wordt de Nederlandse kerk
provincie verantwoordelijk gesteld.
ïn
fff
Voorzitter De Wit van de CNV-bond voor per
soneel werkzaam in de handel, bij de banken en
het verzekeringsbedrijf heeft zich gewaagd aan
een afwijzend standpunt binnen de vakbeweging.
Het „haasje over" spelen van lonen en prijzen zou
evenals voorgaande jaren gewoon doorgaan, zodat
de bestrijding van de inflatie niet veel effect
sorteert.
De heer De Wit concludeert hieruit, dat de rege
ring op korte termijn keiharde maatregelen moet
nemen om de ontwikkeling van lonen en prijzen
beter in de hand te houden.
Of de heer De Wit het gelijk aan zijn kant heeft
valt te betwijfelen.
Het lijkt er eerder op, dat het bedrijfsleven zijn
verantwoordelijkheid voor de inflatoire ontwikke
ling in Nederland begrijpt en er aan probeert te
doen wat mogelijk is. Vooral binnen de centrale
organisaties van werkgevers en werknemers
leeft het verantwoordelijkheidsbesef duidelijk.
Twijfel rijst er bij de vraag of de vakbondsleden
en de besturen van de afzonderlijke vakbonden al
zover zijn.
De algemene metaalbedrijfsbond van het NVV,
die om enkele tienden van procenten meer bin
nen te halen voor de volgende week stakingen
in de bedrijven heeft aangekondigd, lijkt het in
derdaad minder ernstig te nemen met de verant
woordelijkheid van het bedrijfsleven voor de in
flatoire ontwikkeling in ons land. Een dergelijk
optreden van een vakbond is hoogst bedenkelijk.
Zou onder het personeel in de havens waar
nog geen overeenstemming bestaat over een.nieu-
In het afgelopen jaar is zich in de machtsver
houdingen in Azië een verschuiving gaan voltrek
ken, waarvan de gevolgen nog niet te overzien zijn.
De voornaamste tekenen daarvan waren Nixons
aankondiging van zijn bezoek aan Peking, China's
toetreding tot de Verenigde Naties en het verdrag
tussen Rusland en India.
Dit proces noopt ook de hoogst ontwikkelde
.staat van Azië, het meer dan honderd miljoen in
woners tellende Japan, tot een aanpassing van zijn
buitenlandse politiek. Tot dusver oriënteerde die
politiek zich zeer sterk op de Verenigde Staten.
Maar de laatste tijd is Japan erop uit. de contacten
met zijn communistische buren in Noordoost-Azië,
China en de Sow jet-Unie, te verbeteren.
Beide buren lijken daar wel oren naar te hebben.
Zo heeft de Chinese regeringschef Tsjoe En-lai
vorige week de Japanners beloofd, dat. wanneer
ze zich met China verzoenen, dit land zich per
verdrag zal verplichten nimmer atoomwapens te
gen Japan te gebruiken. En wat de Sowjet-Unie
betreft: natuurlijk heeft zij er belang bij om, nu
Nixon op het punt staat naar Peking te reizen,
door een zekere toenadering tot Japan haar invloed
in Oost-Azië zo krachtig mogelijk te manifesteren.
Vandaar, dat Moskou na een pauze van ruim vier
jaar zijn periodieke gesprekken met Tokio heeft
we cao zich een dergelijke situatie ontwikkelen
met een daaraan verbonden sneeuwbaleffect voor
het gehele land, gelijkend op het vierhonderd gul
den drama van enkele jaren geleden, dan zou wel
licht de heer De Wit van de HBV gelijk krijgen.
Zover is het gelukkig niet en het ziet er nog niet
naar uit, dat het zover komt. Terecht meent de
regering op dit moment nog niet te moeten in
grijpen in de loon- en prijsontwikkeling. Een in
greep van bovenaf heeft dikwijls ook althans
in de eerste periode een averechts psychologisch
effect bij partijen in het bedrijfsleven. Het inflatie
proces zou na een ingreep van bovenaf dit jaar
ongunstiger kunnen verlopen dan zonder ingreep,
zodat vooralsnog voorrang moet worden gegeven
aan het benadrukken van de eigen verantwoorde
lijkheid van de partijen in het bedrijfsleven.
Dat deze verantwoordelijkheid met name voor
een vakbondsvoorzitter als de heer De Wit moei
lijk te dragen is, ligt voor de hand. De diensten
sectoren van het bedrijfsleven, waarvan de HBV
de werknemers organiseert, hebben vanwege hun
arbeidsintensief karakter, grote moeite de loon-
en prijsstijgingen bij te houden. Doorberekening
van de loonsverhogingen in de prijzen is in deze
bedrijven moeilijk te verwerkelijken, waardoor de
lonen hier onder grote druk komen te staan, de
rentabiliteit van de bedrijven afneemt, personeel
dreigt te worden ontslagen en de kans op bedrijfs
sluiting toeneemt.
Niettegenstaande deze moeilijkheden kiezen wij
op dit moment toch nog voor een bedrijfsleven, dat
toont haar vrijheden aan te kunnen boven een in
grijpen met harde maatregelen van de regering.
hervat, en wel door deze week minister van bui
tenlandse zaken Gromiko een bezoek aan Japan
te laten brengen.
De verhouding tussen Japan en Rusland draagt
nog altijd de sporen van de tweede wereldoorlog.
Weliswaar onderhouden de twee al weer een jaar
of vijftien diplomatieke betrekkingen, maar een
vredesverdrag kon er tot dusverre niet af. De
voornaamste belemmering daarvoor zijn de Ja
panse aanspraken op een eilandengroep, die sinds
1945 in Russische handen ié. Nu gelooft niemand,
dat Gromiko naar Tokio is gekomen, om die eilan
den terug te geven. Maar Rusland schijnt wel be
reid te zijn, andere economische concessies
te doen, om het sluiten van een vredesverdrag mo
gelijk te maken.
Deze poging om de betrekkingen met Japan vol
ledig te normaliseren, moet gezien worden als een
onderdeel van een Russische strategie, waarvan
ook de Russische houding in het Indiaas-Paki-
staanse conflict, de toeneming van de Sowjet-hulp
aan Noord-Vietnam en de recente hervatting van
de Russische economische steun aan Indonesië deel
uitmaken. Het zijn allemaal uitingen van het stre
ven van de Sowjet-Unie om, nu China aan macht
en invloed wint, haar eigen invloedssfeer in Azië
zoveel mogelijk veilig te stellen.
pen door de uitstekende verbindingen
in dit kleine land in staat om hun
collegialiteit volop te televen. Er is
een tijd geweest dat de bisschoppen
hooguit twee keer per jaar bijeen
kwamen, maar nu gebeurt het gemid
deld wel bijna twee keer per maand.
Het is vrijwel zeker dat deze hoog
opgevoerde collegialiteit die in an
dere kerkprovincies niet wordt geë
venaard de curie zeer mishaagt.
De vraag is natuurlijk of straks
twee door Rome „doorgedrukte" bis
schoppen zich jegens elkaar niet meer
verplicht zullen voelen hun aparte
lijn met Rome boven alles te stellen.
Het is de bedoeling van de bisschop
pen tussen die „verticale" en die „ho
rizontale" relaties een zeker even
wicht te handhaven.
Gijsen: niet gepousseerd
Het Vaticaan is uitstekend op de
hoogte van alle afwijkingen van de
lijn in Nederland er is bijna een
geregelde koeriersdienst van veront
rusten met de ijver van Zoef de Haas
maar het weet bedroevend weinig
van de achtergronden ervan. Daar
door wordt ook iets te vanzelfspre
kend aangenomen dat de ontwikke
ling in de Nederlandse kerkprovincie
door de benoeming van bisschoppen
is terug te draaien.
Bisschoppen als alleenheersers zijn
in Nederland totaal ondenkbaar ge
worden: er hebben zich overal dioce
sane bestuurscolleges gevormd die
delen in de pastorale verantwoorde
lijkheid. Ook bisschop Simonis werkt
con amore in deze structuur mee.
Ten tweede zijn de bisschoppen in
Nederland gewend aan een frequent
onderling overleg. Terwijl Rome nog
altijd de verticale relatie van de paus
met de afzonderlijke - bisschop culti
veert,- zijiv de- Nederlandse bisschop-
Kwartet - Trouw
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Courant
Nieuwe Leidse Courant
Dordts Dagblad
Trouw
Commissie van hoofdredactie:
J. de Berg (voorzitter),
H. P. Ester. G. J. Brinkman,
J. van Hofwegen.
Overigens kunnen ingewijden zich
niet voorstellen dat bisschop Simonis
zo gelukkig is met de benoeming van
zijn vriend temeer omdat die be
noeming hem het odium heeft be
zorgd van een vriendje te hebben ge
pousseerd bij de paus. En daar zien
mensen die hem goed kennen bis
schop Simonis niet voor aan. Hij
heeft duidelijk afwijkende inzichten
en het bisschoppelijk beraad moet
daardoor wel moeizamer zijn gewor
den, maar er is naar buiten niets ge
bleken van een soort obstructie in
naam van de H. Vader.
WERELDKERK
Maar net zo goed als er vanuit Ro
me beoordelingsfouten worden ge
maakt over het Nederlands katholi
cisme, bestaat er onbegrip over in
niet-kerkelijke kring, zoals bleek uit
een hoofdartikel in NRC-Handelsblad
naar aanleiding van deze nieuwe af
faire. De toon ervan was: je weet
toch dat deze kerk per definitie zo
geregeerd wordt; vanwaar dan dit
protest? Of je bent troyw aan de
paus of je stapt eruit!
Deze benadering gaat klakkeloos
voorbij aan de pijnscheutep van ver
andering die sinds Vaticanum II door
het logge lichaam van deze wereld
kerk trekken. Het is een wereldkerk
waar de Nederlandse kerkprovincie
bij wil blijven behoren en dat geeft
een vrij aanzienlijke rek in haaj in
casseringsvermogen. Ook al bleek een
meerderheid vanhet kerkvolk voor
de ontkoppeling van ambt en celibaat
te zijn, zij gaf tegelijk te kennen dat
dit geen breekpunt met Rome zou
mogen worden.
In de praktijk voelt een Nederland
se bisschop zich evenzeer gelegiti
meerd door de gemeente als door de
paus en als hij naar aanleiding van
een gebeurtenis als deze terug zou
treden, zou hij zijn zending tezeer al
leen van de paus laten afhangen. Na
tuurlijk zijn er onder de kritische
priesters die in zo'n argumentatie iets
terugvinden van de motieven van
burgemeesters die in de bezettingstijd
bleven zitten. Maar dan slepen ze er
wel een totaal onvergelijkbare situa
tie bij.
COADJUTOR
De vraag wordt wel eens gesteld:
kan kardinaal Alfrink met het oog op
de toekomst niet beter maar gauw
een coadjutor aanstellen? Maar dat
gaat nu net niet: een bisschop kan
wel een hulpbisschop zonder recht
van opvolging aanstellen, maar Al-
NED. HERV. KERK
Beroepen: te Augustinusga: kand.
S. de Vries te Groningen; te Dor
drecht: J. Kooien te Werkendam.
Beroepbaar: ds. W. van Herpen
(belast met pastorale zorg doofstom
men). Pavellaan 85 te Utrecht; kand.
H G. Hulst, Thorbeckestraat 35 te
Wassenaar.
GEREF. KERKEN
Beroepen: te Doezum: kand. J. M.
Zijlstra te Amsterdam, die dit beroep
heeft aangenomen.
NED. HERV. KERK
Beroepen: te Augustinusga: kand
S. de Vries te Groningen; te Dor
drecht: J. Kooien te Werkendam.
Beroepbaar: ds. W. van Herpen
(belast met pastorale zorg doofstom
men). Ravellaan 85 te Utrecht; kand.
H. G. Hulst. Thorbeckestraat 35 te
Wassenaar.
GEREF. KERKEN
Beroepen: te Doezum: kand. J. W.
Zijlstra te Amsterdam, die dit beroep
heeft aangenomen.
Simonis: niet gelukkig
frink is er zélf het voorbeeld van dat
een kardinaal niet zelf een coadjutor
kan aanstellen. Hij werd namelijk
zelf coadjutor op voordracht van het
kapittel in afwijking van de voorkeur
die kardinaal De Jong had.
Zodra het recht van opvolging erbij
komt kijken staat de bisschop zelf
terzijde dat is een ingebouwde
waarborg om vriendjespolitiek te
voorkomen. Bisschop Moors van
Roermond had ook een hulpbisschop,
namelijk mgr. Beel (een broer van de
vroegere minister-president) en er is
nog wel eens gehoopt dat het Vati
caan bij de onaanvaardbaarheid van
de voordracht van het kapittel hem
zou benoemen. Maar ook mgr. Beel
draaide kennelijk te lang mee in de
Nederlandse bisschoppenconferentie
om goed genoeg te zijn voor het Vati
caan.
RK IDENTITEIT
Mogelijk is het protestantse waar
nemers opgevallen dat dr. Gijsen net
zo nadrukkelijk als destijds dr. Simo
nis sprak over de gehoorzaamheid
aan het Woord van God dat de sa
menleving hervormt. Dat mag dan
vertrouwd klinken maar in de ge-
dachtengang van deze twee onver
dachte zonen van Rome valt het
Woord van God nagenoeg samen met
het leergebouw van de roomskatho-
lieke kerk.
Eventuele solidariteitsbetuigingen,
van protestantse kerken met de Ne
derlandse bisschoppen zullen in, Rome
dan ook averechts werken, want ook
met deze benoeming heeft men juist
de roomskatholieke identiteit van de
Nederlandse kerkprovincie willen be
nadrukken. Dat zal echter over vele
Nederlandse katholieken heen glijden
als water over een eend. De geloofsi-
dentiteit met de andere christelijke
kerken is veel groter dan men in Ro
me in zijn meest benauwde nacht
merries kan dromen.
Het evangelie van Johannes spreekt niet van wonderen, maar
tekenen. Twee vinden we er in het tweede hoofdstuk: Het worn
van Kana, waar het water in de reinigingsvaten tot wijn wot
en de reiniging van de tempel.
De meeste mensen lezen ze als twee losse verhalenj maar Join
nes legt er een verband tussen.
In Kana zegt Hij: „Mijn ure is nog niet gekomen." Daar ko
Hij op terug als Hij drie jaar later tegen de discipelen ze
„Mijn ure is gekomen." Dan gaat Hij Zijn Via Dolorosa ni
het kruis en wordt Zijn bloed vergoten. De wijn van Kana mat
de voortzetting van het feest mogelijk.
In de tempel zegt Hij: „Breek deze tempel af en in drie da[
zal ik haar weer opbouwen." Hij spreekt van Zijn lichaam
verbroken moet worden. De Joden hebben van Gods huis
handeltje gemaakt. Drie jaar later zullen ze met het lichaam
de Heiland een handeltje maken.
Maar juist daarom had het offer geen waarde voor hen, onu
het niet uit geloof was gebracht, omdat ze niet een stuk van lu
zelf offerden.
-
We lezen vandaag: 1 Samuel91-6.
Van een verslaggever
ROERMOND Naar aanleiding van de benoeming van dr. J.
Gijsen tot bisschop van Roermond is aan de diocesane pastorale rai y
een stuk aangeboden ter behandeling in de vergadering van morgue
van dit lichaam.
Het stuk is opgesteld door instellin
gen en personen uit het bisdom, die
betrokken zijn bij de r.k. kerk in het
diocees. In het stuk worden de vol
gende punten ter bespreking voorge
dragen:
~"l Deelt de diocesane pastorale
raad onze ervaring dat zowel de te-
noeming als de wijze waarop deze
aanvaard is een afwijzing zijn van
het tot nog toe gevolgde beleid in
bisdom en kerkprovincie en een dis-
kwalifikatie van personen, die dit be
leid gestalte gaven en deelt u onze
overtuiging, dat wij hierover een dui
delijke uitspraak van de Nederlandse
bisschoppen moeten vragen?
2 In verband met het feit dat de
stellige indruk bestaat dat er, rond
deze benoeming manipulaties hebben
plaatsgevonden, moeten de betrokken
instanties opening van zaken over de
benoeming geven.
3 Uitgangspunt van onze hou
ding en gedragslijn in de toekomst
moet zijn: zij moeten steunen op ge
loof in het tot nu toe gevoerde pasto
rale beleid en solidariteit met allen
die verantwoordelijk zijn voor dit be
leid. Ofschoon de nieuwe bisschop
Iru
Van een onzer verslaggevers
KAMPEN Met een oratie
over het onderwerp: „Prediking
en historisch-kritisch onderzoek"
heeft dr. K. Runia, tevoren ver
bonden aan de theologische
school van de Australische gere
formeerde kerken te Geelong,
gisteren zijn ambt aanvaard van
hoogleraar in de ambtelijke vak
ken aan de theologische hoge
school van de gereformeerde
kerken te Kampen.
Prof. Runia attendeerde er in zijn
rede op dat op de achtergrond van
bijv. een opmerking van Pannenberg,
dat het Schriftbeginsel van de refor
matoren niet langer te handhaven is,
het verschijnsel staat van het zgn.
historisch-kritisch onderzoek. Dit On
derzoek, aldus de nieuwe hoogleraar,
is langzamerhand algemeen aanvaard,
niet alleen in de protestantse maar
ook in de roomskatholieke theologie.
Ook in gereformeerde kring is er in
de laatste jaren veel grotere openheid
tegenover dit historisch-kritisch on
derzoek gekomen en gereformeerde
theologen maken in toenemende mate
ook gebruik van de verschillende
technieken, die in dit onderzoek zijn
ontwikkeld.
Nader bekeken blijkt, zo betoogde
prof. Runia verder, de historisch-kri-
lische methode voor een belangrijk
gedeelte gebaseerd te zijn op wijsge
rige veronderstellingen. Heel duide
lijk komt dit uit in recente discussies
over de opstanding. Daartegenover
moet gesteld worden, dat de enig le
gitieme benadering die vanuit het
werkelijkheidsbegrip van de bijbel
zelf is. De technieken, die bij het his
torisch-kritisch onderzoek gebruikt
worden, kunnen alleen dan goed
functioneren, als ze binnen het raam
van de bijbelse vooronderstellingen
gebruikt worden. Alleen zo komt men
tot een beter verstaan van de tekst,
aldus prof. Runia.
Hij vervolgde: Uiteindelijk gaat het
om het verstaan van de tekst zelf.
Ook hier ligt een belangrijke contro
verse. Volgens Pannenberg en véle
anderen ligt de „zaak" niet in, maar
achter de tekst. Om deze „zaak" te
vinden moet men niet alleen onder
scheiden tussen feit en interpretatie,
maar ze ook scheiden. Als men dit
toepast in het nieuwe onderzoek naar
de zgn. historische Jezus, blijkt het
resultaat telkens weer zeer minimali
serend te zijn en er blijft in vele
gevallen zeer weinig over van het ke-
rygma in al zijn Nieuw-testamenti-
sche volheid. In de bijbel mogen feit
en interpretatie nooit van elkaar ge
scheiden worden. Samen zijn ze de
„zaak". De bijbel weetniet van
„naakte feiten", die later worden op
genomen in een interpretatie, maar
de interpretatie is niet minder dan de
ontvouwing van het feit zelf. Het is
daarom ook niet de taak van de pre
diker om achter de tekst te zoeken
naar het eigenlijke waar het om gaat,
maar in de tekst, waar feit en inter
pretatie in onverbrekelijke samen
hang verkondigd worden, en deze
zelfde „zaak" moet hij nu op zijn
beurt verkondigen aan de kerk en de
wereld van vandaag. Dit alles sluit
historisch-kritisch onderzoek niet uit.
De prediker mag alle technieken ge
bruiken, die hem helpen om tot een
beter inzicht te komen in wat de
tekst te zeggen heeft en die hem dus
zo helpen om de heilsboodschap rij
ker en voller door te geven. Wanneer
men het historisch-kritisch onderzoek
op deze wijze gebruikt en in dienst
stelt van de Schrift zelf, is er ook
geen kloof tussen ons werk vandaag
en dat van de Reformatoren, maar
ons werk is een contemporaine voort
zetting van wat zij deden in hun tijd.
Tot zover de samenvatting van
prof. Runia's rede.
el.
zijn op deze wijze tot stand gekorr
benoeming heeft aanvaard en dat
zijn optreden tot nu toe een vi ion
blijkt, die twijfels oproept, zal hfez
moeten worden gevraagd met een <fi0n
bouwende, eigen bijdrage met ons v
gaan staan in het tot nog toe gevolieej
de pastorale beleid. ieh
Wanneer blijkt dat de nieuwe bna,
schop inderdaad met ons in dit bell !rv
wil staan, is er een basis van v<hoc
trouwen aanwezig. Is dit niet het
val, dan hopen wij in eerlijk over Iee
tot verheldering van de situatie jjoc
komen. Blijkt ook dit niet mogeli
dan voelen wij ons verplicht in
derlinge solidariteit verder te werl
in de lijn van het tot nog toe gevo^
de pastorale beleid.
Het stuk kwam tqt stand in
gezamenlijke vergadering van
agendacommissie van de dekensvu
gadering, vijf afgevaardigden van
diocesane diensten, vier leden van
centrale commissie van de diocesa
pastorale raad, in aanwezigheid 'c
de beide vicarissen-generaal en tv ie
andere leden van het kathedraal 1
pittel. 65 personen, die in het dioc
werkzaam zijn, hebben zich al qfW
koord verklaard met de inhoud.
8.13 Berl pva Ro 2851 '>ih
Maatregelen tegei£"
6. rj 7 Wl
rk-imssie ui Zaire
bel
KINSJASA (Reuter) Het minPoo
terie van voorlichting van Zaire (1 tr
vroegere Kongo-Kinsjasa) heeft
sluiting gelast van de drukkerij vim.
de in Zaire werkzame Paulus-misffier
Naar het persbureau van Zaïn
AZAP, woensdag berichtte heeft ien
ministerie tot deze maatregel besIoBif
omdat het missiegenootschap zichlcuf
verscheidene jaien had beziggehtton
den met het publiceren van zijns j U
ziens tendentieuze artikelen in W:
rooms-katho.leke weekblad Afrii^nc
Chrétiennc. W
Voorts is bes'oten het grote r.k. fien
minaire Johannes XXIII in Kinsj{jtlj(
te sluiten. Ln
Prof. dr. K. Runia
4>P"
'eh:
Kruiswoord-puzzel ten
zonder zwart l'°£
Horizontaal. 1. kopergravure, 2. voor-Pre'
teken - Oriënt Express (afk.) - meisjes-aeii.
naam, 3. kledingstuk - door, 4. etui -flijk
'plaatsje onder Epe, 5. vreemde munt ~Am
cylindervormig voorwerp - keurig, 6Jpgr]
gemalen graan - riviertje op grens vanjL
Drente en Overijssel. 7. dof - vaarwel -A°I
gesloten, 8. plaats in Gelderland - boomri*
- eer, 9. uitruster van schepen - aan-Jcor;
loop. ja/2f
Verticaal. I. kalebasachtige vrucht, 2.1 Y,
familielid - bergnimf, 3. schrijfgerei -r"?
zoutziederij - en dergelijke (afk.), 4.me?
eenjarig kalf - bergplaats, 5. water inde
Limburg -bestelling, 6. duinvallei -£ad
olievetstof. 7. snuiftabak - plant, 8~>n«,
plaats in N.Br. - boom - bid (Lat), 9.,
schildpad - twijg. r
peo
Oplossing vorige puzzel
Hor. 2. geste, 7. morel, 8. alver, 9. Ilias,
10, lis, 12. eer, 13. Sem, 15. Asten. 17. te-
tra, 19. AE., 20. e.a., 21. eland, 24. skaat,
26. nok, 27. aal, 29, Lea, 30. snoek, 32. re
net, 3a menig, 34. neppe.
Vert. 1. dosis. 2. gei, 3. ellen, 4. taart, 5.
els, 6. meter, 10. Laren, 11."staak, ia
staal. 14. Marta, 16. een, 18. eek, 22. lo
ket, 2a Dante, 24. slemp, 25. Aegir,
Ao,30.sen,31. kee.
ik.
ren
Chi
gaa
me 1
een
heii
jon