Roos op Noord-Iers altaar
IteklfoT niet in een hoekje duwen...
KERI
Drs. Y Kummer kreeg
Martinus-Nijhoffprijs
Hofland vraagt ontslag
als hoofdredacteur
van NRC/Handelsblad
SAZ: abortus Goodwill met voorbehoud van en voor de jeugd9
EO
CH
"JP
voor
omroep
Nixons rede
COMMENTAAR
Studentenbetoging
in Barcelona
Een woord voor vandaag
Puzzelhoek
BEROEPINGSWERK
Dr. A. Bouwei
- 200 octrooiei
overleden
BOEKENHOEi
W
1-1
2
DONDERDAG 27 JANUARI 1'
NIJMEGEN De stichting autono
me ziekenfondsen (SAZ) in Nijmegen
meent dat een abortus niet door een
ziekenfonds vergoed dient te worden.
Volgens het bestuur van de stichting
is een abortus, uitgezonderd de spora
dische gevallen waarin het leven van
de vrouw op het spel staat, geen zie
kenfondsverstrekking.
Het bestuur heeft daarom de aan
gesloten ziekenfondsen geadviseerd
dt kosten van een abortus niet voor
hun rekening te nemen. Voorts is mi
nister Stuyt (volksgezondheid en mi
lieuhygiëne) gevraagd te bepalen dat
een abortus provocatus geen zieken
fondsverstrekking is.
Het SAZ acht abortus een medisch
r.iet verantwoorde handeling. In
het kader van een verzekering is het
onrechtvaardig om degenen die tegen
abortus gewetensbezwaren hebben te
verplichten om, hun inziens immore
le. handelingen mede te financieren,
aldus het bestuur van het SAZ.
DEN HAAG De stichting hygië
ne heeft een nieuwe brochure uitge
geven, gewijd aan de menstruatiehy-
giëne. Het Nederlands comité voor
kinderpostzegels heeft de uitgave van
de brochure mogelijk gemaakt. Het
'boekje is geschreven door de vrou
wenarts dr. L. Jaszmann en F. Wafel
bakker, jeugdarts. De illustraties zijn
van Jan Venema.
In de brochure wordt het verloop
van de menstruatiecyclus behandeld
en worden hygiënische maatregelen
die tijdens deze periode kunnen wor
den genomen, besproken.
JJORDRECHT Onlangs zei een oudere heer, dat het aandeel van de jeugd in de
kerkdienst niet zo overdreven moest worden. Ze had de eigen jeugddiensten en daar moest
ze tevreden mee zijn. Je zag hem denken: hij was al jaren ouderling en had heel wat ge
redderd voor de kerk en van „inspraak" van de jeugd moest hij niet veel hebben. Maar
liet hij erop volgen: „Ik wil de jeugd niet in een hoek duwen
Ik moest daar wel even aan denken
bij het lezen van de brochure „De
kerkdienst moet anders?!", een boek
werkje van vijftig pagina's, waarin
twee jonge schrijvers Peter de Bruin
en Kees van der Leer op papier heb
ben gezet, wat er eigenlijk in hun
ogen aan de doorsnee kerkdienst
schort en hoe dat veranderd zou kun
nen worden. De brochure is een uit
gave van het Provinciaal Gerefor
meerd Centrum voor Jeugd- en Jon
gerenwerk (PGCJ) in Zuid-Holland-
Zuid.
Leuk is het om i.v.m. bovenstaande
opmerking, in de brochure de volgen
de zin tegen te komen genoemde
bezwaren moeten niet worden uitge
legd als een aansporing om de tradi
tionele kerkdienstvorm nu maar in
een hoekje te duwen...".
Dat noem je nu „Goodwill met
voorbehoud" van twee partijen, die in
deze tijd van ontkerkelijking elkaar
heel hard nodig hebben.
Je moet wel met een blinddoek
voorlopen als je beweert, dat de
kerkbanken rijkelijk gevuld worden
door jongeren van omstreeks twintig
Van een verslaggever
DEN HAAG Aan de weten
schappelijk medewerker van de
Leidse universiteit, drs. Y. Kum
mer, is gisteravond de Martinus-
Nijhoffprijs voor vertalingen 1972
uitgereikt.
De prijs, die 3000 gulden bedraagt,
Is hem toegekend omdat (aldus de ju
ry) „een weerzinwekkend literair
verschijnsel met groot talent en on
danks de totaal andere houding van
de vertaler toch met inzicht, met be
grip en, als men de uitdrukking goed
verstaan wil, zelfs met sympathie in
het licht van een andere taal is ger
plaatst".
De jury was eenstemmig in haar
oordeel dat de vertalingen uit het Ne
derlands niet van zodanige kwaliteit
waren dat de Martlnus Nijhoffprijs
Kwartet - Trouw
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Courant
Nieuwe Leidse Courant
Dordts Dagblad
Trouw
Commissie van hoofdredactie:
J. de Berg (voorzitter),
H. P. Ester, G. J. Brinkman,
J. van Hofwegen.
toegekend diende te worden. De be
kroning van de vertaling in het Ne
derlands had zich als het ware aan de
jury opgedrongen. Drs. Kummer pu
bliceerde in 1968 zijn vertaling van
„Voyage au bout de la nuit" van
Louis Ferdinand Céline en in 1971
van dezelfde auteur brieven, artike
len en polemieken onder de titel
„Van de ene dood naar de andere".
De jury schetst Céline als een taal
kunstenaar, die in de Franse vooroor
logse literatuur een geheel aparte en
uitzonderlijke figuur is. In zijn werk
handhaaft zich op uiterst geraffineer
de wijze een met vulgarismen bezaai
de volkstaal, die tegelijkertijd tot li
teratuur wordt. Daarvoor bleek drs.
Kummer een grote en nauwkeurige
gevoeligheid te bezitten, aldus de ju
ry.
De jury spreekt haar afschuw uit
over de hartstochten, de gevoelens en
de denkbeelden die Céline meende te
moeten spuien vooral in het kader
van fascistische en antisemitische po
litieke „theorieën".
WAARSCHUWING
De jury meent dat des te gemakke
lijker te kunnen doen omdat de heer
Kummer in dat opzicht niet voor
haar onder wenst te doen. De jury
achtte de vertaling gewenst omdat
Céline ondanks alles een fenomeen is,
een verschijnsel wellicht nog meer
dan een verschijning, een „voorbeeld
van diepe en toch intelligente ver
dwazing, dat (-) een waarschuwing
inhoudt tegen alle op zijn kop gezette
en geperverteerde mystiek". De jury
werd gevormd door prof. dr. S. Dres
den, prof. J. C. Kamerbeek, A. Mor-
rien, Paul Rodenko, Dolf Verspoor,
Bert Voeten en drs J. H. van Royen.
jaar en ouder. Natuurlijk komt er
nog altijd jeugd „onder het gehoor",
deels uit vrije wil, deels onder sociale
druk van de ouders. Maar in verhou
ding is het aantal te gering.
Over de oorzaak valt lang te pra
ten, nog langer dan in de brochure
wordt gedaan. Daar worden genoemd
het feit, dat de traditionele kerk
dienst niet meer zou voldoen en dat
men te lauw is.
Gezegd wordt, dat in de traditione
le kerkdienst kansen worden gemist
voor een daadwerkelijke heilsverkon-
diging in onze tijd. Dat is één van de
oorzaken van het dalend kerkbezoek,
hoewel sommige christenen de gees
telijke vervlakking als de hoofdoor
zaak van het dalend kerkbezoek be
schouwen.
Toch zijn deze twee niet de hoofd
schuldigen. Met het benadrukken van
de lauwheid wordt echter het ver
nieuwingsproces vaak tegengehouden,
menen de jongeren.
Duidelijk wordt gezegd, dat de
kerkdienst voor de christen zeker
waarde heeft. En die uitspraak mag
zeker wel extra worden vermeld, om
dat dit door al te ijverige vernieu
wers nogal eens wordt aangevochten.
Vrijblijvend
Maar de manier waarop nu de
kerkdiensten worden gehouden vindt
men vaak een te vrijblijvende zaak.
„Wil de dienst haar plaats behouden,
dan zullen alle kansen aangegrepen
moeten worden voor eigentijdse ver
tolking van het evangelie. Daarbij
moet bewust tot taak worden gesteld
de vragen, die kenmerkend zijn voor
onze tijd met het evangelie te con
fronteren.
Daarom is een grote variatie in de
kerkdienstvormen gewenst om niet
alleen de verschillende facetten van
het evangelie tot uitdrukking te
brengen, maar ook de veelzijdigheid
van de gemeente. Die variaties moe
ten echter gelijkwaardig worden ge
waardeerd als de traditionele vormen.
Dus niet alleen in de middagdienst.
De beide jonge schrijvers zetten
zich echter wel schrap tegen vernieu
wingspogingen, die meestal bestaan
uit het laten optreden van een mu
ziekgroep in de traditionele dienst.
„Dit hoeft namelijk geen wezenlijke
vernieuwing te betekenen". Erger
Het is niet moeilijk, een plausibel antwoord te
bedenken op de vrag, wat president Nixon in dit
verkiezingsjaar zoü hebben beoogd met de plotse
linge openbaarmaking van een drie maanden
oud vredesplan voor Vietnam. De aanzienlijke
hoeveelheid explosieven die de Amerikaanse lucht
macht recentelijk op Noord-Vietnam heeft laten
vallen, de voortdurende onzekerheid over het lot
van de Amerikaanse krijgsgevangenen en de stil
stand van de Parijse vredesbesprekingen hebben
de kwestie-Vietnam de laatste tijd weer een op
vallende plaats gegeven in de Amerikaanse poli
tieke discussie. De regering werd er, beknopt
gezegd, van beticht, dat haar luchtmacht teveel en
haar diplomaten te weinig deden. Dit verwijt heeft
Nixon nu geprobeerd te ontzenuwen met een tele
visierede waarin hij het Amerikaanse publiek niet
alleen inlichtte over het bestaan van zijn jongste
vredesplan, maar ook over een reeks geheime ex
cursies van zijn adviseur Kissinger.
Over de eerste binnenlandse reacties op zijn
rede behoeft de Amerikaanse president niet on
tevreden te zijn. Ook onder critici van de oorlogs
politiek der regering is erkend, dat Nixons plan
voor Noord-Vietnam en de Viet Cong het over
wegen waard zou moeten zijn. Senator Fulbright
kenschetste het als 'een behoorlijk aanbod als we
te doen zouden hebben met wat wij beschouwen
als redeliike mensen'. Van de redelijkheid van de
Noordvietnamezen en de Viet Cong heeft Ful
bright dus kenneliik geen hoge dunk. Voor dat
gezichtspunt is wat te zeggen (mits men de ogen
niet sluit voor het gebrek aan redelijkheid dat ook
de Amerikaanse Vietnam-politiek sinds haar ont
staan in menig opzicht vertoont). Maar president
Nixon kan daaraan moeilijk een argument ont
lenen om de voortdurende presentie van Amerika's
strijdkrachten in Vietnam te rechtvaardigen. Een
van zijn verkiezingsbeloften luidde, dat hij de
oorlog zou beëindigen en hij heeft de vervulling
van die toezegging niet afhankelijk gesteld van de
mate van redelijkheid die de tegenpartij zich zou
veroorloven.
Ervan afgezien, dat Nixon er wel in geslaagd
zal zijn, het Amerikaanse publiek een gunstiger
indruk te geven van Amerika's diplomatieke acti
viteit, valt in Nixons rede vooral de erkenning op,
dat die activiteit niets heeft opgeleverd. Hanoi
heeft al drie maanden niet op het nieuwste vredes
plan gereageerd, zegt Nixon en wat er thans vanuit
Noord-Vietnam over is vernomen, doet nauwelijks
verwachten dat de Noordvietnamezen het plan
beschouwen 'als een beginpunt voor serieuze
onderhandelingen', zoals senator Frank Church zei
te hopen. Natuurlijk is dat betreurenswaardig.
Maar het is niet helemaal onbegrijpelijk.
Zo heeft Nixon wel terugtrekking van alle Ame
rikaanse en geallieerde strijdkrachten geopperd,
maar aan het noemen van een definitieve datum
(een van Hanoi's voorwaarden voor het vrijlaten
van de Amerikaanse krijgsgevangenen) is hij niet
toegekomen. Ook zweeg hij over de toekomstige rol
van de Amerikaanse vliegdekschepen bij de Noord-
vietnamese kust en de luchtmachtbases in Thailand
en het is vooral van daaruit dat de laatste tijd
de Amerikaanse bijdrage tot de militaire operaties
in Vietnam wordt geleverd.
Een ander punt waarop de opvattingen van
Nixon en Amerika's tegenstanders nog steeds bot
sen is de positie van Zuid-Vietnams dubieuze pre
sident Thieu. Hanoi en de Viet Cong zijn steeds
standvastig gebleven in hun eis, dat Amerika deze
figuur moet laten vallen. Nixon heeft dat voor de
tv met zoveel woorden gewëigerd. Hij is wel bereid
Thieu een maand voor de verkiezingen die hij in
Zuid-Vietnam in het vooruizicht stelt, te laten af
treden. Maar blijkbaar mag Thieu in die verkiezin
gen volop meespelen en het is hem wel toever
trouwd, in de maanden vóór zijn eventuele af
treden zoveel misbruik te maken van zijn machts
positie, dat hij de afloop van dat spelletje met
minimale bezorgdheid tegemoet kan zien.
Men moet natuurlijk hopen, dat Nixons plan
enige vooruitgang aan de Parijse onderhandelings
tafel zal bewerkstelligen. Maar noch de eerste
reacties vanuit Hanoi noch Nixons standpunt ten
aanzien van enkele kardinale geschilpunten wet
tigen vooralsnog de conclusie, dat die hoop gegrond
is.
Noord-Vietnam en de Viet Cong verlangen, dat
Amerika Indo-China met rust laat. Nixon op zijn
beurt is in dit verkiezingsjaar stellig tot veel be
reid, maar dat hij zó ver wil gaan, is zeer onwaar
schijnlijk. Zolang de fundamentele tegenstelling
die hier ligt, niet is verdwenen, is Vietnam geen
vrede beschoren.
vinden ze het als de vormvernieu
wing wordt gebruikt als afleidings
manoeuvre.
Om nog enkele punten over de in
houd van de vernieuwde kerkdienst
te noemen. Men moet inhaken op ac
tuele problemen, niet bang zijn om
misstanden aan de orde te stellen en
durven spreken over aktiemogelijk-
heden tegen onrecht en misstanden.
Wat betreft de vormgeving: meel
mensen dan de predikant alleen moe
ten de preek voorbereiden en er moet
na de dienst gediscussieerd kunnen
worden, deskundigen moeten worden
ingeschakeld, gebruik moet worden
gemaakt van films, toneelspel en mu
ziekgroepen.
Bij de kritische noten, die al in het
voorgaande verpakt zijn de volgende.
Dit zijn dus geen jongelui, die als
zovelen de kerk de rug toekeren. Ze
voelen zich er zelfs nauw bij betrok
ken en ze willen meedenken. Mis
schien is wat ze schrijven bij veel
mensen al bekend en misschien komt
het bij anderen wat hard aan. De
brochure met waardevolle „tips" voor
vernieuwing in de kerkdienst is na
melijk nogal in jeugdige kritiek ver
pakt en doet soms wat eigengereid
aan.
Waarschijnlijk zal men elkaar
vooral in het begin niet altijd begrij
pen. Wat bijvoorbeeld te zeggen van
een dienst, die als thema zou moeten
hebben: „We gaan .van moord tot
moord steeds voort", na de dood van
Martin Luther King.Er zal begrip bij
de jeugd voor moeten zijn, dat dit
veel ouderen, soms ook jongeren kop
schuw maakt voor de beoogde ver
nieuwing.
Maar goed hier is sprake van een
keuzepakket. Oudere en jongere
christenen kunnen samen kiezen.
Maar dat kan pas als de behoudende
goodwill van twee kanten omgezet
wordt in vertrouwen en dat is iets
dat wel heel nauw aansluit bij het
christelijk geloof.
R.D
BARCELONA (EFE) Bijna zestig
studenten van de faculteit van lette
ren en wijsbegeerte aan de universi
teit van Barcelona hebben gisteren
bij een betoging in deze Spaanse stad
het verkeer in het centrum enkele
minuten lang tegen gehouden
De betogers eisten afzetting van de
minister van onderwijs en weten
schappen, José Luis Villar Palasi. Zij
wierpen stenen naar een politie-auto
en probeerden een barricade te bou
wen van boomstronken. De politie
joeg hen uiteen.
Tijdens de achtervolging loste een
politieman een schot, waardoor een
voorbijganger werd getroffen, die
snel naar een ziekenhuis werd ver
voerd.
De rector van de universiteit van
Madrid, waar zich de afgelopen tijd
hevige botsingen tussen studenten en
politie hebtten voorgedaan, heeft de
medische studenten uitgenodigd weer
aan de studie te gaan. In feite heeft
hij hiermee hun schorsing ongedaan
gemaakt, die tot de onlusten heeft ge
leid.
„Uw hart zij niet naijverig op de zondaren, maar beijvere riet
voortdurend de Here te vrezen; waarlijk, dan is er toekomst t
uw verwachting wordt niet afgesneden." (Spreuken 23:17, 18).
Soms wordt het ons wel eens te machtig. We zijn niet anders dal
de Israëlieten, die steeds weer terug verlangden naar de vleespol
ten van Egypte. We zien hoe anderen zonder God leven en soi
gaat ons hart uit naar wat zij hebben.
Daarom moeten we ons .„beijveren om de Here te vrezen". Dat j
een merkwaardige uitdrukking. Er zit een diep besef in van t
zondemachten in het hart van een christen. De dichter waa\
schuwt ons dat geloven niet gemakkelijk is.
U zult altijd weer tegen de begeerten van uw eigen hart in i
ten gaan. U zult altijd weer moeten zeggen: Niet mijn wil, maS
Uw wil geschiede. U zult altijd weer moeten leren dat u allee
God mag begeren. Alleen wie altijd weer ijverig zich ajkeeert val
zijn eigen verlangens en keert tot God heeft een toekomst
mag hopen op alles.
HILVERSUM De Evangelische
Omroep is rijp om tot C-omroep te
worden verklaard. Volgens een mede
deling van de EO zijn er nu ruim
132.000 leden geregistreerd, van wie
14.000 eind vorig jaar, zodat die nog
geen contributie over 1971 hebben
kunnen betalen.
Bij een accountantsonderzoek op
last van het ministerie van CRM is
echter wel vastgesteld dat de EO op
31 december jongstleden 118.114 beta
lende leden telde en als de steekproef
van de PTT, die binnenkort wordt
uitgevoerd, uitwijst dat er meer dan
100.000 wetsgeldige leden zijn, kan de
aanvraag om C-omroep te worden,
worden ingewilligd.
Kruiswoord-puzzel
Horizontaal. 2. gebaar, 7. soort kers, 8.
visje, 9. heldendicht van Homerus, 10.
waterplant, 12. alvorens, 13. bijb. figuur,
15. plaats in N. Br., 17. vier (Gr.), 19. As
sistant Engineer (afk.), 20. en anderen
(afk.), 21. soort hert, 24. zeker kaartspel,
26. opperste rand van een dak, 27. vis,
29. meisjesnaam, 30. riviervis, 32. soort
appel, 33. onbep. telwoord, 34. katte-,
kruid.
Verticaal. 1. hoeveelheid, 2. scheeps
touw, 3. maat van noors hout, 4. gebak,
5. priem, 6. lengtemaat, 10. plaats in
N.H., 11. lange dunne stok, 13. monster,
14. meisjesnaam, 16. telwoord, 18. eike
schors, 22. vakje in kluis, 23. ItaL
dichter, 24. zekere drank, 25. myth, fi
guur, 28. jaar (afk. Lat.), 30. vreemde
munt, 31. chinees en Indn.
Oplossing vorige puzzel
Hor. 1. Est, 5. eer, 8. torment, 10. kaap,
12. solo, 14. alp, 15. set, 17. nel, 18. manen,
20. genet, 21. gaper, 22. ieder, 24. ego, 26.
rol, 27. pek, 29. Esla, 31. kano, 32. steiger,
33. sté, 34. gal.
Vert.: 2. stap, 3 top, 4. Emmen, 5. Ens,,
6. Eton, 7. Oka, 9. nol, 11. allengs, 13. le
geren, 15. sater, 16. tegel, 18. mei, 19. nar,
23. dosis, 24. eek, 25. Olst, 27. para, 28.
koe, 30. Ate, 31. keg.
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM De heer H.
J. A. Hofland (44 jaar) heeft
ontslag gevraagd als hoofdredac
teur van de NRC/Handelsblad.
Het ontslag is hem verleend per
31 januari. De heer Hofland blijft
wel aan de redactie van de
krant verbonden.
Als officiële reden van de ont
slagaanvrage wordt opgegeven „reor
ganisatie van de hoofdredactie". Deze
omschrijving zou een aanduiding
kunnen zijn van de sterke interne
(dikwijls persoonlijke) spanningen in
de hoofdredactie van deze krant, die
zo niet de oorzaak dan wel de aanlei
ding voor dit ontslag hebben ge
vormd.
NED. HERV. KERK
Beroepen: te Putten: B. Haverkamp
te Nijkerkerveen.
Aangenomen: naar Wilsum: J. .J
W. Mouthaan, kand. te Bleskensgraaf,
d;e bedankte voor Aalst, Goudswaard,
Mteuwen, Neerlangbroek, Poede-
rooijen en Willige-Langerak.
Benoemd: tot geestelijk verz. Dia-
conessenhuis te Groningen: A. Cor-
tijn van Willemswaard te Hoogland;
tot geest. verz. Dennenoord te Zuidla-
rtn: mej. D. van Lynden te Helium.
GEREF. KERKEN
Beroepen: te Deventer: J. A. C.
Rullmann te Maarssen
Bedankt: voor Andijk: R. Klijnsma
te Wirdum.
GEREF. KERKEN (VRIJG.)
Beroepen: te Delft: W. Wierenga te
Berkel-Rodenrijs.
GEREF. GEMEENTEN
Bedankt: voor Wageningen: L. Blok
te Beekbergen.
GEREF. GEMEENTEN IN NED.
Beroepen: te Chilliwack: N. van
Beek te Opheusden.
GEREF. GEMEENTEN IN NED.
Bedankt: voor Terneuzen: F. Mal-
lan te Gouda.
BAPT GEMEENTEN
Aangenomen: naar Almelo: C. Mos-
tert te Winschoten.
VRIJ EVANG. GEMEENTEN
Bedankt: voor Amsterdam: T. J.
Prins te Enschede.
Ook het 'wonderlijke optreden van
de heer Hofland, vorige week in de
zaak Oltmans-Luns, kan verklaard
worden uit deze spanningèn. De heer
Hofland was vorige week te gast op
een avondje dat de heer Ottomans in
zijn woning hield en dag na de
aanklacht van Oltmans tegen Luns.
Op dit avondje waren behalve een
aantal politieke journalisten ook drie
functionarissen van de Russische am
bassade in Den Haag aanwezig, om
dat de heer Oltmans het plan had
televisiereportages in de Sowjetunie
te maken.
De volgende morgen stond een ver
slag van dit avondje in De Telegraaf,
met de min of meer duidelijk uitge
sproken suggestie dat de Russen be
langstelling hadden voor de actie van
de heer Oltmans tegen de oud
minister ja, er misschien zelfs wel
achter zaten.
„AARDIGE JONGEN"
De Telegraaf bleek de gegevens
voor het stuk gekregen te hebben van
fotograaf Peter Zonneveld, die als
„lifter" en later als „aardige jongen"
door Hofland naar het feestje was ge
bracht en geïntroduceerd. Op zijn
persconferentie in Den Haag had Olt
mans al eerder als mogelijke verkla
ring van iHoflands optreden genoemd
een controverse tussen Hofland en
zijn mede-hoofdredacteur drs. A. S.
Spoor door Oltmans als een van
zijn getuigen tegen Luns aangegeven
en blijkens gegevens van die perscon
ferentie ook een van de medewerkers
van Oltmans bij het uitzoeken van
het feitenmateriaal.
De televisie-regisseur Milo Anstadt
(aanwezig zowel op het feestje als op
de persconferentie) schetste Hofland
toen als „een pyromaan, die graag
fikkies stookt, graag naar de ontred-
dering en het blussen kijkt, maar
zich nu in het effect heeft vergist."
De hoofdredactie van NRC-Han-
delsblad bestaat "nu nog uit drs. A. S.
Spoor en mr. J. L. Heldring.
NEW YORK (AP) China over
weegt een speciale vertegenwoordiger
te benoemen bij het hoofdkwartier
van de Europese Economische Ge
meenschap in Brussel, aldus bericht
het tijdschrift Newsweek.
„De Europese Economische Gemeen
schap wordt met nauwlettende en toe
nemende aandacht gevolgd door Mos-
kou's belangrijkste communistische
rivaal, Peking", aldus het blad.
Van een verslaggever
DEN HAAG Op 78-jarige
tijd overleed zaterdag de natuurkj
dige dr. A. Bouwers, die van I""
1968 president-directeur was vanjfu
n.v. Optische industrie De Oude Def'^
Gisteren vond in Den Haag de Cje t
matie plaats. ij^g,
Door dr. Bouwers uitgevonden o&rsi
sche systemen gaven hem internaf.
nale bekendheid en droegen belaft
rijk bij tot de bloei van de door lf
geleide industrie. Een spicgelsystt
dat bij het bevolkingsonderzoek!
tuberculose algemeen wordt gebnj"
maakt het mogelijk scherpe en dui
lijke röntgenfoto's te maken boel
de hoeveelheid gebruikte röntgensl
ling zeer beperkt is. Voortzetting I-
deze ontwikkeling maakte het mij
lijk röntgenfilms van organen i
een patiënt te maken zonder dat]
aan grote hoeveelheden strai
wordt blootgesteld.
Dr. Bouwers had ruim tweehonc
octrooien op zijn naam staan, i
belangstelling voor röntgentechj
dateerde van de periode voor de f
log, toen hij het onderzoek van I
lips op dit terrein leidde.
Van 1949 tot 1954 was dr. Bouvi
buitengewoon hoogleraar aan de
Delft, die hem in 1963 een eredof
raat verleende.
Charles M. Schultz, Peanuts-i
vertaald door Elf Leonard. A.
Brna en Zoon, Utrecht, (ƒ2,95).
De Peanuts, in Nederland missel^
beter bekend onder de naam
grut", zijn een werkelijke rage in f
land van herkomst, de Vereng
Staten. Daar is een ongekend
voorwerpen versierd met een vanL
ze striphelden. Spaarpotten, posf
ansichtkaarten, briefpapier, borè
lepels, servetten, plakzegels, bumJ<
stickers, patriottische b»30dschap|>;
kussens, lampen en ga zo maar c"
Vooral de dol-komische hond Sno[
is uiterst populair en een stel Arr
kanen heeft hem zelfs willen
dragen voor het presidentschap.
De Peanuts-serie van Bruna is
bewijs dat deze hartveroverende l
deren ook in Nederland steeds
liefhebbers krijgen. De serie
uitgebreid met vier nieuwe tiéj
„Kijk, daar heb je Snoopy", „Incai
ren, Charlie Brown", „Hup, Chat
Brown!" en „Goeie ouwe Snoopy"]
zijn leuk uitgegeven op gekleurd t
pier. Wie de Peanuts nog niet f
moet maar snel kennis met hen
ken.
jrw
Brian Walker, voorzitter van de
„beweging voor een nieuw Ulster"
maakt zich kwaad, dat pers, radio en
televisie alleen maar moord en brand
willen horen van Noord-Ierland en
verder niets. Het heeft hem ver
bijsterd, dat een grote vredesbijeen
komst in de botanische tuin van Bel
fast op 10 oktober van vorig jaar,
bijgewoond door 10.000 roomskatho-
lieken en protestanten, gevolgd door
een handtekeningen-actie met 25.000
deelnemers, gevolgd door een adhe-
sie-lawine van 20.000 brieven, geen
enkele rol in het nieuws over Noord-
Ierland heeft gespeeld.
Het doet me denken aan de sketch
„Mijn eigen krant" waarmee Annie
M.G. Schmidt vroeger eens deelnam
aan het journalistencabaret „De Inkt
vis". Het was een protest tegen het
verschijnsel dat kranten nooit eens
schrijven over een gelukkig huwelijk,
een lief kind, een gezellige buurtge
meenschap enzovoort, maar met grote
hardnekkigheid slechts akelige din
gen als nieuws blijven doorseinen. De
reactie in beroepskringen was na
tuurlijk: stel je voor dat een gelukkig
huwelijk nieuws was, dan waren we
er met zijn allen niet te best aan toe!
Hierbij werd uitgegaan van het oude
nieuwskriterium van de krantenmag
naat Hearst, dat alles wat afwijkt
van de regel nieuws is. Een kriterium
dat in het verleden zo nauwgezet
werd nageleefd dat zelfs misgeboor
ten onder het vee met ontbrekende of
overtollige lichaamsdelen getrouw
naar de hoofdsteden werden doorge
seind.
Maar de situatie in Noord-Ierland
is toch wel dermate triest, dat iets
opwekkends zeker als nieuws be
schouwd had kunnen worden. Reden
genoeg om hier eens aan de opper
vlakte te halen wat er aan inspannin
gen geschiedt om de cirkel van ge
weld en dood te doorbreken. Er zijn
maar weinig ontmoetingsmogelijkhe
den die voor beide partijen aan
vaardbaar zijn, schrijft de methodis
tische predikant Davey in het laatste
nummer van 'het blad Junge Kir-
che. Een ervan is de Corrymsela
Community, die 'n centrum heeft in
Belfast en een in Bellycastle aan de
kust. Het was eerst een geheel pro
testants zaakje, gericht op studenten
van de Queens University in Belfast.
Maar het is uitgegroeid tot een vrij
willige en onvrijwillige ontmoetings
plaats voor mensen uit beide kampen.
Men slaagt erin met instemming van
de ouders schoolkinderen bij elkaar
te halen en met elkaar te laten spe
len. Ze kunnen heel wat van elkaar
leren, want zelfs de protestantse en
r.k. schoolpleinspelletjes zijn ver
schillend. Men weet ook tieners naar
de centra te krijgen en met elkaar in
gesprek te brengen, ze vervolgens
uitsturend met het verzoek om vol
gende keer eens wat vrienden mee te
nemen.
Maar er zijn ook niet bewust geor
ganiseerde ontmoetingen: toen vorig
jaar de straatgevechten losbraken
reed er een busje van Corrymeala tot
vlak bij de vuurhaarden om vrouwen
en kinderen die dat wilden te eva
cueren naar het kasteel aan de kust.
Het busje beleefde allerlei wonderlij
ke dingen: bijna is het een keer met
zijn wieletjes omhoog onderdeel van
een barricade geworden, maar de
straatvechters konden tenslotte niet
DE KERK IN
DE WERELD
op tegen de overredingskracht van de
jonge chauffeur. De Corrymeala-ge-
meenschap groeit: er zijn thans 80
leden en 500 vrienden, die ook nood-
centra inrichten.
V rijplaatsen
Dominee Davey vindt het nodig om
de lezers van Junge Kirche wel even
uit te leggen, dat de mensen van zijn
centrum heus niet aan de politieke
vragen voorbijgaan, al hebben ze zich
niet politiek vastgelegd. Waarschijn
lijk wil hij daarmee het eigentijdse
verwijt tegemoettreden, dat zijn werk
lapwerk is en de structuren niet aan
tast .Hij moet zich daar overigens
maar niet te veel van aantrekken.
Hier is de hele atmosfeer zo vergif
tigd, dat een tijdelijke quarantaine
daarvan reeds een aanzienlijk
diakonaal werk is. Ten tweede m&
natuurlijk iedere politieke stelling
me deze „vrijplaatsen" onmiddefcle:
ongeldig voor één van de partikd,
Moeite genoeg trouwens met de
ciële kerken die in tegenstelling Jij
hun klaarblijkelijke roeping vaak|o
peloos vastzitten in de beide kamj
Wel kunnen de leden van de comï
nity een r.k. klooster bij Ballyca^
in- en uitlopen.
Vooral jonge mensen schrijven
wanhoop uit, vaak in gedichj
„Vraag niet wiens hand de trel
overhaalde, het is jouw hand! Hel
al voor de ware vrijheid van je
gewerkt de vrijheid van bitterl
haat en strijd? Antwoord! Heb|
zo'n land gemaakt?"
Een verhaal van een protest:
fabrieksarbeider in Belfast die in
vrije tijd rozen kweekt. Hij pj
„the last rose of summer" en loo]
een katholieke wijk mee in, naar
alleenstaande oude vrouw, die
vaak voor het raam ziet zitten,
vrouw neemt hem onder tranei
ontvangst en legt de roos de vol ge
morgen tijdens de vroegmis op !L
altaar, biddend om „vrede tussen
ze wijken". I
Geen nieuws, maar wel een ka:
tie, zeggen we dan in de journ?
tiek, want dit is tóch wel aardig,
vakidioten. Want de Geest bidt
met onuitsprekelijke verzuchtinl
staat er zelfs in de bijbel van dof
nee Paisley.
