9 M
„Porgy and Bess" kan
niet in *t Nederlands
TV-commentaar
COLIN FORBES
10
WOENSDAG 5 JANUARI 197:
ENSCHEDE Het operagezel
schap „Forum" in Enschede
heeft het aangedurfd Gershwins
neger-opera „Porgy and Bess" op
zijn repertoire te zetten. De eer
ste voorstelling ging maandag
avond in de Twentse Schouw
burg voor een volle zaal waar
in zich ook minister Engels be
vond. Die zal na afloop zeker wel
overtuigd zijn geweest van de
durf en het enthousiasme waar
mee dit, ook al door overheids
bezuinigingen bedreigde, gezel
schap sommige zaken aanpakt.
Er is nl. heel wat moed nodig om
een zo nadrukkelijk op de afro-ame-
rikaanse folklore geïnspireerd stuk,
spelend in een gemeenschap van ver
pauperde negers, in Nederlandse be
werking te brengen. Regisseur An
dras Miko zegt. zich bewust te zijn
geweest dat hij geen poging moest
JSeokapitalisme
Het kapitalisme heeft het op de te
levisie de laatste tijd hard te verdu
ren. Koning Klant liet zien dat Wil
lem Elsschot nog steeds erg actueel is
en dat de praktijken die hij in Lij
men onnavolgbaar tekende, ook in
een neokapitalistische maatschappij
nog welig tieren.
In Hier en Nu zagen we leuk vuur
werk tussen een topman van Simon
de Wit en de voorzitter van het Con
sumenten Contact Orgaan, ook een
organisatie die de zwakke kanten van
het kapitalisme keer op keer aan de
grote klok hangt. Simon de Wit zal
honderd artikelen een jaar lang niet
in prijs verhogen en liet dat in grote
advertenties de natie weten. Dat mag
geen reclamestunt heten, verzekerde
de mijnheer van Simon de Wit Wel
ging het er volgens hem om, meer
klanten te trekken en de omzet te
verhogen. Genoemde voorzitter had
wat zeer kritische kanttekeningen en
wij vroegen ons af als Simon dit geen
reclamestunt noemt, waar al die an
deren dan reclame voor maken. Het
u'as in ieder geval de enige stunt van
Hier en Nu die we gisteravond kon
den ontwaren.
De rest was nogal kleurloos. Het
gesprek dat bij voorbeeld Henk van
den Berg had met een geleerde
schrijver van een boekje over de
macht van ambtenaren was misschien
fleuriger geworden als het was aan
gekleed met wat interviews met die
machtige ambtenaren. Maar daar zit
wellicht een documentaire in. Nu
kwam er niet veel uit.
De VARA is begonnen met de serie
Mijn Tante Victoria. Jan Staal heeft
het stuk op de huid van de speelsters
en spelers geschreven, zoals dat heet.
Hij ging zelfs met Sylvia de Leur en
haar familie op vakantie naar ltali
om haar beter te leren kennen toen
hij aan het stuk werkte. Onze eerste
indruk is. dat zij en de anderen de
serie inderdaad moeten gaan maken.
Een voorlopig oordeel, misschien ko
men er nog vaart, spanning en humor
in de volgende afleveringen.
„En een dikke zoen van de juf
ging dit keer over de vraag: wat gaan
onze kinderen doen na de lagere
school. Er werden nogal wat dingen
overhoop gehaald. Niet alleen de
schoolkeuze, de feilen aan het basis
onderwijs en de discriminatie op die
scholen kwamen aan de orde, maar
ook dat ons met de paplepel wordt
ingegoten, dat er typisch vrouwelijke
en mannelijke beroepen zijn. Het was
allemaal een beetje verwarrend. We
hadden graag wat meer willen weten
over die discriminatie op de lagere
scholen. Daar moet in de eerste plaats
iets aan gebeuren en dan kunnen we
ons later nog wel eens druk maken
over het feit. dat Elsje niet alleen in
de wieg is gelegd om in de pan te
roeren.
H. L.
doen het publiek „een geloofwaardige
vertolking van de negro-folklore"
voor te zetten, omdat een Europees
ensemble daartoe niet in staat is.
Men kan zich zelfs afvragen of ae
neger-ensembles die kort na de oor
log in ons land aangrijpende voorstel
lingen van Porgy and Bess gaven
daartoe wèl helemaal in staat waren;
Gershwins stuk is in feite een melo
dramatische draak wat het verhaal
betreft, en de muziek is royaal aan
gelengd met westerse show-elemen
ten.
Maar zowel tekstschrijvers (Du Bo-
se Heyward en George's broer Ira
Gershwin) als componist hebben het
neger-idioom in elk geval in woord
en muziek volkomen geloofwaardig
en overtuigend gehanteerd. Waarbij
we voor het moment dan maar buiten
beschouwing laten dat ze daarmee te
gelijk een lekker commerciële best
seller over aandoenlijke sloebers
schreven. Die toch wel tot een op
rechte ontroering en mee-beleven kan
leiden, die zelfs in bepaalde passages
(ik denk aan de spiritual-scènes) de
kracht van een aangrijpende oer-
klacht krijgt.
Vertoning
Wanneer de vertolkers maar ter
plekke de geest krijgen; en dat kan,
dacht ik, alleen Dij (goede! neger-ver
tolkers gebeuren. Misschien zou het
anderen ook nog wel lukken, maar
dan zeker niet «vanneer ze zoals nu
bij Forum gebeurt, hun teksten in het
Nederlands moeten zingen en zeggen,
en daarbij dan toch voor de letter
lijke „couleur local" met zwartge
maakte gezichten moeten rondlopen.
Dat wordt een zotte vertoning en die
kan door goed zingen naar westerse
operamaatstaven niet gered worden.
Er werd waarachtig wel goed ge
zongen, vooral in de koorpassages,
maar zeker ook in de solo-partijen,
waarvan er zo'n 15 in dit stuk voor
komen en die ik daarom maar niet
afzonderlijk noem.
Men moet niet gering denken over
de moeilijkheden die de zangers al
leen al te overwinnen hadden door
het opplakken van slecht zingbaar
Nederlands op een muziek die hele
maal op het idioom van een bepaalde
soort neger-Amerikaans is geschre
ven. Dat dat Nederlands daardoor bo
vendien toch nauwelijks te verstaan
was. laat de zinloosheid var zo'n ver
taling nog duidelijker uitkcmen.
Daarbij komt dan nog, dat Neder
landse opera-zangers, die toch al niet
erg met acteertalent gezegend zijn.
hier vlot en soeoel bewegende negers
moesten voorstellen, en dat het orkest
(deze avond onder Hans Bik) ook
hoorbaar niet vertrouwd was met de
'swing' en de 'drive' die onder meer
onmisbare elementen bii de vertol
king van deze muziek zijr..
Misser
Voorzover regisseur Mlko met deze
voorstelling heeft proberen te bewij
zen. dat „een meesterwerk overal uit
gevoerd kan worden, in een voor be
zetting en publiek aangepaste opvat
ting" is hem dat niet gelukt. Uitgaan
de van de originele Porgy and Bess
(een meesterwerk) was het een harde
misser. Als voorstelling op zichzelf
was het een terughoudend, kleurig
geval waarmee het publiek zich best
wel heeft kunnen amuseren. Maar ik
vind het toch «vel zonde dat het ta
lent en de energie die bij Forum aan
wezig zijn, soms op deze manier ver
spild worden.
Edmund Muskie nu
formeel kandidaat
WASHINGTON (Reuter) Senator
Edmund Muskie, die een goede kans
maakt om de Democratische presi
dentskandidaat te worden, heeft zich
gisteravond formeel kandidaat ge
steld en verklaard, dat Amerika weer
een natie kan worden met moreel lei
derschap en hoge idealen. Ik streef
naar het presidentschap niet alleen
om het land een nieuwe president te
bezorgen, maar vooral ook om het
land te veranderen", zei de senator
uit Maine in een tien minuten duren
de toespraak, die 27.000 dollar kostte.
Porgy (Bert Olsson) en Bess (Lia
Rottierin „Porgy en Bess" bij
Forum in Enschede.
id te
zien
NEDERLAND I
NOS
18.45 De Fabeltjeskrant
18.55 Journaal
19.05 Van Gewest tot Gewest
19.50 Tips van "het Nat. Bur. voor
Toerisme
20.00 Journaal
20.20 Uitz. v.d. KVP
20.30 Stichting Socutera
NOS
20.35 Pal Joey, speelfilm
22.25 Studio Sport
22.50 Journaal
22.55 Stroming
NEDERLAND II
NOS
18.45 De Fabeltjeskrant
18.55 Journaal
VARA
19.05 Dagje Ouder
NOS
20.00 Journaal
VARA
20.20 Promenade Orkest met zangso
listen: Weens Operette conc.
20.10 Wie Niet: gesprekken
21.45 Achter het Nieuws Internatkn
naai
IKOR CVK RKK
22.20 Kenmerk
NOS
22.45 Journaal
BELGIE-NEDERLANDS
19.14 Kleur: Fabeltjeskrant. 19.19
Keurig Frans en Zoeklicht. 19.25 Poli
tieke tribune. 19.40 Mededelingen en
de Weerman. 19.45 Nieuws. 20.10
Kleur: Dubbeldekkers. 20.35 Kleur:
Rita Reys zingt Burt Bacharach. 21.15
Kleur Zeven en zeven (Seven Se
ven), filmreportage. 22.05 Horen en
zien. 22.25 Nieuws.
Vanavond te
horen
HILVERSUM I NOS
18.41 uur (NCRV) Veel gevraagde ge
wijde muziek
19.20 uur Openbaar Kunstbezit
19.3C uur Woensdagavond - muziek-
magazine
22.50 uur Zin-tuig nr. 58, kunstkro
niek
23.20 uur Moderne muziek
HILVERSUM 2 VARA
19.30 uur Orkest Malando
20.05 uur VARA-Dansorkest
20.35 uur Dat zonder put is te smal,
hoorspel
20.55 uur Popsmuk
21.45 uur Koloriet, muziekprogram
ma
22.30 uur Omroepkamerkoor
23.20 uur Jazz-magazine
RADIO;
U'AiXAVON)
Hilversum I. 402 m. NCRV
18.30 Nieuws 18-41 veel ge
vraagde gewijde muziek. 19 00
De kerk vandaag. Politieke
Partijen: 19.10 uitzending van
de KVP. NOS: 19.20 Openbaar
Kunstbezit 19.30 (S) Woens
dagavond - muziek magazine
Bond zonder Naam: 23.25 Met
elkaar meer mans, lezing.
NOS: 2230 Nieuws 23.40 Den
Haag vandaag. 22.30 (S) 7.ln-
Tulg nr. 58, kunstkroniek. 23.20
(S) Horizon: moderne muziek
(opn). 23.55-24 00 Nieuws.
Hilversum II. 298 m. VARA
18.00 Nieuws. 18.11 Actualitei
ten. 18 20 Uitzending van de
PPR. 18.30 (S) Klink Klaar,
zonder nonsens 19 30 (S) Licht
orkest 20 00 Nieuws. 20 05 <S>
VARA-Dansorkest en solisten.
20.35 (S) Dat zonder put ls te
smal. hoorspel. 20 55 (S) Pop-
smuk 21.45 (S) Koloriet: veel
kleurig muziekprogramma.
22-30 (S) Omroepkamerkoor.
22 50 (S) Nederlands Hoorn-
kwartet. 22.55 Mededelingen.
23.00 Nieuws. 23 10 Actualitei
ten 23.20 (S) Jazz Mac tlne.
23.55-24 00 Nieuws
GRAMMOFOONPLATEN-
PROGRAMMA
DRAADOMROEP
van 18-20 uur.
North Rampart Street
march: Way down yonder In
New Orlaans: Ain't that Just
like a woman: I've been ar
ound; El Mllllonarlo; A string
of trumpets: Dance everyone
dance; I'm nobody's baby;
Hoots mon; The Squelch; Cas-
tln" my spell: Telephone baby:
's Wonderful; Yes, we have no
bananas: Baby face; Pretty
baby; Petite fleur; Smoke gets
In your eyes; Mumblln' Mosie;
"D" In love: South of the bor
der; Perfldla; Let's live again:
On Green Dolphin; Guadelou
pe; Manhattan spiritual; Walk
right back: So sad; Banana
Peel rag; Ballln' the Jack; You
are my sunshine: Omlcron;
Whims of Chambers: Nlta:
Funk In deep freeze; Fin de
laffalre; Wham and they're
Hilversum L 492. NCRV; 7.00
Nieuws. 702 Het levende
woord. 7.07 (S) Preludium I:
klassieke muziek (gr). 7.30
Nieuws. 7.41 Hier en Nu: ac
tualiteiten. 7.55 (S) Preludium
n. 8.10 (S) Te Deum laudamus.
8.41 (S) Podium voor de
vrouw. 9.10 (S) Semi-klassieke
orkestmuziek (gr) 10 00 Gees
telijke liederen 10.04 Schoolra
dio. 10 30 Nieuws. 10.33 (S)
Voor de zieken. 11.05 Geestelij
ke liederen (gr). 11.30 Hier en
Nu: actualiteiten. 11.32 (S)
Klassieke muziek (gr). 11.55
Mededelingen. 12.00 Los-Vast:
gevarieerd programma.
(12.10-12.15 Kunst- en vlieg
werk; 12.26 Mededelingen t.b.v.
land- en tuinbouw: 12 30
Nieuws; 12.41-12.50 Hier en Nu:
actualiteiten) 13.30 Zingen met
Cecilia: volksmuziek. 13 45
Buiten de taalgrens: vertaalde
gedichten 14.05 Geestelijke lie
deren. 14.25 (S) Vlooi en cello.
15.00 Gereformeerde middag-
dienst. 15.30 Nieuws 15.33 (S)
Kinlermusica! De Nachtegaal,
uitgevoerd door Jeugdkoor De
Noorderzangertjes met piano
begeleiding. 16.00 (S) Jeugd
land. 17.00 (S) Popmuziek 17.30
Nieuws. 17.32 Hier en Nu: ac
tualiteiten. 18 00 (S) Licht en
semble (opn). 18.24 Op de man
af. praatje.
Hilversum n. 298 m. AVRO
7 00 Nieuws en ochtendgymna
stiek. 7.20 (S) Dag met een
plaatje (gr) 8 00 Nieuws. 8.11
Radiojournaal. 8.20 (S> Dag
met een plaatje (vervolg).
(8.30-8.33 De groenteman). 8 50
Morgenwijding. 9 00 Toppers
van toen (gr.). (9.35-9.40 Water
standen). 10.00 Voor de kleu
ters. 10.10 Arbeidsvitaminen.
(11.00 Nieuws). 11.30 Voor de
vrouw. (Om 11.55 Beursberich
ten). 12.30 Modern platteland.
12.35 Sportrevue. 13 00 Nieuws.
13.li Radiojournaal. 13.30 (S)
Karakteristieke combinaties.
14.00 De Notedop, gevarieerd
programma. 15.00 Voor de zie
ken. 16.00 Nieuws. 16.03 Aspec
ten: kunstprogramma. 17.00
Mobiel: beweeglijk programma
voor beweeglijke mensen,
waarin om 1755 Mededelingen.
Hilversum III. 240 m. TROS:
7.on Nieuws. 7 02 De Hugo van
Gelderen Show. (8.00-8.02
Nieuws). 9.00 Nieuws. 9.03 Take
nine. 10.00 Nieuws. 10.03 Robbie
Dale on Radio EO: 11.00
Nieuws. 1103 Verzoekplaten-
programma van en voor zie
ken KRO: 12 00 Nieuws. 12 03
Van twaalf tot twee: KRO's
pauzeprogramma met om 13.03
Raden maar... (13.00 Nieuws.)
14.00 Nieuws. 14.03-18.00 KRO-
op-Drle. (15.00, 16.00 en 17.00
Nederland I.
NOS/NOT: lo.45-U.3S
14 00-14.50 School-tv
DE ROTSEN
VAN ZERVOS
16
Zijn instinct zei hem naar de revolver onder het kus
sen te duiken, maar beseffend, dat hij daarvoor de tijd niet
zou hebben, ging hij met een sprong dicht tegen de wand
staan toen de deur weer werd opengegooid. Hahnemann
stormde het vertrek in, letterlijk door de deuropening sprin
gend en hij draaide zich om toen hij Prentice een fractie van
een seconde te laat zag. De luitenant greep het machinepistool
bij de loop en zwaaide het heftig naar een kant. Vervolgens
rukte hij het naar achteren, voorbij de Duitser, die had ver
wacht dat hij het naar zich toe zou trekken. De loop was nog
altijd doelloos op de buitenwand gericht. De achterwaartse
ruk vervolgend voelde Prentice het wapen vrij komen en op
hetzelfde ogenblik slipten zijn voeten onder hem weg. Hij viel
achter op zijn hoofd, nog steeds het wapen vastklemmend
toen golven van duizeligheid door zijn hoofd wervelden en hij
alleen nog maar mistige schaduwen zag. Hij worstelde nog
door de mist, die langzaam minder dicht werd, toen iets hards
en zwaars hem in z'n zij trof. Hahnemann had hem geschopt.
Toen hij weer enigszins bij zijn positieven kwam stond Hah
nemann over hem heen gebogen met het machinepistool mid
den op zijn borst gericht, in de deuropening stond Ford met
een grimmige uitdrukking op z'n gezicht en Volbers pistool op
zijn maag gericht.
„Sta op!" zei Hahnemann en hij liep achteruit terwijl Pren
tice, die zich verbaasde dat hij nog leefde, moeizaam overeind
kwam. Dat was niet al te snugger geweest. De achterkant van
zijn hoofd voelde aan of hij gespleten was en er met een ha
mer een wig in werd gedreven. Hij snakte een paar keer naar
adem en probeerde te verstaan wat Hahnemann zei. „Naar de
wand. Vlug!" Dat alles zo vlug moest gebeuren bij deze vent.
Enigszins wankelend liep Prentice naar de buitenwand en
leunde er tegen. Een ogenblik later voegde Ford zich bij hem.
Volber verliet de hut en sloot de deur achter zich. Hij had nog
ander werk, veronderstelde Prentice, zoals bijvoorbeeld de ka
pitein bewusteloos slaan. Het was allemaal zo vlug in z'n
werk gegaan, dat hij zich nog steeds afvroeg wat ze voor de
duivel hoopten te bereiken. Hij was de schok nog niet hele
maal te boven. Naast hem staarde Ford ingespannen naar de
Duitser, er op wachtend dat hij een kleine vergissing zou be
gaan. De moeilijkheid was echter dat hij er niet uitzag als
iemand die twee keer iets fout zou doen.
„Waarom bent u aan boord van dit schip, luitenant Prenti
ce?" vroeg Hahnemann gebiedend.
Prentice keek naar de tafel waar Volber de papieren en het
zakboekje had achtergelaten die hij uit hun zakken had ge
haald. Hij had geen haast met zijn antwoord tijd was een
factor waaraan de Duitser veel waarde hechtte, alsof hij een
zorgvuldig uitgekiend tijdschema volgde. Bovendien had
Prentice èen bezorgde ondertoon in de vraag gehoord, dus was
zijn antwoord opzettelijk vaag. „Öm van Istanbul naar Zer-
vos te reizen," zei hij gedurende een verschrikkelijke seconde
dacht hij dat hij een fatale vergissing had begaan. Hahne-
manns vinger kromde zich om de trekker en Prentice bereid
de zich voor op de verscheurende kogelregen, maar de Duitser
kreeg zichzelf weer in bedwang en glimlachte onaangenaam.
„Dat had ik al begrepen! Welnu, luitenant Prentice, voordat
ik'sergeant Ford in z'n maag schiet, zal ik de vraag nog eens
stellen. Waarom reist u aan boord van dit schip op deze spe
ciale avond?
Prentice voelde, dat hij hevig transpireerde in zijn handpal
men en onder zijn oksels. Hij had er niet het minste idee van
waar Hahnemann op uit was, maar hij betwijfelde of hij de
Duitser hiervan zou kunnen overtuigen. Zijn hoofd draaide
met hem in het rond terwijl hij wanhopig zocht naar woorden
die zijn ondervrager half zouden voldoen.
17
Met enorme inspan
ning slaagde hij erin spookachtig te glimlachen, in een poging
de gemoederen te kalmeren voordat het te laat zou zijn. „Ik
neem aan, dat u in het Duitse leger bent?" Voor het eerst
toonde Hahnemann een spoor van onzekerheid en Prentice
maakte snel van zijn kleine voordeel gebruik. „Dan zal het u
bekend zijn dat, overeenkomstig de Geneefse Conventie, alles-
wat we verplicht zijn u mede te delen de naam, de rang en
het legernummer zijn. En die hebt u al voor u, daar op die
tafel."
Het was gewaagd h^t gesprek op dat onderwerp te brengen,
maar Prentice vertrouwde op de training van de Duitser, zo
dat hij zou pauzeren, zijn woede zou bekoelen en zich weer
beheersen. Tot zijn grote opluchting zag hij de loop van het
machinepistool zwaaien naar een punt tussen hemzelf en
Ford, van waaruit hij in beide richtingen kon vuren. De Duit
ser had, tenminste tijdelijk, zijn evenwicht hervonden. Prenti
ce had Hahnemann nu geclassificeerd als een goed geoefende
soldaat, die gewoonlijk zijn gevoelens in een ijzeren greep
had, maar die ook af en toe, als hij razend was, die greep ver
loor en zijn emoties de vrije teugel liet. Zij waren juist getui
ge geweest van zo'n gelegenheid, toen hun levens aan een zij
den draadje hadden gehangen. Kortom, hij was te allen tijde
een uiterst gevaarlijk man, maar nog veel gevaarlijker als hij
een wapen in zijn handen had.
„Wat deden jullie in Turkije?" vroeg Hahnemann plotseling.
„We probeerden een hut te krijgen terug naar Athene."
•Prentice ratelde aan een stuk door. „De burgerkleren zijn ons
geleend door de Turken. Ons schip liep twee dagen geleden
ter hoogte van de Turkse kust op een mijn en we werden
meer dood dan levend uit het water gehaald. Wij waren de
enige overlevenden en vraag me niet de naam van het
schip of hoeveel man er aan boord waren, want die vragen
zou u ook niet beantwoorden, als ik dat geweer vasthield. En
vraag me ook niet waarom de Turken ons niet inkwartierden,
want dat weet ik niet ze schenen verdomd blij te zijn zo
vlug mogelijk van ons af te komen. Ze zouden ons wel op de
normale lijnboot Istanbul Athene hebben geplaatst, maar
die werd in de laatste minuut geannuleerd en dus werden we
aan boord van deze veerboot geduwd. Het eerste schip naar
'buiten, zeiden ze."
Het was een langq toespraak geweest en hij hoopte, dat hij
Hahnemann tevreden had gesteld op het ene punt dat hem
zorgen scheen te baren waarom waren ze aan boord van de
Hydra? Er was een flikkering van respect gekomen in de ogen
van de Duitser en Prentice besloot er nog iets aan toe te voe
gen, vergetend dat het altijd fout is te overdrijven.
„Dus we zijn op het ogenblik uw krijgsgevangenen," ver
volgde hij. „Maar vergeet niet, dat de Royal Navy de Egeische
Zee beheerst. Als er een Britse torpedobootjager in de buurt is
zou het wel eens kunnen gebeuren dat ik over enkele uren dat
geweer vasthoud, dus laten we maar ophouden met het spuien
van dreigementen."
„Is er een Britse torpedobootjager in de buurt?" Het machi^
nepistool werd op Prentice's borst gericht en de toon van kou
de woede was teruggekeerd in de stem van de Duitser. „Is u
dit bekend?" De woorden klonken als een beschuldiging en
Hahnemanns kaakspieren stonden strak van de spanning, een
spanning die zich onmiddellijk meedeelde aan de twee man
nen, die met hun rug tegen de wand stonden. Het einde van
de loop trilde, het uiterlijke teken van de zenuwspanning die
zich meester maakte van de man die het wapen vasthield.
Wordt vervolgd
r
De
sch
9,3
hul
me:
one
We
D
ken
avo
ca,
lan<
ger:
lov<
mei
des,
ber
mei
aid
r
me:
vee
de
dia
ru|
hal
ruf
DEN HAAG Zijn de kwikcon
centraties die geconstateerd zijn bij
vissen, de normaalste zaak van de
wereld? Dit zou men concluderen uit
Amerikaanse berichten volgens welke
geleerden visresten op prehistorische
vuilnisbelten hebben gevonden die
evenveel kwik bevatten als onze con
sumptieiris.
Ir. H. Vredeling heeft als lid van
het Europese parlement vragen over
deze kwestie gesteld. Hij wenst te
weten of de berichten uit Amerika
(uit Michigan) juist zijn, en zo ja, of
dit dan geen reden is om recente
alarmerende berichten over kwikcon
centraties in consumptlevis recht te
zetten.
Momma
MEVROUWDE, IK
BEZOEK U 2)0 PER
WEEK. MT BErEKENT
EÏ.KE KEER EEN WAN-
DEUNGMN3KI10-
/METER HEEN EN 3
KI WMETERTERUG.
Kareltje Knetter en de blauwgeruite kiel
39. „En als ik U nu eens
verklap, dat deze kiel het
geheim bevat van een gro
te schat aan goud," zei
smidje Verholen geheimzin
nig. „De legendarische
schat van de kaperkapi
tein Simon Duynkerck."
„O welahum
tja! Dat verandert de zaak,"
riep de kundige bankdirec
teur en zijn stemming sloeg
onmiddellijk weer om naar
een toestand van stralende
vriendelijkheid. „Ik ver
stond het toch goed, hè?"
vervolgde hij. ,.U sprak
daar toch van de legenda
rische goudschat van een
zekere Duynkerck, niet
waar? Wel, ehneemt U
me mijn uitbarsting van daarnet maar niet kwalijk, hé! Sans rancune, hoor!
Wel ja, voor den droes nog ereis an toe, zeg! Ik was een beetje overdonderd,
begrijpt U? Die kiel viel me een beetje koud op het lijf, want wij bankdirec-
teure denke gewoonlijk meer in terme van geld dan in terme van textiel!
Haha!" „Ik weet het," zei de smid ijskoud. „Alleen het geld is belangrijk. De
rest kan U niet schelen." „Ik ben blij, dat U het ook zo ziet," vond de bank
directeur en hij zette zich achter zijn bureau. -,,U bent een verstandig man. Héél
verstandig. En wat die historische blauw-gerui'te kiel betrefttjaeen
héél aardig dingetje. En vast wel een lief bedragje waard ook. Maar toch...,
voor ons van de bank betekent zo'n kiel toch niet veel meer dan een weinigje
betrekkelijk dood kapitaal„Dan zal ik U nu even interesseren voor hel
levende kapitaal," zei de smid en hij ontvouwde zijn oude document „Leest
dit maar eens en zegt U me dan maar wat U ervan denkt" Mr. Jonathan HJ
Goutvinck van Opulenten wierp enkele deskundige blikken op het vergeelde
papier en mompelde toen. „Hmzo te zien belangwekkend genoeg. Maai!
toch zou ik daarover gaarne van gedachten wisselen met mijn procuratie-!
houder." En zijn welverzorgde wijsvinger beroerde reeds het knopje van de
elektrische schel.
MMR.HST.SAAT HÉ
\u£L 606D. MÉT
2EAJA ?£N DAT l<
G6WSLDKÓ/
HÉRKEMDe
X H£M
-T
DAT 15 Nl£T
zo veecMD.
HI-3 IS WÊL
WAT Dikke£
DAN TOÉN
JULLIE
SAMÊM r
SPEELDEN.. J
MR.
<PUACk£WS>?t*Nr
<S£2ICkTOPDlG -i
AFFICHE &ENÊDEN
MEALZO
HAAR
AANKOMST
INDÉTK-
STUDIO
OUTMOST
MAR y
P&RKINS
O0DS
BEKÊJJDEM-.f
/STIL.
MAMMA
MARY PERKINS
I O OAl 6EWELD(G>.'
I P&MT/y IK. £.EN é£T£OUWD4
METÊËM
i&TK/pjT/souJiL
