'EEKEND RUN OP
SPAANSE HUIZEN
Aanzienlijk minder 9°en
bouwopdrachten
Minder investeren comrolc °p
in West-Nederland
v. Eesteren'treedt toe
tot OGEM-concern
Si eken fond sprem i e voor
vrijwillig verzekerden
in 1972 fors omhoog
[Olympisch vuur
ontstoken
alles
In eerste negen maanden van 1971
J fnrnol
ili
Iet weer in Europa
Geen zeggenschap vakbonden
oceanen gewenst
Gehandicapten
integreren in
kampwerk
WOENSDAG 29 DECEMBER 1971
njdoor Marius van Deventer
•egc
t d Het is vrijdagmiddag drie uur.
an» )e luchthaven Schiphol is ge-
ugj uid in een grijze mist die af en
je overgaat in een druilerige
egen. Het groepje reizigers dat
lar - de verzegelde gele zak met
sse lax-free sigaretten en drank in
[e hand in het Transavia
ire! rliegtuig stapt kan zich nog am-
°1§ voorstellen over een paar
Sr aan de subtropische zuid-
nit ust van Spanje te zijn
id r
ldi Iedereen is vluchtig verwelkomd
u|oor een functionaris van Real Inter-
ational, de maatschappij die de reis
3es leeft georganiseerd. De stemming is
»ur iog wat stroef, maar dat wordt direct
ia| il vlotter als het toestel in de lucht
5. De vliegtocht duurt in eerste in-
8 tantie overigens niet lang. want op
•V1; et Zuidlimburgse vliegveld Beek
ar rordt een tussenlanding gemaakt, zo-
aa lat ook een horde Belgische en Duit
je geïnteresseerden kan instappen.
Dan gaat de grote tocht beginnen,
10' |oog over het aaneengesloten wol-
ud [endek naar de Spaanse zon. D*ie zon
ee: 'alt wat tegen. Als het vliegtuig op
e luchthaven van Malaga landt is
iet al lang donker.
01 De lucht is echter helder en overal
ai ijn sterren te zien. „Dat geeft hoop
ns oor morgen, want het betekent dat
jp. c geen wolken zijn," zo merkt een
reerkundige aspirant-koper op.
en Wat stram van het lange zitten in
OS et krap bemeten toestel schuifelt het
be ezelschap zonder moeilijkheden door
,je. Ie Spaanse douane en wordt dan, ge-
electeerd op nationaliteit in comfor-
Int abele autobussen gehesen.
Men zit nog amper of een Real-
pj| unctionaris maakt zich meester van
ei'de microfoon om de potentiële kopers
oe te spreken. Hij zegt echter nog
naar weinig over huizen. Na een
larteliik welkomstwoord wordt wel
hi jen lofzang gehouden op het Spaanse
a ilimaat en als de autobussen zich in
«weging zetten wordt een uitgebrei-
de beschrijving gegeven van het
Is- andschap dat te zien zou zijn als het
?r- liet donker was.
Van de plaatsjes waar de tocht
langs voert is ondanks de felle straat
MARBELLA 'Kies als eerste uw plaats onder de
Spaanse zon. Een compleet Andalusisch huis voor 22.500
gulden. Er is één manier om uw geld rendabel te beleggen:
grondbezit aan de Costa del Sol'. Met deze en dergelijke re
clameteksten proberen de vele onroerend-goed maatschap
pijen, die zich bezig houden met de verkoop van huizen en
grond in Spanje, hun koopwaar aan de man te brengen. Re
gelmatig organiseren de maatschappijen goedkope weekend-
vluchten om geïnteresseerden te laten zien wat er te koop is.
Die ..tochtjes" zijn erg aantrekkelijk. Want voor de 200 gul
den zit je toch maar lekker een paar dagen in Spanje en als
je iets koopt krijg je je reisgeld nog terug ook.
verlichting ook al niet veel te zien.
De bussen rijden zo hard dat alles in
een flits langsdendert. Als de bus
weer eens met een duizelingwekken
de snelheid door een dorpje giert
merkt de Real-functionaris, die nog
steeds door de microfoon aan het pra
ten is over Spanje in het algemeen en
het aangenaam verpozen aldaar in
het bijzonder, vrolijk op dat er in de
Spaanse steden geen maximumsnel
heid geldt. Het wat bleek geworden
gezelschap was daar al achter geko
men en zet zich schrap voor de vol
gende bocht.
Tegen half negen komen de bussen
toch veilig aan bij het riante hotel El
Fuerte in Marbella, waar iedereen
zijn kamers krijgt aangewezen. Vanaf
negen uur kan men terecht in het bij
het hotel horende restaurant.
De kosten van de maaltijd zijn bij
de reis inbegrepen, alleen de wijn
(ongeveer zes gulden per fles) moet
men zelf betalen. Dat mag de stem
ming overigens niet drukken. Nie
mand is van plan het zuinig aan te
doen.
Na de maaltijd gaan niet veel reizi
gers naar bed. Ee meesten gaan op
kroegbezoek in Marbella, waar de
(goedkope) drank overvloedig vloeit.
Slechts weinigen verbazen zich er
over dat in veel café's Nederlands
gesproken kan worden. Een groot
aantal bars heeft Nederlandse eige-
Merkwaardig genoeg kan men in
de Amsterdam-bar niet met Neder
lands terecht. De eigenaar is een
Zwitser. Hij blijkt het café van een
Nederlander gekocht te hebben en
heeft het Nederlandse karakter en de
naam onveranderd gelaten. Niemand
lijkt zich er meer van bewust te zijn,
dat hij of zij in Spanje is om er
naar onroerend goed te kijken. Men
leeft zich uit tot diep in de nacht.
Als iedereen de volgende ochtend
vroeg gewekt wordt blijkt het stra
lend weer te zijn. Dat is wel even
wennen, want in Nederland ziet het
er al winters uit. Op het programma
staat een rondrit langs en een bezoek
aan de projecten van Real. Sommigen
al of niet kooplustigen zijn merk
waardig wakker. Anderen zitten in
de autobussen met kleine slaapoogjes
rond te kijken.
Het landschap is weinig boeiend.
Vroeger zal het erg mooi geweest
zijn, maar nu staan werkelijk overal
villa's of flats, afgewisseld met nog
wat originele bebouwing. Van enige
sfeer kan men in dit gebied niet meer
spreken. Alles is duidelijk ingericht
op het toerisme. De weinige ongerep
te stukken zullen, zo laten reclame
borden weten, spoedig ook worden
bebouwd. De aspirant-kopers kan dat
echter niets schelen. Wat zij zoeken is
geen stukje Spanje, maar de zon en
het schone strand.
De bussen rijden één van de terrei
nen op die door Real worden „ont
wikkeld". Dat wil zeggen, het wordt
volgebouwd met allerlei villa's die
stuk voor stuk bepaald geen voor
beeld zijn van slechte architectuur.
Sommigen zouden er zelfs érg leuk
uitzien als er maar niet zoveel bij
elkaar stonden.
Et aspirant-kopers zijn bijna alle
maal in verrukking. Met werkelijke
of geveinsde kennis van zaken wor
den de huisjes bekeken en unaniem
luidt het oordeel dat „het bepaald
niet tegenvalt en het er allemaal goed
afgewerkt uitziet. „Een volgend pro
ject trekt zo mogelijk nog meer be
langstelling. Het is een nagebouwd
Spaans dorpje, het „Pueblo Andaluz".
De huisjes zijn hier weliswaar ook
dicht op elkaar gebouwd, maar de
nauwe steegjes ertussen geven het
geheel toch een leuke sfeer. Hoewel
de helft van de huisjes in het „Pueblo
Andaluz" nog niét klaar is wekt het
project de indruk of het ér al eeuwen
staat.
De bezoekers steken niet onder
stoelen of banken dat ze zich best
zo'n woninkje zouden willen aan
schaffen. „U zult dan wel moeten op
schieten. want het merendeel is al
verkocht," zo delen de gemoedelijk
rondslenterende verkopers mee.
Er is overigens geen man overboord
als men nog niet meteen tot aankoop
wil besluiten. Real gaat in de buurt
van Gibraltar namelijk nog twee
dorpjes bouwen, één in Marokkaanse
en één in Mexicaanse stijl. Men heeft
dus maar voor het kiezen in welk
land men zich wil wanen. Het strand
is immers toch overal hetzelfde.
Later, als het gezelschap op het
terras van de Club 200 eigendom
van Real uitrust en zich tegoed
doet aan de sangria (gekoelde wijn
met vruchten) worden de eerste con
tracten reeds getekend. Wanneer na
de rijkelijk besproeide lunch
wederom .een rondtoer wordt ge
maakt drukt een enkeling zich van
het programma- en gaat Marbella
(lees: dc kroeg) in. 's Avonds is wèl
iedereen present, want Real heeft een
flamenco show georganiseerd.
In het begin.van de avond wordt
door potentiële kopers nog wel ge
sproken over huizen en grond. Sommi
gen hebben al gekocht, anderen wil
len dat nog doen. Enkele mannen, die
kennelijk een weekeindje uit zijn.
„Pueblo Andaluz", nieuw dorp in
oude stijl.
zeggen het eerst nog eens met moeder
de \touw te willen bespreken, al
wekken ze nu niet bepaald de indruk
veel aan hun thuisgebleven echtgeno
te te denken. Vast zijn ze van plan de
volgende keer weer mee te gaan.
Dat gebeurt trouwens wel meer,
want ook bij deze reis zijn mensen,
die al eerder mee waren. Een dame,
die tijdens een vorige reis reeds een
huis kocht, heeft weer een contract
getekend. Het tweede huis is een ca
deautje voor haar dochter, die dit
maal ook meegekomen is en er hoe
kan het anders gelukkig uitziet.
Dit alles doet vermoeden, dat er
makkelijk gekocht wordt. Toch gaan
de Nederlanders door voor moeilijke
kopers. Heel anders ligt dat met
Amerikanen. Real heeft sinds kort
ook op de nieuwe wereld geworpen
en in november heeft de eerste inter
continentale onroerend-goed-bezichti-
gingsreis plaatsgevonden. Real zegt
zeer goed aan de Amerikanen ver
kocht te hebben en getuige de verha
len die in Marbella de ronde doen is
dat waar. Een buitenlandse bar-eige-
naar zegt: „ze kochten als idioten. Ik
heb twee kerels op een stükje grond
ruzie zien maken omdat ze allebei be
weerden dat ze ^r het eerste bij wa
ren om het te kopen. Zo ging dat ook
met dure villa's."
De met-Spaanse bar-eigenaars in
Marbella en dat zijn er nogal wat
want het plaatsje hangt van kroegen
aan elkaar zien de huizenkopers
graag komen. „Ze nemen veel geld
mee. We blijven ons er echter over
verbazen hoe mensen zo maar huizen
kopen in een streek, die ze niet of
nauwelijks kennen."
Over de onroerend-goedmaat-
schappijen weten de in Marbella wo
nende buitenlanders weinig te vertel
len. De één gelooft dat „ze wel eerlij
ke zaken doen." Een ander zegt zon
der nadenken: „het zijn allemaal op
lichters." Hij kan echter niet zeggen
waarom, zodat aan zijn oordeel even
min enige waarde is toe te kennen.
De mensen uit het gezelschap zien
evenwel geen problemen. De stem
ming is vakantie-achtig. Men noemt
elkaar bij de voornaam en zegt jij en
jou.
De volgende morgen zit het groot
ste deel van de reis er al weer op. De
bussen vertrekken vroeg naar Mala
ga. Ook tijdens de terugreis in het
vliegtuig blijft de stemming opge
wekt. Bijna iedereen maakt een te
vreden indruk. Behalve dan mis
schien een dame, die op een vorige
reis een boetiekje in het „Pueblo An
daluz" heeft gekocht. Het bleek nu
kleiner te zijn dan ze had gedacht.
Over het algemeen wordt de ver
koopmethode van Real prettig gevon
den. „Ze zeuren je niet de hele tijd
aan je kop over die huizen, maar als
we iets willen weten, dan kunnen we
altijd terecht", zo zegt een koper
hierover. Een ander stelt vast: „het
zijn gewone, jonge mensen, die je op
je gemak stellen. Niet het gladde type
van de doorgewinterde verkoper.
Ik vraag me overigens wel af of
hun verkoopmethode niet veel geraf
fineerder is dan de gebruikelijke, om
dat je de verkopers als vrienden gaat
beschouwen en niet als mensen waar
mee je zaken doet. Als het gedrag
ingestudeerd is is het uitermate ge
slepen, maar is het echt, dan doet het
niet onsympathiek aan."
Wat zegt de Real-directie zelf over
haar verkoopmethode? „Ingestu
deerd? Wel nee, we zijn gewoon ons
zelf. We proberen met tevreden men
sen terug te komen en hopen dat ze
de met ons opgedane ervaringen
rondvertellen."
Het gezelschap dat hoog over de
wolken naar het kille Nederland te
rugvliegt ziet er niet naar uit, dat het
dingen zal rondbazuinen. Daarvoor
was de kooplust, aangewakkerd door
de gemoedelijke stemming tijdens de
reis, te groot. Of ieder over een aan
tal jaren nog even selukkig is met
zijn bezit aan de Middellandse-zee-
kust zal de toekomst echter moeten
leren.
OLVMPIA In Olympia (Grie
kenland) is gisteren het Olympisch
"uur ontstoken, waarna men het in
e vorm van een fakkel aan de reis
eeft laten beginnen naar Sapporo,
Waar in februari .'.e Olympische win-
erspelen worden gehouden.
?n
De vlam werd ontstoken voor het
Itaar van Hera achter het klassieke
J®lympisch stadion, de geboorteplaats
an de Spelen. Een priesteres, de ac-
ji|j|rice Maria Mochohou, deed een olijf-
ik op ceremoniële wijze, door middel
lan een brandglas, ontbranden en
racht deze fakkel vervolgens naar
et Olympisch stadion en naar het
andbeeld van Pierre de Coubertin,
rondlegger van de moderne Olympi-
che Spelen. Prins Tsuneyoshi Take-
leider van ie Japanse delegatie
vertegenwoordiger van het organi-
jtie-comité van de elfde Olympische
'interspelen, legde een krans bij het
IE tandbeeld.
i
Na korte toespraken van Takeda en
paminondas Petralias, secretaris-ge-
eraal van het Grieks Olympisch Co-
lité, werd de fakkel overhandigd
an de eerste estafette-loper, die hem
aar de grens van het oude Olympi-
4ie dorp bracht.
Vandaar werd het vuur per auto
aar het marmeren Olympisch sta-
lon van Athene gebracht, waar in
^896 de eerste moderne Spelen wer
en gehouden. Het vuur blijft daar
>t vanavond wanneer het per vlieg-
uig naar Japan wordt gebracht.
OESO-rapport: kleinere regionale verschillen Internationale
DEN HAAG In de eerste
drie kwartalen van dit jaar zijn
aanzienlijk minder bouwop
drachten verstrekt dan in de
overeenkomstige periode van vo
rig jaar.
Uit gegevens van het CBS blijkt,
dat architectenbureaus e.d (w.o. over
heidsdiensten) in de eerste negen
maanden van dit jaar voor f8,0 mil
jard aan opdrachten voor woningen
en ander gebouwen ontvingen tegen
8,5 miljard in dezelfde maanden van
1970. Met uitschakeling van de ge
raamde invloed van bouwkostenstij
gingen is dit een daling van circa
17 pet.
De opdrachten voor woningbouw
bedroegen ƒ4,6 (4,1) miljard en die
voor overige gebouwen 3,4 (4,3) mil
jard. Na correctie voor kostenstijgin
gen betekent dit voor de woningbouw
een daling van ongeveer 1 pet en voor
de overige gebouwen een teruggang
van circa 32 pet.
Aan opdrachten van 100.000 of
meer werd geannuleerd voor een be
drag van 1,4 (1,1) miljard (lopende
prijzen), waarvan in de woningbouw
728 (571) min.
max.
temp.
gist.
mtn. neer-
msterdam onbew.
Jssel geh. bew.
inkfort h. bew.
enève regen
renliagen zw. bew.
ien onbew.
uxembur* onbew.
adrlcl regen
ajorca I. bew.
Inchen sneeuw
regen
onbew.
mist
De omvang van de bij de architec-
tenbureaus e.d. onderhanden zijnde
objecten van ƒ100.000 en meer be-
Schipner gestraft voor droe§ in lopende prijzen voor
I de woningbouw op 1 april, 1 juli en
7fiv crf^l o 7P n g vi crjititf1 1 oktober van dit jaar resp. ƒ5,8, 5,9
zoi^eioze liavl^aiie en f62 miljard. Voor de overige ge-
AMSTERDAM De 25-jarige schip- bouwen waren deze bedragen op ge-
per W. van D. uit Katwijk is gisteren noemde data resp. ƒ7,9, 7,7 en 7,6
door de Raad voor de Scheepvaart in miljard.
Amsterdam voor drie maanden de
bevoegdheid ontzegd als schipper op
zeevisvaartuigen te varen. De Raad
verweet de schipper diens zorgeloze
navigatie, toen hij met zijn schip, de
'Maarten Cornelis' KW222, een anker
ligplaats koos in de Ierse Zee in
maart van dit jaar. Door het ontbre
ken van alle controle op de positie
van de KW222. was het 8 jaar oude
vaartuig 's nachts op een klip voor de
Britse kust gelopen, lekgeslagen en in
zeer korte tijd vergaan. De zeven
opvarenden wisten zich met reddings
vlotten in veiligheid te brengen.
De schipper verklaarde slechts een
kaart 'op grote schaal' gebruikt te
hebben. Volgens de inspecteur voor
de scheepvaart stonden de schipper
alle moderne hulpmiddelen ter be
schikking om de botsing met de klip
te vermijden. De raad veroordeelde de
schipper conform de eis van de in
specteur.
Op straat gezet
Uw no. van 15 december vermeldt
het ontslag, door een sigarettenfa-
briek gegeven aan 300 personeelsle
den. Over de afvloeiingsregeling zijn
de vakbonden tevreden. „Die is uit
stekend". 'Zo vermeldt u zelf. Toch
staat alskop boven dit bericht, met
dikke en grote letters Sigarettenfa-
briek zet 300 man op straat. Alsof zij
als vuilnisemmers behandeld zijn.
Omdat ik zo'n kop al meer heb
aangetroffen, mijn kritiek op deze
onhebbelijkheid. Het is toch wel goed
te bedenken, dat een ondernemer, eer
hij tot zulk een besluit komt, weken -
of maandenlang slapeloze nachten
heeft gehad.
Wanneer als gevolg van de integra
tie Trouw/Het Kwartet b.v. 40 man
moeten afvloeien, zoudt u het dan
prettig vinden, wanneer in de een of
andere courant dit vermeld werd met
een dikke kopL „Trouw/Het Kwartet
zet 40 man op straat"?
Wat gij niet wilt, dat u geeschiedt...
Rotterdam J. Wilschut
AMSTERDAM De zieken-
öndspremies voor vrijwillig ver-
ekerden zullen met ingang van
1 januari 1972 met 23.3 procent
omhoog gaan.
Deze stijging overtreft de raming
fari de verhoging met ongeveer drie
'rocent. De gemiddelde premie per
naand per verzekerde van 16 jaar en
ouder stijgt hierdoor van ƒ48 naar
f59,20.
De premieverhogingen hebben de
oedkeuring verkregen van de Zie
kenfondsraad. Zij zullen worden
doorgevoerd door alle ziekenfondsen
op twee na. Verwacht wordt dat deze
twee fondsen in de loop van het ko
mende jaar ook hun premies zullen
verhogen.
De bestaande reductieregeling voor
minder draagkrachtige vrijwillige
verzekerden zal in 1972 worden
voortgezet De bodempremie zal
krachtens deze regeling 60 procent
van de te betalen premie bedragen,
met een minimum van 37,45 per
maand. De inkomensgrens beneden
welke de regeling van kracht is, zal
worden verhoogd van 10.850.- per
;"ar tot 11.700 -.
(Van een onzer verslaggevers)
ROTTERDAM Via een aandelen
ruil zullen de Verenigde Bedrijven
J. P. van Eesteren NV te Rotterdam
toetreden tot de OGEM-NV-familie.
Zoals gemeld zijn over een moge
lijke vorm van samenwerking enige
tijd geleden besprekingen begonnen
De directie van Van Eesteren deelt
nu mee. dat die besprekingen tot een
succes hebben geleid en dat in de
loop van januari Van Eesteren de
finitief een der OGEM-bedryven zal
worden.
De directie van Van Eesteren zegt,
dat door deze ontwikkeling er voor
dit bouw- en aannemingsbedrijf nieu
we mogelijkheden komen voor een
verdere ontplooiing. Bovendien wordt
het van een- familiebedrijf tot een
deel van eén ter beurze genoteerde
open NV.
De directie van Van Eesteren ver
klaarde. dat de vakbonden tegenover
de gang van zaken zeer positief staan
vooral met het oog op de nieuwe wet
op de naamloze vennootschappen.
Er zal niemand worden ontslagen, in
tegendeel, voor het personeel van
Van Eesteren betekent opname in
het OGEM-concern een grotere be
staanszekerheid.
De heer J. van Dam, plaatselyk be
stuurder te Rotterdam van de by het
CNV aangesloten Ned. Chr. Bond van
werknemers in de Hout en Bouwbe-
dryven NCB ziet de situatie wat ge
nuanceerder: „We huilen niet, maar
we juichen óók niet. In deze hele zaak
hebben wü geen enkele zeggenschap.
Vorige week zyn wy uitgenodigd op
een bespreking, waarop ons dc gang
van zaken gewoon is meegedeeld. Het
enige antwoord dat wy toen konden
geven is, dat als er voor het personeel
geen consequenties zyn, wy dc direc
tie van Van Eesteren danken dat zy
ons heeft ingelicht.
Wel is ons bekend, dat de OGEM-
bedrijven in het algemeen hun zelf
standigheid behouden, waarbij men
er naar streeft dat de activiteiten
worden gebundeld. Voor zo'n bunde
ling biedt het enorme aantal OGEM-
bedrijven alle mogelijkheden".
PARIJS Maatregelen die
dienen om de investeringsplan
nen bij te sturen, moeten in Ne
derland gericht zijn op afrem
ming van investeringen in het
westen van het land. Dit geldt
in het bijzonder als het om pro
jecten gaat, die veel werkgele
genheid scheppen. Dit is een van
de conclusies, waartoe de Orga
nisatie voor economische samen
werking en ontwikkeling
(OESO) komt in een rapport
over de Nederlandse economi
sche ontwikkeling.
De OESO vindt het nodig, dat de
regionale verschillen in Nederland
kleiner worden, wil de regering met
succes de algemene vraag kunnen re
guleren. De OESO wijst in dit ver
band op de tocviaangevende rol, die
het westen van het land speelt bij de
ontwikkeling van de lonen en merkt
op, dat een zekere nivellering van de
verschillen in produktlviteit tussen de
verschillende delen van het land, kan
bijdragen tot verbetering van de in
ternationale concurrentiepositie van
het Nederlandse bedrijfsleven
Deze kanten van het vraagstuk zijn
zuiver economische, maar men mag
volgens de OESO niet voorbijzien aan
de achteruitgang van de levensom
standigheden die een buitensporige
industriële concentratie meebrengt en
de overbevolkng, die deze concentra
tie tot gevolg heeft.
Naar de mening van de OESO zou
het goed zijn aandacht te beste
den aan de scholing en herscholing,
die de industriële ontwikkeling bui
ten west-Nederland eist. Ook maatre
gelen die de mobiliteit van de werk
nemers bevorderen, zouden de regio
nale verschillen kunnen verkleinen.
Volgens de OESO lijdt het geen
twiifel dat aan de sterke stijging van
de lonen en prijzen in Nederland een
einde moet worden gemaakt. Deze
doelstelling verdient hoge voorrang in
het geheel van de kortlopende maatre
gelen die voor het komende jaar wor
den genomen. Het dringende karakter
van dit probleem blijkt èüt een ra
ming van het economisch planbureau
dat de kosten per eenheid produkt in
de verwerkende industrie in 1972 bij
na twe keer zo snel zullen stijgen als
in landen waarmee Nederland concur
reert. Dit jaar zijn de kosten in
Nederland al sterker gestegen dan
elders. Hoewel wisselkoersveranderin
gen verbetering in de situatie kunnen
brengen zou de stijging van de kosten
tot verlies van afzetgebj^Jien en dus
tot vermindering van de Nederlandse
export kunnen leiden.
De voorspellingen van het .eco
nomisch planbureau doen ook vermoe
den dat het deel van de inkomsten
van ondernemingen dat aan de werk
nemers wordt uitgekeerd in 1972 in
een sneller tempo dan tot dusver zal
toenemen, zo meent de OESO. Om te
beoordelen wat de gevolgen van deze
wijziging van de verdeling der be-
drijfsinkomsten zouden kunnen zijn
wijst de organisatie op de verminde
ring van de investeringen in kapi
taalgoederen die voor 1972 wordt ver
wacht.
PHILADELPHIA De Nederland
se advocaat Albert W. Koers heeft
voorspeld dat de vryheid der zeëen in
de zeventiger jaren zal verdwijnen
door de steeds intensievere verken
ning en exploitatie van de oceanen
door de mens.
Op de 138ste vergadering van de
Amerikaanse vereniging ter bevorde
ring van de wetenschap (AAAS) ver
klaarde Koers te hopen dat de ocea
nen onder internationale controle zul
len komen en niet het privé eigendom
van kuststations zullen worden.
De scheepvaart heeft zich tot een
dergelijk punt ontwikkeld dat het
noodzakelijk is geworden speciale vei
lige routes voor te schrijven, en dat
striktere maatstaven moeten worden
aangenomen om vervuiling door sche
pen tegen te gaan, aldus Koers.
De exploitatie door de vissery is
dermate toegenomen dat de eerste
commercieel interessante voorraden
bescherming nodig hebben.
Koers maakte verder melding van
kunstmatige eilanden, opslagplaatsen
onder water, energiecentrales voor de
kust en zelfs steden op zee en zei dat
het internationaal recht antwoorden
moet vinden voor de juridische pro
blemen in verband met deze nieuwe
activiteiten.
DRIEBERGEN Het lande
lijk centrum voor gereformeerd
jeugdwerk gaat in 1972 een po
ging doen, om ook lichamelijk
gehandicapte jongeren te betrek
ken bij zijn kampwerk.
De kampgids ..Wegwezen 1972
(met maar liefst 175 vakantiemoge-
lijk- heden) wordt gezegd: „Meestal
wordt over onze lichamelijk gehandi
capte leeftijdgenoten in kamp-en
reisgidsen met geen woord gerept, zo
dat ze al gauw de indruk krijgen, dat
op hun deelname geen prijs wordt
gesteld. Wij willen proberen hierin
verandering te brengen".
Lichamelijk gehandicapten, die met
een van de kampen willen meegaan,
wordt geadviseerd een briefje te
schrijven over de aard van hun han
dicap. In nauw overleg met artsen
zullen dan het aantal lichamelijk ge
handicapten per kamp en aangepaste
programma's worden vastgesteld, zo
dat zij zoveel mogelijk aan alle acti
viteiten kunnen deelnemen
Het afgelopen seizoen heeft het
LCGJ al op beperkte schaal een proef
genomen. In enkele kampen voor 8
tot 12-jarigen participeerden blinde
jongens en meisjes. Het resultaat was
van dien aard. dat na uitvoerig over
leg met veel stafleden besloten werd,
dit op ruimer schaal voort te zetten,
ook met ouderen en in de buitenland
kampen.
De kampgids „Wegewezen 1972"
kart gratis worden aangevraagd bij
het LCGJ, afdeling kampwerk, post
bus 99, Driebergen.
Zijn er ergens in ons land zoveel
oude kleine kerkjes als in Friesland?
Soms romantsich met witte wanden,
soms ruig van dikke zeekleimoppen,
soms heel fier en trots met toren, soms
welhaast schamel, niet meer dan een
ommuurd schip. En soms is er alleen
maar een klokkestoel en kwam men
aan de kerk niet toe en zeker niet
aan de toren, ze staan nu verweerd
en moe in het vlakke land. het vrome
volk wordt al minder en het geld
wordt niet meer in bronzen klokken
maar in blikken auto's gestoken.
Er is een tijd geweest, dat de ge
meenteraadsleden er alles voor over
hadden hun kerk tot hun pronk te
maken. Zoals die van Oldeboorn. Die
wilden een kerk met een toren.
De hoogste toren van heel Fries
land. dat wilden ze.
Ze keken jaloers naar die van
Tsjum. die hadden een toren recht
toe recht aan naar de hemelhoe
hoog die toren wel zou wezen? die
van Tsjun lieten dat nooit los.
Die van Oldeboorn wilden het trou
wens niet van horen zeggen hebben.
Ze moesten weten, precies weten, op
dat ze hun toren net effentjes hoger
zouden maken.
En zo gingen die van Oldeboorn
naar Tsjum en maten op slinkse wij
ze ilet een lint de lengte van de to
ren van Tsjum.
Die van Tsjum, ook niet gek, be
grepen best wat ze daar deden, en
wat de profane plannen waren.
Ze hebben niet met stokken de
spionnen van het dorpserf geslagen.
Neen ze hebben ze alle moeite en de
maat laten nemen en ze rustig huis
waarts doen keren.
Maar die nacht daarop zyn ze van
Tsjum naar Oldeboorn gegaan met
als enig wapen een fikse schaar. Ze
hebben het lint opgezocht en er een
behoorlijk stuk afgeknipt
En zo werd de toren van Olde-
boorns kerkje een onbegrijpelijk stuk
korter dan de toren van Tsjum. De
Tsjummers hebben er hun bijnaam,
lintjessnyders, van over gehouden.
Maar die van Oldeboorndie
zaten met hun korte toren op het
oude kerkje en konden niet veel meer
doen dan heel goed en lief voor het
kerkje zorgen.
Zo besloten ze op een keer als de
toren dan toch niet hoger kon van
binnen de boel eens te gaan opknap
pen. Het houten tongewelf kon best
een nieuw verfje hebbenaan
het werk, oude vieze verf er af voor
de verse er op kon. En toen is er een
wondertje geschied
Onder de vieze verf kwam een he
mel te voorschijn. Een zoet zacht
blauwe hemel, waar engeltjes zweef
den en sterren goud blikkerden. Die
van Tsjum hebben nu hun hoge to
ren, reikend naar de hemel, maar die
van Oldeboorn hebben de hemel zelf
in de kerkGa er eens langs en
ga er eens binnen op weg naar uw
tweede huis
