Unesco roept
tot Jaar
van
1972 uit
het Boek
De spaanders vliegen er af
Record: vijftien kaarten per gezin
Vraag aan minister:
lokt pacifistische
beweging oorlog uit?
Voor leerlingen dertig
lesuren zwaar genoeg
Actie voor een verloren zaak
COMMENTAAR
Goed besluit:
Giro voor
Pedro
Kabeltelevisie
BER0EP1NGSWERK
Een ivoord voor vandaag
Dr. J. H. Raat: jeugd voor vermindering
UITDË
KERKBLADEN
2
DINSDAG 28 DECEMBER
Van een verslaggever
DEN HAAG Hogere posttarie-
ven en werkloosheid hebben het
putfliek niet verhinderd voor een
ongekende omzet in kerst- en
nieuwjaarskaarten te zorgen.
Exacte cijfers zijn nog niet voor
handen, maar als het Haagse post-
district (waarover gegevens be
schikbaar zijn) model mag staan,
zou dit betekenen dat per gezin
zo'n vijftien kaarten met goede
wensen werden verstuurd. Dat zou
betekenen een totale verkoop van
ruim 52 miljoen kerst- en nieuw
jaarskaarten. Berekent men de ge
middelde prijs van de kaarten op
0,25 dan betekent dit een omzet
van 13 miljoen gulden. Dan is nog
niet eens rekening gehouden met
de 20 cent port die per kaart moest
worden betaald.
De PTT heeft de topdrukte dit
jaar betrekkelijk goed kunnen ver
werken. Drie factoren hebben daar
aan meegewerkt. In de eerste
plaats zijn de weersomstandigheden
gunstig geweest. In de tweede
plaats vielen de feestdagen voor de
PTT gunstig en tenslotte waren de
vakanties van de scholen in een zo
danige periode dat vrij makkelijk
hulpkrachten konden worden ge
worven.
De heer J. D. Smeets, plaatsver
vangend hoofddirecteur van de
posterijen zei gistermiddag dan ook
dat de PTT. in weerwil van een
aanvankelijke achterstand, de
hausse goed heeft kunnen verwer
ken.
Die aanvankelijke achterstand
werd veroorzaakt door het feit dat
de PTT tussen 13 en 18 december
vrijwel geen kerstpost kreeg te
verwerken. Er was op 18 december
zelfs een achterstand van 20 pro
cent, vergeleken met 1970. Maar na
de 18de brak de bui los met een
ongekende heftigheid. Op kerst
avond was de achterstand overi
gens al ruimschoots weggewerkt.
De PTT heeft een duidelijke
slapte geconstateerd in het aantal
verzonden kalenders, dit in verge
lijking met andere jaren. Verder is
het z.g. visitekaartje met kerstmis
vrijwel verdwenen. Het publiek
geeft de voorkeur aan de prent
briefkaart of aan de nog luxere
verpakte kerst- en nieuwjaars
kaart. Van een bezuiniging heeft de
PTT dan ook totaal niets kunnen
bespeuren, aldus de heer Smeets.
Van een medewerker
Wanneer de Unesco ergens
een „Internationaal Jaar van
aan wijdt, dan heerst er op dat
gebied gewoonlijk een ernstige
situatie. Dat zulks het geval is
met de thema's van 1970 (on
derwijs) en 1971 (rassendiscrimi
natie) is algemeen bekend. Maar
dat er voor boeken aan de storm
klok getrokken gaat worden, dat
lijkt op het eerste gezicht wat
ver gezocht. Daar komt bij, dat
de leuze voor 1972, „Boeken voor
Allen!" associaties wekt met de
„belangen des boekhandels".
Maar de situatie rond het boek is
inderdaad ernstig. Het zijn eigenlijk
meerdere situaties: de ernstige is het
snel groeiende tekort aan boeken in
d® ontwikkelingslanden. Daarnaast is
er de geringe geneigdheid tot lezen
bij vele mensen (in Nederland bv.
koopt 30 pet. van de mensen vrijwel
nooit een boek en stapt tweederde
nooit een bibliotheek binnen). De
voor velen te hoge prijzen van boe
ken vormen een groot probleem en
als vierde belangrijke probleem doet
zich de vraag voor, of deze uitvinding
uit ca. 1450 nog lang zal kunnen blij
ven concurreren met nieuwere com
municatiemiddelen.
Wat dit laatste betreft: het gaat de
Unesco er niet om, het boek per se
van de eventuele ondergang te red
den, want zij ziet boeken als een
middel, niet als een doel. Dit middel
zal waarschijnlijk voorlopig nog het
belangrijkste werktuig blijven bij
kennisvergaring en daarom moet het
dan ook zo goed mogelijk gebruikt
worden.
Het doel luidt kortweg: de vooruit
gang van de menselijke samenleving,
materieel en vooral moreel. Daarbij
zijn in de eerste plaats van nut de
leerboeken (in ruime zin). Zij maken
de helft uit van de totale wereldboe-
kenproduktie en in vele ontwikke
lingslanden ligt dit aandeel aanzien
lijk hoger. Maar ook andere boeken-
genres kunnen op de wereldsamenle
ving een gunstige invloed hebben,
b.v. literatuur en reisverhalen.
Copyright
Eén succes van het Internationale
'Jaar van het Boek staat nu al vrijwel
vast: een ingrijpende verandering
van de internationale copyright-re-
gels. De regeringen dienen er nog
slechts hun handtekeningen onder te
zetten. Daardoor worden de beide in
ternationale copyright-conventies
(van Bern en van Stockholm) zodanig
gewijzigd, dat de ontwikkelingslan
den veel eerder en gemakkelijker aan
de rechten kunnen komen voor eigen
heruitgaven van werken uit de rijke
landen. Voor zo'n eenzijdige beoorde
ling van de ontwikkelingslanden be
staan goede redenen: ten eerste moe
ten zij nu eenmaal relatief veel te
rugvallen op buitenlandse uitgaven
en ten tweede ontbreken hen daar
voor de buitenlandse betaalmiddelen
(de rechten kunnen niet met de eigen
valuta's betaald worden).
Het deviezentekort speelt de ont
wikkelingslanden ook in andere op
zichten parten. 'Hun eigen uitgeve
rijen en drukkerijen zijn gering in
aantal, doorgaans slecht geoutilleerd
en hun produkten zijn duur. Zo kost
een Indiase pocket drie a viermaal zo
veel als een Amerikaanse. Aan de ge
weldige leeshonger, die door de grote
onderwijscampagne is ontstaan, kun
nen die landen op geen stukken na
zelf voldoen. Het gevolg daarvan is
dat de new-literates hun moeizaam
verworven leeskunde dreigen kwijt te
raken bij gebrek aan toepassingsmo
gelijkheden.
Dus moeten die landen boeken van
elders aankopen. Dat doen ze ook.
Driekwart van alle boeken die er in
Zwart-Afrika zijn, zijn van buiten
aangekocht. In Azië (exclusief Japan
en China) komt een kwart van elders.
Dat kost deze gebieden respectieve
lijk circa 64 en 20 miljoen dollar per
jaar. Velen in Nederland kopen, blij
kens een enquête uit 1967, voorname
lijk boeken, wanneer er aan het eind
van de maand nog geld over is, en
daarom is het niet verwonderlijk dat
boekenaankoop in de ontwikkelings
landen geen topprioriteit heeft. Zij
moeten immers elke dollar, mark,
pond of gulden die ze verdiend heb
ben driemaal omkeren voordat ze
hem weer uitgeven.
Maar het Internationale Jaar van
het Boek is er niet alleen voor de
ontwikkelingslanden. Boeken voor al
len is de leus. Een algemeen belang is
bijvoorbeeld een verlaging van de
produktiekosten. Grotere samenwer
king bij de produktie en de research
kunnen daartoe bijdragen. Moderni
sering en standaardisering van de bi
bliotheekregistratie is een ander punt
voor internationaal overleg. Bevorde
ring van de „vrije stroom van boe
ken" onbelemmerd door grenzen, cen
suur, hoge post- en vrachttarieven,
belasting, invoerrechten en bureau
cratie staan eveneens hoog genoteerd
op het aktieprogramma voor het Jaar
van het Boek. Vermoedelijk zal men
over strijd tegen de censuur weinig
overeenstemming kunnen bereiken,
gezien de uiteenlopende opvattingen
daarover tussen de ledenlanden van
Unesco.
De „rechten van het boek" zullen
v/orden bezegeld in een handvest,
zoal: dat bv. voor de rechten van de
mens bestaat. Een ontwerptekst er-
De actie van Trouw en de Kwartet
bladen voor de twee protestantse
scholen in Madrid is bijna een succes.
Het zou fantastisch zijn, wanneer bij
het begin van het nieuwe jaar een
bedrag van tenminste ƒ75.000 voor
deze scholen van de Spaanse Evange
lische Kerk bijeen is.
Daarom: besluit het oude jaar goed!
Het Spaanse protestantisme is aan
gewezen op hulp van buitenlandse
kerken en organisaties. De scholen
werken er zonder subsidie en onder
omstandigheden, die wij niet voor
mogelijk houden.
Eén leerling kost daar f 1000 per
jaar. De meeste ouders kunnen maar
een zeer klein deel van dit bedrag
betalen.
De actie „Giro voor Pedro" heeft
ten doel beide Madrileense scholen
(samen 200 leerlingen) een flinke
steun in de rug te geven.
Wie daaraan nog niet heeft meege
daan, wordt gevraagd: Besluit het
oude jaar goed. Zend een gift voor
„Spanje", op naar de ƒ75.000.
PARIJS (AP) Op het vliegveld
Le Bourget bij Parijs heeft de douane
in drie koffers waarin oude boeken
zouden zitten. 60 kilo heroïne aange
troffen, ter waarde van bijna een
half miljoen gulden.
Embleem van het „boekjaar" 1972.
voor is reeds opgesteld door de voor
naamste internationale vakorganisa
ties van uitgevers, boekverkopers,
auteurs, bibliothecarissen en docu
mentalisten. Het is de bedoeling dat
dit handvest in 1972 plechtig zal wor
den aanvaard door de Unesco-landen.
Verloren zaak?
Op de Firato kon men in september
horen verkondigen dat het verbale
tijdperk voorbij is. De nieuwe gene
ratie zou alléén voor audiovisuele
communicatiemiddelen nog belang
stelling hettoen. Dit naar aanleiding
van de grootscheepse introductie van
videoapparatuur op de markt. De on
dergang van het boek is echter al
decennia eerder aangekondigd, maar
het heeft nog steeds glansrijk stand
gehouden naast radio, taperecording
en televisie. Het goedkope pocketboek
heeft voor terreinwinst gezorgd in
de ontwikkelde landen althans, want
in de ontwikkelingslanden heeft (nog)
geen pocketboekenrevolutie plaatsge
vonden. Intussen zijn de prijzen van
Nederlandse pocketboeken tussen
1963 en 1970 bijna verdrievoudigd, zo
dat het voornaamste argument van
de niet-lezers („te duur") nog levens
groot bestaat, zowel in de ontwikkel
de als in de ontwikkelingslanden
Men kan zich afvragen of het In
ternationale Jaar van het Boek
aspecten vertoont van een achterhoe
degevecht.
Wanneer de video-adepten gelijk
krijgen zal er spoedig alleen nog een
plaatsje zijn weggelegd voor begelei
dende, rijk geïllustreerde videoboe-
ken. Dat zou een nederige functie zijn
voor de boekdrukkunst, die door Eras
mus werd geprezen als „een bijna
goddelijk werktuig". Maar wellicht
brengt dit vooruitzicht de boeken
branche ertoe om tijdig uit haar ivo
ren toren te dalen, zodat ze niet lan
ger neerziet op het enorme succes
van de strips, en over te gaan tot het
vervaardigen van goede en goedkope
„Plaatjesboeken", waarbij een voor
beeld kan worden genomen aan som
mige leertaken in ontwikkelingslan
den.
Natuurlijk verdient de overheid dit of het
vorige kabinet dat is op zichzelf al een aardige
kwestie) een standje omdat een regeling voor het
gebruik van de zg. kabeltelevisie zo lang op zich
moest laten wachten. Maar dat sluit niet uit, dat
aan dezelfde overheid (en dat is zonder enige
twijfel het huidige kabinet) adhesie moet worden
betuigd over het besluit de regionale en plaatse
lijke uitzendingen per kabeltelevisie aan een ver
gunningenstelsel te binden.
Dat betekent in de praktijk, dat er voorlopig
niet meer uitzendingsmogelijkheden zullen komen
dan er nu zijn en het hele vraagstuk nog even in de
ijskast blijft liggen zoals die politieke beeld
spraak dan luidt.
Wij zijn vooral blij met een dergelijke rust
periode, omdat in die tijd een onderzoek ingesteld
kan worden naar de motieven van de aspirant
zendgemachtigden. welke dat dan ook zijn een
gemeente, een wijkorgaan, een plaatselijke of re
gionale krant.
In Nederland is in de loop de jaren een stelsel
voor de verzorging van radio- en televisieuitzen
dingen opgebouwd op de basis van onafhankelijke
organisaties, onafhankelijk van commerciële
belangen, maar ook van overheidsinvloed.
Dat systeem heeft niet alleen de instemming van
het Nederlandse volk, maar het biedt ook de
mogelijkheden voor een veelzijdig en soms ver
rassend programmabeleid,waarin ook voor allerlei
minderheden plaats is. Het zou een miskennig van
de werkelijkheid zijn om de Nederlandse radio en
televisie af te schepen met slechts de onbestemde
kleuren van de grijze middenmoot
Juist omdat plaatselijke en regionale televisie
en radio een even groot goed is als de vergelijk
bare landelijke media, zullen ook de door de
nieuwe technische ontwikkelingen geschapen
mogelijkheden van radio en televisie voor regio
nale groepen met dezelfde waarborgen omgeven
moeten worden als dit is gedaan bij de landelijke
organen.
Om het maar concreet te zeggen: een burge
meester die zijn vinger tussen de deur probeert te
krijgen bij een regionale televisie, vinden wij even
griezelig als een minister die dat in Hilversum of
Bussum probeert of zelfs een overheidstelevisie
propageert. En als een regionale krant in de regio
een monopolie-positie heeft, dient er alleen al
omwille van de gedifferentieerdheid van de voor
lichting de uiterste terughoudendheid betracht
te worden om zo'n monopolie-positie nog eens te
bekronen met een vergunning voor radio- of te
levisieuitzendingen.
NKV-blad: niet zulke
frisse praktijken bij
agressieve verkoop
(Van een verslaggever)
UTRECHT Het is met de metho
den die allerlei colporteurs gebruiken
om hun waren aan de man te bren
gen dikwijls niet best gesteld. Dat
valt te concluderen uit het onderzoek
dat „Ruim Zicht", het bondsorgaan
van het NKV heeft ingesteld naar ae
aard en de klachten over de zoge
naamde „agressieve" verkoopmetho
den, die regelmatig bij de juridische
adviesdienst van het NKV binnenko
men.
Dikwijls wordt gebruik gemaakt
van het geringe beoordelingsvermo
gen of de geringe geestelijke weer
stand van de adspirant-kopers en ook
komt het voor dat gedeeltelijk debiele
mensen onder druk worden gezet, zo
blijkt uit het onderzoek.
„Ruim Zicht" heeft het onderzoek
ingesteld omdat bij de eerste behan
deling van de wet op de agressieve
verkoop een aantal Kamerleden niet
zo overtuigd leek van het nut van
deze wet. „De colporteurs", aldus het
blad. „houden zirh. nu de wet in be
handeling is, opmerkelijk rustig,
waarmee ze hopen het parlement
zand in de ogen te strooien."
Aangenomen: naar Zeist: E. Ver
waal te Schiedam.
Bedankt: voor Ederveen A. Muil
wijk te Opheusden.
CHR. GEREF. KERKEN
Bedankt voor murmerwoude: P.
den Butter te Bunschoten.
°f wij» als de herderszoveel haast hebben gemaakt om
stal van Bethlehemte komen, is een zaak, die wij elk voor
zelf het beste beoordelen kunnen. Misschien is er reden vo<
vraag of u en ik er zelfs wel geweest zijn dit jaar, ondan,
onze zeer christelijke woorden en meditaties. Natuurlijk, wij
ben geen boodschap ontvangen in de vorm van een engelenI
wij moeten het doen met een verhaal op papier. Hetgeen wel
verschil maakt. Daar staat dan tegenover, dat wij méér h
althans meer kunnen weten dan die herders zovele eeuwen
ons. De vraag is: bent u ook nu geconfronteerd met het Kit
de kribbe en hebt u iets beseft van Gods uitgestoken hand
uitgaat naar u persoonlijk? Het is best mogelijk, dat de hei
graag hadden willen blijven bij het Kind in de stal. Maa
moesten het harde leven weer in, terug naar de schapen, k
het bezoek in die nacht betekende voor hen een nieuw begit,
kwamen er als andere mensen uit dan zij er binnen traden,
keerden terug, God lovende en prijzende om alles wat zij ha
gehoord en gezien. Zij waren doorgevers geworden vat
boodschap, aan allen, die maar wilden luisteren. Wie werk
het Kerstfeest heeft gevierd is er vol van. En de mate van voi
is de proef op de som voor de intensiteit van onze Kerstfees
ring!
Wc lezen vandaag: Romeinen 8 vers 14 tot 17.
Van een onzer verslaggevers
DEN HAAG Het Tweede
Kamerlid voor de PSP A. G. van
der Spek wil van minister De
Koster van Defensie weten of
pacifistische organisaties door
het internationaal tribunaal van
Van onze onderwijsredactic
AMSTERDAM Weinig leerlingen
in het voortgezet onderwijs zullen
hun kerstvakantie hebben laten be
derven door de verkorting van hun
lesweek waartoe vorige week door de
Tweede Kamer besloten is.
Volgens hun leraren is dat een
rampzalig besluit geweest, maar wan
neer we dr. J. H. Raat, oud-rector
van het Ichtus-college in Drachten en
nu wetenschappelijk medewerker van
de Vrije Universiteit, mogen geloven,
hebben de leerlingen een zucht van
verlichting geslaakt.
In het Weekblad voor leraren,
waarvan dr. Raat nog altijd redac
teur is, schrijft hij: „Was er een vak
bond van leerlingen, dan zou de te
ruggang van 32 naar 30 lesuren per
week al lang een feit geweest zijn".
Vroeger, vervolgt dr. Raat, werkten
de ouders zelf ook negen, tien uur per
dag. Maar nu is de werkdag korter, 's
avonds gaat om zeven uur de televi
sie aan, en dan is het moeilijk kinde
ren nog aan hun huiswerk te krijgen.
De leerlingen van 12 tot 18 jaar beho
ren nu tot de groep in onze samenle
ving die het langst en het hardst
werkt.
Dr. Raat doet ook enkele suggesties
voor de vermindering van het aantal
lesuren. Het is een beetje mosterd na
de maaltijd, want in het Lochems
overleg tussen leraren en ministerie
is inmiddels een formule voor de
praktische uitwerking van de maat
regel gevonden. De hoofdvakken (die
met 16 of meer lesuren op de lessen-
tabel staan, dat is over de hele
schoolperiode gemiddeld ongeveer
drie uur per week) worden met twee
uur gekort. Vakken die voor 9 15
uur genoteerd staan krijgen één uur
minder.
Toch zijn de suggesties van dr.
Raat nog wel het vermelden waard,
want de lessentabel zal nog wel eens
vaker in discussie komen. Allereerst
wil dr. Raat een grotere keuzemoge
lijkheid voor de leerlingen, zodat zij
bijvoorbeeld een moderne taal kun
nen laten schieten óm wat meer aan
expressievakken te doen. Verder
denkt dr. Raat aan een combinatie,
van vakken.
In de eerste drie leerjaren van het
voortgezet onderwijs zouden de vak
ken biologie, natuurkunde en schei
kunde of geschiedenis en aardrijks
kunde. gecombineerd kunnen wor
den.
Tenslotte oppert dr. Raat opnieuw
de gedachte de schooldag te verande
ren. Zo lang er nog een strak rooster
met frontaal onderwijs is, zijn dagen
van zes uren lang genoeg. Maar wan
neer het systeem veranderd wordt,
zou het veel beter zijn leerlingen van
half negen tot vier uur 's middags op
school te houden. Het werk van de
leerlingen kan dan bijna helemaal tot
de schooltijden worden beperkt.
Neurenberg zijn gekenmerkt als
oorlogsmisdadige organisaties.
Ook zou het Kamerlid graag van de
v minister vernemen in hoeverre Ne
derlandse officieren op de hoogte zijn
van het gedrag van diegenen, die in
het derde rijk een minder fraaie rol
hebben gespeeld en die ook nu weer
een rol spelen bij de herbewapening
van de bondsrepubliek.
Aanleiding tot deze in schriftelijke
vragen neergelegde opmerkingen is
de uitlating van majoor E. H. Bren
gers, schrijver van het boek „Grebbe-
linie 1940", in een interview met het
Algemeen Dagblad, dat „naar de
maatstaven van Neurenberg de PSP
een oorlogsmisdadige organisatie is,
omdat zij zich schuldig maakt aan
een poging tot uitlokking van een
oorlog."
Majoor Brengers licht deze stelling
niet nader toe, maar de heer Van der
Spek zei tegen ons te vermoeden dat
hij iets bedoelde in de zin van: „Wie
erop tegen is dat een land een leger
heeft, moedigt de vijand aan een oor
log te beginnen." Juist in Neurenberg,
aldus de heer Van der Spek, is uitge
gaan van het principe dat wie een
oorlog begint schuldig is en niet de
gene, die weigert zich te verdedigen.
Het PSP-Kamerlid wil van de mi
nister als de verantwoordelijke
meerdere van een bij het Navo-op-
perbevel in Centraal-Europa werkza
me beroepsofficier, die politieke uit
spraken doet verder nog weien
„welke organisaties verder nog vallen
onder deze aanduiding" en „welke
eisen van kennis van vroegere en
huidige fascistische regimes aan Ne
derlandse officieren bij Afcent ge
steld worden." Ook vraagt het Ka
merlid of „de minister bereid is in
samenwerking met organisaties en
personen die-vooraan hebben gestaan
bij de bestrijding van het fascisme,
ervoor te zorgen dat bij deze officie
ren de kennelijk bestaande lacunes in
de elementaire kennis op de in de
eerdere vragen genoemde gebieden
worden opgeheven."
Hoewel de heer Van der Spek ge
looft dat de uitlating van majoor
Brengers waarschijnlijk een strafbaar
feit is, wordt noch door hem, noch
door anderen in de PSP, een aan
klacht tegen de majoor overwogen.
Van der Spek: „Dat zou erop neerko
men, dat aan de uitlatingen van deze
majoor een veel te grote waarde
Wordt toegekend."
Kwartet - Trouw
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Couran'
Nieuwe Leidse Courant
Dordts Dagblad
Trouw
Commissie van hoofdredac
J. de Berg (voorzitter),
H. P. Ester, G. J. Brinkm
J. van Hofwegen.
AMSTERDAM De bedrijfs:
taten bij de Nederlandsche
Automobiel Fabrieken zijn dit
beneden de verwachting geblevi
verband hiermee is besloten ge<
terimdividend uit te keren. Vori
werd een interimdividend van 1
uitgekeerd.
Het bedrijf acht het niet mo
thans -een beslissing te nemen
het slotdividend. Over 1970 we
totaal 34 pet. uitgekeerd.
Cirkel-puzzel
1. kurk, 2. muntstuk. 3. knaagdier
schoorsteenzwart, 5. kleurstof. 6. dra
oven, 7. verschoten. 8. lusthof, 9. inwi
dig orgaan, 10. mikpunt, 11. oevergew
12. koemestvocht, 13. levenslucht,
reigerachtige vogel, 15. wild zwijn,
lof.
Bij juiste invulling vormen de begi
letters van 1 tot 16 de naam van
werktuig. Elk woord bestaat uit v
letters.
Oplossing vorige puzzel
1. basis. 2. fatum, 3. kreet, 4. koker,
Nel, 6. 1, 7. v, 8. mak, 9. morel, 10. tah
11. sneer, 12. genet. STEKELVARKEU
In de gereformeerde Friese
kerkbode vraagt ds, M. P.
van Dijk zich af hoe het zou
komen dat bij de polemiek
in de gereformeerde kerken
de spaanders er afvliegen.
Ds. Van Dijk:
„Hoe zou het komen dat zo'n felle
strijd wordt gevoerd, al is het dan
gelukkig niet steeds in de bewoor
dingen van diverse ingezonden
stukken-schrijvers? Dit komt om
dat wij elkaar nog niet hebben af
geschreven. Zo spoedig wij elkaar
in de Gereformeerde Kerken zullen
hebben afgeschreven.ieder dan
maar in vredesnaam in zijn partij
en in zijn hokje zal de toon zich
matigen. Maar wij laten elkaar ge
lukkig nog niet met rust. Wij
herinneren elkaar aan Schrift en
Belijdenis. Heus het zal heel wat
rustiger worden en „vrediger" als
we dat niet meer doen. Hoe verder
de kerk in een gesprekscentrum
(met informatie) verandert des te
spoediger zullen wij „humaan" met
elkaar omgaan.
Dit in antwoord op het artikel
van prof. Firet in „Trouw". Hij
schrijft dat Kuitert heus zo'n
vrees'lijke autoriteit niet wil zijn
die het weet. Kuitert wil informatie
geven en het gesprek op gang bren
gen. De mensen kunnen ja zeggen
of neen zeggen. Ik geloof dat Firet
het optreden van Kuitert juist
karakteriseert. In een gespreks- of
vormingscentrum gaan we hoffelijk
met elkaar om, we geven elkaar
het woord en luisteren naar elkaar.
We zijn wat je noemt met elkaar in
dialoog.
Maar hiertegen gaat nu juist het
fundamentele bezwaar van vele
mensen. En daarom is hun toon
dikwijls zo fel. Dit komt omdat we
elkaar (nog) niet hebben afgeschre
ven zoals mensen in een vormings
centrum die naar huis gaan en
ieder bij zijn mening laten, geheel
vrijblijvend mening naast mening".
In Hervormd Nederland de ru
briek Groen bekeken door ds. M.
Groenenberg en daaruit dit citaat:
Dr. De Pree is een maatschappe
lijk zeer geëngageerd man. Ik heb
dat ook proberen te zijn. Wel loop
ik nog steeds met een wat kwaad
geweten rond. In Amsterdam werk
te ik in de Kinkerbuurt. Telkens
kwam de gedachte boven: eigenlijk
moest je in de Borgerstraat gaan
wonen, drie of vier hoog, in een
drie-kamer-woning. Vaak ben ik
daar tastend in het donker naar
boven geklommen. Maar ik woonde
in Zuid, waar alle nette mensen
woonden of wilden wonen en dus
ook de predikanten. Ik wist ook
wel dat je door in de Borgerstraat
te gaan wonen de structuren niet
veranderde. Zo slim waren we toen
heus ook -wel. Maar ik vond en
vind nog dat er wel „tekenen"
moeten zijn dat je partijganger der
armen bent. Een ruim huis in Zuid
was zo'n teken niet, laat staan een
auto en een verhoudingsgewijs goed
salaris.
We kunnen het Evangelie niet
geloofwaardig maken, maar wel
onze eigen inzichten.
Welnu, ik ben niet in de Borger
straat gaan wonen".
Het weekblad De Wekker van de
christelijke gereformeerde kerken
deelt mee dat de chr. geref. kerke-
raad te Heerde een verzoek tot sa-
menspreking ontving van de bui-
ten-verbandse vrijgemaakte gere
formeerde kerk aldaar. De Wekker:
Kort samengevat is het antwoord,
zoals het gepubliceerd is in h<
kerkblad van het Noorden: „Met sa
mensprekingen schieten wij niet
op (ieder houdt toch aan eigen ker
of kerkje vast!); wij wijzen u ee
uitnemender weg voor de door
'verlangde kerkelijke éénheid n.l. d
deuren van de Chr. Geref. Ker
staan voor iedereen open, ook vofl
buitenverbanders. Goede nota heb
ben wij er overigens van genomei
dat de raad van deze vrijgemaakt
kerk de Chr. Geref. Kerk te Heerd
ziet als ware kerk, blijkens het ge
zonden schrijven."
In het Gereformeerd Kerkblai
voor Drente en Overijssel vertel
ds. F. J. B. Schiebaan over de naait
die het uit het zendingswerk ge
groeide Braziliaanse kerk verbant
kreeg: de Igreja Evangelica Refor
mada, -dé evangelische reformat©
rische kerk:
„Achteraf is niet iedereen eva
gelukkig met deze naam, vanwegi
de dubbele aanduiding evangeliscl
en reformatorisch, en omdat he
woord reformada in het Portugees
ook „gepensioneerd" betekent, zo
dat men zou kunnen denken aai
een evangelische-kerk-met-pen-
sioen. Mochten sommigen die ge
dachten al van de kerk hebben. j<
hoeft die gedachte nog niet dooi
een naam op te roepen".
