(.erst j Het feest van
miljoenen kaarsen
JAN BRONNER 90 JAAR
Anouilhs visie op een
leeg toneel bestaan
NS-wïnter-
dagtochten
Nelissen nog afwijzend
tegen extra steun
ontwikkelingslanden
Verbod gevraagd van
legkooien voor kippen
Gratis reizen
2 januaridagen op uw 65+ kaart
'''oor 35 miljoen
aan kaarsen
h
Vrachtvervoer Nog geen extra geltl
op Duitsland bestrijding werkloosheid
Gecompliceerd stuk bij Haagse Comedie
veel sneller
voordelig uit met NS
NS-Minitrips
in eigen land
Bij'val voor
defensieplan
VR JDAG 24 DcCEMiE'R 1971
Van een onzer verslaggevers
GOUDA Kerstmis is een feest waarbij de sfeer een grote rol speelt. Belangrijk daarbij is een
ssende verlichting. Voor de elektriciteitsbedrijven zullen de Kerstdagen waarschijnlijk niet de
eest winstgevende zijn: in een groot aantal buizen blijft bet elektrische licht, als het donker
ordt, uit. Miljoenen kaarsen worden aangestoken en de kaarsenfabrikanten varen daar wel bij.
Ie gemiddelde Nederlander koopt
jaar 5 a 6 kaarsen, zuigelingen en
saards meegeteld. Een groot deel
I deze kaarsen gaat tijdens de
stdagen „in vlammen op". Dat
tenminste te concluderen uit het
oop van de omzet van de Ko-
dijke Stearine Kaarsenfabrieken
luda-Apollo", verreweg de
etste van de circa 30 kaarsenfabri-
nten in Nederland. In de laatste
e maanden van het jaar gaat 75 tot
procent van de gehele jaaromzet
deur uit.
folgens de heer D. van der Laag,
rketing manager bij „Gouda-Apol-
is er de laatste jaren wel een
id.e
tr Vip
groeiende tendens tot spreiding
r het gehele jaar te bespeuren in
verkoop van kaarsen. Als verlich-
gsartikel heeft de kaars, behalve
nneer de elektriciteit uitvalt, afge-
in. In de vorige eeuw verdrong het
licht de kaars al van het „verlich-
gstoneel". De heer Van der Laag
^ieldt hierbij met trots dat „Gou-
één van de eerste bedrijven in
Ierland was, die overschakelde op
licht. „Ook later, toen het elektri-
ie licht kwam liep dit bedrijf voor-
en we waren dan ook de eerste
lernemingen die gloeilampen afnam
i Philips."
Feestsfeer
)e kaars was echter met het ko-
n van andere soorten verlichting
lang niet uitgerangeerd. Het ge
lik bij feestelijke gelegenheden
lis diners, verjaardagen en rond
xstmis vertoonde een stijging.
Aan het eind van de jaren vijftig
stond er, in navolging van Skandi-
navië, een sterk groeiende belangstel
ling voor kaarsen. In veel huizen
kreeg de kaars weer een vaste plaats
„als brenger van sfeer en gezellig
heid."
Met deze verandering van functie
is het niet verwonderlijk, dat het
uiterlijk van de kaars ook een veran
dering doormaakte. Toch bestaat de
meeste vraag nog altijd naar de witte
gotische- en tafelmodellen, de zg.
functionele brandkaars, die over het
algemeen zo'n dertig tot vijftig cent
kost. Daarnaast is er echter een
steeds groeiende vraag naar de
meestal duurdere, gekleurde kaarsen.
„Vooral paarse kaarsen", zo zegt de
heer Van der Laag, „zijn de laatste
tijd erg gewild. Een echte mode
kleur."
In de mode
Ook dikke kaarsen, met een door
snede van ongeveer 10 centimeter,
zijn erg in de mode. Voor dergelijke
kaarsen moet de consument al gauw
een gulden of vijf neertellen, maar ze
kunnen ook een hele tijd branden, als
ze dat geldt trouwens voor alle
kaarsen niet op de tocht staan en
de bovenkant goed schoon gehouden
wordt." Een luciferkop- of een stuk
afgebroken pit in het vloeibare
kaarsvet kan bijvoorbeeld gaan mee-
branden en dan wordt de hele kaars
vernield."
Sinds de jaren vijftig zijn ook de
versierde kaarsen sterk in opkomst.
De prijs van deze kaarsen 60-70)
schijnt voor velen geen bezwaar te
zijn. Maar dit zijn. natuurlijk niet de
kaarsen, die juist tijdens de kerst
dagen gebrand worden. Wèl sterk aan
het feest gebonden zijn vanzelfspre
kend de kerstboomkaarsjes. Het ligt
voor de hand aan te nemen dat deze
kaarsjes uit de tijd raken. Bij steeds
meer mensen ziet men elektrische
kaarsjes ln de baom. Ze worden
voortdurend geperfectioneerder en
zijn in allerlei vormen en kleuren te
krijgen.
Toch vertoont de verkoop van
„echte" kerstboomkaarsjes een con
stant beeld. De heer Van der Laag
zegt „er zijn nog veel mensen, die het
kerstfeest als een gebeuren ervaren.
En daarbij past het nu eenmaal beter
om, bijvoorbeeld als het kerstverhaal
wordt voorgelezen, de echte kaarsjes
in de boom aan te steken. Zoiets geeft
toch een heel andere sfeer dan 's och
tends de stekker in het stopcontact
doen en hem er 's avonds als je naar
bed gaat weer uit te trekken. Dat is
een vervlakking van het kerstfeest
waar gelukkig nog niet iedereen aan
mee doet."
Het constant, blijven van de omzet
van kerstboomkaarsjes kan overigens
ook nog wel eeij andore reden heb
ben. Er zijn veel mensen die deze
kaarsjes niet in de boom bevestigen
maar er iets anders me_- doen. Zo ziet
men tijdens de feestdagen wel eens
een rij kaarsjes naast elkaar staan op
een schoorsteen, een b jffet of een
kast, terwijl de kerstboa n versierd is
met elektrische kaarsjes.
Ambulancevervoer
In EHBO-cursussen wordt de leer
lingen op het hart gedrukt, snel en
doeltreffend te werken en niets over
het hoofd te zien, omdat elke minuut,
ja elke seconde beslissend kan zijn
voor het leven van de patiënt.
Hoe is hiermee te rijmen het wach
ten op transport, dat door de dichtst
bijzijnde ambulance niet mag worden
uitgevoerd omdat het ongeluk in een
ander rayon is gebeurd? Wanneer
komt aan deze ellendige, niet zelden
voorkomende, bureaucratie een einde
in ruil voor een doeltreffende verbe
tering?
Zevenbergen H. Lokers
Pensioen-onrecht
Volgens mijn herinnering kon het
parlement destijds de korting van
maximaal tachtig procent van de
AOW op de pensioenen van gepensio
neerden met veertig dienstjaren niet
goedkeuren, maar is er voor gezwicht
omdat de betrokken P.v.d.A.-minister
i de portefeuillekwestie stelde.
De regering is er van uitgegaan,
dat aan iedere rechthebbende de
AOW volledig zou worden uitbetaald.
Naar ik meen is dat de reden geweest
waarom die korting van tachtig pro
cent niet op de AOW-uitkering werd
toegepast, doch dat tachtig procent
van de AOW op het pensioen zou
worden gekort.
In het begin, toen de AOW-uitke-
ringen nog erg laag waren, maakte
dat niet veel verschil uit. Maar met
het geleidelijk hoger worden van de
uitkeringen werd een steeds groter
bedrag op de pensioenen ingehouden,
en het rampzalige gevolg van die
zonderlinge regeling is nu, dat soms
kleine pensioenen geheel worden
„weggekort". Voor de weduwen is dat
al lang geen uitzondering meer, en
meer regel.
Het komt mij voor, dat de enige
manier om aan deze onbillijkheid, die
wel sterk op onrecht lijkt, een eind te
maken, is, te bepalen, dat de inhou
dingen niet meer op de pensioenen,
maar op de AOW-uitkeringen zullen
worden verhaald, waardoor de pen
sioenen onaangetast blijven. Een an
der middel zou de bepaling kunnen
zijn, dat pensioenen nimmer geheel
weggekort mogen worden. De eerst
genoemde maatregel lijkt mij de juis
te.
Als de regering er niet vlug toe
overgaat hierin de gewenste verande
ring te brengen, kan ik de weduwen
maar één raa'd geven: tracht zo spoe
dig mogelijk in een behoorlijk be
jaardenhuis opgenomen te worden!-
Dan kan de gemeenschap, op grond
van de bijstandwet, de ingehouden
korting er dubbel en dwars bijleggen!
Den Haag T. A. Voorkamp.
®4cHIJNDEL Het lijkt er op dat
e: 1 een uitstekend „kaarsenjaar" Is
peest. Dit is de mening van de
23 irsenfabriek Gebr. Bolsius in
apijndel. Volgens de directie van de-
onderneming na „Gouda-Apol-
de grootste kaarsenproducent in
land zijn de verkopen van
irsen dit jaar met ongeveer 10 pro-
it gestegen.
laar schatting hebben de 'Neder-
ders een dikke f 35 miljoen voor
aankoop van kaarsen uitgegeven,
arvan is ca. 28 miljoen rond Sin-
klaas en Kerstmis besteed. „Vooral
is >r Sinterklaas zijn erg veel sier-
irsen verkocht" aldus het bedrijf,
iolsius meent, dat de verkoop van
stboomkaarsjes sterk terugloopt,
fel meer mensen gebruiken tegen-
ff ordig elektrische kaarsjes en dat is
pr goed ook want echte kaarsjes in
i kerstboom zijn levensgevaarlijk,
zijn er natuurlijk toch nog aardig
ui t mensen, die nog niet willen over-
akelen."
Door Dammis de Geus
DEN HAAG Nog meer dan in „Vriend Antoine" heeft de Fran
se schrijver Jean Anouilh in zijn'nieuwste, als comedie gepresen
teerde, stuk, „Maak Mevrouw niet wakker", het toneel zelf geïnte
greerd. Eens heeft Anouilh gezegd: „Het toneel, dat is het leven zo
als het is". De titel: „Maak Mevrouw niet wakker", was in het niet
zo heel verre verleden een veelgehoorde opmerking in gezinnen van
toneelspelers, maar doet nu erg belegen aan, omdat zij eenvoudig
weg niet meer in de gelegenheid zijn om over een gouvernante of
huishoudster te beschikken.
Spring er eens een dagje
tussenuit met NS. Ga
naar het station en kies
uit één van de tien
winterdagtochten of
bezoek de Flevohof op een
speciale Trein-Toegang-
regeling. Leuke dag voor
'n fijne prijs, want u
krijgt reductie op zoweL
treinreis als programma
onderdelen.
Alle informatie in het
vouwblad op de stations.
voordelig
uit met NS
De Haagse Comedie die donderdag
avond de première van Anouilhs stuk
gaf het veertiende dat het gezel
schap van deze schrijver brengt
had de taak in een, qua structuur en
uitwerking nogal gecompliceerd ge
heel, overtuigende karakters te bren
gen. Joris Diels heeft er als regisseur
duidelijk mee geworsteld deze ont
maskering van de toneelwereld dui
delijk over te brengen.
Guido de Moor heeft opnieuw een
glansrol als de regisseur/schouwburg
directeur Julien die keihard werkt
om de premières van enkele prodjk-
ties op tijd klaar te krijgen. Hij be
handelt zijn spelerskorps, zijn echtge
note daarbij inbegrepen, totaal on
menselijk en gespeend van alle ge
voel. Hij streeft in zijn egoisme al
leen naar persoonlijk succes en gunt
zijn vrouw Rosa, ook actrice, geen
ster-rol. Tussen de repetities door
raakt hij steeds inconflict met de
spelers en speelsters. Maar gelijk zal
en moet hij krijgen.
Tonton, de oude souffleur, trekt
zich van di alles niets aan. Hij
schuifelt, wat filosoferend vertellend
over jeugdervaringen, over het toneel
en sukkelt vaak in slaap in zijn hok.
Paul Steenbergen maakt er een tref
fende, vooral innemende, creatie van.
Deze rol heeft affiniteit met zijn ver
tolking van de dokter in Albee's ,,'t Is
Voorbij" waarvan de Haagse Comedie
onlangs de première gaf.
Het toneel zelf is de afspiegeling
van het menselijk tekort, van valse
schijn en leugenachtigheid. Kan men
eigenlijk van een privé-leven van een
toneelkunstenaar spreken? Anouilhs
visie is wat dat betreft ontluisterend,
weinig bemoedigend, en meer tragi
komedie dan komedie op zich.
MASKERS
Daar zijn de mislukte huwelijken,
de geheime liefdesrelaties, de jaloezie
en de hartstocht. Zoals de decors tij
dens de repetities wisselden, verande
ren de karakters tot maskers. Als de
decors door de toneelknechten zijn
weggesjouwd blijft het kale toneel
over. de kleur is verdwenen.
Anouilns spel dat sterk autobiogra
fisch lijkt is Tontom de schrijver
zelf? duurt te lang en is te chao
tisch om werkelijk indruk te kunnen
maken. In zijn structuur en dramati
sche werking is het stuk een misluk
king. Is toneel over toneel een zaak
die de mens interesseert?
Het derde bedrijf vergoedt iets,
daarin studeert Julien, die zijn vrouw
in de armen van zijn vriend, de ac
teur Bachman (voortreffelijk gespeeld
door Jules Croiset) heeft zien ver
dwijnen, Hamlet in. Gebroken blijft
hij achter als hij merkt dat zijn visie
op het meesterwerk van Shakespeare
afwijkt van die van de acteurs. Het
doek valt.
SUBLIEM
Elisabeth Andersen gaf een sublie
me creatie van de moeder van Julien,
ook actrice, die haar zoon nooit echte
liefde heeft gegeven. Zijn frustraties
worden, door middel van „flash
backs" uit zijn kinderjaren, treffend
geïllustreerd. Nanni Vermeer en
Trins Snijders speelden Juliens eerste
en tweede vrouw goed. Maria Stiege-
lis was een heerlijke domme, op Ju
lien verliefde, Ierse gouvernante, die
voor de eenzame kinderen moet zor
gen. Het decor leverde geen moeilijk
heden op. Voor "t eerst kon men het
kale toneel van de Kon. Schouwburg
werkelijk zien.
wereld van de kunsten. Ook Bronner
voelde zich daar sterk bij betrokken
en de romantische figuurtjes van
eerste ontwerp konden in zijn og
geen genade meer vinden. Hij
bracht uiterst radicale wijzigingen
aan: „Ik heb niet negen, maar ne
gentig beelden gemaakt, voordat het
monument gereed was''. In 1948 was
dat het geval, maar daarvoor en
daarna had de gemeente Haarlem er
al meerdere malen een andere plaats
voor aangewezen. Bronner hield vol,
hij had het monument gedacht en
ontworpen voor de „doorkijk". Daar
moest het komen en daar is het ook
gekomen en daar werd het, einde
lijk, in 1962 onthuld.
Glas van deze tijd
„Het boek de Camera Obscura
is het stramien van het monu-
AMSTERDAM Prof. Jan Bronner, de beeldhouwer, is van
daag 90 jaar geworden. Een lang leven, waarin, dat kan niet
anders, veel gebeurd is, maar waaraan je toch geen verhaal kunt
wijden, versierd met de anekdotische tierlantijnen, die je bij vele
andere oude kunstenaars vaak zo maar voor het opscheppen hebt.
Hooguit kun je even het steenhou
wersmaatje na de lagere school
moest Bronner gelijk aan de slag
dat al op 33-jarige leeftijd hoogle
raar werd aan de Rijksacademie te
Amsterdam, ten tonele voeren. En in
datzelfde jaar kreeg hij ook via
een prijsvraag de opdracht tot het
maken van een Hildebrand-monu-
ment in de Haarlemmerhout. Dat
esgeven en het ontwerpen van dat
monument heeft daarna het grootste
deel van zijn leven volkomen in be
slag genomen. Van 1914 tot 1947
heeft hij meer dan honderd beeld
houwers opgeleid en daarbij, aldus
prof. Hammacher in zijn boek
„Beeldhouwkunst van deze eeuw":
„werd Bronner geleid door de her
leefde opvatting waarin het zélf
hakken de taille directe een
belangrijk element en het architec
tonische een credo werd". En wat
het Hildebrand-monument betreft:
tussen de eerste ontwerpen voor en
de plaatsing van deze beeldengroep
in de Hout, lag een periode van niet
minder dan 48 jaar.
Strijd
„Dat Hildebrand-monument", zegt
Bronner nu, „is strijd in mijn leven
geweest. Dat gedonder om die
plaats... dat is een hele strijd ge
weest. En dan de strijd om les te
geven en ook zélf te creëren, en dan
de strijd om de beelden zelf. Mijn
doel was ip de eerste plaats orna
ment van het geheel, een arabesk
die psyche uitstraalt van het sujet.
Beeldhouwen is een vorm van leven,
dat in de eerste plaats. De eindresul
taten verschillen sterk van het be
gin. Ik acht het zinvolle beeld be
langrijker dan het schone beeld. En
zinvol is, wat deel uitmaakt van het
geheel en daar bedoel ik mee
stuk architectuur, muziek".
Het Hildebrand-monument, dat
met recht BronnePs levenswerk ge
noemd kan worden. Hij was er nog
maar net mee bezig, toen de Eerste
Wereldoorlog uitbrak en ,toen kon
hij de Franse kalksteen, die hij no
dig had niet meer krijgen. Dan de
economische nasleep van de grote
oorlog èn de felle revolutie in de
mil
en
e-
ment", zei Bronner eens. „Maar
heb Hildebrand en de acht figuren
door het glas van deze tijd be
schouwd. Ik ben geen mens van
honderd jaar geleden en ik kon dus
niets anders doen dan de Camera
transporteren in mijn eigen stijl en
die stijl draagt de geest van de tijd
waarin wij leven. Bovendien is het
niet alleen het onderwerp, waar het
monument uit gegroeid is, ook de
plaats én de bestemming hebben bij
het ontwerpen haar invloed op het
aspect gehad".
Dat was, in feite en heel kort sa
mengevat, hetgeen hij zijn vele leer
lingen meegaf en dat leidde tot een
aparte, zeer Nederlandse sculptuur
ontwikkeling in een sterke en pure
architectonische sfeer. Hoè, kan men
zien op de tentoonstleling „Een beeld
van Bronner". die vrijdag om elf
uur door prinses Beatrix geopend
wordt in de Vleeshal te Haarlem:
werken van prof. Jan Bronner en
van vijftig door hem uitgezochte
leerlingen, die elk met drie sculptu
ren vertegenwoordigd zijn.
Van onze parlementsredactie
DEN HAAG Het goederenver
keer over de weg tussen Nederland
en West-Duitsland zal in de toekomst
aanmerkelijk sneller kunnen verlo
pen. Het ministerie van financiën
heeft namelijk het plan zeven van de
negen grote grensstations van de
douane het gehele etmaal en het
weekeinde geopend te laten.
Deze stations liggen aan de door
gaande E-wegen. Eveneens zullen al
tijd geopend zijn, zo deelde staatsse
cretaris mr. W. Scholten gisteren in
de Tweede Kamer mee, zeven van de
17 middelgrote grensstations. De
nieuwe regeling gaat in de loop van
het volgend jaar in.
Staatssecretaris Scholten deelde
verder mee, dat het overleg tussen de
departementen over de voorstellen
van de commissie-Van Soest (fiscale
faciliteiten voor zelfstandigen) is af
gesloten. Het wetsontwerp met de
uitgewerkte voorstellen kan de Twee
de Kamer echter pas laat in 1972 ver
wachten.
(Van onze parlementsredactie)
DEN HAAG De Tweede
Kamer heeft gisteren de motie
verworpen van de heer A. de
Goede (D'66) om direct een be
drag van 50 miljoen gulden te
besteden voor de bestrijding van
de werkeloosheid in het Noor
den en Limburg. Vóór de motie
stemden de oppositiepartijen.
Dat bedrag komt voor in het hoofd
stuk „onvoorziene uitgaven" van de
rijksbegroting. Het kabinet heeft
veerd voor dit doel. Maar minister
Nelissen (financiën) zei gisteren tij
dens het debat over zijn begroting,
dat hij op dit ogenblik nog geen spe
ciale maatregelen wil nemen om de
werkloosheid te bestrijden. „Een om
buiging van het beleid in expansieve
richting (het aanwakkeren van de
economie) is nog niet gewenst", zo
verklaarde hij.
De heer De Goede herinnerde de
minister nog aan de uitspraken van
zijn collega van sociale zaken, drs.
Boersma, dat de werkloosheid verder
zal stijgen en dat er nu al speciaal
gerichte maatregelen noodzakelijk
zinj. Ook van de kant van de PvdA
werd minister Nelissen herhaaldelijk
op deze uitspraak gewezen.
De minis'er van financiën bevestig
de, dat er meerjarenramingen zijn te
verwachten van de uitgaven en de
ontvangsten van het rijk. Over de
ontvangsten zei mr. Nelissen, dat er
zoveel mogelijk aanwijzigingen zullen
worden gegeven over de te verwach
ten belastingdruk. De richting van
het belastingbeleid wordt dan duide
lijk aangegeven. Maar details over de
te verwachten belastingmaatregelen
in de meerjarenramingen zijn niet te
verwachten.
DEN HAAG De motie,
waarin werd gevraagd ontwikke
lingslanden die schade onder
vinden van dé oplossing van de
monetaire crisis extra te steu
nen, is gisteren door minister
Nelissen (financiën) afgewezen.
110 HAAG Het PSP-Kamerlid Wiebenga meent dat de industriële die
rs 'mishandeling krachtig moet worden tegengegaan, door bijvoorbeeld de
passing van legkooien te verbieden en door het instellen van een verbod op
i opwekken van kunstmatige rui.
n schriftelijke vragen aan de ministers van landbouw en van justitie noemt
heer Wiebenga een groot aantal voorbeelden van dierenmishandeling, zoals
ik' 'opsluiten ook in het recreatiepark „Flevohof" van kippen in leg-
ei oien, „zo dicht opeengepakt, dat zij aan geen enkele natuurlijke behoefte
nnen voldoen".
In januari kunt u met
NS op uw 65+kaart
twee dagen gratis en
onbeperkt door
Nederland reizen.
Welke dagen?
Kiest u er maar twee ui t
elke dinsdag, woensdag,
donderdag of zaterdag
in januari is er goed
voor - behalve zaterdag
1 januari.
Hoe?
Door simpelweg uw
65+kaart aan het loket
te laten afstempelen.
Reist u liever le klas,
dan betaalt u hoogstens
f4.- bij.
Po 65+kaart buil on
do. gratis roisdagen.
De 65+reductiekaart
geeft recht op reizen
tegen halve prijs van
een enkele reis.
Hebt u or nog geen?
Koop er dan een aan het
loket. Verkrijgbaar
voor iedere 65-plusser.
Uw vrouw mag jonger
zijn. NS-legitimatie-
bewijs of pasfoto('s)
meebrengen: tevens een
bewijs waaruit uw
leeftijd blijkt (paspoort
of trouwboekje).
Een jaarkaart kost
f 50.- p.p., voor een
echtpaar f 75.-.
Driemaandskaart f 20.-,
voor een echtpaar f 30.-.
Vraagt u gelijk een
januarikalendertje.
Omdat de bewindsman beloofde bij
het Internationaal Monetaire Fonds
en bij de Wereldbank gegevens op te
vragen over de gevolgen van het ak
koord van Washington voor de arme
landen, heeft de Tweede Kamer deze
motie van drs. Engwirda (D'66) aan
gehouden. De Tweede Kamer kan
dan later over deze kwestie oordelen.
Het probleem is, dat de schulden
van de ontwikkelingslanden door de
revaluatie en devaluatie van de ver
schillende valuta groter zouden zijn
geworden. Minister Nelissen wilde dit
de Kamerleden, die hierop hadden
gewezen, niet toegeven.
In zijn verklaring dinsdag voor de
Kamer had de bewindsman namelijk
gezegd, dal de ontwikkelingslanden
niet benadeeld zouden zij.n Mr. Ne
lissen hield dit gisteren nog vol, maar
wel zegde hij toe informaties over dit
probleem in te winnen. Uit de ge
vraagde gegevens zou ook moeten
blijken, of de ontwikkelingslanden
nadeel ondervinden van het systeem
van trekkingsrechten. De ontwikke
lingslanden zouden, minder profiteren
van, het scheppen van koopkracht
door gebruik te maken van de trek
kingsrechten. Deze rechten (het pa
piergoud) zijn ingevoerd om meer va
lutareserve te hebben bij de groei
van de wereldhandel.
Minister Nelissen was huiverig om
een band te leggen tussen de trek
kingsrechten en de ontwikkelings
hulp. zoals de Kamerleden Engwirda
(D'66), Van Amelsvoort (KVP) en
Vermaat (ARP) hadden gevraagd.
Het nieuwe systeem van het „pa
piergoud" noemde de heer Nelissen
een teer plantje, waarmee nog niet
geëxperimenteerd moet worden. Na
de dollarcrisis kunnen we geen crisis
meer riskeren over de trekkingsrech
ten betoogde de minister.
Volledig verzorgd, dus
incl. reis van ieder
station, logies en
maaltijden:
2 dagen Amsterdam f 39.-
3 dagen Zuid-Limburg f 48.-
3 dagen Twente f 49.-
3 dagen Montferland f 49.-
3 dagen Bergen N.H. f 49.-
3 dagen Drente f 53.-
3 dagen Friesland f 64.-
3 dagen Brabant f 66.-
5 dagen Terschelling f 89.-
5 dagen Ameland f 89.-
Vertrek dagelijks van
1 oktober 1971 tot
15 mei 1972.
Alle informatie in de
NS-reiskrant op de
stations.
DEN HAAG De voorstellen van
de Christen Officierenvereniging om
het leger doelmatiger te laten func
tioneren hebben ook bij andere ver
enigingen van officieren waardering
gevonden.
Met name de 2330 leden tellende
Vereniging van Officieren van Ko
ninklijke Landmacht en Luchtmacht
(VOKL) heeft zich achter deze sugge
sties gesteld. Zij heeft dit bekend ge
maakt aan de commissie-Van Rijcke-
vorssel die momenteel een onderzoek
naar de benodigde defensie-inspan
ning instelt.
De Vereniging van Christenofficie
ren heeft zoals bekend, haar voorstel
len begin deze week voor deze studie
bij de commissie ingebracht. De ver
eniging bepleitte ondermeer een bete
re samenwerking tussen de momen
teel nogal zelfstandig opererende drie
krijgsmachtonderdelen en samengaan
van mariniers en commando's in een
nieuwe landmachtbrigade.
