Eenzaam dennetje zat
opeens vol sterren
BOEKEN
Begroeiing zou
dijk verzwakken
GEMENGD TRIO Niet piekeren maar puzzelei
IJssel meer zoom weldra kaler?
Het mooiste
Kareltje Knetter en de blauwgeruite kiel
TUSSEN ENKHUIZEN EN HOORN
VRIJDAG 24 DECEMBER 1971
door T. Slijk
Temidden van grote denne-
bomen stond het kleine den
netje een beetje verdrietig in
het donkere bos, want hij
had zojuist gehoord, dat 't af
scheid van zijn grote vrienden
niet lang meer op zich zou
laten wachten.
Verderop in het bos waren
de houthakkers al druk bezig
met het kappen van flinke en
volwassen bomen, want 't
liep tegen Kerstmis en 't den
netje begreep, dat hij nog te
klein was om te worden ver
sierd met ballen en slingers.
Een grote denneboom. die
hem vaak tegen kou en storm
beschermd had. merkte, dat zijn
kleine vriendje er wat triest bij
stond en hij sprak: ..Kom, kom
dennetje, je moet niet bedroefd
zijn. Heus, jouw tijd komt ook.
Eens zul jij in volle glorie op
een kerstfeest pronken.
„Ja, dat weet ik wel, maar ik
zal jullie zo erg missen".
„Dacht je, dat wij jou niet
zouden missen? Je was altijd
even lief en aardig, maar je
moet nu tonen, dat je flink
bent. Afscheid nemen doet al
tijd een beetje pijn. maar als
wij hier eeuwig zouden blijven
staan, zou jij nooit de kans
krijgen om volwassen te wor
den. Wij ontnemen jou alle licht
en lucht en bovendien is er niet
genoeg voedsel in de grond voor
ons allemaal. In 't begin zal 't
misschien een beetje eenzaam
voor je zijn, maar spoedig zul
len er weer nieuwe dennetjes
om je heen groeien".
„Dat is zo", antwoordde 't
dennetje en dapper strekte hij
zijn groene takken uit. Toen 't
ogenblik van afscheid was ge
komen en de grote dennen
rondom hem werden gekapt,
viel 't de kleine den wel moei
lijk om niet in huilen uit te
barsten. Daar stond hij nu, he
lemaal alleen in een grote open
plek van 't bos.
Nieuwsgierig kwam een eek
hoorntje naderbij. „Hallo", zei
hij vriendelijk, „je voelt je ze
ker wel eenzaam, nu al je grote
vrienden vertrokken zijn, hè?"
„Ja, zeg dat wel. En ik heb 't
nog koud op de koop toe".
„Dat begrijp ik. Je mist nu de
bescherming van de grote den
nen en bovendien zal er wel
sneeuw komen".
„Zou je denken, dat we een
witte Kerst krijgen?"
„Vast wel. De lucht is zo grijs
en mijn velletje is zo springerig.
Maar ik moet nu gaan, ik kom
morgen nog eens kijken, hoe je
't maakt". En weg was de eek
hoorn.
Van kou viel t dennetje korte
tijd later in slaap en hij be
merkte helemaal niet, dat 't be
gon te sneeuwen. Zijn takken
werden langzaam aan helemaal
wit en toen hij na een heerlijke
droom zijn ogen opende, keek
hij verbaasd om zich heen.
„Zou dat nu sneeuw zijn?",
mompelde hij zachtjes voor zich
heen. „Ik dacht, dat 't dan ijzig
koud zou zijn, maar ik heb 't
heerlijk warm".
„Dat klopt", sprak 't eek
hoorntje, dat zachtjes naderbij
was komen huppelen, „de
sneeuw houdt je warm".
„Ik zie er zeker wel een beet
je raar uit, nu ik in plaats van
groene witte takken heb, hè?"
vroeg 't dennetje een beetje
verlegen.
„Hoe kom je erbij?" Je bent
juist een prachtige kerstboom
geworden en 't lijkt net of je
veel groter bent geworden".
't Maantje stuurde zijn flon
kerende stralen naar de aarde
en tooitoen had 't boompje
ineens allemaal heel kleine zil
veren sterretjes.
De houthakker, die zich huis
waarts spoedde, bleef staan bij
't zien van die prachtige kleine
denneboom.
„Jij hebt geen piek en geen
slingers of ballen, maar je bent
de mooiste kerstboom, die ik
ooit gezien heb. Wat zou ik
graag zo'n kerstboom in mijn
kamer hebben. Wat een pracht
en wat een flonker!"
't Eennetje was erg trots en
hij voelde zich een beetje warm
worden onder de bewonderende
blikken van de houthakker.
Maar even later begreep hij er
niets meer van. De houthakker
haalde zijn spa te voorschijn en
begon zijn wortels uit te gra
ven.
„Wat gaat hij nou met me
doen?", dacht 't dennetje onge
rust. „Ik ben immers nog veel
te klein om als kerstboom
dienst te doen? Ik kan toch
nooit al die versieringen hou
den? Mijn takken zouden vast
breken!"
Een vertrouwde puz
zel, meisjes en jongens.
Jullie zullen er geen
moeite mee hebben, de
verschillende afbeeldin
gen te herkennen. En
de pijltjes geven aan,
waar je de gevonde-i
namen moet invullen.
Willen jullie de hele
puzzel insturen? Graag
zo vlug mogelijk, want
ook in de nieuwe weck
moet ons hoekje een
dag eerder verschijnen
Maar de houthakker had een
ander plan met de boom. Hij
groef hem met wortel en al uit
de grond, nam hem mee naar
z'n huis en plantte hem stevig
in zijn tuin. En terwijl de maan
het dennetje weer verlichtte,
ging de houthakker zijn huis
binnen en kwam even later met
zijn beide kinderen naar buiten.
„Waar is de verrassing dan?"
vroegen ze en toen opeens zagen
ze het dennetje staan.
„O, vader, wat is dat een leuk
kerstboompje. Kijk eens hoe hij
flonkert? 't Lijkt wel of hij
echte lichtjes heeft!"
„Daarom bracht ik hem mee
uit het bos. We zullen hem hier
laten opgroeien en misschien
kunnen we hem dan volgend
jaar binnen zetten en versie
ren".
„Maar vader, ik vind hem zo
veel mooier", zei de jongste van
de twee.
„Je hebt eigenlijk gelijk, jon
gen. Dit boompje is net zoals 't
kerstfeest behoort te zijn, zon
der opsmuk, en vooral vredig.
Want 't kerstfeest moet een
feest zijn van eenvoud en dit
boompje zal ons ieder jaar weer
opnieuw herinneren aan 't
Kindje Jezus, die ook heel een
voudig en nederig in. een stal
werd geboren".
En toen de houthakker 't lied
aanhief van „Stille Nacht, Hei
lige Nacht", zongen de kinderen
direct mee.
En 't kleine Kerstboompje
wilde nu niet ruilen met die
prachtig versierde bomen, die
rond de Kerst in de huiskamers
staan. Want hij beleeft ieder
jaar opnieuw weer het Kerst
feest met de houthakkersfamilie
en hij is best tevreden met zijn
eenvoudige versieringen die niet
door mensenhanden, maar al
leen door moeder Natuur wor
den aangebracht.
Beste meisjes en jongens,
Tante Chris heeft het, zo vlak
voor de feestdagen, niet plezierig.
Zij is ziek. Of het de Spaanse, de
Hongaarse of gewoon de Holland
se griep is, weten we niet Ze ligt
er natuurlijk over te piekeren, dat
zij jullie brieven nu niet kan be
antwoorden. Ook heeft tante Chris
nog niet kunnen uitzoeken wie
deze week de prijswinnaars zijn.
Laten we hopen dat zij vlug op
knapt en in de Oudejaarskrant het
draadje met jullie weer kan op
nemen. Intussen wensen wij-van-
de-krant al haar jonge vrienden en
vriendinnetjes fijne Kerstdagen toe,
zo stralend als de kaarsen maar
kunnen schijnen. En dat jullie dit
feest mogen beleven als iets dat
je van binnen heel blij maakt.
Probleem 1. Lange woorden. We
leven in de tijd van de lange woor
den. Hoe langer, hoe fraaier (en hoe
onduidelijker). Maar enerzijds weet
men, dat woorden er zijn om zijn ge
dachten te verbergen en anderzijds
wist Goethe reeds, dat, waar begrip
ontbreekt, te juister tijd een woord
wordt geschapen.
Nu wordt van u verlangd, uit de
24 letters van „Niet piekeren maar
puzzelen" een zo lang mogelijk
woord te vormen. In dat woord mag
derhalve slechts één U voorkomen,
maar men mag 2 A's, 6 E's, 2 I's enz.
in zijn oplossingswoord gebruiken.
Probleem 2. De deling van de kerst
boom. Nu het woud steeds schaarser
wordt omdat wij meer van beton en as
falt houden, dreigt de noodzaak, binnen
afzienbare tijd, gemeenschapskerstbomen
te kopen omdat er voor ieder gezin on
voldoende van deze dan zeldzame naald
bomen aanwezig zullen zijn. Deze droe
vige gedachte is vastgelegd in de volgen
de deling:
Deze deling gaat op (dus de rest is nul).
Elke verschillende letter stelt een ver
schillend cijfer, elke zelfde letter een
zelfde cijfer voor, alles in ons gebruike
lijke tientallige stelsel.
U ziet, dat er negen verschillende let
ters zijn in deze deling; één cijfer komt
er dus niet meer in voor. Dat cijfer kan
óf 5, óf 6, óf 7 óf 9 zijn. Er zijn dus vier
onafhankelijke oplossingen.
Probleem 3. Het damtornooi. Na een
zware dampartij droomde ik 's nachts
van een tornooi tussen de oudere dam
mers Vos. Roozenboom, Raichenbach,
Ghestem. Keller en Raman. In mijn
droom speelde zich het gehele tornooi af.
Vos maakte al zijn partijen remise be
halve tegen Roozenboom. Aan het einde
deelden Vos en Raichenbach de laatste
plaats. Roozenboom speelde driemaal re
mise, maar niet tegen Raman. Raichen
bach speelde slechts tweemaal remise.
Remise werd ook de partij Ghestem-Ra-
man. In totaal werd achtmaal remise
ge&peeld. De beide verliezers ontmoetten
elkaar in de eerste ronde.
Uiteraard werden vijf ronden gespeeld.
In elke ronde werd ten minste éénmaal
remise gespeeld. En ieder van de zes
spelers maakte ten minste éénmaal re
mise in twee opeenvolgende ronden.
Ten slotte waren er twee winnaars
met een gelijk aantal punten. Zij speel
den echter niet in de tweede ronde tegen
elkaar. Wel herinnerde ik mij ook nog,
wie van de twee winnaars van de ander
won.
Toen ik wakker werd, slaagde ik er
niettemin in, met deze schaarse gege
vens het gehele verloop van de wedstrijd
te reconstrueren.
Gevraagd wordt, hoe elke ronde ver
liep.
U weet, dat bij dammen winst twee
punten, remise 1 punt en verlies nul pun
ten oplevert. Men kan dus de oplossing
als volgt weergeven (dit voorbeeld is
uiteraard niet juist):
Ronde 1. VosRachenbach 11; Roo
zenboomKeiler 20; GhestemRaman
2—0.
Ronde 2enz.
Elk van de drie problemen kan ten
hoogste drie punten opleveren. Deze pun
ten zijn bestemd voor onze doorlopende
ladderwedstrijd, waaraan U steeds kunt
gaan deelnemen. De punten, die U ver
werft worden op uw persoonlijke kaart
genoteerd. Indien u doorgaat met op
lossen stijgt uw puntentotaal zó lang tot
geen der andere ladderklimmers een ho
ger totaal heeft dan u, waarna u
derprijs krijgt toegezonden en v
nul punten onderaan begint.
Wilt u voor deze serie een i
ringscijfer (1 als laagste, 10 als 1
waardering) geven?
De oplossingen dienen uiterlim
vier weken binnen te zijn op hel
mr. G. van Vorden, p/a postbu
Warnsveld. Op briefkaart of briel
dient NIET PIEKEREN MAAR p
LEN te staan, terwijl in uw schriji
volledige naam (alle voorletters e
jesnaam van de gehuwde oplosse
adres in blokletters behoren te i
schreven. Geeft u vooral ook op
wijzigingen in naam en/of adres o.
ook als u in lange tijd niet inzond
Niet alleen uw oplossingen, da
uw op-, aan- en bemerkingen t,
telijk welkom, hetzij deze kritiek
den, hetzij zij tot de luim bijdraj
als u vragen heeft (bijvoorbeeld i
hoogte van uw puntentotaal
bent), dan is een zegel van 30
uw oplossing voldoende om mij m,r,
te laten doen, uw vraag te beantw ,e
Rest mij, u allen een harmonise!
in 1972 toe te wensen.
MR. G. VAN Vdf
Hanneke Lafeber schreef dit ge
dichtje:
Het mooiste Is de oude stal,
waar 't wonder nu geschieden zal,
waar wordt geboren het Christus
kind,
in kou en wind.
Muziek >8 't geblaat der schaapjes,
de trommel: het stampen van de os.
Het kindje is al goede maatjes
met d'ezel, de schaapjes en de os.
Dan komen de herders van Efratha
en brengen wat schapenmelk mee;
zij zingen een liedje van tra-la-la
en stellen het kindje tevree.
De wijzen uit 't Oosten die komen
ook
en brengen goud, mirre en veel
wierook.
Suja, suja, kindje, slaap nu stil.
Stilkens slaapt het kind, dat later
zonden vergeven wil.
Puzzeloplossing
De zes dierennamen die in
de puzzel van de vorige week
waren „verstopt", zijn: rat,
mol, vos, hius, uil en kip.
>b'!
en
31. „Wat gek is datdacht Kareltje plotseling. „Die balk-
drager daar in de hoek zit een beetje scheef. Die sluit niet. Zou-ie
soms vermolmd wezen? Dat zou best kunnen, want hij is al eeu
wenoud". Nu zijn vermolmde balkdragers natuurlijk geen zaken
om achteloos langsheen te flaneren, want als een drager eenmaal
goed vermolmd is, dan draagt-ie niet meer zo best. Tot die slot
som kwam de pientere Kareltje ook en het was met enige angst,
dat hij de woorden uitsprak: „Oei, jongens! Da's gevaarlijk! Die
balk daarboven hangt misschien wel vrij in de lucht te zwiebelen.
Stel je voor, dat-ie naar beneden komt tuimelen. Als het dan een
beetje tegenzit, krijg ik nog de hele bovenverdieping op mijn
hoofd!" Nu was Kareltje echt geen jongen, die het leuk vond
bovenverdiepingen van huizen op zijn hoofd te krijgen. Hij zette
zich daarom op zijn knieën voor de balkdrager en begon dit stuk
hout aan een nauwkeurig onderzoek te onderwerpen. Voorzichtig
zette hij zijn handen erop en toen bleek gelukkig al gauw,
van vermolmd hout geen sprake was. De balkdrager was zo [g,
en massief alsof hij pas gisteren door de timmerman wasi foj
verd. Hij zat alleen maar wat scheef. Kareltje duwde en]er
wat aan om te proberen of hij het ding op zijn plaats kon 1 j
Daarom duwde en trok hij als maar harder en tenslotte i ,er
zelfs met zóveel vertoon van krachten bezig, dat de opperv] (U,
toeschouwer geneigd zou zijn te veronderstellen, dat het ve: ]e
gingen deed het huis te slopen. Geen wonder dus, dat er toi
gegeven moment een knappend geluid weerklonk en de bal j,
opensprong alsof hij een soort deurtje was. Kareltje rolde g
weeromstuit achterover op zijn bed. Dat knappende geil gd,
dat was natuurlijk een slot! Jongensde balkdrager v
een geheim vak! Hiep hoi! Een geheim vak in een oud zee; st
huis! Dét belooft wat!"
Als je de 'credits' van Sandy
Denny's sololangspeler The
North Star Grassman and The
Ravens (Island ILPS 9165) aan
een nader onderzoek onder
werpt, moet je je haast afvra
gen waarom op de hoes als
'auteur' alleen Sandy Denny
vermeld staat in plaats van'
Fairport Convention of Fotherin-
gay. Eerstens zijn beide gezel
schappen in de begeleiding na
genoeg voltallig aanwezig en
ten tweede klinkt de plaat
juist vanwege die Fairport/Fo-
therlngay-deelname zeker
niet als een bijzonder destillaat
van de geheime gedachten van
mejuffrouw Denny.
Het gaat hier om een kruising
tussen de muzikale verworven
heden van de beide formaties
waaraan Sandy ooit vokale
steun heeft verleend. Dat bete
kent dus een portie hedendaag
se Britse voorzichtig
geëlektrificeerde folk van re
delijk kaliber: voldoende com-
Nieuwe grammofoonplaten
posities van Sandy Denny van
een tamelijk adekwate „bac
king" voorzien door het Fair-
port-syndlkaat waarin de onder
schatte sologitarist Richarx „the
Fly" Thompson een glansrol
voor zijn rekening neemt.
Verder met Future Games
(Reprise REP 44153) door Fleet
wood Mac. waarin de „doorge-
tripte" Jeremy Spenceh (bottle
neck en Jeugdsentiment) inmid
dels werd vervangen door gita
rist Bob Welch, en de van
Chicken Shack afkomstige pia
niste Christine Perfect (McVie)
aan de groep werd toegevoegd.
Niet dat dit voor de muziek ver
der zoveel uitmaakt. Het uit
gangspunt, De Blues, dat ten
tijde van de heerschappij van
Peter Green toch al fiks in de.
verdrukking was geraakt,wordt
hier nog verder aan de kant
geschoven dan op de vorige
langspeler; driedubbele close-
harmony is de boodschap, vrij
licht te verteren muziek, die
een mengsel behelst van de
vroegere Peter Green-bombast
(Albatross, Need Your Love So
Bad) en bescheiden eigentijdse
pop-invloeden. Niet onaardig,
maar toch vrij onbetekenend.
J. W. M.
Soma, het literair magazine, heeft het nov./
dec.-nummer gewijd aan: Vladimir Nabokov,
met bijdragen van uiteenlopende auteurs.
Uitg. Polak Van Gennep, Amsterdam 120
blz., f 6.
Jan van Herpen: 't Is historisch, zestig
radiocauserieën over onderwerpen uit de
geschiedenis. Uitg. A. Donker, Rotterdam,
128 blz., f 9,50.
Herman? van Veen, „grootfotokijkleesboek",
waarin allerlei facetten van Herman van Veen
en zijn groep worden belicht. Uitg. Andries
Blitz, Laren, 160 blz., f 15.-
Drs. Herman Cohen: nieuwe vertaling van
de uitleg der hexagrammen in het beroemde
Chinese werk I Ching, het boek der veran
deringen. Uitg. Bert Bakker, Den Haag, 256
blz., f 4,50.
Dr. J. van Riemsdijk: Waarom speelt de
ekonomie in de beleidsvorming een grotere
rol dan de cultuur? Uitg. Ned. Cultureel
Contact, Huis Randenbroek, Amersfoort, 46
blz., f 4,50 (giro 48 45 44).
Tom Wolfe: De Trip, dramatische repor
tage van Isd, speed en gras^ verslindende
„freaks". Uitg. Bert Bakker, Den Haag, 400
blz f 19,50.
Gladys Mitchell: De onverwachte vakantie,
jeugdboek, als eerste verschenen in Nar-
dingreeks. Uitg. Classics Lektuur, Naarden
(postbus 5028), 128 blz., f 4,50. Bij Classics
Lektuur verschenen voorts een aantal popu
laire stripverhalen in kleur, o.a. Groot Tar-
zan Boek (144 gr. pag f 7,50) en Superman,
Batman, Groene Lantaarn en De Flits als
beeldverhalen nieuwe stijl, waarin de helden
niet meer in buitenaardse toestanden belan
den. maar centraal staan in eigentijdse maat
schappelijke problemen.
Mariette Vanhalewijn: De wijze poes van
Janneke, kleuterverhaal met kleurige prenten
van Jakllen Moerman. Uitg. Lannoo, Tlelt,
België, 5,50,
Verscheidene auteurs: Praten over carna
val verschenen als nummer van het volks
kundig tijdschrift „Neerlands Volksleven".
Uitg. Ned. Volkskundig Genootschap, Schelm-
seweg 89, Arnhem, f 6, als los nummer te
bestellen via storting op giro 53 60 91 t.n.v.
penningmeester van genoemd genootschap
in Den Haag.
de
-#■ De met uitroeiing bedreigde struiken en bomen langs de IJsselmeerdijk
Enkhuizen en Hoorn.
De bomen en struiken langs
de waterkant van de IJsselmeer
dijk worden met uitroeiing be
dreigd. Als minister Drees er
ook mee instemt, zullen de
meeste de komende jaren worden
gerooid.
De bedreigde bomen en struiken
groeien langs de waterkant van de
dijk, gewoon tussen de stenen, die de
glooiing vormen. De begroeiing heeft
op verschillende plaatsen flinke om
vang aangenomen. Ze is ontstaan na
dat de Afsluitdijk klaar was en de
voormalige Zuiderzee veranderde in
een zoetwaterbassin. Het struweel
langs de waterkant heeft de dijk een
veel aardiger aanzien gegeven, maar
deskundigen beweren, dat ze er door
verzwakt is. De commissie, die na de
overstromingsramp in Zeeland in
1953 werd ingesteld om over de wa
terkeringen te adviseren, kwam tot
de conclusie, dat het beter is belang
rijke waterkeringen vrij te houden
van begroeiing. Op punten met be
groeiing zou de kans op dijkbreuk
groter zijn.
Deze richtlijn van de adviescom
missie is door rijkswaterstaat door
gegeven aan de provinciale besturen,
die zijn belast met het toezicht op de
waterkeringen. Gedeputeerde staten
van Noord-Holland hebben op hun
beurt het hoogheemraadschap Noord-
Holland Noorderkwartier op het
standpunt van de adviescommissie
gewezen. Het hoogheemraadschap,
belast met de zorg voor de dijken
langs het IJsselmeer ten noorden van
het IJ, vond dat deze aanwijzingen
van hoger hand niet genegeerd kon
den worden en maakte daarom plan
nen voor het verwijderen van de be
groeiing langs de dijken. De bedoe
ling is er in de loop van volgend jaar
mee te beginnen. Totnutoe zijn er
enkele proeven met het rooien geno
men. Hiertegen is bezv,—nr gemaakt
door één gemeentebestuuimaar Ge
deputeerde Staten verklaarden het
bezwaarschrift ongegrond.
Nu hebben zes kamerleden zich
het lot aangetrokken van althans een
deel van .de bomen langs het IJssel
meer. Ze stelden minister Drees van
verkeer en waterstaat vragen over
het plan om het stuk dijk tussen
Enkhuizen en Hoorn, dat hier en
daar een bijna weelderige begroeiing
bezit, weer kaal te maken.
Door de aanleg van de dijken voor
de Markerwaard zal dit stuk straks
langs een randmeer komen te liggen
en dus niet meer een echte IJssel
meerdijk zijn. De bedoeling van het
hoogheemraadschap is de dijken
langs het water, dat echt IJsselmeer
blijft het eerst te behandelen en
daarom loopt het groen tussen Hoorn
en Enkhuizen waarschijnlijk niet di
rect gevaar. Of op den duur alle bo
men hier kunnen blijven staan, is
nog niet zeker, want ook op de rand
meren wordt rekening gehouden met
hoge waterstanden, die een sterke
dijk nodig maken.
De adviescommissie is destijds bij
het vervaardigen van haar richtlij
nen er van uitgegaan, dat de water
keringen bestand moesten zijn tegen
de zeer extreme omstandigheden.
Daarbij geldt dan, dat de hele keten
van waterkeringen niet sterker is
dan de zwakste schakel. Maar er zijn
deskundigen, die vinden, dat de ad
viescommissie van wat al te extreme
omstandigheden is uitgegaan. Ze
heeft rekening gehouden met water
standen, die eens in de zoveel hon
derd jaar zouden kunnen voorkomen.
Wellicht is het daarom niet direct
gevaarlijk om bepaalde richtlijnen
wat soepeler toe te passen. Dan kun
nen de ontgroeningsplannen voor de
IJsselmeerdijken misschien ook een
op een zacht pitje gezet worden. Dat
zou de zeer velen, die 's zomers van
dit groen genieten zeer welkom zijn.
De kamerleden hebben minister
Drees er op gewezen, dat de dijk
Enkhuizen-Hoorn een echte atf
is geworden. Zij vragen ook c
waar is dat de stenen glooiing
en daar al verwijderd is zoda
argument, dat de dijk te zwak
door de begroeiing, wel erg vi
aandoet. Men kon bij het hoogl
raadschap gisteren niet zeggen
inderdaad stenen zijn wegge
Dit wordt onderzocht.
Het groen aan de Friese kan
het IJsselmeer zou volgens de
men van de adviescommissie
weg moeten. Het samenwerkifl
gaan West-Friesland heeft
staat om uitstel gevraagd,
men met behulp van Staatsbosb
over enige tijd hoopt te kunnen
tonen, dat de begroeiing hier
kwaad kan.
