Bevolkingsgroei is
verontrustend
Nederland geeft hulp in
guldens aan Indonesië
In ontwikkelde
landen ook
Wereldraad van kerken in milieunota
Giro voor Pedro:
halve ton
COMMENTAREN
De dollar
Kerk en Staat
Twee CNV-bonden
gaan fusie aan
Puzzelhoek
Een woord voor vandaag
alles
goed
en
wel
Evangelisclr
prijs voor pa
BEROEPÏNGSWl'
Voorbeeld door andere donorlanden gevolg
Vondelingetje
WOENSDAG 15 DECEMBfl üVV
Dit is het derde deel van de
nota „Het wereldwijde milieu,
verantwoordelijke keuze en so
ciale gerechtigheid", opgesteld
door het departement Kerk en
samenleving va nde Wereldraad
van kerken. Dit is de voorlopige
versie, die voor commentaar aan
deskundigen is toegezonden en
volgende maand in Genève defi-
volgende maand in Genève defi
nitief vorm moet krijgen. De de
finitieve nota zal worden uitge
bracht op de milieuconferentie
van de Verenigde Naties, volgend
jaar in Stockholm.
De stand „Actie voor Pedro" is
thans f 50.000. De inzameling van
Trouw- en Kwartetbladen voor steun
aan beide protestants-christelijke
scholen in Madrid, die zonder subsi
die moeten functioneren, slaat bijzon
der aan! De scholen, onderdeel van
het pionierswerk van de Spaanse
Evangelische Kerk in Spanje, kam
pen met ernstige exploitatietekorten.
De gehele arbeid van de kleine groep
van Spaanse protestanten is aange
wezen op hulp van kerken en organi
saties in het buitenland. Met een be
drag van een ton onstaat er armslag
voor beide scholen, waar één leerling
gemiddeld duizend gulden per jaar
kost Verbeteringen ten opzichte van
de accommodatie van beide scholen is
mede urgent.
Vandaar de actie „Giro voor Pe
dro".
Giften blijven zéér welkom via bet
centrale gironummer van de NV De
Christelijke Pers in Amsterdam,
1.69.09.68, dan wel via het hoofdkan
toor van de Ned. Middenstandsbank
in de hoofdstad, rekeningnummer De
Chr. Pers .97.36.60.768.
De sterk toenemende groei van de wereldbevolking schept een
aantal dringende problemen. De deskundigen zijn het er niet over
eens hoeveel mensen de aarde kan onderhouden, maar zij menen
allen dat er een plafond is. De bevolkingsgroei moet dus onvermij
delijk ergens ophouden. Waar de grens ook mag liggen, wij twijfe
len er niet aan dat wij het kritische punt in een veel te snel tempo
naderen om er gerust op te blijven.
De druk op de beperkte hulpbron
nen wordt groter, zowel door de toe
nemende aantallen mensen als door
het steeds meer verhoogde gebruik
per persoon. Hoeveel mensen op de
aarde of in een bepaald gebied kun
nen leven, hangt voor een deel ervan
af, hoeveel zij consumeren en vervui
len. Dat betekent dat bevolkingsgroei
in geïndustrialiseerde samenlevingen,
waar consumptie en vervuiling per
hoofd groot zijn, een niet minder
dringend probleem is dan in ontwik
kelingslanden.
Snelle bevolkingsgroei in ontwikke
lingslanden eet hun economische
vooruitgang op en frustreert daardoor
wreed hun hoop op ontwikkeling. Be
volkingsgroei in ontwikkelde landen
vergroot hun toch al onevenredige
consumptie van 's werelds hulpbron
nen, en frustreert daardoor de hoop
van de ontwikkelingslanden op een
beter aandeel daarin nog verder.
Een afnemen van de wereldbevol
kingsgroei is onvermijdelijk. De
vraag is alleen of dat zal gebeuren
door ziekte, honger en oorlog, dan
wel of een planmatige beperking kan
worden bereikt zonder dat er rampen
gebeuren.
Bevolkingsgroei draagt, samen met
het wegtrekken uit het platteland, bij
tot het opeenstapelen van mensen in
steden in steeds benauwder omstan
digheden. Boven een bepaald niveau
blijken de gevolgen van een dergelij
ke dichtheid van menselijke wezens
voornamelijk ongunstig te zijn. Het
wordt steeds moeilijker, het vereiste
peil van openbare voorzieningen te
bereiken. De verveelvoudiging van
stedelijke problemen in onze tijd be
wijst op dramatische wijze de nood
zaak van bevolkingsbeperking.
Gezinsplanning, het vrijwillig ver
groten van de periode tussen de ge
boorte van kinderen, is een noodzaak,
maar het is niet hetzelfde als bevol
kingsbeperking. Zelfs bij algemeen
toegepaste gezinsplanning kan een
bevolking doorgaan met groeien, om
dat de mensen grote gezinnen willen
hebben. Het recht van ouders, te be
slissen hoeveel kinderen zij zouden
willen hebben, is altijd opgevat als
onderdeel van de rechten van de
mens. Maar dit recht behoort niet te
worden uitgeoefend los van het recht
van kinderen op lichamelijke, maat
schappelijke en geestelijke gezond
heid, op een omgeving die gelegen
heid biedt voor de vervulling van
hun menselijke mogelijkheden.
Beperking
De verklaring van president Nixon dat de Ver
enigde Staten de dollar nu dan toch zullen devalue
ren als bijdrage tot een oplossing van de interna
tionale valutacrisis komt weliswaar niet onver
wachts, toch is zij nog een verrassing. Immers, tij
dens de jongste besprekingen van de „Groep van
Tien" in Rome was wel de bereidheid van de VS
om over een devaluatie te spreken aamde dag ge
treden, een definitieve toezegging werd alle
geruchten dienaangaande ten spijt niet gedaan.
Nu is het dan zover. Tijdens een gesprek van
niet meer dan tien uur tussen de presidenten Nixon
van de Verenigde Staten en Pompidou van Frank
rijk blijken alle problemen ineens te zijn opgelost
en heeft Amerika zich bereid verklaard de dollar
te devalueren. Met welk percentage is niet bekend.
Noch wat de eisen van de VS zijn tegenover deze
stap. Met name staat niet vast op dit moment wat
de andere valuta's zullen moeten doen als tegen
prestatie. Noch welke handelspolitieke afspraken
zijn of zullen worden getroffen. Een zekere terug-
Bevolkingsbeperking legt er de na
druk op dat ouders het aantal kinde
ren krijgen, waarvoor in de wereld
behoorlijk kan worden gezorgd. Wil
een dergelijke beperking vrijwillig
worden bereikt, dan moeten we meer
weten over de ingewikkelde redenen
Vandaag zou in de Tweede Kamer opnieuw wor
den gesproken over de financiële verhouding tussen
kerk en staat. De regering en de meeste partijen
willen, dat het rijk zijn huidige financiële ver
plichtingen jegens de kerken (een volslagen ver
ouderde regeling) afkoopt. KVP, CHU, SGP en een
minderheid van de PvdA geven de voorkeur aan
omzetting van de bestaande regeling in een jaar
lijkse uitkering.
Men kent het regeringsstandpunt. In de nota-
Witteveen werd een principiële scheidslijn getrok
ken tussen allerlei maatschappelijke en culturele
activiteiten van de kerk enerzijds, die wel subsi
diabel zijn, enanderzijds „het godsdienstige leven
zelf". Dit laatste zou zich niet lenen voor financiële
steun, omdat de geloofsovertuiging en de geloofs
beleving bij uitstek in de persoonlijke levenssfeer
van de mens zou liggen. Deze opvatting van „het
godsdienstig leven" moge interessant zijn (al is het
zeer de vraag, of de kerken er zich in zullen her
kennen), relevant is ze beslist niet.
Feit is, dat een aantal kerken concreet gevraagd
heeft om een regeling conform het rapport-Van
Walsum (jaarlijks een uitkering van 50 miljoen).
Dan is het niet de taak van de overheid, om te be
palen of uitkering voor de kerken wel principieel
acceptabel is. Dan behoeft de overheid verder niet
te beoordelen, of overheidssubsidie voor de ver
zorging van „het godsdienstig leven zelf" (wat dat
dan ook wezen mag) een aan het karakter van de
kerken wezensvreemd element is. Het is bepaald
roerend, hoe sommige Kamerleden de kerken tegen
zichzelf proberen te beschermen, maar het is niet
in te zien, waarom de overheid die links en rechts
aan rijp en groen uitdeelt, plotseling zo erg princi
pieel moet worden, als het over kerken gaat.
Men dient daarbij te bedenken, dat het rapport-
Van Walsum juist niet zonder meer de lijn door
trekt van subsidiëring van allerlei maatschappe
lijke en culturele belangen naar het godsdienstig
leven. Het accentueert de noodzaak van de vrij
heid van de kerken en wil daarom een heel andere
houdendheid tegenover het op de Azoren genomen
besluit is dan ook nog op zijn plaats.
i j weien u
Desondanks is nu een belangrijke etappe op de waarom mensen grote gezinnen wil
weg naar een oplossing van de wereldvalutacrisis len. De wegen naar beperking langs
afgelegd. Binnen enkele dagen, wanneer de „Groep deze lijnen zullen lang en moeilijk
van Tien" andermaal bijeenkomt, zal het gordijn ^»jmaar Z1^ moeten worden ge-
zeker helemaal opgaan en zal de wereld weten °Veel mensen g<,1()ven dat een of an_
waar zij aan toe is. Voor het zover is zal echter dere vorm van verplichte bevolkings-
nog wel het nodige werk moeten worden verzet, beperking nodig zal zijn. Welke mate
Het mag bijzonder gelukkig worden geacht dat op va.n, staatsdwang is passend? Welke
het laatste moment, men kan gerust zeggen om vijf
voor twaalf, de Amerikanen hebben ingezien dat
de helpende hand door hen moest worden uitge
stoken. Was dat niet het geval geweest en hadden
de VS coüte que coüte willen vasthouden aan de
Onaantastbaarheid van de dollar, het gevaar van
een handelsoorlog en van een verstoring van de
eenheid in de westerse wereld zou niet denkbeeldig
zijn geweest. Het mag zowel president Nixon als
i t* j vuui leuereeu uie er dij nen op aai
president Pompidou als een verdienste worden aan- dringt hun groei te begrenzen. Dat
gerekend dat zij erin geslaagd zijn dit gevaar op in het biizonder duidelijk wanneer
het laatste ogenblik af te wenden. een overheersende groep bij een
zwakkere groep op begrenzing aan
dringt, zoals wanneer zegslieden uit
ontwikkelde landen de ontwikke
lingslanden vertellen dat hun groei-
snelheid te hoog is. De grootste aan
sporingen tot beperking moeten uit
opzet dan voor de andere collectieve voorzieningen ^et betreffende land zelf komen, wil-
geldt. Het pleit niet voor subsidiëring, maar voor en Z1J er ar e wor en §enomen-
een jaarlijkse uitkering, wettelijk gefixeerd in een
bedrag en gerelateerd aan de historische verplich
tingen. Een uitkering die ook, gelet op de verhou-
ding tot het totaal van de uitgaven der kerken (nog lossfng°°--a^ ---r-«-«~nan~a -e op-~
middelen mogen worden gebruikt om
de noodzakelijke veranderingen in de
ontwikkeling van de bevolkingsom
vang teweeg te brengen? Hier liggen
complexe vragen van sociale ethiek
en persoonlijk geweten, die een
steeds dringender karakter krijgen,
en ernstige discussie in de kerken
vereisen.
Sommige landen blijven aantallen
zien als macht en zijn op hun hoede
voor iedereen die er bij hen op aan-
Migratie
i geen 15 procent), de vrijheid van de kerken niet
bedreigt.
Is er dus van het standpunt van de overheid
weinig reden om bezwaar te maken tegen een jaar
lijkse uitkering aan de kerken, iets anders is na
tuurlijk, of de kerken er verstandig aan doen, een
eventueel aangeboden uitkering te aanvaarden. Te
vrezen is, dat ze door die aanvaarding eerder hun
wereldgelijkvormigheid vergroten dan hun geeste-
lijkse spankracht. Dit zullen zij echter zelf moeten nauwelijks bevredigend,maar met
uitmaken.
In dit verband kan de vraag gesteld worden, of
de kerken in de nota die kardinaal Alfrink en het
moderamen van de hervormde kerk aan de Kamer
hebben gezonden, niet een onaanvaardbare kniebui
ging doen, in zoverre ze in die nota hun hand ko
men ophouden als „geestelijke basisgemeenschap
pen wier bestaan indirect van groot belang is voor
het geheel van de samenleving". De kerken schrij
ven, dat „de samenleving in het bijzonder ook ge
baat is bij iedere vorm van actief-geestelijk leven,
bij iedere vorm van bevordering van het zedelijk
en geestelijk welzijn en het wekken van normbe
sef en verantwoordelijkheidsgevoel bij de staats
burgers".
Wij menen: zo niet. De kerk 'zou er misschien op
kunnen wijzen, dat de moderne cultuur ook haar
leden een bepaald bestedingspatroon oplegt en dat
dit misschien de voornaamste reden is, waarom het
geld niet meer zo gemakkelijk binnenkomt. Maai
de kerk moet zich niet acceptabel trachten te ma
ken door het jasje aan te trekken van een van de
vele instanties op cultureel gebied. Als ze bij de
overheid om geld meent te moeten komen, laat ze
daarvoor dan argumenten aanvoeren, ontleend aan
haar geheel eigen karakter.
Prof. A. W. Begeman
(69) overleden
AMSTERDAM Op 69-jarige
leeftijd is prof. dr. A. W. Begemann,
buitengewoon hoogleraar in de ge
schiedenis van de antieke en patristi-
sche wijsbegeerte aan de Vrije uni
versiteit, overleden. Hij werd in 1963
als zodanig benoemd.
Prof. Begemann, die in Amsterdam
is geboren, studeerde aan de VU
klassieke letteren. In 1950 promoveer
de hij cum laude bij prof. dr. D. H.
Th. Vollenhoven op het proefschrift
..Plato's Lysis".
Voor hij tot hoogleraar werd be
noemd was dr. Begemann leraar
klassieke talen bij het christelijk
middelbaar onderwijs in Bandoeng,
Baarn, Zwolle, Alphen aan den Rijn
en Rotterdam. Zijn inauguratie aan
de VU hield de hoogleraar, die vrij
gemaakt gereformeerd was, over „de
relatie tussen wijsbegeerte en theolo
gie en haar belangrijkste gestalten in
de Helleense periode van het Oud
griekse denken".
H'-t Mi "ft rommelen
in VPRO-vriida»
Van onze radio- en tv-redactie
HILVERSUM Na veel gepraat
blijft de discussie over de zes overge
bleven losse medewerkers aan het ra
dioprogramma VPRO-jvrijdag, nog
open. Hoewel zowel de losse als de
eveneens zes vaste medewerkers blij
ven protesteren tegen het ontslag van
Jansen van Galen en Proper zijn de
resterende zes medewerkers alsnog
bereid na 1 januari aan te blijven, als
de commisise die de positie van de
losse medewerkers binnen de VPRO
bestudeert, tot aanvaardbare resulta
ten komt.
De vier medewerkers die gisteren
hun ontslag indienden (onder wie de
gebroeders Haasbroek) handhaven
dat, omdat zij geen uitzicht op oplos
sing van het conflict menen te heb
ben.
(Van onze soc.-economische redactie)
UTRECHT Opnieuw hebben
twee bij het CNV aangesloten vak
bonden een fusie aangegaan: de
Christelijke Bedrijfsgroepen Centrale
(CBC) en de Nederlandse Christelijke
Bond van werknemers in de Textiel-
en kledingbedrijven „Unitas".
Gisteren werd unaniem besloten tot
de vorming van de Christelijke Be
drijfsgroepencentrale Unitas (CBU).
Tevoren hadden zowel de voorzitter
van de CBC, de heer J, Schotman, als
de voorzitter van „Unitas", de heer J.
Nieuwenhuis, uiting gegeven aan hun
teleurstelling dat de Christelijke Me-
taalbedrijfsbond (nog) niet bereid is
in deze fusie deel te nemen.
De nieuwe bond telt ruim 29.000
leden. In het gezamenlijke congres
werd de heer Schotman bij acclama
tie tot voorzitter gekozen. De heer
Nieuwenhuis gaat per 1 januari met
pensioen.
van het probleem wordt ook
onderstreept door de internationale
beperkingen op migratie. Het lijkt
onwaarschijnlijk dat verhoudingsge
wijs onderbevolkte landen ertoe kun
nen worden gebracht het teveel aan
bevolking van andere gebieden op te
nemen behalve door oorlog en ver
overing.
Deze houding, de culturele isolatie
en de trots die ermee gepaard gaan,
zijn voor het christelijk geweten
deze feiten moet realistisch rekening
worden gehouden. Onder de huidige
omstandigheden is migratie als oplos
sing van het bevolkingsprobleem een
illusie.
Honingraat-puzzel
Om de cijfers, te beginnen bij en in
de richting van de pijltjes, woorden in
vullen die betekenen:
1. zwaar donkerbruin engels bier, 2.
aangezicht, 3. horizon, 4. iedereen, 5.
deel van een klok, 6. insektenverteren-
de plant, 7. overmaking, 8. klimtoestel,
9. een der verenigde staten.
Oplossing vorige puzzel
1. akela, 2. ketel, 3. etage, 4. leger, 5.
alert, 6. gagel. 7. arena, 8. gevat, 9. Ena-
re, 10. latei.
Israël is in het beloofde land. Het teken van het verbond is
steld. Het pascha is gevierd. Het eerste voedsel werd genuti [ke
Maar Israël zal verder moeten. Het kan niet voor zijn ver
bestaan teren óp deze eerste zegen. De strijd moet beginnen.
Maar hoe? De muren van Jericho zijn hoog en sterk. In eeu d(
is deze vestingstad niet veroverd. Jozua zit met die vraag
zoekt de eenzaamheid om het antwoord te vinden.
De schrijver van het boek, dat zijn naam draagt, geeft pn
aan wanneer hij het antwoord ontvangt. Niet zolang hij naa
grond kijkt, terwijl zijn geest bezig is het probleem te hei
wen. Ook niet als hij naar de zware muren kijkt. Ze verb Q]
nergens een barst. m.
De oplossing komt pas als hij zijn ogen opslaat. Dan sta ngs
ineens iemand voor hem. De Vorst van het heir des Heren.
De oplossing van onze problemen vinden we niet in steeds i
nieuwe krijgsplannen opstellen, ook niet door de moeilijk jn
scherp onder ogen te zien. Dat is allemaal niet verkeerd, ma >it«
echte oplossing is als we weer Jezus zien, die ons voorgaat q,ra
weg van .de overwinning.
Ue
Wc lezen vandaag Genesis 16:1-7.
Gevaarlijk uitstel (2)
Prof. Van Niftrik sprak over mini
male Gereformeerde reaktie op „Het
getuigenis". Ir. v.d. Graaf, voorzitter
van de Gereformeerde Bond in de
Ned. Herv. Kerk, vertelde, dat Van
Niftrik bedoelde: officiële reaktie.
Maar er kwam veel in stemming uit
de Gereformeerde Kerken, gelfs van
hoogleraren. Wie dit waren, bleef
achter in de gesloten mond.
Dat is nu juist de zwalsfce zijde van
de verontrusting in de Gereformeerde
Kerken. Ds. L. H. Kwast sprak opde
generale synode over een ijsberg,
waarvan men op de synode maar een
klein deeltje zag. Maar ze zijn er bij
honderden in deze kerken. Alleen
maar: wie bundelt ze! Waarheid en
Eenheid kreeg van een geachte afge
vaardigde op de synode een veeg uit
de pan, maar dit blad spreekt werke
lijk de eenvoudige verontrusten niet
zo sterk aan. Van de vereniging
Schrift en Getuigenis gaat geen enke
le organisatorische kracht uit; het is
^elfs zo, dat velen, die zich sterk op
deze vereniging betrokken gevoelen
teleurgesteld zijn, omdat men daar
niets van hoort. Er moet een bunde
ling komen, maar helaas....
Waar zijn de hoogleraren in de Ge
reformeerde kerken, die met hun
overtuiging voor de dag komen en
zich aan het hoofd stellen van hen,
die het moeilijk hebben in de ge
meenten, omdat ze tegenover theolo
gen staan; die zo heel sterk het ge
voel hebben: het loopt mis in onze
kerken, maar dit moeilijk kunnen
verwoorden. Het diepbedroefde
schrijven van (ds.) D. J. Couvée zal
geen enkel ander effect hebben, dan
dat men de „verontrusten" misschien
weer eens wat over de haren strijkt.
En verder laat men Augustijn, Kui-
tert, Wiersinga rustig hun gang gaan.
„Tallo,zen met mij zijn geschokt
door het jongste uitstel", schrijft
Couvée. Was dat nu maar eens heel
erg waar, misschien dat er dan nog
weer eens een kans kwam voor de
Gereformeerde Kerken, om krachtens
haar naam en roeping te gaan leven.
Nu woekert het kwaad voort, steeds
verder!
Alphen a.d. Rijn J. H. Noomen
NIJMEGEN (KNP) „De
ters van de Evangelische Maal
pij zouden zich omdraaien i 13j
graf als zij zouden horen dat
ste prijs van hun maatschappi
uitgereikt niet slechts aan een
lieke priester, maar zelfs aam
ter, een kloosterling", zei de i
strantse hoogleraar dr. L. va
tot de assumptionist dr. A. Jj
Aalst, (50), lector in de oosten
logie in Nijmegen, aan wie d«
prijs is toegekend in de pr
1969 van dc Evangelische Ma:
pij.
II
Vier inzendingen waren bi
komen op de prijsvraag ovei dei
vloed van het grieks-dualistis^K;
ken op het christendom en opjtf
houding van het Grieks
breeuws denken, in de
„Vreemde verleiding" en „Twf
formatie" van prof. dr. H. A.l
let, de huidige secretaris vaij
van kerken in Nederland,
van vier hoogleraren in de 1
prees het geschrift van dr. 1
Aalst: „Aantekeningen bij del
sering van het christendom" f
reweg de beste van de vier enl
dat het in boekvorm zou worf
gegeven. De tweede prijs gin
rector dr. Ferwerda (34) van ba
nixcollege in Ede. ■■■J
NED. HERV. KERK
Beroepen: te Waardenburg-:
nen: M. H. Geertsema te Hen<
Ambacht.
Aangenomennaar Rheden
van Duyne te Rotterdam; n;
hom: E. J. Struif te Ferwerd
Bedankt: voor Ede (toez.):
Timmer te Woudenberg.
GEREF. KERKEN
Beroepen: te Steenwijk:
Hoekstra te Araputië (Brazilië)
GEREF. KERKEN (VRIJG.)
Beroepen: te Houwerzijl:
sma te Nijega-Opeinde; te 1 n
c.a.: kand. W. Pouwelse te Ap (n
CHR. GEREF. KERKEN
Bedankt: voor Assen: J. de
Emmeloord.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen: te Apeldoorn:
gunst te Rotterdam-C.
GEREF. GEM. IN NED.
Beroepen: te Barneveld: F.
te Gouda.
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM In verband met de onzekerheid over de koers
van de dollar zal Nederland de hulp die het via de Intergouverne
mentele Groep voor Indonesië geeft, en die voor 1972 met tien pro
cent zal stijgen, in guldens uitbetalen. Dit initiatief zal ook door
andere donorlanden worden gevolgd.
Er is niet zo veel verbeeldingskracht nodig om
zich in te denken hoeveel narigheid en menselijke
ellende verborgen is achter het besluit een kind te
vondeling te leggen; een handeling die in de wet
strafbaar gesteld is.
Ruim een maand geleden heeft het Tweede-Ka
merlid voor de KVP Van Schaik een pleidooi ge
voerd om het te vondeling leggen uit de sfeer van
het strafrecht te halen een gedachte die in
maart van dit jaar door dr. J. A. Kota van de
Leidse universiteit in enigszins andere vorm de
was gelanceerd.
In het denken over de problemen van het on
gewenste kind (bijna onoverzichtelijk moeilijke
problemen of die nu van de kant van de ouders of
van de kant van het kind worden benaderd) is deze
suggestie bijzonder sympathiek en gelukkig heeft
minister Van Agt in de Kamer toegezegd zijn de
partement aan de studie van dit probleem te zul
len zetten.
De actuele aanleiding voor het schrijven van deze
Ook het principe van de „ontbin
ding" van de hulp zal gedeeltelijk
worden verwezenlijkt: een deel ervan
kan worden besteed voor de aankoop
van ruwe katoen buiten Nederland.
De helft van de Nederlandse hulp
bestaat uit schenkingen.
Prof. Widjojo, minister voor het na
tionale plan in Indonesië en voorzit
ter van de Indonesische delegatie bij
de zojuist geëindigde besprekingen
lijk, toen hij een dergelijk onderzoek gelastte, van de Intergouvernementele Groep
- - - -in Amsterdam pri"" «mm*
deze initiatieven.
regels wordt gevormd door het vondeling leggen
van een vier maanden oud meisje in Wassenaar. De
Wassenaarse politie is op last van de officier van
justitie nu bezig met een onderzoek naar de vrouw
of man, die zich op dezewijze van het kind heeft
ontdaan.
Misschien had de officier van justitie wel ge-
weet te komen hoewel de zorg waarmee het kind
ook bij het vondeling leggen is omringd (de kle-
ding. de mededeling over de eerste vaccinatie) de Hij kreeg zijn compii-
attente liefde en misschien tegelijk de radeloosheid men ten voor de economische stabili-
van de moeder illustreert. satie die hij en zijn medebewindvoer-
Wat wij alleen hopen. is. dat de officier van jus- ders in I»ldonesië tot stand hebben
titie straks ruimschoots gebruik zal maken van zijn
bevoegdheden om niet tot vervolging over te gaan
ten eerste omdat de hele zaak op het ogenblik
in discussie is en ten tweede (en dat is nog veel
belangrijker) omdat eigenlijk niemand het nut van hJ"'komende™m"" ta"hrt"aand^'l
een eventuele strafvervolging zal inzien. voedselhulp verder gedaald (van 160
COMPLIMENTEN
gebracht: de prijzen in Djakarta zijn
in het afgelopen jaar met niet meer
dan vier percent gestegen kom
daar eens om in andere landen, werd
er gezegd.
Van de gevraagde 670 dollar voor
miljoen tot 110 miljoen dollar) als ge
volg van de hogere rijstproductie.
OLIE-EXPORT
De betalingsbalans van Indonesië
zal het komende jaar een grote ver
betering ondergaan door een aanzien
lijk grotere opbrengst van de olie-ex-
port (in 1971 bruto 574 miljoen dollar,
in 1972 bruto 1.014 miljoen dollar
netto resp. 192 miljoen en 395 mil
joen).
Mede door de aanzienlijke prijsver
hogingen wordt de opbrengst van de
olie-export groter dan die van alle
andere exporten tezamen. Daarbij
moet een teleurstelling genoteerd
worden door de dalende opbrengsten
van rubber, tin en copra.
BRONNEN
Maar de eigen inkomstenbronnen
van de Indonesische regering nemen
volgend jaar met 36 percent toe
vooral als gevolg van de ontwikkeling
van de olie-export. Uit eigen bron zal
Indonesië als eevolg daarvan twee
keer zoveel in de eigen ontwikke
lingsprogramma's kunnen steken a
vorig jaar.
Daarbij zullen werkgelegenheids
projecten een belangrijke rol spelen.
De zeventiger jaren geven namelijk
een explosie te zien in het arbeids
aanbod als gevolg van het snel geste
gen geboorte-overschot uit de jaren
vijftig.
Het grote probleem van de onder
betaling van ambtenaren als gevolg
waarvan het corruptieverschijnsel zo
hardnekkig blijft zal met ingang van
januari ook kunnen worden aange
pakt: prof. Widjojo stelde salarisver
hogingen in het vooruitzicht.
UITVOERING
Het aandeel project-hulp is op In-
donesiës verlanglijstje van 217 tot
350 miljoen dollar gestegen, een teken
dat verscheidene grote projecten nu
in een fase van uitvoering zijn geko
men, aldus prof. Widjojo.
Dit geldt sectoren als wegenbouw,
irrigatie, telecommunicatie, onder
wijs, family-planning, havenaanleg
enz. De toegezegde hulp van de We
reldbank en de Aziatische Ontwikke
lingsbank tezamen is van 105 miljoen
tot 155 miljoen dollar toegenomen.
De Verenigde Staten hebben toege
zegd weer een derde deel van de pro
grammahulp te zullen geven (voorzo
ver deze niet uit voedselhulp bestaat).
dat betekent een stijging van
joen tot 138 miljoen dollar.
Op de vraag of de grol
veelheden westerse hulp
ticuliere investeringen in
nesië geen te grote afhan
heid van Indonesië zouden
pen, antwoordde prof. VI
„Wij leven niet meer in de
tiende eeuw. Wij delen die
niet, zolang wij maar goed
wat goed voor ons is,
niet."
Kwartet - Trouw
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Coura
Nieuwe Leidse Courai
Dordts Dagblad
Trouw
Commissie van hoofdred
J. de Berg (voorzitter)!
H. P. Ester, G. J. Brink
J. van Hofwegen.
