Gereformeerden reageren
positief op Getuigenis
Rechtzinnigheid weer in opmar:
(Extra zitting!
hervormde
synode j
E
Nauwere samenwerking
hervormd - gereformeerd
Inkrimping aantal
preclikaiitsplaatsen
lierv. Rotterclam-c.
Soedan laat weer
missionarissen toe
R.k. kerk in
China erkent
de Paus niet
Z.-Soedan gestaakt
COMMENTAREN
Pasfoto's
Sadat
Nieuwe krant
in Arnhem
Een woord voor vandaag
„Samen op weg
nog niet op
geref. synode
BEROEPINGSW "4
:fQ
UIT DE
KERKBLADEN
DINSDAG 23 NOVEMBE
DEN HAAG De generale
synode van de hervormde kerk
zal op 28 en 29 januari 1972 voor
een extra tweedaagse vergade
ring bijeenkomen, ter beharti
ging van een rapport van de vi
sitatie-generaal over de afgelo
pen vijf jaar.
Het rapport dat handelt over het
geestelijk leven van de hervormde
gemeente wordt zo belangrijk geacht,
dat het moderamen van de synode
het niet wilde inpassen in de meestal
volbezette agenda's voor een gewone
synodevergadering.
Aangezien deze extra vergadering
de eerste bijeenkomst van de synode
in het nieuwe kalenderjaar zal zijn,
zullen aan het begin van deze zitting
op 28 januari ook een nieuw modera
men en een nieuw breed moderamen
van de synode moeten worden geko
zen.
ROME (KNP) De regering van
Soedan heeft besloten weer missiona
rissen tot het land toe te laten, nadat
in 1964 alle missionarissen, ruim 200,
waren uitgewezen. Dit is bekend ge
maakt door het generalaat van de Je-
zuiten in Rome. Gisteren ontving
Paus Paulus de Soedanese minister
van buitenlandse zaken, Mansour
Khalid; tijdens deze ontmoeting werd
de situatie der kerk in Soedan be
sproken.
De laatste tijd schijnt er in Soedan
sprake te zijn van een politieke ont
spanning.
(Van een onzer redacteuren)
AMSTERDAM De opmerking van prof. dr. G. C. van Niftrik ter hervormde synode, dat er tot zijn
verbazing geen reactie uit gereformeerde kring op het getuigenis was gekomen, heeft enig opzien
gebaard. Wij ontvingen brieven van gereformeerde lezers die verklaarden dat zij een adhesiebetuiging
hadden gestuurd en ir. J. van der Graaf te Huizen (N.H.), een van de opstellers van het getuigenis,
bevestigt dat er betuigingen van instemming uit de gereformeerde kerken zijn gekomen, naar verhou
ding zelfs vrij veel. Oók van gereformeerde hoogleraren, voegt hij eraan toe, z'n lippen op elkaar klem
mend als wij willen weten wie.
KWARTET TROUW
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Courant
Nieuwe Leidse Courant
Dordts Dagblad
Trouw
Commissie van hoofdredactie:
J. de Berg (voorzitter),
H. P. Ester, G. J. Brinkman,
J. van Hofwegen.
De heer Van der Graaf licht ook
toe, waar het misverstand vandaan
komt: prof. Van Niftrik had erop
willen attenderen dat van officiëel-
gereformeerde kant niet gereageerd
was: slechts had de gereformeerde
synodepraeses in een synodezitting
gezegd dat men goed deed niet louter
in te stemmen met het getuigenis,
maar ook kennis te nemen van wat
daartegenin was gebracht door de
studentendominees Bouhuys en Deur-
loo.
De heer Van der Graaf vond de
gereformeerde „inbreng" zelfs opmer
kelijk, omdat er meer dan eens ge
schreven werd in deze trant: dat zo'n
stuk nu uitgerekend in de hervormde
kerk verschijnt en niet bij ons, die
toch in eenzelfde situatie zitten! Na
tuurlijk is het leeuweaandeel van de
adhesiebetuigingen uit de hervormde
kerk, maar de stapel brieven uit wat
de heer Van der Graaf „de geschei
den kerken" noemt is beslist niet te
verwaarlozen.
Herfstvakantie
De opstellers onderscheiden tussen
bestellingen van het stuk en de adhe
siebetuigingen. Wat de bestellingen
betreft: de Utrechtse schoolconciërge
C. Mackaay (bekende figuur in de
kringen van de gereformeerde bond
in de hervormde kerk. onmisbaar als
het gaat om het regelen van vergade
ringen! heeft inmiddels zo'n 57.000
exemplaren van het getuigenis ver
stuurd naar belangstellenden.
Met vrouw en dochter heeft hij ook
z'n hele herfstvakantie aan dit werk
moeten geven, en hij heeft het met
grote vreugde gedaan, al had hij te
voren nooit kunnen denken dat de
zaak een dergelijke omvang zou ne
men. De opstellers van het getuigenis
trouwens evenmin: de eerste oplage
was 7.000: 4000 voor kerkeraden en
predikanten en dan zo'n 3000 voor
eventuele liefhebbers...
Bij mevrouw mr. J. A. van Ruler-
Hamelink komen de brieven binnen:
brieven met kritiek (en zo gauw ze
wezenlijke kritiek bevatten, gaan er
afschriften naar de andere opstellers
van het getuigenis) èn brieven met
betuigingen van instemming, van
dank ook vooral. Mevrouw Van Ruler
is nu bij de 50.000 in de buurt, en dan
zijn niet meegeteld de brieven die de
opstellers elk afzonderlijk nog steeds
thuisgestuurd krijgen.
Het ligt in de bedoeling ooit met
een publikatie te komen over wat het
getuigenis in de hervormde kerk en
daarbuiten heeft losgemaakt, maar
eerst moet het materiaal verwerkt
worden. De Haagse ds. A. Groot is
doende met de rubricering, maar de
zaak dreigt ook hem over het hoofd
te groeien. Prof. dr. G. P. van Itter-
zon. die toen hij de hervormde syno
de bijwoonde, de koffer van zijn auto
volgestouwd had met brieven, is
daarmee althans niet direct doorgere
den naar Den Haag, want ds. Groot
had nog voldoende liggen.
Drukke weken
De opstellers van het getuigenis
gaan drukke weken tegemoet:
spreekbeurten, discussiebijeenkom
sten, debatavonden, radiospeechjes,
t.v. toespraken... uitnodigingen te
over, en zij verdelen die onderling.
iHet ligt géénszins in hun bedoeling
een soort van nieuwe groepering in
de hervormde kerk te gaan vormen
ROME (Reuter) De r.k. kerk in
China erkent het oppergezag van de
paus niet en kiest haar bisschoppen
zelf, zo meldt het Italiaanse persbu
reau ANSA, dat zich voor dit nieuws
beroept op een Italiaanse regerings
functionaris die in Peking een onder
houd heeft gehad met de plaatsver
vangend leider van de r.k. gemeen
schap in China. In het verslag van de
correspondente van ANSA in Peking
wordt gezegd dat de Chinese r.k. kerk
sinds 1951 bekend onder de naam van
„Bond van r.k. patriotten" twee mil
joen leden telt, eigen bisschoppen
heeft die zonder overleg met het Va-
ticaan zijn benoemd, het oppergezag
van de paus niet erkent en, wat uit
oefening van de godsdienst betreft,
niets in de weg wordt gelegd.
De Chinese priester draagt kleding,
die op die van Mao lijkt. De betrek
kingen met de communistische partij
zijn goed, de kloosters en seminaries
mogen blijven bestaan, maar er is
geen r.k. pers.
Ir. J. van der Graaf
vuld is. Ir. Van der Graaf heeft ook
de gedachte dat, mede dank zij het
getuigenis, de synode meer dan voor
heen geneigd is remmen aan te bren
gen.
l lc Södll vuimcn -j
of daar op aan te sturen en ir. Van I instPïlVPflftPH11 (f 111
der Graaf zegt nadrukkelijk, dat de Villi lölCII VC1 III
adhesiebetuieinsen beslist niet alleen
uit confessionele of gereformeerde
bondskring komen: de héle hervorm
de kerk kun je in de brieven (en
telefoontjes) terugvinden.
En als iemand het heeft over „con-
sumptiechristendom" lekker genie
ten van een fijne preek en daarmee
uit kan hij van ir. Van der Graaf
te horen krijgen dat uit vele reacties
die hij onder ogen kreeg, hem een
autenthiek geloofsleven tegemoet
straalde. En wie onder de indruk is
geraakt van al dan niet hooggeleerde
open brieven, kan vernemen dat de
adhesiebetuigers er nimmer behoefte
aan gevoelden al dan niet gezamen
lijk in de publiciteit te treden, maar
individueel een reactie stuurden.
Positief
Van een verslaggever
DEN ÏIAAG Kerkrechtelijk staat
er wat de hervormde kerk betreft
niets meer in de weg voor een zeer
nauwe samenwerking tussen her
vormden en gereformeerden op plaat
selijk niveau.
Als uitvloeisel van een door de her
vormde synode in tweede lezing aan
vaard voorstel kunnen gereformeerde
predikanten, als de hervormde kerke-
raad dit goedkeurt, in kerkdiensten
voorgaan, de sacramenten bedienen
en huwelijken inzegenen. Ook kan nu
in een plaats door de hervormde ge
meente en de gereformeerde kerk al
daar gezamenlijk één predikant wor
den beroepen.
De hervormde synode had in eerste
instantie de voorstellen aan de 53
classicale vergaderingen voorgelegd.
Slechts drie classes verklaarden zich
tegen deze vergaande samenwerking
met de gereformeerden.
De opstellers van het getuigenis
waarderen de door de hervormde sy
node afgelegde verklaring positief, ir.
Van der Graaf, slechts voor zichzelf
sprekend („we zijn niet tot zoiets als
een gezamenlijke standpuntbepaling
gekomen"), vond het resultaat van
het synodale debat boven verwach
ting: hij had. gelet op de stroom van
kritiek en geit ook op wat synodescri
ba ds. F H. Landman de avond tevo
ren voor de t.v. had gezegd, nl. dat hij
een kritische benadering aan zag ko
men, Ir. Van der Graaf had min
der verwacht dan de nu uitgesproken
synodale erkentelijkheid en het delen
van de uit het getuigenis sprekende
bewogenheid.
De heer Van der Graaf is ook blij
met de duidelijk afwijzing van ideo
logieën: een zwak punt in de verkla
ring der synode vindt hij dat de poli
tieke consequentie daarvan niet inge-
ROME (KNP) In Soedan is na 15
jaar een einde gekomen aan de chris
tenvervolgingen. De huidige regering
van Soedan gaat met ingang van 1
januari 1972 zelfs diplomatieke be
trekkingen onderhouden met het Va-
tikaan en heeft de kontakten met de
Wereldraad van Kerken in Genève
hersteld.
De Soedanese minister van buiten
landse zaken, Mansoer Khaled, heeft
verklaard bereid te zijn „met de kerk
samen te werken en alle vluchtelin
gen uit 'de buurlanden weer in Soe
dan op te nemen". Tevens verklaarde
de minister, dat aan Zuid-Soedan
autonomie verleend zal worden.
In Zuid-Soedan wonen overwegend
animisten en christenen (een half
miljoen), die vanaf 1959 door het
Arabische Noord-Soedan gedwongen
werden zich tot de islam te bekeren.
Mede daarom streefde Zuid-Soedan
naar een zekere mate een autonomie
tegenover Noord-Soedan. Dit streven
begon de laatste jaren het karakter
te krijgen van een vaak gewelddadige
onafhankelijkheidsstrijd. Daaraan is
nu een einde gemaakt door de huidige
regering in Khartoem, die Zuid-
Soedan een zekere mate van autono
mie wil geven.
De politie is, dat weten alle Nederlandse bur
gers, onze beste kameraad. Daarom mag het rpis-
schien geen verwondering wekken, dat (volgens
het Eerste-Kamerlid prof. Zoutendijk) de politie
in tientallen gemeenten zich zo hevig voor haar
vrienden interesseert, dat ze zelfs pasfoto's van
hen verzamelt.
Wat echter wel te denken geeft, is, dat die
vrienden daar niet in gekend worden. Nietsver
moedend leveren ze, wanneer ze een paspoort no
dig hebben, het vereiste stel pasfoto's bij de ge
meente in, en ze worden er onkundig van gelaten,
dat een ervan wordt opgeborgen in het poiitie-ar-
chief.
Misschien hebben vele burgers van onbesproken
gedrag er geen bezwaar tegen, dat hun portret
daar te kijk ligt. Mogelijk zijn ettelijke Nederlan
ders zelfs bereid, hele foto-albums aan de politie af
te staan. Maar het zal ook voor hen toch een on
behaaglijke wetenschap zijn, dat de politie dit ma
teriaal buiten hen om ter beschikking krijgt.
President Sadat van Egypte begint in zijn toe
spraken over het conflict met Israël (om een hem
vermoedelijk welgevallige uitdrukkig te kiezen)
grof geschut te gebruiken. Te vrezen valt, dat het
geen losse flodders zijn, die hij daarmee afvuurt.
Sadat heeft die vrees gevoed door het niet bij één
oorlogszuchtige uitbarsting te laten. Wat hij vrij
dag tot militairen aan het Suezkanaal zei, heeft
hij zondag tijdens een bezoek aan een luchtmacht
basis herhaald: Egypte heeft voor de strijd geko
zen: er is geen hoop meer; ons rest nog slechts te
vechten voor ons land, onze eer en onze waardig
heid.
Misschien zijn er arabisten, die het er ook dit
maal op houden, dat de martiale kreten van Sadat
vooral voor binnenlandse consumptie zijn bestemd
(en daarnaast wellicht nog beogen, een deel van
de Verenigde Naties om te turnen). Maar dan is
toch de vraag gewettigd, of een binnenland dat
met zulke moorddadige injecties in de goede stem
ming moet worden gehouden, niet gevaarlijk veel
overeenkomst vertoont met een gebruiker van
hard drugs die steeds krachtiger doses nodig heeft
en bereid is (en zulks helaas niet bij wijze van
Dat is in strijd met de in ons land algemeen
aanvaarde gedachte, dat de burgers zoveel moge
lijk zelf moeten kunnen uitmaken, wat er van hun
persoonlijke gegevens bij de overheid en bij an
dere instellingen wordt geregistreerd. En voor zo
ver het ondoenlijk mocht zijn, het oordeel hierover
van de individuele Nederlander af te wachten,
zou de beslissing toch minstens overgelaten kun
nen worden aan de colleges die voor het bedisselen
van collectieve aangelegenheden door de burgers
zijn gekozen.
Het is waarschijnlijk geen boude veronderstel
ling, dat in ons land te veel personeelsleden van
te veel instellingen te veel gegevens van te veel
burgers kunnen raadplegen zonder dat die burgers
daar, direct of via hun gekozen vertegenwoordi
gers, iets over te zeggen hebben. Regering en volks
vertegenwoordiging zouden er dan ook goed aan
doen om, overeenkomstig het pleidooi van prof.
Zoutendijk, de wetgeving op dit chaotische gebied
zo snel mogelijk uit te breiden en te verdiepen.
spreken) daar een moord voor te doen. Met andere
woorden: is de Egyptische president aangeno
men dat hij zijn oorlogszuchtige taal zelf met een
korreltje zout wil nemen niet bezig krachten op
te roepen, die hem ten slotte zullen dwingen, zijn
woorden waar te maken? Dat drama is in de re
cente Egyptische geschiedenis al eerder vertoond,
en wel vóór de juni-oorlog van 1967 met Nas
ser in de hoofdrol.
Het is te hopen, dat alle landen die menen een
matigende invloed op Egypte te kunnen oefenen,
zich daartoe ten spoedigste opmaken. Misschien
zou bijvoorbeeld de Franse regering, die zich in
het Midden-Oosten zo gaarne de rol van Wijze uit
het Westen aanmeet, een ernstige poging in die
richting kunnen wagen. Het is bekend, dat Pom
pidou en de zijnen bereid zijn enig risico te nemen,
als ze het wenselijk achten Israël te corrigeren.
Hun beleid ten aanzien van het Midden-Oosten
zou een evenwichtiger indruk maken, wanneer ze
ditmaal enig verlies van goodwill zouden willen
riskeren met een poging, Israëls tegenpartij voor
een uitzinnig optreden te behoeden.
ARNHEM Het nieuwe dagblad,
dat binnen afzienbare tijd zal ver
schijnen als opvolger van de Arn
hemse editie van Het Vrije Volk en
het Arnhems Dagblad, zal de naam
„De nieuwe Krant" dragen.
Lezers van de Arnhemse editie van
„Het Vrije Volk" vonden gisteren bij
hun krant een brief in de bus, waarin
de directeur van Het Vrije Volk, D.
Rooseboom de nieuwe naam aankon
digt.
Het tijdstip, waarop het nieuwe
blad voor het eerst van de pers zal
rollen, is nog niet bekend.
De kernzin uit Marcus 8: 11-21 is de waag van de Hereiente
aan Zijn discipelen: Verstaat gij niet en begrijpt gij *eann
Krijgen we niet altijd wel eens het gevoel dat we al zo Zal gez\
de weg van het evangelie zijn, en nog steeds te kort schieten**0**'
Marcus geeft, al weer via een daad van de Here Jezus, oi
antwoord De Heiland heeft vele blinden genezen. De
spuwt de man in de ogen en legt hem de handen op. Dan zL
mensen als bomen wandelen. Hij ziet schimmen, maar no«heel
scherpe contouren[t voi
Dan legt Christus hem weer de handen op en pas dan leza^ n
„En hij zag voortaan alles scherp".
Zo gaat het ook met ons als het geloof ons de ogen opei
zien alles niet direct helder. O, we zien wel wat van de
wereld, maar het blijft vaag en schimmig. jeteri
Hoe gaan we helder zien? Moeten we ons inspannen, moelr ha
goede werken gaan doen; moeten we zo goed mogelijk gaiiL
ven? Niet in de eerste plaats. Het zien is een daad van *tej wilc
land. De mens moet tot geloof komen, maar ook bij het j
blijven.
We lezen vandaag: 1 Corinth'e 15:20-28
,11
LUNTEREN De generale synode
der gereformeerde kerken zal van
middag en vanavond niet, zoals was
aangekondigd, spreken over „Samen
op weg" (met de hervormde kerk). De
desbetreffende rapporten zyn nl. nog
niet gereed.
Hoe Film ik Wat? in kleur en zwart
wit, een handleiding voor filmen met
Normaal-8 (dubbel-8) Super-8, sing-
le-8 en 16 mm, door Fritz Meisnitzer,
uitg. Helmond, 249 blz. rijk
geïllustreerd, 27,50.
Filmen is eenvoudig. De camera
(van 8 tot 16 mm) doet bet bijna van
zelf. Een filmpje maken van al die
opnamen is heel wat moeilijker. Het
boek Hoe film ik Wat? kan de ama?
teufs daarmee aardig helpen. Fritz
Meisnitzer schreef er vlot over, en
Joep Iven heeft het soepel vertaald.
Het eerste deel gaat over vele ont
werpen, alfabetisch gerangschikt, van
Abstracte Vormen tot aan Zonsonder
gang. Bij elk onderwerp, waaraan de
amateurfilmer zich kan wagen en
dat kunnen aquaria, babies, cactus
sen, bruiloften, dokumentaires, insek-
ten of onderwateropnamen zijn, om
maar iets van de keuze te noemen
geeft Meisnitzer praktische raad. Niet
alleen over de technische mogelijkhe
den en gevaren, maar ook over de
omstandigheden, die aardig of hin
derlijk kunnen zijn, over de toestan
den die grif gebruikt of vermeden
moeten worden, en over ideetjes, be
wegingen en variaties, die een onder
werp boeiend kunnen maken.
Deel twee behandelt, ook alfabe
tisch. de technische zaken, van Aan-
loopstrook tot aan Zwenken! Daarin
staat van alles over camera's, film
materialen. belichtingen, geluid, fil
ters. faden, e.d. Ook wel wat over
draaiboek, regie en montage, maar
zeer beperkt. Vermoedelijk omdat
daarin eigen aanleg en creativiteit
beDalend worden Het boek is ver
sierd met vele foto's, zwart-wit en
kleur, van vakfotografen, en dus an
ders. om niet te zeggen mooier, dan'
smalfilmoDnamen. Laat het de fil
mers niet ontmoedigen. Omdat zo'n
handleiding een naslawerk is. en geen
Doek om in een stuk door te lezen,
hebben wii niet nagegaan of het hier
of daar toch fouten en onvolkomen
heden heeft. Het ziet er niet naar uit.
B.H.
de herj j
tien wjev
u, ds. }f'
gaan d
iP'er
Ie rii
;rd,
E hee
rwooi
w<
ivroi
leel
de
ROTTERDAM Het aantal predikantsplaatsen van de hei
de gemeente Rotterdam-centrum zal per 1 mei 1972 van tien
teruggebracht tot zeven. De predikanten, dr. G. de Ru,
Waardenburg en ds. T. W. Dekker, die met emeritaat gaan
niet worden opgevolgd. Evenals in andere grote steden IJ
hervormd Rotterdam met problemen van te zware financiële t eer
ontvolking van de binnenstad en ontrouw kerkbezoek. laakt
zev<
Over het jaar 1971 bedraagt het te
kort van de hervormde gemeente
Rotterdam-centrum 258.000. Bere
kend is, dat dit bedrag voor de ko
mende jaren aanzienlijk hoger zal
worden.
Andere factoren, die bij de Rotter
damse beslissing een rol spelen zijn
het wegtrekken van jonge, gezinnen
uit de binnenstad naar de randge
meenten en de daaruit voortvloeiende
veroudering van het ledenbestand. De
oudere leden vertrekken vaak naar
rusthuizen of overlijden.
Daarnaast heeft men ook Tekening
g houden met het teruglopen van de
belangstelling voor het kerkelijk le
ven, zoals die in vrijwel alle kerken
is waar te nemen.
Cijfers
Enkele cijfers geven het volgende
te zien. In 1960 was het aantal kerk
gangers 226.000, in 1970 was
het 144.070. In 1960 werd per kerk
ganger per dienst 18,3 cent in de col-
lectezak opgehaald, in 1970 was dat
48 cent. De collecte over heel 1960
bracht ƒ40.976 op, over heel 1970
67.722.
De opbrengst uit kerkelijke bijdra
gen in 1960 was ƒ310.565, in 1970
ƒ455.313.
Sinds 1969 zijn de kerkelijke bij
dragen en collecten gaan afnemen.
Ernstiger is, zoals uit de cijfers
blijkt, de teruggang van het aantal
kerkbezoekers. Dit aantal loopt per
jaar gemiddeld met 300 personen te
rug.
Zo dragen steeds minder gemeente
leden, de steeds zwaarder wordende
lasten. Daarbij mag worden aangeno
men, dat bij velen de grens van het
financieel mogelijke is bereikt, e ee
In dit verband zal de verkobele:
de Koninginnekerk nauwelijk uitzi
lichting kunnen brengen. n tv
luurl
laan
Beroepen: te Ommen en te Jen
burg: J. A. Rietberg te Vaas 1 va
Houten: G. Veldjesgraaf te Wjkwa
woude; te Hoevelaken: B. Hav M<
te Nijkerkerveen; te Barneveld dai
Stelwagen te Delft; - ie -s-Grava aai
W. Dorresteyn te Maarssen; ter
wijk a. Zee: D. W. Koeman tfe he
dermalsen; te Zeist: E. Vervrtde 1
Kethel en Spaland; te Ede: I gen
Timmer (toez.): te Woudenberg, rachl
Aangenomen: naar Kortgeneipen
de Boer, kand. te Leeuwardeq
dankt:, voor Krimpen a.d.
voor Utrecht: A. Gooijer te I
voor Nagele-Tollebeek: D. Driej
te Sellingen; voor Ederveen: i
Gorsel te Oude Tonge.
GEREF. KERKEN
Beroepbaar: kand. E. S. Wigj
v. d. Doesstr. 84 te Amsterdam
beroepbaar, maar wel bereid f
dags de kerken te dienen: kandj
van Nood, Deurloostr. 94 te
dam.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen: te Genemuiden: 1
te Dirksland, die bedankte vo^
pelle a.d. IJssel; te Boskoop:
te Beekbergen.
CHR. GEREF. KERKEN
Bedankt: voor Den Haag-Rij
Jac. J. Rebel te Hilversum.
Chr. Geref. Kerk. Beroepen: Ut
centrum, P. op den Velde te
zee.
BA PT. GEMEENTEN
Aangenomen: naar Haarlem:
Renken te Zutphen.
Het novembernummer van het maandblad Voorlopig (gereformeerd van huis
uit en de hervormde redactieleden, dr. G. H. ter Schegget en dr. J. J. Buskes zijn
van gereformeerde komaf) heeft als thema het anarchisme, hetgeen o.a. meebrengt
dat de lezers VU-student en kabouter-raadslid Marius Ernsting als scribent tegen
komen. De Utrechtse gereformeerde studentendominee dr. J. M. van Minnen heeft
in dit nummer een kroniek onder de titel „Kerkelijke capriolen" en daaruit geven
we het volgende door:
de rechtzinnigheid is weer in de opmars,
Ds. Pagée wordt hoofdlegerpredikant, Dr. Runia
wordt hoogleraar en de hervormde kerk he^ft
een zoveelste groep verontrusten, door de stoere
oude garde geleid, maar niet zonder respons on
der de jongeren. De EO heeft de 125.000 en de
NCRV stopt er „toevallig" ook wat meer gees
telijke liederen in.
Wie de toekomst van de kerk als zodanig ter
harte gaat, kan daar alleen maar blij om zijn,
want waarschijnlijk is dit de enige toekomst
voor de kerk, die mogelijk is als men namelijk
denkt aan de kerk in zijn huidige institutionele
vorm. En niemand heeft nog écht iets anders be
dacht. dat steek houdt.
Die institutionele vorm van de kerk waar
schijnlijk zullen we er toch een variant op moeten
bedenken. En misschien geven de vrijgemaakten-
bui ten-verband daar al een boeiend voorbeeld
van, als ze ons laten zien hoe los en onbevangen
en tóch samenbindend een kerkstructuur
zijn kan. Wie had dat gedacht!
Aan de andere kant is de hervormde structuur
een baken in zee.
Onlangs schreef de hervormde synode-praeses
een goede brief aan „zijn" dominees. De brief
was goed, maar de ideedat een synode
praeses zoiets ex cathedra doen kan Het was
weer een symptoom, één van de velen, dat de
reorganisatie in de hervormde kerk na de oorlog
niets meer dan een restauratie (herstel van het
oude) geweest is.
Mensen, die in vierhonderd jaar niet meer zijn
afgescheiden, vrijgemaakt, uitgetreden of zoiets,
kunnen alleen maar in één model denken blijk
baar, het oude hervormde model van de gebonden
structuur en de kerk middenin het volk.
Ook als dit volk inmiddels de volkskerk ver
laten heeft stopt men het toch ondanks de
miljoenen die het kost en die men niet heeft
in de computer; want hervormd zullen ze zijn en
zullen ze blijven, al is het maar als gat in een
ponskaart. Niemand heeft dan enige behoefte om
verder iets met ze te doen. Wat zou men ook
Maar ze zitten er in het computergeheugen.
Middenin de ontvolkte binnensteden herstelt men
driftig de oude „kathedralen" om er orgel
concerten te geven. En, wat het ergste is: men
bezint zich het grootste deel van de tijd op z'n
problemen, die altijd samenhangen met de
„structuren."
Het is een spannende vraag of de gerefor
meerde kerken ook die weg op zullen gaan. Het
lijkt er wel op. Voor een wezenlijke vernieuwing
van de theologische opleiding is binnen dat stra
mien natuurlijk geen plaats, waarom zou men
Het blijft een geleerden-bedrijf, met nu de sub
sidie loskomt ineens een dringende behoefte aan
meer mankracht: meer maar niet anders
Een bedrijf, dat als het cahiers-voor-de-gemeente
produceren wil zich in steriele individualiteit tot
elkaar-onderons richt, in plaats van in team
verband tot de gemeente."
In het baptistenweekbald De Christen schi
ds. P. van der Werf over het rapport, aan
hervormde synode voorgelegd over de kwe
van de kindercommunie. Ds. Van der Werf:
„In onze baptistengemeenten zitten wel 1
deren mee aan het avondmaal. Is dit onze vc
uitstrevendheid Lezen wij iets in de bijbel,
er niet staat Natuurlijk niet. Het is een gev
van een andere benadering van doop en avor
maal, en daarmee van de gemeente-gedacl
Wij doen ons best de bijbel zelf te laten sprek
en ons daaraan te houden. Het blijkt dat de
stellers van het hervormde rapport ook de bi
hebben laten spreken, en hun konklusies
ontnuchterend duidelijk: de bijbel spreekt n
over kinderdoop en (dus) niet over deelna
van (gedoopte) kinderen aan het Avondmi
Maar hoewel men dan geneigd is zich te hou<
aan: het avondmaal is alleen voor belijdt
houdt men rustig de doop voor de nog-ni
gelovigen (ook vaak ongelovigen) Dit is een
begrijpelijke inkonsekwentie.
Wat zouden de hervormde gemeenten zich
hoop narigheid kunnen besparen als ze de nie
testamentische gegevens over belijdenis, doop
avondmaal allemaal zouden honoreren.
Er is nog iets anders. Sommigen willen
gedoopten het recht geven aan het avondm
aan te zitten. Gezien de betekenis van de do
is dit eigenlijk een konsekwentie die de kindi
doop met zich meebrengt, en het is eigei
wonderlijk, dat men het niet doet, omdat ir
vasthoudt aan de belijdenis als voorwaarde v<
deelname. In feite maakt men daar ondersch
tussen doop en avondmaal op een manier,
bijbels niet verantwoord is. Zowel de doop
het avondmaal geven blijk van het één zijn n
de Heer en met de mede-gelovigen, de gemeen
De doop duidt het begin van deze bijzondi
relatie aan, en het avondmaal duidt de belevi
van deze relatie aan, en de verkondiging erv
Het is eigenlijk ondenkbaar dat de belijdei
wel nodig is voor het avondmaal, maar niet vc
de doop."
