Turkse gastarbeiders
zeer teleurgesteld
>r
Geestdrift Friezen voor hun
taal nu ver te zoeken
Explosieve sfeer
school in Sittard
geef iets
van
slijter..
Voorbereiding bouw
stad „kruimelwerk"
rrico
Conersmann
failliet:
500 man
op straat
Rooms-Katholieke schoolraad:
2;
Robert van S. liet
scheermesje
in zak glijden
Kamerlid vraagt
regering
prii j «beschikking
Philips leent
f 100 miljoen
7
VRIJDAG 19 NOVEMBER 1971
ran een onzer verslaggeefsters
(UTRECHT „De buitenland-
i werknemers in Nederland
hun toekomst somber in.
[dert onze komst in dit land,
aantal jaren geleden, con
iferen wij geen verbetering
I onze situatie, maar eerder
i verslechtering en naarmate
aantal buitenlandse arbei-
s in Nederland groter wordt,
|pen de aanwezige voorzienin-
l steeds ontoereikender wor-
Ifooral nu er klaarblijkelijk weer
I teruggang in de economie te ver
tillen is, zijn wij buitenlandse ar-
fers bang voor onze toekomst. Wij
rachten heus niet dat alle Neder-
Sers ontslagen zullen worden ter-
J wij als buitenlanders werk zul-
I houden, maar wij zouden onze
ist ook in tijden van conjunc
tie achteruitgang, toch graag ge-
indeerd zien. Wij werken hier wel
onszelf, maar toch ook voor Ne-
tnd en daarom verwachten \yij
K paar offers van de Nederlanders,
I het ons mogelijk maken hier in
ieder geval redelijk te leven en te
wonen".
Aldus de heer I. Akay, een buiten
landse werknemer afkomstig uit Tur
kije, werkzaam in Oss en daar be
trokken bij de plaatselijke stichting
begeleiding buitenlandse werknemers.
Hij sprak op een gisteren in Utrecht
gehouden studiedag van de Neder
landse sectie van de Europese Vrou
wen Unie in samenwerking met de
vrouwenorganisaties van de KVP,
ARP en CHU.
Het onderwerp van deze studiedag
op deze bijeenkomst, waar overigens
allemaal Nederlanders het probleem
van de buitenlandse arbeider belicht
ten, als vertegenwoordiger van die
buitenlandse werknemers. Hij toonde
zich, hoewel hij waardering had voor
veel goede dingen in ons land, toch
voornamelijk somber over de positie
van de gastarbeider.
Links-reclits
„In dit land zijn verschillende
groeperingen, die verschillende ziens
wijzen hebben op het probleem van
de gastarbeider. Linkse groeperingen
proberenons te overtuigen dat wij
hier niet meer dan slaven zijn en
rechtse groeperingen willen ons weg
hebben zodat wij hier de schone
maatschappij niet kunnen verpesten.
Wij blijven toch, omdat de economi
sche positie van Nederland dit nu
eenmaal vraagt, maar wij zijn teleur
gesteld over de houding van Neder
land. Wij vinden hier een huisves
ting, die nauwelijks of niet voldoet
aan minimumeisen, de vakbeweging
interesseert zich niet voor ons (wan
neer een buitenlander lid wil worden
mag dat, maar men doet bewust niet
aan leden-werving onder de gastar
beiders). Ook de houding van de Ne
derlandse regering stelt ons teleur.
Wij nemen het haar kwalijk dat zij
alleen oog heeft voor de korte termijn
aspecten van ons verblijf hier en
niet voor onze toekomst hier of in het
eigen land. Wat betreft de hereniging
met onze gezinnen wanneer wij hier
willen blijven: dat is alleen mogelijk
als wij over passende woonruimte be
schikken. En juist die huisvesting is
een van onze grootste problemen, do-
dat er in de meeste gevallen niets
kan komen van een overkomst van
het gezin naar Nederland. Wij weten
dat Nederland mét een grote woning
nood zit en het erg moeilijk heeft met
LMSTERDAM Wat in
'opa wordt gedaan bij de
tereiding van de bouw van
jstad verdient gezien de
jlemen die „de stad" nu voor
loproept slechts de naam
melwerk.
deze stelling kwam dr. M. van
zelf nauw betrokken het op
imst gerichte denken over de
de Fondation Européenne de
ilture, gistermiddag tijdens een
lijeenkomst van de Nederlandse
:happij voor handel en nijver-
[i Amsterdam.
zijn stelling over het „kruimel-
te illustreren, vergeleek Van
i de voorbereiding voor een
e stad van 250.000 inwoners in
laagdelijk gebied van de Ameri-
e staat Minnesota met het Ne-
ïdse project voor Almere de
"an 250.000 inwoners in het nu
ege gebied van zuidwestelijk
and.
967 is men in Minnesota begon-
let de eerste fase: de identifica-
in de problemen, die men zich
Alleen voor deze taak was al
dollar beschikbaar. De tweede
ie definiëring van het werkpro-
na en een intensieve research
deelproblemen, vroeg nog eens
oen dollar.
ierde fase (de ontwikkeling van
edebouwkundig plan en de ste
lkundige en architectonische
1
ous:
OOI
STERDAM Vandaag moet de
tiefabriek Konersmann (met
ngen in de hoofdstad, Haarlem,
en Leerdam) faillissement aan-
Dit betekent ontslag voor 500
De Amro-bank wil het be-
lat veel voor C en A werkt,
•diet meer verlenen, wat de
iden wel een erg snelle en (al
)orzichtige beslissing noemen,
•ren gevoerde besprekingen om
idrijf door anderen te doen
ten zijn mislukt. De belgische
ng (200 man) valt buiten het
'ement.
r dan de helft van het perso-
estaat uit over het algemeen
vrouwelijke werknemers, die
>ds in andere branches vrij ge-
lijk aan het werk kunnen blij-
oor het overige zal herplaatsing
nvoudig zijn.
i'akbonden vinden, dat de fail-
ints-aanvraae onverwacht i§
iZ en. In augustus was nog een
f' nisatie (afvloeiing van 60 man)
voerd en de debiteuren- en
urenrekering ziet er niet zo
itig uit. Naar de mening van de
iden speelt de bank met het
de huidigp conjunctuur wel
"g voorzichtig spel. Men wil
lijk geen enkel risico nemen.
|icht zal worden geprobeerd nog
afdelingen voorlopig te laten
erken. De salarissen zijn door
'k voor de weekloners nog voor
week en voor de maandloners
oor deze maand gegarandeerd.
detaillering) is nu ingegaan. De vierde
fase is dan de eigenlijke bouw en de
vijfde en slotfase de evaluatie van
het hele project.
Van :de drie laatste fasen zijn de
kosten niet bekend, maar Van Huiten
had in Amerikaanse literatuur over
dit onderwerp vergelijkingen en ver
wijzingen naar de programma's voor
de ruimtevaart en de ontwikkeling
van supersoon transport gelezen.
Voor een nieuwe Nederlandse stad
als Almere (voor zijn 250.000 toe
komstige inwoners zijn investeringen
tot een bedrag van drie miljard gul
den nodig) is op het ogenblik niet
meer dan 250.000 gulden aan research
uitgegeven en dan zitten wij nu al
halverwège fase 2 van het vergelijk
bare Minnesota-project.
Voor het werk waaraan Van Hui
ten zelf werkt: „Plan Europa 2000"
(de keuze voor onze stedelijke toe
komst) is het voor Europese begrip
pen fabelachtige bedrag van vijf mil
joen gulden voor vijf jaar uitgetrok-
kep, maar desondanks weten de hele
groep meewerkende Europese geleer
den dat het hele terrein slechts zeer
ten dele kan worden aangevat.
„Wij denken kennelijk nog steeds
dat dit soort investeringen op een
koopje valt voor te bereiden. Wie
klaagt er nog dat onze nieuwbouw zo
slecht is, onze nieuwe wijken en
nieuwe steden zo onvolmaakt als wij
niet bereid zijn in de voorbereidingen
veel en veel meer geld te steken? We
zullen er ons van -bewust moeten
worden dat onze wereld zo ingewik
keld is geworden dat vooruitgang al
leen nog maar geboekt kan worden
op die terreinen en voor die doelein
den die ervoor worden uitgezocht als
atoombom, maan en milieu. Willen
wij betere steden, dan zullen wij ook
„de stad" op moeten nemen in dit
lijstje en er zeer geconcentreerd aan
moeten werken," aldus dr. Van Hui
ten.
het beschikbaar krijgen van voldoen
de huizen, maar wij vinden dat er
voor ons, die toch ook in het belang
van de Nederlandse economie en wel
vaart werken, een paar offers, ook op
dit gebied moeten worden gebracht",
aldus de heer Akay.
Eerder sprak de heer L. C. van Da
len, tweede voorzitter van het CNV,
speciaal belast met de aangelegenhe
den inzake buitenlandse werknemers
over de sociaal-culturele begeleiding
"van de buitenlandse werknemers in
ons land. Hij betreurde het dat het
Nederlandse beleid ten opzichte van
de buitenlandse werknemers een ad.
hoc-beleid (een beleid op korte ter
mijn) is, terwijl het verschijnsel
„gastarbeider" in Europa van blijven
de aard is.
Hij pleitte voor een beleid dat aan
de volgende voorwaarden zal moeten
voldoen: er mogen geen maatregelen
genomen worden, waardoor de werk
gevers een heffing moeten betalen op
elke buitenlandse arbeider die zij in
dienst nemen (de buitenlandse arbei
der is geen importartikel waar je ac
cijns op moet betalen); de buitenlan
ders moeten gekozen kunnen worden
in ondernemingsraden en andere ver
enigingen en organisaties: er moet
een officiële werving en toelating van
gastarbeiders komen, zodat er sprake
kan zijn van een gerichte selectie,
een voorafgaande medische keuring,
een goed arbeidscontract en goede
huisvesting; verder moet het beleid
voorzien in het beschikbaar stellen
van geld en materiaal voor de indus
trialisatie in de landen van herkomst
van de arbeiders en er moeten z.g.
„witte lijsten" komen, dat zijn lijsten
waarop goede pensions worden ver
meld waar goede en betaalbare huis
vesting geboden wordt aan de gastar
beiders.
Organisatie
Over de organisatiegraad van de
buitenlandse arbeiders zei de heer
Van Dalen dat op het ogenblik zo'n
tien vijftien procent aangesloten is
bij een vakbond, dat is nog niet de
helft van de Nederlandse organisatie
graad.
Om tot een oplossing te komen in
zake het vraagstuk van de duizenden
gastarbeiders, die illegaal in Neder
land verblijven, pleitte de heer Van
Dalen voor een „generaal pardon",
waardoor de illegalen naar boven ko
men en deel krijgen aan de voor bui
tenlandse werknemers geldende voor
waarden en regelingen.
Prof. dr. W. Albeda, hoogleraar aan
de economische hogeschool van Rot
terdam, zag tenslotte als het grootste
gevaar op lange termijn van, de hui
dige trek van arbeiders uit minder
ontwikkelde landen naar rijke landen
het tegenhouden van een betere we
reld-arbeidsverdeling.
In de woning van Willeke Alberti te Blaricum is gisteren het boek „Waar
een Willeke isgeïtroduceerd. Het boek beschrijft het leven van
Willeke, die haar „kleine confidenties" toevertrouwde aan Willy van He-
mert, regisseur van „De kleine Waarheid". Het geheel werd door Otto
Dicke van tekeningen voorzien. Op de foto leest Willeke Alberti voor
uit het boekje aan dochtertje Danielle
SITTARD Directeur drs. G.
van der Munckhof van de Hogere
Economische en Administratieve
school in Sittard zou autoritair,
star en eigengereid zijn. Dit kan
worden opgemaakt uit een door
het Nederlands Pedagogisch In
stituut (NPI) in Zeist gehouden
enquête onder studenten, docen
ten en schoolbestuur.
Als enige oplossing zien de studen
ten een radicale mentaliteitsverande
ring van hun directeur. Zo niet. „dan
rest hem ontslag", aldus de studenten
die de heer Van de Munckhof verwij
ten teveel onbekwame onderwijs
krachten aan te trekken.
Al geruime tijd heerste op de
HEAO-school in Sittard een explosie
ve sfeer. In december verleden jaar
dreigden de studenten met staking.
Toen aj toonden zij hun ontevreden
heid over de niet vakbekwame DSM-
ambtenaren, die directeur Van de
Munckhof na hun ontslag bij DSM
aantrok. Het advies van de studenten
is nu: géén DSM-ambtenaren meer
aannemen om hun enkel aan een
baantje te helpen. Een verder verwijt
van de studenten is dat de directeur
naar buiten toe de school een goede
image wil geven, terwijl naar binnen
de school verrot.
Het bestuur van de HEAO noemt
directeur Van de Munckhof een knap
theoreticus die echter nogal rancu
neus is tegenover mensen die het niet
met hem eens zijn. Verder meent het
bestuur dat hij beslissingen neemt die
niet tot zijn competentie behoren. Het
bestuur geeft echter toe dat de taak
omschrijving van de directeur niet
behoorlijk is vastgelegd bij zijn aan
stelling.
Wat de docenten betreft zijn er
ernstige klachten over de communi
catie. Vooral de part-timers op de
school voelen zich buitengesloten door
het gefluister van de vaste leerkrach
ten. Zij en ook de vaste docenten
zouden graag een periodiek informa
tiebulletin op de schóól zien. Andei'e
klachten van de docenten betreffen
de organisatiestructuur, die te gede
tailleerd, te statisch wordt genoemd.
Gepleit wordt voor een overzichtelijk
organisatieschema.
Tot slot blijkt uit de enquête dat de
studenten medezeggenschap willen in
het benoemen van vaste onderwijs
krachten en de huidige aanwezig
heidscontrole die ze als kinderachtig
ervaren, graag afgeschaft zien.
Drs. Van de Munckhof noemt de
uitslag van de enquête als intern
werkstuk een bruikbaar rapport. Wat
betreft het aanstellen van onbekwa
me docenten afkomstig van DSM
noemt hij die klachten „kletskoek".
Gezien de opstelling van het bestuur
ten opzichte van hem als directeur
weigert hij verder ieder commentaar.
Los van de crisis op de HEAO-school
in Sittard, zo zegt hij, heeft de direc
teur van het schoolbestuur, de heer
mr. P. G. Meyer Viol, directeur van
de Koninklijke Nederlandse Papierfa
briek in Maastricht, zijn functie
neergelegd. Hij zal worden opgevolgd
door de heer B. Koolhaas, voorheen
directeur van Philips-Sittard.
!000
0,—
type
1600
reau
de pi
ype.
1300
alan:
300
i50,
ir.
7. ƒ3
66.
0.—
000,-
;e Mo
nds i
eeds 1
Van onze correspondent
ARNHEM Naar eerst gisteren
bekend is geworden heeft Robert van
S. tijdens dc behandeling van zijn
zaak voor het Hoog Militair Ge
rechtshof (wegens het doden van
twee Belgische rijkswachten), ge
poogd een scheermesje in zijn zak te
steken. Hij heeft het mesje tussen het
brood van een door hem zelf klaarge
maakt lunchpakket gelegd. Tijdens
de lunch in de cel onder het paleis
van justitie, heeft hij in weerwil van
het feit dat hij geboeid was, toch
kans gezien het mesje in zijn zak te
laten glijden. Toen de marechaussee
hem nogmaals fouilleerde (hij was te
voren uitvoerig gefouilleerd) vond
met het mesje.
De marechaussee heeft de indruk
dat Van S. na het horen van de eis
(acht jaar en tbr) zelfmoord heeft
willen pleaen vnor de krijgsraad.
Binnenkort wordt in Nederland
The Aristocrats'de laatste teken
film van Walt Disney uitgebracht.
Reeds nu is een langspeelplaat met
een Nederlandse tekst gepresenteerd.
Medewerkers zijn ondermeer van
links naar rechts: Henk van der Mo
len. Ger Smit. Marline Bijl, Carry
Tefsen en Piet Ekel.
LEEUWARDEN In de Frie
se hoofdstad vindt vandaag de
herdenking plaats van „kneppel-
freed". Voor mensen, die zich
willen inzetten voor het behoud
van het Fries is dat jarenlang
een strijdkreet geweest, die het
bloed sneller deed stromen. Nu
moet het voor velen van. hen een
uitroep van vertwijfeling zijn.
Want de geestdrift, die veel Frie
zen 20 jaar geleden, direct na
„kneppelfreed" voor „hun taal"
toonden, is nu ver te zoeken. Of
die demonstratie van vandaag
dat zal veranderen lijkt erg twij
felachtig.
Vrijdag 16 november 1951 kreeg de
naam „kneppelfreed" (knuppelvrij
dag) door de gebeurtenissen, die zich
die dag voor het gerechtsgebouw in
Leeuwarden afspeelden. In dat ge
bouw moesten de journalisten Fedde
Schurer en Tsjebbe de Jong zich ver
antwoorden voor het beledigen van
de Heerenveense kantonrechter Wol-
thers. Deze man weigerde om in de
rechtszaal Fries te verstaan en haalde
zich daarmee de toorn van beide
journalisten op de hals. Ze schreven
over Wolthers op een manier, die de
rechter beledigend vond. Beiden wer
den gedagvaard op 16 november.
-De zaak werd in een klein zaaltje
behandeld, terwijl de belangstelling
zeer groot was. Het grootste deel van
het publiek moest daardoor op straat
wachten. Omdat het ook markt was
in Leeuwarden, groeide de groep
wachtenden aan tot een kleine me
nigte. Deze drukte heeft de toenmali
ge Leeuwarder politiecommissaris
kennelijk op de zenuwen gewerkt,
want op een gegeven moment greep
de politie in. Het ging toen in Leeu
warden net zo als het nu in Amster
dam zou gaan: de politie sloeg er met
de gummiknuppel op los, daverde
met motoren-met-zijspan over de
trottoirs en riep later de brandspuit
(lees waterkanon) te hulp.
Juist deze politie-actie bracht de
rechtzaak en haar aanleiding in het
middelpunt van de belangstelling.
Heel veel Friezen, die zich nooit had
den bekommerd om het Fries, riepen
er nu luidkeels schande van dat ze
zich voor de rechter niet in „hun
eigen taal" mochten uitdrukken. Plotr
seling voelden ze zich achtergesteld
met hun taal. En ze kregen bijval
van heel veel Hollanders. Op hoog
niveau werd de „Friese kwestie" be
sproken en het gevolg was dat het
Fries officieel een stuk erkenning
kreeg. Het kreeg een bescheiden
plaatsje in het rechtsverkeer en het
onderwijs. Het Fries scheen nu wer
kelijk te zullen gaan leven om zich
een plaats te veroveren als „tweede
rijkstaal."
Maar twintig jaar later bestaan er
weer grote twijfels over zijn levens
vatbaarheid. Het heeft nu inderdaad
•heel wat meer rechten dan toen,
maar de meeste Friezen ontlenen
daaraan helemaal niet de plicht om
er ook wat mee te doen. Hoofdredac
teur J. Noordmans schrijft in zijn
herdenkingsartikel in de Leeuwarder
Courant: „Kneppelfreed is historie
geworden. Terugzien roept meer
heimwee dan voldoening op, meer
zelfverwijt dan wrok." Hij besluit
met de verzuchting: „In de volgende
twintig jaar wordt wellicht uitge
maakt, of Kneppelfreed 1951 een
groeistuip is geweest, of een laatste
stuiptrekking."
Heel veel Friezen zullen het wel op
het laatste houden. Dat kan men
jammerlijk vinden, men kan het ook
een onvermijdelijk gevolg van de
maatschappelijke ontwikkeling noe
men. Er zijn momenteel twee ontwik
kelingen, die het Fries in de kaart
spelen. Dat zijn de al meer genoemde
grotere erkenning (CRM trekt er een
ton voor uit) en de verdergaande de
mocratisering. Nog niet zolang gele
den was het Fries de boerse taal, die
alleen geschikt was voor gebruik in
huis, tuin en keuken. Het was onbeta
melijk om het in school, kerk, ge
meentehuis of statenzaal te gebrui
ken. Dat is nu anders, door die er
kenning, maar ook doordat de afstan
den tussen het gewone volk en de
autoriteiten wat kleiner is geworden.
Die autoriteiten worden nu meer ge
zien als gewone mensen, die je kunt
aanraken en waarmee je Fries kunt
praten.
Steeds armzaliger
Maar dat Fries, waar ze zich dan
van bedienen gaat er steeds armzali
ger uitzien. Dat komt door de invloed
van de „Hollandse" televisie, radio en
pers. Elke dag ondergaan de Friezen
een bombardement van Nederlandse
woorden en termen; daar staat na-
nauwelijks een letter Fries tegenover.
Het gevolg is dat allerlei typische
uitdrukkingen, zegswijzen en zins
wendingen steeds meer in onbruik
raken. Alle nieuwe begrippen blijven
onvertaald. Dit proces wordt nog
aanzienlijk versneld in die plaatsen,
waar zich veel niet-Friezen vestigen.
Het Fries, dat schoolkinderen in
groeikernen als Drachten en Heex-en-
veen spreken, lijkt maar heel weinig
op Algemeen Beschaafd Fries. De
schoolkinderen in Leeuwarden, Sneek,
Harlingen, Dokkum en Franeker
kunnen hier ongenoemd blijven, want
daar spreken ze allang geen Fries
meer. Evenmin als in de plattelands
gemeenten West- en Ooststellingwerf
en Het Bildt. Waarmee maar gezegd
wil zijn. dat het eigenlijke Friese
taalgebied heel wat kleiner is dan de
provincie Friesland.
De trek van de bevolking in Fries
land is van het platteland naar de
grotere plaatsen en de hoop is, dat
zich daar ook wat meer mensen van
buiten de provincie zullen vestigen.
De kans dat het Fries zich kan hand
haven wordt daarmee alleen maar
kleiner.
Meer Fries
Deze ontwikkeling is te bestrijden
met: meer Fries in het onderwijs en
regionale (Friese) televisie. De Raad
voor de Friese beweging beijvert zich
daar al jaren voor en heeft bereikt,
dat de Friese staten zich voor ver
plicht onderwijs in het Fries hebben
uitgesproken. Maar de Friese Bewe
ging is er niet in geslaagd grote groe
pen van de bevolking voor deze za
ken te interesseren. Velen moeten
niets hebben van die doordrijvers
van de „beweging". Ze vinden die lui
met al hun gepraat over Fries en
eigen cultuur en zo, de provincie
meer kwaad dan goed doen. Dat
„eigene" van de Friezen schrikt bui
tenstaanders maar af, zo redeneren
zij. Vol afgrijzen praten deze lui over
„de betinking fan de Slach by
Warns", een jaarlijks terugkerende
gebeurtenis, waarvoor een handjevol
Friezen zich rondom een grote steen
ergens in Gaasterland verzamelt om
terug te denken aan zoveel honderd
jaar geleden toen op die plaats de
Friezen een groep Hollandse indrin
gers een vernietigende slag toebrach
ten. Het staat niet vast of, en zo ja,
hoeveel schade Friesland heeft gele
den door die slag en de jaarlijkse
herdenking daarvan.
Het Westen
In elk geval hebben nu veel Frie
zen de ogen hoopvol gericht naar het
Hollandse westen, want van daar
moeten de impulsen komen, die dit
gebied voorgoed uit de economische
misère tillen. Die impulsen komen
niet zo vlot en dat geeft in Friesland
aanleiding tot veel geween en tan
dengeknars. Dat helpt natuurlijk
geen zier. Wat Friesland wel kan hel
pen dat zijn z'n meren, zijn frisse
lucht, en zijn open, groene ruimte.
Allemaal zaken, die in het dichtbe
volkte Nederland steeds belangrijker
zijn. Door de betere wegen komt
Friesland steeds dichter bij de rand
stad te liggen. Zijn toekomst schijnt
te liggen in de functie van woon- en
recreatiegebied voor de te volle delen
van Nederland.
Of dat de Friese taal goed zal doen
is een vraag, waar de meeste Friezen
niet wakker van zullen liggen. Ze
zullen wel geïnteresseerd zijn naar de
vraag of de Friese bevolking zelf een
cent wijzer zal worden van die ont
wikkeling. Om daar voor te zorgen
zijn misschien wel politieke acties
nodig. Misschien kan men de Friezen
DEN HAAG Het Tweede-Ka
merlid mevrouw Brautigam (PvdA)
zal bij haar interpellatie volgende
week woensdag de regering vragen zo
snel mogelijk een algemene prijsbe-
schikkingi uit te vaardigen. Zij zal
vier vragen stellen, namelijk:
Is de regering niet van oordeel
dat uit de prijsontwikkeling-sinds de
intrekking van de prijsbeschikking in
augustus blijkt dat de prijsstijging
groter is dan door het Centraal Plan
bureau werd geraamd en dan door de
ondernemersorganisaties in het
vooruitzicht werd gesteld;
Vindt, de regering niet dat haar
besluit om de verantwoordelijkheid
voor het prijsbeleid voornamelijk te
doen dragen door de ondernemersor
ganisaties. daarom herziening be
hoeft?;
Wil de regering zo snel mogelijk
een algemene prijsbeschikking uit
vaardigen. waarin het verboden
wordt goederen of diensten aan te
bieden tegen hogere dan door de re
gering aan te geven prijzen?;
Als de regering geen prijzenbe-
schikking wil --uitvaardigen moet
daaruit dan worden afgeleid dat zij
een politiek gaat voeren van de wal,
die het schip weer moet keren?
daarvoor nog eens in beweging krij
gen op een manier, die doet denken
aan de tijden van „kneppelfreed".
Klein groepje
Heel wat moeilijker lijkt het om ze
te mobiliseren voor zaken als meer
Fries in het onderwijs, pers en televi
sie. Sommigen doen daar zeer droevig
over en spreken van cultuurverlies.
Je kunt ook zeggen dat het Fries al
leen maar door een klein groepje als
cultuurbezit is ervaren. In dat opzicht
hoeft er niets verloren te gaan, want
er zullen altijd wel mensen zijn, die
de taal van Gysbert Japicx, Eeltje en
Joost Halbertsma, dominee Wumkes,
Fedde Schurer, Tetman de Vries, Tri-
nus Riemersma, Anne Wadman eh
noem maar op interessant genoeg
vinden om er wat mee te doen.
Als alle anderen, die zich vroeger
niet zo druk maakten over het Fries,
dat nu nog niet doen, omdat ze vin
den, dat hun belangen elders liggen,
is dat geen verlies. „Emancipatie der
Friezen" kan ook betekenen los ko
men van oude banden en toestanden,
blikverruiming van mensen, die zich
vroeger alleen maar goed voelden in
hun eigen kleine gemeenschap. Dat
heet geen cultuurverlies, maar verlies
van behoudzucht.
EINDHOVEN Philips gaat een
obligatielening uitgeven van 100
min. De lening heeft een looptijd van
15 jaar, een rentepercentage van 8 en
zal a pari worden uitgegeven. De op
brengst zal worden gebruikt voor
consolidatie van kortlopende schul
den, ter voortzetting van het streven
een betere verhouding te krijgen tus
sen kort en lang vermogen. Het pro
spectus zal op 22 november verschij
nen.
De lening is verdeeld in stukken
van 1000. De datum van inschrij
ving is 30 november aanstaande, die
van storting dinsdag 4 januari 1972,
Notering aan de Amsterdamse beurs
zal worden aangevraagd.
De aflossing zal a pari plaatsvinden
in 5 achtereenvolgende nagenoeg ge
lijke jaarlijkse termijnen, te beginnen
op 1 januari 1983. Vervroegde algehe
le of gedeeltelijke aflossing is toege
staan tegen 101,5 pet, voor het eerst
op 1 januari 1982.
Kenners kiezen
sterrenkaas
niet vergeten-Frux eten
