FMerckx heerst nog steeds
Kenia zet „dromers" weer
met beide benen op grond
Jong Oranje
grijpt kans
Vraagtekens achter doelpunten
Hockeyers met
2-1 verslagen
Nu ook
succes in
ronde van
Lombardije
Eddv Merckx
vergroot
voorsprong
Luis Ocana
neemt
wraak
Sporttoto
MAANDAG 11 OKTOBER 1971
COMO Zaterdag 9 okto
ber 1971 is wereldkampioen
Eddy Merckx geslaagd waar hij
in 1966 en 1968 faalde. Met
meer dan drie en een halve mi
nuut voorsprong won hij de
Ronde van Lombardije. laatste
klassieker van het wegseizoen
en wellicht de zwaarste één-
daagse wedstrijd ter wereld.
Na de eerste plaatsen in Mi
laanSan Remo en LuikBas
tenakenLuik was het de derde
keer dit jaar dat Merckx een
klassieke wegwedstrijd op zijn
naam bracht. Telt men daar nog
zijn overwinningen in de Ron
de van Frankrijk, ParijsNice
en de race om het wereldkam
pioenschap in Mendrisio op dan
wordt het duidelijk dat Merckx
nog niets aan vorm heeft inge
boet.
In de ronde van Lombardije over
een parcours van 266 kilometer van
Milaan naar Como, heeft Merckx
zijn concurrenten volledig zijn wil
opgelegd. Tot aan de beklimming
de monte d'Intelvi (216 km) hield hij
met behulp van zijn Molteni's de
karavaan bij elkaar en ontsnapte
toen hij dat wilde. Weldra had hij
Eddy Merckx heerst zaterdag als vanouds in de ronde van Lombardij-
en. De Belgische vedette eindigde met een voorsprong van ruim drie
minuten op de Italiaan Bitossi als eerste.
een voorsprong van drie minuten en
bouwde deze ondanks de inspannin
gen van achtervolgers als Raymond
Delisle, Gösta Petterson, Gimondi en
Bitossi uit tot 3.31 minuten.
De tweede plaats was voor de Ita
liaan Franco Bitossi, die profiteerde
van de onoplettendheid van de Bel
gische sprinter Frans Verbeek tij
dens de laatste honderd meter. De
Nederlander Joop Zoetemelk eindig
de als elfde. Slechts twintig van 139
gestarte renners haalden de finish.
Uitslag: 1. Eddy Merckx (Bel) de
266 km in 5.45.46; 2. Bitossi (Ita) op
3.31; 3. Verbeek (Bel) zt; 4. Hou-
brechts (Bel) zt; 5. Pintens (Bel) zt;
6. Maggioni (It) zt; 7. Zilioli (Ita)
op 3.47 min; 8 R de Vlaeminck (Bel)
zt; 9. Gimondi (Ita) zt; 10. Polidori
(Ita) zt; 11. Joop Zoetemelk (Ned) zt.
J
PARIJS Na zijn overwinning in
de ronde van Lombardije heeft Eddy
Merckx zijn voorsprong in het klas
sement om de Super Prestige Pernod
vergroot tot 430 punten op nummer
twee, de Zweed Gösta Petterson. Er
staat nu nog een wedstrijd op het
programma, die mee telt voor dit
klassement: de grand prix des na
tions. Hierin zal Merckx niet star
ten, maar uiteraard blijft hij zeker
van de Super Prestige Pernod.
Klassement: 1. Merckx (Bel) 570
pnt; 2. G Petterson (Zwe) 140; 3.
Guimard (Fra) 110; 4. Gimondi (It)
103; 5. Zoetemelk (Ned) 100; 6. Van
Springen (Bel) 90
LAUSANNE De Spaanse wiel
renner Luis Ocana heeft zondag de
jaarlijkse wielerwedstrijd „dwars
door Lausanne" gewonnen. Zowel in
de tijdrit (5150 meter) als in de wed
strijd met gelijktijdig vertrek (5150
meter) verwees hij wereldkampioen
Eddy Merckx naar de tweede plaats.
De Nederlander Joop Zoetemelk ein
digde in het algemeen klassement
als achtste.
Algemeen klassement: 1. Ocana
(Spa) 22.59.3; 2. Merckx (Bel.) 23.10.3;
3. Agostinho (Por 23.25.1; 4 Van
Springel (Bel) 23.T.0; 5. Gimondi
(Ita.) 23.32.0; 6. Thevenet (Fra.)
23'33.3; 8. Zoetemelk (Ned.) 23.44.1.
Ruud Krol omringd door Oost-
duitse spelers, te weten Egel (6),
Hafner en Enge in de strijd Jong
Oranje—Jong DDR.
DEN HAAG De uitslagen van de
voetbalwedstrijden, die voorkomen op
het formulier van sporttoto elf en die
dit weekeinde zijn gespeeld, luiden:
Nederland Oost-Duitsland 32,
Nederland onder 23 jaar Oost-
Duitsland onder 23 jaar 2—1, Polen
West-Duitsland 1—3, Volewijckers
Graafschap 01, Heerenveen
Heracles 00, Roda JC Willem II
10, Wageningen Veendam 10,
SW PEC Zwolle 1—0, VW
Helmond Sport 4—0, AZ'67 Fortu-
na VI 11, Haarlem 1Eindhoven
1—1, HVC Fortuna SC 0—0, DFC
Cambuur 10.
AMSTELVEEN - Kenia, tie Afrikaanse vertegenwoordi ger in
het eerste toernooi om de wereldbeker, dat vrijdag a.s. te
Barcelona begint, heeft hen, die de Nederlandse hockeyploeg al
bij voorbaat hebben gerangschikt onder 's werelds topploegen, met
beide benen in de werkelijkheid geplaatst en de realisten de be-
J vestiging gegeven, dat ons nationale elftal in Barcelona een bij-
zonder zwaar karwei wacht.
Niet in de eerste plaats, om
dat onze landgenoten als verlie
zers (met 12) uit deze generale
repetitie kwamen, maar vooral
omdat er toch te veel feilen aan
het Nederlandse spel kleefden,
met name aan het aanvalsspel,
waardoor er uit de talrijke kan
sen slechts één doelpunt kwam,
ver in de tweede helft gescoord
door de uitstekend als interna
tional debuterende Haagse mid
denvoor Ties Kruize. Kenia had
toen echter reeds lang een voor
sprong van 20, verkregen door
doelpunten van Ruvinder Singh,
kort voor en na de rust gemaakt.
Kenia, opererend in een orthodoxe
2-3-5-opstelling, dat de dag tevoren
ook reeds zegevierend was gekomen
uit een ontmoeting met een overi
gens verzwakte ploeg van de Bata
vieren (41), heeft de slag in Amstel
veen niet gewonnen door een surplus
aan techniek, maar door zijn grote
inzet over de gehele linie. Bovendien
vulden de linies elkaar zeer goed aan,
waardoor de ploeg een sluitend ge
heel vormde, dat voor de Nederlan
ders moeilijk was te doorbreken.
De kansen lagen voor Nederland in
een temposlag, doch helaas kon hierin
niet iedereen meekomen. De zwakste
schakel vormde in dat opzicht links
buiten Irving van Nes, wiens techni
sche kunnen buiten kijf is, maar die
de spirit mist om in een overrompe
lende aanvalsactie op slag mee te
kunnen gaan. Zowel in zijn reacties
als in zijn start kwam hij bijna tel
kens iets te kort en het gevolg hier
van was, dat veel goed voorbereidend
werk van wel agressieve spelers (in
de goede zin van het woord) als Ties
Kruize, Frans Spits en André Bolhuis
zonder resultaat bleef.
Hij wasechter niet de enige wel
bet meest sprekende voorbeeld die
een manco vertoonde aan geconcen
treerde inzet. Te laconiek namen
soms bijvoorbeeld Jeroen Zweerts en
Thijs Kaanders hun taak op, hetgeen
remmend werkte in de combinaties
en tegen de verbeten strijdende Ke-
nianen niet ongevaarlijk was. Een
foutje kon desastreuze geyolgen heb
ben. Vraag het Nico Spits, die in de
tweede minuut na de rust mistastte
°P een dieptepass. De toegesnelde
Ruvinder Singh profiteerde hier da
delijk van en passeerde Jan Willem
Buy kansloos
Het was ,zijn tweede doelpunt. Vier
minuten voor de rust had hij uit vrije
Positie in het centrum, gelanceerd
door linksbuiten Tarlochan Chana,
reeds zijn ploeg de leiding gegeven.
In deze eerste helft was Nederland
wel toonaangevend geweest en ha£
door toedoen van Kruize en Frans
Spits Kenia ook wel verscheidene
malen in een moeilijke positie gema
noeuvreerd, maar de enkele schoten,
die er uit de vuurlinie waren geko
men, hadden doelman Amarjit Singh
weinig moeite bezorgd.
Daarentegen was Nederland in de
24e minuut nauwelijks aan een te-
genpunt ontkomen, toen bij de twee
de Keniase strafcorner eerst Jan Wil
len Buy goed ingreep bij een schot
van aanvoerder Avtar Singh en ver
volgens Frans Spits op de doellijn
redde. Het Nederlandse spel had op
dat moment echter al aan scherpte
verloren. Er werd minder accuraat
gecombineerd en bovendien zakte het
tempo onrustbarend.
Toen kort na* de rust Kenia de
voorsprong, tot 20 opvoerde en Ne
derland de door een klap van een
stick in het gezicht geblesseerd ge
raakte aanvoerder Heiko van Stave
ren moest missen getroffen aan
het rechter oog werd hij bloedend
van het veld gedragen en naar het
ziekenhuis vervoerd (Bart Taminiau
nam zijn plaats in) zag het er som
ber voor onze landgenoten uit. Zij
zinden echter op wraak en uitbundig
aangemoedigd door het publiek zetten
zij hun tegenstanders onder druk.
Kenia moest terug. Er kwamen sco
ringskansen, die echter of door eigen
onmacht, of door doelman Amarjit
Singh niets opleverden. Tot eindelijk
bij de vierde Nederlandse strafcorner
Ties Kruize de bal goed op zijn stick
kreeg. Feilloos sloeg hij de bal in het
Keniase doel: 1—2.
Fel vocht Nederland in de nog res
terende tijd voor de gelijkmaker,
doch doelman Amarjit Singh bleef
verder meester van de situatie, o.a.
bij een solo-actie van Frans' Spits en
een schot van Nico Spits, die er in de
eindfase alles aan gelegen was zijn
fout te herstellen. Het gelukte hem
echter niet, evenmin als Ties Kruize,
de schrik van de Keniase verdedi
ging.
Keihard
Een tot de tanden toe gewapend
Nederlands elftal, strijdend op het
scherp van het zwaard, heeft in Bar
celona ongetwijfeld mogelijkheden.
De basis steunend op techniek en
conditie, is er. Nu nog de bereidwil
ligheid zich voor de volle honderd
procent gedurende 2 x 35 minuten in
te zetten... dan, ja dan kan dit Ne
derlandse hockcy-elftal hoog reiken.
Want alle voortekenen wijzen erop:
de strijd in Barcelona zal keihard
zijn, zonder pardon. Een ploeg-zon-
der-hart, is bij voorbaat kansloos.
TILBURG Uiteindelijk ziet het er wel naar uit, dat Jong Oranje
is doorgedrongen tot de laatste acht van het toernooi om het Euro
pese kampioenschap. Na de moeizame overwinning van 21 op de
Oostduitse junioren moet de Joegoslavische jeugdploeg aanstaande
zaterdag met tenminste vijf doelpunten verschil van de DDR
winnen om Jong Oranje van de kwartfinales af te houden. Een vrij
wel uitgesloten opgave, die bondscoach Arie de Vroet de conclusie
ontlokte: „Je mag eigenlijk nog niet juichen, maar optimist ben
ik wél."
Beeld uit de hockeyinterland Nederland—Kenia, die door de Oranje-équipe met 2—1 werd verloren.
Het lijdt geen twijfel, dat dit suc
ces van de jonge garnituur topvoet-
ballers belangrijk is in het kader van
de verdere uitbouw van het Neder
lands topvoetbal. Dus is er reden voor
gepaste trots. Tenslotte telt in het
Europees bekervoetbal vooral het re
sultaat en minder de manier waarop
dat resultaat behaald wordt. Want
vergeleken met het elftal, dat vorige
maand de nationale ploeg van Israël
bekwaam oprolde (20) was dit Jong
Oranje een klasse minder. Zelfs al
mag als excuus worden aangevoerd,
dat met name het ontbreken van Eef-
ke Mulders (geblesseerd) en Lex
Schoenmaker (in verband met zijn
huwelijk niet geselecteerd, wél in
Tilburg aanwezig als om te bewijzen
hoe graag hij er bij geweest was) de
kracht van het "middenveld niet ten
goede kwam, dan nog kwam Jong
Oranje vooral allure en ervaring te
kort. Zoals Ruud Krol net eerlijk toe
gaf: „We hebben gewonnen, Maar
daarmee is ook alles gepegd".
Slechts enkelen kwamen tot een zo
wat optimale prestatie: Ruud Krol en
Dick Schneider bijvoorbeeld, allebei
rijp voor de A-ploeg; René Notten,
verrassend op het middenveld, en
Ruud Geels, als altijd zeer attent in
de spits. Maar anderen stelden teleur.
Bijvoorbeeld door nervositeit (Van de
Kerkhof, Van Vliet) of gebrek aan
vorm (Boskamp, Haan, Neeskens). En
Oeki Hoekema speelde na zijn doel
punt (een minuut of twintig na het
begin gemaakt) opmerkelijk noncha
lant, goede kansen bedervend door
onnodig ingewikkeld te doen. Het ge
volg was, dat Jong Oranje omstandig
en slordig liep te voetballen en dat
vooral het spel op het middenveld ni
veau miste.
Omdat Notten zich veelal bezig
hield met het afstoppen van opko
mende Oostduitse middenvelders
moesten de impulsen komen van het
duo Haan-Boskamp. Arie Haan is
duidelijk aan een periode van rust
toe, nu hij op drie fronten (Ajax, mi
litair elftal en Jong Oranje) belast is.
Hem lukte weinig en hij werd hal
verwege de tweede helft terecht ver
vangen door de ook al niet impone
rende Kees Krijgh. Boskamp is wél
een speler, die ijverig is en in de
duels bikkelhard geeft en neemt,
maar hij is niet het type, dat over
zicht genoeg heeft om de beslissende
pass te geven. De Vroet: „Het spel op
het middenveld kan met 80 procent
worden verbeterd. Door de slechte
opbouw was het voor de spitsen ook
niet gemakkelijk. Al hadden wij qua
kansen wel met 51 kunnen win
nen".
Kenmerkend was de timide tegen
stand van de Oostduitsers. Zij hadden
toch een stel spelers van naam in hun
elf. Bijvoorbeeld een kwartet van de
veelgeroemde kampioen Dynamo
Dresden (Dner, Hafner, Rau en
Richter) en bovendien zijn de spelers
voor het merendeel gerecruteerd uit
de UEFA-jeugdploeg, die anderhalf
jaar terug Europees kampioen is
geworden. En toch lieten deze Oost
duitsers zich op een simpele manier
inpakken. In de duels was dit Jong
Oranje onverbiddelijk, een brutaliteit
die de tegenstanders volkomen
vreemd was. Alsof zij een lesje op
dreunden sveelden zij methematisch
het spelletje, in de rug gedekt door
de schitterend keepende Dieter
Schneider, die een hogere scoi-e voor
kwam. „Pas toen Nederland met 20
voorstond en er eigenlijk niets meer
te winnen was, zijn wij gaan voetbal
len", zo zei de „Oostduitse trainer
Kurt Holke later.
Kenmerkend was ook de ontboeze
ming van Holke: „Wij hebben veel
van dit Jong Oranje geleerd. Zoals de
spelers in de duels letterlijk alles
doen om aan de bal te komen. Zoals
zij het spel van de ene op de andere
vleugel verplaatsen naar de steeds op
het goede moment opkomende vleu
gelverdedigers, Krol en Schneider.
Dat is klasse. Daar zijn wij nog niet
aan toe. Maar ik ben blij dat deze
jonge spelers dit eens hebben meege
maakt. De gemiddelde leeftijd is 20
jaar. Over drie jaar wil ik wel weer
naar Nederland terugkomen". Zo
sterk is de faam van het Nederlands
voetbal verspreid, dat een ervaren
man als Holke. zelf een vroegere ve
dette bij FC Magdeburg, van pure
bewondering zowat stijf staat voor
Jong Oranje, dat intern nauwelijks
wordt geprezen.
In het perspectief van eventuele
komende wedstrijden in de kwartfi
nales was het interessant de prestatie
van amatcurdoelman Ger Reitsma te
beoordelen. Reitsma kreeg te weinig
te doen om een dominerende rol te
kunnen spelen, maar over het geheel
speelde hij niet slecht. De Vroet, die
Reitsma als een protégé beschouwt
was in ieder geval te spreken: „Ik
vind dat deze Reitsma het knap ge
daan heeft. Hij heeft mij niet teleur
gesteld in mijn verwachtingen".
MAARTEN DE VOS
TILBURG Hans Jürgen
Dörner gaf, uiteindelijk, het
voorbeeld. Na het tweede, te
recht fel omstreden doelpunt
van Jong Oranje stormde de er
varen international van Dyna
mo Dresden als eerste veront
waardigd op scheidsrechter
Verbeke af. De Oostduitsers re
ageerden laat, te laat, op het
wankele optreden van de Franse
arbiter. Veel eerder immers, na
de openingstreffer van Oeki
Hoekema, hadden zij recht te
ageren. Want ook aan de gel
digheid van dat doelpunt kleef
den de nodige vraagtekens.
Toen Hoekema voor de eerste keer
de bal achter de 'Overigens voortref
felijke doelman Schneider (Hansa
Rostock) joeg, wilde Oost-Duitsland
onder 23 jaar niet van protesten we
ten. Vreemd genoeg. Want er was
alle reden om tegen de toekenning
van dat doelpunt beroep aan te te
kenen.
De defensie van de Oostduitsers
bleef verbouwereerd staan, toen
Hoekema voor zijn schot uithaalde.
Verbeke keurde het doelpunt goed.
Pas in de rust sprak Kurt Holke,
sinds een half jaar trainer bij de
Oostduitse voetbalbond zijn verbijs
tering uit over de tamme reactie
van zijn pupillen. Toen Ruud Geels
in de tweede helft Jong Oranje naar
20 schoot, reageerde de Oosteuro-
pese opponent meedogenloos. En te
recht. Slechts op advies van zijn
grensrechter, Poncin uit Calais,
keurde Verbeke de in een onover
zichtelijke situatie gescoorde treffer
goed. Hans Jürgen Dörner. van het
A-elftal naar „Jong Oost-Duitsland"
gedegradeerd, bracht de les van zijn
coach toen in de praktijk. Dörner:
„De bal is de doellijn niet gepas
seerd. Ik weet het zeker, omdat ik er
vlak bij stond. Het is toch normaal
dat -je dan op een dergelijke beslis
sing van de scheidsrechter in op
stand komt?
Protest
Dörner. bij Dynamo Dresden mid
denvelder en in dit elftal een sta
tisch ausputzer, inspireerde met zijn
heftige reactie zijn ploeggenoten.
Verbeke werd omgeven door een
groep Oostduitsers. Het protest baat
te niet, natuurlijk. Maar opeens leek
de omstreden Fransman toch wak
ker geschud. Kurt Holke: „Alle drie
gescoorde doelpunten zijn voor mij
discutabel, al durf ik me in feite
over de treffer van Geels niet posi
tief uit te spreken. Ik heb namelijk
niet kunnen zien of de bal inderdaad
over de doellijn geweest is. Maar ik
weet wél dat het aan de discipline
van mijn elftal te danken i3, dat. de
zaak niet uit de hand is gelopen. De
scheidsrechter was zwak, zeer zwak.
Mijn spelers hebben weinig stampij
gemaakt, omdat ,ze daarvoor te wei
nig lef en ervaring bezitten. Meer
geroutineerde voetballers hadden
hefitger op de scheidsrechterlijke
beslissingen gereageerd.
Verbeke, geassisteerd door twee
even twijfelachtige grensrechters,
mag de Öostduitsers alleen maar
dankbaar zijn. Want voor hetzelfde
geld was ook deze interland in een
ordinaire schoppartij ontaard. Dat
de jonge DDR-vedetten vooral bij
het eerste doelpunt zo coulant optra
den, blijft onbegrijpelijk.
0 Sclumdalig
Het is opmerkelijk, dat een wed
strijd van Jong Oranje opnieuw
door een zeer matig fluitende
scheidsrechter werd geleid. Vers in
het geheugen ligt nog de boks,-
worstel- en trapt weekamp. die zich
in het voorjaar in Rostov, tijdens
„Jong" Joegoslavië-Nederland heeft
afgespeeld. De Griekse scheidsrech
ter Kouyras vergat toen zelfs de ele
mentaire regels van het spel toe te
passen zodat de wedstrijd een
schandalige gooi- en smijtpartij
werd. Kouyras haalde na die veld
slag (die wonderlijk genoeg geen
ernstige blessures had veroorzaakt)
lakoniek en opwekkend de schou
ders op. Zijn collega Verbeke daar
entegen weigerde na afloop ook
maar één van zijn merkwaardige
beslissingen toe te lichten. Via Frans
Derks. die het Franse trio begeleid
de, liet hij weten, dat: „Het in
Frankrijk de goede gewoonte is, na
eenwedstrijd niet met de pers te
spreken. Van die goede gewoonte wil
ik ook dit keer niet afivijken."
Een gemakkelijk dooddoenertje,
dat wél kenmerkend is voor het
schromelijk gebrek aan persoonlijk
heid, dat deze arbiter demonstreer
de. Glunderend nam hij in de be
stuurskamer van het WillemlI-sta-
dion met zijn assistenten de gebrui
kelijke presentjes van de KNVB in
ontvangst. Maar de woorden, die
daar toen door Hennie van Dalen,
lid van het bondsbestuur en de
scheidsrechters-commissie van de
KNVB gesproken werden, kunnen
nauwelijks gemeend zijn.
0 Eisen
Door het snel toenemende aantal
internationale ontmoetingen, die on
der auspiciën van de UEFA gespeeld
worden, kan het internationale
scheidsrechterskorps bijna niet aan
de gestelde eisen voldoen. De „min
der belangrijke" duels (zoals bij
voorbeeld deze confrontatie door de
UEFA werd beschouwd") geven de
internationale scheidsrechterscom-
missie een prachtige gelegenheid1 de
mindere goden te laten opdraven.
Bij de Europese voetbalorganisatie
blijft het een stelregel, dat ieder
aangesloten land ook op arbitraal
niveau regelmatig aan zijn trekken
moet komen. Daarom kreeg Kouyras
in Joegoslavië een kans en Verbeke
mocht zich dit keer aan zijn eer
zucht laven.
Het sportief politieke spel, dat de
UEFA voor dergelijke aanstellingen
speelt, is hoogst verwerpelijk. Wed
strijden voor spelers onder 23 jaar
worden kennelijk nog als een soort
„junioren-ontmoetingen" gezien.
Niets is minder waar. Dê verant
woordelijke UEFA-commissie lijkt
te vergeten, dat juist in deze teams
vaak ervaren internationals in ieder
geval doorgewinterde profs, aan het
werk zijn. Spelers, die voor hun
brood voetballen en voor de premies
keihard willen werken. Met alle in
zet en gevolgen van dien
GERRIT DEN AMBTMAN
