Ondergang bedreigt flora op wegbermen Schade bij Marbon rond 15 miljoen Communisme eiste 50 miljoen Chinezen Bespuiting met herbiciden rampzalig Samka Iden: h inderwetonderzoek alles goed ïl en wel l Staatsbezuinigingen Zweed sloeg slachtoffers van verkeersongeluk dood Uit de Haagse hof geplukt 9 DONDERDAG 12 AUGUSTUS 1971 Van een onzer verslaggevers AMSTERDAM De explosie bij het chemisch bedrijf Marbon het westelijk havengebied van Amsterdam heeft, volgens een irlopige schatting, zeker 15 tot 20 miljoen gulden schade veroor zaakt. De afdeling van het be drijf waar de explosie ontstond, zal zeker een jaar buiten bedrijf blijven. In de vijf jaar dat Marbon in het Amsterdamse havengebied is geves waren er drie kleine branden. Enkele Amsterdamse raadsleden heb ben aangekondigd het verdwijnen Marbon uit de hoofdstad te zul len bepleiten. In Amsterdamse ziekenhuizen la gen gistermiddag nog tien zwaar ge wonden (vijf brandweerlieden en vijf personeelsleden van Marbon), van wie er drie ernstig aan toe zijn. Bur gemeester Samkalden deelde gister middag in de Amsterdamse raad mee dat geen van de gewonden nog in levensgevaar verkeert. De ramp kost te aan vijf brandweerlieden en drie personeelsleden van Marbon het le- telijk havengebied in Amsterdam, die 8 doden heeft geëist Dr. Samkalden verklaarde voorts, dat een nieuw Hinderwet-onderzoek nodig is omdat voor het verwoeste deel van het bedrijf een nieuwe ver gunning vereist is. B. en W. van Amsterdam tijdens de minuut stilte ter herdenking van de slachtoffers van de brand bij Marbon. VRAGEN OVER ZAAK-MARRON Van een onzer verslaggevers HAARLEM Het PSP-statenlid De Nie heeft gedeputeerde staten van Noord-Holland gevraagd of b en w van Amsterdam het chemisch be drijf Marbon onverkort bedrijfsver- gunningen willen blijven verstrekken. De heer De Nie vindt handhaving, uitbreiding en vestiging van chemi sche bedrijven in de nabijheid van grote bevolkingsconcentraties als Amsterdam niet langer verantwoord. De heer De Nie wil dat de vergunin gen van Marbon worden ingetrokken. door Huib Goudriaan WAGENINGEN Niet alleen de bomen worden op geofferd aan de moloch Verkeer. De wegbermen, met alles wat erop en eraan is, de honderden soorten planten en de hiervan weer afhankelijke insecten, worden nog al te vaak met herbiciden doodgespoten. WASHINGTON (AP) De sub commissie voor binnenlandse veilig heid van de Amerikaanse senaat heeft vandaag een studie gepubli ceerd, waarin gezegd wordt, dat het Chinese communisme minimaal 34 miljoen en maximaal 63 miljoen mensen het leven heeft gekost. De schrijver van de studie, pro fessor Richard Walker, hoofd van het instituut voor internationnale stu ft 1» zul j we >IJÏ Geen vergunning Het Amsterdamse PSP-raadslid Irs. Huib Riethof wil dat b en w van hoofdstad Marbon na deze ramp ïjseS nieuwe hinderwetvergunning zullen verlenen: „Er mag geen nieu we hinderwetvergunning voor dit be drijf worden afgegeven. Ze kunnen de oorzaak van de ramp van gisteren wel vinden maar nooit het risico uit sluiten dat een dergelijk bedrijf voor de omwonenden heeft. Deze ramp be wijst nog eens dat de vestiging van chemische industrie dicht bij woon kernen onverantwoordelijk is. Daar om moeten die bedrijven verdwijnen. Het hele industriebeleid bij het :eekanaalgebied ,zal opnieuw discussie moeten komen." „De oorzaak van de ramp bij Mar in Europe is nog onbekend. Het on- ;k naar de oorzaak is nu door cherche begonnen, in nauwe sa- •erking met het gerechtelijk na- rtenschappelijk laboratorium het ministerie van justitie in Den lag" >it zei burgemeester Samkalden iddag in de raad in een ver ing over de catastrofe in het wes- Dat het met onze economie niet zo oskleurig is, blijkt nu wel uit de tbinetsbesprekingen. Wat mij echter ilkomen raadselachtig is, nu er een ikort is van negenhonderd miljoen Iden, waarbij nog wel eenzelfde be- rag zal komen, en diverse bezuini gen doorgevoerd zullen worden, |t de regering niet aarzelt aan ont- ikkelingshulp een forse uitbreiding 'geven en niet niet minder dan vijf liljard gulden voor de eerstkomende [vier jaren te bestemmen. Wanneer Ti dit bedrag, hetwelk de belasting- dalers maar toch weer moeten op- 'engen, niet verstrekt, dan is het neigende tekomt met één slag weg gewerkt, en blijft er nog ruimschoots over. Niettegenstaande de regering "eet, dat, eer dit bedrag uiteindelijk -f°P de juiste plaats van bestemming KT is aangekomen, een groot percentage in corrupte handen ter ;cht is geko men en voor een ander belangrijk ""rcentage wapens is aangekocht, >jft zij maar rustig doorgaan dit be- iggeld op een ergerlijke wijze te -visten. Dit is een uiterst kwa- ■Uke zaak. waartegen geen enkele minister zijn stem verheft. Dit zou kn ook het vermoeden kunnen wek- dat dezen bij de erlening een onlijk belang zouden kunnen 'ben. Er valt in ons land zelf nog n lEL'Jnnoemelijk veel te doen. wat toch ebeslist voorrang moet hebben. Laat 'lea EL5egering niet langer zo flink naar buiten doen ten koste van de belas- jn ^betalers, en deze hulpverlening maar overlaten aan grote landen, zo- sis Amerika. Rusland en China. En laat ze ook maar eens meer denken aan onze nationale zeevaart, die steeds dieper het moeras ingaat. Het verlenen van faciliteiten is hier be slist meer dan nodig. M. Hauser. Rotterdam. Schmelzer overlegt nog over China-beleid DEN HAAG Nederland overlegt met een aantal bevriende landen over het beleid, dat gevoerd zal worden ten aanzien van de vertegenwoordi ging van China in de Verenigde Na ties Dit beleid zal zeker afwijken van dat van de Verenigde Staten. Dat teeft minister Schmelzer gezegd op een bijeenkomst van de buitenlandse pers in Nederland. Schmelzer zei, dat Nederland ten aanzien van China steeds een eigen beleid heeft gevoerd en dat ook zal blijven doen. Nederland onderhoudt vrijwel sinds het uitroepen van dr volksrepubliek China diplomatieke betrekkingen met Peking. Voordat Ni xon zijn reis naar China aankondigde was op het ministerie van buitelandse zaken in Den Haag al een diepgaande studie over het beleid ten aanzien van China ter hand genomen. Nederland en België blijven praten over industrie langs Maas Van onze Haagse redactie DEN HAAG Nederland en Bel gië zullen over mogelijke nieuwe industrievestigingen langs de Maas nauw overleg blijven plegen. Minis ter Stuyt (milieuhygiëne) heeft dit gistermiddag het actiecomité Schone Maasvallei persoonlijk verzekerd. Het actiecomité was gisteren naar Den Haag gekomen om te proteste ren tegen een mogelijke vestiging van een olieraffinaderij in het Bel gische plaatsje Ternaaijen. De ves tiging zou voor de Maasvallei bij Eysden rampzalige gevolgen kunnen hebben. De minister kreeg een pe titie overhandigd met twintigdui zend handtekeningen. Volgens minister Stuyt verkeren de plannen voor een vestiging van de raffinaderij nog in een pril sta dium. Hij liet er zich daarom noch positief noch negatief over uit. Wel verzekerde de minister dat een amb telijke werkgroep van het ministe rieel comité Benelux de ontwikke ling op de voet zal volgen. dies van de universiteit van South Carolina, schrijft verder het heel wel mogelijk te achten, dat het cijfer uit eindelijk de 50 miljoen nadert. De subcommissie heeft op 27 juli opdracht gegeven de studie, die de titel „de mensenlevens, die het com munisme in China heeft gekost", te publiceren. Het besluit werd geno men nadat president Nixon zijn be zoek aan Peking had aangekondigd. De studie van Walker begin bij de stichting van de Chinese communis tische partij 50 jaar geleden. Verder wordt uit de doeken gedaan hoe de partij in 1949 aan de macht kwarn, terwijl tenslotte het bestuur van het land onder voorzitter Mao Tse-Toeng en premier Tsjoe En-Lai wordt be schreven. Hoewel de communisten de eer wordt gegeven dat zij op sommige gebieden grote vorderingen hebben gemaakt, schrijft Walker dat die vor deringen vergezeld gingen van mas sale executies, zuiveringen, slaven arbeid en terreur. Ondanks waarschuwingen en ad viezen, die soms gunstig werken, gaan teveel particulieren en over heidsdiensten onverdroten hun gang. Veiligheids- en economische overwe gingen, een netheidscomplex, domme gemakzucht en nonchalance hebben ertoe geleid, dat het laatste toe vluchtsoord van een belangrijk deel van onze wilde flora, de enkele tien duizenden hectares wegbermen, ern stig wordt bedreigd. Is het al bijna onmogelijk een veldboeket te plukken langs weilan den en akkerranden, de „vietnamise- ring" van de wegbermen heeft ook het eens zo levendige kleurenpalet langs Nederlands wegen en dijken aangetast. Hoe kon het zover komen? Het hoofd van de afdeling Onkruidbe- strijding van de Plantenziektekundige Dienst in Wageningen. de heer P. Zonderwijk antwoordt: „Vroeger bracht het gras van de wegbermen nog wat op voor de boeren, die de bermen pachtten en soms zelfs be mestten. Distels Toen er na de 2de Wereldoorlog, •mede door de verbetering of vernieu wing van wegen, veel akkerdistels in de bermen optraden, vreesden veel Athene nog niet rijp voor EEG DEN HAAG (ANP) Er bestaat niet het minste vooruitzicht dat Grie kenland tot de EEG zal toetreden zo lang de fundamentele rechten van de mens in Griekenland en de voorwaar den voor de werking van een normaal van het lid van het Europese Parle- ties. Dit beleid zal zeker afwijken van verklaard in antwoord op vragen van het lid van het Europese parle ment Pierre-Bernard Couste, een Franse Gaullist. Hét beperken van de toepassing van de associatie-overeenkomst is een logisch uitvloeisel van de staatsgreep van 21 april 1967, zo zegt de commis sie voorts. landbouwers dat de zaden van de dis tels en ook van andere planten hun cultuurland zouden bereiken. Dit was in vier provincies aanleiding voor het instellen van een zogenaamde distel- verordening, die de beheerders ver plichtte de distels voor het in bloei komen te verwijderen. In die tijd, vanaf 1947 al, kwamen de eerste herbiciden op de markt, waarmee de planten gemakkelijk en met weinig kosten konden worden „weggespoten". „Op grond van onderzoekingen is inmiddels vastgesteld, dat de akker distel en andere bermplanten als be- reklauw, fluitekruid en dergelijke, zich nauwelijks in cultuurland kun nen vestigen en de akkerdistel lande lijk nog maar weinig voorkomt. He laas denken velen nog steeds dat het zaad van alle mogelijke plantensoor ten uit wegbermen het cultuurland van de boer bedreigt. Intussen is in de loop der jaren door het opruimen van bloeiende wegbermvegetatie een aanzienlijke verarming van de land schappelijke waarde ingetreden. De heer Zonderwiik (vijftien jaar hoofd van de afdeling Onkruidbp- strijding van de PD) houdt zich bezig met het keuren op bruikbaarheid van de bestrijdingsmiddelen en het advi seren hierover aan de gebruiker. F meent dat het niet verkeerd is be strijdingsmiddelen toe te passen, waar cultuurgewassen door onkruid worden verstikt. ..Maar het ingrijp- met herbiciden houdt op, waar de economische noodzaak niet meer aan wezig is". Dit uitgangspunt dreef hem ertoe in 1961, op een internationaal congres van vakgenoten in Warschau, te waarschuwen voor de negatieve in vloed van herbiciden op de wilde flo ra. Verantwoord gebruik wijst hij niet af: „Via gecontroleerde gebruiksaan wijzingen en folders, die door de in dustrie zijn opgesteld, alsmede door schriftelijke en mondelinge voorlich ting van de overheid, kan een verant woorde toepassing van chemische middelen in Nederland niet tot een catastrofe voor het gewas leiden. Op grond van de Bestrijdingsmiddelen wet zijn ook de toepasser van de P. Zonderwijk: met de bloemen gaan de vlinders middelen, evenals de consument van het geoogste produkt redelijk be schermd." Strafbaar Gebruik van een bepaald middel dat niet op de markt is toegelaten of gebruik buiten de omschreven doel einden, is strafbaar. Vorige week ver scheen in Rotterdam een fruitteler voor de economische politierechter, wegens zijn slordig omspringen met een bestrijdingsmiddel. De hele be groeiing langs de. sloot, die aan zijn boomgaard grenst, was verkleurd. De officier van justitie zei toen: „We moeten niet lukraak met allerlei be strijdingsmiddelen werken om te pro beren vele kleine kwalen te verdrij ven. We zouden daar weieens een heel grote kwaal voor terug kunnen krijgen." Wat kunnen die gevolgen van luk raak bespuiten zijn? De heer Zonderwijk heeft de laat ste twee jaar in lezingen en artikelen in bladen van natuurbeschermingsor ganisaties, de consequenties beschre ven. In de eerste plaats het oecologisch aspect, dat wil zeggen, de samenhang die er bestaat tussen een bepaalde groep planten, de insecten die daarop leven en de vogels die weer van die insecten leven. Het meest spreke voorbeeld hiervan is de band, die be staat tussen de grote brandnetel en vlinders als atlanta, kleine vos en dagpauwoog. De rupsen van deze be kende dagvlinders vinden hun voed sel uitsluitend op het brandnetelblad. Uitroeiing van deze brandnetel bete kent tegelijkertijd uitroeiing van deze vlinders. In de tweede plaats het weten schappelijk aspect Een rijke variatie in het milieu maakt studies mogel: waarvan de resultaten hun vruchten kunnen afwerpen. Een voorbeeld hiervan is het onderzoek naar het on- bemeste, slechts eenmaal per jaar ge hooide, zogenaamde blauwgrasland. Dit type grasland bevat een verbluf fend groot aantal plantensoorten. Het moderne weiland met zijn hoge prr duktie en voedingswaarde hebben we voor een groot deel te danken aan de bestudering van de blauwgraslanden (rond de eeuwwisseling in ons land nog ruim voorhanden) door prof. dr. D. M. de Vries. Zeker vier toeristen zijn om het leven gekomen, toen een in aanbouw zijnd terras van het luxueuze hotel Riviera in Benalmadena (Spanje) instortte. Op het moment van de in storting zaten veel gasten aan tafel in een zaal onder het uitgestrekte terras. i»; KUNGAELV (UPI) In de Zweedse stad Kungaelv heeft een 26-jarige man bekend dat hij twee ernstig gewonde jonge meisjes heeft gedood om hen uit hun lijden te verlossen, nadat hij hen met zijn auto had aangere den. De man is dinsdag gearresteerd, nadat de lichamen van de twee meis jes 14 en 15 jaar oud in een ondiep graf in een bos waren gevon den. De automobilist had drie weken voor zijn aanhouding nog een negen jarig meisje overreden, dat eveneens overleed. De man heeft nu bekend dat hij ■begin deze week op de weg bij Kun gaelv, in westelijk Zweden, ook twee meisjes heeft overreden. De meisjes waren volgens de man zeer ernstig gewond. Hij besloot daarop de slacht offertjes dood te slaan „om een einde te maken aan hun lijden". De licha men werden begraven in een bos op 15 kilometer van de plaats van het ongeluk. De politie werd gealarmeerd door een boer, die vertelde dat er een man bij hem was gekomen die een spade te leen vroeg en hem vertelde dat hij die nodig had om „twee mensen te begraven, die ik heb aangereden". Sectie op de lichamen van de meis jes heeft uitgewezen dat zij inder daad met slagen zijn omgebracht. De man is aangeklaagd wegens moord en te hard rijden. DEN HAAG In verband met zijn benoeming als lid van de AHP-frac_ tie in de Tweede Kamer zal mr. G. C. van Dam zijn functie van algemeen secretaris van het Nederlands Chris telijk Werkgeversverbond neerleggen. Een maanreiziger mag heimwee naar de maan hebben, het is zo gek niet. Iedereen heeft wel zo'n heimwee- plekje in zijn hart, al zijn die plekjes dan wat aardser. Risico van wer kelijk naar het plekje terugkeren is dat herinnering en werkelijkheid el kaar niet meer dekken. In Amsterdam heb ik zo'n plek. Een straat waar je nooit zo maar doorloopt, wanneer je er niet wezen moet. Om het maat te noemen: de Vos- siusstraat, die wat hol ligt langs het Vondelpark parallel aan de P.C. Hooftstraat. Het huis, waar ik bij Oma logeerde was hoog en geheim zinnig. Beneden een sousterrain. w ar bakker en kruidenier via de ramen hun waren afleverden. Ach ter die keuken met nog een koperen pomp een raamloos vertrek. Provi siekamer werd dat genoemd, maar ik was overtuigd dat hier eens Blauwbaard zijn griezeldaden had gepleegd. Daarachter lag de verruk kelijkste kamer: openslaande deu ren naar een tuin met grint en rozen. Boven was de keuze moeilijk. Aan ererondje door het Vondelpark. Ver- de tuinkant het saeltje. In mijn kin- rukt telde je de koetsjes, die achter derogen een paleiselijk wonder van het boomgordijn langs schimden. afmeting. Je keek er uit op het Dat Vondelparkaan het ont- atelier van de beeldhouwer Raedeker bijt had Oma met voorzichtige ge en in eerbiedige verrukking zag je baartjes de kaaskorstjes gesneden soms de meester in een stofjas rond- en broodblokjes. Die gingen in een waren. Maar aan de voorkantgrauw papieren puntzak en dan naar de vijver, waar onverzadigbaar de m eenden en de zwanen, de Amster- ileimwec damse zwemsijsies, wachtten. De gloriedag toen je alleen mocht Daar was Oma in haar voltaire Saan °P een ochtend, dat de huis- met het gobelinbekleedsel. Oma in Sen°,en andere besognes hadden een statige zwarte japon en onvoor- Er was wel even berazd geweest, stelbaar oud, al bedenk ik me nu dat of het kondat kind ze toch niet zo ver van mijn huidige Maar wat zou er kunnen gebeu- leeftijd afgeweest moet zijn. rende stille straat, het zonnige Soms ratelde er de kar van een padhoogstens een ruiter en wat groteman door de straat en dan was andere kinderen met grauwpapieren het heerlijk om op het smeedijzeren- builtjes vol kaaskorstjes en brood balkonnetje te mogen uitkijken. Op brokjes. woensdag was dat balcon de vaste Ik ben er laatst weer eens ge- uitkijkpost. weesto Vondelparkvol mu- Woensdag was de Amsterdamse ziekgeschettervuilvaalten trouwdag en een bruidsstoet, die Je kunt maar beter vergeten, dat zichzelf respecteerde, maakte een het bestaat In de derde plaats de esthetische en recratieve kant van de zaak. Uit een oogpunt van schoonheid en ontspan ning is het zonneklaar, dat er een zo groot mogelijke variatie van flora en fauna moet zijn. Een monotoon land schap, een uit netheidsoverwegingen troosteloos kort geschoren grasberm, geeft geen geestelijke rust. Het is ook nog helemaal de vraag of een saaie autoweg de veiligheid bevordert. Zou afwisseling, een kleurige wegberm, de automobilist niet wakker houden, ziin oplettendheid niet eerder versterken. Ten vierde het economische as- Tegen de achtergrond van de opge somde nadelen van het intensief be handelen van wegbermen met herbi ciden, alsmede van het zeer frequent maaien, is het hiervoor uitgegeven bedrag van miljoenen guldens per jaar nauwelijks te verdedigen. „Ook intensief maaien", aldus de heer Zon derwijk, „verarmt de flora in hoge mate, omdat de bloeiende pla- door deze handelwijze geen mogelijk heid hebben uit te groeien. In de re gel zal ook op de vruchtbaarste gron den niet meer dan twee- hoogstens driemaal per jaar behoeven te wor den gemaaid". Hoe moet het zinloos vernietigen van de bloeiende flora in de wegber men, een onderhoud waarmee hoge kosten zijn gemoeid, worden voorkomen? De heer Zonderwijk: „Op grond van de aanwezigheid van levende za den in grondmonsters van bes^r' en halfdoodgemaaide bermen, kunnen we goede hoop hebben, dat vele ber men na drastisch gewijzigde beheers maatregelen, toch nog in hun oor spronkelijke toestand kunnen worden teruggebracht. Ook kan in bepaalde situaties uit zaai van ter plaatse thuishorende soorten worden overwogen. Bij de aanleg van nieuwe wegen kunnen mengsels langzaam groeiende grassen en kruiden worden ingezaaid. „Voorop dient te staan dat wegbe- bakening, verkeersborden en berm plankies goed zichtbaar moeten b' ven. Chemische middelen kunnen hun dienst daarbij bewijzen evenals bij het tegengaan van de weg opkruipen de grassen. Gemeenten, waterschappen en par ticulieren kunnen voor een onpartij dige voorlichting terecht bij de voor lichtingsdiensten van de overheid en dienen zich niet uitsluitend te laten adviseren door handelaars in bestrij dingsmiddelen", aldus de heer Zon derwijk. Maar voor alles is nodig een men taliteitsverandering bij de afnemers van bestrijdingsmiddelen, die koste wat het kost hun „spul" willen ge bruiken, zonder de noodzaak van ge val tot geval te bekijken. Een hou ding, waarin zij volgens informa ties die wij kregen soms worden gesterkt door vertegenwoordigers, die schamper spreken over de genuan ceerde benadering van de Onkruidbe- strijding in Wageningen. De heer Zonderwijk meent dat er een kentering ten goede is. „We moe ien deze zaak niet in het emotionele vlak trekken, maar op een evenwich tige wijze benaderen. Veel beheerders weten niet hoe waardevol sommige wegbermen zijn. In onwetendhe'd wordt veel vernietigd, omdat men via voorschriften in een star patroon van handelingen verzeild is geraakt" Het hoofd van de Onkruidbestrijding. die in de Groene Berichten van de Plan- tenziektenkundige Dienst rege'maMg waarschuwt tegen het bespuiten van bermen, noemt enkele overheidsin stanties en diensten, die de adviezen ter harte hebben genomen. Gedeputeerde Staten van Noord en Zuid-Holland deden het afgelopen voorjaar op polderbesturen en water schappen een beroep het gebruik van chemische middelen zoveel mogelijk te beperken. In Noord-Holland werd dit verzoek ook gedaan aan de ge meenten. Of het zal helpen? Ant woord: alleen wanneer iedere Neder lander weigert tegen gele. steppe achtige wegbermen aan te kijken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1971 | | pagina 9