e er ver tijd heeft tand op kapotgeknaagd Haagsch Hopje wordt Haarlemse geen Hop Ambachtsheerlijkheid Cromstrijen is na bijna vijf eeuwen jonger dan ooit Onderzoek naar verbod koppelbazen bij metaalbedrijven Cromstrijen: in feite een relatiegeschenk... Mis Groenzone bij Westland Promotion '77 Politiehulp Ziekenhuisraad tegen hoge beloning stages Genoemd naar koffie minnende baron Champignonktreker heeft primeur oesterzwam 5 VRIJDAG 9 JULI 1971 Uil H )P )Ot sj 4 -| -NUMANSDORP „Ja, de analyse die Mansholt van de EEG- I pdhouwproblemen heeft gemaakt, goed, daar kan ik wel achter )an. Ook de remedie die hij ervoor heeft bedacht zit op papier wel ed in elkaar, maar ik kr\jg zo langzamerhand toch wel het idee ""1 jt het een fata morgana aan het worden is. De konsekwentie immers B zijn plannen tot struktuurverbetering en schaalvergroting in de pdbouw is direkt, dat er heel wat mensen uit de landbouw zullen kun^eten verdwijnen. Samen met de hoge investeringen die de tei^vers moeten plegen kost de omscholing van al die mensen veel veel te veel!" y weet beter dan wie ook waar hij over praat, de nu 36-jarige heer E. Vlielander, de vijfde van het geslacht die de titel rentmeester van netdAmbachtsheerlijkheid Comstrijen voert. Zijn stoel is net warm: pas op wli is hij in zijn funktie gekozen als opvolger van zijn vader. De traditie- r a'hden titel is bijzonder misleidend, want de heer Vlielander is in feite •cteur van Nederland's grootste en modernste landbouwbedrijfzij het dat hij zich terdege bewust is van de traditie die zijn geslacht en trijen rijk zijn. stand en het grote arsenaal in ge bruik zijnde landbouwmachines: er zijn alles bij elkaar bij de Ambachts heerlijkheid 70 man in dienst, waar van 10 op kantoor en 6 in de centrale werkplaats. IN de loodsen staan in een imposante rij 36 tractoren. 4 rupstractoren, een draineermachine, 73 Iandbouwwagens, twee draglines, 6 ploegen en eggen, 8 zaaimachines, 10 combines, 40 transportbanden, en dat is dan nog maar een allesbehalve vol ledige opsomming. Niet ten onrechte glimlacht de heer Vlielander trots als hij de resultaten van Comstrijen opsomt, daarbij ove rigens ogenblikkelijk aantekenend dat het bedrijf in 1970 voor het eerst Geen kolenberg" maar een aard- appelhoop waar Nederland vier dagen van zou kunnen eten. Ideaal dr. Sicco Mansholt moet de chtsheerlijkheid het ideaal der vertegenwoordigen. In zijn i over de volgens hem noodzake- sanering in de landbouw noemt J tachtig hectare wel het absolute Jimum voor een rendabel akker- Wbedrijf, en vijftig runderen op "j 'hectare grond voor een goed eltbedrijf. Cromstrijen vertegen- igt een veelvoud hiervan: De r Vlielander is direkteur van een rijf van in totaal rond 1800 hecta- waarvan 1197 in bouwland en 10 weiland. De rest van de opper- zijn dijken, wegen, houtop- n, personeelstuinen en rietgor- In de zeventiende eeuw veran dert de struktuur: ook al het dan nog nieuw gewonnen polderland wordt voortaan in gemeenschap pelijk beheer genomen, nadat eenmaal in 1642 de Numanspol- der was drooggelegd en in 1648 de nederzetting Numansdorp was gesticht. Een van de ambachtshe- n gei De meer dau rijke traditie z^nLjvan de Ambachtsheerlijkheid en j Cromstrijen gaat terug tot een 11492. In dat jaar vroeg Maxi- 1 tejmiliaan, Rooms Koning, £^jaan ztfn sekretaris mr. Gerard behlNuman, hoe hy hem zou m de kunnen belonen voor de vele ren-grondeigenaren werd aange wezen om de destijds van Maxi- miliaan verworven titel van Am bachtsheer over te dragen. De twaalfde overleed in 1799. Omdat men het niet nodig vond een nieuwe ambachtsheer te kie zen Nederland was in die tijd de Bataafse Republiek met in zijn vaandel 'gelijkheid en broe derschap' is sindsdien de titel in feite verloren gegaan. In 1814 werden wel enkele privileges hersteld, maar de bestuursvorm is toch nooit meer de oude ge worden. diensten die hjj zijn koning had bewezen. De naamgever van het huidige Numansdorp vroeg daarop in altijd duren de erfpacht „de nieuwe aan wassen, uitgorzen, slikken en rietbroeken, strekkende van de Westmaze tot aan de Diepte van Strijemonde, langs de Group Westwaarts tot Cromstrijen toe, Zuidwaarts 5„8 lot Wjjvekeen, Oostwaarts tot (drac aan het nieuwe land van kalv lamm (zei pony 4.9» eien 1625, 'l Essche". Tot op heden werden daarna uit de verschillende ambachtshe ren-grondeigenaren van Com strijen drie „gekommitteerden" gekozen, die het dagelijks bestuur van de ambachtsheerlijkheid vor men. Als bedrijfsleider werd een rentmeester aangesteld, overigens een bijzonder invloedrijke positie Daarnaast schonk Maximiliaan hem nog, de Ambachtsheerlijk heid: in feite zeggenschap over opbrengsten van malerij, visserij, vogelarij, Iveren, giften van ker- ardap ken en kosterijen, en niet te ver- gelen de bevoegikeii om naar ta"hët'geheel "van"de^ambTchts- eigen goeddunken dijkgraven en heerlijkheid, en bovendien een schout en schepenen aan te stel- funktie die erfelijk is wanneer -«■ len en te ontslaan en om recht te tenmiTlste de zoon zich kapabel c 29i$ doen naar de gewoonte m die genoeg toont om zijn vader op te streken. volgen. Het gebied dat mr. Numan ,f6°™ hierna het zijne kon noemen be- De over-overgrootvader van de stond echter voor een niet onaan- huidige rentmeester Vlielander zienlijk deel uit water, of op zijn was al in 1821 rentmeester; een hoogst uit slikken en gorzen die oude brief aan hem geschreven toch altijd nog eerst ingepolderd bewijst de macht en de invloed zouden moeten worden. Om dit te die de Ambachtsheerlijkheid toen kunnen financieren deed mr. Nu- had in regionale aangelegenhe- lan een deel van zijn eigendom- den. De gekommitteerden immers _.ien over aan anderen; was een- van Cromstrijen vroegen de ko- maal weer een inpoldering vol- ning de rentmeester ook te be- tooid, dan werd de nieuwe poldér noemen tot burgemeester van verdeeld in verhouding tot ieders Numansdorp. Vele jaren heeft inbreng Alleen de dijken en daarna het geslacht Vlielander wegen bleven gemeenschappelijk ook de scepter gezwaaid in deze bezit. gemeente. 1 kun lan Z sn Ril in zijn bestaan geen winst heeft op geleverd. Toch kwamen er in dat jaar 55.200 kg suikerbieten per hectare van het land, ver boven het Neder landse gemiddelde dat op 45.500 kg. ligt, 40.000 kg aardappelen per hecta re, ook weer ver boven het Neder landse gemiddelde, evenals trouwens bij tarwe en gerst die respektievelijk op 4908 en 3117 kg per hectare kwa men. ,.Of die cijfers nog opgevoerd kun nen worden door een nog grotere ef ficiency door te voeren?" Rentmees ter Vlielander ziet het voorlopig nog niet zo zitten. „Vergeet niet dat we eigenlijk al aardig dicht tegen het plafond zitten, vooral nu we min of meer een verzadigingspunt hebben bereikt in de overschakeling van de mechanisatie naar de automatisering. Inderdaad, we zitten met onze zeven tig man personeel wat boven onze be hoefte. maar hoe moet je dat oplos sen? Vergeet niet dat Cromstrijen niet zomaar een landbouw-fabriek is, maar wel degelijk een sociale en his torische band met zijn mensen heeft. Neem alleen mpar het feit dat het merendeel van de mensen hier al vrijwel zijn hele leven werkt!" Traditie Het is juist die traditie die de heer Vlielander ervan weerhoudt zijn pa pieren streven naar een zo hoog mo gelijke graad van efficiency ook in derdaad te realiseren. Oriënterende bezoeken die hij aan vergelijkbare in grootte tenminste bedrijven overal over de wereld heeft gebracht in de twaalf jaar die hij nu al op Cromstrijen werkt, hebben hem ge leerd dat de situatie op de Ambachts heerlijkheid beslist niet ideaal is. „Sorry hoor, ik ben nou niet zo'n goochelaar met getallen zo uit mijn blote hoofd," zegt hij in zijn van air conditioning voorziene luxueuze di- rektiekamer, „maar als je nou alleen dit bedrijf eens vergelijkt met onge veer eenzelfde bedrijf in Zweden. Ik zit hier met ongeveer één man per dertig hectare. 'Jaren geleden zaten ze in Zuid-Zweden al op het dubbele. Zou dat hier dan niet kunnen?" Een optimum aan rationalisatie mag dan in de personeefssektor nog niet bereikt kunnen worden, des te harder trekt de heer Vlielander eraan in zijn materiaalkeuze. Een goed voorbeeld daarvan is de hypermoder ne aardappelrooimachine, een volle dig Nederlands fabrikaat, dat twee man vervangt. In totaal is op Croms trijen een bedrag van 2600 per hec tare in het machinepark geïnvesteerd. „Nee, men moet zich nou niet op bijvoorbeeld die aardappelrooier ver kijken hoor," vindt rentmeester Vlie lander, „want we werken hier echt niet alleen met de allermodernste ap paratuur. Als een machine in feite verouderd is, maar in zijn nieuwere uitvoering gewoonweg te duur, dan gebruiken we de oude volledig op. We moeten ten slotte toch altijd het verband in de gaten houden tussen de graad van mechanisatie of zo u wilt automatisering en je beschikbare arbeidspotentieel." „In hoeverre we onze bedrijfsvoe ring wetenschappelijk funderen? Ach, wat heet op deze schaal wetenschap pelijk. Het is hier geen laboratorium, maar een keihard bedrijf waar liefst winst gemaakt moet worden. Daar ben ik voor aangesteld." vindt de heer Vlielander, als we in zijn grote Landrover dwars door een aardappel veld rijden. „Natuurlijk kunnen we het ons permitteren met een relatief groot aantal specialisten te werken, iets ivat op de Nederlandse boerenbe drijven echt nog geen gemeengoed is, niet kan zijn ook trouwens. Boven dien oriënteer ik me zoveel mogelijk in het buitenland. Maar echt weten schappelijk, ach, nogmaals, het is geen proeftuin, hè? Uilgesproken ideeën heeft de heer Vlielander over wat hij als een wer kelijk goede landbouwpolitiek ziet, ook en juist in EEG-verband. „Als het aan mij, en trouwens werkelijk niet alleen aan mij, dat heb ik uit mijn internationale kontakten wel er varen, zou liggen, dan pleit ik voor een politiek die wel gericht is op een surplus, maar dan op een streng ge- kontroleerd surplus. Laten we wel wezen, die wereldmarkt moet je ten slotte toch ook niet overschatten, want dat is als het erop aankomt al les bij elkaar alleen een overschot ten-markt." Mede daarom signaleert hij als een van de grootste problemen voor het jaar 2000 een wereld-voed seltekort, „en daar moeten we nu al op gaan werken, nationaal, in de EEG en mondiaal!" Het klinkt misschien op het eerste gehoor uit de mond van de heer Vlie lander wat vreemd, maar sprekend over een handhaving van het gezins bedrijf in de landbouw blijkt hij daar een grote voorstander van te zijn. „Nee, alle waardering voor de plan nen van mijn grote vriend Mansholt werkelijk, ik bewonder die man echt maar ik zie het zeker in Ne derland niet zo zitten met allemaal grote boerenbedrijven. Natuurlijk, een bedrijf als Cromstrijen heeft een grote inbreng, al was het alleen maar doordat we hier komplete landbouw industrie bedrijven, maar daarnaast blijft er om verschillende redenen toch behoefte aan dat pure, zij het dan aangepaste, gezinsbedrijf." Als enkele van die redenen ziet de heer Vlielander de volgens hem te vaak onderschatte sociale milieube- heersende en landschappelijke funk tie van 'de boer'. „Neem het nou al leen eens politiek. Kijk dan eens van hoe grote waarde een stabiele agrari sche bevolking is voor de rust in de landelijke politiek. En haal dan eens een op de vier boeren uit zijn bedrijf. Zou dat alleen al sociaal verantwoord zijn? Je verpest er trouwens ook je landschap mee, want de Nederlandse boer zorgt er ten slotte toch voor* dat ons land er gekultiveerd bijligt. Ga maar eens in Frankrijk kijken, waar hele gebieden tot een woestenij zijn vervallen sinds de boeren hun bedrijf opgaven!" Opgeven is een woord dat in het woordenboek van de heer Vlielander niet voorkomt, en ook niet hoeft voor te komen. Bij zijn aanvaarding van het rentmeesterschap heeft hij plech tig moeten zweren dat hij naar beste vermogen zou trachten de Ambachts heerlijkheid verder tot bloei te bren gen. Het zaaiplan voor 1971 laat aan de realisering van deze traditionele eed weinig twijfel bestaan: 424 hecta re wintertarwe, 102 hectare zomertar- we, 286 hectare suikerbieten. 233 hec tare aardappelen en ten slotte nog eens 152 hectare gerst, het zijn stuk voor stuk indrukwekkende getallen die borg staan voor de naam die Cromstrijen sinds 1492 heeft opge bouwd. Rentmeester Vlielander. POELDIJK Op de internationale tuinbouwmanifestatie „Westland Pro motion 71", die van 31 augustus tot en met 4 september a.9. in en om de gebouwen van Veiling Westland Noord in Poeldijk zal worden gehou den, zal een uitgebreide „groene zo ne" met groeiende bloemen- en groentengewassen worden ingericht. Nu de besprekingen tussen de orga nisatoren van Westland Promotion en de afdeling Westland van de Konink lijke Nederlandsche Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde tot re sultaat hebben gehad, dat de Konink lijke Maatschappij dit jaar geen bloemen-, groenten- en fruitshow zal organiseren, is de medewerking inge roepen van Westlandse arrangeurs, handelskwekerijen en veredelingsbe- drijven om tot een aantrekkelijke produkten-presentatie te komen. De groene zone zal worden onder- gébracht in de glazen expositiehal op het buitenterrein van Veiling West land Noord op dezelfde plaats waar oorspronkelijk de bloemen-, groen ten- en fruitshow was gesitueerd. In het midden van de groene zone, die enkele duizenden vierkante meters zal omvatten, wordt een tweetal vij vers aangelegd, waaromheen een aantal Westlandse arrangeurs presen taties van bloemen, groenten en fruit zullen maken. Rond inzendingen van handelskwe kers die tussen de vijvers worden op gesteld, worden de stands van ver- edelingsbedrijven gegroepeerd, ter wijl in deze afdeling ook de inzen ding van de Stichting Tuinbouwhisto- rie wordt ondergebracht. Het is de bedoeling dat de groene zone één groot geheel van bloeiende en groeiende gewassen zal vormen, waarvan de verschillende onderdelen elkaar we derzijds versterken. ZWIJNDRECHT De politie heeft woensdagmorgen "assisten tie" gehad van enkele hulpkrach- twHet bleken zes jonge knapen te zijn die op eigen initiatief "bonnen" hadden uitgedeeld op geparkeerde auto's bij het post kantoor. Op deze bonnen stond dat de automobilist zich moest melden op het politiebureau om daar een bekeuring wegens te hard rijden te betalen. Nadat twee chauffeurs zich hadden ge meld, werd de omgeving van de Koninginneweg afgezocht. Enige ogenblikken later gaf de "poli tie" zich over. DEN HAAG De Nationale Zie kenhuisraad heeft in maart van dit jaar de ziekenhuizen afgeraden mee te doen aan de opleiding tot verzor gingsassistente van de Stichting Op leiding Verzorgende en Dienstverle nende Beroepen te Utrecht. Deze stichting wil leerlingen van vijftien jaar stages in het ziekenhuis laten maken van twee en een halve dag per week. De door de stichting voorgestelde beloning voor deze leer lingen zou neerkomen op het dubbele van hetgeen de leerlingen ontvangen die de opleiding voor inrichtingsassis tente (INAS) aan de huishoudschool volgen en stageperiodes van vijf da gen per week in het ziekenhuis door brengen. De personeelsverhoudingen zouden bij tegemoetkoming aan de wensen van de stichting ernstig ver stoord kunnen raken. De Nationale ziekenhuisraad heeft ook bezwaar tegen de inhoud van het lesprogramma; dit suggereert een op leiding voor werken „om het ziek bed". terwijl het om huishoudelijk werk gaat. Bovendien vindt de raad, dat de begeleiding van deze zeer jon ge meisjes onvoldoende is geregeld. De raad is niet bij de totstandko ming van de opleiding betrokken ge weest. De raad kwam op de hoogte door een vraag van een ziekenhuis over deze opleiding. Het opleidings programma was toen al klaar. Inmiddels vindt er sir" ~>ei van dit jaar overleg plaats sen de Nationele Ziekenhuisraad n de Stichting Opleiding Verzorgende en Dienstverlenende Beroepen Het overleg wordt nog voortgezet. GORINCHEM Doordat geen voor rang werd verleend is op de krui sing van de Landscheiding en de Kerkweg in Vuren bij Gorinchem de 22-jarige militair J. van Eek uit Vu ren met zijn auto dodelijk veronge lukt. DEN HAAG De hoofd inspecteur-directeur voor de ar beidsvoorziening in Zuid-Hol land, de heer K. Lewin, gaat de Regionale Raad voor de Arbeids markt in die provincie de vraag voorleggen of de doorvoering van het koppelbazenverbod voor de metaalsector niet een nadere begeleiding behoeft, de raad zou o.m. adives kunnen geven hoe de individuele bedrijven de arbei ders kunnen opvangen die bij koppelbazen hebben gewerkt. De vraag naar metaalarbeiders is in de maand juni in Zuid-Holland met honderd gedaald tot bijna 13.000. Het aanbod van metaalarbeiders nam met 140 toe tot 950. Overigens is in Na een meer dan 175-jarig bestaan in Den Haag zal het enige echte Haagschc Hopje als alles naar verwachting verloopt over een week of zes niet meer in Den Haag bereid worden. Zoals bekend hebben de Koninklijke Droste Fabrieken in Haarlem een bod uitgebracht op de aandelen van Rademaker's Koninklij ke Cacao- en Chocoladefabrieken in den Haag. Wanneer de overname een feit is, zal hoewel het hopje dan uit Van een verslaggever KERKDRIEL Als eerste in West-Euro pa is het de kweker Aa. G. J. van Hooft in Kerkdriel (Bommeler- waard) gelukt in spe ciale cellen de uiterst smakelijke paddestoe lensoort 'Oosterzwam' te kweken. Vier jaar arbeid en een inves tering van een slordi ge 100.000 gulden heeft het gekost, maar nu is een commercieel veelbelovende kweek mogelijk. De smaak van de Oes- ten hetfeen ongeveer verschuivingen in de twee jaar nodig voordat champignoncultuur zullen de paddestoelen volgroeid optreden. Wel zullen zijn. Men oogst in Hon- champignonkwekers op garije in oktober en no- den duur moeten over- vember, en bij gunstige schakelen op de oester- weersomstandigheden zwam als de soort op de ook wel in februari en Nederlandse markt zou maart. blijken aan te slaan. In de cellen bij de fir- Voorlopig zal echter dat ma Van Hooft oogst men overschakelen niet moge- echter het gehele jaar lijk zijn, daar de kweek- door. wijze (nog) niet bekend zal worden gemaakt. De experimenten die aan het succesvolle re sultaat in Kerkdriel Dal de kweek va.n de voorafgingen stonden on- oesterzwam (pleurotis os- der leiding van de 33-ju- treatus) lukte, heeft grote rige Hongaar Georges verbazing gewekt bij an- Nadasi. dere kwekers en bij in- De cultuur van de oes— stituten en lat^iratoria. terzwam heeft grote Haarlem komt dit aan dc naam niets veranderen. Het Haagsche Hopje wordt geen Haarlems Hopje maar blijft Haagtsh Hopje. In 1794 was het Hendrik baron Hop, gezant van de Oostenrijkse Ne derlanden, die de later zo befaamd geworden koffie-ulevellen introdu ceerde. De baron was door de Franse troepen uit zijn woonplaats Brussel verdreven en had zijn intrek geno men boven de winkel van meester- suikerbakker Van Haeren aan het Haagse Lange Voorhout Toen hij de suikerbakker eens op de trap tegen kwam, verzuchtte hij dat het zo jam mer was, dat het niet mogelijk was om koffie mee te nemen tijdens zijn lange reizen, die hij per diligence moest afleggen. De baron was name lijk een groot liefhebber van koffie. Bakker Van Haeren trok zich terug in de bakkerij en kwam er later uit te voorschijn met een soort bonbons, een harde caramel waarin de smaak van koffie verwerkt wés. De baron presenteerde de donkerbruine bon bons met kwistige hand onder vrien den en bekenden waardoor de lek- kernijen al spoedig „bonbons van ba ron Hop" genoemd werden. Later toen ze in grote hoeveel heden in de handel gebracht werden, werden ze voorgoed bekend onder de naam Haagsche Hopjes. In het lange bestaan van het hopje is er in suikerwerkkringen vaak ge probeerd om het Haagsche Hopje te imiteren. Heel wat processen hebben Rademakers cacao- en chocoladefa brieken in de loop der jaren moeten voeren tegen namaakhopjes die onder hun naam op de markt gebracht wer den. Het originele Haagsche Hopje zegevierde steeds. De fabriek zelf heeft diverse huis vestingen gekend, onder meer aan de Haringkade, Laan van Meerdervoort, Slachthuiskade en Waldorpstraat. In de Waldorpstraat zit vanaf 1940 de fa briek. Dat is ook het jaar waarin de rechten (recepten, fabricatie- en ver- kooprechten etc.) doorverkocht wer den aan Rademaker. Voor de zestig personeelsleden die nu nog in de fabriek werken is inmiddels een af vloeiingsregeling getroffen. voordelen boven die van andere soorten. Er behoe- In Kerkdriel hoopt men begin volgend jaar een produktie te bereiken Er terzwam is voller dan die ven geen chemische^pre- van de champignon. De paraten gebruikt te wor- van 1000 k8 Per da8 paddestoel heeft ook een den en de plant behoeft bestaan plannen om in geheel andere vorm ook njet bespoten te wor- de toekomst ook andere De oesterzwam is on- den tegen ziekten paddestoelen te gaan der meer inheems in kweken, onder meer de Hongarije, waar hij in GEEN VERSCHUIVING? in Nederland bekende het wild voorkomt. De in Men verwacht overi- (eveneens zeer smakelij- het wild groeiende soor- gens iniet dat er grote ke) cantharel. Zuid-Holland het aanbod van perso neel in alle beroepsgroepen gestegen ten opzichte van juni 1970. Volgens de heer Lewin is er sprake van enige aarzeling op de arbeidsmarkt in deze provincie. De heer Lewin heeft geen volledig beeld van het werk dat de ex-koppel baasarbeiders uit de metaal in Zuid- Holland zijn gaan doen. Naar zijn schatting is 15 20 procent bij de bedrijven waar zij werkten in vaste ■dienst getreden. Enkele honderden hebben zich gemeld bij de gewestelij- ke arbeidsbureaus, waar zij vrijwel zonder uitzondering direct verwezen konden worden. Zestig a zeventig man zijn terechtgekomen bij de stichting Rijnmetaal, een stichting die naar de mening van de heer Lewin hooguit 400 mensen zal moeten tellen. Bij de Stichting Drechtmetaal zijn nu 160 arbeiders ingeschreven. Voorts gaan er „wel wat" naar Duitsland en ongetwijfeld zijn er ook die van de koppelbaas zijn overge stapt naar kleine bedrijven, aldus de heer Lewin. Volgens hem zijn er met het einde van het koppelbazentijd- perk in de metaal hier en daar „ga ten" gevallen in de personeelsvoorzie ning bij sommige bedrijven, maar hij heeft niet de indruk dat dit catastro faal zal worden. Van een eventuele toegenomen werving van buitenland se arbeiders om de „gaten" in de me taalbedrijven op te vullen is tot nu toe niets te bespeuren, zegt hij. Ongewenst vindt hij het dat som mige grote bedrijven bij het aanne men van arbeiders die bij de koppel bazen vandaan komen, selecteren op leeftijd. Een gunstig aspect van dc opvang van ex-koppelbaasarbeiders door wel geconcessioneerdc bedrijven, die hoofdzakelijk classificeerders en schoonmakers vragen, vindt dc heer Lewin dat deze ook ongeschoolden en „minder geschikten" opnemen. Dr. Van Lonkhuijzen ernstig gewond bij auto-ongeluk HOEK VAN HOLLAND Bij een aanrijding in Naaldwijk is dr. J. J. van Lonkhuijzen, een van de twee huisartsen van Hoek van Holland, woensdagmiddag zeer ernstig gewond geraakt. Toen hij met zijn auto bij Wester- lee in de richting Vlaardingen reed en eeh auto inhaalde, stuurde de chauffeur van deze wagen zijn voer tuig plotseling naar links, waardoor hij dokter Van Lonkhuijzen op de linker rijbaan dwong. De heer Van Lonkhuijzen reed tegen een boom en kwam in een sloot terecht. Hij werd naar het Holy- ziekenhuis in Vlaardingen gebracht en moest later worden overgebracht naar de beademingsafdeling van het Zuiderziekenhuis in Rotterdam.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1971 | | pagina 5