Conflict tussen moslims leidt tot godsdienstoorlog KERN GEEN STREEKROMAN VAN DE HERVORMDE SYNODE PONTIAI beroepIngswerk vng moet zelf plaats van vestiging bepalen Uw probleem is het onze, Jezuïet prof. Fallonnamens bisschop van Calcutta: Ruim 7600 brochures ds. Couveé verspreid COMMENTAAR Twee gezichten Meer vrijheid Een woord voor vandaag Puzzelboek Personalia.' Vraag: Aan de Laan van Se- venstar te Voorburg staat een huis, waarvan de gevel versierd is met een gebeeldhouwd zeil schip. Het opschrift luidt „Seven- ■star". Is het mogelijk iets over die naam mede te delen? Is er ook verband met de naam Swaen- steyn, omdat het huis op de hoek van de Laan van Swaensteyn staat? Antwoord: Over het door u ge noemde schip vinden we nergens iets concreets. Waarschijnlijk heeft de zeeofficier die het huis enige tijd bewoond heeft, de steen laten plaatsen in herinne ring aan de Oostindiëvaarder van die naam. Dit was namelijk het goede schip Edam, dat ook wel De Bul heette. De bul is zoals u weet, de naam van de stier, het symbool van het Zevengesternte. Op de vlag van het schip Edam kwamen dan ook zeven sterren voor, zodat het schip ook de naam Sevenstar droeg. De heer Voorhoeve, bekend historicus inzake Voorburg, heeft over de oorsprong van de straat naam een studie geschreven in de Voorburgsc Courant. Hij heeft hierover veel gegevens. De gege vens over het schip kregen we van de marinehistoricus de heer C. Royer. Het huis Saensteyn in de He renstraat, waaraan de naam Laan van Saensteyn ontleend is had reeds in 1558 al deze naam, zodat we niet moeten denken aan ver band met bovengenoemd schip van de Verenigde Oostindische Compagnie. door H. BIERSTEKER AMSTERDAM Alle Islamieten zijn pijlen uit de éne boog van Allah, heeft de grote dichter Mohammed Iqbal gezegd, maar nu keren die pijlen zich tegen elkaar in Oost- en West-Pakistar. De staatkundige eenheid, die Pakistans geestelijke vaders voor ogen heeft gestaan, wordt niet gesmeed maar veeleer vermorzeld door het optreden van het leger in Oost-Pakistan. En het enige dat nog iets van die eenheid kan redden is een erkenning van het democratische principe in West- en Oost- Pakistan. DEN HAAG Het landelijk comi té van (in hoofdzaak verontruste) mensen uit de kringen van weten schap en onderwijs en van kerk en school.(secretaris dr. A. E. Schouten, Den Haag) dat zich ten doel stelde de brochure „Mag het? Tegen het evo lutiedogma'' van de gereformeerde emerituspredikant D. J. Couvée te verspreiden onder de eindexaminan- di-1971 van het christelijk voortgezet onderwijs heeft ruim 7600 exempla ren kunnen (doen) verspreiden. In de provincie Groningen zijn 625 exemplaren van deze, bij Buijten en Schipperheijn uitgekomen, teochure, verspreid. In Friesland 499, Drente 538. Overijssel 774, Gelderland 672, Utrecht 863, Noord-Holland 1100, Zuid-Holland 2263, Zeeland 116 en Noord-Brabant 185. In totaal hebben 80 scholen aan deze actie medewer king verleend. Andere islamitische landen zouden moeten inzien, dat een aandringen daarop de enige manier is om deze verscheurde staat werkelijk te hel pen. Dit zegt de jezuïet van Belgische afkomst prof. Pierre Fallon, die al sinds 1936 in India werkt en de In diase nationaliteit heeft aangenomen. Hij woont in een van de arme wijken van Calcutta. En de aartsbisschop van Calcutta, Picachy, heeft deze geleer de de wereld rondgestuurd om de el lende van zes- zevenduizend vluch telingen uit Oost-Pakistan werkelijk tot een voorwerp van zorg voor in vloedrijke regeringen te maken. „Wij christenen in India en in Pa kistan vormen maar een kleine ge meenschap, die politiek nauwelijks van betekenis is. Maar wij zijn wel geroepen het uiterste te doen voor de verzoening. Vanuit onze eenheid in Christus hebben wij mogen bijdragen in de leniging van grote nood, ont staan door natuurrampen. Maar deze vreselijke tragedie is niet met louter hulpverlening te keren: hier zal een politieke oplossing moeten worden gevonden. Anders lopen we de kwade kans, dat een conflict, begonnen tus sen moslims onderling,uitgroeit tot een godsdienstoorlog tussen moslims en -hindoes en zelfs tot een oorlog tussen India en Pakistan." Teleurstelling Wat betreft hun verhouding met Pakistan zQn de Indiase leiders in een half jaar tijd van de grootste verwachting in de diepste teleurstel ling gevallen, zo vertelde deze jezuïet my in Den Haag, vlak voordat hy naar het ministerie van buitenlandse zaken zou gaan. Immers in december 1971 leverden de verkiezingen voor geheel Pakistan een massale overwin ning op voor de Awami-Jiga van PROF. FALLON zelfstandigheid en regionale ontwik keling geloofde kon bij hem terecht. Als de democratische spelregels se rieus zouden worden genomen en hij te eniger tijd premier voor geheel Pakistan zou worden, zou dat goede vooruitzichten bieden voor de ver houding tussen Pakistan en India... Deze hoop is volledig de bodem inge slagen door de gebeurtenissen sinds dien. ning op voor ae Awami-nga van ™-r 1 1 Sheik Mudibur Rachman. Hij kreeg WOrCllllSSfijeSCllieCleillS 167 zetels van de 313 in de grond- 167 wetgevende vergadering voor Oost- èn West-Pakistan. Welnu, het was bekend dat deze leider betere betrekkingen met India wenste en dat hij. evenals de Indiase leiders, niet geloofde in een politieke scheiding tussen islamieten en "hin does: iedereen die in meer regionale Prof. Fallon reageert met een ver moeide zucht als ik hein dat citaat van Mohammed Iqbal over al die islamieten als pijlen uit één boog voorhoud. „Het was een grootse droom, ongetwijfeld, maar zij sugge reerde teveel dat een staatkundige eenheid van moslims het één en het Het Westen heeft voor Indonesië duidelijk twee gezichten. Het ene is zakelijk en verstrakt als er geen stabiel bestuur is om welke respectabele reden dan ook zodat je er je geld niet kwijt kunt. Het andere is zeer humaan en fronst de wenkbrauwen als het volk niet op werkelijk demo cratische wijze aan zijn trekken komt. Het half-militaire, half-civiele bewind van Soe- harto voor al zijn plannen tot over zijn nek afhankelijk van buitenlands kapitaal heeft nu zijn best gedaan om beide gezichten vriendelijk te houden. Het heeft verkiezingen georganiseerd om de stem des volks niet geheel te verwaarlozen. Het heeft anderzijds de door het buitenland zo begeerde stabiliteit van bestuur menen te dienen door zichzelf van een absplute meerderheid in het parlement te verzekeren. Een vleugje democratie voor de goede omgangs vormen en een keiharde zekerheid voor de kapitaal verschaffers. Wij, die dit in het gelid zetten van stemvee verfoeien, moeten ons vóór alles bewust zijn van onze twee gezichten. Het is naïef om te beweren dat een onafhankelijk land als Indonesië zich daar niets van aan hoeft te trekken, maar zijn eigen weg moet gaan net zoals bijvoorbeeld India, het laatste bolwerk van democratie in Azië. Want in hoeverre is een land onafhankelijk met een schuld van 2,5 miljard dollar Iedereen in Nederland is ervan overtuigd, dat de inflatie onverantwoord grote vormen heeft aange nomen. Niemand heeft belang bij loonstijgingen, die bijna gelijke tred houden met de prijsstijgingen. Dergelijke prijs- en loonopdrijvingen zijn niet al leen zinloos maar ook bijzonder nadelig voor men sen die van inkomens, die niet welvaarts- of waar devast zijn, moeten leven. Erger dan zinloos is het ook voor onze export, die steeds moeilijker nieuwe afzetmarkten kan vinden voor de produkten van onze industrie. Minder begrijpelijk zal het daarom voor. velen zijn, dat ondanks het streven naar inflatiebestrij- ding de Sociaal-Economische Raad onlangs de re gering unaniem adviseerde lonen en prijzen nog vrijer en onafhankelijker te maken van het over heidsbeleid. Artikel acht uit de Loonwet, dat de regering de bevoegdheid geeft in individuele cao's in te grijpen, moet worden geschrapt en artikel twee van de Prijzenwet moet dienovereenkomstig worden aan gepast. Bergen deze maatregelen het gevaar in zich, dat de vakbonden de grotere vrijheid gebruiken om nog meer loonsverhoging te vragen en zullen handel en industrie niet gemakkelijker de winst marges verruimen? Het bedrijfsleven durft het aan op deze vraag „nee" te zeggen. Vooral twee argumenten komen daarbij aan de orde. Afspraken worden op basis van vrijwilligheid beter nagekomen dan op basis van en een alle records brekende inflatie? Immers, zo namen destijds Soeharto en de zijnen het zaakje over. Onder hem is die schuld inmiddels vergroot tot vier miljard dollar, maar die vermeerdering van schuld komt uit leningen die dienen tot beteu geling der inflatie en herstel van de exportcapa citeit. Het leidend beginsel van de Indonesische machthebbers en machthouders is duidelijk dat eerst (met militaire wachtposten erbij) de koek moet aanzwellen en dat daarna de verdeling wel eens aan de orde kan komen. En als de democratie in dat raamwerk minder goed past dan moet die nog maar wat uitgesteld worden. Het humane gezicht van het westen heeft na deze verkiezingen alle reden om bedenkelijk te kijken. Immers, als een werkelijke deelneming van het volk aan het bestuur wordt opgeofferd aan de eis van een continu en stabiel bewind, betekent dit alleen maar nog grotere instabiliteit in de toekomst. Het betekent ook een groot verlies van politiek talent dat zonder bestuurservaring straks weer naar de andere kant zal omslaan. Het zakelijke gezicht kan een tevreden trekje vertonen vooral als het op zo korte termijn blijft denken als we gewend zijn. Het wordt hoog tijd dat die twee gezichten van het westen naar aanleiding van de ontwikkeling in Indonesië nu ook elkaar eens aankijken. dwang. De te forse loonstijgingen van het afgelo pen jaar wijt de vakbeweging aan de te stringente loonbepalingen in de loonwet. Voorts zijn partijen in de SER unaniem overeen gekomen dat het vrije prijs- en loonbeleid voor de toekomst vrijwillig in nauwere samenhang ge bracht moet worden met wat de SER in zijn rap porten aan visies ten beste geeft. Zo moet bij loons verbetering rekening worden gehouden met wat op landelijk niveau aan collectieve voorzieningen ex tra wordt uitgegeven. Deze gedragslijn is opgesteld naar het voorbeeld van „Konzentrierte Aktion" in West-Duitsland. De grotere vrijheid zal moeten leiden tot een be ter beleid op loon- en prijsgebied. Hiermee wordt een grotere wissel getrokken op de wijsheid, de zelfbeheersing en het verantwoordelijkheidsbesef van de belanghebbende groepen in het bedrijfsle ven. Of deze opzet gaat slagen is niet zeker. De praktijk moet het leren.Ondanks alle veranderin gen zal een elementaire voorwaarde voor het wel slagen blijven: een goed samenspel tussen regering en bedrijfsleven. De nieuwe bewindsman op sociale zaken zal hier toe veel kunnen bijdragen. De keus van de heer Boersma op deze post is belangrijk. Zijn politieke optreden in het verleden geeft vertrouwen, dat de inflatiebestrijding niet kansloos is. Zeker niet wan neer de heer Boersma zich geruggesteund zou we ten door de steun van het gehele nieuwe kabinet. al was. En daaraan werkte Moham med Ali Jinnah, die alle islamieten wilde samenbrengen in Pakistan. Ik herinner me nog dat ik in 1946 in Calcutta voor het eerst die prachtige groene kaarten van dat éne Pakistan onder ogen kreeg", zegt prof. Fallon. „De moslimse leiders mikten op veel meer. Zij hoopten in het Westen de hele Pendsjaab en in -het Oosten het hele Bengalen te krijgen, plus Kasj mir, plus een aantal steden die vroe ger tot het rijk der groot-mogols be hoorden in het noorden. Daardoor zouden Oost- en West-Pakistan dich ter bij elkaar zijn komen te liggen en er zou een corridor tussen zijn ont staan. Dat zou de staatkundige een heid tussen West- en Oost-Pakistan veel reëler zijngeweest, maar India zou erdoor zijn onthoofd. Doch in de onderhandelingen waar de Britten nog bij waren betrokken deed Nehroe toen de meesterzet om niet af te gaan op de moslim-meerderheid per pro vincie van de voormalige kolonie maar door de moslim-meerderheid per d i s t r i c t. En omdat de meerder heid in Oost-Pendsjaab en West-Ben galen gevormd werd door hindoes, bleven die districten bij India. Was men afgegaan op de meerderheid per provincie, dan zouden heel Pendsjaab en heel Bengalen naar Pakistan zijn gegaan." Nooit volledig De verdeling naar religie van het oude Voor-Indië is nooit volledig geworden. 'In India eelf volgden zes tig miljoen moslims de roep van hun leiders niet en zij zifn loyale burgers van dat land geworden. Daardoor is India gemeten naar het aantal mos lims nog steeds het derde moslim land ter wereld! En in Oost-Pakistan bleven hindoes 15 procent van de bevolking uitma ken. Zij bleven in de 45.000 dorpen van Oost-Pakistan vreedzaam samen leven met de moslims, maar het meer ontwikkelde hindoe-kader uit de ste den week uit naar. India. Daardoor werd Oost-Pakistan van een groot d?el van zijn intelligentia beroofd en die plaatsen werden inge nomen door moslims uit India en uit West-Pakistan. Dat gaf West-Pakis tan zijn dominerende plaats: drie kwart van het ambtelijk apparaat en 90 percent van het leger. „Er zijn nu twee ontwikkelingen waar ik me ernstige zorgen over maak", zegt prof. Fallon. „Ten eerste de beschuldiging van de Pakistaanse president Yahya Khan, dat Mudibur en zijn Awami-liga allang afschei dingsplannen hadden en dat zij daar bij door Indiase infiltranten werden aangemoedigd. Dat is een leugen waar andere islamitische landen veel te makkelijk in trappen. Mudibur heeft het woord onafhankelijkheid nooit gebruikt dat gebeurde pas toen West-Pakistan zijn verkiezings overwinning ongedaan ging maken. En India heeft werkelijk geen belang bij een afscheiding. Het verheugde zich alleen in een democratisch pro ces, dat een betere verhouding leek te gaan opleveren. Slecht teken Ten tweede: de berichten die ik uit de vluchtelingenkampen bij Calcutta kreeg vlak voor mijn vertrek. Het le ger heeft de stedm in West-Pakistan bezet en begint nu in de dorpen, de vroegere aanhangers van de Awami- liga onder druk te zetten: ze moeten voor de nieuwe partiële verkiezingen deze liga afzweren en de hindoes ver drijven. Dat kan de aanzet worden voor een godsdienstoorlog. Want wat zal er in het Indiase West-Bengalen gebeuren met de acht miljoen mos lims nu er miljoenen hindoes binnen komen vluchten uit het Oost-Pakis- taanse Oost-Bengalen met berichten over moord en doodslag?" NED. HERVORMDE KERK Beroepen: te Hijker-Smilde (toez): H. van Gosliga te Rijnsburg; te Ben- nekom: C. W. Corts te Vianen. Aangenomen: naar Zegveld: kand. W. Arkeraats te Ouderkerk a.d. IJs- sel, die bedankte voor Brakel, Bru- chem-Kerkwijk, Ederveen, Heteren, Meerkerk, Molenaarsgraaf, Poeder- ooijen, Randwijk, Scherpenisse, Tho- len, Veen en voor Zetten-Andelst. Bedankt: voor Nieuwerkerk a.d. IJssel en voor Zwolle: A. v. Brumme- len te Hierden. GEREF. KERKEN (VRIJG.) Bedankt: voor Beverwijk: M. Bran- des te Hengelo. Aangenomen: naar Ede (buiten verb.): C. P. Plooy te Heemstede (bui ten verb.). CHR. GEREF. KERKEN Beroepen: te Deventer en te Oost- Flevoland: J. Plantinga te Rozenburg. Bedankt: voor Rijnsburg: M. Vlietstra te Werkendam. VRIJE EV. GEMEENTEN Beroepen: te Nijverdal: J. Moer land te Dordrecht. OUD. GEREF. GEM. IN NED. Aangenomen: naar Oosterland: kand. A. v.d. Meer te Oosterland, die bedankte voor Doorn. GEREFORMEERDE KERKEN Beroepen: te Campen, Duitsland (Altref.- Kirche), kand. W. Venne- geerst te Baarn, die dit beroep heeft aangenomen. Aangenomen: naar Heemstede (zie- kenhuispred.), L. Herlaar te Weesp. L)e discipelen waren op weg om van hun rust te genieten. Ze I den het druk gehad. Marcus vertelt: „Ze hadden zelfs geen tijd 1 'te eten." Maar rust vinden ze niet. Een menigte heeft zich reeds% hun vakantieadres vergaderd. De samenkomsten gaan door.UitM delijk willen de discipelen ingrijpen. Ze zeggen tot de Heilet „Zend hen weg, dan kunnen zij naar de gehuchten en dorpen in omtrek gaan om voedsel voor zich te kopen." Maar de Heer tot Zijn discipelen die zelf geen tijd hadden om te eten: „Geeft\ hun te eten.Marcus vertelt dit verhaal niet slechts als eenles vf Philippus, maar voor alle discipelen. Hij laat zien dat Christus i leerde niet al te zeer begaan te zijn met het eigen lot: „Geen om te eten. De menigte is hongerig. Geef gij hun te eten. Ineens komt de gM lelijke nood zo naar voren. Als de discipelen zeggen: Wij hebf maar zo weinig te geven, laat Christus zien dat het weinige in handen ruim voldoende is. We lezen Jesaja 271 -6. Optreden pater Krekelberg „niet meer aanvaardbaar" DEN HAAG (KNP) De wijze waarop pater E. Krekelberg (die in het nieuws kwam doordat hij een steen door de ruit van een sex-boe- tiek gooide) optreedt is niet meer aan vaardbaar en valt buiten de verant woordelijkheid van de leiding van de Nederlandse jezuïeten. Dit schrijft de provinciale overste, pater J. van Dee- nen in een brief aan de Nederlandse Jezuïeten. De provinciaal vraagt van pater Krekelberg een ander optreden dan het voortdurend publiekelijk neen-zeggen. „Steeds opnieuw moeten we proberen in christelijk vertrou wen voor elkaar te blijven instaan, wat ook insluit dat we elkaar op nuchtere en deskundige wijze reken schap durven te vragen van onze handelwijzen", aldus de brief. Van een verslaggever DEN HAAG Vestiging van een nieuw kantoor van de Vereniging van Nederlandse gemeenten in het oosten, noorden of zuiden van het land, in plaats van in de Randstad, zou inder daad een bijdrage ,zijn aan het sprei- dingsbeleid. De vereniging moet ech ter zelf beoordelen of een dergelijke vestiging te rijmen is met het vele en regelmatige contact van de Vereni ging met de Eerste en Tweede kamer en de ministeries. Dit heeft de heer Van .Veen f= nog als staatssecretaris van binnenlandse zaken geantwoord op schriftelijke vragen van de Tweede-Kamerleden Fievez, Engels en Bremen (allen KVP). De demissionaire staatssecretaris zegt dat het niet op de weg van de regering ligt pogingen in het werk te stellen om de nieuwe huisvesting van de VNG in de Randstad te voorko men. Op de algemene kerkvergadering van de hervormden is geopperd, van synodale verhandelingen voortaan twee edities uit te geven, één in vakjar gon en één in begrijpelijke taal. Ik heb al eens gezegd 'dat ik die gedachte niet zo bar gelukkig vind. Als je alleen al denkt aan het geklungel in de boekwinkel: je bent uit op de uitgave voor simpele zaken maar je wilt dat eigenlijk voor die vent achter de toonbank niet wetenMaar het is niet doorgegaan, het Boekencentrum in Den Haag stuurt ons tenminste één editie van het rapport „Gemeentevormen en gemeenteopbouw" (108 pagi na's, prijs 6,50), zoals dat na de nodige synodale vijven en zessen op de markt mag komen. Ik zou jokken wanneer ik beweerde dat dit boekje van dominee R. Kaptein en de zijnen in nare vaktaal is geschreven: het rapport is goed verstaanbaar, zonder dat de commissieleden op hun hurken zijn gaan zitten. door A. J. Klei Een andere zaak is of het ook boeiend is geschreven. De gerefor meerden waren de hervormden vóór met een synodaal boekje over her- strukturering en wat daar allemaal aan vast zit. „Kerk in perspectief" heette dat verhaal en voorin „Ge meentevormen en gemeenteopbouw" staat dat tussen beide rapporten „weinig verschillen van fundamentele aard blijken te zijn". Dat is natuur lijk mooi (en we laten nu de vraag maar rusten of het dan echt niet mo gelijk was geweest met een gezamen lijk boekje voor de dag te komen), maar niet mooi is dat beide werkjes ook een soort tobberige saaiheid ge meen hebben die de lectuur ervan bepaald niet opwindend maakt. Dat getob en die saaiheid hebben achtergronden. Synodeleden mochten hun zegje doen, ze déden hun zegje kwartet trouw De Rotterdammer Nieuwe Haagse Courant Nieuwe Leidse Courant Durdts Dagblad Trouw Commissie van hoofdredactie: J. de Berg (voorzitter), H. P. Ester, G. J. Brinkman J. van Hofwegen. en die zegjes moesten gehonoreerd worden. We leven in een presbyte- riaal geregeerde kerk of niet! En dus werd daar wat bijgestreken en ginds wat gladgepoetst, en dan laat je 't wel uit je hoofd met vlammende vol zinnen te werken. Maar of dit nu be slist moet meebrengen dat je de hele zaak toonzet op een manier dat de gemiddelde lezer, of laat ik liever zeggen: dé lezer, ook maar geen mo ment het gevoel geeft dat het gaat over kwesties die bij hem thuis voor de deur liggen...? Ter synode kon je wel eens bezorgd horen vragen: zijn wij als kerk niet bezig ons aan te passen aan de sa menleving, aan de wereld? Dat was vroeger toch anders? Nee broeder, dat was vroeger net zo en ik herinner me uit mijn dorpse jeugd de wonder lijkste "aanvangstijden van kerkdien sten ten gerieve van de boeren die op uren dat een burgerman een kerk dienst goed zou uitkomen (excuses voor deze nogal consumptieve bena dering) altijd met koeien aan de gang moesten of zoiets. Als dat geen aan passing aan de samenleving was! In „Gemeentevormen en gemeente opbouw" komt dit punt ook ter spra ke en wel in akelige stadhuiszinnen: „Want al zullen de vormen voor het gemeentewerk geënt zijn op de eigen tijdse cultuur ten principale mag de kerk haar leven en werken niet zonder meer aan bepaalde cultuur vormen aanpassen". Nee, stel je voor dat we vroeger in ons dorp gingen kerken in de koeiestal. Nu begeer ik niet dat synodale rapporten er uit zien als een streekroman, en kerkelij ke kneuterigheid lijkt me iets heel engs, maar wat is ertegen om met HFlïe iad cers teel ;oec s o: 'olg I de Iden. 'aka )ok ivaa 'ijn< /ere bad, Zode Zodé lijd (te v iel fiebi "S! ISt Jsg meen ^■ne? mei. Dok schc fcle c Ladder-puzzel Vol horizontaal int 1. vorst, 2. een derVer. Staten, 3. vi meling stukken over één zaak, 4. t woord, 5. titel van een Turkse st tenaar,6. verkwikking. Op de spijlen ontstaat bL sing van boven naar beneden gelezen <3, naam van een plaats in Zuid-Holland. 'Oplosslngvorïgepuzzel Hor.: 1keten, 5. dam, 8. enak, 9. lade, II Ada, 11. luren, 12. erkey, 13. ri., 16. ed., 11 "1 moker, 20. veger, 22. bes, 24. Elis, 25. medi 26.ril,27.palet. Vert.: Kea2. ende, 3. taart, 4. ek., 5. dai I 6. ader, 7. menie, 9. lor, 11. tenor, 14. kevel 15. rebel, 17. Deli, 18. mes, 19. rede, 21. gE i 23. set, 25. ma. Onderscheiding Prof. dr. C. O. SehK0' fer uit Heemstede, inspecteur in algerL,c dienst bij de inspectie van de volksgeza held, belast met het toezicht op de hygjrn van het milieu, is benoemd tot officie! de orde van Oranje Nassau. Deze onL scheiding valt prof. Schaeffer ten deelr31 gens zijn grote wetenschappelijke ka af' en verdienstelijk InspecUewerk in de Lj tor van het drink- zwem- en afvalwL Namens de koningin reikte de staatssd" 1 t-aris van sociale zaken en volksgezèar held. dr. R. J. H. Kruislnga, de onhiki fm scheiding udt. voorbeelden de zaken wat dichter in onze buurt te brengen? Wordt het rapport, het boekje dan te dik? Onzin. Zet dan maar een streep door volstrekt overbodige zin nen als deze (het gaat over het pasto raat in de ziekenhuizen): „Hoewel ve len door de toegenomen kunde in de medische wetenschap met veel min der spanning dan voorheen daarheen gaan, weten anderen toch ook dat zij riskante behandelingen moeten on dergaan". En dan hebben we het nog maar niet over de vérgaande houte righeid van dit proza. Kerkbladen Hun gehakkel verhindert de sa menstellers van „Gemeentevormen en gemeenteopbouw" overigens niet, een groot woord te hebben over ander mans geschrijf in kerkbladen. Kerk bladen blijven meestal beneden de maat, vinden ze. Wat zien ze? Dit: „Nieuws dat buiten de horizon der gemeente ligt wenst men maar heel weinig. Zo demonstreert het kerkblad vaak hoe de wereld in de kerk heeft stilgestaan en is het een spiegel van het ontbreken van visie en beleid". Toemaar! En als je niet met rooie oren in Hervormd Nederland zit te lezen, wenst „men eigenlijk opinië rende artikelen niet te lezen en zijn blik te verruimen". Wat is dit gepraat! Ik ken genoeg mensen die waarachtig wel buiten de horizon van de gemeente wensen te kijken, al dan niet via Hervormd Ne derland, en toch plezier hebben in een allergewoonst wijkblaadje. Daar staat clan wel niet de nood der wereld in geëtaleerd, maar wél wanneer je een klus kunt opknappen voor een bejaarde zieke. Nog iets. In dezelfde paragraaf lees je ook: „Er bestaat een traditionele afkeer van en angst voor open publi citeit". Nu, eerder het tegendeel is waar. Je hoeft maar een poosje op een redactie van een krant te zitten om te weten dat de mensen eerder te veel dan te weinig in de krant willen hebben. Die traditionele afkeer en angst zit dan eerder in de kring, waar dit soort rapporten vandaan ko men. PONTIAC PONTIAC PONTIf fijn om te dragen voor jaren en jarer Dit zijn enkele modellen uit de zeer g Pontiac-collectie die uw Pontiac-deald gaarne toont Loop eens bij hem bin( Pontiac Simpatico Het solide Pontiac uurwerk geeft U de juiste tijd en de datum. Profectus 105.-. Doublé 110.- Pontiac Simpatica Modieus Pontiac dameshorloge met doublé band. Zgn. Breguet wijzerplaat en wijzers 179.- PONTIAC TIJD JUISTE TIJ

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1971 | | pagina 2