Desteuntjes' van ds. Landsman Synode aanvaardt nota over kindercommunie I Herv. synode steu Vredesberaad VEEL LOF VOOR DISCUSSIENOTA'S OVER IDENTITEIT EN STRUCTURELE PROBLEMEN Nieuwe katechismus in dertien talen u] Ontslag verwacht van directeur PZEM REROEPINGSWF" Puzzelhoek COMMENTAAR Italië Verrassin» Een woord voor vandaag Kruiswoord-puzzel Horizontaal: 1. meisjesnaam, 5. Euro peaan, 8. blaasinstrument, 10. roe. 12. bloem. 14. houten vat, 15. ieder, 17. visje, 18. keukengerei, 20. plaats in NBr., 21. vod, 22. gifslangetje, 24. turks bevelheb ber. 26. lidwoord, 27. opstootje, 29. streek op de O.-kust van Sumatra, 31. touw, 32. geleidelijke versmalling, 33. modegek, 34. vertragingstoestel. Verticaal: 2. plaats in Engeland, 3. woonboot, 4. muggelarve, 5. lof, 6. kurk, 7. droogoven (z.n.), 9. plaats in n.Br., 11. scheepsruimte, 13. gevoelen, 15. plaats in Drente, 16. ketting, 18. een der Cycladen, 19. prul, 23. ten dele, 24. meisjesnaam, 25. vroegere landvoogd, 27. snuiftabak, 28. deel van de mond, 30. een weinig, 31. ke- Oploasing vorige puzzel Hor: 1. pekel, 5. lever, 10. Adam, 12. eg ge, 13. te. 14. snaar, 17. en, 18. ank, 20. dar, 21. alt, 22. al. 24. R.D., 25. open, 26. made. 28. el. 30. me. 32. ral, 34. aar, 36. rot, 38. ai, 39. ester. 41e.a., 42. Aden,44. Ella.46. Namen, 47. keker. Vert.: 1. patat, 2. eden. 3. ka, 4. Ems. 6. eer, 7. v.g, 8. egel, 9. rente, 11. paar, 15. n.d„ 16. ar, 19. kapel, 21. adder, 23. lelu24. ram, 27. traan, 29. mate. 31. staar, 33. Aida, 34. as, 35. re, 37. oele, 39. ene, 40. ree, 43. Em.,45.1Jt. Van een onzer redacteuren DRIEBERGEN De hervormde synode heeft zich gistermiddag niet erg lang, maar wel intens beziggehouden met twee door secretaris-generaal ds. F. H. Landsman opgestelde (discussie)nota's één over de identiteit van de hervormde kerk en één over de strukturele vraagstukken bij de oecumenische samenwerking van kerken. NIJMEGEN (KNP) Het succes van de Nederlandse (r.k.) Nieuwe Katechismus voor volwassenen in het buitenland blijft duren. Deze katechismus is reeds in tien ver schillende talen verschenen. Vorige maand verscheen de Japanse verta ling in een oplage van drieduizend, die na een paar weken geheel uit verkocht was; een nieuwe druk wordt voorbereid. Een Sloweense en Kore aanse versie van de Nieuwe Katechis mus ligt bij de drukker en een Ben gaalse vertaling is in voorbereiding. Pater Bless S.J., verbonden aan het Hoger Katechetisch Instituut in Nijmegen dat de Nieuwe Katechis mus heeft voorbereid en uitgegeven, zegt dat met name in Duitsland "enorm met het boek gewerkt wordt". Tevens verwacht hij dat het boek in Nederland meer en beter- zal gaan functioneren dan tot nu toe. Er was allerwegen veel lof voor de ze verhalen, waarin ds. Landsman, es sentiële zaken die het kerk-zijn raken trefzeker omschrijft en duidelijk op een rij zet. De geestelijke vader van deze stukken had het zelf bescheiden over een „steuntje" voor het funktio- neren van de kerk in samenwer kingsverbanden. maar de synodale bespreking wees wel uit dat deze „steuntjes" fikse bouwstenen leveren voor verdere discussies, die dan op haar beurt zullen moeten voeren tot het uitstippelen van beleidslijnen. Functies Over de identiteitsnota hebben we het al gehad in de krant van afgelo pen maandag (nadruk op samenwer king met gereformeerden), en wat het stuk over problemen bij oecumeni sche samenwerking betreft, daarin heeft ds. Landsman het voorzichtig over een verschil tussen primaire en secundaire funkties van de kerk: zoiets als het onderscheid tussen de kerk als instituut en als organisme dat de kuyperiaanse gereformeerden kennen en welk „onderscheid de her vormde kerk tot nu toe in beginsel heeft afgewezen" (Landsman). Tevo ren stelt de nota vast dat er géén scheiding is tussen de „ambtelijke" kerk en het kerk-zijn van de christe nen in de samenleving. Onherkenbaar Waar het ds. Landsman in zijn nota (o.a.) om gaat is dit: „Zolang geen tot in het institutionele doorgetrokken éénwording van de kerken heeft plaats gevonden, is het niet wense lijk, dat naar buiten toe de identiteit van de kerken niet meer herkenbaar zou zijn. omdat dan bepaalde activi teiten niet als kerkelijke activiteiten aankomen en het de kerk verweten wordt dat zij op de betrokken terrei nen zich niet laat gelden". Ja maar, zei ds. K. A. Abelsma uit Wateringen hierover, is het inmiddels misschien al niet zo ver dat je moet stellen dat het juist schadelijk is voor de kerk in allerlei werk betrokken te zijn, waarbij ze haar eigen gezicht niet kan handhaven? Denk eens aan het Ikor! Een verkeerd voorbeeld, stelde ds Landsman vast, het Ikor zijn wijzelf, dus... En voor het overige moeten we niet vooruitlopen op een beproeving, waarvoor de kerk hier nog niet is gesteld, nl. dat ze terugge drongen wordt tot binnen de kerk muren. Rechts en links „Rechts" en „links" die elkaar 's morgens al ontmoet hadden in re serves jegens de kindercommunie, vonden elkaar nu in een weinig bege rige blik in de richting van de gere formeerden. Ds H. Binnekamp uit Boven-Hardinxveld zou samenwer king met gereformeerden niet zo'n zwaar accent willen geven, die zijn zelf nog op zoek naar hun identiteit, en ds. A. D. H. Huysman uit De Pur- mer zag de gereformeerden nog wel een paar generaties lang op zichzelf staan. Voor 't overige keken beide predi kanten een zeer verschillende kant uit: ds. Binnenkamp naar de kleinere af gescheiden kerken en ds. Huysman naar remonstranten en doopsgezinden die, vreesde hij, in ds. Landsman's nota er maar een beetje bijbungelden. Ds. J. C. H. Jörg uit Apeldoorn wil de best mèt zijn collega Binnekamp naar de kleinere gereformeerde kerk genootschappen kijken, maar de grote onderlinge verdeeldheid in die kring zou wel bijna onoverkomelijke be zwaren meebrengen, dacht hij. En, vroeg hij, wat vinden de gerefor meerden er zelf van? Zij hebben hun historische banden met christelijke gereformeerden enz., en wij met de remonstranten. Andere kerken Prof. dr. P. J. Roscam Abbing uit Groningen stelde deze vraag: bestaan wij bij de gratie van het feit dat er ook andere kerken zijn? Volwassen- doop kennen we niet, maar iemand die daar voor is erkennen en herken nen wij als christen. Zeggen we: bij ons kan dat niet, maar zie eens, daar heb je de baptis ten, dat is iets voor jou? Of hebben we ruimte voor zo iemand? Want de kerk is toch geen vereniging van een bepaald type? Wil de hervormde kerk dan al iets laten zien van een oecu menisch kerktype (niet te verwarren met: ieder z'n meug)? Aldus, vrij Wie vluchtig kennisneemt van de jongste Italiaanse verkiezingsuitslagen, kan met een beetje fantasie de indruk krijgen, dat in het land van wijlen Benito Mussolini opnieuw een fascistische bende zich door een verblinde massa naar de zetels van de macht laat voeren. Ontegenzeggelijk heeft de neo-fascistische MSI precies vijftig jaar nadat Mussolini en de zijnen hun eerste substantiële stembuszege vierden een hoogst opmerkelijke overwinning behaald. Vooral in Rome en op Sicilië heeft deze partij haar tien duizenden verslagen. Op Sicilië wist ze haar zetel tal in het regionale parlement ruimschoots te ver dubbelen, zag ze haar stemmenpercentage stijgen van 7,2 bij de provinciale verkiezingen van 1970 naar 16,3, en is ze voortaan de op twee na machtigste politieke groepering. In Rome klom haar aandeel in de verkiezingsbuit van 11,7 naar 16,2 procent. In het algemeen boekte ze méér electorale winst dan in de afgelopen twintig jaar ooit door een van Italië's traditionele partijen werd behaald. Maar gelukkig wettigt deze meevaller voor Mussolini's politieke erfgenamen niet de conclusie, dat een nieuw tijdperk der zwarthemden zich aan de horizon lijkt af te tekenen. Allereerst: de jongste verkiezingen (voor één regionaal parlement, twee provinciale raden en 158 gemeenteraden) waren niet representatief voor heel Italië. Slechts een vijfde van het electoraat ruim zeven miljoen kiezers nam eraan deel. Van deze zeven miljoen wonen er bijna drie miljoen op Sicilië (dat door de verhevigde Maffia-terreur van het afgelopen jaar extra-ontvankelijk was voor de neo-fascistische roep om gezag en orde) en bijna twee miljoen in Rome dat van oudsher nogal sterk naar rechts overhelt). Bovendien wekt de MSI niet de indruk, tegen de Uit een mededeling van de heer Udink is ge bleken, dat de Tweede-Kamerfracties van CHU en KVP destijds hebben gestemd tegen een verrui ming van de bevoegdheden van de ondernemings raden volgens het amendement-Goudzwaard op de wet op de ondernemingsraden, omdat anders een conflict was ontstaan tussen de Kamermeerderheid en het kabinet-De Jong. De twee fracties zouden door him tegenstem een kabinetscrisis hebben voorkomen. Het is een verrassende mededeling van de heer Udink. omdat minister Roolvink (Sociale Zaken) zelf bij de behandeling van zijn wetsontwerp geen enkele aanwijzing voor dergelijke ernstige moei lijkheden heeft gegeven. De fractieleider van de CHU doelde er deze week kennelijk op, dat het amendement bij de ministers van de VVD binnen het kabinet-De Jong op onoverkomelijke moeilijk heden was gestuit. Maar dan had minister Rool vink od het voorstel van zijn partijgenoot Goud zwaard het „onaanvaardbaar" moeten laten horen. Dat heeft hij echter niet gedaan. Hij heeft de be slissing over het amendement aan de Kamer ge- hitte van een echte strijd om de macht opgewassen te zijn. Haar leider een gewezen fascistische journalist, die in 1943, toen Mussolini een regering in Noord-Italië vormde, een hoge baan kreeg op het Noorditaliaanse ministerie van volkscultuur is geen Mussolini. De meesten van zijn supporters hebben weinig weg van de knokploegen waarmee wijlen de Duce tegenstanders placht te intimideren. Daarenboven ontbreekt het de MSI aan voldoende steun in het geïndustrialiseerde noorden en blijft ze ook in de gebieden waar ze naar verhouding goed zit, ver beneden de sterkte die voor een reprise van Mussolini's succes vereist is. Maar al moeten dan de consequenties van de neo-fascistische stembusoverwinning niet worden overdreven, invloed op de landspolitiek heeft de winst van de MSI met het bijbehorende verlies van de christen-democraten natuurlijk wel. De positie van de centrum-linkse regering-Colombo, die zelf geen moeite had gespaard, om de ver kiezingen een nationaal tintje te geven is er niet sterker op geworden. Bijzonder stabiel was deze regering toch al niet. Een verdere verzwakking ervan kan Italië zich nauwelijks permitteren. De recente zwenking naar rechts van het kiezerskorps was stellig vooral een reactie op de economische recessie, de chronische arbeidsonrust en de toe neming van criminaliteit en politiek geweld. Deze cumulatie van wantoestanden vergt een krachtige democratische regering, die met taaie volharding werkt aan de weinig spectaculaire taak, de Ita liaanse economie centimeter voor centimeter uit het slop te trekken. Het is voor Italië te betreuren, dat zovelen van zijn burgers de kans daarop hebben verkleind door hun stem te geven aan een stel neo-fascistische druktemakers die in de waan schijnen te verkeren, dat goed regeren zo ongeveer hetzelfde is als het handhaven van orde en gezag. laten. Misschien is de minister er bij voorbaat van uit gegaan, dat het amendement toch zou worden ver worpen en dat het beter is, stille dingen stil te laten. Het is, althans theoretisch, ook mogelijk dat er binnen het kabinet niet zulke ernstige moeilijk heden zouden zijn geweest als de heer Udink nu heeft gesuggereerd en dat hij zijn mededeling heeft gedaan om de tegenstem van zijn fractie achteraf een rechtvaardiging te geven. Maar dat zou be tekenen, dat hij het met de waarheid min of meer op een akkoordje heeft gegooid en dat valt niet aan te nemen. Een feit is wel, dat er iets niet klopt. De zaak is intussen niet meer van materieel belang, nu de confessionele partijen zich in het informatie-over leg gelukkig eendrachtig sterk lijken te maken voor verwezenlijking van de gedachte van het amendement. (De ondernemingsraden zouden tij dig moeten worden gehoord over fusies en derge lijke.) Maar nu de heer Udink een tipje van de sluier heeft opgelicht, zou volledige opheldering interessant en gewenst zijn. weergegeven, het verhaal van de Groningse hoogleraar Zendingsdominee P. J Mackaay had (zendings) voorbeelden van vér gaande samenwerking met gerefor meerden: weldra krijgt u het voorstel tot het vormen van één secretariaat voor Indonesië, vertelde hij. Prof. dr. G. C. van Niftrik onderstreepte dat de secundaire funkties van de kerk uit de primaire voortvloeien, maar hij vroeg zich af of in een tijd, waarin het secundaire nagenoeg alle nadruk krijgt, het niet dienstig zou zijn dat de synode vroeg: alles goed en wel, maar weet je ook uit welk gelóóf je werken zijn? zus Christus willen zijn en weten dat er buiten Hem niets te zoeken valt. En als we elkaar daarin vinden, is er iets te verwachten voor een gemeen schappelijke toekomst, hoeveel moei lijkheden er ook nog mogen zijn. Uit het antwoord van ds Lands man (een bewonderenswaardig geïm proviseerd puntgaaf betoog) nog een enkel ding. Tot prof. Roscam Abbing- een kerk kan niet zomaar uit de ge schiedenis springen, dat blijft een rol spelen, en of de hervormde kerk al vast een afbeelding moet vormen van de gestruktureerde éne evangelische katholieke kerk is dat niet te pre tentieus? De beste weg, aldus ds. Landsman (en nu sloot hij aan bij dr. Gilhuis) is, Christocentrisch te zijn en dan te komen tot het avontuur van de herkenning en vandaaruit te zoe ken naar strukturele vormgeving. „EU »tic he 1 De bekendste zin uit de profetieën van Jeremia is wel de vol^en „Mij de bron van levend water, hebben zij verlaten om zichzef^^ ken uit te houwen, gebroken bakken die geen water houden.en Er is is bij de mens steeds weer die neiging. De gelovigen liL steeds weer God de rug toegekeerd om zich bezig te houden bakken waarin zij het reinigende en heiligende water wilden ren. Altijd weer was er de neiging om dat water van God te beP ni in zelfgebou wde bakken, die steeds weer stuk gaan. het De bron spreekt van de lévende gemeenschap met God, de getuigen van de vorm waarin wij die gemeenschap voor onszmi&r ten. De bron spreekt van ont vangen en drinken. Tem. De bakken van bewaren. En steeds weer zijn de gelovigen bf het bewaren dan in het ontvangen. We proberen te leven bij <&ng( de van eergisteren en we missen Gods genade voor vandaag zoeken we eigenlijk? Het geloof van onze vaders of de persoó overgave aan onze Vader? rul We lezen vandaag: Handelingen 15: 1-3. Identiteit De assessor van het moderamen van de gereformeerde synode, de Haagse predikant dr. C. Gilhuis, ver telde dat de kwestie van de identiteit van de kerk ook op de gereformeerde synode aan de orde is geweest en dat daarbij werd vastgesteld dat die identiteit niet mag liggen in speciali- té's de la maison, in gereformeerde specialiteiten (dit in aansluiting op de opmerkingen van prof. Roscam Ab bing). De identiteit van de kerk is, aldus dr. Gilhuis, dat we gemeente van Je- aar CVK en Ikor (3) Ds. Koole wil de zaak van zich afschuiven door te zeggen dat men in het Ikor een zondebok zoekt. Dat is niet zo. Hetgeen het Ikor, vooral het laatste jaar, biedt, is beneden alle fatsoen. Al wat de christen heilig is, wordt door deze uitzen dingen bespottelijk gemaakt. Het Ikor is een gevaar, het brengt de kerken nog verder in het moeras dan ze nu al zitten. RIJNSBURG H. Wolthaus DRIEBERGEN De her vormde synode heeft, met zeven stemmen tegen, de discussienota „De toelating tot het Heilig Avondmaal" vrijgegeven. Daar mee is nog geen inhoudelijke be slissing gevallen. De nota is al leen bedoeld, om de tongen in de kerk los te maken over de kin dercommunie. Als één ding uit de gisteren gevoer de discussie duidelijk werd, is het wel, dat geen enkel synodelid ontkop peling van belijden en avondmaal wenste. Maar de meeste synodeleden lieten wel merken, dat zij het belij den niet wilden vereenzelvigen met wat nu de „openbare belijdenis" is. De centrale vraag is, zo zei prof. dr. A. J. Bronkhorst: kunnen kinderen op passende wijze het lichaam des Heren onderscheiden? Zeggen we neen, dan houdt alles direct op. Zeg gen we ja, dan is het de vraag, hoe wij tot een verantwoorde vorm ko men. Enkele synodeleden zeiden duide lijk neen. Zo stelde de vrijzinnige ds. A. D. H. Huysman uit Purmer, dat het gros van de volwassen kerkgan gers het avondmaal al beleeft als een vrome pelgrimage, zonder precies te weten wat het inhoudt. Voor kinde ren ligt de kern, waarom het gaat, zeker boven hun bereik. De gereformeerde-bonder ds. H. Binnekamp uit Boven-Hardinxveld viel hem wat dat betreft bij. Hij zag in het openstellen van het avondmaal voor kinderen een ondermijning van het belijdend karakter. Het sacrament wordt verlaagd tot een soort liefdemaaltijd, zei hij. An dere synodeleden wezen echter op de praktijk, dat er bij kinderen wel de gelijk begrip is van het avondmaal. Ze begrijpen het zelfs een stuk beter dan de doop, zei iemand. Overweldigend Sommigen legden de nadruk op het weer meer ontdekken van de objec tieve werking van de sacrarjÜC Maar daar waarschuwde prof.] C. van Niftrik tegen. Inderda ant objectieve heil Gods is zo ovei) gend, dat het menselijke anpEN niets ter zake doet. Maar mep dit niet maken tot een ideoloa, dat de begrippen subjectief enifi tief tot een filosofisch schema f en tegen elkaar worden uitg« Het stuk gaat dus nu naar d sicale vergaderingen en naar keraden. En secretaris-generaal H. Landsman vroeg met nad. vooral de gehele gemeente in fcrvol* cussie te betrekken. (|den 1 ver ziet PS •act giscl lan p>rgai CVK en Ikor (4) Er is weer eens een IKOR-discus- sie geweest. De redaktie heeft de discussie gesloten, nadat prof. Lek- kerkerker de laatste klap heeft uit gedeeld. Overigens zonder op ook maar één vraag van prof. Lammens werkelijk in te gaan, terwijl boven- TT i 1 dien nog de suggestie' werd gewekt llCrV. SyllOQ0 DCZlg IHCl dat prof. L. geschreven zou hebben dat de confessionelen alles al afwe ten van het leven na dit leven, alsof het blijkens het verband niet ging om de gedachten van ds. Krop, waar van men zich zo'n duidelijk beeld had gevormd dat men zichonder ap plaus van hem kon distantiëren. Wij hadden nu wel eens willen weten, waarom een geloofswaarheid een delicater aangelegenheid is, dan een aanval op de persoon van iemand die tracht te formuleren in een ge sprek wat dat voor hem als mens betekent. Wij hadden nu wel eens willen we ten. waarom de mensen die het wel aandurven om iets voor de beeldbuis, die geen donderpreken verdraagt, te zeggen, dan zó moeten worden be jegend door mede-christenen. Om van IKOR-CVK nog maar te zwijgen, die zijn wel wat gewend. Ik zal de stukjes van dr. Jager uit het stuk van prof. Lammens knip pen: ze hebben mijn christenhart predikantstractement DRIEBERGEN De hervorrpde synode is niet uit het vraagstuk van de honorering van de predikanten ge komen. De meeste problemen zijn uitgesteld tot november. Intussen zul len er verdere studies worden ge maakt over de inkomens, de pensioe nen en de rechtspositie. confessioneel of niet goed gedaan. En verder zullen wij trachten door te varen, wij zullen onze handen tel kens weer vuil maken, wij zullen de beste stuurlui aldoor aan wal heb ben, wij zullen terechte en niet te rechte kritiek krijgen, wij hopen op menselijk omgaan met elkaar! HILVERSUM J. P. Boendermaker, bestuurslid IKOR. Van een onzer verslaggevers MIDDELBURG In tegen stelling tot het aanvankelijke advies van het dagelijks bestuur van de PZEM (Provinciale Zeeuwse energiemaatschappij) zullen er wél disciplinaire maat regelen tegen PZEM-directeur ir. T. Bogerd worden genomen. De directeur zal waarschijnlijk .wor den ontslagen. Hij is op het ogen blik met ziekteverlof. Ten behoeve van de bouw van zijn privé-bungalowcomplex in Domburg vonden bij de PZEM op grote schaal verschrijvingen plaats (ruim 38.000 gulden). De officier van justitie in Middel burg bestudeert op het ogenblik het rapport van de Algemene rekenka mer over de verschrijvingen bij de PZEM. Binnen enkele dagen zal de officier bfeslissen of er een justitioneel onderzoek naar de affaire zal worden ingesteld. Het dagelijks bestuur van de maatschappij houdt daar wel ernstig rekening mee. De raad van bestuur van de PZEM heeft officiéél nog geen beslissing ten aanzien van ir. Bogerd genomen. Maandagavond vergaderde de raad van acht uur tot half drie 's nachts over de kwestie. Donderdagmorgen zal de raad opnieuw vergaderen. Maandagavond heeft de raad van bestuur personeelsleden van de PZEM gehoord die waren vergezeld door vertegenwoordigers van de vak bonden. Met ir. Bogerd werd niet gesproken, omdat deze op medisch advies rust moet houden. Gedeputeerde staten .van Zeeland hebben gisteren ook over de PZEM- affaire vergaderd, omdat zij voor vrijdag, als de zaak in de Zeeuwse provinciale staten aan de orde komt, een standpunt ingenomen moet heb ben. Donderdagmiddag zullen gedepu teerde staten opnieuw een extra ver gadering beleggen. De reden van deze omslachtige gang van zaken is dat het officieel nemen van maatregelen tegen ir. Bogerd waarover in prin cipe geen verschil van mening meer bestaat ernstige politieke conse quenties kan hebben voor de Zeeuw se gedeputeerde A. J. Kaland. Ge zocht wordt nu naar de beste wijze van het in de Zeeuwse staten bren gen van deze zaak. De heer Kaland is voorzitter van het dagelijks bestuur van de PZEM en vice-voorzitter van de raad van bestuur. Als zodanig draagt hij in de kwestie binnen het overheidsbedrijf een grote verantwoordelijkheid, die echter nog eens extra is vergroot doordat hij vorig jaar december in een vergadering van de Zeeuwse sta ten ir. Bogerd met hand en tand heeft verdedigd. Hij verzette zich toen tot het uiterste tegen een onder zoek in de PZEM, naar aanleiding van publicaties in het dagblad „De Stem" en ging pas op het laatste ogenblik onder grote druk van de staten door de knieën. Daarna is het onderzoek van de Algemene rekenka mer gevolgd. Van een onzer verslaggevers DRIEBERGEN Met 29—13 stemmen heeft de hervormde synode haar adhesie betuigd aan het Voorstel van het Interkerke lijk Vredes Beraad (IKV) tot wijziging van de Wet Gewetens bezwaarden Militaire Dienst. De wet erkent thans alleen gewe tensbezwaren tegen „deelneming aan elk oorlogsgeweld". Dat is het klassieke type dienstwei geraar: de principiële pacifist die maatschappelijk nauwelijks geïnteres seerd is en die op individueel-ethi- sche of godsdienstige gronden zijn handen schoon wil houden door per soonlijk niet aan georganiseerd wa pengeweld mee te doen. ENGAGEMENT Daarnaast is er echter een nieuw, meer pragmatisch type dienstweige raar gekomen: degenen die juist van uit een groot maatschappijkritisch politiek engagement vanuit een na denken over geweld en de achter gronden daarvan dienst weigeren. Zij hebben bezwaar tegen deelne ming aan een bepaalde oorlog (bij voorbeeld Vietnam), tegen dienen in een bepaald leger (NAVO), tegen een bepaald gebruik van dat leger (on derdrukken van sociale onlusten) of tegen bepaalde wapens (nucleaire). Omdat zij oorlogsgeweld niet onder alle omstandigheden afwijzen (bij voorbeeld niet het optreden van VN- vredesmachten of bepaalde vormen van revolutie) is erkenning van deze bezwaren onder de huidige wet meestal uitgesloten. MOGELIJKHEDEN De voorgestelde wetswijziging van het IKV wil dan ook dat de bezwaren zich kunnen richten „a. tegen de ver vulling van militaire dienst in het al gemeen: b. tegen persoonlijk gebruik van wapens in het algemeen; c. tegen persoonlijk gebruik van bepaalde wa pens; d. tegen persoonlijke deelne ming in een bepaald leger of tegen bepaald gebruik van dat leger". Voor de meeste synodeleden lag de adhesie aan deze voorstellen logisch in het verlengde van het kernwapen rapport van de hervormde synode uit 1962. dat zegt: „dat ernstig rekening zal moeten gehouden worden dat on der bepaalde omstandigheden het af- :andid len te >RSC1 ilo-A ends* W H v zien van deelnemen aan het uis, van geweld voor iedere chri;Lekk enige overblijvende mogelij kh Wie: VEILIGHEID fe Gelijk bekend heeft de if™!™ een ontwerp nieuwe wet gewe'.A zwaren aan de Tweede Kamer^ r* boden in februari. De wijziginfrfA'- treffen echter ondergeschikte^ T en hebben geen betrekking opH schrijving van de gewetensbL.' zelf. Het IKV hoopt dat de bei", gen in het parlement fundan, j en sterker gemotiveerd zullen L» if wanneer de kerken zich tevor delijk uitspreken. ndt* 1 Minister Den Toom heeft ht, voorstel in eerste instantie afg£ L< „omdat nu eenmaal de overhl' H kan wijken voor ieder indivir zwaar tegen ieder beleidsasu...,, aanzien van de krijgsmacht F' g verruiming van de Wet Ge"J zwaren zal de organisatie ligheid volgens minister Den gevaar brengen. NED. HERV. KERK Gert Beroepen: te Hoevelaken, rewoerd en te Zetten/AndelsC Jac. Westland te Huizen; te EL ?rm G. R. Bruins te Glanerbrug; L T gersberg: W. H. van Kooten. 'A__. derwijk. U™ Aangenomen: naar HeemsfcDil-k D. Verhoef te Riddinghuizen. f g0] Bedankt: voor Hoogeveen!' Nauta te Vlaardingen. ,"en M GEREF. KERKEN s Beroepen: te Almelo: J. V>--, Zanden te Groningen-N.O. Bedankt: voor Winschotenfsg Wattum te Nunspeet. Beroepbaar: H. Windig. jU zorger Wolfheze, met ingang' iUli8 S' „Jn. Emr Aangenomen: naar R^velrl Delfshaven: Th. Vollenhoven' hoven. BTGEE GEREF. KERKEN (V Beroepen te Nieuw-Leuse^st ha buren en te Zevenbergen 1 met met Bergen op Zoom: kand'^Pt e te Sauwerd, die geen verdePe Ha: pen in overweging kan nem£e her Bilt-Bilthoven: D. Berghuis Paande stra te Werkendam. isstraf. Bedankt: voor Ureterp: J.I te Rouveen; voor BergentP°og 1 Cnossen te Vollenhoven-f Katw voor Marnesse (buit.verb.): WIJK A Wieringermeer. hoogi f.13-17.4 KWARTET I TROUW De Rotterdammer Nieuwe Haagse Courant Nieuwe Leidse Courant Durdts Dagblad Trouw Commissie van hoofdredactie- J. de Berg (voorzitter), H. P Ester, G. J. Brinkman J. van Hofwegen. CHR. GEREF. KERK! Beroepen: te Rijnsburg: stra te WErkendam. GEREF. GEMEENTE Aangenomen: naar Vef kand. D. Rietdijk te Rottei bedankte voor Apeldoorn; sluis, Hoogvliet, Poortugaall dam-C., Wageningen en vod i W. C. GEREF. GEMEENTEN INP op Beroepen: te Rotterdam-f^P- bÜ Vlaardingen: kand. A. v.dg 1 V}.. Gouda. lartevi OUD.GEREF. GEM. INfrals m< Beroepen: te Oosterland: en v.d. Meer aldaar. s- BAPT GEMEENTElK'Jln Bedankt: voor Stadskana» scher te Barendrecht-Dordrej

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1971 | | pagina 2