Nieuwe spelregels in unie
van baptistengemeenten
Dominee bad voor GPl
Duits r.k. bisdom houdt
jaarvergadering in Israël
mi
is
Graham uitgenodigd Over Vinkerihofnog geen beslissing
in Indonesië
Sanering
Op hol
COMMENTAAR
UÊÊÊ^gÊÊ
P riester proces
in Boedapest
BEROEPÏNGSWERK
DENTOFIX.
voor va
ndaag
Algemene
vergadering
raad Kerken
Uw problem
het
onze
UIT DE
KERKBLADEN
BILLy GRAHAM
DJAKARTA De Indonesische
raad van kerken heeft de Ameri
kaanse evangelist Billy Graham uil
genodigd, om in september 1972 te
spreken op massabijeenkomsten in
Djakarta, Soerabaja en Medan.
Graham is gevraagd, de nadruk
minder op de beslissing voor Christus
te leggen, dan wel op de noodzaak
voor christenen, om in hun omgeving
getuigen van Christus te zijn en de
samenleving te dienen. Op deze wijze
wil men spanningen met de islamiti
sche meerderheid in Indonesië ver
mijden.
Van een onzer medewerkers
VEENDAM De algemene vergadering van de unie van baptis
ten-gemeenten heeft een aantal reglementswijzigingen behandeld,
die een beter en krachtiger samenspel bij de uitvoering van de lande
lijke taken moeten brengen. Eén van de belangrijkste punten van
de agenda kwam wel in bespreking, maar werd niet afgerond. Het
betrof een nieuwe opzet van „De Vinkenhof" te Bosch en Duin en de
daarmee gepaard gaande verplaatsing van het Unie-bureau te Arn
hem naar Bosch en Duin. Over dit voorstel zullen de gemeenten zich
vóór 15 juni schriftelijk uitspreken.
Je kunt je afvragen, of in een tijd,
waarin vele grote en belangrijke vra
gen aan de orde zijn te stellen, de
naar binnen gerichte behandeling van
reglementszaken nog wel een zinnige
reden is om samen te komen. Is er
„buitengaats" niet veel te doen, dat
meer de moeite van het vergaderen
en confereren waard is?
Met dat „buitengaatse" werk heeft
de vergadering zich ook wel bezigge
houden, maar het is natuurlijk niet
mogelijk elk jaar een spectaculaire
agenda te ontwerpen. Veel kerkelijk
werk verloopt langs lijnen van gelei-
Van een medewerker
JERUZALEM Onder leiding van kardinaal Hoefner van Keulen zullen
binnenkort 58 rooms-katholieke geestelijken uit dit bisdom hun jaarvergade
ring in Israël houden. De vergadering zal gedeeltelijk aan het meer van Ti
berias en in Jeruzalem worden gehouden. Het is de bedoeling dat de West-
duitse prelaten tijdens hun verblijf in Israël contacten onderhouden met de
geestelijke leiders van andere christelijke groepen in Israël en met Joodse
prominenten.
In een verklaring, die door het bisdom is uitgegeven wordt het plan de
jaarvergadering van West-Duilsiand naar Israël te verleggen een „historische
gebeurtenis" genoemd, omdat de conferentie zakelijke besprekingen combi
neert met een pelgrimage door „het land van de geboorte van Christus". In
de verklaring wordt verwacht dat „andere bisdommen in Duitsland het voor
beeld ongetwijfeld zullen volgen en soortgelijke bijeenkomsten in het Heilige
Land zullen houden".
delijkheid ook het naar buiten ge
richte. Evangelisatie en kerkbouw,
zending en diaconaat kregen deze
keer niet zoveel tijd, maar voldoende
om de betreffende commissies de ga
ranties te geven, dat ze op de volle
steun van alle gemeenten kunnen re
kenen bij het voortzetten en voor
zichtig uitbouwen van hun werkter
rein. Het is van betekenis, dat de
commissies het vertrouwen van de
gemeenten genieten en daarom mag
er dan ook nu en dan aan de interne
relaties wel aandacht geschonken
worden.
De reglementewijzigingen brachten
niet zozeer een wijziging in de orga
nisatie zelf, maar betroffen de sa
menstelling van het bestuur der Unie,
de zgn. Unie-Commissie. Deze com
missie vormt de „top" van de unie,
waarin verschillende commissies hun
vertegenwoordigers hebben en waar
overleg gepleegd wordt over het ge
zamenlijke beleid.
In Veendam vergrootte men het
aantal rechtstreeks door de algemene
vergadering te kiezen leden van vijf
op acht, terwijl men de indirect ver
kozen leden in aantal h^veerde. Dat
versterkt enigszins de directe invloed
van de vergadering op het „topbe-
leid". Ook wenste men een verbre
ding van de commissie door voortaan
ook vertegenwoordigers uit de vrou
wen- en jeugdbeweging als leden te
kiezen, voor wie twee zetels werden
ingeruimd.
Het voorstel om deze nieuw ge
vormde Unie-Commissie Unie-Raad
te noemen, verkreeg wel een meer
derheid, maar deze was niet groot ge-
Zeventien jaar lang heeft het betaald voetbal
zich in de richting van een bankroet gewerkt.
Maar de steeds grotere verhezen konden de orga
nisaties hooguit verontrusten; de verslechterende
positie van het profvoetbal bleek voor de clubs
geen stimulans om de oorzaken op te sporen en
maatregelen te treffen. Pas nadat de clubs zich
verenigd hadden in een werkgeversorganisatie (de
FBO, Federatie van Betaald Voetbal Organisaties),
kwam het zelf-onderzoek op gang. De FBO liet de
tekorten becijferen en de voetbalmarkt analyseren;
de FBO maakte ook duidelijk dat de clubs niet
meer op twee gedachten konden hinken door ener
zijds het betaald voetbal vanuit de emotionele,
amateuristisch-sportieve kant te benaderen en an
derzijds een functie in de passieve recreatie te
willen vervullen.
De voornaamste taak van een profclub ligt in de
recreatieve sfeer, maar te veel clubs schieten juist
daarin tekort. Toen dit seizoen de positie van de
meeste clubs zo verslechterde, dat een rigoreuze
sanering onvermijdelijk werd, hanteerde de FBO
bij het aanwijzen van de te verdwijnen clubs dan
ook terecht de belangstelling van de voetballief
hebber als enige norm.
Het afgelopen weekeinde werd die sanering (ge
deeltelijk onder druk van buitenaf) een feit. Het
aantal organisaties dat betaald voetbal bedrijft,
zal het volgende seizoen van 51 tot 38 zijn terug
gebracht. De vele praktische problemen die nu
zijn gerezen,, moeten vóór augustus, wanneer het
nieuwe voetbalseizoen begint, worden opgelost.
Daarvoor heeft het voetbal de door overheid toe
gezegde „premie" (de 38 resterende en de 13 ver
dwijnende clubs kunnen bij de sanering rekenen
op in totaal 3,8 miljoen gulden uit de sporttoto)
te hard nodig.
Met de sanering is de verlangde „gezondmaking"
echter nog geenszins bereikt: de uitvoering garan
deert niet dat het voetbal van de ene dag op de
andere tot een gezonde bedrijfstak is uitgegroeid.
De bevolking van de stad New York is er ach
ter gekomen dat in haar behoefte aan meer elek
triciteit op geen enkele manier kan worden voor
zien. Kernenergiecentrales wil men niet de buurt
hebben, want radioactiviteit is gevaarlijk, vinden
de burgers van New York. Elektriciteitscentrales
die met fossiele brandstoffen worden gestookt,
wil men ook niet in de buurt hebben, want die
stinken, en het stinkt toch al, vinden de burgers
van New York.
Centrales ver buiten de stad zouden dus de
oplossing zijn, maar de hoogspanningsleidingen
die de elektriciteit dan naar de stad moeten
brengen, ontsieren het landschap, en dat is ook
een onaanvaardbare aantasting van het milieu,
vinden weer andere burgers.
De enige mogelijkheid die dan nog overblijft,
is, dat de burgers van New York genoegen ne
men met minder elektriciteit. Maar deze gedach
te is hun geheel vreemd, en daarom zitten zij
met een in wezen onoplosbaar probleem. Dat
duurt nooit lang, want New York is een nijvere
stad. De gekozen oplossing zal in het nadeel van
de stankbestrijders uitvallen, want de burgers
van New York krijgen er een met olie en gas ge
stookte centrale in hun stad bij.
Een elektriciteitscrisis zoals die in New York,
hing al een tijd in de lucht. Er is in Amerika bij
na geen industriële activiteit meer denkbaar zon
der een bijbehorende actiegroep die foei roept.
Dat is een heel gezond verschijnsel. Die actie-
De overblijvende clubs staan voor de taak het be
taald voetbal op langere termijn veilig te stellen
en de voorwaarden te scheppen dat ook zij niet
binnen enkele jaren aan sanering toe zijn. Het
meest urgente probleem hierbij is dat, zodra er
volgend seizoen enige tekening in de nieuwe eerste
divisie komt, de Tager geplaatste clubs het gevaar
lopen af te sterven. Om dat gevaar af te wenden
zal moeten worden gezocht naar mogelijkheden tot
doorstroming naar en vanuit de hoogste amateur-
klasse. Te denken valt ook aan de oprichting van
een klasse van onafhankelijken.
De betaald-voetbalorganisaties zullen ook moe
ten beseffen dat zij een bedrijf voeren, dat momen
teel nog volgens een verouderde conceptie werkt.
Wat organisatie en presentatie betreft, valt iedere
vergelijking met de rest van het Nederlandse be
drijfsleven in het nadeel van de clubs uit. Op lan
delijk niveau zullen de verhoudingen tussen orga
nisaties van werkgevers en werknemers (en de
KNVB, waaronder het profvoetbal nog steeds res
sorteert) moeten worden verduidelijkt en aange
past aan de elders geldende normen. Bij de clubs
zelf zullen meer en meer daartoe opgeleide, prof-
fessionele krachten de plaats van „hobbyisten"
moeten innemen. De presentatie zal meer op de
binding van de supporters (de klanten) gericht
moeten zijn: af braak voetbal in een onoverdekt en
onverwarmd stadion jaagt de klanten weg.
Toch zal het betaald voetbal vermoedelijk ook
dan nog met structurele tekorten werken. Het be
lang voor de passieve recreatie is nu reeds voor
veel gemeenten een aanleiding tot subsidiëring van
die tekorten. Het is -wel te verwachten, dat die ge
meenten hun steun gaan koppelen aan een pakket
voorwaarden, zoals professionele leiding, eventueel
gemeentelijke participatie in het bestuur en een
controle op de begroting. Wanbeleid, zoals dat de
afgelopen jaren door veel clubs is gevoerd en dat
mede heeft geleid tot onnodige tekorten, zal dan
praktisch uitgesloten zijn.
groepen plegen de toestand erg eenzijdig te be
kijken. Ook dat is gezond, want de industriële
machten kijken nogal eens eenzijdig de andere
kant op, en op die manier kan een gezonde af
weging van belangen ontstaan.
In Amerika breekt nu kennelijk de tijd aan
dat de actiegroepen mèt hun eenzijdige kijk
gewoon de overhand krijgen. Dat kan even scha
delijk zijn als een eenzijdig overwicht van de in
dustrie.
Dat geldt zeker voor de actiegroepen tegen
kerncentrales, die naar onze mening al te hard
strijden tegen nauwelijks bestaande gevaren. In
New York hebben zij nu bereikt, dat het harder
zal stinken.
Veel dingen gebeuren in Amerika eerder dan
hier, en dat geeft ons de kans, van andermans
fouten te leren zonder ze eerst zelf te hoeven ma
ken. De eerste Nederlandse kerncentrale, die van
RCN in Petten, werd destijds, toen het allemaal
nog onwennig was, bewust in een dunbevolkt ge
bied neergezet.
Sindsdien hebben wij de industriële kernéner
gie als een uitzonderlijk veilige bedrijfstak leren
kennen. Toch werd onlangs bijvoorbeeld ook in
West-Duitsland raar geschutterd met de bouw
van een kerncentrale in een dichtbevolkt gebied.
Te hopen valt, dat de Nederlandse openbare me
ning op dit punt het hoofd koel blijft houden.
Aan Newvorkse tonelen hebben wij geen be
hoefte.
DS. W. VEENSTRA
noeg om de Statuten op dit punt ver
anderd te krijgen, zodat de oude
naam van Unie-Commissie bleef ge
handhaafd.
INTEGRATIE
De gezamenlijke commissies boden
de vergadering een nota aan, waarin
ze integratie van Unie-bureau en „De
Vinkenhof" bepleiten. Verhoging van
de dienstverlening door samenvoeging
van alle administraties én het schep
pen van betere mogelijkheden voor
het scliolings- en vormingswerk zou
den de resultaten van deze integratie
zijn.
„De Vinkenhof" zou dan drie on
derdelen omvatten: 1. Conferentie
centrum en administratief bureau on
der leiding van een te benoemen ad
ministrateur; 2. Seminarium onder
leiding van de rector drs. J. Reiling;
3. Algemeen secretaris van de Unie
onder leiding van de algemene secre
taris ds. Th. van der Laan, die tevens
de leiding van het vormingswerk zou
hebben.
Deze nieuwe opzet was mede nood
zakelijk, omdat ds. T. Jansma, de al
gemene penningmeester van de Unie,
per 1 oktober met vervroegd emeri
taat gaat en de rector van het semi
narium niet langer de zakelijke lei
ding van „De Vinkenhof' kan behar
tigen.
Ter wille van een grondige behan
deling in de gemeenten werd besloten
niet ter vergadering te beslissen,
maar de gemeente per referendum te
raadplegen.
BESTUUR
Het nieuwe dagelijks bestuur van
de Unie-Commissie word als volgt sa
mengesteld: ds. VV. Veenstra te Am
sterdam, voorzitter; ds. H. van der
Werf te 's-Gravenhage, vice-voorzit-
ter; ds. J. Bouritius tc Emmcn, alg.
adjunct.
Pas dn oktqber 1972 hoopt de alge-
mene vergadering weer bijeen te ko
men. Er is een nieuwe regeling aan
vaard, waardoor voortaan de versla
gen van het achterliggende jaar en de
begrotingen van het voorliggende
jaar worden behandeld. Daardoor
zullen de commissies meer tijd van
afhandeling en voorbereiding krijgen,
terwijl de gemeenten bij de samen
stelling van hun eigen begrotingen op
de hoogte kunnen ,zijn van hetgeen
voor het landelijk werk vereist is.
Door dan volgens plan in secties te
vergaderen kan men de diverse stuk
ken intensievere aandacht geven, ter
wijl de afgevaardigden gedwongen
zullen zijn de toekomst meer in hun
beraadslagingen te betrekken dan
thans gebeurde. In feite krijgen ze
een periode van drie jaren te behan
delen, wat wel eens een stimulans
zou kunnen betekenen voor de op
bouw van een verder vooruitziend
beleid.
DS. E. UT BOER
OVERLEDEN
IJMUIDEN Op 57-jarige leeftijd
is onverwacht overleden ds. E. H.
Boer. doopsgezind predikant te
IJmuiden. De crematie is vanmiddag
te Velsen. Ds. Boer was predikant te
Berlikum, Bolsward, Koog-Zaandijk
en sinds 1968 in IJmuiden. Hij be
woog zich vooral actief in het doops
gezinde jeugd- en zondagsschoolwerk.
Gevoelt U zich
onzeker met Uw
KUNSTGEBIT?
Met behulp von
Dentofix kunt
U weer alles
kauwen!
Bevestig Uw kunstgebit voor de gehele dag
door het 's morgens eerst even met het spe
ciale Dentofix-poeder te bestrooien. Dit on
schadelijke, smaakloze hechlmiddel ver
leent Uw tandprothese gedurende de ge
hele dag een stevig en betrouwbaar hou
vast. U kunt nu weer eten wot U wenst, U
kunt lachen, spreken of hoesten zonder in
moeilijkheden te geroken. Als U iedere och
tend wat Dentofix op de gebitsplaat strooit,
kunt U verder vergeten, dat Ueen kunstgebit
draagt. Probeert U hot eens; U zult meteen
het verschil constateren!
Meer dan 40.000 landartsen in
de gehele wereld raden hun
patiënten aan Dentofix te
gebruiken. Het is verkrijg
baar in alle apotheken en
drogisterijen a f. 2,67 per
ploslic slrooiflacon.
BOEDAPEST In Boedapest is
achter gesloten deuren een proces be
gonnen tegen vier priesters, een inge
nieur en een studente. Zij worden be
schuldigd van overtreding van de wet
od verboden organisaties, omdat zij
„illegale religieuze bijeenkomsten"
met groepen studenten en andere
jongeren zouden hebben gehouden.
Zij behoren tot een groep van der
tig, die in de herfst van 1970 gearres
teerd werden. Het grootste deel van
deze dertig is inmiddels van rechts
vervolging ontslagen. Drie van de zes
beklaagden werden begin januari
voorlopig op vrije voeten gesteld.
NED. HERV. KERK
AANGENOMEN: naar Borssele: H.
J. Teutscher, pred. voor buit. werk-
z.(past. zorg „De Hezenberg") te Hat-
tem
GEREF. KERKEN
AANGENOMEN: naar Geleen: H.
Kuiper te Mijdrecht.
VRIJE EVANG. GEMEENTEN
Beroepbaar: kand. H. Mondeel,
Ressensestraat 19, Ressen (gem.
Beimmel); kand. J. Schotanus. Dol-
lartstraat 230. Amersfoort; kand.
M. Ullersma, Leidsestraatweg 11.
Oegstgeest; kand. P. Vreugdenhil, Ja
cob Catsstraat 269, Kampen; kand. S.
Zuidema, Croeselaan 218, Utrecht.
KWARTET TROUW
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Courant
Nieuwe Leidse Courant
Dwrdts Dagblad
Trouw
Commissie van hoofdredactie:
J. de Berg (voorzitter),
H. P Ester, G. J Brinkman
J. van Hofwegen.
Johannes valt als dood aan de voeten van Jezus neer. Dan lezen
„Hij legde Zijn rechterhand op mij en zeide: Wees niet bevreesd. Ik
de eerste en de laatsteen de levende, en Ik ben dood geweest en :i
ben levend tot in alle eeuwigheid en Ik heb de sleutels van de dood ei
dodenrijk."
Staande voor de' soevereine macht van de hemelse Heer, ziet John
zichzelf zoals God hem ziet. Hij die vol geloof eens geschreven heeft
zullen zijn gelijk Hij is, merkt dat daar nog veel aan ontbreekt.
Spreekt Christus hem bestraffend toe? In het geheel niet. Hij zeg
ben de eerste en de laatste. Hij is de eerste die geloofde en Hij
laatste ook, want Hij wil in ons. door ons geloven. Zonder Hem z
niets waard. Wat we hebben ontvangen we van Hem.
Niet wij redden het, maar Hij redt ons. Door Hem zijn we
Christus leeft voor onvolmaakte mensen. Hij leeft voor ons.
We lezen vandaagHandelingen736—43
1
2
3
4
S
6
7
e
9
2
3
4
6
1
8
9
Kruiswoord-puzzel
zonder zwart
Horizontaal 1. overpeinzing, 2. hand
weefwerk - plant met bittere wortel, 3.
toespraak - schatten. 4. vlaktemaat - in-
sekt - en anderen (afk.), 5. danspartij -
gekheid - voorzetsel, 6. Ierland - ver
voermiddel, 7. schrijfkosten - zwemvo
gel, 8. plaats in Friesland - glijvoertuig,9.
vis- reeks -lof.
Verticaal 1. soort pruim - welaan, 2.
eekhoorn (gew.) - strijdperk, 3. zuid
vrucht - plaatsje bij Trier, 4. evenzo -
schande, 5. prijslijst - sneeuwschaats, 6.
op de wijze van - hogepriester te Silo -
broeibak. 7. mak - soort hert - vreemde
munt, 8. in eikaar - zwakke, ff. vulkaan -
bloem.
Oplossing vorige puzzel
Horizontaal 1. sensitief, 2. Aden - er
ker, 3. tegel - oase, 4. inert - etat, 5. Ran -
tapuit, 6. enkel - lira, 7. akant - elan,8. ren
- Orel - at, 9. Eros - Adèle.
Verticaal 1. satire - are, 2. eden - anker,
3. negen - kano, 4. snert - Enos, 5. iel - tal -
tra, 6. troep - leed, 7. ikat - uil - le, 8. Ees -
air-aal,9. fret-tante.
Van een onzer verslaggevers
UTRECHT In „Gemeenschap
der Kerken", het blad van de
raad van kerken in Nederland,
pleit dr. J. A. Hebly, adjunct
directeur van het interuniversi
tair instituut voor missiologie en
oecumenica te Utrecht, ervoor,
om de Nederlandse raad van Ijer-'
ken een algemene vergadering te
geven.
Hij wijst op enkele voorbeelden in
het Uiitenland. Zo heeft de Britse
raad van kerken een „general coun
cil" van 144 leden: 90 door de kerken
aangewezen vertegenwoordigers; 24
toegevoegde leden, benoemd door het
uitvoerend comité op voordracht van
leden van de general council; 3 verte
genwoordigers van zendingsorganisa
ties en 27 waarnemers, adviseurs en
vertegenwoordigers van interdenomi-
nationele organisaties.
De oecumenische raad in Hongarije
heeft een algemene vergadering van
41 kerkelijke afgevaardigden, die
minstens eens per jaar bijeenkomt,
het beleid bepaalt en om de drie jaar
de staf benoemt.
Uit dergelijke voorbeelden blijkt
volgens dr. Hebly, dat in het buiten
land meer dan in Nederland gezocht
is naar een brede representatie van
de kerken. De noodzaak en het be
lang van een dergelijke presentatie is
duidelijk, vooral als men bepaalde
aspecten van het werk der kerken
wil gaan oecumeniseren in de raad.
Een brede representatie kan enerzijds
de leden van de kerken doen besef
fen, dat het hun raad van kerken is,
anderzijds de raad het besef geven,
dat hij in de vertegenwoordigers van
de kerken in het college met de ker
ken in hun geheel te maken heeft.
Brieven die niet zijn
van naam en adres kunnen ni<
Behandeling worden genomen,
aeimhoudlng ts verzekerd. Vn
die niet onderling met elkaai
verband staan moeten In afzon
lljke brieven worden gesteld,
brief dient een gulden aan poi
gels te worden Ingesloten.
Vraag: Welk materiaal moe
gebruiken om tinnen voorwer
solderen en daarbij de natu
kleur te krijgen, die donker is
Antwoord: Volgens deskuni
het praktisch niet mogelijk
solderen, tenzij men dit hee
zichtig en vakkundig doet n
gedeelte van het te reparerei
werp, dat van een onopi
plaats is afgenomen.
Tin is namelijk een elem
in allerlei verbindingen
wordt en zelden hebben tw(
werpen precies dezelfde sai
ling. Onze deskundige ried
alle opzichten op te passen
voordat je het weet zit er eer
en dan is alles bedorven.
Vraag: In de voortuin heb
jaar zo erg veel mieren. V
voorhekje op het tegelpad
voordeur. Iemand had me bo
basterdsuiker door elkaar 4
den, maar dat hielp ook niet;
Antwoord: Mieren kunt u
ven door een paar eetlepels stM
mengen met een stukje gist.
u op de plaats, waar de mier
daan komen. In de regel zij
een week voor goed verdwen
schaaltje met in stukjes
komkommer helpt ook als u
kommer geregeld ververst. B
nekkig ongerief helpt agrocid
dit is gevaarlijk, vooral vooi
ren en huisdieren.
We hebben al veel gehoord
over en gelezen van gerefor
meerde dominees die adviseer
den PPR of althans links te
stemmen en over andere gere
formeerde dominees die op
wekten dat vooral niet te doen
en het op de ARP te houden,
we hebben daar genoeg van ge
hoord en gelezen, zodat het
alleszins verfrissend is te ver
nemen dat er óók een gerefor
meerd dominee is die aan de
kant van het GPV stond. We
lazen over hem in het Neder
lands Dagblad, dat weliswaar
geen kerkblad is maar toch wel
een krant van en voor kerk
mensen, nader: vrijgemaakte
gereformeerden. In deze kring,
dit nog ter toelichting, heten
de „gewone" gereformeerden:
synodalen of synodaal-gerefor-
meerden. En hier is dan het
verhaal uit het Nederlands Da-
blad:
„Nog een hartverwarmend voor
val. Ik hoorde het uit de mond van
de dame die het zelf beleefde. Ze
woont ergens in de provincie
Utrecht, in een kleine plaats waar
ook enkele (vrijgemaakte - red.)
kerkleden wonen die zelfs nu nog
vasthouden aan de ARP.
Deze vrouw trok erop uit om pro-
p.agandafolders van het GPV rond te
brengen. Ze kwam o.m. bij een sy-
nodaal-gereformeerd boerengezin en
probeerde er een folder af te geven.
De boer weigerde. „Nee, mevrouw
het hoeft niet! Ik heb er al eentje
gekregen van de PSP en ook een
van D '66. Ik weet niet, van welke
richting u nu weer bent, maar ik
heb mijn keus al gemaakt".
„Zo, is u er klaar mee?"
„Ja. helemaal! Onze dominee heeft
zondag in de kerk gebeden: „Heere,
wilt U de verkiezingsactie van de
heer Jongeling en van het GPV ze
genen, want het is zo dringend nodig
dat die stem wordt versterkt". Nou,
daar was ik het mee eens en daarom
weet ik al op wie ik ga stemmen!"
Het hart van die vrouw sprong op
van blijdschap. De folder werd gre
tig aanvaard, toen de boer hoorde
dat het nu .net een propagandage
schrift van hét GPV was!"
Karikatuur
Lectuur van kerkbladen kau dui
delijk maken dat niet iedere predi
kant compleet gelukkig is met het
IKOR-telcvi&ieprogramma „Werken
op zondag". In Hervormd
Utrecht zegt ds. M. Groenenberg
er o.a. dit van:
„Je voelt de neiging opkomen om
hem (nl. de jonge dominee in deze
t.v.-serie, red.) spelenderwijs een
zetje te geven en te zeggen: kom,
kerel, lach eens! Maar ik vrees, dat
hij me dan alleen maar verwijtend
aan zal kijken en zeggen: vindt u
dat er iets te lachen valt in kerk en
wereld? En dan zou ik verward mijn
blik neerslaan, want ik ben niet he
lemaal onkundig van alle misère op
deze terreinen.
De vraag komt op: wat bedoelt
men met dit programma? Misschien
zegt men: echt een domineesvraag,
je moet er altijd iets mee bedoelen,
mag je echt ook eens niets bedoelen
dan maar even mensen in het zon-
netje zetten: zo'n jong dominees
echtpaar, gemeenteleden, kerke-
raadsleden? Natuurlijk moet je ze
dan net iets scheef trekken, een tik
keltje karikaturaal maken, anders is
er geen aardigheid aan, maar mag je
niet verwachten dat men zo slim zal
zijn om in het karikaturale de ern
stige werkelijkheid te zien? Natuur
lijk, zeg ik dan haastig en zo wil ik
ook wel kijken.
Maar ik heb langs mijn oren ho
ren waaien dat men er toch wel een
pietsie bedoeling mee had, n.l. iets te
doen aan de image van het domi
neesschap, mede om jonge mensen te
doen zeggen: hé, dat is nog zo'n gek
beroep niet! Kom ik ga theologie
studeren! 't Is mogelijk, dat er van
dat gerucht niets waar is, maar als
er wel iets van die bedoeling achter
gezeten heeft, dan zal „werken op
zondag" niet doeltreffend zijn. Deze
norsige, wat kortaf sprekende domi
nee zal slechts een „neen" oproepen.
En al die karikaturale gemeentele
den roepen niet het verlangen o
hun pastor te worden.
Omgaan met zoveel mail
mensen mag een psychiater
kolfje naar zijn hand vinden,
een predikant niet. Nou, dat vil
eigenlijk jammer, want ik vind
dikant zijn nog altijd een
boeiende zaak en zou dat graag
anderen overdragen. „Werken
zondag" is een luchtig geval, wat
ik me niet verveelde, ook niet
ontwaardigd werd, maar daar
het dan ook bij."
Kmclercomimmie
In het gereformeerde Centr
Weekblad schrijft prof. dr.
Hartvelt weer over de kinden
munie. We geven hier het slot
zijn artikel door:
„Ik zie nu dat woord en ss
ment. prediking en avond
eigenlijk zoveel gemeenschappen
hebben.
En wanneer sommigen van ooi
mochten zijn dat men toch tot
oordeel kan eten en drinken,
voeg ik daaraan toe: men kan
tot zijn oordeel horen.
Ik kom, tot deze merkwaaL
conclusie dat wij pas goed over t
avondmaal kunnen spreken war n,
wij wat beter over de verkond
leren denken.
Ik had deze lange omweg eige
wel nodig, om te voorkomen dal
discussie over de kindercomm
geheel zou opgaan in de vr
rondom de openbare geloofsbel
nis. Het is gewoonte geworden
avondmaal en belijdenis aan el
gekoppeld worden; het behoeft
noodzakelijk zo te zijn (en te
ven) al vind ik voor mijzelf een
delijk moment van positiekeuzi
een mens tegenover de kerk v
Heer een goede zaak die ik
graag zou zien verdwijnen.
Ik pleit dus voor ontkoppelingfej
avondmaal en openbare belijd 0]
wil het in de prediking toch
niet eerst een examen af wal n
wij ze meenemen naar de kerk. k
wijl het in de prediikng toch tr
gaat om de toeleiding tot ons
woord? Mij dunkt dat vade^m
moeder het met hun kinderen
lijk moeten kunnen maken wal
het in het avondmaal gaat. Ai c
dat willen beamen door te eten
drinken wie zou hen
houden? Wij betuigen toch alti
zij door hun doop in Christus
gemeente zijn ingelijfd?"
ri
