yijf jeu
thans
ui een
huis
Synode iets vriendelijke]
jegens de computer
Feestelijke opening
door prins Claus
Gift overheid voor
Betaald Antwoord99
Gezamenlijk akkoord
gemengd huwelijk
niet mogelijk
NOS niet
Disconto
Dr. M. J. Arntzen
privaat-docent VU?
Een woord voor vandaag
COMMENTAAR
BEROEPINGSWERK
Prins Claus kreeg na de opening van „De Drieburg" een lichtgewicht kampeeruitrusting aangebieden.
Van een onzer verslaggevers
DRIEBERGEN Een schare van vijfhonderd gasten maakte gis
termiddag in Driebergen mee dat prins Claus het kantoorgebouw
„De Drieburg", waar een aantal landelijke protestantse jeugdorga
nisaties geherbergd is, officieel opende. „We zijn", zei de prins in
zijn toespraak, „in ons land met velen en met veel zienswijzen, wat
een rijkgeschakeerde gemeenschap oplevert. Echter, we kunnen van
daag niet meer ieder de ruimte geven die hij zou willen en wie op de
toekomst gericht wil zijn. is aangewezen op funktionele en ideologi
sche samenwerking»"
Die funktionele of doelmatige sa
menwerking betekent vooral niet dat
we de zaak gladstrijken, want juist
door doelmatigheid kan er ruimte ko
men voor varia iten. Wat de ideolo
gische samenwerking betreft, de da-
De minister voor cultuur, recreatie en maat
schappelijk werk, mej. Klompé, heeft in haar nota
over regionale omroepen gekozen voor de eerste
mogelijkheid die artikel 47 van de Omroepwet
biedt. Volgens dit artikel kan het verzorgen van
regionale programma's worden opgedragen aan de
NOS.
Het is in hoge mate onzeker, of de nota van de
minister in de nabije toekomst ongeschonden zal
blijven voortbestaan. De Omroepraad zal nog met
aanbevelingen moeten komen; en het staat nu al
vast, dat er binnen het kabinet grote bezwaren
tegen de nota bestaan, om nog maar te zwijgen
van het parlement.
Een van de belangrijkste bezwaren kan zijn dat
de verantwoordelijkheid voor regionale program
ma's zal toevallen aan het bestuur van de NOS.
Dat college is door zijn samenstelling (omroep
leden, leden uit culturele en maatschappelijke in
stellingen en kroonleden) al niet zo bijster slag
vaardig bij de behandeling van gewone', Hilver-
sumse omroepzaken. Het zal in de visie van de
minister er ook nog toe worden geroepen, de hoog
ste verantwoordelijkheid te dragen voor de pro
gramma's vart de nog op te richten regionale sta
tions.
Dat enige twijfel aan het NOS-bestuur in dit
opzicht gerechtvaardigd is, kan worden geïllus
treerd met een uitspraak die dr. K. van Dijk, voor-
Ook Nederland heeft zich uiteindelijk niet kun
nen onttrekken aan een verlaging van het disconto
(de officiële rente, waarop andere rentetarieven
zijn gebaseerd). De verlaging van het bankdisconto
van 6 tot 5.5 procent zal echter niemand verwon
deren.
Nadat eerder deze week West-Duitsland het dis
conto al met een procent omlaag had gebracht tot
5 procent en Engeland zijn rente tot 6 procent had
verlaagd, stond het wel vast, dat ook dr. Zijlstra,
als president van onze centrale bank, tot een soort
gelijke maatregel zijn toevlucht moest nemen.
Dat dit besluit van ganser harte is genomen, lijkt
ons weinig waarschijnlijk. Onze economie lijdt nl
nog altijd aan een zekere oververhitting, die het
eerder wat noodzakelijk maakt de teugels van het
monetaire beleid strak te houden.
Aan de andere kant was ons land na de discon
toverlagingen in Duitsland en Engeland gaan beho
ren tot de groep landen met het hoogste disconto
niveau in Europa, waarvan Denemarken met 8 pro
cent de kroon spant.
Dat de Nederlandsche Bank toch tot een verla
ging van het disconto heeft besloten, is voorname
lijk bedoeld om de stroom van dollars tegen te hou
den, die zich door de verlagingen in Engeland en
West-Duitsland nog meer op Nederland richtte
zitter van de programmaraad van de Regionale
Omroep Noord en Oost (RONO) onlangs op een
conferentie in Zwolle deed. Volgens de heer Van
Dijk lukt het de RONO steeds meer, bij de NOS
gehoor te krijgen. Daarbij moet worden bedacht,
dat de RONO toen juist zijn vijfentwintigjarig be
staan had gevierd.
Nog afgezien van organisatorische bezwaren als
waarop hier wordt gedoeld, zijn er ook bedenkin
gen van meer principiële aard. Terwijl de lande
lijke omroep zijn veelvormigheid steeds meer waar
maakt, wordt er voor de regionale omroep ge
dacht aan een systeem dat nauw verwant is aan
een national omroep. Dat is een wat ongerijmde
ontwikkeling, want wat lijkt minder geschikt voor
een zogeheten nationale aanpak dan juist een regio
nale omroep?
De diverse regionale organisaties die zich voor
regionale omroepen beijveren, vragen om verwer
kelijking van de andere mogelijkheid die de Om
roepwet biedt. Daarbij wordt het uitzenden voor
regio's overgelaten aan organisaties uit de regio's
zelf. Dit verdient de voorkeur boven wat de mi
nister voorstaat. Want deze tweede mogelijkheid
lijkt de beste garantie te bieden, dat regionale
radio en later wellicht televisie optimaal
zullen functioneren voor degenen voor wie ze
zijn bedoeld.
dan tevoren. Die dollers zouden door de banken
aan de centrale bank zijn aangeboden en de cen
trale bank zou er guldens voor hebben moeten te
rugbetalen. De banken zouden over meer liquide
middelen hebben beschikt en daardoor meer ruim
te hbeben gehad voor kredietverlening. Tegen een
gelijkblijvende hoeveelheid goederen, zou dan
meer geld in omloop zijn gekomen, waardoor de
inflatie zou worden versneld.
Ongetwijfeld heeft dr. Zijlstra voor een moei
lijke beslissing gestaan. Enerzijds is een hoge rente
nodig om verdere överhitting van de conjunctuur
en daardoor verdere prijsstijgingen tegen te gaan.
De bereidheid van het bedrijfsleven om te investe
ren, neemt immers af, maar anderzijds is het juist
die hoge rente die geld uit het buitenland aan
trekt en daardoor dè inflatie versterkt.
Het laatste argument is kennelijk het zwaarst
wegende geweest. De dollarstroom was een groter
gevaar dan de oververhitte conjunctuur.
Doorslaggevend voor dr. Zijlstra is wellicht de
wetenschap geweest, dat een verlaging van het dis
conto tegenwoordig voor het bedrijfsleven niet meer
zo belangrijk is als vroeger, omdat de rente nog
maar één van de kostenfactoren is en lang niet
meer de belangrijkste.
Verhoeve, deze gaf een duidelijke in
ventarisatie van wat in „De Drie-
burg" te vinden is. Hij begon met
vast te stellen dat voor de argeloze
natuurliefhebber het organisatiewe
zen van het jeugdwerk in ons land
één ondoordringbare jungle is. Hijzelf
echter, als „meer vertrouwde woudlo
per" kon attenderen op drie gebaande
wegen in de ontwikkeling van het
Nederlands jeugdwerk.
De oudste vorm, van onderop ont
staan uit plaatselijke verenigingen en
uitgegroeid tot landelijke organisaties
vooral van jongeren zelf, is: de vrije
jeugdvorming. Tot deze categorie be
horen het landelijk centrum voor ge
reformeerd jeugdwerk en het christe
lijk jongeren verbond, beide in „De
Drieburg" te vinden; in bepaalde zin
hoort oök de hervormde jeugdraad,
die eveneens in „De Drieburg" onder
dak heeft gevonden, hierbij.
De vorm die speciaal na de tweede
wereldoorlog groot werd, is het meer
beroepsmatig opgezette bijzonder
jeugdwerk: het richtte zich in club
huizen op de sociaal achtergebleven
groepen. Dit werk is in „De Drie-
buig" vertegenwoordigd door de
stichting evangelisch herstel en op
bouw. Dan de derde „gebaande weg":
de koepels oftewel de samenwer
kingsvormen van jeugd- en jongeren
organisaties die zich aan elkaar op
levensbeschouwelijke basis verwant
voelen. Representant in „De Drie-
burg": de christelijke jeugdraad.
AMSTERDAM Naar wij verne
men heeft dr. M. J. Arntzen te 's-
Gravendeel een verzoek gericht aan
directeuren van de Vrije Universiteit,
om benoemd te worden als privaat
docent aan de theologischefaculteit.
Dr. Arntzen wilde ons geen com
mentaar geven. Wel vertelde hij, dat
de classis Schiedam van de gerefor
meerde kerken (vrijgemarkt: buiten
verband) maandag bijeenkomt om te
beslissen over zijn verzoek, om in de
ze kerken beroepbaar te worden ge
steld.
Vriendelijk verzoek
a niet zelf het
abonnementsgeld
te gireren maar de
ACCEPT-GIROKAART
Prof. Fiolet maand
naar Indonesië
UTRECHT Prof. dr. H. A. M.
Piolet, secreatris van de Raad van
Kerken, vertrekt medio april naar
Indonesië voor een bezoek aan de In
donesische raad van kerken en aan
de afzonderlijke kerken. Hij wordt
half mei weer terugverwacht.
Petrus en een paar vrienden gaan vissen. En ze vangen niets,
is al eens eerder gebeurd, de nacht voordat ze geroepen werden
vissers van ménsen te worden. Daarom zijn er bijbeluitleggers
menen dat dat niet kan en dat Johannes dit tweede verhaal vert
heeft alsof het na de opstanding gebeurde.
Dat is een heel gemakkelijke manier om een probleem in de
bel op te lossen. Maar we verliezen daardoor de boodschap die
bijbelschrijvers ons verkondigen.
In het verhaal van Lucas zijn de discipelen met lege ham
thuisgekomen In het verhaal van Johannes komt Jezus tot hen
wijl ze nog niets hebben gevangen. In beide gevallen laat Chrh
hun zien dat als Hij hen uitzendt Hij ook voor de vangst zorgt.
Maar in Lucas moet Hij nog met ze meegaan. Hij wil als
ware zeggen: Ik zal je naar de juiste plaats brengen. In het ev
gelie van Johannes toont Hij hun hoe zij het net moeten uitzett
En zo zien we dit verschil: In het eerste verhaal leert Jezus ons:
breng u, waar u moet zijn om vrucht te dragen. U moet met
meegaan. In dit verhaal van Johannes zegt Hij: Vertrouw op
Ik leer u de juiste wijze waarop Mijn werk gedaan moet worden, j=
We lezen vandaag: Mattheüs21 33—46.
We lezen morgen: Lucas 19 29—40.
„KRITISCHE VRAGEN ROND
BIJBEL EN GELOOF"
Zomercursusweck v
i 10—17 juli
gelijkse ontmoeting met andere ziens
wijzen zal meebrengen dat men eigen
visie wat relativeert, wat niét inhoudt
dat men er afstand van doet, zo
merkte de prins op.
Tevoren was er een samenkomst,
waarin dr. J. Verhoeve, de secretaris
generaal van CRM, er blijk van gaf
de historie van het jeugdwerk in ons
land zorgvuldig bestudeerd te hebben.
Hij constateerde tenminste dat, ter
wijl ooit de gereformeerde jongelin
gen onder aanvoering van Vonken-
berg het christelijke jongeren ver
bond krachtig bestreden, het gerefor
meerd jeugdwerk nu broederlijk on
der één dak zit met datzelfde CJV.
Hierover gesproken, de voorzitter van
de stichting ,_De Drieburg" drs. D. Jol
had zojuist gezegd het samenwonen
niet louter op economische gronden
rust: je kruipt niet bij elkaar als je
niets met elkaar te maken hebt of
wilt hebben. Trouwens, prins Claus
had hier op zijn wijze al op geattend
eerd.
Om weer terug te komen op dr.
Opg. en inl.: Vormingscentrum Den
Alerdlnck, Laag-Zuthem, Post Zwolle.
Telefoon 05290 - 284.
Prijs: f 118 p.p., 225 p. echtpaar.
NED. HERV. KERK
Beroepen: te Katwijk a. Zee: A.
van Bummelen te Hierden en H. van
Niel te Scheveningen; te Hasselt: J.
C. Schuurman te Putten; te Dor
drecht (vac. J. Hovius) D. van den
Berg te Huizen (N.-H.); te Grave-
Cuijk: B. J. S. Jonker, kand. te Bilt-
hoven.
Benoemd: tot luchtmachtpred. met
standplaats Soesterberg voor het trai-
ningswerk op Beukbergen: J. A. de
Waard, luchtmachtpred. te Stolzenau
(Duitsland).
Beroepbaar: kand B. J. S. Jonker.
Röntgenlaan 32 te Bilthoven.
GEREF. KERKEN
Aangenomen: naar Valkenswaard:
kand, B. H- Rootmensen te Amster
dam; naar Enschede: P. H. Steenhuis
te Rotterdam.
GEREF. KERKEN (VRIJG.)
Beroepen: te Scheveningen: R.
Koolstra te Driebergen.
CHR. QEREF. KERKEN
Beroepen: te Rotterdam-W.: J.
Keuning te Hamilton (Ont. Can.)
Bedankt: voor Kerkwerve: W. de
Joode te Rotterdam-O.
NED. HERV. KERK
Afscheid: van Meerkerk: J. den
Hoed, ber. te Sliedrecht; van Epe:
kand. H. Visser, ber. te Barneveld.
Intrede: te Herwijnen: D. Heikoop
uit Stavenisse; te Rotterdam (St.
Franciscusgasthuis) en Bergwegzie
kenhuis): H. G. v. Duyl uit Oisterwijk
en Helvoirt.
GEREF. KERKEN
Afscheid: van Purmerend: D. J
Suurmond, ber. te Smilde.
Intrede: te Dronten (Oostelijk Fle
voland): D. W. Dondorp uit Voorthui
zen; te Kapelle-Biezelinge: H. R.
Plomp, kand. te Amsterdam; te Lol-
lum en Waaxens: kand. J. de Vries
uit Kampen.
GEREF. KERKEN (VRIJG.)
Intrede: te Daarlerveen: G. A. Jan
sen uit Loppersum en Westeremden.
NED. PROT. BOND
Intrede: te Driebergen: G. J. v.
Hartesveldt uit Hardinxveld Giessen-
dam.
door HENK BIERSTEKER
WOUDSCHOTEN Een aantal onduidelijkheden in de discussie over de computer voor de 1F
den-administratie van de hervormde kerk, is uit de wereld geholpen door een hrede adviescoiW
missie, die door de generale financiële raad in het leven was geroepen. Daardoor worden sonm 0
ge cijfers, waarover de hervormde synode nu discussieert, minder spookachtig.
Zo is de commissie tot de conclusie
gekomen, dat de centrale administra
tie allang, voordat tot de automatise
ring werd besloten, ver beneden de
reële kostprijs werkte. Daardoor ont
ving zij over de jaren 1958 tot '70
reeds ƒ4,1 miljoen minder dan op
grond van de kosten gevraagd had
moeten worden, fri het overzicht van
de kerkelijke financiën blijkt verder,
dat de kerkelijke inkomsten van 1952
tot 1970 (quota, collecteplan en gene
rale kas) een regelmatige stijging te
zien hebben gegeven van 1,4 mil
joen tot ƒ7,5 miljoen. Maar dat zijn
bestemmingsinkomsten: kerkelijk
werk en bijstand aan plaatselijke ge
meenten. De zware afboekingen die'
voor de stichting mechanische regi
stratie en administratie (SMRA) ge
daan moesten worden van 1968 af 1
als gevolg van de aanschaf van de
computer troffen de kerk in haar
vermogenssfeer. Het geheel van ver
mogen en garantiereserve is van 1968
tot eind 1970 gedaald van 10,8 mil
joen tot ƒ3,3 miljoen door afboekin
gen op de SMRA. Daarmee is de gro
te vermogensstijging sinds 1963 door
de verkoop van het landgoed „Oost
duin" voor 4 miljoen alsmede door
een groot 1 egaat, geheel opgeslokt.
Het blijkt dat de SMRA tot en met
1971 ƒ7,7 miljoen aan investeringen
gevergd zal hebben, terwijl nog nodig
is t.m. 1974 ƒ2,8 miljoen. Dit om het
automatiseringsproces te voltooien.
Het totaal aan investeringen, dat in
de SMRA gaat zitten, is dus, zoals
eerder al verwacht werd, ruim 10
miljoen. Maar juist het staartje dat
nog nodig is van ƒ2,8 miljoen kan de
hervormde kerk nu net in haar ver
mogenssfeer niet meer vinden. Haar
vermogen en garantiereserve bad
gen nu samen nog 3,3 miljoen
dat kan reeds te weinig blijken
de liquiditeitsschommelingen op
vangen. Voor 1971 moet er minst
nog een miljoen bijkomen; ƒ200.
daarvan is al binnen als gevolg a e
een brief van de synode-
Gespannen sfeer
ol
EU
WENS VAN ZENDING:
55
AMSTERDAM Zendings
raad en missieraad willen, dat de
Nederlandse regering 100.000 dol
lar geeft aan de actie „Betaald
Antwoord" voor het fonds van
de Wereldraad van Kerken ter
bestrijding van het racisme.
Vorig jaar juni hebben zending en
missie al een gezamenlijk verzoek
aan de raad van kerken gedaan, om
dit aan de regering te vragen. Tot op
heden is dit echter niet geschied. Ds.
R. J. van der Veen, algemeen secreta
ris van de Nederlandse zendingsraad,
heeft de indruk, dat de raad van ker-
UTRECHT Het is een onhaalbare zaak gebleken voor de raad
van kerken, om in het akkoord inzake het gemengde huwelijk alle
elf kerken te betrekken, die bij de raad aangesloten zijn. Het ak
koord zal nu binnenkort alleen worden ondertekend door de oor
spronkelijke vier partners: rooms-katholieken, hervormden, gerefor
meerden en lutheranen.
ken het verzoek heeft laten liggen om
eerst af te wachten, hoe de aangeslo
ten kerken op het wereldraadfonds
zouden reageren. Inmiddels hebben
de meeste kerken al geld gestort in
dit fonds.
De regering weet volgens ds. Van
der Veen precies, wat de wereldraad
met dit fonds wil. Zij heeft zich er
intensief in verdiept nadat koningin
Juliana een gift had verstrekt. Ds.
Van der Veen benadrukte, dat het
fonds tegen geweld is. Volgens hem is
het zeer wel mogelijk, dat de Neder
landse regering een aanvullende sub
sidie verstrekt.
Het blank racisme is namelijk een
internationaal vraagstuk, maar er is
in de wereld te weinig instrumenta
rium om dit kwaad te bestrijden. De
Verenigde Naties zijn door interne te
genstellingen te zwak. Vanuit de na
tionale regeringen kan echter wel iets
worden gedaan. En aangezien de we
reldraad van kerken een Internatio
nale en interraciale structuur heeft
met vertakkingen in vrijwel alle lan
den, is hij volgens ds. Van der Veen
bij uitstek een orgaan om een aan
deel te leveren in het tegengaan van
racisme.
Een subsidie van 100.000 dollar zou
betekenen, dat de Nederlandse rege
ring dit erkent. Dat mag echter vol
gens ds. Van der Veen niet in minde
ring komen op de verplichtingen van
de kerken over de hele wereld, om
500.000 dollar bijeen te brengen.
lan^r
00 y
Ie
Afzonderlijk hebben deze kerken
hun goedkeuring al lang aan het ak
koord gegeven. Vorig jaar mei beslo-
KWARTET I TROUW
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Courant
Nieuwe Leidse Courant
Durdts Dagblad
Trouw
Commissie van hoofdredactie:
J. de Berg (voorzitter),
H. P. Ester, G. J. Brinkman,
J. van Hofwegen.
ten zij -echter de gezamenlijke
officiële ondertekening uit te stellen,
om de -zeven andere kerken, die bij
de raad aangesloten zijn (doopsgezin
den, remonstranten, oud-katholieken,
quakers, hernhutters, NPB en leger
des heils) alsnog de gelegenheid te
geven, op gelijke voet bij de onderte
kening betrokken te zijn.
Uit de kring van de „zeven" kwam
toen de wens naar voren, om de tekst
alsnog op enkele punten te wijzigen.
Dat betekende, dat de andere vier de
herziene tekst opnieyw in beraad
zouden moeten nemen, zodat het on
mogelijk zou worden, dat het akkoord
binnen afzienbare tijd zou worden
gesloten. Dit heeft men niet gewild,
omdat de uitwerking van het akkoord
een urgente zaak wordt geacht.
De vier kerken zullen bij de ge
meenschappelijke verklaring elk een
eigen toelichting publiceren.
„ISRAËL EN DE KERK"
Twee zomercursusweken op
Den Alerdlnck
10—17 juli f 103 p.p., 200 p. echtpaar.
60 75 voor kinderen
(Er is een kinderprogramma)
9—14 aug. 85 p.p., 160 p. echtpaar.
Opg. en inl.: Vormingscentrum Den
Alerdlnck. Laag-Zuthem. Post Zwolle.
Telefoon 05290 - 284.
Kardinaal Alfrink
bij Paus
ROME (KNP) Vrijdag is kardi
naal Alfrink door paus Paulus in
audiëntie ontvangen. Over de inhoud
van het besprokene is niets bekend
gemaakt. Kardinaal Alfrink heeft de
afgelopen dagen deelgenomen aan de
algemene vergadering van de missie
congregatie; hij heeft daarin aange
drongen op praktische doorvoering
van de collegialiteitsgedachte in het
werk voor de missie.
dit
Dt
De discussie over de SMRA be^
gisteren in een gespannen sfeer o:
dat er inmiddels een brief van ds.
Samson uit Rotterdam was binnen?,
komen waarin deze duidelijk ste'
dat hij niet van plan was nog li
te bevorderen dat „wij 70.000
contributies betalen ten behoeve
de registratie van 56.000 onbereikb
leden". Deze brief kreeg geen ger
gewicht omdat de voorzitters van
centrale kerkeraad van Amsterdi
Rotterdam, Den Haag en Utrecht
met de geest van dvze brief eenst(
mig hadden verklaard, en het
zich snel becijferen dat bij het w 'al
vallen van deze drie grote steden ,e
de SMRA de zaak beter geliquidef
kon worden, want zij maken sarirh
de helft van het daar geregistree y
ledenbestand uit. Maar de syn
kreeg ook voorberekend dat liquid
ongeveer 6 miljoen zou kosten,
dat de hele geschiedenis op ƒ14 r
joen zou komen te staan. Er bl
maar één ding op te zitten: doorg
zoals ook de adviescommissie had
zegd, maar dan met verscherpte k
tenverlaging.
Leek dat in het begin van de n 't
dag iets van een noodlot te
waardoor de synode zich aan de h
van moeilijke-woorden-gebruike 1
deskundigen zou moeten laten lew ns
in het verdere verloop van de
cussiebegon er warempel nog e(ac
enthousiasme voor te ontstaan
de zeer bezielende toespraak van
vrouw C. A. de Ruiter uit Schiebri
Haar betoog kwam erop neer dat
niet realistisch zou zijn in deze
met zoveel mensen op drift en me
een gebrekkige uitrusting van
veel plaatselijke gemeenten voer
werk, de SMRA af te schaffen enPre
registratie en administratie weer
de plaatselijke gemeenten over te
ten. Het zou volgens haar ook
strijd zijn rn.it het karakter van
hervormde kerk, waarvan de i
zich nu jui .1 altijd buiten het ei ut
kringetje heeft uitgestrekt.
Na de sombere brief van ds.
Samson en het al even sombere
toog van ds. Ph. Cornelder, beiden
Rotterdam, bleek deze opgewi
boodschap (eveneens uit Rotterda
contreien) een keerpunt in de
cussie te worden. Want waar ds.
Cornelder had betoogd: met 70
van de gegevens van de SMRA i
de grote stad niets te beginnen,
mevrouw De Ruiter juist dat mei
in haar negen wijkgemeenten bij:
der veel aan had. Zij zag de gege^
van de SMRA juist als een vastigl
bij alle lokale fluctuaties. En ds
H. Scholten uit Eindhoven vulde
aan :,,Ik heb tien jaar gewerk
gemeenten die niet bij de SMRA
aangesloten en toen dacht ik dat
het zelf best konden, maar daa^g
acht jaar in wèl aangesloten gem< je
ten en toen zag ik hoe het ook konh
g
Een van de deskundigen in ddn
van de SMRA, ir. H. Mulder, opp<ne
in de loop van de discussie de iibe
ressante mogelijkheid om voor
naam-hervormden uit de BurgerleL_
Stand registratiekosten in rekenin ne
brengen. Als dezen dat dan niet
den willen betalen, zoüden ze d
mee zelf de beslissing nemen
niet langer als hervormd te laten
gistreren. Juist omdat de vele i
aangesloten hervormden een zV
last vormden op de administifh.
werd deze suggestie dankbaar
teerd. Aan het eind van het midi
debat tendeerde de stemming di
lijk nëar een voortzetting van
SMRA, maar toen moest men nog
gaan praten over de kostrn die
langer ten laste Van het verro
kunnen komen.
'tii
nst
'th
