bi vijf jaar 3,5 miljard'
extra gemeenschapsgeld
Huurwet Schut stuit
in Kamer op problemen
Bankrovers door
tv gestimuleerd
Nationaal bureau
personeelselectie'
Plan vakbeweging inclusief offers in loonzakje
oenen meer
nodig voor opvang
van gastarbeiders
4
DINSDAG 9 MAA«
I KIEZEN
EN
DELEN
door P.L.vanEnk
Deze week zullen we te weten
komen wat de uitgangsstelling
van de belangrijkste politieke
partijen in de verkiezingsstrijd
zal worden. Uiterlijk vrijdag
avond zal het overleg worden af
gerond tussen PvdA, D'66 en
PPR aan de ene en KVP, ARP
en CHU aan de andere kant over
de mogelijkheden van een rege
ringssamenwerking in de volgen
de kabinetsperiode.
De PvdA heeft het zo beschikt: de
avond van 12 maart is de uiterste da
tum omdat er anders niet voldoende
tijd overschiet voor de voorbereiding
van het congres van 20 maart. Dat
congres schijnt dus een kleinigheid
belangrijker te wezen dan de vraag
of de linkse concentratie al dan niet
met de christelijke partijen zal kun
nen samenwerken.
Tenzij die linkse club er al bij voor
baat vanuit gaat dat het met de
christelijken toch niet tot een ak
koord komt en dat het gesprek
slechts nuttig is om te tonen dat de
andere combinatie kennelijk geen
progressief beleid wil en om tegen,
stellingen aan het licht te brengen
waarmee in de campagne zijde valt
te spinnen.
Het lijkt inderdaad niet realistisch,
te verwachten dat er overeenstem
ming zal worden bereikt. De tegen
stellingen binnen beide kampen zijn
daarvoor al een hinderpaal.
Om met de christelijke partijen te
beginnen: daar heeft de laatste we
ken de CHU zich vierkant tegen re
geringssamenwerking met de PvdA
c.s. opgesteld. Woordvoerders van de
Unie trekken keer op keer de be
reidheid van links om de inflatie te
bestrijden in twijfel. Bovendien zul
len Udink en Van Hulst wel in de
gaten hebben dat een herbezinning
op het gezagsvraagstuk in de samen
leving aan linkse zijde niet zo nodig
wordt gevonden.
ARP
Bij de ARP zullen er meer zijn die
wel graag met de PvdA in een vol
gend kabinet zouden gaan zitten,
maar daar bestaat weer weinig waar
dering voor de constructie vgn het
groot regeerakkoord dat met zijn
bindende afspraken over hét rege
ringsprogramma en kandidaat-minis
ters aan de kiezers weinig in te
brengen laat. Het akkoord is im
mers van te voren gesloten, de kie
zer kan aan de krachtsverhoudingen
binnen de aangesloten partijen niets
meer veranderen.
De KVP telt vermoedelijk meer
aanhangers van het groot-regeerak
koord: zij is de enige christelijke
partij waar de gedachte van de pro
gressieve volkspartij en het dis
trictenstelsel en de gekozen forma
teur die daarbij behoren bedui
dende aanhang heeft. Het post-Aal-
bersebewind van de laatste vier jaar
heeft zich beijverd, de aloude invloed
van de belangengroepen wat te be
perken. Dat streven is niet zonder
succes gebleven, maar daar staat te
genover. dat de KVP behalve
Schmelzer ook een stukje eigen iden
titeit heeft verloren; wanneer het ooit
tot polarisatie zou komen in de Ne
derlandse partij-politieke verhoudin
gen. dan zou dat bij de KVP waar
schijnlijk minder pijn geven dan bij
ARP en CHU.
„Links"
Aan de linkerzijde bestaan ook te
genstellingen, zij het dat zij daar
door oppositionele opstelling van
PvdA, D'66 en PPR wat beter kun
nen worden versluiert. Zo laat het
zich horen dat binnen de PvdA de
meest bruuske nieuw linksers de co
alitie met de andere concentratie
alleen maar vrezen: zij zouden af
stand willen nemen van het econo
mische en misschien zelfs ook het
politieke bestel, zij voelen zich aan
getrokken tot de buitenparlementai
re actie en allerminst tot deelneming
aan een super-reformistisch rege
ringsbeleid waartoe de „grote coali
tie" zeker zou leiden.
Maar de grootste weerstand tegen
een akkoord met KVP, ARP en CHU
srhijnt bij de PPR te leven. De PPR
wil alsnog het gelijk verwerven dat
zii meent te hebben gehad toen zij de
KVP verliet. Daarmee nu weer te
gaar*. praten, wordt in de kring der
radikalen aangevoeld als het beken
nen van een dwaling. Veel meer zijn
ertoe geneigd, te zeggen: als er
nog levende KVP-ers zijn die iets
zien in de progressieve concentratie,
dan moeten zij maar zien uit eigen
kracht uit Schmelzers honk vandaan
te komen.
Omgekeerd
Van onze soc.-economische redactie
UTRECHT De vakbeweging is bereid belastingoffers te brengen
voor de verdere opvoering van de collectieve voorzieningen. Het
resultaat van de opvoering van de belastingdruk zal in het loon
zakje merkbaar zijn, omdat er een matiging zal optreden in de jaar
lijkse stijging van het reëel besteedbare loon.
De 30-jarige Russische tandarts,
Grigori Katz, zijn vrouw Tatjana en
hun 18 maanden oude zoon kwamen
zondag onverwachts op het vliegveld
in Londen aan. Katz heeft een strijd
van vijf jaar achter de rug tegen de
Sowjet-autoriteiten om naar Israël te
mogen emigreren.
Tegelijkertijd met hem mochten
nog tien andere Joden de Sowjetunie
verlaten. Maar op het laatste ogen
blik bedacht de douane nog een nieu
we plagerij. Katz mocht niet vertrek
ken en het vliegtuig vertrok naar
Wenen. De bagage van Katz zou niet
in orde zijn. Later bleek dat die ba
gage in het toestel zat. Katz en zijn
gezin werden toen op een vliegtuig
naar Engeland gezet, vanwaar hij
gisteren naar Israël vertrok.
Dit is de uitslag van een enquête,
die de drie vakcentrales onder hun
leden hebben gehouden voor de vast
stelling van hun definititeve actie
program. De vakbondsleden kregen
de keus uit drie beleidsalternatieven,
'die de overheid geleidelijk tot 1975
extra bestedingsruimte bieden tot
respecttievelijk 3,7 miljard, 2,5 mil
jard en 1,4 miljard. Het alternatief
dat uiteindelijk uit de bus kwam
vergt een verhoging van de over
heidsuitgaven in 1975 met 3,5 mil
jard gulden. Daarvoor is per jaar in
de periode 1971—1975 een stijging
van de belastingdruk met 0,52 pro
cent nodig.
Deze stijging van de belastingdruk
wordt door de vakbondsleden aan
vaardbaar geacht voor verbetering
van voorzieningen op het terrein van
de woningbouw, onderwijs, recreatie,
ontwikkelingshulp, milieuhygiëne, re
gionale ontwikkeling etc.
Stemadvies
De drie vakcentrales zullen nog de
ze maand de programma's van de
politieke partijen toetsen aan de wen
sen van de vakbeweging. Hoewel de
uitslag van deze vergelijking kan
worden gezien als een verkapt stem
advies, zullen de vakcentrales hun le
den niet adviseren op een bepaalde
party te stemmen.
CNV-voorzitter J. Lanser verklaar
de gisteren in Utrecht bij de presen
tatie van de vakbondswensen dat
de vakbeweging aan de leden wel de
nodige informatie wil geven om tot
een verantwoorde keuze te komen,
maar dat er van een concreet stem
advies geen sprake kan zijn.
„De vakbeweging beweegt zich op
een veel kleiner vlak dan de politie
ke partijen. De vergelijkbare punten
van het actieprogram maken bijvoor
beeld slechts een onderdeel uit van
de partijprogramma's. Bovendien ach
ten wij een stemadvies in strijd met
de mondigheid van onze leden", aldus
de heer Lanser. Ook NW-voorzitter
Ter Heide en NKV-voorzitter Mer-
tens verklaarden aan een concreet
stemadvies geen behoefte te hebben.
Prioriteiten
De prioriteitenlijst, die de vakcen
trales na raadpleging van hun leden
hebben vastgesteld, ziet er als volgt
uit: vergroting woningwetbouw en
overige gesubsidieerde woqingen met
ieder 7.500 woningen (kosten in 1975
650 miljoen); optrekking belasting-
Door Willem Breedveld
DEN HAAG „Gelukkig zyn de zittenden" Ijjkt het ironisch
motto te worden van een reeks huurverhogingen die dit voorjaar
om uiteenlopende uitgangspunten zullen worden doorgevoerd. In de
eerste plaats is er de jaarlijkse huurverhoging, die op 1 april zeven
procent zal bedragen. Enkele maanden daarna zijn huurverhogingen
te verwachten in het kader van de huurharmonisatieplannen, die
minister Schut eind vorig jaar bij de Tweede Kamer heeft ingediend.
Vandaag is de Tweede Kamer het
debat begonnen over deze plannen
die in brede kring verzet hebben ge
wekt. De vakbonden vrezen dat jaar
lijkse huurverhogignen mogelijk
zijn variërend van tien tot dertig pro
cent. Zij wijzen de huurharmonisatie
daarom af. Maar ook de woningbouw
corporaties, in wier handen de uitvoe
ring van deze plannen voor een groot
gedeelte is gelegd, zijn weinig geluk
kig. Wat staat de huurder te wachten
en wat is de achtergrond van de
huurharmonisatie?
Staande voor een congres van ver
ontwaardigde woningbouwcorporaties
verdedigde minister Schut eind janu
ari zijn' huurharmonisatieplannen met
een citaat van zijn voorganger minis
ter Bogaers: „Zalig zijn de zittenden".
Daarmee bedoelde hij dat het vraag
stuk van de woningnood in de eerste
plaats een probleem is voor de wo
ningzoekenden en pas in de laatste
plaats voor de „zalig zittenden". De
volgende stap in het betoog van de
minister was de zittenden een bijna
heroïsche rol toe te kennen bij de
oplossing van het woningtekort. Hij
gebruikte de volgende redenering:
Het huurverschil tussen oude en
nieuwe woningen is vaok enorm groot,
zonder dat dat verschil door een zo
veel betere kwaliteit van de dure wo
ning wordt gerechtvaardigd. Dat dit
verschil ontstaat komt doordat de
bouwkosten (lonen) van nieuwe wo
ningen voortdurend stügen, zonder
dat de produktiviteit per man toe
neemt. De bouw loopt wat dit betreft
achter bij de meeste andere bedrijfs
takken.
De overheid heeft zich in de afge
lopen jaren grote offers getroost om
dit verschil zo klein mogelijk te
doen zijn. Met behulp van subsidies
drukte zij daartoe de stichtingskosten
van een woning. Het effect daarvan
kon overigens niet verhinderen dat
het verschil groeide, dit ondanks het
feit dat jaarlijks steeds grotere be
dragen werden uitgetrokken voor
subsidies.
Ter illustratie: Enkele jaren ge
leden bedroeg de bouwsubsidie jaar
lijks nog geen tweehonderd miljoen
gulden. Inmiddels is dit bedrag opge
lopen tot vierhonderd miljoen gulden
en naar verwacht wordt zal dit be
drag over enkele jaren de achthon
derd miljoen gulden overschrijden.
Om deze ontwikkeling, die volgens de
minister geen afdoende oplossing
geeft, is huurharmonisatie nodig.
Huurharmonisatie wil zeggen, de
huren onderling op elkaar afstem
men zodat een harmonisch patroon
ontstaat, waarbij een huur betaald
wordt die met de kwaliteit van de
woning in overeenstemming is.
Met subsidie
Tegen deze achtergrond heeft de
huurharmonisatie in de voorstellen
van minister Schut als volgt gestalte
gekregen. De huren van oude wonin
gen moeten telkens worden afgestemd
op de woningen die in de laatste vijf
jaar zijn gebouwd. In de eerste plaats
gaat het om woningen die met rijks
subsidie zijn gebouwd.
Woningbouwverenigingen en ge
meenten krijgen de opdracht van de
minister om om de drie jaar voor
stellen te doen in het kader van
huuraanpassing. Als richtlijn geldt dat
de huurverhoging in het kader van
de harmonisatie jaarlijks niet meer
mag bedragen dan de wettelijk toe
gestane jaarlijkse huurverhoging van
nieuwe met rijkssteun gebouwde wo
ningen.
Een voorbeeld: Een woningwetwo
ning van honderd gulden per maand
mag zeven procent van. drie honderd
gulden (de huur van een nieuwe wo
ning) omhoog: een verhoging derhal
ve van ruim twintig procent. Het pro
ces kan jaarlijks herhaald worden.
Voorwaarde is dat dè huurverho
ging in overeenstemming is met de
kwaliteit van de woning. De mi
nister ziet erop toe dat de aanpas
sing ook geschiedt, want gemeenten
en woningbouwcorporaties die met de
uitvoering zijn belast „kunnen een ze
kere steun in de rug niet ontberen",
zo staat in de memorie van antwoord.
Ook woningen die niet met rijkssteun
zijn gebouwd vallen onder de harmo
nisatie van de minister. In nog niet
geliberaliseerde gebieden heeft hij
daarvoor een stap gedaan in de rich
ting van huurliberalisatie. In een
nieuw artikel van de huurwet wordt
voorgesteld de vaststelling van de hu
ren van deze woningen aan partijen
over te laten, „ingeval zo'n woning na
het leegkomen daarvan, aan een an
dere huurder of wel voor het eerst
wordt verhuurd". De huurbescher-
ming blijft dus gedeeltelijk bestaan.
Met deze bepaling heeft de minister,
zo blijkt uit de memorie van toelich
ting vooral de „betere middenstands
woningen en herenhuizen" op het oog.
nister Schut hanteert voor dit be
grip de norm, dat iemand ten min
ste 15 tot 17 procent van zyn inkomen
aan huur behoort te besteden.
In de memorie van toelichting wordt
echter nergens aangetoond hoeveel
Nederlanders volgens deze norm te
goedkoop wonen. En met name welke
inkomensgroepen te goedkoop wonen.
Woningbouwcorporaties en bouwdes-
kundigen zijn de mening toegedaan
dat de laagste inkomensgroepen meest
al meer verwonen dan vijftien of ze
ventien procent, ook al zou de door
stroming beter van de grond komen.
In het kader van de huurharmonisatie
komt deze grote groep, nog ongunsti
ger te zitten. Het ironische „zalig zijn
de zittenden" moet voor hen daarom
wel een bittere smaak geven.
vrije voet voor gehuwden met twee
kinderen tot minimumloon (300 mil
joen); extra verkleining klassegroottè
met tien procent bij kleuter- en lager
onderwijs (650 miljoen); leerplicht
vanaf het vierde tot zestiende jaar
(100 miljoen); partiële leerplicht, jon
geren tot 18 jaar (250 miljoen); ver
groting bijdrage ontwikkelingssamen
werking (600 miljoen); milieuhygiëne
(300 miljoen); uitbreiding voorzienin
gen op het gebied van sport, recrea
tie en cultuur (300 miljoen); versnel
ling regionale ontwikkeling (250 mil
joen); verhoging wedde dienstplichti
gen.
De vakcentrales gaan er van uit,
dat de voor de uitvoering van hun
programma noodzakelijke verzwaring
van de belastingdruk geleidelijk zal
worden verdeeld over de directe en
indirecte belastingen.
Voor de financiering van de vak
bondswensen verwijzen zij ook naar
een ruimere toepassing van het re
tributiestelsel, waarbij de kosten van
bepaalde overheidsvoorzieningen ten
laste komen van hen die van die
voorzieningen gebruik maken. Als
voorbeeld werd genoemd het vragen
van grotere bijdragen van academici,
voor hun opleiding.
Niet eensluidend
Bij de keuze tussen de alternatie
ven hebben de vakbondsleden zich
niet eensluidend uitgesproken. Bij het
NW sprak bijvoorbeeld 66,6 procent
zich uit voor het duurste alternatief,
bij het NKV 41,2 procent en bij het
CNV 46,2 procent.
De voorzitter van het overleg
orgaan van de drie vakcentrales, de
heer H. ter Heide zei dat de keuze -
tussen het eerste (kosten 3,7 miljard)
en het tweede (kosten 2,5 miljoen) al
ternatief terecht is gekomen. Vooral
onder de kaderleden blijkt vrij grote
bereidheid te bestaan om financiële
offers te brengen voor collectieve
voorzieningen, maar die bereidheid is
niet onbeperkt. Een van de voor
waarden is een rechtvaardige inko
mensverdeling.
Uit de enquête biykt ook dat de
vakbondsleden een zeer hoge priori
teit toekennen aan de invoering van
een welvaartsvast pensioen. Enkele
andere prioriteiten, die niet uit de
overheidsmiddelen behoeven te wor
den gefinancieerd, zijn: het stakings
recht, democratisering van de onder
neming, spreiding van de dots
sche macht, een actief pry'sbèei
het inkomensbeleid. L
Greta Garbo „De Goddell al
grote ster uit de jaren 1931 rd'
komt terug in de film Le 1 co
perdu naar een werk van A do,
Proust. De film wordt gei eili
seerd door de Italiaan Vis faT
Garbo vertolkt de rol vat
ningin Maria-Sophie van Nt iuil
Op de foto: Greta Garbo ti to
een recent verblijf in Pari
Het groot-regeerakkoord bedoelt
juist het omgekeerde: het zou de
rechtse krachten" uit KVP, ARP en
CHU moeten doen weglopen naar de
VVD. De linkervleugels van die par
tijen zouden dan vanzelf in de toe
komstige progressieve volkspartij te
rechtkomen.
Anderzijds zal, wanneer het ak
koord deze week zou worden bereikt,
het de linkse partijen moeite kosten
in het oog der kiezers niet in de hoek
der christelijke partijen te raken. Dat
zou immers veel mensen op de ge-
dachtè brengen dat de PvdA toch
niet zover van het beleid van het ka
binet-De Jong heeft gestaan als zij
zelf steeds heeft beweerd.
Om dat te vermijden wil de linkse
combinatie morgen het niet in de
eerste plaats hebben over depro
grammatische verschillen die zijn
niet onoverkomelijk maar over
de „bindende afsvraken", waarmee
KVP. ARP en CHU zich zo muur
vast aan de andere helft zouden moe
ten vastnagelen dat de vooruitstre
vende volkspartij als het ware nog
slechts wat leden verlies zou moeten
lijden om een langjarig bestaan te
kunnen beginnen.
Van onze correspondehte
MAASTRICHT „De televisie is
er de oorzaak van dat Nederland er
een nieuw soort criminelen heeft bij-
gekregen". meent de Maastrichtse of
ficier van justitie, mr. H. van Buuren.
„Jongens van 20 tot 30 jaar ontpop
pen zich als gewelddadige vermo
genscriminelen. zonder erecode en
veracht door de „goede" criminelen,
na de confrontatie met alle soorten
geweld via de televisie."
Dit zegt mr. Van Buuren als reactie
op de uitspraak van de Amsterdamse
criminoloog, dr. J. van Weringh, die
stelt dat de grote toename van roof
overvallen op banken mede het ge
volg is van de order aan
bankemployé's om geen tegenstand te
bieden. Er wordt gebruik gemaakt
van deze wetenschap. Mr. Van Buu
ren wijt de enorme stijging van het
aantal gewapende bankovervallen al
leen aan de invloed van de televisie
programma's. Het wordt volgens hem
hoog tijd dat banken een betere be
veiliging krijgen.
In Duitsland kent men, volgens
Van Buuren, al ruim twee jaar een
wettelijke verplichting voor banken
om voor de loketten pantserglas aan
te brengen. „Het resultaat is geweest
dat het aantal bankovervallen ver
minderde met ruim 50 procent."
De gezamenlijke bankinstellingen
hebben aangekondigd de komende
tweeënhalf jaar een bedrag van 200
miljoen aan de beveiliging van hun
gebouwen en employés te zullen be
steden, kon mr. Van Buuren nog
meedelen.
Kritiek
De kritiek op het wetsontwerp spitst
zich niet toe op de grondgedachte van
het wetsontwerp, nl. dat op een of
andere wijze de huren moeten worden
aangepast. Veeleer richt deze zich op
de weinig overtuigende argumentatie
van het wetsontwerp. Zo wijzen de
woningbouwcorporaties erop dat een
goed puntensysteem op grond waarvan
de kwaliteit van een woning in over
eenkomstige huur kan worden uitge
drukt niet bestaat
In dit verband heeft drs. H. van den
Doel (soc.), een amendement ingediend
waarin wordt voorgesteld huurders
en verhuurders bij de onderhande
lingen over de nieuwe huur vol
komen vrij te laten, zulks om een
„centraal en dirigistisch beleid tegen
te gaan."
In kringen van de woningbouwver
enigingen bestaat verder ernstig be
zwaar tegen de aanpassing van hu
ren van oude woningen aan huren
van de laatste vijf jaar. Men is be
vreesd dat hierdoor sprongsgewijze
huurverhogingen worden uitgelokt die
die onaanvaardbare consequenties met
zich mee zullen brengen.
De nationale woningraad, het over
koepelend orgaan van de meeste wo
ningbouwverenigingen, spreekt daar
om van „een sprong in het duister".
De vakbeweging heeft reeds laten
doorschemeren dat onaanvaardbare
huurverhogingen zullen leiden tot
nieuwe looneisen.
Te goedkoop?
De ernstigste kritiek op het wets
ontwerp is echter wel. dat het de dui-
delijke ondertoon ademt dat een groot
gedeelte van het Nederlandse volk te
goedkoop woont en dat aanpassing
daarom een eis van biliykheid ls. Ml-
DEN HAAG Het exploitatiete
kort van de stichtingen, die ten bate
van de buitenlandse arbeiders wer
ken, bploopt, volgens de ingediende
begrotingen voor dit jaar tussen de 3
en 3,5 miljoen gulden. Dit heeft mi
nister Klompé van CRM geantwoord
op vragen van de Tweede-Kamerle
den Egas en Wieldraaijer (beiden
PvdA).
Volgens de minister is de sterke
toename van het aantal buitenlandse
arbeiders de oorzaak van het tekort.
Er zal met voortvarendheid naar een
oplossing van de moeilijkheden wor
den gestreefd, aldus de minister.
Prof. Hofstee bepleit:
Van onze sociaal-economische redactie
UTRECHT Prof. dr. W. K. B. Hofstee, hoogleraar in de psyl
gie aan de rijksuniversiteit te Groningen, meent dat er een natf„o
bureau voor tests én selectieprocedures moet komen, waarijAj
huidige bureaus voor personeelsselectie moeten opgaan.
Hij verklaarde dit in een interview
met het NKV-orgaan Ruim Zicht. Het
bureau moet onafhankelijk (van
werkgevers en werknemers) zijn, on
der democratische controle staan en
het zou beheerd kunnen worden door
de overheid. Prof. Hofstee ziet in deze
opzet grote voordelen voor de perso
neelsselectie en de sollicitanten, het
geen thans in vaktechnisch opzicht
een probleem is, onder meer door het
ontbreken van research-afdelingen.
Het selecterende bureau, dat hem
voor ogen staat, opereert niet als een
verlengstuk van de werkgever, maar
neemt een onafhankelijke positie in,
die het ook mogelijk maakt afgewe
zen sollicitanten duidelijk te informe
ren over de redenen daarvan.
Prof. Hofstee meent, dat de rechten
van de sollicitant beter beschermd
moeten worden. „Hoe rechteloos hij/
zij is, blijkt uit veel sollicitatie-for
mulieren, waarmee soms alleii
formatie over iemands persol
leven, die niets met de uit te d
functie te maken heeft, word N
vraagd. De vraag naar iemancfeoie
tieke overtuiging is in de meeeft
vallen onbehoorlijk en de vraa*
de godsdienst is alleen redellt o
het bedrijf of de instelling
paalde godsdienstige richting I
aldus prof. Hofstee, die ook vc
der is van een beroepsrecht
sollicitanti
Een nationaal bureau voor t
selectieprocedures kan ook
men dat vertrouwelijke infoiFar
ïte
eft
worden doorgegeven aan
lin,
hetgeen op onbekende schaal^
komt. Daarom zou aan het c
bureau een databank moeten i
verbonden, die alleen gegeven?
strekt met toestemming van d^
citant, zo meent prof. Hofstee.
Den Haag heeft twee gezichten.
Een is stralend, vriendelijk, met
wijze trekjes.
Men ziet het rond het Binnenhof,
in de parken en plantsoenen, aan
het strand...Het andere is wat ver
lept, verwaarloosd, gegroefd, ver
drietig... men vindt het her en der
waarts aan het Spui bij het puin, bij
de Nobelstraat bij de brokken, in de
verzakkende herenhuizen langs de
Prinsegracht in de triestheid van het
Bezuidenhout.
Nou hebben al die rimpels echt
wel een oorzaak. Er liggen ergens
geweldige plannen over al die plaat
sen. Plannen, die eens... vraag niet
wanneer... zullen worden uitgevoerd.
Dan worden de rimpels gladge-
streken en zijn de zorgen vergeten.
Goed, dat kan de burger begrij
pen. Het moet eerst erger worden
voor het beter wordt is een oud
principe, dat al in menige schoon-
maakbui gebruikt is.
Eiwa<u- wat niemand snapt is de op
rij van Den Haag met bloem-
:n en wandelpromenades, ter-
wijl op andere plekken de simpelste
mankementen oneindig voortduren.
Zo iets geks is bijvoorbeeld de
klok op het riante kruispunt van
Laan van Meerdervoort, Grootherto-
ginnelaan en Carnegielaan, beter be
kend het punt Metropole.
Die klok heeft maanden en maan
den op vijf voor twaalf gestaan.
Een symbolische tijd...
Maar wel een verwarrend iets
voor de duizenden passanten, die
hier dagelijks langs schieten.
Mankemen
ten
Enfin die ellende is geleden.
Denk echter niet dat de klok ge
maakt is. Of, om verder misverstand
en misnoegen te voorkomen, wegge
haald is.
Neen, Den Haag heeft het veel en
veel sneller gedaan. Er is gewoon
een zak, om de ergeniswekkende
wijzerplaat gewonden...
Kop in de zak als variant op kop
in het zand...
Maar dat blijft nog onschuldig.!.
Veel griezeliger is de verkeq
tuatie een eindje verder op. 1
punt Laan van Meerdervoort -
Paulownastraat. Daar zijn alle
gangersoversteeklichten weggeh/
terwijl de rood-groene lichten r
het rijdend verkeer van de zebtf
niet te zien zijn.
01
Dagelijks stappen er mensen i pkl
terwijl een driedubbele verke nrjj
stroom zich bij het omspringen n
het licht in beweging zet. Voeti
gers of niet, men moet hier nu eu
maal opschietenqjj.
Twee ergenissen voor de H#*1
naar, die in deze stadswijk vertF\m
Maar nu het gekste... iedereen
erover. Iedereen merkt het op... "J'
Ml
halve een van de vroede vaderei1 Z1J
moederen, die gemeentelijk ons
heren.
En toch is de raadszaal vlakbi it,
moeten ze deze gruwelplekjes oifconé
twijfeld wel eens passeren. Zou lijk
we eerst met spandoeken mowinii
gaan lopen aleer de mankemet in.
tot ze doordringen? be
Bet
Pger
e ge
izoe
