Nieuwe Leidsche Courant | 1971 | 1 maart 1971 | pagina 7

Haagse
twee

Comedie met
mislukkingen

Vara-NCRV
gaan ruilen
met KRO-AVRO

John Mayall Lenstra
en de Koninklijke HFC

Nederl. Kamerorkest
met Clifford Curzon

Prom met cellist
Michel Roche

Vanowond te
zien

MAANDAG 1 MAART 1971

HILVERSUM Het systeem van
vaste televisiezendavonden voor de
omroepen dat najaar 1969 werd inge
voerd, zal ook het komende winter
seizoen worden voortgezet. Er zal ech
ter een aantal omwisselingen plaats
vinden. De Vara en NCRV, die tot
dusver de beschikking hadden over
de maandagavond, krijgen na 1 okto
ber de dinsdagavond, terwijl de AV
RO en de KRO van de dinsdag- naar
de maandagavond verhuizen. De
TROS en de VPRO blijven op de
donderdagavond en ook de NOS be
houdt dezelfde avonden. Daartoe
heeft het NOS-bestuur gisteren beslo
ten.

De NOS zal een aantal infor
matieve programma's in de voor
avond laten vervallen. In enkele ge
vallen worden deze programma's dan
na het laatste journaal uitgezonden.
De overblijvende zendtijd zal dan op
de zondagmiddag of -avond worden
gevuld.

De zendtijd, die hierdoor in de
vooravond op de maandag, dinsdag
en vrijdagavond beschikbaar komt,
zal worden gevuld door de dan uit
zendende omroepverenigingen.

Een verzoek van Teleac, om de
programma's naar de vooravond te
mogen verplaatsen, is door het be
stuur wel juist, maar niet uitvoerbaar

bevonden.

DEN HAAG De Haagse Comedie is niet bepaald gelukkig
geweest met zijn twee premières dit weekend: vrijdag Antigone"
in het HOT, en zaterdag „Rondedans" in de Kon. Schouwburg.

Om met het beste van de twee
maar te beginnen: Rondedans van
Arthur Schnitzler ging in de verta
ling van Wilbert Bank onder regie
van Guido de Moor en in dekor en
kostuums van Harry Wich.

Degene, die gehoopt mocht hebben
gezien het vakmanschap van de
Haagse Comedie op een sfeerge-
trouwe vertolking van Schitzlers
werk kwam bedrogen uit. Schnitzler
is geen groot dramaticus, maar wel
een uitnemende psychologische obser
vator en een voortreffelijke weerge
ver van de sfeer van zijn milieu, het
Wenen van de eeuwwisseling. Hij
heeft daar geademd met hart en ziel.
De enige rechtvaardiging om zijn
werk nu nog te spelen is gelegen in
deze kwaliteiten: sfeer en psycholo
gie.

In de regie van Guido de Moor
werd Rondedans echter een holder-
de-bolderstuk, een in sneltreinvaart
verorberen van tien erotische scène
tjes, recht toe, recht aan. Tien vin
geroefeningetjes van toneel, goed voor
een eindexamenklas. Van de Weense

sfeer, van het fin de siècle bleef geen
flard heel; voor de psychologie kreeg
niemand de kans. Het toneelbeeld
van Harry Wich was nergens authen
tiek en de muziek van Jurriaan An-
driessen, keihard weergegeven door
een combo van Thijs van Leer m.m.v.
jean Toots Tillemans, mondharmoni-
ka, miste ook maar elke charme.

Wat de inhoud van het stuk be
treft: na Sextant, Chick en Candy
zijn Schnitzlers ideeën over sex en
erotiek niet meer interessant. Die
ideeën, hoe progressief ook indertijd,
hebben na driekwart eeuw hun bete
kenis wel verloren. Daarvoor hoeft
het stuk nu niet meer gespeeld te
worden.

Van de medespelenden hebben
slechts enkelen iets van de sfeer we
ten over te brengen. Trins Snijders
bijv. als de jonge vrouw, ook in zeke
re zin Manfred de Graaf als Afred.

De meeste bijval zou ik willen ge
ven aan Carl van der Plas, die wer
kelijk humoristisch was als de graaf
en Anne-Wil Blankers, die wel iets
van de allure had van zo'n toneeldiva
rond de eeuwwisseling.

Voor het overige: deze Schnitzler
was geen Wiener Schnitzler en hoef
de wat mij betreft niet gespeeld te
worden.

Antigone

2ER-
ngen

AMSTERDAM Het jaarlijkse
concert van John Mayall (ten over
vloede: de aartsvader van de blanke
b lues, hoewel deze eretitel in feite
Mexis Korner toekomt) begint voor
mij zo langzamerhand iets weg te
krijgen van de traditionele nieuw
jaarsvoetbalwedstrijd tussen de Ko
ninklijke HFC en het veteranenelftal,
oftewel Oud-Oranje, waarbij de FC
staat voor het steeds wisselende jonge
vrolijke begeleidingsgezelschap (dit
keer, vrijdagnacht, Concertgebouw,
bestaande uit de beide ex-Canned
Heat-gitaristen Larry Taylor en Har
vey Mantel, Kaleidoscope-slagwerker
Paul Lagos en violist Don 'Sugarcane'
Harris, bekend [van zijn werk met
Zappa en heel vroeger van het roek-
duo Don Dewey) en Mayall zélf
misschien het best vergeleken kan
worden met iemand als Abe Lenstra.

Abe, niet van het grillige leder wèg
te slaan, trapte hoewel reeds dik
n de middelbare leeftijd nog on
langs vrolijk zijn partijtje mee in de
gelederen der amateurs, terwijl John
Mayall (met zijn 38 jaren ook geen
jonkie meer) nog steeds de regionen
van De Blues doorkruist.

Maar misschien is er toch een ver
schil. Abe is reeds lang een algemeen
erkende discipel van Koning Voetbal,
die nu min of meer op zijn lauweren
rust, maar John Mayall wordt in ta
melijk beperkte kring op waarde ge
schat en dat komt heus niet omdat
zijn muziek niet zou toelaten dat niet
meer dan een klein gezelschap fijn
proevers deze klanken in al hun es
sentie zouden kunnen begrijpen.

Mijns inziens heeft een en ander
niets met 'popsmulpapen' te doen,
maar gaat het hier om een aantal
lieden (sorry hoor, jongens), die 'zich
keer op keer in de boot laten nemen
door Mayall's personeelsmutaties (elf
talwijzigingen bij de KHFC); een
nieuwe groep, een nieuw geluid, nou
vergeet het maar: Mayall's zo onder
tussen tot op het bot afgekloven
ideeën omtrent De Blues blijken tel
kens weer een rem te vormen op de
verrichtingen van zijn 'begeleiders',
een foutief taktisch concept waarmee
de zeker dit keer getalenteerde F£
het veld in wordt gestuurd.

Meermalen heb ik mij vrijdagnacht
afgevraagd wat een schitterende vio
list als Don Harris in vredesnaam
uitvoert bij een dergelijke beperkte,
in het solistisch gebeuren veel te veel
uimte voor zich opeisende musicus
ils John Mayall ('de legendarische,
inbeschrijfbare', aldus de kwieke Pee

White, rechterhand van organisator
Paul Acket).

Kreeg Harris, zoals in het langzame
Wild Man In The Dark, de gelegen
heid zijn kunnen te etaleren, dan kon
Mayall in feite zijn biezen wel pak
ken. Dat gebeurde natuurlijk niet. De
aartsvader riep Harris meestentijds
vroegtijdig 'tot de orde' om zo de
aandacht weer op zijn eigen (matige)
aktiviteiten te vestigen. Nog bekaai
der kwam Harvey Mantel er van af,
die zegge en schrijve twee soli voor
zijn rekening mocht nemen (prima in
Nature's Disappearing en You Must
Be Crazy) en voor de rest het maar
met de afdeling achtergrondakkoord
jes moest doen.

Al met al niet zo leuk dus (in
weerwil van het enthousiasme van de
in ferme getallen toegestroomde
Mayall-fanante, die het zelfs beston
den flink te applaudisseren toen het
idool zeer onaardig deed tegen de fo
tografen) maar in ieder geval een
glansrol voor HFC-linksbuiten Har-
ris, die vrijwel als enige op een aan
tal geslaagde spelmomenten kan te
rugzien. In het voorprogramma figu
reerde "dan nog de groep Randall's
Island, een rampzalige ontdekking
van... Juist ja.

WILLEM-JAN MARTIN

John Mayall

Bonter evenwel had de Haagse Co
medie het de avond tevoren in het
HOT gemaakt, waar „Antigone" de
tragedie van Sophocles „bewerkt"
was geworden door Anne-Marle Hev-
ligers en Pé Hawinkels, welke laatste
ook eventjes voor de „vertaling" had
gezorgd.

Dit was een ongelikt voorbeeld van
het tegenwoordige „kapstoktoneel".
Het wordt mode klassieke toneelteks
ten als kapstok te misbruiken voor
moderne problematiek. De „bewer
kingen" zijn niet van de lucht, maar
voor het merendeel zijn dit verval
singen en zeker geen verbeteringen.

Men heeft zo zijn eigen ideeën
de bekende koekoek-éénzang van de
ze tijd en vindt die mirabile dictu
ineens 2000 jaar terug Dat gaat na
tuurlijk zomaar niet. Eerst moet er
„vertaald" worden en naar believen
laat men weg, verandert de klank- en
betekeniswaarde van de woorden en
voegt zelfs er iets tussen van eigen
makelij.

De vertaling van Pé Hawinkels wil
de tekst dichter brengen bij de „mo
derne" mens en dit wordt bereikt
door hem te banaliseren, hem een
luchtje van een burgermanskamer of,
naar het uitkomt, van de moderne
handelscorrespondentie mee te geven.

Dan kan de bewerking zijn gang
gaan. Het kernprobleem was voor de
bewerkers: „het konflikt tussen de
autoritaire machthebber en de meer
demokratisch getinte opoonenten".

Mooi bedacht, maar dit was nu net
niet het kernprobleem van de Anti
gone. Daar gaat het om met Rudolf
Bultmann te spreken om „Hades en
Polis", om de goden van de dood en
levenden van deze aarde. Demokratie
en andere geliefde onderwerpen van
deze tijd (hoe edel ook) hebben daar
mee niets van doen.

In de vormgeving van Anne-Marie
Heyligers, Kees Coolen en Guus Hoes
ging de bewerking nog een staDje
verder door de liederen van Mikis
Theodorakis er tussendoor te strooien.

Men ontzag zich zelfs niet de mooi
ste ode ooit in de wereldliteratuur op
de mens geschreven telkens te onder
breken door een zangregel van Theo
dorakis. Zo ging deze ode naar de
knoopen. Zo mag men echter niet
omspringen met Sophocles en ook
nipt met Theodorakis.

Het resultaat was een gedrocht van
toneel, een zo walgelijke dooreenhas-
peling van stijlen met een zo grenze
loze minachting zowel voor het artis
tieke werk van Sophocles als van
Theodorakis, dat men werkelijk van
een schandaal mag spreken

Bovendien werd dit stuk in carré
gespeeld en zat men de sDelers op de
lip. Een klassieke tragedie echter is
een sacraal gebeuren en dat ver
draagt dit op elkaar zitten van pu
bliek en spelers niet.

Het rammelde dan ook aan alle

nr In F gi t. op.
Johannes Brahms:
voor piano en orkest nr. 2 In
Bes gr. op. 83.

Hilversum 1 402 m. NCRV
18.3018 41 Nieuws. E.O.: 19.00
Veel gevraagde geestelijke
muziek. 19.25 Reformatie en
reveil, lezing. 19.35 Kerkorgel-
muziek. 19 40 Geloven vandaag,
lezing. NCRV: 20.00 Bij de
tijd: actuele Informatie over
ontwikkelingen in de samenle
ving. 20.20 (S) Limburgs Sym
fonie Orkest en soliste (opn.)
21.40 De kerk vandaag, docu
mentair programma. 22.00 (S)
Meisjeskoor met instrumentaal
sextet. 22.20 Avondoverden
king. 22.30 Nieuws. 22 40 docu
mentaire over kunst en poli
tiek in Hongarije. 23 30 (S) De
ze tijd. deze muziek: Pianore
cital: 23.55-24 00 Nieuws.

Hilversum II 298 m. AVRO:
18.00 Nieuws. 18.11 Radlojour-
I naai. 18.25 Ik verbind

(9). 18.25 Film. 18.30 Vergader-
techniek en groepsgesprek, tv-
cursus (herh.). 19.06 Sporttrl-
Concert bune, 19.33 Franse taalwenken
en cultureel nieuws. 19.39 Me
dedelingen en weerbericht.
19.45 Nieuws. 20.10 De Keizer:
een programma rond en met
Rik van Looy, n.a.v. zijn af
scheid van de wielersport.
20.55 De familie Tot, tv-spel
van S. Orkeny. 23.00 Nieuws.

Nederland I. NOS: 18.45 <K)
De Fabeltjeskrant. STER: 18.50
(K) Reclame. NOS: 18.55 (KI
Journaal. STER: I9.no (K) Re
clame NCRV: 19.05 (K) Dier en
Vriend. TV-serie. 19.25 (K) Zo
Vader, zo zoon, spelprogram-
ma. STER. 19.55 (K) Reclame.
NOS: 20.00 (K) Journaal
STER: 20.lt <K) Reclame.
NCRV: 20.21 Hl-r en Nu: ac
tualiteitenrubriek. 20.50 Memo
randum van een dokter, TV-
serle. 21.40 D'r op en d'r an:
Het Spel: amusementspro
gramma. 22.30 In het Voorblj-

- gaan. NOS: 22.40 CK) Journaal.

praatje. 18 30 Lichte TELF.AC: 22 45—23.15 Sterre-

KAM©

,'yMb K'//,

nORGEA

Hilvei

I. 402 m: NCRV:

met een plaatje (vervolg).
(8.30-8.33 De groenteman.) 8.50
Morgenwijding. NOS: 9.00 Uit
gebreide reportage of herha
ling NOS-programma. 9.35 Wa
terstanden. 9.40 Muziek uit de
Middeleeuwen en Renaissance.
AVRO: 10.00 Voor de kleuters.
10.10 Arbeidsvitaminen. (11.00
Nieuws.) 11.30 Voor de vrouw,
(m 11.55 Beursberichten.) 12.30
Voor de landbouw. 12 40 Knip
perlicht: verkeersmagazlne.
13.00 Nieuws. 13.11 Radiojour
naal. NOS: 13.30 Den Haag
vandaag. 13.35 Spiegel van
België. 14.05 Jazz uit de Jaren
1935-1955. 14.28 (S) Rostrum of
composers 1970: Internationaal
forum en moderne muziek van
Canadese componisten. 15.00
Van ta-ta tot totale -

>n - ia... AVRO: ,5,0
(S) Nieuwe grammofoonplaten:
Nieuws: 16.03 Inleiding

[door.

muziek uit de Jaren '45 tot

19 30 Nieuws 19 35 R.VU.: 25
paar Belgisch-Nederlands Cul
tureel Accoord. NOS: 20.05
Gamma van alpha en bèta: re-

Iconté vorderingen In de we-

unschap. 20.30 Weer es wat
"anders: minder bekend buiten-

repertoire. 21.10 Doer
Tor Tar, programma over In-
fdlsche Nederlanders (II).

2210 Sextant. NOS:
12 30 Nieuws. 22.40 Mededelin-
AVRO: 22 45 RadioJour-
NOS: 22.55 (S) Metro's
Midnight Music: Metropole or-
1. 23.55—24 00 Nieuws.

kunde - les 2 (herh.)

Nederland II. NOS: 18.45 (K)
De Fabeltjeskrant. STER: 18.53
(K) Reclame NOS: 18.55 (K)
Journaal. STER: 19.00 (K) Re
clame. NOS: 19.05 Kijken naar
kinderen. wetenschappelijke
TV-serie. VARA: 19.30 (K) Co
ronation Street. TV-feullleton.
STER: 19.55 (K) Reclame. NOS:
20.00 (K) Journaal. STER: mu
zikaal feuilleton (dl. 3). 20.50
Achter het Nieuws. 21.15
Grand Hotel, speelfilm. NOS:
22.45 (K) Journaal. TELEAC:
22.50—23.20 E.H.B.O. - les 5
(herh.)

BELGIë
Kanalen: 2 Rulselede: 10 Wa
ver en 44 Genk
18.00 Kleur: Fabeltjeskrant

18.05 Kleur: De club van de

4 In G gr. t. op. 57. 2. dubbeldekkers. Jeugdfeullleton

woord. 7.16 (S) Klassieke mu
ziek (gr). (7.25 Horen en zien:
7.30 Nieuws; 7.32-7.50 Hier en
Nu: actualiteiten). 8.00 Nieuws.
8.11 Te Deum Laudamus (gr).
8.30 Nieuws. 8.32 (S) Voor de
hulsvrouw. (9.00-9.10 Gymnas
tiek voor de huisvrouw). 9.40
Schoolradio. 10.00 Bijbelse ver
kenningen. 10.15 (S) Franse- en
Duitse opera-aria's (gr). 11.00
Nieuws. 11.03 (S) Italiaanse
opera-aria's (gr). 11.15 Voor de
zieken. 11.55 Mededelingen.

tot muziekbegrip: 16.25 Piano
recital. 16.48 (S) Klarinetten-
kwartet. 17.05 Op zoek naar
het belcanto (II). 17.30 Tref
punt: discussierubriek voor
aktuele zaken. 17.55 Medede
lingen.

Hilversum m. 240 m. VARA:
9.00 Nieuws. 9.03 Plaatjes voor
de pep. 10.00 Nieuws. 10.03

KRO: 12.00 (S) Van twaalf tot Licht platenproeramma. 11 00

twee. (12.22 Wij van het land: Nieuws.
12.26 Mededelingen t.b.v. land- vrolijke
en tuinbouw: 12.30 Nieuws:
12.41 Actualiteiten: 13.00-13.05
Raden maar...) 14.05 Schoolra
dio 14.30 (S) Interlokaal: muzi
kaal middag-magazine.

Een opvallend

gevarieerde visite.

(12.00 Nieuws.) 13.00 Nieuws.
13.03 De Eddy Becker Show.
(14.00 Nieuws.) 15.00. Nieuws.
15.03 Drie-draal. 16.00 Nieuws.
16.03-18.00 Mix: rijp en groen

I GRAMMOFOONPLATENPRO-
1GRAMMA DRAADOMROEP
VANAVOND

Voor de kleuters. 17.15 Hall:
Jeugdprogramma. 18.19 Poli
tieke Partijen: Uitzending van
de PPR.

Hilversum II. 298 m. AVRO:
7.00 Nieuws en ochtendgym
nastiek. 7.20 (S) Dag met een
plaatje (gr) 8 00 Nieuws. 8.11
Radiojournaal. 8.20 (S) Dag

;:-w:wx4w:wx:vx::vX-x:-x

TEEEVISTE
MORGEN

kanten. Het werd een lekespel in
popcultuur. De spelers werden dan
ook het kind van de rekening. Som
migen zoals Gijsbert Tersteeg, Leo de
Hartogh, Eli. Blom en anderen hadden
nog iets van klassieke allure, maar
Kees Coolen wist van Creon niet
meer te maken dan een burgermans-
tyran en Maria Stiegelis trachtte iets
van gepassioneerdheid tevergeefs van
de grond te krijgen.

Slechts een tijd, die alle besef van
stijl is kwijtgeraakt, kan zich zo ver
grijpen aan de Antigone wellicht
het mooiste werk van de wereldlite
ratuur.

De Haagse Comedie mag zich wel
bezinnen op zijn artistiek beleid. Zo
gaat alles naar de knoppen.

Ev. Grolle

ROTTERDAM Er is nog geen
kinderwagen met een baby er in ko
men binnenrijden in de Kleine Doel
enzaal zondagmiddag voor het con
cert van het nederlands kamerorkest,
maar er was wel een tiental heel jon
ge kinderen, waarbij kleuters viet
beer of pop. Het is begrijpelijk dat
dit experiement van „je kunt het ze
nooit jong genoeg leren" maar ge
deeltelijk is geslaagd, want lang stil
zitten valt niet mee.

Het programma was keurig gedeeld
in half modern en half klassiek. Met
de „Vijf stukken voor stijrorkest op.

44 no. 4"van Paul Hindemith werd
het concert geopend. De langzame de
len werden prachtig gespeeld met een
grote klank-intensiteit, boeiend klonk
het snelle derde, maar het laatste had
teveel het karakter van een perpe
tuum mobile om de aandacht gevan
gen te kunnen houden.

De „Tien schetsen" van de Griek
Mikos Skalkottas klonken niet zo mo
dern meer als in de tijd van hun
ontstaan omstreeks 1940. Ze werden
briljant gespeeld; heel mooi klonken
vooral de Passacaglia met het heftige
middendeel, de sprankelende Suita en
het fonkelende Rondo.

Sinds Szymon Goldberg met de
pianiste Lily Kraus Mozartrecitals
gaf is deze componist zijn favoreit
gebleven. Het was dus geen wonder,
dat er twee van diens werken op het 21.40 D'r op en d'r an, amuse-

ROTTERDAM Het Prome
nadeconcert van het Philharmo-
nisch onder gastdirigent Ferdi
nand Leitner, zaterdagavond in -
de eivolle Grote Doelenzaal, had
als soloconcert op het programma
het concerto in Bes, op. 34 voor
cello en orkest van Luigi Bocche-
rini. De rest van de avond werd
gevuld met uitvoeringen van or
kestrale composities, die ook al
op de programma's van de abon
nementsconcerten van de laat
ste weken hadden gestaan.

Solist in Boccherini's werk een
sterk en in het langzame deel zelfs
geheel afwijkend werk van wat men
gewoonlijk onder „het celloconcert
van Boccherini" verstaat, maar dat in
werkelijkheid een bewerking is van
de Duitse cellist Grützmacher was
Michel Roohe, die o.m. als eerste solo
cellist aan het Philharmonisch is ver
bonden. Samen met een soms wat ge
haast begeleidend ensemble, waarin
Leiner tevens de cembalo bespeelde,
gaf Roche een veelal virtuoze lezing
van de solopartij, waarbij hij niet al
tijd even gelukkig was bij het intone
ren. Veel sfeer bevatte de weergave
van het langzame deel, het muzikale
hoogtepunt van de vertolking.

De avond was vooraf begonnen met
Bach's derde Brandenburgse concert,
evenals eerder deze week, goed ge
scandeerd en muzikaal geladen, hoe
wel de zuiverheid een enkele maal te
wensen overliet. Het publiek rea
geerde enthousiast, evenals trouwens
na de kleurrijke realisatie van Beet-
hovens tweede Leonore-ouverture,
waarmee het eerste gedeelte werd af
gesloten.

Na de pauze een herhaling van
Haydns mooie symfonie no. 99 in Es,
ditmaal beter verzorgd en puntiger
dan afgelopen dinsdag.

P. V.

NEDERLAND I

18.45 (K) Fabeltjeskrant
18.55 (K) Journaal

NCRV

19.05 (K) Dier en vriend, t.v.-serie
19 25 (K) Zo vader, zo zoon quiz
20.00 (K) Journaal
20.21 Hier en nu

20.50 Memorandum van een dokter.

t.v.-serie

programma prijkten.

Voor de pauze was dat de prachtige
„Symfonie no. 33 in Bes, K.V. 319",
licht dansend gespeeld het eerste
deel, subliem zingend het Andante
moderato, fijn zangerig het Trio in
het hupse Menuetto en fonkelend de
Finale.

Als grandioos slot van het concert
diende het „Concert voor piano en
orkest in d, K.V.466", in volle over
gave en met vaart en schttering ge
speeld met de Engelse pianist Clifford
Curzon als een solist, die zijn taak
met volmaakt meesterschap vervulde.
Het was dan ook geen wonder, dat er
na het slot-accoord een ovatie los
barstte, waar geen einde aan scheen
te komen. Het volgende abonne
mentsconcert is op zondag 21 maart
in de Grote Doelenzaal.

G .M .Dersjant

mentsprogramma
22.30 In het voorbijgaan
22.40 (K) Journaal
22.45 Sterrenkunde (TELEAC)

NEDERLAND II
NOS

18.45 (K) Fabeltjeskrant

18 55 (K) Journaal

19.05 Kijken naar kinderen

VARA

19.30 (K) Coronation Street, t.v.-feuil-
leton

20.00 (K) Journaal

20.20 (K) Klatergoud, muzikaal feuil
leton

20.50 Achter het nieuws
21.15 Grand Hotel, speelfilm
22.45 (IC) Journaal
22.50 EHBO (TELEAC)

Ik sta met haar in verbinding. Onlangs schreef zij mij een brief. Zij
verzocht mij naar haar huis om te zien. Zij hoopt waarschijnlijk nog
steeds dat zij op zekere dag weer.Maar, hoe het ook zij, zij schreef
onder andere dat door een toeval juffrouw V. v. C. bij haar was te
rechtgekomen en dat het haar goed gaat. Zij vermeldde slechts deze drie
letters, maar er bestaat geen twijfel over wie zij daarmee bedoelde."

"Weet u waar Julia Feodorowna is?" vroeg de dokter moeizaam na
>een paar lange ogenblikken van stilte, die zich na de woorden van de
bediende over het vertrek hadden gelegd. "U weet waar Vera is?"

"Ik weet het."

"En - wilt u het mij vertellen?"

"Ik zal het u vertellen."

Dit gesprek vond plaats op 12 februari 1918. Op 15 februari kwam
Otto Wilhelm Schulze weer naar Petersburg om de op een dood punt
gekomen vredesonderhandelingen van Brcst-Litowsk door nieuwe
voorstellen van de Duitse regering weer op gang te brengenvoorstel
len die meer op èen soort van ultimatum leken dan een nieuwe onder
handelingsbasis.

In het Hotel de l'Europe dat door de regering in beslag was geno
men en waar men Dr. Berckheim een kamer had toegewezen, zocht hij
tevergeefs naar zijn jonge vriend. Dr. Berckheim zou met onbekende
bestemming vertrokken zijn, zei men. Nee, hij had geen bericht achter
gelaten.

Ook in Smolny kon men niets over zijn verblijfplaats vertellen.

"Als hij vertrokken is, dan is hij illegaal vertrokken. Hij heeft in
ieder geval niet om toestemming gevraagd."

"Hij wist waarschijnlijk wel waarom hij dat niet gedaan heeft. Of
zou hij wel toestemming gekregen hebben?"

"Misschien - als hij een gegronde reden voor zijn reis zou hebben
kunnen geve,n."

"Gegrond in uw ogen."

"Wij zijn altijd bereid het in overweging te nemen." De magere
jongeman naar wie Schulze door Trotzky verwezen was, haalde zijn
schouders op. Zijn heldere ogen achter de dikke, ronde brilleglazen
keken de Duitse diplomaat uitdrukkingsloos aan. "In het verleden zijn
wij echter veel te goed van vertrouwen gebleken. Daardoor hebben
wij een serie spionnen de gelegenheid gegeven

"U wilt toch niet beweren dat Dr. Berckheim een spion is!" viel
Schulze de andere man nijdig in de rede. "Een volkomen idiote ver
onderstelling 1"

"Is die werkelijk zo - absurd? Hoe goed kent u hem?"

"Goed genoeg om te kunnen zeggen dat hij net zo veel met spio
nage te maken heeft als een koe met piano spelen."

"Een roerende vergelijking." De jongeman glimlachte vluchtig. "Ik
bedoel, hoe goed kent u hem werkelijkKunt u in zijn hart kijken?
Zijn gedachten lezen? Weet u werkelijk wat hij is en wat hij doet?
Vast staat in ieder geval dat hij nou bepaald geen overmatige sympa
thieën voor ons koestert."

"Daarom hoeft men nog lang geen spion te zijn!" bromde Schulze.

"Verder staat vijst dat hij noch om reispapieren verzocht heeft, noch
aan iemand het doel van zijn reis verraden heeft."

"Met een goede reden - als dit doel een jongedame was, hetgeen
ik voor zeer waarschijnlijk houd", zei Schulze terloops, terwijl het hem
uitstekend lukte zijn onrust en bezorgdheid te verbergen. "Of zou
het aan de grote klok hangen als u - laten we zeggen - een galant-
avontuurtje voor u heeft.

(Wordt vervolgd)

Smidje Verholen en de rare alchimist

151: „Nou? Werkte het
systeem?' vroeg Frans
Bulle, toen hij van zijn rit
je was teruggekeerd.

„Fantastisch", antwoordde
smidje Verholen. „Precies
de twee lampjes, die jij had
aangewezen, begonnen te
branden'. „Knap werk,
mannen", prees Harry
Hommeles. „We hebben de
zaak nu bijna rond. Ik wil
nu alleen nog wel eens
zien waar zich al dat ge
stolen museumgoed be
vindt". „Ik zal het U
wijzen", zei de smid. „Maar
laten we dan hier eerst nog
even in de garage gaan kij
ken. waar Nosco zijn wa
gens heeft staan. Als de

boel tenminste niet op slot is". „Nog niet erg", zei Harry Hommeles. „Mijn
dienstrevolver is er goed voor. Ik schiet zo het slot van de deur". En dat
deed hij dan ook. Het was een kleine moeite voor de smid om de resten van
de deur aan de kant tte wringen. Hij werd daarbij natuurlijk goed geholpen
door Harry en Frans en weldra schoyen de stalen garagedeuren dreunend
op. „Nou! Wat heb ik gezegd?" riep de smid uit. „Daar staan ze, hoor! Die
ene is een snelle personenwagen en die andere is de vrachtwagen, waarmee
de schurk de kostbaarheden uit de musea naar huis reed. Dat spul zal daar

wel allemaal in die kisten zitten. Nou, nou, hij heeft het netjes ingepakt, hoor,
Er staat „voorzichtig" en „niet kantelen" op". „En is dat alles wat hij ge
stolen heeft?" wilde de inspecteur weten. „Welnee, lang niet", antwoordde
de smid. „Ginds in het kasteel staat nog veel meer. We moesten er maar naar
toe gaan, vind ik". Inspecteur Hommeles had intussen alwéér een ontdekking
gedaan. „Moet je nou 'es kijken!" riep hij uit. „Een lift! Zullen we eens kijken
waar hy uitkomt?" ,Dat hoefde hij geen twee keer te vragen en even later
zoefden de drie mannen al naar beneden

FERDNAND

10146 v