JODEN DER STILTE
NIET
BESTAAN
MEER
Raad
van kerken
volkstellers
steun in de rug
geeft
Lontrontatie rijk en arm
in Britse sloppenwijken
Het rasssenprobleem in Engeland (2) opplakken
ongeren spannen kort
eding tegen Staat aan
Congres in Brussel zal gevolgen hebben
Alpinisten op
nippertje gered
Grosheide
fel tegen
/-ï p etiketten
ederlandse meisjes
gearresteerd
in India
NVV prijst
Koningin
9
VRIJOAG 76 FEBRDAJN 1971
door MICHAËL STEIN
BRUSSEL „Het verschil tussen een bijeenkomst van de di-
Palestijnse commando-organisaties en dit congres is9 dat de
veel minder onderlinge onenigheid hebben, maar dat
joden hun geschillen niet met de wapens beslissen en uitein-
toch nog een gemeenschappelijk standpunt kunnen inne-
deze verzuchting van een Amerikaanse Midden-Oosten-cor-
is de wereldconferentie van joodse gemeenschappen
de Russische joden wel het best getekend. Want dit congres
alle mogelijkheden in zich om tot een volslagen mislukking te
irden, terwijl het feitelijke effect ervan waarschijnlijk groot zal
dreigde de confe-
tie onder te gaan in een sfeer van
verveling, veroorzaakt door de
jeloze herhalingen van de „heroi-
e strijd van de Russische joden",
solidariteit van het hele joodse
c", „de dank, die wij allen aan het
isische jodendom verschuldigd
t etc. etc.
jn juist op het ogenblik dat de
gresgangers in groten getale zich
gen beklagen, dat het congres zich
i een massale zelfbevrediging
(uldig maakte waarbij sommige
psanten de tegenwerping plaats-
dat dat niet waar was, omdat de
isische joden er ongetwijfeld tot
i grote genoegen over zouden ho
en er dus van wederzijdse bevre-
ing gesproken moest worden
jstte een van de verschillende
hmen onder deze conferentie.
(roering
eze bom was de niet-aanwezig-
van de Jewish .Defense League,
xtremistische organisatie die on-
de slogan „Nooit meer" heeft ge-
oren dat iedere druppel joods bloed
>bel en dwars gewroken zal wor-
aankomst in Brussel van rab-
Kahane, diens persconferentie,
daarop volgende arrestatie door
'lgische geheime politie en zijn
rijzing uit België, brachten een
lige beroering dat velen dachten
het congres voortijdig beëindigd
moeten worden, gezien de moge-
ïeid van een totale scheuring bin-
het congres.
machteloosheid van de joden
opzichte van de Sowjetunie, was
Uiteindlijk de oorzaak van dat dit
gres minder een protestkreet dan
schreeuw van woede is geworden.
Janks het feit, dat de Jewish De-
-3e League niet werd toegelaten
tvoor was de angst te groot van
congresleiding om de beschuldi-
g op zich te laden een anti-Sow-
campagne op touw te willen zet-
heeft deze organisatie in wer-
jkheid een klinkende overwinning
aald.
jant de paar vertegenwoordigers,
[zich illegaal op deze conferentie
en zien ze hadden namelijk
toegangsbewijzen gekregen
den allen de oplossing voor het
Ise vraagstuk in de Sowjetunie
«r.
.Waak het de Russen zo moeilijk
[maar mogelijk is, economische
cot, culturele boycot, het afbreken
de SALT-besprekingen enz. Als
discriminatie van de Russische jo-
voor de Sowjetleiders te duur
jdt, zullen zij van koers moeten
anderen, want uiteindelijk is het
nenteel een Russisch belang om
fle betrekkingen met het westen te
erhouden. Dus moeten wij met
es het de Russen zo moeilijk mo-
jk maken. Nooit meer! Nooit meer
Subsidie dekolonisatiecongres
Beigin is een eersteklas demagoog, bijna mystieke
Nadat hij eerst geruime tijd zijn aanwezigen,
woede gelucht had over de Russen en
hun antisemitisme hijzelf heeft in TT
een Russisch concentratiekamp geze
ten en nadat hij het Israëlische
leger had geprezen bracht hij een
saluut aan de Russische joden.
betekenis voor de
Filmmaker Otto Preminger aan
het woord tijdens het Joodse We
reldcongres in de Belgische
hoofdstad. Preminger veroor
zaakte tumulttoen hij het orga
nisatiecomité met nazi's wilde
vergelijken, omdat 'deze week de
militante Amerikaanse joodse
leider rabbi Meier Kaliane op het
congres de deur werd gewezen.
„Er zijn momenteel in de wereld
geen moediger mensen dan de Rus
sische joden die opstaan. En wij, die
als kleinen en zwakken tegen de gro
ten en machtigen hebben moeten
strijden, wij kunnen dat het beste
beoordelen". Applaus in de zaal.
Toen bracht Beigin de zaal tot ver
voering met zijn woorden „Judea non
victa est, non capta est, sed resurrec-
ta est" (Judea is niet overwonnen,
niet veroverd, maar herrezen, een
verwijzing naar de triomfantelijke
inscripties van de Romeinen, nadat
zij negentienhonderd jaar geleden Je
ruzalem hadden veroverd en de tem
pel verwoest).
Onmiddellijk daarop ging Beigin
tot de aanval over. Hij zei dat geweld
altijd veroordeeld moest worden,
maar dat het niet aanging om hen
aan te vallen, die zich daartegen ver
dedigen. En nog minder kon men als
joden mede-joden bij de politie aan
geven. Die tijden waren vroeger ge
weest, maar dat mocht nooit meer ge
beuren. Het feit dat Jewish Defense
League niet aan het woord had mo
il gen komen en haar leider zelfs gede
porteerd was, nadat hij was aangege
ven, was een schande voor alle joden.
„Boe
Het tumult, dat na Beigins woorden
losbarstte, was zo mogelijk nog groter
dan de avond tevoren bij de aan
klacht van Preminger. Het boe-ge-
roep en het gefluit waren niet van de
lucht.
Na deze heftige uitbarsting vond
een welhaast wonderbaarlijke verzoe
ning in de middag plaats. Iedereen
was het erover eens. dat men toch
niet de onenigheid te ver kon voeren.
En Beigin zelf betoogde in een wan
delgang, dat in het Israëlische parle
ment, de mateloze ruzies, die men als
volksvertegenwoordigers met elkaar
voerde, niemand verhinderd had om
zich eensgezind in drie oorlogen te
vërdedigen.
Vandaar, dat het congres in de
grootste harmonie beëindigd werd,
toen David Ben Goerion, de oud-pre
mier en de oprichter van Israël, de
zaal werd binnengeleid om met een
beverige stem mee te delen dat hij
onmiddellijk na aankomst uit Israël
in Brussel zièk was geworden, door
drie doktoren behandeld en slechts
enige minuten mocht spreken.
Wat hij zei was voor iedereen vol
slagen oninteressant. Maar dat Ben
Goerion daar aanwezig was, had een
Het congres nam daarop in een bij
na gelukkige stemming de verklaring
aan, die iedereen bij de aanvang al
verwacht had.
Drie eisen werden door de confe
rentie gesteld: om de joden, die dat
wensen het recht te geven naar Israël
terug te keren; om aan de Russische
joden het recht te geven om volgens
hun eigen culturele en religieuze tra
dities te leven en hun kinderen dien
overeenkomstig op te voeden; en om
een eind te maken aan „de laster
campagne tegen het Zionisme en het
joodse volk, een lastercampagne, die
aansluit bij het antisemitisme, waar
onder het joodse volk al zo lang
heeft geleden".
Dit congres heeft ongetwijfeld ge
volgen. Van vele kanten werd er al
op aangedrongen om een permanente
organisatie op te richten, die zich uit
sluitend met de Russische joden moet
bezighouden en nieuwe congressen en
acties moet organiseren. De joodse
establishment staat nu onder een te
grote druk om het onderwerp niet
meer te laten rusten.
Zoals de Russische joden niet meer
zwijgen, zullen ook de andere joden
zich, steeds meer gaan roeren. Er is
van onderop en met name van de
kant der jongeren een steeds ster
ker wordende pressie om desnoods
geweld te gebruiken.
De schrijver Eli Wiesel somde de
toestand waarschijnlijk het beste op:
„De joden der stilte bestaan niet
meer".
CHAMONIX (AFP/Reuter) Vijf
bergbeklimmers door een helikopter
naar de Walker-top in het Mont
Blanc-massief gevlogen, zijn er giste
ren in geslaagd de bekende Franse
bergbeklimmer René Desmaison te
redden. Voor zijn metgezel, de 24-ja-
rige Serge Gousseault, kwam de red
ding te laat.
Hij was drie dagen geleden al aan
uitputting bezweken. De twee ge
strande alpinisten waren al een week
geleden door hun voedselvoorraad
heen. Desmaison wist zich in leven te
houden door het eten van sneeuw en
het zuigen aan ijspegels. Hij is met
enkele bevroren lichaamsdelen en
moeilijkheden aan het hart en de nie
ren in een ziekenhuis in Chamonix
opgenomen.
(Van een onzer verslaggevers)
AMSTERDAM De Raad
van kerken in Nederland heeft
in een communiqué de hoop uit
gesproken dat de grootst moge
lijke meerderheid van de Neder
landse bevolking medewerking
zal verlenen aan de deze week
begonnen volkstelling.
De Raad van kerken vindt het
„zinloos om vanuit een bepaald on
behagen tegen de samenleving die
samenleving de middelen te onthou
den waardoor juist wordt getracht
een aantal redenen tot dit onbehagen
weg te nemen".
Volgens de raad is een exact inzicht
in de sociale en economische knelpun
ten van de maatschappij een eerste
vereiste om een rechtvaardig beleid te
voeren.
Voorlichting
Minder enthousiast is de Raad van
kerken over de voorlichting die de
overheid over de volkstelling heeft ge
geven. ..Te laat en te onvolledig is de
bevolking vertrouwd gemaakt met
deze wettelijk vastgelegde periodieke
ondervraging". Verder blijven de ga
rantie van anonimiteit en de bescher
ming van de privacy van de indivi
duele burger volgens de Raad van
kerken een waakzame democratische
controle vergen.
Ook 45 wetenschappelijke medewer
kers van de universiteit in Nijmegen
hebben zich positief over de volkstel
ling uitgelaten. In een verklaring be
tuigen zij adhesie met het standpunt
dat negen wetenschappelijke organi
saties inzake de volkstelling hebben
ingenomen. De Nijmegenaren zijn van
mening dat de gegevens die de volks
telling verschaft, onmisbaar zijn voor
het onderzoek, de planning en het be
leid ten dienste van velerlei maat
schappelijke vraagstukken. In hun
verklaring roepen zij iedereen op aan
de volkstelling mee te werken. Ove
rigens menen de 45 dat een verdere
bezinning op de wetgeving inzake de
volkstelling in de komende jaren
wenselijk is.
Ook onder de tellers zelf blijkt wei
gerachtigheid voor te komen. In Hil
versum zijn gistermorgen 30 van de
500 tellers niet komen opdagen, de
meesten zonder opgaaf van redenen.
Het zijn vooral jongeren en huisvrou
wen die het hebben laten afweten.
Degenen die door deze tellers zouden
worden bezocht, moeten nu wachten
tot 3, 4 en 5 maart.
In Amsterdam hebben woensdag
„Oppervolksteller" drs. De Jonge,
acht tellers er tijdens hun werk het
bijltje bij neergegooid. Omdat er in
Amsterdam geen reserve-tellers zijn,
zal de telling daardoor waarschijnlijk
nog langer gaan duren dan de twee
weken die er al voor waren uitgetrok
ken.
Mr. J. Kampers, adjunct-directeur
van de burgerlijke stand in Amster
dam, heeft zich-er overigens over ver
baasd „dat er niet meer tellers zijn
afgeknapt". Hij meent dat door de op
positie tegen de volkstelling een aan
tal tellers zich kennelijk opgelaten is
gaan voelen.
Reacties
De reacties die de tellers krijgen,
zijn volgens de heer Kampers „heel
wisselend". In het algemeen is de tel
lers volgens hem de houding van het
publiek wel meegevallen. „Ze worden
in elk geval niet voor rotte vis ge
scholden". Opmerkelijk vindt de heer
Kampers het dat, in vergelijking met
1960, zoveel mensen niet thuis zijn als
de teller komt. Hij wijt dat niet aan
een boycot van de telling, maar aan
het sterk toegenomen verschijnsel van
de buitenshuis werkende getrouwde
vrouw. „We hadden daar", aldus de
heer Kampers, „geen rekening mee
gehouden en vooral in de Bijlmer,
waar veel mensen niet thuis blijken
te zijn, kan het ons nog wel voor pro
blemen gaan stellen." Over het aan
tal weigeraars in Amsterdam had hij
nog geen enkel idee.
De heer Kampers ondervindt ook
veel last van een onjuiste publicatie
in een ochtendblad. Dat blad had de
heer Kampers laten zeggen dat de in
gevulde kaarten ook via de blauwe
bussen van de gemeentegiro geretour
neerd konden worden. Volgens de
heer Kampers is daarvan geen sprake:
„Volstrekt onjuist, weer echt een Te-
legraaf-streek".
Slachtoffer van een onjuiste inlich
ting was ook een Amsterdamse volks
teller die woensdagmiddag door de
politie in de kraag werd gepakt. Hij
was telefonisch bij de politie aange
bracht als pseudo-volksteller, maar op
het bureau bleek hij een echte te zijn.
In Dordrecht ontstonden wat moei
lijkheden doordat er twee soorten tel
lers op pad bleken te zijn. Behalve
van een volksteller kreeg een aantal
inwoners van Dordrecht ook bezoek
van iemand die een onderzoek instelt
naar de woningbehoefte en, in op
dracht van de BB, gegevens over fall
out verzamelt. De volksteller kreeg te
horen dat er al iemand aan de deur
was geweest. Het gemeentebestuur
had overigens al besloten dat tijdens
de volkstelling de andere telling zou
worden onderbroken.
Vragen
zal het joodse volk ongestraft worden
aangevallen!"
Ultra-nationalistisch
Toen gisteren op de laatste dag
van het congres de aanwezigen
zich alweer bijna verzoend hadden
met de uitsluiting van de Jewish De
fense League, kwam Menahem Beigin
op het spreekgestoelte, de voorzitter
van de ultra-nationalistische Gahal
partij van Israël en de oud-leider van
de terroristische Irgoen Zwai Leoemi,
die in Palestina tijdens het Britse
mandaat met guerrilla-aanvallen de
strijd tegen de Engelsen, de Arabie
ren, en de al te wetsgetrouwe joden
had aangebonden.
De PSP-Tweede-Kamerleden Van
der Spek en Van der Lek hebben een
aantal ministers vragen gesteld over
de volkstelling. Van der Spek infor
meert naar de reden van de afspraak
dat militair en burgerpersoneel van
het ministerie van defensie slechts
zeer globaal hun beroep behoeven op
te geven en zijn fractiegenoot vraagt
naar de aan onderwijzers opgelegde
verplichting als teller op te treden.
Op de vragen van de heer Van der
Spek hebben de ministers Den Toom
(defensie) en Nelissen (economische
zaken) inmiddels geantwoord dat de
afspraak met het CBS berust op de
voor de telling gehanteerde Interna
tional Standard Classification of Oc
cupations (ISCO) van de internatio
nale arbeidsorganisatie.
Ongeveer een jaar geleden verscheen in het Engelse dagblad
The Evening Standard een ingezonden brief van de 27-jarige George
Maxwell, die ergens in Londen een bureau voor arbeidsbemiddeling
leidt. Maxwell schreef dat er een jonge kleurling by hem was ge
komen, die steeds maar geen baan kon vinden.
Van een onzer verslaggevers
MSTERDAM Het Nederlands
ïitee voor Internationaal Jonge-
irerk heeft een kort geding aan-
lannen tegen de Staat der Neder-
len, om te trachten alsnog uitbe-
van eerst toegezegde en later
trokken subsidies van de ministe-
van CRM en buitenlandse zaken
•ijgen.
;t kort geding over de subsidies
een manifestatie over kolonialis-
en dekolonisatie zal volgende
c vrijdag dienen voor de presi-
van de rechtbank in Den Haag.
raadsman van het NKIJ zal op
en mr. M. G. Rood.
t NKIJ heeft tot het kort geding
>ten omdat, zoals het comité
jft, de regering geen reëel over-
wil voeren over de situatie ont-
dor het intrekken van de sub-
s.
I het comité van aanbeveling zit-
londer meer de voorzitters van
f en NKV, de secretaris van de
fl van Kerken Nederland, de vice-
pitters van de CHU en de ARP.
tEUW-DELHI Twee Neder-
Ise meisjes en een Franse zijn in
hdiase plaats Hussainiwala, aan de
Is van India en Oost-Pakistan
bns het in bezit hebben van ver-
Inde middelen gearresteerd.
|s hun namen geeft het Franse
•ureau op: Hooydonk, Warven-
en Barre. Zij kwamen per auto
>st-Pakistan. De Indiase douane
bij hen 66 kilogram hasjiesj.
h!n
een bestuurslid van de KVP. Tweede-
Kamerleden van D'66, PvdA en PSP.
Het NKIJ zou nooit de gelegenheid
hebben gehad de argumenten die van
overheidszijde werden aangevoerd
voor het intrekken van de subsidies
te weerleggen. Volgens een brief van
het ministerie van buitenlandse zaken
zou het karakter van de bijeenkomst
gewijzigd zijn sinds de subsidie werd
aangevraagd. Het NKIJ ontkent dit.
Een verzoek aan premier De Jong
om een onderhoud over deze zaak is
afgewezen. Vorige week hebben de
voorzitter en de secretaris van het
NKIJ een gesprek gehad met ambte
naren van het ministerie van buiten
landse zaken. Volgens het NKIJ was
er geen sprake van overleg. De amb
tenaren hadden uitsluitend mandaat,
zoals zij zelf zeiden, de beslissing van
de minister toe te lichten. Het NKIJ
meent dat het om een principiële
zaak gaat.
UTRECHT Een moedig gebaar
noemt het NW in zijn blad „De
Vakbeweging" de schenking van een
bedrag door koningin Juliana aan de
actie „Betaald antwoord van de We
reldraad van. Kerken, die gericht is
op de bestrijding van het racisme.
„Een gebaar dat haar niet in dank
wordt afgenomen door al degenen
en tot je verbijstering blijken dat er
elke keer toch nog een heleboel te
zijn die de ogen sluiten voor be
paalde vormen van racisme of die op
de een of andere wijze sympathiseren
met landen waar racisme officieel
wordt bevorderd of toegestaan," aldus
het NW.
De kleurling was een jurist, die al
tien jaar in Engeland woonde en alle
nodige diploma's voor accountant
had. 'Als hij geen kleurling was ge
weest dan zou hij tientallen banen
hebben kunnen krijgen met jaarinko
mens tot 25.000 giuldten', aldus Max
well.
Maar nu was hij er niet eens in
geslaagd om voor zijn cliënt een solli
citatiegesprek te organiseren. De
klacht van Maxwell vertegenwoordigt
duizenden gevallen van discriminatie
van kleurlingen in Engeland bij de
huisvesting en werkgelegenheid.
Maar veel opmerkelijker waren de
reacties op zijn brief. Een briefschrij
ver uit Islington, een Londens district
waar zes procent van de inwoners
kleurling is. reageerde met:
'Uw brief in de Standard van zon
dag heeft me werkelijk een bloedend
hart bezorgd. Denk je eens In, die
arme gekleurde bastaard kon geen
baantje vinden. Het kan zijn dat hij
niet op het idee is gekomen op te
hoepelen naar de kolonie waar hij
vandaan komt. En bovendien was hij
wellicht een van die gekken die om
onafhankelijkheid hebben ge
schreeuwd en de Britten hebben ge
zegd dat ze moesten vertrekken'.
Een andere inzender schreef
'Het is de blanke arbeider van de
arbeidersklasse, die grote bezwaren
heeft tegen deze gekleurde lieden en
niet de bazen. De blanke arbeiders
moeten met en naast deze gekleurde
immigranten leven, die stinken en
voedsel eten dat tijdens het koken
smerig ruikt. Ze leven ook in het stof
en de viezisheid...hun beddegoed en
gordijnen zijn vaak even zwart als
zijzelf'.
VOOROORDEEL
Het Britse instituut voor Rassenbe-
trekkingen heeft al in 1969 gewaar
schuwd dat in Engeland omvangrijke
rassendiscriminatie voorkomt. In zijn
rapport 'Huidskleur en Burgerschap'
werd na een vijfjarig onderzoek be
kendgemaakt dat tien procent van de
Engelsen een ongeneeslijk rassen
vooroordeel heeft en'dat nog een 17
procent geneigd is een vooroordeel
tegen kleurlingen te hebben. In het
rapport werd gewezen op de kans dat
de discriminatie leidt tot ernstige so
ciale spanningen, als daar niet tijdig
iets tegen wordt gedaan.
Er is in Engeland wettelijk opge
treden tegen. discriminatie. Discrimi
nerende advertenties zijn bijvoor
beeld verboden en wanneer kleurlin
gen kunnen bewijzen dat zij zijn ge
discrimineerd bij het zoeken naar een
baan of een huis, dan worden straf
fen uitgedeeld. Maar dit is lang niet
voldoende. Er zijn vele mazen in het
wettelijke net tegen ongelijke behan
deling van blanken en kleurlingen.
CONFLICTEN
Discriminatie bij de huisvesting en
werkgelegenheid gebeurt meestal
door Engelsen die niet zelf in de
kleurüngenwijken wonen. Huiseige
naren zijn bang dat hun bezit in
waarde zal verminderen als kleurlin
gen in hun huizen gaan wonen en
vrezen bovendien slechte betaling.
De werkgevers menen dat kleurlin
gen op de betere posities conflicten
zullen veroorzaken met hun blanke
ondergeschikten of dat hun klanten
zullen weglopen wanneer die door
een kleurling te woord worden ge
staan. Op basis van bestaande voor
oordelen krijgt de kleurling geen
kans zich waar te maken als huis-
huurder of als werknemer op een be
ter betaalde post.
In de ghetto-wijken, waar de laagst
betaalde blanken en de kleurlingen in
slechte huizen dicht opeengepakt bij
elkaar leven, liggen de problemen
veel moeilijker. Het i* daar niet al
leen zo dat de blanke buurtbewoner
geen blad voor de mond neemt als de
kleurlingen hem niet bevallen. Maar
ook van de zijde van de kleurlingen
komt het voor dat zij hun blanke
buurtbewoners discriminerend be
handelen. Opmerkelijk genoeg was
het een Pakistaanse kleurling, die me
daar opmerkzaam op maakte.
MINACHTEND
De 23-jarige Pakistaan Abdoel Din
vertelde me dat in straten, waar de
meerderheid kleurling is de blanke
buurtbewoners soms zeer minachtend
door de kleurlingen worden bejegend.
Op zichzelf is dat niet zo vreemd.
Immigranten uit India, die daar tot
een hogere kaste behoren, beschou
wen de blanke arbeider min of meer
als een paria. Pakistani, die uit Kenia
zijn verjaagd waar ze een welvarend
bedrijf hadden opgezet, voelen zich
nadat ze berooid in Engeland zijn
aangekomen, weinig op hun gemak
tussen de laagbetaalde blanken in het
ghetto. *Ze discrimineren op vele ma
nieren. Ze vormen kleine groepjes en
praten discriminerend over de blan
ken', aldus Abdoel Din.
In het ghetto blijven de immigran
ten hun eigen taal spreken. Ze vor
men een gesloten clan. Niemand weet
wat er in de groepjes gebeurt en dit
wekt vaak wantrouwen bij de blanke
buurtbewoners. Als de mannen naar
het werk zijn blijven de vrouwen
thuis.
De vrouwen van Indiase en Pakis
taanse immigranten spreken zelden
goed Engels. De blanke huisvrouw in
het ghetto, die gewend was een
praatje met haar buren te maken,
kan dat niet meer. Ze voelt zich in
haar eigen wijk geïsoleerd.
Bovendien ziet ze dat het huishou
den van. de niet-blanke buurvrouw
nogal wat afwijkt van wat ze zelf
gewend is en dat het tuintje bijvoor
beeld niet wordt verzodgd. Het eerste
wat dan gebeurt is een fikse scheld
partij tegen kleurlingen.
SPANNINGEN
Deze situatie moet welhaast leiden
tot grote spanningen. En gevreesd
wordt dat deze spanningen rullen
toenemen, zodra de economie ver
slechtert, minder geld wordt uitge
trokken voor de verbetering van de
rassenbetrekkingen en spreiding van
immigranten over een groter gebied.
De toenemende werkloosheid leidt
ertoe dat de kleurling wordt be
schouwd als een geduchte concurrent
van de laaggeschoolde blanke arbei
der. De immigrant is veelal naar En
geland gekomen om er zoveel moge
lijk geld te verdienen, om dit op te
sturen naar zijn verwanten thuis. Hij
i9 bereid zoveel mogelijk overwerk te
doen en de meest ongemakkelijke
diensten te accepteren.
Daar komt bij dat die immigrant
zich veel gemakkelijker schikt naar
de eisen van de werkgevers. Autori
tair optreden is hij van huis uit im
mers gewend, terwijl de blanke
werknemer, gesteund door de vak
bonden, historisch altijd krachtig te
genspel heeft geboden aan werkgc-
vcrseisien.
De blanke werknemer beschouwt
zijn niet-blanke collega daarom al
gauw als een fikse bederver van de
arbeidsmarkt.
GRIEVEN
De meest felle en meest verfoeilijke
reacties komen voort uit dit soort
grieven, zodra wordt gek'aagd over
rassendiscriminatie in Engeland. Ar
moede, woningnood en werkloosheid
slaan onmiddellijk terug op de groep
niet-blanke immigranten. Ze worden
beschouwd als .ongewenste vreemde
lingen. die gebruik maken van de
schaarse faciliteiten ten koste van de
oorspronkelijke, blanke bewoners van
Engeland.
De kleurlingen reageren op deze
pressie door zich in- hun ghettowijken
nog hechter aaneen te sluiten. Minder
dan voorheen zijn ze bereid met de
blanken te integreren.
Hun frustraties beginnen zich te
manifesteren in georganiseerd verzet
tegen de blanke samenleving. In feite
wordt de strijd van do arme Derde
Wereld tegen de rijke Westerse wel
vaartsmaatschappij al gevoerd in. de
sloppenwijken van de Britse indus
triecentra.
Van onze parlementsredactie
DEN HAAG Staatssecretaris
Grosheide van Onderwijs heeft zich
gisteravond jn Den Haag gekeerd te
gen het kunstmatig zoeken naar pola
risering in de politiek. Er bestaat een
sterke neiging te denken in schema's,
die niet kloppen met de politieke rea
liteit.
Als lid van een forum dat vragen
beantwoordde in de Opstandingskerk
in Kijkduin, verweerde de heer Gros
heide zich fel tegen het opplakken
van etiketten. Hij reageerde op een
opmerking van een ESP-lid. dat bij
het debat over de loonmaatregel de
ARP-fractie .was uiteengevallen in
een werkgevers- en een werknemers
standpunt.
De leden van het forum waren mi
nister B. J. Udink, staatssecretaris H.
J. de Koster, ir. Van Lier, lid van de
Tweede Kamer voor de PvdA, en drs.
Sohmelzer, fractieleider van de KVP
in de Tweede Kamer. De forumleden
moesten de vraag beantwoorden, hoe
het christelijke geloof in de politiek
functioneert en wat men verwachtte
van uitspraken van de kerk.
Niemand wenste politieke uitspra
ken van de kerk. Slechts in uitzon
derlijke situaties, merkte staatssecre
taris Grosheide op. Minister -Udink
verklaarde: Alleen verkondiging van
het evangelie, graag geen verklarin
gen van de kerk, die politiek geladen
zijn.
Staatssecretaris Grosheide wees
partijvorming op basis van belangen
af. Ook zag hij geen heil in partijvor
ming op basis van programma's om
dat programma's steeds op essentiële
punten tekortschieten. Voorbeeld:
geen programma van vier jaar gele
den zegt iets over het ingrijpen van
de overheid in cao's en bijvoorbeeld
over de protesten van de studenten.
Staatssecretaris De Koster zag nog
veel denkschakels tussen het chris
tendom en de praktische politiek. Ge
volg: binnen het christendom partijen
als de PPR en het GPV. die ver uit
elkaar liggen.
In een bewogen debat over het
vraagstuk van de oorlog ging het
over de zelfverloochening die van de
christen wordt gevraagd, maar ook
over de verantwoordelijkheid van de
christenen tegenover elkaar. Alle fo
rumleden waren het erover eens, dat
ernstig gestreefd moet worden naar
wederzijdse ontwapening. Drs.
Schmelzer merkte nog op dat het dic
tatoriale regime van Spanje niet zo
ernstig is als bijvoorbeeld in Rusland.
