LEG
Lot over rubberfabriek
wordt vandaag beslist
is koploper
van inflatie
Mijn werk wil de mensen
een beetje blijer
t
3<:
Voor Israël-immigratie
drie miljoen inl970
Wijkraad wil
ewembad op
K
1 het strand
Vlaardingse stankproducent
Bra ndgevaa rlijk
bedrijf moet
wellicht sluiten
^Voorzitter A. Biesheuvel van CBTB:
Concert kerkkoor
01NSDAG 23 FEBRUARI 1971
Bruno Mertens over zijn kunstkinderen
4!'
'9
I HOEK VAN HOLLAND Tijdens
|e vergadering van 3 maart zal de
(wijkraad zich moeten buiten over een
'"^émel'ijk revolutionair voorstel van
et dagelijks bestuur. Volgens het be-
uur dient er een wijziging te komen
de zwembadplannen. Deze plannen
T ge itueerd aan de Cordesstraat»
;aar reeds het instructiebad is aan-
elegd. Het dagelijks bestuur is van
lening dat een deel van de hier ge
serveerde grond ten dienste zal
loeten komen van het clubgebouw,
at in de onmiddellijke omgeving van
e camping dient te komen.
I Men vreest dan ook dat het zwem-
lad hierdoor opnieuw vele jaren zal
lioeten worden uitgesteld. De ge-
lachten van het dagelijks bestuur
laan er dan ook naar uit om het ont-
Vorpen zwembad over te brengen
laar het strand.
J Men meent dat hieraan geen nade-
Jn zijn verbonden, terwijl er wel en-
|ele voordelen te noemen zjn. Bij het
iet voorrang te behandelen plan
bor strandontwikkeling zou het
Jvembad ingepast kunnen worden.
Éierdoor gaat geen tijd verloren en
iet zwembad zou op het strand gelijk
liet het geheel kunnen meelopen en
laardoor aanzienlijk minder kosten.
In de ontworpen en. reeds aange-
Jangen strandontwikkeling zal het
Jerwarmde overdekte zwembad uit-
luntend passen en op redelijke ter
mijn uit te voeren zijn. Deze uitvoe-
Ihg betekent ook een eerste aanzet
^>t vermindering van de leegheid aan
He zeezijde van Hoek van Holland en
Jiteraard zal er een zeer hoge bezet-
Ingsgraad zijn in het seizoen Het
jad zou in het kader van slecht-
jreer-recreatie een belangrijke func-
e kunnen vervullen.
«f
ong;
lad
'flree]
(Van een onzer verslaggevers)
VLAARDINGEN „Het is
een machtskwestie. B en W van
Vlaardingen hebben het in hun
macht te doen wat ze willen; zij
hebben de feiten."
Dat is voorlopig het enige com
mentaar van'de heer R. A. Pearl,
directeur van de Internationale
Rubber Producten N.V., op het
bericht dat zijn bedrijf wegens
„stankoverlast" zou moeten wor
den gesloten.
Op grond van klachten van omwo
nenden hebben B en W van Vlaar
dingen vorig jaar augustus het be
richt van hun voornemen tot sluiting
aan het bedrijf gezonden. Zij vonden
de grond daarvoor in het niet voldoen
aan een bepaling van de Hinderwet.
De directie is daarop bij de Raad
van State in beroep gegaan. Nu dit
beroep ongegrond werd verklaard is
de beslissing aan B en W. Vandaag
zal het Vlaardingse college beslissen
of het tot (tijdelijke?) sluiting van het
bedrijf zal overgaan.
MILJOENENZAAK
De Internationale Rubber Produc
ten n.v. kwam eind 1956 uit Rotter
dam naar Vlaardingen. In 1961 open
de de vennootschap in de industrie
wijk ten noorden van de spoorlijn
ld
ad
rij ROTTERDAM Triest is het
njat wij moeten konstateren dat
Nederland in de E.E.G. als kop-
^per moet worden aangemerkt
\<izake de inflatie. Zowaar geen
lijositie voor een lauwerkrans.
^•Vij zullen het allen ervaren dat
iet geen prijs maar een zware
zal betekenen. Een
waarvan de slagen
op de ruggen van de
zelfstandigen de boer en
ejiinder zullen vallen", aldus de
^eer A. Biesheuvel in zijn ope-
lingswoord tijdens de in Rotter-
jam gehouden Algemene Ver
van de C.B.T.B. West
C„Met name de boer en tuinder krij-
tn de rekening van deze inflatie ge-
esenteerd in de vorm van scjirikba-
nde prijsstijgingen, welke ze niet
unnen doorberekenen in de prijzen
sin hun produkten. En voor velen zal
eze „rekening", deze „afstraffing"
Je zij niet verdienen, te hoog. en te
%ont blijken te zijn".
„Het is bepaald te zacht uitgedrukt",
ldus de C.B.T.B.-voorzitter, „als wij
ellen dat deze irflatie ontwikkeling
is met zorg vervult. Want al valt de
irste afstraffing op de kleine onder-
als het kankergezwel van de
ooii woekeren de inflatie geen halt
'ordt toegeroepen, zullen ook harde
agen vallen in de industriële sekto-
Hij besloot zijn rede als volgt„De
istiger jaren zullen geboekstaafd
r lijven als vrij gunstig voor de Ned
ekonomie. In deze jaren steeg de pro-
duktiviteit gemiddeld met plm. 50
pet. en was er een reële welvaarts
verbetering van pim. 40 pet. en er
was in het algemeen arbeidsrust. De
zeventiger jaren zijn echter ingezet
met konflikten, protesten en grote ar
beidsonrust, zo in de sfeer van „grijp
wat je grijpen kunt". Met recht mag
men zich afvragen hoe lang wij ons
dit kunnen veroorloven, voordat onze
hele ekonomie als een kaartenhuis in
elkaar zal storten"
Kostenstijgingen
Tijdens de vergadering ging de
C.B.T.B.-voorzitter dieper in op de
gevolgen van de door hem geschetste
inflatie voor de boer en tuinder. „De
boer en tuinder, reeds jaren gekon-
fronteerd met onvoldoende prijsvor
ming, wordt door deze inflatie-ont
wikkelingen gekonfronteerd met on
gekende kostenstijgingen, die een
rechtstreekse aanval betekenen op
zijn toch al achter gebleven inkomens
ontwikkeling. Het is dan ook begrij
pelijk", aldus de heer Biesheuvel, „dat
er onder hen een grote onrust heerst
en wat nog veel bedenkelijker is dat
er ook velen zijn. die zich overgeven
aan de faitisme. zij zien het niet
meeï."
De vergadering droeg verder een
huishoudelijk karakter. Naast bespre
king van de jaarverslagen was er een
bestuursverkiezing. De voorzitter, de
heer A. Biesheuvel, werd met de
grootst mogelijke meerderheid herko
zen voor een periode van drie jaar.
Afscheid werd genomen van de
heer C. van Velden, tweede vice-
voorzitter, die zich om gezondheidsre
denen niet meer herkiesbaar stelde.
De heer C. van Velden, die vele jaren
de C.B.T.B. op vele posten, zoals in
het Landbouwschap, de Ned, C.B.T.B.
en de tientallen commissies en organi
saties, vertegenwoordigde, werd be
noemd tot erelid van de C.B.T.B.
West Nederland.
Eveneens tot erelid werd benoemd
dc heer J. Kooy, die aftredend was.
De heer Koop heeft als vertegenwoor
diger van de boomkwckertfsektor
sinds 1952 aktief deel uitgemaakt van
het CBTB bestuur. In dc plaats van
de heer Van Velden werd gekozen de
heer J. Mast te Honselersdjjk en in de
plaats van de heer Kooy. dc heer A.
Veerman te Boskoop.
Rotterdam-Hoek van Holland een
modern bedrijfspand voor het op
nieuw bewerken van oud synthetisch
rubber.
Directeur Pearl zegt dat dit een
zaak is die in de miljoenen looopt en
dat sluiting van het bedrijf dus na
venant een schadepost van „in de
miljoenen" zal zijn.
Naast deze bedrijfseconomische
schade zal sluiting van de fabriek een
niet in cijfers uit te drukken schade
bezorgen aan de volgens de heer
Pearl ongeveer zestig medewerkers.
De Vlaardingse Kamer vam Koophan
del spreekt Overigens van veertig
man personeel. Het Vlaardingse ge
meentebestuur heeft met de vakbon
den contact opgenomen over de ge
volgen van ec-n eventuele sluiting
voor deze mensen.
De klachten die tegen de rubberfa
briek werden ingediend waren niet
afkomstig van de Vereniging tegen
Luchtverontreiniging in en om het
Waterweggebied, die doorgaans dit
soort hinder inventariseert en de pro
cedure op gang brengt. Dr. G. J. Hen-
ping, voorzitter van deze vereniging,
wist wel dat het bedrijf tot de
industriële stankproducenten behoort,
maar zijn vereniging is in de kwestie
niet gemoeid
OMWONENDEN
Volgens de gemeente Vlaardingen
zijn de klachten afkomstig van „on-
wonenden", als daarmee particuliere
personen worden bedoeld, dan moe
ten die in deze industriewijk wel op
een aanzienlijk verdere afstand wor
den gezocht dan in het algemeen voor
deze benaming gebruikelijk is.
Overigens is het de vraag of met
„stankoverlast" alleen de hinder
wordt bedoeld die het produktiepro-
ces veroorzaakt. De Internationale
Rubber Producten is namelijk een
van de bedrijven aan de Nieuwe Wa
terweg die in de loop der jaren nogal
vrij veelvuldig voorkwamen in de
KRIMPEN Het vorig jaar opge
richte gereformeerd kerkkoor Jubi
late Deo geeft donderdagavond a.s.
een concert in het kerkelijk centrum
De Ark. Medewerking wordt verleend
door het zangkoor Harmonie uit Pa-
pendrecht en door Oud-Excelsior uit
Dirksland, alsmede enige solisten en
de heren A. Vrijhof, orgel en G. Vrij
hof, trompet. De leiding berust bij de
heer P. van Sprang, dirigent van de
drie genoemde koren. Het concert be
gint om 8 uur.
rapporten van de Vlaardingse brand
weer. Het fabrieksterrein, dat stijfvol
ligt met volle en lege vaten, emballa
ge- en afvalmateriaal, lijkt daarom te
vragen.
De felste brand bij de Vlaardingse
rubberfabriek was op vrijdagmiddag
5 september 1969, toen twee ton rub
ber en vier ton roet in een vette
rookwalm opgingen. Honderden
Vlaardingers genoten op weg van hun
werk naar huis van het schouwspel,
dat de verzekering een schadepost
van een kleine half miljoen gulden
bezorgde.- Het vuur woedde op het
terrein (waar enkele loodsen verloren
gingen) en de brandweer wist te
voorkomen dat het naar de fabriek
zelf oversloeg..
In september 1969 brak er een
felle brand uit in het fabriekscomplex.
Dikke zwarte rookwolken geven een
angstaanjagend beeld.
BODEGRAVEN „Prin
ses Beatrix moet 'm op haar
bureau hebben staan" zegt
Bruno Mertens (56) uit Bo
degraven, terwijl hij trots
een „mobyle miniatuur"
met beide handen omhoog
tilt.
„Vorig jaar werd een
beeldconstructie van mij in
Dordrecht onthuld. Prinses
Beatrix heb ik van dat ob
ject toen een model mogen
schenken".
Voor schilder, architect,
beeldhouwer en ontwerper
Bruno Mertens was het gis
teren eigenlijk wéér feest,
to endaar aan de Zuidzijde
72 a in Bodegraven zijn zo
juist gereed gekomen „zeil-
mobiel" voor een deel werd
opgetrokken. Voor een deel,
want de harde wind maakte
het optakelen vrijwel onmo
gelijk.
Het object, dat in het landelijke
Bodegraven oprijst en functioneert
als een experimentele demonstratie,
heeft een enorme omvang.
Het gevaarte weegt méér dan twee
ton, is acht meter hoog en heeft een
draaicirkel van 12 meter. Het beeld is
vervaardigd van epoxy-hars met fi-
Jong, stralend, zelfbewust kwam
hij binnen... een vader met twee
dartele kleuters. Zo'n stel waar met
een de gezamenlijke sympathie van
de tram naar uit gaat.
Een glimlach in de grauwte.
Toen viel de vraag.... De ver
schrikkelijke vraag, die alle ouders
eens te beantwoorden krijgen op het
ogenblik, dat niemand die vraag kan
verwachten. Hoog. ijl klonk het
stemmetje met een ondertoontje van
wanhoop.
.Pappie, bestaat Sinterklaas
niet....?"
De tram hield de adem in. Sinter
klaasproblemen in februari.... hoe
komt 't schaap eraan?
Eerste weervraag van de vader
dan ook: „Hoe kom je daar bij?"
Het kind legde het verkeerd uit,
meende het antwoord al te hebben
Pappie was stomverbaasd over haar
twijfel.
Verlicht haalde ze adem. „Hij. be
staat, hè? En juf, die zei dat ie niet
bestaat..,."
„Zegt de juffrouw dat?"
Toen kwam er een verhaal, dat ze
op school in een boekje gelezen had
den en daar werd van Sinterklaas
verteld en toen had juf gezegd, dat
ie niet bestond...
Met als slot een blijde zucht:
„Maar hij bestaat wel. juffie weet
het niet goed...."
De vader keek wanhopig naar de
oudste en steels naar zijn jongste,
die nog helemaal in de onwrikbare
geloofsperiode was.
Zachtjes zei hij: „Ik zal het je uit
leggen, een andere keer als Zusje er,
niet bij is...."
Voorlichting
Maar Zusje, ook niet gek, had best
begrepen waarom het ging en spitte
verder in het probleem.
„Gekke juf....", zei ze.
De vader trachtte meer over de
gang van zaken te weten te komen.
Hoe juf het had gezegd en wat pre
cies en hoe de andere kinderen ge
reageerd hadden.
Het verslag werd noga) verward.
maar wel was duidelijk dat ene
Keesje van Dalen de woorden van
de juffrouw niet bliefde aan te ne
men en stokstijf had volgehouden,
dat Sinterklaas wel bestond en dat
hij hem zelf gezien had. O zo....
„En wie denk jij dat gelijk
heeft?", vroeg de vader in de hoop
de zaak te vereenvoudigen, „Juf of
Keesje....?"
De oudste aarzelde tussen majes
teitsschennis en het verlangen haar
geloof te behouden.... De jongste
echter reageerde zonder angst voor
gezagsondermijning, wat derde
haar die gekke juf op die school....
Plechtig, duidelijk en vastberaden
gaf zij het antwoord: „Die juf heeft
ongelijk en Keesje van Dalen heeft
gelijk".
„Zo, zo...." zei de vader zwakjes en
kon met die woordjes alle kanten
uit.
De volgende halte stapten ze uit,
nagestaard door een meelijdende
tram.
„Daar zit hij nou met die voorlich
ting op school....", mopperde een
passagier.
>erae een
Dit is de „Triomf Toren" van Bruno Mertens. een van z\jn vele com
posities.
berglas. Door deze materiaalsoort te
gebruiken bereikt de kwaliteit van
het object niveau, maar wordt ook de
tijdsduur van de constructie vergroot.
Overigens is het kunstwerk nog
maar een miniatuur vergeleken bij
het kolossale object, dat vorig jaar in
Assen geplaatst werd. De hoogte van
de mobyle bedroeg toen zelfs 22 me
ter. Voldaan vertelt Bruno Mertens
ons, dat hij zaterdag net een brief
van het gemeentebestuur van Assen
ontvangen heeft, waarin het college
een mobyle voor de gemeente bestelt.
Wat betekent de naam mobyle
eigenlijk?
Constructeur-kunstenaar Mertens is
daar kort, maar helder over. „Het is
een beeld, dat In beweging is. Het
woord perpetuum mobilé zit er ook
wel in. Het gaat altijd door. Er is
geen einde aan".
De objecten symboliseren in zekere
zin de wereld, die ook zo sterk in
beweging is. „Maar mijn werk wil
gelijk een optimistisch gevoel in posi
tieve zin geven. Want al is alles in
beweging, de vraag dringt zich steeds
meer aan ons op of we er over twin
tig jaar nog wel allemaal zullen zijn.
Die beelden nu willen laten zien, dat
het anders kan. En hoog in de blauwe
lucht zijn de objecten méér dan
hoopgevend. Het wil de voorbijgan
gers bijna dwingen tot positieve ak-
ties. Ik heb expres materialen ge
bruikt. die ook in de oorlogsindustrie
een belangrijke rol spelen, zoals ko
gellagers. assen, hoge staallegeringen.
Ik heb willen aantonen, dat men deze
materialen beter zo, in deze beeldcon
structies, kan gebruiken. Ik heb er
als het ware een ludieke aangelegen
heid van gemaakt." Bruno Mertens
kèn bijna niet tot zwijgen gebracht
worden, wanneer het over de functie
van zijn werk gaat.
Verscholen achter veel groen ligt
het prachtige landhuis van de familie
Mertens. De kunstenaar heeft niet al
tijd zo'n rustig „thuis" gehad. Inte
gendeel. jaren heeft hij met zijn
vrouw door de wereld gezworven.
Niet minder dan vijfentwintig jaren
achtereen trok hij in een woonwagen
van land tot land. Heel Europa heeft
hij leren kennen en zelfs ver daar
buiten. Prenten en tekeningen uit
Marokko, waar hij acht maanden
woonde, getuigen daarvan. Veel ook
was hij in Spanje, waar hij met zijn
vrouw de woning van de legendari
sche kunstenaar Salvador Dali be
zocht
Aan zijn langdurig verblijf in het
buitenland is het misschien ook te
wijten, dat de verdiende publiciteit in
eigen land vaak aan hem voorbij
ging. De buitenlandse bladen schre
ven echter des te meer.
Zijn Zwitserse vrouw Susan Burki,
die hij in Zürich, waar hij architec
tuur studeerde leerde kennen, leeft in
zekere zin in de schaduw van haar
man. Toch had juist deze vrouw niet
alleen grote invloed op het werk van
haar man, maar heeft ze in de loop
der jaren als schilderes vele fraaie
werken vervaardigd.
Na een naïeve en surrealistische
periode maakt zij nu veel abstract
werk. Ook haar man heeft vroeger
veel geschilderd. Het echtpaar expo
seerde in Parijs, Barcelona, München,
maar ook in eigen land. zoals in gale
rie Pribaut in Amsterdam en bij de
Rotterdamse Kunststichting. Over
haar leven met Bruno Mertens zegt
Susan: „We vormen beide een vol
maakte eenheid als méns. maar zijn
als kunstenaar totaal verschillend en
individualistisch".
Beiden zijn als kunstenaar ook
sterk betrokken bij de politiek. „In
Spanje exposeerden we eens een hui
lende Spaanse Christus. Toen één van
de bezoekers vroeg, waarom we
Christus huilend hadden geëtst, heb
ik gezegd: om de toestanden in Span
je. En ik heb het gemeend"
„In een andere, maar vooral betere
wereld leven" is de wens, die het
schilderspaar voor de toekomst voor
ogen staat. In die toekomst hebben ze
wel vertrouwen. „Alles is in bewe
ging. kijk de jeugd maar eens." Elke
week trekt de heer Bruno Mertens,
die een sterke tegenstander van het
gebruik van drugs is, naar Amster
dam, waar hij in het Kosmosmedita-
tiecentrum met de moderne jeugd
mediteert over het bewustzijn en be
wustzijnsverschijnselen.
„Een betere wereld", daarin wil hij
op bescheiden wijze bijdragen door
het creëren van deze mobyles, die
moeten stimuleren tot positiever den
ken in deze wereld in beweging.
DEN HAAG De organisatoren
van de dit jaar in Botterdam te hou
den Israël-weck hebben dc Collectie,
ve Israël-Actie nog niet uitgenodigd
aan deze week deel te nemen. Als de
CIA deze uitnodiging krijgt, zal tij
echter graag meedoen.
De CIA, die reeds meer dan vijftig
jaar bestaat, en die zich bezig houdt
met de inzameling van gelden voor
immigratie naar Israël, is vooral na
1967 met de Zesdaagse Oorlog in het
nieuws gekomen.
In 1970 werden in Nederland 10.680
giften ontvangen - tot een totaal be
drag van bijna drie miljoen gulden,
waarvan tien procent van niet-joden.
Daartegenover staat dat de CIA 8.6
procent onkosten heeft gehad om dit
alles bijeen te brengen.
Dat geld wordt, aldus dr. Aryeh L.
Pincus, voorzitter tevens penning
meester van The Jewish Agency,
waarin de CIA is geïncorporeerd, uit
sluitend gebruikt voor immigratie
naar Israël en opname van immi
granten in dat land. Dat alles houdt
in transport, medische zorg, ver
schaffen van een woning en het in
richten daarvan, begeleiding, scholing
van kinderen en herscholing van
ouderen
Zoals elk jaar begint de actie voor
1971 van de CIA op 1 maart en het is
de bedoeling, in Nederland drie en
een half tot vier miljoen gulden bij
een te brengen.
Hoezeer dit werk nodig is blijkt uit
het feit, dat veruit het merendeel van
het Israëlische staatsbudget moet
worden besteed aan de defensie en
dat door de gebeurtenissen in Rus
land en de situatie in verschillende
oosterse landen daar een groot aantal
Joden in nood verkeert.
Dr. Pincus is op weg naar de Jood
se conferentie in Brussel, waar hij
donderdag zal spreken. De vooraan-
staandste man van deze conferentie is
de „grand old man" David Ben-Goe-
rion.
Op zijn reis bezoekt hij nu Neder
land.
Hij vertelde donderdagochtend, dat
een gezin van vier personen aan
transportkosten, medische zorg, opna
me in Israël en wat daar bij komt
ongeveer 15.000 dollar kost.
Interessant is. dat de CIA niet in
Nederland maar overal ter wereld
voor 1967 een zuiver joodse aangele
genheid was. Daarna is cr een elk
jaar stijgend aantal niet-joden. dat
deelneemt aan dit sociale werk.
