De
symbool van
Dee Haas
„Het kleinste huisje van Delft"
Zuid-Holland:
meer wegen maar
er is geen geld
Zoekactie Bij Haagse politierechter
Verslaafde is blij met
toegewezen psychiater
T
Zo Nederland iszo is Den Haag
naar
IS ©©H verdwenen
meisje
Begroting Provincie:
Boerenlogica
Aardschokken
explosies
bij Gasunie?
DINSDAG 16 FEBRUARI 1971
DEN HAAG weet het zelf niet wat een uitermate boeiend
jchitectonisch monument het in zijn Grote of St. Jacobskerk bezit.
t wil zeggen: het heeft het lange tijd niet geweten en er maar zo'n
etje mee rond gedaan. In de grijze oertijd der Middeleeuwen
rt mneer precies weet niemand is daar een kerk neergezet. Eerst
11 ft hout, daarna van steen, daarna uitgebreid, en van een toren
jrzien, en afgebrand, en weer op gebouwd, en toen maar weer eens
t hele koor neergehaald en opnieuw opgebouwd in een heel an-
re stijl en veel hoger, en het toen maar zo gelaten. Er is geheel-
nstormd, er zijn orgels ingezet en weer weggehaald, wapenschil-
r n opgehangen en overgeschilderd en er voor een groot deel weer
•s gesleept, verbrand en op de mesthoop gegooid. Er zijn grafmonu-
tnten opgericht, het een nog mooier dan het ander en weer geha
nd en tot puin geslagen. Restauraties en verfraaiingen zijn er van
i( men en van buiten overheengetrokken als de plagen van Egypte.
1
r is aan gedokterd en geknoeid.
'In heeft er handen vol geld aan
peed om die eigen kerk, eigen-
de enige echte Haagse zo mooi
il rijk en groots mogelijk te maken
aan de andere kant heeft men er
ettelijke d'iizenden meer aan
nietigd, verbouwd, verrestaureerd
i-erprutst
ien Haag heeft met zijn Grote
omgesprongen als een Karei
•1 avant la lettre met zijn werk:
rotzooi maar wat an".... en toch is
eigenste Grote Kerk met recht de
ote" kerk van Den Haag, de zetel
i de regering vin het land.
-Die Grote Kerk is in zijn hele ge-
irdenis als het ware een symbool
«eest van Den Ilaag als stad: nooit
d van de grond gekomen, nooit
ebouwd vanuit een duidelijk, lo-
:h plan, maar zo'n beetje van het
naar het ander gegroeid.
1: is in en met Den Haag altijd
afar zo'n beetje aangerotzooid.
(erzijds zetel der regering, ja zelfs
mooie naam van Residentie dra-
id en daarvan hier en daar de
otse allure vertonend, is Den Haag
lit meer geworden dan een chaos,
stad zonder hart, een ratjetoe van
oi en lelijk, met lelijk in de meer
heid.
Op zijn smalst
)en Haag is Holland op zijn smalst,
el die Babylonische spraakverwar-
g of Den Haa? nu wel of niet
Dfdstad des lands mag heten, wel
liet Residentie, wel of niet stad of
in het fenomeen Den Haag
aren. Te lilein voor tafellaken en
;root voor servet, zou men kunnen
;en, maar het is in Den Haag
doller: er zijn plekken die zelfs
jroot voor tafellaken mogen heten,
ist andere die zelfs te klein voor
vet zijn.
n feite is Den Haag weer een af-
egeling van de Nederlandse staats-
ichting, die bestaat in het tegen
aar aanhangen van verschillende
vesten Zelfs Hcgel zou hier met
t mond vol tanden hebben gestaan,
tederland is een aanfluiting van de
ie van de Staat an und für Sich.
elke staat, die die naam mag
igen. kan men zeggen, dat hij een
itrum heeft, een metropole, waarin
es samenkomt, van waaruit alles
;aat. Alle weg«n leiden naar Rome
daarom werd en was het een Im-
ium. alle wegen leiden naar Pa-
naar Berlijn, naar Madrid zelfs
ir BrusseL Daar in de hoofdstad,
capitool, zetelt de regering, de
verein, de monarch en hoe men
autoriteit ook betitelen wil.
laar in Nederland liggen de wegen
s kras door elkaar. Veel leiden er
ir Amsterdam, vele andere naar
berdam. maar Den Haag was de
wen door maar via een landweg
je te bereiken. Dat Den Haag geen
itraal Station heeft en zelfs met de
uwe snoorweeplannen ook nu nog
t krijgt, dan alleen in naam
eekt boekdeler.
Een fictie
toning Lodewijk had het er moei-
j mee. Geschoold in het Romeinse
iken over de staat, hield hij het in
n Haag niet lang uit. Utrecht koos
uit in een illusoire poging zijn
en koninkrijk een centrum te ge-
I, maar de praktische mogelijkhe-
1 verhinderden hem daarin en het
rd Amsterdam. voor een blauwe
andae en sindsdien wordt Amster-
m wel eens hoofdstad genoemd,
ar ieder weet dat dat een fictie is,
i fopnaam om tegenover het bui-
lland ook zoiets te hebben als een
ill ooi.
Koning Willem I noemde zich sou-
verein en Willem II ging in zijn laar
zen staan en noemde zich monarch,
maar men borg hem op in een consti
tutie en sprak mooi van een „consti
tutionele monarchie", maar dit is net
zoiets als een koperen blik, een
woord dat niet kan.
Nederland is nooit een monarchie
geweest in de zin van dit woord: een
alleenheerser, iemand wiens woord
wet is en alles voor het zeggen heeft.
En zo is Nederland ook nooit een
staat geweest in de wezenlijke zin
van het woord.
Nederland is hoogstens een samen
raapsel van gewesten. En lang moge
het dit blijven, want daarom leven
wij vrij.
In het woud van ons koninkrijk ia
geen enkele boom koning over de bo
men, en geen enkel dier koning over
de dieren, geen gewest over de ge
westen en geen stad over de steden.
En daarom zijn wij democraten, even
eigenzinnig en onverdragelijk als de
mocraten kunnen zijn. Wij moeten
alleen maar leren met elkaar te le-
Potje pieren
Dat is ook de reden, dat er nooit
..duidelijkheid" ir. de Nederlandse po
litiek zal zijn. al wil Den Uyl naar
zijn zeggen dat nog zo graag, want
daarvoor zijn we te complex. We zijn
een potje met pieren met als enige
zorg, dat we elkaar niet dooddrukken.
Zo Nederland is, zo is Den Haag. Er
is een tendens om zetel der regering
te zijn, om allure te hebben, om
groots te lijken, maar tegelijk een
enorme drang om alles maar op zijn
beloop te laten en te laten groeien
naar het groeit. We zijn nooit stad
geworden: er zijr. wel plannen ge
weest, maar nooit één dwingende, lo
gische conceptie. We zijn begonnen
maar nooit gereedgekomen. Aan Den
Haag kan je dokteren wat je wil, af
breken en opbouwen, maar wat het
niet is, wordt hrt ook nooit. Den
Haag is nooit „af"
Zoals Den Haag is, zo is zijn Groté
Kerk. Zie hem daar eens staan met
zijn onwijs grote toren. Rijzig, slank,
majestueus. Echt 'n toren waarachter
je een stad verwacht, die wat is.
Maar het is een toren van Babel,
want die stad bestaat niet en die
kerk die er achter staat, zinkt weg in
de diepte, om plotseling aan het eind
weer op te rijzen in een prachtig,
majesteitelijk koor De Grote Kerk is
als een kameel met een ingezakte
rug. Men ziet het duidelijk: tussen
koor en toren was men bezig een
kerk te gaan bouwen, maar het is er
nooit van gekomen. De bouwplannen
zijn opgeborgen, verdonkeremaand en
de bouwvakkers zijn naar een ander
werk getrokken.
Naar de nieuwe
Dat was ook zr: naar de Nieuwe
Kerk aan het Spui. Dat moest de
landskerk worden, de kerk van de
hoge heren, van de Jan de Witten, die
grote plannen hadden met de Lage
Landen aan de zee. Daarom een
Nieuwe Kerk went die oude. Grote,
was uit de tiid. Men liet hem voor
wat hij was. De Heren Staten gingen
naar de Nieuwe: de Grote werd de
kerk voor de Hagenaars en zo is de
Grote Kerk gebleven wat hij was:
een parochiekerk wel groot van stuk,
maar niet van u:tzonderlijk belang.
Wat hij in de Middeleeuwen niet had
kunnen worden, werd hij zeker niet
in later tijd. Hij bleef een kathedraal
in nuce Misschien heeft Graaf Al-
brecht. van Beieren grote plannen ge
had. toen hij Den Haag in 1367 een
kapittel gaf. maar het is nooit een
kathedraal kapit'el geworden en Den
(van een onzer verslaggevers)
BREDA Tweehonderd militairen
en 30 man van de Bredase politie
hebben maandagmiddag in het Mast
bos gezocht naar een 13-jarig meisje,
dat omstreeks half één was weggelo
pen uit de kinderpsychiatrische afde
ling van De Klokkenberg. Het kind
werd omstreeks half zes teruggevon
den door een personeelslid van de
Klokkenberg op een zolder in het ge
bouw.
Uit het relaas van het meisje kon
worden opgemaakt dat zij inderdaad
enkele uren in het bos is geweest. Zij
heeft echter kans gezien ongemerkt
het gebouw weer binnen te komen.
De opsporingsactie werd op zeer grote
schaal opgezet Twee vliegtuigen van
de basis Gilze-Rijen en enkele speur
honden van de Bredase politie namen
deel aan de speurtocht.
DEN HAAG „De reclassering is
in feite een leger zonder wapen" riep
een 48-jarige Haagse vertegenwoor
diger voor de politierechter uit., ,Dat
wil zeggen, die kan me niet de hulp
geven die voor mij noodzakelijk is."
De man stond terecht wegens be
dreiging met een alarmpistool van
een apotheker om aan morfine te ko
men. De apotheker liet zich niet im
poneren liep naar buiten en riep
om hulp.
Inmiddels was de vertegenwoor
diger kennelijk gekalmeerd en op een
bank gaan zitten, waarna hij door de
gealarmeerde politie werd gearres
teerd.
Verdachte bleek min of meer te
zijn verslaafd aan gebruik van verdo
vende middelen. ,.ïk was blij dat de
politie kwam" rei hij nu bij de rech
ter.
„In elk geval is het toch een poging
tot de afdreiging" constateerde de
rechter.
„En het heeft no'f een ander goed
gevolg, dat ik nu onder behandeling
van een psychiater en een instelling-
ben gekomen," verklaarde verdachte.
Haag heeft nooit een bisschop gekre
gen en zo is de Grote Kerk nooit uit
gegroeid tot kathedraal, zoals Utrecht
zijn Dom had, en Haarlem zijn Sint
Bavo, en Groningen, en Roermond, en
den Bosch, en Middelburg, ja zelfs
Deventer. De Haagse Grote bleef een
dorpskerk met een zweem naar het
kathedrale.
Daarom is de Grote Kerk een sym
bool van de Haagse situatie, een
„spiegel der Haagse historie", en
daarom is die Grote Kerk zo'n uiter
mate boeiend architectonisch monu
ment.
Enig begrip
De laatste tijd. en zeker sinds de
laatste goedgeslaagde restauratie,
heeft Den Haag hiervan weer enig
begrip. Men is zuinig geworden op
zijn Grote Kerk. In oecumenisch ver
band gaan er zelfs stemmen op om
van de Grote Kerk dè Haagse Stads
kerk te maken, waar alle kerkgenoot
schappen en daarmee een groot deel
van de Haagse bevolking het geeste
lijk tehuis kunner vinden.
De bidstond voor het nieuwe parle
mentaire jaar op Frinsjesdag is daar
van een schuchter teken.
Het is met -en grote vreugde, dat
allen die wat meer van die Grote
Kerk willen weten, nu verwezen
kunnen worden naar de speciale stu
die, die de heer C. J. Toebes, de bi
bliothecaris van de Haagse Hervorm
de Centrale Kerkeraad. aan deze kerk
heeft gewijd in een een prachtig uit
gevoerd en bijzonder ryk geïllus
treerd nummer van het maandblad
voor de geschiedenis der Nederlanden
„Spiegel der Historie".
In een vijftig pagina's van groot
formaat gaat de heer Toebes de ge
schiedenis van de Grote Kerk na en
wijdt hij zijn aandacht aan tal van
opmerkelijke details.
Gedegen studie
Zo schetst hij allereerst de bouwge
schiedenis om vervolgens stil te staan
bij het wedervaren vóór de Refor
matie en wijdt hij achtereenvolgens
aandacht aan de Ridders van het
Gulden Vlies, aan de Beeldenstorm,
aan de gebrandschilderde ramen, aan
preekstoel, borden en banken, aan het
orgel, aan de lotgevallen in de Franse
Tijd (de wapenbordenstorm), aan de
vele grafmonumenten, aan de graf
zerken, aan de Kapel van Assendelft,
aan de toren, de luidklokken, het ca
rillon. enz. om zijn gedegen studie,
die enorm veel boeiende historische
De noordzijde van
de kerk na restauratie van de top
gevels Ook de toren heeft al zijn
tegenwoordige gedaante.
Bevestiging en in
zegening van het huwelijk tussen
prinses Juliana en prins Bernhard
op 7 januari 1937.
details vermeidt. te besluiten met een
lijstje van gedenkwaardige data en
een zeer uitvoerige literatuuropgave.
Zijn studie is één grote, levendige
spiegel historiaal van Den Haag ge
worden. Een prachlbezit in kort be
stek.
De Europese Bibliotheek te Zalt-
bommel, die het blad „Spiegel der
Historie" uitgeeft heeft de studie van
de heer Toebes afzonderlijk in de
verkoop gebracht voor ƒ8,75 per ex
Als straks het oude Haagse stad
huis gerestaureerd is, zullen Grote
kerk en Stadhuis een bijzonder fijri
historisch geheel gaan vormen (ten
minste als men zc gaat staan, dat
men niets te zien krijgt van de be
tonnen hoedendoos die aan de
Groenmarkt tegen het oude stadhuis,
is geplakt, weer een bewijs van de
regel, dat Den Haag altijd mooi en
lelijk door elkaar gehaspeld heeft).
Dan heeft Den Haag althans op dit
plekje weer iets van een hart gekre
gen. een centrum waar dc historie
nog leeft.
Ev. Grolle
DEN HAAG De wegen tus
sen Den Haag en Zoetermeer via
Voorburg en Leidschendam vor
men een groot zorgenkind. Ze
zijn broodnodig, maar er is geen
geld. Trouwens ook de andere
wegen in Zuid-Holland gaan hoe
langer hoe meer een knelpunt
vormen voor de ontwikkeling
van de Randstad, maar de Haag
se agglomeratie is er het slechtst
aan toe.
Dit was in het kort de rekening, die
gedeputeerde dr. I'. Eysink in het ka
der van de jaarlijkse begrotingsbe
handeling van dc Provinciale Staten
van Zuid-Holland moest opmaken.
Het verkeer tussen Amsterdam,
Delft en Rotterdam moet hoognodig
buiten Den Haag worden omgeleid,
maar de beperkte financiële middelen
staan de plannen ir. de weg. Op het
moment is er nog weinig zinnigs te
zeggen over het wat en wanneer.
Ook de tweede railverbinding tus-
DELFT Samengedrukt tussen
twee grote panden aan de Oude Delft
tegenover de Nieuwstraat ligt een
eenvoudig huisje met kraakheldere
gordijntjes voor het enige raam dat
het rijk is.
Als tijdens het seizoen de gondelaar
met zijn rondvaartboot door de
grachten vaart, maakt hij de toeris
ten erop attent en zegt desnoods in
het Engels „This is the smallest house
of Delft". Wie in de geschiedenis van
Delft duikt ontdekt dat in dit over
rompelend simpele huisje vroeger één
van Nederlands knapste geneesheren
heeft, gewoond, dokter Pieter van Fo-
reest.
Als men langs het miniatuur-ge
veltje voorbij gaat, vraagt men zich
onwillekeurig af, hoe het mogelijk is
dat in zo'n minuscuul pandje een
huishouden wordt gedreven. Maar het
is hier de schijn die bedriegt Delfts
kleinste huisje aan de Oude Delft 147
wordt bewoond door een familie,
maar die is ook gehuisvest in het er
naast gelegen pand, Oude Delft 149
Achter het smalle geveltje zijn de
muren al lang doorgetrokken en is
één geheel gemaakt met Oude Delft
149. Alleen de schjjn van een afzon
derlijk kabouterwoninkje is nog ter
wille van de toeristen gered. De ver
maarde trap-kamer-zolderwonire is
niet meer
Voorwaarde
Het kleinste huisje van Delft werd
in 1582 gebouwd door mr. Jacob Bur-
gersz, die het van de gemeente kon
kopen, op voorwaarde dat dokter Pie
ter van Foreest dit kamertje voor zijn
leven mocht huren.
De ruimte tussen de panden Oude
Delft 145 en 149 wordt opgevuld door
een poortje en het bouwsel van Jacob
Burgersz Het poortje dateert uit 1557
en gaf toegang tot het St-Hyronimus-
dal. Op de plaats waar nu op de
Oude Delft de panden 147 tot 161
staan met dé daarachter grenzende
gronden tot de Phoenixstraat, heeft
vroeger het Hyronimusklooster gele
gen
Waarom dr Pieter van Foreest
juist dit kleine kamertje heeft uitge
zocht om te werken, valt niet uit de
koopakten, die ip het gemeentearchief
worden bewaard, op te maken. Vast
staat wel. dat hij in dit kamertje ge
neeskundige problemen heeft bestu
deerd tot redding en heil van de be
woners van Delft.
Van Foreest werd in 1521 m Alk
maar geboren, pij studeerde rechten
en medicijnen en bezocht ichtereen-
volgens universiteiten In Italië en
Frankrijk.
Het speciale voorwerp van zijn stu
die was de vermeerdering van de
kennis over pokken, pest en keelziek
ten. Deze ziekten waren de gesel van
die tijd, waarin dë medische weten
schap nog slechts in de allerkleinste
kinderschoenen stond. Als beroemd
geneesheer kwam Van Foreest in Ne
derland terug In 1557 bestreed hij
een pest-epidemie in Nijmegen en
vestigde zich op het einde van dat
jaar in pelft.
De voornaamste oorzaak van de
verbreiding van de gevreesde ziekten
zag Van Foreest in het slechte water,
dat de mensen uit de grachten put
ten Hij heeft jarenlang geijverd voor
de plaatsing van watermolens, die het
drabbige water moesten verversen.
Wat de vele en wereldvermaarde
bierbrouwers van Delft betrof, vocht
hij jarenlang tegen de bierkaai De-
talrijke brouwers waren er namelijk
van overtuigd dat het troebele water
bijdroeg tot de kwaliteit en het aro
ma van hun alom gevraagd bierpro-
dukt.
De roem van dokter Van Foreest
was toen zo groot, dat hij op last van
de Staten van Holland met doktc-r
Busimius de lijkschouw moest ver
richten van Prins Willem I. wiens
vriend en arts hij was.
Uit de archieven daarentegen
blijkt, dat zijn tractement van ge
meentewege niet groot was. Dit is de
reden dat hij na de dood van zijn
vrouw in 1595 naar zijn geboorte
plaats Alkmaar vertrok, waar hij op
10 maart 1597 overleed
Sinds het vertrek van de beroemde
dokter uit Delft is er aan de buiten
kant van de woning weinig veran
derd. Des te meer aan het ilftcrieur.
Maar de buitenkant en de gevel zul
len tot in lengte van jaren op zich
voelen wijzen, terwijl men zal zeg
gen: „Dit is het kleinste huisje van
Delft'.
Ter wille van het toerisme laten we
het zo maar
De gebeurtenis in de apotheek
vormde namelijk de climax in het ge
spannen leven van verdachte.
„Wanneer ik nu weer een derge
lijke neiging voel opkomen, kan ik
naar de inrichting gaan om een paar
dagen te worden opgenomen zo deel
de hij mee. „Ik wi' gespaard blijven
voor dat soort dingen."
„Het is alleen maar te hopen dat u
tijdig die neiging voelt opkomen en
de maatregelen treft" opperde de
rechter.
De officier van justitie stelde, vast
dat het voor de apotheker een nare
ervaring Is geweest maar gezien de
wijziging in de toestand van ver
dachte wilde hii met een eis van
150,- boete volstaan
De rechter maakte er 100 van
sen Den Haag en Zoetermeer is hard
nodig, maar pas ki '74"75 zal er wat
van kunnen komen. Dan moet het
echter ook, want nu reeds is de be
hoefte hieraan sterk gestegen.
De aanleg van nieuwe wegen tus
sen Den Haag en Leiden ondervindt
grote moeilijkheden onder Voorscho
ten. Zo ook de aanleg van rotondes,
o.a. die van leidschendam—Ypen-
burg en van Voorburg. In deze sector
doen zich zoveel verkeersstremmin
gen voor, dat het onverantwoord is
nog langer met de noodzakelijke re
constructies te wachten.
Rijkswaterstaat heeft een volledige
planning voor de bouw van motels
langs de wegen Deze plannen zullen
binnenkort met de provincie bespro
ken worden.
Voor de EMS-monorail in Scheve-
ningen voelde gedeputeerde Eysink
niet veel. De bezwaren voor het duin
gebied, die ook gelden voor de z.g.
provinciale weg nr. 1, doen zich hier
in versterkte mate voor. Wat andere
monorailverbindingen in de Haagse
agglomeratie betref', wilde dr. Eysink
nog geen mening geven.
(Van een onzer verslaggevers)
BERGAMBACHT Fractie
leider van de Boerenpartij in de
Tweede Kamer, de heer H.
Koekoek, heeft tijdens een open
bare bijeenkomst in Bergambacht
een aantal opmerkingen gedebi
teerd die beslist de moeite waard
zijn. De volkstellingb\j elke
partijbijeenkomst punt van vaak
heftige disetissie. vond de heer
Koekoek te ver gaan, te veel
kosten en nergens voor nodig.
De opmerking van de avond
was evenwel: Men behoeft niet
te tellen, want men weet alle
maal wel dat we er zijn. Wat je
noemt „boerenlogica"Het zal
duidelijk zijn dat de BP tegen
de volkstelling heeft gestemd
Het geld dat aan de telling ge
spendeerd wordt zou volgens de
heer Koekoek beter gebruikt
kunnen worden voor oud
invaliden en gehandicapten die
door een nieuwe regeling minder
uitkering krijgen.
Om bij de volkstelling te
blijven: Koekoek: We kunnen in
Nederland niets geheim houden,
behalve de telefoonkosten van de
150 kamerleden en die moeten
wel erg hoog zijn want op de
griffie van de Kamer wil men
hèt juiste bedrag maar niet ver.
tellen, zo klapte het kamerlid
uit de school.
OUDERKERK AAN DEN IJSSEL
De „aardschokken" die in Ouder
kerk onderwerp van gesprek zijn ge
worden, blijken drie forse explosies
te zijn geweest. Voor zover men heeft
kunnen vaststellen deden de ontplof
fingen zich niet voor in de gemeente
zelf. maar in de directe omgeving van
de polder. Vooral de natrilling van de
tweede explosie was vrij hevig.
Hoewel het nog niet helemaal vast
staat lijkt het erop dat proefnemin
gen door de Gasunie de oorzaak van
de trillingen zijn geweest.
Libanon verloor de
strijd 0111 derde
plaats van Valuas
ROTTERDAM Libanon heeft
het in de strijd tegen Valuas om de
derde plaats niet waar kunnen ma
ken. Valuas zelf was zeer beducht
voor deze wedstrijd want het zag de
Rotterdammers nog steeds als een ge
vaarlijke outsider. Aanvankelijk zag
het ernaar uit dat de Venlonaren ge
lijk zouden krijgen. Libanon maakte
weinig fouten en vooral Lex Mas
tenbroek wist de grond aan Valuas
zijde regelmatig te vinden. Met
1511 kwam Libanon aan de eerste
setwinst. Het zou echter ook de
laatste zijn want bij Libanon voltrok
zich zoals vaker een komplete meta
morfose. De laatste sets waren voor
Valuas /dat geen moeite meer met
haar tegenstander had. Stepanek de
grote man bij Valuas scoorde het
laatste punt: 6—15, 615. 215.
Octopus kwam op bezoek bij een
getergd AMVJ/R. De Rotterdamse
meisjes moesten revanche op zichzelf
nemen na de slechte resultaten van
de laatste weken.
Het werd al spoedig duidelijk dat
Octopus weinig in te brengen had.
zo snel liep AMVJ/R uit naar de
eerste 15—5 setzege. In de volgen
de set was het aanzienlijk spannen
der. Octopus liep fel vechtend uit.
Het kwam op 812 en zefs op 913
maar toen vond AMVJ/R het ge
noeg. Het liep langzaam in en er ont
stond een spannende slotfase waar
in AMVJ uiteindelijk met 1917 aan
het langste eind trok. In de derde
set was Octopus mental kapot. Het
werd dan ook een imitatie van de
eerste. AMVJ/R had geen prohlemen
en sloot met 155 de wedstrijd af.
