„Ik heb enorm geluk gehad" 4RD, ARD, EN NOG EENS ARD! Schenk maakt concurrentie tot figuranten Protest tegen Laftman Telegrammen van Klompé MAANDAG 15 FEBRUARI 1971 GOTHENBURG - Het was alsof de weergoden niet wilden toe slaan eer de in het blauw gesto ken figuur zijn krankzinnige ron- dendans had beëindigd. Terwijl Ard Schenk met verbijsterende regelmaat rondtoerde in 35, 36 seconden verfde een naderende hagelbui met asgrauwe tinten het station. Maar de bui brak pas los toen in de navolgende rit de Europese kampioen Dag Fornaess allang had moeten erkennen het schema van de wereldkampioen niet te kun nen volgen. „Het liep eigenlijk heel gemakkelijk", aldus Schenk. „Alleen na vijf kilometer had ik wat moeilijkheden. Ik denk dat de wind opstak. Voor de rest heb ik enorm geluk gehad." Hij had twee bakens waarop hij koerste: bij de kruising stond Leen Pfrommer, wiens oorspronkelijke schema van 15.32.0 na enkele rondjes was gewijzigd en die een waarschijnlijke eindtijd van 15.08.0 aangaf en aan de andere zijde van de baan Kees Verkerk, die aangaf hoeveel het verschil in meters be droeg tussen Schenk en de achter hem rijdende Goeran Claeson. Goed overzien „Op die manier kon ik de baan goed overzien", aldus Schenk. Toen ik halverwege onder de tus sentijden van Kees uit de eerste rit dook, schreeuwde hij me toe dat ik op het wereldrecord afging. Een paar rondjes later ging ook Pfrommer daarvan uit. Dat gaf na tuurlijk moed". Zonder een spoor van een in zinking integendeel tegen het einde gooide hij er nog rondjes van 35,8 en 35,9 tussen door gleed Schenk naar de finish om in een felle eindsprint twee volle se conden onder het wereldrecord van Verkerk te duiken. „In Inzeil of Davos zou hij waarschijnlijk 14.30 of 14.40 hebben gereden", oordeelde Goeran Claeson. Schenk zelf: „Zo'n vergelijking is moeilijk te trekken. Ik had me psychisch en fysiek ingesteld om hier een topprestatie te leveren. Het is een mentale kwestie. Ik ge loof wel dat het mogelijk is onder de vijftien minuten te rijden, maar waar dat gebeurt en door wie weet ik net zo min als u." Grote waarde Aan Ard Schenk's tijd op de 1500 meten 2.04.8, gemaakt op zacht ijs, moet mogelijk net zo'n grote waarde toegekend worden als aan zijn wereldrecord op de tien kilometer. „Ik kreeg het ge voel dat het kon, toen Kees Ver kerk tijdens het uitrijden tegen me zei: het ijs is zacht, maar het kan. In de eerste bocht de beste merkte ik al dat mijn schaatsen in het ijs liepen, maar doordat ik was gewaarschuwd schrok ik niet. Ik heb de slag wat verkort en het be wegingstempo verhoogd. Tot aan de finish bleef ik goed op de pun ten van mijn schaatsen zitten". Goeran Claeson had nog een behartenswaardige opmerking: „Als Schenk wil wint hij volgende week in Inzeil het sprintkampioen schap. De wereldkampioen zelf: „Schenk wil wel, maar het is de vraag of hij het kan. Pure sprinters zijn sterker dan ik op de 500 meter en hebben zich bovendien meer dan vroeger toegelegd op de dui zend meter, die nu voor hen een normale afstand is geworden. Voorlopig zie ik in mensen als Boertjes, Koenig en Muratov de beste kanshebbers." Een trotse Ard Schenk bij het scorebord, dat aangeeft dat de lange Noordhollander zojuist een nieuw wereldrecord heeft gereden op de tienduizend meter: 15.01.6 I GÖTEBORG „Fantastisch". Dat was alles wat Goeran Clae- on kwijt wilde over Ard Schenk. Wat had hij eraan moeten toe- oegen. De lange Noordhollander prolongeerde in Göteborg zijn órig jaar in Oslo veroverde wereldtitel op zo'n volstrekt superieu- e wijze dat het analyseren van zijn prestaties onmiddelijk een ïinderwaardigheidscomplex bij de concurrentie zou hebben opge- oepen. Zeker bij Goeran Claeson, die net tevoren schuchter had erklaard de hoop op een wereldtitel in een wat verder verschiet iet geheel te hebben opgegeven. Schenk versloeg zijn concur- ïten verpletterend, Goeran aeson, Dag Fornaess en al die ideren. Ze bestonden eenvou- g niet voor hem. Had hij op de 10 meter de binnenbaan geloot. zou alle vier afstanden ebben gewonnen. Nu eindigde j als derde op de sprint, won vijf kilometer in de persoon- jke recordtijd van 7.18.8, waar- lee hij zaterdag reeds de eerste laats op de ranglijst aller tijden in Kees Verkerk overnam, om ervolgens gisteren op de 1500 leter een bres van rond de drie iconden tussen zichzelf en het a hem startende duo Fornaess- laeson te slaan en toerde ver- Dlgens in het tweede paar van tien kilometer ontspannen aar een nieuw wereldrecord: .01.6 tegen Kees Verkerk twee lar geleden in Inzeil 15.03.6. Er zijn momenten in de geschie- Jiis van de sport, waarop alle ge- istigde waarden worden omver ge worpen. Dit was er zo een. Sprinter en superstayer waren bij Ard Schenk in een persoon belichaamd: Voorwaar een volstrekt unieke combinatie. Schenk verioor bij dat alles zijn spreekwoordelijke nuchterheid niet.' „Als ik een rit later had moeten aan treden. was ik misschien op zestien minuten uitgekomen zoals Fornaess nu. Dan was er een ander wereld kampioen geworden." Fornaess. de ongenaakbare, toonde zich al even groot op het moment van zijn vernedering, toen hij zei: „Ik had misschien pech te moeten rijden in het eerste paar van de 5000 meter en door de hagel tijdens mijn rit op de tien kilometer. Maar het is beter dat mij dit is overkomen dan Ard Schenk. Hij is van ons allemaal de grootste." Ongelijk De ongelijke omstandigheden heb ben er overigens wel toe geleid dat het verschil tussen Schenk en de na hem komenden in het eindklassement gigantische proporties heeft aangeno men: Ruim twee volle punten met Claeson, die onder vergelijkbare weersomstandigheden heeft gereden, maar bijna vier punten met de ver rassend als derde eindigde Kees Ver kerk en zelfs vier en een halve punt met Fornaess. Kees Verkerk, derde in Oslo en in Heerenveen en nu opnieuw getooid met het brons, beleefde weinig vreugde aan dit nieuwe wapenfeit: „Op deze manier heeft het voor mij geen waarde. Ik wil er voor vechten. Het hoeft me niet in de schoot te worden geworpen." Al met al kon coach Leen Pfrom mer na zijn zoveelste protest tegen de beleidslijnen van hoofdscheidsrechter Laftman gniffelend de balans opma ken: Vier bij de eerste zeven van het eindklassement, onder wie de wereld kampioen en nummer drie; Na de eerste dag vijf rijders bij de eerste negen Drie afstandsoverwinningen voor Ard Schenk; Twee tweede plaatsen, op de vijf en op de tien kilometer, voor Kees Verkerk; Overwinningen in persoonlijke prestigeslagen. op de vijf km van Verkerk tegen Claeson en op de tien km van Verheven tegen Dag For naess. •fe Ideaal aldus de Nederlandse coach. „Nu for ceerde hij zich". Op de tweede dag reed Bols een matige 1500 meter en werd vervol gens, onder heftige Nederlandse pro testen, op wasbord-ijs gezet voor de tien km. Hoofdscheidsrechter Sven Laftman oordeelde het niet nodig na de hagelbui de sproeimachine over het ijs te laten gaan. Revanche Eddie Verheyen werd tijdens zijn rit tegen Dag Fornaess het slachtoffer van dezelfde omslag in het weer. Verkerk wisselde goede ritten op de vijf en tien kilometer at met een zwakke 1500 meter. Drie keer had hij dit seizoen op de vijf kilometer van Claeson verloren, nu nam hij revan che. „Dat rondje van 34,5 seconden, waarmee ik een achterstand van vijf meter in een voorsprong van tien me ter omzette, heeft kracht gekost", oordeelde Kees Verkerk gisteren avond. „Het gaf mij natuurlijk mo raal dat ik die tempoverhoging heb kunnen doorvoeren. Maar op de 1500 meter is de terugslag gekomen." Peter Nottet kwalificeerde zich vnor het eerst sinds 1966 niet bij de laatste zestien. De Loosduiner was het tornooi goed begonnen. Als enige van ue Nederlanders lootte hij op de 500 meter de binnenbaan en reed van die positie naar de vierde plaats. „Ik was graag een halve seconde langza mer geweest", zei de aankomende fy- sio-therapeut. „Als het tijdens mijn vijf kilometer niet was gaan rege nen." De regen vroor vast. Op het onge lijke oppervlak kwam hij niet hard genoeg meer vooruit, 1,6 seconden te langzaam voor een plaats bij de eer ste zestien. Nottet had echter nog een kans zich te kwalificeren, als achtste in het algemeen klassement. Een tijd van 2.10,3 was voldoende geweest, maar na een felle opening volgde de ineenstorting. „Op dat zachte ijs moest ik mijn slagen korter maken Dat ging blijkbaar niet goed." Nottet gaat. wanneer in juli de laatste praktijkexamens achter de rug zijn, zich voorbereiden op de Olympische Spelen van Sapporo. „Ik ga mij specialiseren op de vijf en tien kilometer. Vooral op de 5000 me ter, daar ligt mijn grote kracht." Hij dacht daarbij ongetwijfeld terug aan de bronzen medaille die hij in Gre noble veroverde. •fe Misdeeld In vergelijking friet de Noren hadden de Nederlanders in Go tenborg goede dagen. Fornaess Ard Schenk, de grote man in Gothen- borg, de man die alles kon op weg naar zijn wereldrecord op de tienduizend me ter. werd al "heel erg door het lot mis deeld. „Toch was hij beter in vorm dan in Heerenveen", vond zijn trainer Tenman. Groenvold had zich al bij voorbaat ziek ge meld. Thomassen kreeg op de kruising van de 500 meter een „klap" van de Fin Salakka, hij kwalificeerde zich niet bij de laatste zestien. Sten Stensen viel op de sprint. Per Willy Gut- tormsen en Willy Olsen reden de tien kilometer op een dicht geslagen baan. Desondanks hand- handhaafde Noorwegen 'zich met vier man bij de laatste twaalf, tegenover twee Zweden (Claeson en Hoeglin), een West duitser (Zimmerman) en een Rus (Tsjekoeljajev). GOTHENBURG De Neder landse ploegleiding heeft na af loop van het wereldkampioen schap op niet mis te verstane wijze geprotesteerd tegen de ma nier waarop de vice-president van de ISU, de Zweed Sven Laftman, rond de wedstrijden heeft gemeend te kunnen regelen. Er zijn twee officiële protesten in gediend. Het eerste tegen het feit dat op de eerste dag acht rijders bij een valse start werden terug gefloten in plaats dat dat met een tweede pis toolschot geschiedde. Het tweede te gen de wijze waarop Sven Laftmari als hoofdscheidsrechter artikel 210 van het reglement van de ISU heeft toegepast. Daarin staat nadrukkelijk, dat de hoofdscheidsrechter erop moet toezien dat de omstandigheden waar onder gereden wordt voor de rijders, zoveel mogelijk gelijk moeten blijven. „Dat houdt in, dat hij na het derde paar op de tien km opdracht had moeten geven de baan machinaal te dweilen", aldus de Nederlandse coach Leen Pfrommer. „Een kind kon toch zien dat de hagel op het ijs vastvroor. Verheyen en Fornaess waren al aaa hun rit bezig toen het begon te hage len. Dan kun je niet ingrijpen. Maar direct erna moet je wel zorgen dat de omstandigheden weer net zo zijn als daarvoor. Nu immers moesten Bols en Guttormsen op een totaal dichtgesla gen baan aantreden. Toen Bols aan de start werd geroe pen, heb ik beleefd gevraagd aan de heer Laftman, welke maatregelen hij wilde nemen. Hij antwoordde: „Wat kun je eraan doen?" Een nogal vreemde reactie voor iemand die zich erop beroemt twaalf jaar ervaring te hebben met kunstijs Mijn advies is toen geweest: Gooi er veel water op. De start is uitge steld en de jongens hebben hun trai ningspak uitgetrokken. De heer Laft man heeft overleg gepleegd met de ISU-afgevaardigde Kapitanov en heeft daarop de start laten doorgaan zonder dat er gedweild was". Het ad vies van Kapitanov had overigens ge luid na elke rit wel te laten dweilen. ROTTERDAM DYNAMOSTR.16 TEL 176700 Kees Verkerk is helemaal kapot. Zelfs bemoedigende woorden van Leen Pfrom mer schijnen niet meer te helpen. Beeldje na afloop van de vijfduizend meter. ondergaat de welverdiende huldiging. Links van hem de Zweed die tweede werd in het eindklassement, rechts Kees .Verkerk, die de derde plaats. De bondscoach stelde uit al die componenten zelf de slotconclusie sa men: „Davos is het ideale oord geble ken om ons voor te bereiden." Vechtlustig richtte hij tijdens de persconferentie de vraag: „Wie heeft er nu nog aanmerkingen op ons verblijf in de Zwitserse wintersport plaats?" Niemand. Toch heeft Pfrommer in Gothen burg niet uitsluitend sterren van de hemel geplukt. Jan Bols voldeed niet helemaal aan de verwachtingen. Goed, zijn 500-metertijd werd beïnvloed door de starter. Deze floot ook de glaszuivere tweede start terug, waar na Bols geen enkel risico meer mocht nemen. Ook in het verdere verloop van het kampioenschap heeft de Hoo- gevener op geen enkele wijze revan che kunnen nemen voor de diskwali ficatie van Heerenveen. Zijn richttijd van 7.24.0 op de 5000 meter (vlak nadat Schenk ruim onder de 7.20.0 was gekomen) bleek te scherp. Bols kwam nog twee secon den boven zijn schema en de laatste zes ronden gingen de vingers van Pfrommer niet meer omlaag. „Ik had hem op 7.28.0 moeten laten weggaan". DEX HAAG Vanuit haar ziekbed heeft de minister van cultuur, recreatie en maatschap pelijk werk. Dr. M. A. M. Klompé, gisteren de volgende te legrammen aan wereldkampioen Ard Schenk en de Nederlandse schaatsploeg laten sturen: Aan Ard Schenk: „Gelukge wenst met fantastische herhaling wereldtitel. Ik heb genoten van TV-uitzending en Uw aparte klasse". Aan de Nederlandse schaatsploeg: „Met enthousiasme heb ik Uw verrichtingen gevolgd. Mijn oprechte complimenten aan de hele Nederlandse schaats ploeg." De telegrammen waren gete kend: Minister Klompé.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1971 | | pagina 9