Hart-infarcten beter
voorkomen
dan genezen
PUZZELEN OP PUZZELS
DIE RAADSELS ZIJN
Financiering Ahoy' niet
voor herhaling vatbaar
"PROF. SNELLEN BIJ AFSCHEID:
Zorgen over toekomst
Grevelingenbekken
T elefoonkabels
stoorden 4300
aansluitingen
Raad neemt afscheid van mr. Staab
Vergroot CBC-
conferentie-oord
in gebruik
Jonge Dordtenaren
drijven
unieke boekhandel
Oudheidkundigen
zoeken weer in
Oostersehelde
Ds. De Blois
overleden
5
VRIJDAG 5 FEBRUARI 1971
LEIDEN In zijn afscheids
college als hoogleraar in de car
aan de Leidse univer-
eit heeft prof. dr. H. A. Snel-
n, die vanmiddag wegens pen-
onering zijn ambt neerlegde
0 izegd, dat hoe groot de bete-
'•5 inis van revalidatie en van
leratie der coronaire hartziek-
n ook is, de uiteindelijke op-
ssing toch niet langs deze weg
atin worden gevonden.
'al niet, omdat de
gnostische en cardiochirurgische
'Ojntra aan hoogstens 1/10 van de
lentiële vraag, die men uit de fre-
entie van het hartinfarct kan
latten, kunnen voldoen. Maar ook
'alitatief resp. principieel niet, om-
t vooral op het terrein van de
E aemische hartziekten (angina
en hartinfarct) steeds meer
l*' actuele waarde duidelijk wordt
)0 het oude gezegde, dat voorkomen
g ter is dan genezen.
n'rof. Snellen, die een overzicht gaf
27 n 40 jaar cardiologie, zei dat de
Vtrijding va/i ischaemische hart-
kten een omvangrijk probleem
G mt, omdat het niet gaat om een
urbijgaande epidemie, maar om een
en zich nog uitbreidende
Iksziekte. De oorzaken nauwkeurig
kennen zal nog lange tijd niet be-
loren zijn, maar toch heeft de sa-
nwerking van vele en veelsoortige
>erts, ook in internationaal ver-
ei id, reeds resultaten opgeleverd.
)m de ohderzoeksmogelijkhèden te
groten en de toepassing van wat
eend is geworden te realiseren, al-
prof. Snellen, is echter ook de
/elp van de bevolking in haar geheel
ldontbeerlijk, zoals die in de Neder -
dse Hartstichting tot uiting begint
komen. Het is te verwachten, dat
ri dit brede front van samenwerking
de band tussen de Nederlandse
w diologen onderling en met ande-
i, zoals huisartsen en sociaal ge-
eskundigen, nauwer zal worden
ïgehaald, hetgeen een welkome
11st betekent.
PRESTIGE-OBJECT
Prof. snellen wees in het verloop
zijn betoog op het gevaar dat
itaat, dat computers een prestige
Ject worden voor ziekenhuizen en
3S medische staf. In feite is nu al de
hdrang van allerlei kanten tot ge-
lik van computers voor de beoor-
aling van electrocardiogrammen,
rvan een prematuur verschijnsel.
daarom prematuur, omdat de
fonische ontwikkeling nog gaande
Min de medische consequenties nog
zajt voldoende zijn doordacht of er-
directer is dit gevaar echter
aanzien van hartbewakingseenhe-
en revalidate afdelingen. Vooral
eerste zijn door de publiciteit zo
weven geraakt met „standing" van
ziekenhuis, dat gevreesd moet wor-
voor een groot aantal, mogelijk
-P geoutilleerde maar overbodige
weinig rendement opleverende co-
ary care units iri ons land.
fgezien van de dringende nood-
k van verdere research op dit ge-
heeft de Zweedse ervaring al
jetoond, dat ook bij een goede in-
iting van een bewakingsafdeling,
ir zonder adequate bestaving ge-
ende 24 uren van een etmaal, de
ftedaling slechts minimaal is of
in 1.
letzelfde is ook in Engeland geble-
voor zover ccronary care afdelin-
niet volledig optimaal functione-
Het gevolg is niet alleen, dat op
duur het gezochte prestige toch
loren gaat als er uit medisch oog
geen effect bereikt wordt, bo-
dien zijn projecten, die in medisch
cht niet eopd verantwoord zijn
arbij ook gedacht kan worden aan
odige nieuwbouw en uitbreiding
ziekenhuizen^ een directe schade
de volksgezondheid. Immers, an-
meer zinvolle projecten krijgen
door geen kort."
MENTALITEIT
)eze schade za alleen vermeden
inen worden door een straffere re-
van overheidswege en wat
•nlijk nog oe'angrijker is", aldus
Snellen, „door mentaliteitsver
andering van allen, dié verantwoor
delijk zijn voor de uitvoering en de
organisatie van de pa
tiëntenverzorging. Een verandering
die inhoudt, dat men naast de belan
gen van de patiënten uit eigen prak
tijk en uit eigen ziekenhuizen even
zeer die van andere patiënten in
het oog houdt en het bevorderen van
de volksgezondheid als een gezamen
lijke taak ziet. Dit is geen eenvoudige
zaak en gaat soms lijnrecht tegen
menselijke neigingen in".
„Een ander punt, dat eveneens uit
stekend geschikt is om mij impopu
lair te maken, wil ik nog hieraan toe
voegen. Voor diezelfde volksgezond
heid is het nodig, dat medici geloof
waardige adviezen kunnen geven op
preventief gebied, zoals: niet roken,
niet teveel eten, maar wèl genoeg li
chaamsbeweging enz. Welnu, deze
adviezen zullen alleen dan gevolgd
worden, als de medici zelf het goede
voorbeeld geven. Daarbij kunnen zij
naast de volksgezondheid ook hun
eigen gezondheid dienen."
(Van een onzer verslaggevers)
ROTTERDAM Als gevolg van
een storing in de telefoonkabels tussen
Waddinxveen en Leimuiden en Jaars
veld is donderdagmiddag het telefoon
verkeer in het westen van het land
gedeeltelijk lamgelegd. Het gaat om
2400 aansluitingen vanuit Amsterdam
naar met name Rotterdam en Den
Haag. Voorts werden 1900 aansluitin
gen van Amsterdam naar het zuiden
geblokkeerd.
De storing openbaarde zich om
streeks een uur in de middag. De PTT
hoopt alle verbindingen vandaag weer
hersteld te hebben. Een deel was gis
terenavond weer in orde.
DRIEBERGEN Steeds meer
werkgevers zijn bereid de werk
nemers in de onderneming te
laten meedenken en meespreken.
Maar de werkgever mag dan ook
eisen dat hij gesprekspartners
tegenover zich krijgt, die weten
waarover ze praten."
Aldus de voorzitter van de Christe
lijke Bedrijfsgroepen Centrale, de
heer J. Schotman, vanmdidag bij de
ingebruikneming van nieuwe gebou
wen van het CBC-conferentie-, va
kantie- en vormingsooord Ons Cen
trum in de bossen van Driebergen.
Door zeze uitbreiding biedt het
oord verblijfsruimte aan 232 mensen,
terwijl er nu voorts o.m. twee ruime
conferentiezalen (resp. voor 180 en
120 personen) en een eetzaal voor 200
personen zijn, die met het bestaande
openluchttheater een der mooiste va
kantie en conferentie-oorden van
ons land vormen.
Ook andere CNV-organisaties en
groeperingen buiten de vakbeweging
laten zich dikwijls in Ons Centrum
zien.
Het uitoefenen van zeggenschap
mag geen „slag in de lucht" zijn, zei
de heer Schotman. Daarom moeten de
werknemers bereid zijn zich te be
kwamen om een inzicht te krijgen in
de problemen. Zij moeten bereid zijn
offers te brengen aan tijd, geld en
inspanning, om de verlangde verant
woordelijkheid te dragen.
Dank zij Ons Centrum is een hechte
band gegroeid tussen leden en orga
nisatie zowel als tussen leden onder
ling. „Zee veel verlovingen en huwe
lijken hebben in de loop der jaren
hier hun prille begin gevonden".
Vriendelijk verzoek
om niet zelf het abonnements
geld te gireren, maar de
acceptgirokaart af te wachten,
en uitsluitend daarmee te
betalen.
DORDRECHT „We we
ten van te voren nooit wat we
binnenkrijgen. Soms wordt er
voor mijn huis opeens een
vracht van 2000 boeken tege
lijk neergezet. Vaak blijkt dan
dat 95 van de 100 boeken on
bruikbaar zijn Die kunnen dan
gelijk naar het oud papier". Dit
vertelt de 22-jarige Dordtenaar
Bram van Hooydonk, leerling
van een Rotterdamse avond-
HBS, die sinds kort met de
3e-jaars economiestudent Kees
van Dam (21) een nog naam
loze boekwinkel in een voor
malige kampeerartikelenzaak
in het Dordtse Steegoversloot
(24) heeft geopend. Het is een
vreemde boekwinkel, in zijn
soort waarschijnlijk uniek in
Nederland.
De boeken voor de winkell die
alleen 's zaterdags van 10 tot 5 uur
open is komen rechtstreeks van
de grote uitgevers (Spectrum, Bru-
na, Querido, Arbeiderspers, enkele
wetenschappelijke uitgeverijen en
binnenkort ook Meulenhof). Alle
boeken die naar Dordt worden ge
stuurd hebben één of ander defect
dat ze voor de normale boekhandel
onverkoopbaar maakt. Voor een
aanzienlijk lagere prijs worden ze
nu door Bram en Kees verkocht.
Het meest voorkomende gebrek is
dat een boek incompleet is.
Van vier boeken maken we er
bijvoorbeeld twee. Het is een
enorm tijdrovend werk. Per uur
ROTTERDAM De gemeen
teraadsvergadering van donder-
'dag had twee accenten: een
'kritisch en een fleurig. Het fleu
rige accent was de benoeming
van de liberale fractievoorzitter
mr. K. Staab tot burgemeester
van Wassenaar. Zaterdag 20 fe
bruari wordt hij daar geïnstal
leerd, donderdag nam hij af
scheid van de Rotterdamsei raad,
waarvan hij sinds september
1966 deel heeft uitgemaakt.
Burgemeester W. Thomassen me
moreerde spijtig ccn ontijdige publi
catie met portret in enige dagbladen,
die het koninklijk besluit gelukkig
niet in de weg heeft gestaan. Mr.
Staab, gaat van de werkstad Rotter
dam naar het deftigste dorp in Neder
land, hetgeen, zo meende de heer
Thomassen, de heer Staab best ligt.
Waardering had de heer Thomassen
voor de kennis van zaken en de eigen
inbreng van mr. Staab vooral in de
commissie voor de haven en econo
mische ontwikkeling.
En natuurlijk memoreerde de heer
Thomassen het feit, dat mr. Staab in
de Rotterdamse raad bekend staat om
zijn rake antwoorden en geestige op
merkingen.
Namens de raadsleden sprak de
heer J. H. C. Verschoor (soc) een af
scheidswoord en memoreerde de vele
burgemeesters, kamerleden, zelfs mi
nisters en een gouverneur, die uit de
Rotterdamse raad zijn voortgekomen.
Hij voorspelde Wassenaar een pop
festival, gezien mr. Staabs ervarin
gen in Rotterdam!
SCHERPE KRITIEK
Voor het kritische accent zorgde
prof. dr. J. H. Christiaanse (prot.chr.),
zeggend te spreken namens alle ge
meenteraadsleden behalve de heer C.
N.. van Dis (sg) cn ook namens de
commissie voor de sport en recreatie.
Een voorstel tot verlening van een
aanvullend krediet van meer dan
acht en een half miljoen gulden voor
het Ahoy'-complex was voor hem
aanleiding tot scherpe kritiek op de
financiële historie van dit bouwwerk,
dat in geforceerd tempo in twee jaar
tot stand is gekomen, in een merk
waardige opzet, via een N.V. Die zaak
is door hoger bestuur voor de toe
komst dan ook verboden!
Maar prof. Christiaanse constateer
de wel _dat Rotterdam-Zuid er gron
dig door ten gunste is veran
derd.
De heer Van Dis hield zijn vroeger
reeds geuite kritiek op het in dit
Ahoy'-complex gebodene staande en
stemde tegen het krediet-voorstel.
NIET BETREURD
Wethouder JP Worst (openbare
nutsbedrijven) en H. van der Pols
(sport en recreatie en wijkaangele-
genheden) gaven toe, dat de
financiële historie van Ahoy' zich niet
voor herhaling leent en dat het beter
zou zijn geweest als de zaak anders
was aangepakt.
Maar betreuren konden beide wet
houders de in 1967 genomen beslis
sing van de gemeenteraad niet: het is
enorm wat er nu al in Ahoy' is ge
beurd en wat er nog gaat gebeuren.
De heer Worst beloofde met de
RET na te gaan, dat bijzondere ver-
voersfaciliteiten kunnen worden ge
geven na afloop van evenementen in
Ahoy'.
En drs. W. van der Vlerk (soc.)
hoopte, dat er heel gauw een voorstel
nodig zou zijn tot uitbreiding van het
expositiegedeelte, met deze opmer
king doelend op het feit, ,dat door
financiële druk een deel van de expo
sitiehallen niet kon worden gebouwd.
kun je namelijk maar zo'n 20 boe
ken repareren," zegt Bram. Dat re
pareren gebeurt bij hem thuis in de
Vogelbuurt. „Als een zending boe
ken binnenkomt helpt mijn moeder
met plakken, mijn vader slaat di
rect aan het lezen
Leeshonger
De vrienden zelf zijn ook bezeten
van lezen. Bram zegt elke dag een
boek te lezen uit de voorraad,
waaruit hij voor zichzelf al een bi
bliotheek van zo'n 2000 boeken
heeft opgebouwd.
Het soort boeken dat in de win
kel te vi'.nden is. beperkt zich tot
het wetenschappelijke en literaire
genre. Het koperspubliek van de
sterk in prijs verlaagde maar nieu
we boeken, bestaat vooral uit mid
delbare scholieren en de echte boe
kenliefhebbers.
De boekwinkel is een voortzetting
van de winkel van de „productie
groep Bobby Kinghe" in de Hof
straat, op zijn beurt weer de vport-
zetting van het tot ver buiten Dordt
bekend geweest zijnde boekwinkel-
je van Koos Versteeg. De jwinkel in
de Hofstraat bloedde dood doordat
de boekenvoorraad niet werd aan
gevuld en het publiek er wegbleef
Alternatief
De winkel aan het Steegoversloot
hebben ze gekregen via een markt
koopman, die ze leerden kennen in
de paar maanden dat ze met hun
boeken op de markt stonden. „Het
was daar niets gedaan; alle boeken
trokken krom."
Voor ze aan het winkelpand aan
het Steegoversloot kwamen, hebben
ze maandenlang moeten zoeken
„Een pandje in een van de winkel
wandelstraten van Dordt konden
we wel krijgen, maar dat was veel
te duur. En... we willen belist geen
middenstanders worden..."
„Noem ons maar 'alternatieve
boekhandel' zeggen de winkelex-
ploitanten. Dat „alternatief" blijkt
ook uit de verdiensten. Door het
vele werk dat het in orde bréngen
van de boeken kost, de investerin
gen in boeken (een groot deel wordt
overigens door de uitgeverijen op
krediet geléverd) is de verdienste
erg klein,
In ieder geval te klein om er van
rond te komen. „Als het on9 om het
geld te doen was, zochten we wel
een ander baantje," zegt Bram, die
met Kees bekent dat ze hun zaak
voor 99 procent uit idealisme heb
ben opgezet...
Een boekenwand, samengesteld
uit gebeitste houten kisten
vormt de blikvanger in de al
ternatieve boekhandel. De han
delaren Kees (zittend) en Bram.
egpuzzelaar Lulofs herstelt met
Indeloos geduld een beschadigd
puzzelstukje.
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG „Ik hou er van te puzzelen met kleur. Toen ik
nog kók van beroep was, vond ik het heerlijk om net zolang adn
een hors d'oeuvre te puzzelen totdat er een „smaakvol" schilderij
klaarstond". De hors d'oeuvre van de heer G. Lulofs uit de Pre-
toriusstraat heeft de laatste jaren plaats gemaakt voor de leg
puzzel. Niet in die zin dat hij de losse stukjes aan elkaar past
zoals de doorsnee legpuzzelaar doet. Nee, puzzelaar Lulofs (37) is
een specialist in het herstellen van incomplete legpuzzels. Zodat
hij er gelegenheid toe heeft, schuift hij de grote tafel voor het
raam in de achterkamer en buigt zich onder het licht van een
felle lamp met zijn pennetjes, vijltjes, verfdoos, spekpoeder en
hamer over de puzzel waarvan hij het zoekgeraakte stukje uit een
stuk karton, papier of houtmaat „terugvinden".
Als ie geluk heeft duurt dat drie uur: zo niet, dan kan, het
maken van één zo'n klein bijpassend stukje hem dagen werk
bezorgèn.
„Het is eigenlijk maar een raar
verhaal als je hoort hoe ik tot deze
hobby gekomen ben", vcrelt de puz
zelhersteller. „Zoals je in ieder gezin
wel van die perioden hebt. was bij
ons op een gegeven moment iedereen
verwoed aan het puzzelen.
Steeds kwamer. er maar nieuwe
puzzels bij. Toen ik er zo'n vijftig
telde, kwam ik op het idee om een
legpuzzelverhuurcentrale op terich
ten, niet wetend wat ik me daarmee
op de hals haalde. Ik dacht, zoiets
slaat misschien wel aan bij bejaarden
en wanhopige moeders die niet weten
hoe ze hun zieke kinderen in bed
moeten houden. En dat betekende in
1968 de oprichting van de Eerste
Haagse Legpuzzel Centrale".
De belangstelling voor de „puzzel-
theek", waar men voor een gulden in
de- week zoveel puzzels kon ruilen als
men wilde, was echter zo overweldi
gend dat er weldra enkele honderden
Hagenaars gebruik van maakten.
„Tja, en toen bleek eigenlijk pas goed
wat ik begonnen was De puzzels
kwamen wel terug, maar het gebeur
de herhaaldelijk dat een stukje ont
brak of kapot was.
Dan kwamen de mensen veront
waardigd terug en zeiden: maar me
neer Lulofs wat heeft u me nou gele
verd, ben ik me daar een hele avond
bezig om die puzzc-l in elkaar te krij
gen en dan kan ik hem niet eens
afmaken,, omdat ie niet compleet is".
Voor mevrouw Lulofs begon op dat
moment het vóurherstelwerk va"n de
puzzel. De incomplete puzzel legde ze
eerst weer helemaal in elkaar, zodat
haar man zag welk stukje ontbrak en
meteen aan de slag kon.
„Ik heb heel wat. puzzels in elkaar
gelegd. Voor een landschap draai ik
mijn hand niet meer om. Maar zee
schepen, dat vond ik een ellende. De
grootste puzzel die we hadden was
een boerenlandschap van vijfentwin
tighonderd stuks. Maar dat was zo'n
verschrikkelijk grote lap. Daar heb ik
me nooit aan gewaagd".
Op den duur was het met dc dui
zend puzzels, die de puzzelcentrale
rijk was, geen doen meer voor me
vrouw Lulofs om telkens weer die
onvolledige puzzels in elkaar te leg
gen. Een aantal bejaarde leden moch
ten in het vervolg gratis puzzelen op
voorwaarde, dat ze de stukjes die het
zoekgeraakte stukje omsloten in een
envelopje bij de lieer Lulofs aflever
den, zodat hij direct kon zien welk
stukje ontbrak.
De stukjes legde hij op een vel pa
pier en hij tekende dan mét een
scherp geslepen potlood de omtrek
van het ontbrekende stukje zorgvul
dig na. Desgewenst werd die omtrek
daarna overgetrokken op karton of
hout van de juiste dikte. Dan begon
het zoeken naar het juiste dessin.
Soms vond hij dat in een oud folder
tje en hoefde hij het alleen maar op
te plakken. Maar de meèste keren
moest hij met kleurpotlood, viltstiften
of verf zelf aan rle slag.
Het stukje werd uitgeknipt of uit
gezaagd en dan begon het zeer pre
cieze procédé van het afwerken. Met
kleine hol of bolscslepen mesjes wer
den de hoekjes bijgewerkt en met
een vijltje werd het stukje jpassend
gemaakt. Het plaatje werd met spek-
steeapoeder ingesmeerd om een glan
zend oppervlak te krijgen. En tot slot
werd met een hamer het stukje ge
plet, zodat ook de laatste millimeters
precies aansloten, en de hoed van de
gondelier, de staart van het hondje
en de slurf van de olifant weer com
pleet waren.
Op die manier heeft de heer Lulofs
honderden stukj es gemaakt. „Een tijd
rovend maar rustgevend werk", ove-
kent de heer Lulr.fs, die volgens zijn
vrouw anders altijd een „hyperner
veus mannetje" is De laatste maan
den maakt 'lij geen legpuzzels meer
voor de puzzelcentrale, want die is
verleden jaar opgehouden te bestaan
in verband met n-mtegebrek. „Jam
mer, maar we hadden gewoon geen
plaats meer om de puzzels te bergen.
We hebben een heleboel mensen
moeten teleurstellen. In de winter
kregen we toch wel zo'n vijftien
mensen per dag. Opvallend veel jon
ge kamerbewoners waren daarbij.
Om half twaalf 's avonds belden ze
soms nog aan en dan stonden ze de
volgende avond weer voor je deur,
omdat ze hem af hadden".
Van de ruim duizend legpuzzels die
de heer Lulofs bezit zijn er nu nog
maar twee over. De rest is groten
deels overgedaan aan het wijk- en
dienstencentrum in dé Herzogstraat,
waar de puzzelmaker op verzoek nog
wel demonstreert hoe hij de puzzels
herstelt. Hoewe' de puzzelcentrale
niet meer bestaat wordt de heer Lu
lofs nog herhaaldelijk opgebeld. Als
hem gevraagd wordt of hij nog puz
zels uitleent, moet hij tot zijn spijt,
nee, antwoorden. Op de vraag of hij
nog puzzels herstelt zegt hij nog wel
eens ja.
„Want, soms zijn het mensen die
nog een hele oude legpuzzel van
grootmoeder of overgrootmoeder heb
ben. Aan het antieke erfstuk ont
breekt dan een stukje. Het gaat die
mensen zo aan hel hart, daar kan ik
geen nee op zeggen".
MIDDELBURG Volgende week
maandag zal een ploeg deskundigen
van het oudheidkundig museum te
Leiden opnieuw in de Oostersehelde
gaan zoeken naar. oudheidkundige
stukken die herinneren aan de
vruchtbaarheidsgodin Nehalennia. De
ploeg, staat onder leiding va dr. P.
Stuart en drs. L. H. Louwe.
Oorspronkelijk wilde men met een
nieuwe expeditie wachten tot de len
te. In verband met het giertij, waarop
de kans op oostenwind gunstig is,
heeft men besloten volgende week en
daarna over twee weken nogmaals
een poging te wagen.
DORDRECHT In de leeftijd
van 83 jaar is gisteravond over
leden ds. A. de Blois, emeritus
predikant van de Gereformeerde
Gemeenten.
Ds. Dc Blois was de oudste predi
kant van de Gereformeerde Gemeen
ten, in wier midden hjj vroeger een
grote plaats heeft ingenomen.
Hij werd 29 december 1887 in Vlaar-
dingen geboren. Aanvankelijk zou hij
voor de bouwvakken worden opge
leid, doch na zijn verkiezing tot ou
derling van de Vrije Gereformeerde
Gemeente in zijn woonplaats, trad hij
al spoedig op als lerend ouderling.
Toen deze gemeente zich aansloot
bij de Gereformeerde Gemeenten
kreeg hij toestemming om te propone
ren. Hij kreeg een privé predikants
opleiding bij ds. W. den Hengst te Lei
den, omdat er toen nog geen Theolo
gische School was. In 1923 wérd hij
tot predikant, bevestigd.
Van Vlaardingen ging hij in 1925
naar Dirksland. In 1935 nam hij een
beroep aan naar Gouda. Van 1945 tot
1956 stond hij in Rotterdam-Zuid.
De begrafenis is dinsdag in Dor
drecht, na een rouwdienst in de kerk
van de Gereformeerde Gemeente aan
het Kasperspad.
ROTTERDAM Een dag later dan
vorig jaar is in de Rotterdamse haven
het 3000ste schip gearriveerd. Het
was de.Britse Tamega, dat met stuk
goed uit Felixstowe afmeerde in de
Waalhaven, Heyplaat. Als agent
treedt op Koeningsveld.
De Nederlandse Debora werd in
1969 als 3000ste schip ingeschreven.
Specialiteitenrcstaurant
"DE PLASM0LENS"
Rotterdam-Kralingen
Prachtig paviljoen voor al
lerlei 4oeleinclen. Tel. 010 -
138743.
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG De Koninklijke
Nederlandse Toeristenbond
ANWB en het Koninklijk Neder
lands Watersport Verbond
maken zich ongerust over het
achterblijven van voldoende
overheidsmaatregelen voor de
inrichting en beheer van het
Grevelingenbekken.
In een brief aan de directeur-ge
neraal van Rijkswaterstaat en de col
leges van Gedeputeerde Staten van
Zeeland en Zuid-Holland releveren
de beide verbonden ondermeer aan
het onderhoud dat zij in februari
1969 gehad hebben met mevrouw mr.
Chr. de Ruyter-de Zeeuw, voorzit
ster van de stichting Recreatieplan
Grevelingenbekken.,»
De conclusje van de voorzitster
wastoen, dat het nuttig zou zijn
een subcommissie in het leven te
roepen, die een programma zou kun
nen opstellen voor de inrichting als
watersportgebied. Beide bonden zou
den deel gaan uitmaken van deze
subcoihmissie.
Sindsdien werd evenwel niets
meer van de overheid vernomen,
aldus beide organisaties. Intussen
nadert wel het tijdstip van de slui
ting van de Brouwersdam. Oever
landen en eilanden die dan droogval
len zijn waardevol voor de recreatie.
Na het wegvallen van de getijde
bewegingen zullen deze delen ech
ter ook bloot staan aan afkalving
en verstuiving, waardoor de aantrek
kelijkheid van het toekomstige land
schap in belangrijke mate zal inboe
ten. De beide organisaties vragen
zich dan ook af of hiertegen tijdig
maatregelen zullen worden genomen.
Voorzieningen ten behoeve van de
watersport, oeverrecreatie en sport-
visserij zullen noodzakelijk zijn om
een en ander in goede banen te lei
den.
