\rie uur proefkonijn bij
xamens horecabedrijven
Hobby971 tegen
Verpleegster
Grote vraag naar koks en kelners
Eerste fase
Madepolder
voltooid
ijstijden
- uit
Haagse
omputer
Industrialisatie
gebied rond
Westersclielde
Bournemouth Orkest
onder George Hurst
Subsidies voor
talrijke
sportaccommodaties
WOENSDAG 27 JANUARI 1971
I HAAG In het restaurant
0f Francois Vatelschool aan de
van Solmsstraat in het Bezui-
,Jt heerst een zekere spanning
drie examen-kandidaten van
Jleiding 2e restaurant-kelner,
j hun zes „collega's" in de grote
op de eerste verdieping hun
best doen om een kwalitatief
mogelijk menu te bereiden,
^en staat het diploma 2e restau-
ischien dat niet veel te-
ekijkers erbij stil heb-
^jj gestaan, maar behalve
?eit dat Jan Bols bij de
itswedstrijden in het
Estadion te Heerenveen
:1, viel ook de tijdwaar-
ig even weg. Ondanks
iroduceerde de nimmer
le computer onverstoor-
;ijn tijdschema's.
niet iedereen wist: het
Utercentrum was in Den
aan de Horst in Mariahoeve
.honderdvijftig kilometer
Heerenveen opgesteld. Die
ld werd door de computer
aal honderd tweeëntwintig
In 30 seconden overbrugd.
ien directe telefoonverbin-
werden vanuit Heerenveen
^gevens in Den Haag beluis-
in de computer verwerkt.
in Den Haag opgestelde te
camera registreerde de
itergegevens waarna via
pin tig meter hoge straal ver-
gszender de gegevens wer-
itgestraald naar de PTT-to-
het Bezuidenhout die op
>eurt via Lópik de beelden
enduizenden Nederlandse
mers bracht.
itig man van Philips Elec-
ca Nederland hebben zich
;elopen weekend ingezet
de verwerking van deze
a's die als general classifi-
result rounds en compara-
iurvey op het televisie-
verschenen,
r kwam nog bij dat nu ook
ndkracht, de temperatuur
luchtvochtigheid vermeld
Deze laatste gegevens in
samenwerking met de
ten Tonkelaar en zijn assis-
V9an het KNMI, die op het
ïveld van de schaatsbaan
rit hun waarnemingen
itten
meest in de smaak waren
de vergelijkende tijdsche-
levallen. Met name televi-
mentator Theo Koomen
dankbaar gebruik van
egevens die hij via een mo-
die .alleen maar tijdsche-
ntzond voor het aflezen
vas het voor hem mogelijk
n snel tussenstanden
porgaande ritten te verge-
De televisiekijkers kregen
ichatting zeventig procent
geproduceerde tijdsche-
zirn.
NOS-deskundigen in Den
leefden wel mee met de
;ers in Heerenveen. Zodra
vermoeden hadden dat een
eens een interessante ver-
ng met een voorgaande rit
pleveren, brachten ze dit
n programmering,
was mogelijk, omdat alle
telde gegevens in het ge-
van de computer geprint
op magnetische schijven
a vierentwintig onwente-
per minuut maakten.
computercentrum en de
rminals die in Heerenveen
ld waren om via een tele-
n de gegevens door te sei-
jn nu weer ingesteld voor
gs gebruik. Dat wil zeggen
der andere het rijksinsti-
Voor volksgezondheid er
ebruik van maakt voor be-
ïgen betreffende de lucht-
einiging.
rant-kok van. de landelijke Stichting
Leerlingwezen Horecabedrijven op
het spel.
Het kraakheldere linnen op de ta
fels is letterlijk de basis waarop en
kele kwartieren later de verrukke
lijkste gerechten rusten, die volgens
de regels van het Horeca-spel geser
veerd worden op de borden van 24
gasten die voor proefkonijn doorgaan,
terwijl enkele examinatoren de toe
komstige kelners nauwgezet in het
oog houden en punten noteren op een
lange lijst. Na de "Hors d'oeuvre varié
met toast en balletjes boter lijkt bij
de jongeman die ons culinair verwent
de examenvrees wat weggevallen,
want Zo heeft hij misschien ge
dacht „de Consommé brunoise
(soep) is hier een peuleschilletje bij".
De 22 gaspitten van de fornuizen in
de keuken zijn allemaal in gebruik.
Aan de volgende gang Filets de
sole aux crevettes (tong met garna
lensaus) wordt de grootste zorg be-
I Vier mavo-scholieren uit D -n
Haag die by de examenlum-h
rij-i uitgenodigd kijken belang
stellend naar de werkzaam
heden die de kelner voor heu
uitvoert.
9 De ;iors d'oeuvre variée eist
de volledige aandacht op van
deze kandidaat voor het exa
men tweede restaurant-kok.
steed. Hier is het domein van de
kookkunst, waarbij onbekende foefjes
worden gebruikt om aan het eten iets
aparts te geven, iets exclusiefs, wat
de strak toeziende consulenten van de
opleiding wellicht met een hoger
puntenaantal zullen waarderen.
Elke kok heeft de samenstelling
van één menu ajs examen-opgave
gekregen. De kelners moeten ieder
voor zich twee tafels met elk vier
personen bedienen, volgens de heer J.
A. Weerheijn, consulent van de stich
ting, de zwaarste examenopdracht.
Onder de proefkonijnen bevinden
zich vier Mavo-scholieren die op hun
vrije middag van de lekkernijen ge
nieten. De rode Bordeaux is bij hen
door druivensap vervangen.
CEREMONIE
Na de vis wordt met het opdienen
van het hoofdgerecht een hele cere
monie opgevoerd: Poulet a la Crécy
met doperwten en rijst. De kelner
heeft er zichtbaar plezier in, maar is
desondanks opgelucht als eindelijk
het smakelijke dessert pudding
chipolata in de magen van zijn
proefkonijnen verdwenen is. Een
uurtje later zal hij de uitslag van het
examen horen....
„Er zit heel wat vast aan deze
voortgezette opleiding", zo verzekert
de heer Weerheijm. „De leerlingen
die het diploma 3e restaurantkok of
-kelner in hun zak hebben kunnen
deze opleiding volgen. De stichting
biedt een scala aan gespecialiceerde
opleidingen. Een gerichtheid is nood
zakelijk, juist nu, omdat de ontwik
keling van het vreemdelingenverkeer
aan de Horecasector steeds hogere
eisen stelt. De Horecabedrijven zitten
te springen om goede krachten".
Als alle koks en kelners die dit
jaar examen doen slagen kan de Ho
reca rekenen op een flink aanbod: 196
koks en 81 kelners. Enkelen gaan in
militaire dienst en sems naar de Ho
reca in Zwitserland 0"i internationale
ervaring op te doen. De meesten van
hen komen in goede restaurants in
heel ons land terecht.
PRAKTIJK
De aansluiting op de maatschappij
is geen groot probleem voor de ge
slaagden. omdat zij in hun schoolja
ren reeds belangrijke praktijkerva
ring in restaurants hebben opgedaan.
De tien consulenten van de stichting
die in verschillende rayons „opere
ren" houden een oogje in het zeil op
het werk dat de leerlingen verrich
ten.
De grote toename van het aantal
ziekenhuizen, bejardentehuizen, ser
viceflats en andere instellingen heeft
de behoefte doen ontstaan naar in
stellingskoks en -kooksters, waarmee
de stichting sinds 1 januari 1970 het
aantal opleidingsmogelijkheden heeft
uitgebreid.
In het gunstigste geval heeft men
altijd koks aangenomen, die in een
andere sector zijn geschoold en/of er
varing hebben opgedaan. Bij deze op-
door
Dammis de Geus
leiding wordt aandacht geschonken
aan onderwerpen als het werken met
grootkeukenapparatuur. de achter
gronden en de bereiding van diëten,
hygiëne en voedingsleer. De opleiding
geschiedt binnen het kader van het
bekende leerlingstelsel.
Over de Horeca-opleidingen geven
o.m. de Francois Vatelschool in Den
Haag en „Zomerhof" aan de Noord
singel in Rotterdam inlichtingen. Ook
kan men terecht bij de Stichting
Leerlingwezen Horecabedrijven, Jo-
han de Wittlaan 8, Dén Haag.
T uinbouiv-recreatie
DEN HAAG De eerste fase van
het plan Madepolder op de grens van
Loosduinen en Den Haag, waarin
tuinbouw en recreatie hand-in-hand
gaan, is vrijwel voltooid. Ongeveer
twintig van de zestig bedrijven zijn
opgeleverd.
De eerste tuinderswoning zal in
maart gereed komen en feestelijk in
gebruik worden genomen, waar
schijnlijk op 26 maart. Tegelijkertijd
zal „open huis" worden gehouden om
de stadsbewoner kennis te laten ma
ken met de tuincultuur. Een tentoon
stelling van oude tuinbouwmateria-
len, woningbouw en recreatie draagt
daartoe bij.
Het werk in de Madepolder nam
een aanvang in november 1969 Het
plan is bestemd als opvangcentrum
van alle nog resterende tuinbouwbe
drijven in Den Haag, zodat grond
vrijkomt voor de woningbouw. Om
het tuinbouwcentrum heen wordt een
recreatiepark met vijvers en al aan
gelegd. dat weer aansluit bij de
groenvoorzieningen in de Uithofpol
der.
Het totale werk is mogelijk ijl 1972
gereed Veel hangt af van de snelheid
van de verhuisprocedures. Het plan
voor de Madepolder wordt uitgevoerd
door de Heidemaatschappij in samen
werking met diverse gemeentelijke
instanties. Door de geconcentreerd
heid van de bedrijven is samenwer
king tussen tuinders heel goed moge
lijk.
De grootste kas heeft een grondop-
pervlakte van 11.000 m2, c!e kleinsten
zijn nog altijd zo'n 6000 m2 groot.
Bij de officiële opening in maart
zal ook de nieuwe neam voor de Ma
depolder bekend worden gemaakt. In
de volksmond spreekt men al van
„Klingenhof".
MIDDELBURG „Het is van
groot belang dat het gebied langs de
Wcsterschelde en de kanaalzone in
Zeeuws-Vlaandcrcn meer industrie
aantrekt. Van provinciale zijde dient
voor een zo goed mogelijke begelei
ding te worden gezorgd. De
milicu-hygiëne kan het beste worden
ondergebracht bij een afzonderlijk
bureau van de provinciale griffie."
Over deze stelling richt de heer L.
A. M. Elenbaas uit Scherpenisse, lid
van Provinciale Staten, vragen aan
het college van G.S. van Zeeland. Hij
vindt dat de industrialisatie langs het
Westerscheldebekken niet alleen een
provinciale aangelegenheid maar een
onderdeel van het regeringsbeleid is.
Het rapport van het ETI voor Zee
land vermeldt: „Het regeringsbeleid
is gericht op een zodanige inrichting
van de zeehavens in het Westerschel
debekken dat er zo snel mogelijk
sprake zal zijn van een équivalent
van de terreinen langs de Rotterdam
se Waterweg." De heer Elenbaas legt
er de nadruk op dat tijdstip en keuze
van vestiging van groot belang zijn.
Elisabeth W 'evels verlaat na
I.» jaar Academisch Ziekenhuis
99
(Vn een onzer verslaggeef
sters)
LEIDEN „Hoe ik ertoe
gekomen ben de verpleging in
te gaan? Ik kom uit een klein
dorp op één van de Zuidhol
landse eilanden. Ik was ~o ge
charmeerd van de ivijkvei-
pleegster, een knappe vrouw
die daar met een lange sluier
op over 's Heren wegen fietste,
dat ik mijn vader vertelde dal
ik de verpleging in wilde. Hij
stuurde me direct door naar
de huisarts, om me dat idee
uit het hoofd te laten praten."
Ze heeft het toch gedaan, de jonge
Elisabeth Wevels en nu ze er als
directrice van het Academisch Zie
kenhuis in Leiden mee ophoudt kijkt
ze met plezier terug op haar loop
baan.
„Toen dokter Jongsma en ik hier
kwamen, was dat in een tijd dat we
juist wat meer financiën kregen uit
Den Haag. We konden betere accom
modatie voor het personeel maken
en dat was meegenomen. Wat we
tegen hadden was het enorme perso
neelsgebrek. We waren gedwongen
de toelatingseisen te verlagen, waar
door we moeilijkheden te over had
den. In 1958 hebben we het mes erin
gezet: de meisjes moesten minimaal
mulo hebben.
De verpleegsters hebben in de
vijftien jaar dat ik hier zit steeds
meer-vrijheid gekregen. Vroeger was
het verplicht tot aan het diploma
intern te wonen. Langzamerhand is
het verminderd en nu moeten ze al
leen in de preklinische periode, de
eerste vijf maanden dus, hier wonen
en zelfs daar zijn uitzonderingen
op."
Zelf ben ik op m'n achttiende jaar
begonnen in het kindersanatorium te
Laren, daarna was ik leerling in het
Stads- en Academisch Ziekenhuis in
Utrecht. Je begon in die tijd met een
groep verpleegsters, die bij elkaar
bleef tot het eindexamen. Mensen
die het examen hadden gehaald
werden acuut op straat gezet ,want
leerling-verpleegsters waren veel
goedkoper en ze stonden te dringen
om ook in de verpleging te mogen.
Als je eenmaal ontslagen was had je
nog geen ander werk. Meestal moch
ten er twee of drie van zo'n groep
blijven en ik hoorde bij de drie ge
lukkigen."
Na de oorlog ging zuster Wevels
naar Indonesië voor drie jaar. Steeds
viel ze voor enkele maanden ergens
in, eerst als hoofdverpleegster, spoe
dig daarna als directrice.
„Dat was wel de meest enerve
rende periode in m'n leven. Ik had
net een oorlog meegemaakt, maar
dat was allemaal geleidelijk gegaan.
Dit overviel je allemaal zo erg. Soms
werden er schietpartijen gehouden
in de zalen. Ook in de buurt werd
vrij veel gevochten. Het was een
droeve zaak, als je al die mensen als
wrakken op straat zag liggen.
Toen m'n contract was afgelopen,
vond ik, dat ik me weer eens in de
ontwikkeling van de geneeskunde
moest storten. Na twee jaar 'Acade
misch Ziekpnhuis in Leiden werd ik
eerst directrice van het militair hos
pitaal in Utrecht, later commandant
van de groep geneeskundige dienst
van de Milva. De opleiding die ik
daarvoor kreeg was wel leuk, want
met twee anderen behoorde ik bij de
eerste vrouwen die in de recruten-
opleiding in Ermelo zaten. De man
nen daar wisten zich geen raad met
ons. Toch heb ik er wel iets geleerd.
Ik heb de weg naar de ministeries
leren vinden, en dat is belangrijk."
Verademing
„In 1956 kwam ik terug in het
Academisch Ziekenhuis in Leiden
als adjunct-directrice. Dat was heer
lijk, omdat ik er zoveel mensen ken
de en er de weg wist. Een verade
ming. Overigens is er een tekort aan
kaderpersoneel omdat verpleegsters
meestal vertrekken zodra ze ge
trouwd zijn, of wanneer ze een kind
krijgen.
We hebben wel ontzettend veel
part-time-personeel: getrouwde
vrouwen, die toch in de verpleging
willen blijven. Het aantal middelba
re scholieren dat in de verpleging
gaat is de laatste jaren aanmerkelijk
gestegen, omdat de opleiding zo ver
beterd is. Aan de andere kant is het
verloop onder deze mensen nogal
groot. Dat komt door het strakke
hiërarchische patroon, waarbij de
oudere verpleegsters vaak niet met
de leerlingen willen praten. Vooral
de middelbare scholieren vragen al
tijd naar het hoe en waarom en als
ze steeds geen antwoord krijgen wil
len ze weg.
In 1972 begint een experimentele
hogere beroepsopleiding in Nijmegen
aan de Hogere Verpleegsterschool en
in Utrecht aan het Seminarium. De
mensen die daar naartoe gaan zijn
eerder studenten, die niet meer aan
een ziekenhuis verbonden zijn. Als
ze praktijk gaan doen zijn ze geen
werkkracht maar stagiaire. Ik hoop
dat uit die opleiding het toekomstige
kaderpersoneel zal komen.
Voetstuk
Overigens moet er nog veel veran
deren in de verhouding arts-ver-
ROTTERDAM Terwijl het
„Philharmonisch" zich prepa
reert op de Engelse tournee,
treedt het Bournemouth Sym
phony Orchestra onder leiding
van de huidige vaste dirigent
George Hurst deze dagen als gast
van het „huisorkest" in de Grote
Doelenzaal op. Omdat de Rotter
dammers vandaag vertrekken na
men vele Orkestleden de gelegen
heid te baat, om het dinsdag
avondconcert van hun collegae
uit de Engelse badplaats te be
zoeken.
Blijkens de verrichtingen moest
het ensemble, dat met zijn 77 jaar
als het oudste Cngelse symfonie
orkest kan worden beschouwd,
(oorspronkelijk heette het orkest The
Bournemouth Municipal Orchestra),
aanvankelijk wél wennen aan de
akoestiek van de Doelen, want de ter
opening gespeelde Benvenuto Cellini-
ouverture van Berlioz had in de
zachtere gedeelten beslist meer ge-
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG De weten
schap, dat talloze mensen in hun
vrijetijd met „hun ziel onder de
arm" liepen, werd voor hem een
onverteerbare zaak. De toe
komstverwachting dat de door
snee Nederlander straks nog
meer vrije uren in ledigheid zou
doorbrengen maakte het toch al
weinig rooskleurige geheel nog
erger.
Voor de heer M. Knoester, di
recteur van het Internationaal
Bureau voor Agrarische Publici
teit in Den Haag, was de maat
toen vol. Hij besloot-tot het orga
niseren van een beurs voor vrije
tijdsbesteding, gaf daaraan de
naam „Hobby 71" en reserveerde
vervolgens de Haagse Houtrust-
hallen voor de periode 31 maart
tot en met 3 april. In die periode
zullen naar zijn schatting zestig
tot zeventig vormen van vrije
tijdsbesteding gepresenteerd
worden.
„Ieder mens heeft wel een bepaalde
interesse, maar vaak weet hij niet in
welk vlak. die nu precies ligt", voert
de heer Knoester als verklaring aan
voor de apathie die vele Nederlanders
uitstralen wanneer zij met vrije tijd
worden geconfronteerd. „En dat geldt
vooral voor de jeugd en de bejaarden.
Die slenteren maar wat op straat of
zitten stilletjes op een bankje voor
zich uit te staren.
Onbewust van het feit dat zij toch
wel bepaalde interesses hebben. Hob
by '71 moet het middel worden dat
hen tot bewustzijn brengt. Daar moe
ten zij de prikkel krijgen om iets
creatiefs te gaan doen in hun vrije
tijd".
De gedachten voor deze beurs zijn
bij de heer Knoester dan ook uitge
gaan naar een groot voorlichtingscen
trum. „Deskundigen van naar ver
wachting vijftig tot zestig overheids
instellingen, federaties, bonden, ver
enigingen en particuliere instellingen
die zich met recreatie bezighouden
zullen daar bezoekers kosteloos voor
lichten over de mogelijkheden die er
op het gebied van vrijetijdsbesteding
zijn en welke artikelen en diensten
daarvoor ter beschikking staan.
Om dit centrum zijn stands gegroe
peerd waar de bezoeker, wanneer hij
eenmaal een keuze gedaan heeft, ma
terialen en gereedschappen en vakli
teratuur over zijn toekomstige hobby
kan vinden Door de aanwezigheid
van deskundigen en van naar ver
wachting zo'n honderd stands zal
Hobby '71 ook voor mensen die al een
hobby hebben een interessante beurs
worden".
Hobby '71 zal. als het aan de heer
Knoester ligt, een jaarlijks terugke
rende gebeurtenis. worden. „Aan een
dergelijke beurs zijn tenslotte ieder
jaar weer nieuwe aspecten toe te
voegen. Het moet uitgroeien tot een
beurs waar letterlijk „alles" op het
gebied van de vrijetijdsbesteding te
zien zal zijn.
Dit jaar zullen er zestig tot zeven
tig vormen van vrijetijdsbesteding
gepresenteerd worden variërend van
bloemen, planten, tuinieren, denk
sporten en andere sporten, fotografie,
muziek verzamelen, lektuur, materia
len, sportvisserij en doe-het-zelf acti
viteiten, tot recreatie in de natuur,
schelpen, volksdansen, ponyrijden en
bouwdozen. Diverse hobbies zullen
bovendien door deskundigen gede
monstreerd worden".
Speciale aandacht wil de heer
Knoester besteden aan de gehandi
capten „Voor hen is het hebben van
een ho'Jby uiterst belangrijk. Wij
hebben daarom verenigingen aange
schreven met het verzoek de gehan
dicapten op deze beurs te attenderen
en ze er naar toe te laten gaan. Wij
geven daarvoor belangrijke reduc
ties".
Hoezeer de heer Knoester, 57 jaar
en ongeveer vijftien jaar in het orga
nisatievak werkzaam, in Hobby '71
gelooft („het organiseren van Hobby
'7J is voor mij een hobby") blijkt uit
het feit dat hij minstens 100.000 be
zoekers verwacht, uit alle delen van
Nederland.
Zuster L. J. Rcinhoud (boven)
volgt zuster Wevels (onder)
als adjunct-directrice op.
pleegkundige. We moeten meer op
niveau met de artsen kunnen praten.
Naast hem werken en niet onder
hem. Dat komt de optimale ver
zorging van de patiënt alleen maar
ten goede.
Er zullen zeker nog artsen zijn die
de verpleegsters niet naast zich dul
den, maar het voetstuk van de art
sen is de laatste jaren enorm ver
laagd. Er is erg veel begrip voor el-
kaars situatie. De verpleegsters ne
men deel aan de gespreksgroepen
van de studenten .Tenslotte zijn ver
pleegsters er niet alleen om orders
in ontvangst te nemen.
nuanceerd gekund. «Wèl viel al da
delijk de grote discipline op van het
orkest, dat in dirigent Hurst een
strak, maar niet altijd even emotio
neel geladen leider heeft (zijn linker
hand is opvallend weinig actief!).
Ook is de homogeniteit van het
ensemble zeer goed, hoewel het
koper een enkele maal overheerste
maar ook dat zal wel aan de
onwennigheid ten opzichte van de
ruimte hebben gelegen. Gaandeweg
werd er een steeds beter en later
zelfs voortreffelijk peil bereikt.
Eerst via een geschakeerde weer
gave door de strijkers misschien
toch wel het meest bijzondere onder
deel van het geheel in een glan
zende uitvoering van Elgar's ten
onzent tè weinig uitgevoerde prach
tige „Introduction and allegro for
strings".
Een buitengewoon hoogtepunt was
de weergave van Dvorak's berucht-
lastige, maar schitterende viool
concert in a, op. 53 met als solist de
Hongaar György Pauk. In perfecte
samenwerking met het steeds stipt
reagerende orkest onder een attente
Hurst, bewees Pauk die een
aantal jaren terug nog concertmees
ter bij ons Brabants Orkest is ge
weest zijn grote klasse.
Zijn toonvorming. misschien iets
aan de scherpe kant, was geheel
afgestemd op deze ruimte en zijn
muzikale zeggingskracht liet nie
mand onberoerd dat bleek ook
wel uit het feit, dat het auditorium
na het tweede deel spontaan applau
disseerde.
Na de pauze vierde het orkest
onder de feilloos uit het hoofd diri
gerende Hurst triomfen in een zeld
zaam gaaf gerealiseerde „Sacre du
Printemps". dat -geniale brok oer
muziek van het wonderlijke genie
dat Igor Strawinsky heet. Sommige
gedeelten hadden misschien iets
minder overladen van klank ver
wezenlijkt kunnen worden, maar het
eindresultaat was in ieder geval van
1- ^él grote klasse, zodat het orkest
uit Bournemouth een plaats van
ongeveer 150.000 inwoners(l) een
uitstekende indruk op het Rotter
damse concertpubliek heeft achter
gelaten. P. V.
DELT Het hoofd van de chirur
gische afdeling van het St. Hippo-
lytusziekenhuis in Delft. dr. G. Olt-
huis is in dezelfde functie benoemd
in het Zuiderziekenhuis in Rotter
dam. Met ingang van 1 februaria zal
hij 'zijn nieuwe functie aanvaarden.
Hij wordt in Delft opgevolgd door
dr. W. B. J. Jansen uit Utrecht.
Uniform
Ze hebben mij er nooit toe
kunnen bewegen om in uniform
rond te lopen. Ik herinner mij die
grote muts van de directrice uit
mijn eigen leerlingentijd en dat
wil ik beslist niet. In Indonesië
verzon ik nog de smoes, dat het
mij te warm was, zo'n uniform.
Hier heb ik er nooit tneer mee
gelopen.
Ik ga nu met functioneel leef
tijdsontslag, omdat ik het beter
vind, dat er een heel nieuw team
komt. Wat ik ga doen na mijn
afscheid? Wel, ik moest altijd
van alles. Op tijd hier zijn, op
tijd daar zijn, hier en daar voor
zorgen. En daarom heb ik nu m'n
huis in Voorschoten verkocht. Ik
ga een huis op de Veluwe kopen
en een tijd op vakantie. Daarna
bekijk ik eens wat ik wil gaan
doen."
DEN HAAG Minister Klompé
van cultuur, recreatie en maatschap
pelijk werk heeft ruim 5.750.000 aan
subsidies toegewezen voor de bouw
van sportzalen en sporthallen. Dit ge
beurde op grond van de „rijksregeling
subsidiëring overdekte sportaccommo
daties 1970".
Het maximaal mogelijke subsidie
bedrag per sportzaal van tenminste
16 bij 28 bij 7 meter werd vastgesteld
op een ton. De maximum-subsidie
voor sporthallen van tenminste 22 bij
42 bij 7 meter is 225.000.
De volgende sportaccommodaties
kregen ondermeer subsidie:
Vlaardingen voor de reeds geopen
de sporthal naar ontwerp van de
Heidemaatschappij een bedrag van
200.000.
Maassluis voor de al geopende
sporthal naar ontwerp van Pelllkaan
bouwbedrijf uit Tilburg 200.000.
Rijswijk voor de geopende sport
hal „Miramba" naar ontwerp van
N.V. Sportbouw uit Kedichem
f 200.000.
Leidschendam voor het sporthal
gedeelte van het combiproject „De
Fluit" uit Leidschendam naar ont
werp van de Heidemaatschappij
t 200.000.
Alphen aan den Rijn voor het
sporthalgedeelte van een combipro
ject sporthal/zwembad naar ontwerp
van de Heidemaatschappij 200.000.
Heenvliet voor de geopende sport
zaal naar ontwerp van Vaessen Alge
meen Bouwbedrijf uit Vught 100.000.
Fijnaart en Heijningen voor het
Dorpscentrum 60.000.
