God brengt
Rijk
zijn
nader
en gebruikt ons daarbij
KLOOSTER WIL
WEER LEREN
MENSEN
BIDDEN
Wereldgodsdiensten zijn
Gods trainingsscholen
Bijdrage aan wereld van vandaag
Een ivoord voor vandaag
UITDAGEND LIBANEES BETOOG
Dr. E. Diemer
lector VU
Gesprek met prof. dr. H
M. Kuitert (2)
BEROEPTNËSW
Puzzelhoe
vandaag
pagina
Voorts ligt voor mij gereed de kram der rechtvaardigheid, welke te
dien dage de Here, de rechtvaardige Rechter, mij zal geven, doch
niet alleen mij, maar ook allen, die Zijn verschijning hebben liefge
had" (2 Timotheus: 7 en 8).
De krans der rechtvaardigheid voor de grootste aller zondaren, zoals
Paidus zichzelf eens heeft genoemd. Men zou geneigd zijn te zeg
gen: Hoe is het mogelijk! Hij van de Rechtvaardige Rechter de
krans der rechtvaardigheid? Ja, hij. Maar Paulus laat aait zijn
juichkreet iets voorafgaan. „Ik heb het geloof behouden". Door het
geloof wordt hij gerechtvaardigd. Het' is geen eigen rechtvaardig
heid, het is rechtvaardigheid uit Christus.
Paulus laat ook iets volgen. De krans der rechtvaardigheid is
voor allen, die Zijn verschijning hebben liefgehad. Dit mogen zij we
ten. Voor hen geen twijfel meer, geen onzekerheden. Zijn verschij
ning liefhebben. Dat betekent ook Hem volgen, om Zijnentwil lij
den, smaad dragen, verguizing van de wereld accepteren, en doorlo
pend strijd voeren om het behoud van het geloof. Maar het einde is
de krans der rechtvaardigheid, te ontvangen van de rechtvaardige
Rechter.
We lezen vandaag: Matth. 18 vers 1 tot 10.
DONDERDAG 14 JAMJAM
(Door Riet Diemer)
OOSTERHOUT Voor de meeste buitenstaanders hangt er nog
altijd een waas van geheimzinnigheid rond het kloosterleven. In het
bijzonder zal dit gelden voor een kloostergemeenschap, waar men
zich nog maar vier jaar geleden streng afgescheiden van de
buitenwereld vooral bezighoudt „met bidden", zoals de volks
mond zegt. Officiëler heet een dergelijk klooster, waar het accent
op gebed en meditatie valt een contemplatief klooster in tegenstel
ling tot de actieve kloosters, waarvan er in ons land in verhouding
veel meer zijn.
Een zuster houdt zich bezig met
kalligraferen (de schoonschrijf-
kunst).
95
door H. Biersteker
ADDIS ABEBA De felst
omstreden bijdrage in de discus
sie in het centraal comité van de
Wereldraad van Kerken over
het gesp *ek met andere wereld
godsdiensten kwam van de Liba
nese metropoliet George Khodr.
Deze indrukwekkende spreker,
die de aandacht van het parle
ment van de Wereldraad een uur
lang gevangen hield, is reeds
lang in gesprek met moslimlei
ders. Zijn betoog was van een
„verleidelijke schoonheid", zoals
de Franse theoloog Roger Mehl
het noemde.
Hij beriep zich op Paulus en op de
kerkvaders Clemens van Alexandrië
Origenes, Irenaeus en Augustinus, die
de aandacht vestigden op de werking
Israël en van de kerk. Die kaders zijn
veel te nauw. omdat zij het heil ge
bonden hebben aan de geschiedenis,
zei hij.
Deze grieks-orthodoxe theoloog
verweet de kerk. dat zij de geschie
denis van de christelijke wereld als
dé geschiedenis beschouwt. De rest
van de wereld beschouwt zij als a-
historisch, tot deze de westelijke er
varing overneemt.
De religies van de onderontwikkel
de landen, die schijnbaar niet zijn
aangeraakt door de dynamiek van
een creatieve beschaving, zoals hin
doeïsme, boeddhisme en islam beho
ren tot een historisch minderwaardig
tijdnerk. Zij moeten naar een hoger
stadium worden opgevoerd en histo
risch worden door het christendom te
aanvaarden, dat het hoogste is in de
hiërarchie.
Zo werkt de Geest volgens Khodr
niet. De dialoog met de mensheid be
gon al met het verbond met Noach,
dus voor de wetgeving. Als de boom
gekend wordt aan zijn vruchten, dan
lijdt het geen twijfel, dat de arme,
het volk dat leeft in de schaduw en
zich ernstig aan God overgeeft in alle
naties, de vrede ontvangt, die God
geeft aan wie Hij liefheeft.
Daarom moet de houding van de
kerken ten opzichte van andere gods
diensten volgens de metropoliet gron
dig veranderen en beginnen met vre
de en geduld. De grote religies zijn
door Gods plan trainingsscholen van
de goddelijke genade.
Wij moeten de hand leggen op wat
andere godsdiensten aanbieden en
niet alleen met een objectief kritische
koelheid hun geschriften lezen. Dat
doen we ook niet met het Oude Tes
tament, terwijl dat zonder de Heilige
AMSTERDAM Tot gewoon lec
tor in de communicatiewetenschap
aan de faculteit der sociale weten
schappen van de Vrije Universiteit is
benoemd dr. E. Diemer te Rotterdam,
thans hoofdredacteur van de dagbla
den van Het kwartet en sinds 1958
buitengewoon lector in de leer der
communicatiemiddelen.
Everhardus Diemer, op, 14 augustus
1911 te Rotterdam geboren, studeerde
rechtswetenschappen aan de V.U.
Promotie in 1937 op het proefschrift:
„Vrijheid van drukpers". Daarna was
hij binnen allerlei sectoren van de
.journalistiek werkzaam, na van 1940
tot 1945 als advocaat en procureuer
werkzaam te zijn geweest, hervatte
hij na de tweede wereldoorlog zijn
journalistieke loopbaan sedert 1 ja
nuari 1946 als hoofdr/~*akteur van de
kwartetbladen.
Dr. Diemer is lid van de persraad
en sedert 1948 lid van de Raad van
Tucht der Federatie van Nederlandse
Journalisten resp. van de Raad voor
de Journalistiek. Daarnaast bezet de
heer Diemer nog tal van funkties:
voorzitter van het curatorium der
Nederlandse Persbibliotheek, depu-
taat Voor de informatie vanwege de
Gereformeerde Kerken, redacteur
Centraal Weekblad.
Een tiental jaren bekleedde hij de
funktie van voorzitter van de protes
tants-christelijke Journalistenkring
naar Christus ver-
Geest ook niet
wijst.
We moeten vooral letten op die in^-
dividuen, die boven het mysterie van
hun eigen godsdienst uitkomen, zoals
ook bij ons het geestelijk leven de
wet kan overstijgen, ook al heerst het
wetticisme. Wij moeten d^ waarden
van Christus in andere religies aan
wijzen en de belijders ervan Christus
tonen als hun eigen bezit en zijn lief
de als hun vervulling. Wij moeten de
Christus doen ontwaken die slaapt in
de nacht der religies.
Bultmanniaans
Metropoliet Khodr, die de westerse
kerken van geestelijk imperialisme
belichtte, ofschoon zijn eigen betoog
daar ook niet vreemd van was, kreeg
prompt de wind van voren van het
patriarchaat van Konstantinopel: in
zijn pluralisme kwam het evangelie
er wel erg bekaaid af.
Roger Mehl zei na dit betoog niet
meer te weten, wat de openbaring
van God in Jezus Christus is. Hij
vond het „hyper-bultmanniaans". Zo
kunnen we net zo goed niet aan ;de
dialoog beginnen. Laat hen dan liever
de grandeur van heidenen, aldus
Mehl.
Wel diep onder de indruk waren cle
Zwitser dr. Jacques Rossel en de jon
ge Amerikaanse acteur D. E. Johnson
(episcopaals), die het als een troost
had ervaren en als een methodiek in
zijn vele gesprekken met in de reli
gies tastende jongeren.
Opium
Maar dat laatste vond prof. dr. J.
M. Lochman, leerling van Hromadka
uit Ts'cchoslowaki.ie, nu juist heel
gevaarlijk. Het lijkt volgens hem wel
heel weids gedacht van de Geest, die
ook buiten het bestek van de huis
houding van Christus werkzaam is,
maar het is heel eng gedacht: alleen
maar naaT de kant van het „geeste
lijke", het mystieke.
De Geest richt zich tot de hele
mens in zijn hele bestaan, ook maat
schappelijk. Dat is juist wat we in de
dialoog met de marxisten trachten
duidelijk te maken, zei hij. Als het
alleen maar gaat om het religieuze in
de mens, dan kunnen we met de dia
loog met de atheïsten wel ophouden.
Men kon Lochmans vrees duidelijk
onderkennen, dat hier een geweldige
wolk „opium voor het volk" zou op
stijgen. „Dat heb ik wel gedacht,
maar het ging me te ver om dat te'
zeggen", zei hij mij later.
De syrisch-orthodoxe Indiër Paul
Verghese verdedigde Khodrs visie:
het westers christendom is te zeer
hersenwerk om het verlangen van
het hart te kunnen verstaan. Mijn
westerse vrienden begrijpen de
uniekheid van Christus niet. Zij zijn
niet christocentriseh. maar christomo-
nistisch.
Zodra ze denken dat God wel eens
anders zou kunnen zijn dan zij Hem
verstaan, worden ze bang en ze zoe
ken een schuilplaats in hun onwe
tendheid. Dat hebben ze altijd ge
daan.
Maar een andere Indiër, dr. J. Rus
sell Chandran, vroeg of Khodr niet
erg had geselecteerd in de Schrift.
Men kan er ook het tegenovergestelde
van wat hij betoogde uithalen. Is het
brengen van het Goede Nieuws, zoals
wij de evangelieverkondiging ver
staan, alleen maar oud nieuws on
derstrepen. omdat zij het onbewust al
in zich omdragen?
Wodan belijder
De laatste spreker was dr. W. A.
Visser 't Hooft. Hij was dankbaar
voor Khodrs referaat als correctie. In
de oerkerk vindt men inderdaad twee
lijnen in de beoordeling van andere
godsdiensten: de Ijjn van verwerping,
de profetische lijn en anderzijds de
lijn van de gedeeltelijke aanvaarding,
de Alexandrijnse lijn.
„Maar na alles wat u over het wes
ten gezegd hebt, wil ik u er toch op
wijzen, dat juist daar het syncretis
me de kop opsteekt. De nervositeit
over de waarheid van Christus is in
de westerse kerk veel groter dan bij
u. Daarom is het voor ons juist het
verkeerde moment voor die Alexan
drijnse lijn.
Wij hebben meer dan ooit de profe
tische lijn nodig. De westelijke we
reld begint meer en meer anti-hu
maan te worden. Er komt een nieuwe
vitalistische religiositeit op, die het
leven verheft tot goddelijkheid. Het
erotische leven krijgt een religieuze
betekenis.
Ik wil u alleen een simpele vraag
stellen: als Paulus erop uit was ge
weest om alleen maar een pantheïs
tische tempeldienst te hervormen, hoe
zou dan het evangelie bij ons geko
men zijn? Als de Ierse missionaris
sen, die naar Nederland kwamen, er
alleen op uit waren geweest, het goe
de in de godsdienst der Germanen
aan te wijzen, zou ik nu een her
vormde belijder van Wodan zijn".
Het Norbertinessenklooster van
Sint Catharinadal in Oosterhout, dat
dit jaar zijn zevenhonderdjarig be
staan viert, is zo'n contemplatief
klooster. En wie nog nooit met een
dergelijke instelling van nabij heeft
kennis gemaakt, kijkt daar vanuit
onze gejaagde wereld van vandaag
enigszins vreemd tegenaan.
Daarom )verd een uitnodiging voor
de zogeheten „dag van de publiciteit",
waarmee deze week het feestprogram
ma voor het komende jaar werd ge
opend, door veel persmensen in dank
aanvaard. Om eerlijk te zijn, we wil
den weieens weten hoe het achter de
muren van het klooster toegaat.
Misverstand
Om direct maar een misverstand
uit de weg te ruimen: in Catharina
dal wordt gewerkt. „Zes uur staan we
op," vertelt een nog jonge klooster
linge, „half zeven de morgendienst,
zeven uur de eucharistieviering." Tot
twaalf uur viordt er gewerkt. Zijzelf
is secretaresse.
De middag begint met een korte
dienst, waarna men weer tot de
avondmaaltijd met zijn werkzaamhe
den bezig is. 's Avonds is de gezongen
dienst en daarna blijven er twee uur
voor ontspanning over. Tot slot is er
een korte dagsluiting.
De meeste bezigheden in dit kloos
ter verdienen de naam monniken
werk. Bekend door hun kunstatelier
houden veel zusters zich bezig met
boekbinden en kalligrafie (schoon-
schrijfkunst).
Tijdschriften en gemeenteregisters
worden ingebonden, maar ook zeer
waardevolle eeuwenoude boeken
soms wiegedrukken gerestaureerd.
Met liefde wordt een bijgewerkt
middeleeuws getijdenboek getoond,
waar op de perkamenten bladzijden
de vierkantenoten van de Gregori
aanse muziek van toen staan.
In het jubileumboek van 1971 wor
den de namen van begunstigers en
vrienden van het klooster nog in go
tische lettertekens geschreven.
Onvoorstelbaar mooi is de oorkonde
die nog maar deze week is klaarge
komen ter gelegenheid van het feest
jaar. Begonnen wordt met een ver
gulde grote sierletter, opgevuld met
een tafereeltje, zoals ook in de mid
deleeuwen gebeurde.
Het boek en de oorkonde werden
overigens in de vrije tijd gemaakt.
Om zo'n gemeenschap in stand te
houden en ervan te leven moet ook
werk worden gedaan op de boerderij,
in de huishouding enz. Men is self
supporting.
Omdat er van een dergelijk cen
trum waar de bezinning zo cen
traal staat voor de wereld van
vandaag een grote bijdrage kan wor
den geleverd, wordt in het kader van
de jubileumviering een congres over
contemplatie gehouden.
Men wil het begrip contemplatie
vertalen voor deze tijd. Verschillende
rooms-katholieke medewerkers staan
op het congresprogramma, maar ook
de naam van ds. C. Aalders, hervormd
predikant, komt erop voor.
Het congres, waaraan tachtig be
langstellenden kunnen deelnemen,
wordt van 14 tot 17 april in Heeswijk
gehouden, omdat Catharinadal daar
te klein voor is.
„Met dit congres wordt de aandacht
gevestigd op een element in onze sa
menleving dat noodzakelijk is," is de
mening van drs. F. H. Weijts, voorzit
ter. „Onze cultuur zou aan activisme
ten onder gaan als er geen plaats
meer was voor zelfbezinning, be
schouwing en gebed." Omdat het be
grip contemplatie moeilijk onder
woorden kan worden gebracht, maar
moet worden beleefd, wordt het een
soort „werkcongres".
Werkboek
Een „werkboek" is inmiddels" al
uitgekomen. In de bundel „Bidden
Nu" hebben veel 'bekenden, waaron
der kardinaal Alfrink, Dorothee Sölle,
Tine Govaart-Halkes, Frans Haarp-
ma, Jos Lescrauwaet en als samen
steller Jan Peters hun aandeel gele
verd. (We hopen nog op de bundel
terug te komen).
Dit is nog maar een onderdeel van
de jubileumviering, die men vooral
wil stellen, in het teken van naar bui
ten treden. Dat kan het beste ge
beuren met de "open dagen". Op de
middagen van 13 februari, 21 maart,
24 april, 17 juni, 18 juli en 21 augus
tus, zullen niet alleen de gebouwen
worden getoond, maar kan men ook
kennis maken met de gemeenschap,
"de commune", zoals priorin zuster
Elizabeth Janssens deze noemt. Wel
moeten toegangskaarten worden aan
gevraagd.
Van 4 tot 19 september is er een
AMSTERDAM We mogen niet verwachten, dat de wereld
zal veranderen door een bovennatuurlijke krachttoer. God
werkt in de weg der middelen. Daarom zijn we als mensen zelf
verantwoordelijk, zei prof. Kuitert aan het slot van het eerste
deel van het gesprek, dat hij had met onze medewerker G. J.
Breuker.
en enkele jaren die van voorzitter
van het Nederlandse Genootschap
van Hoofdredakteuren. Hij is erelid
van de Nederlandse Vereniging van
Journalisten en Officier in cle Orde
van Oranje Nassau. De heer Diemer
heeft een reeks van publikaties "op
zijn naam staan.
Het ligt. vernemen we, in de bedoe
ling dat de heer Diemer zijn nieuwe
functie in april zal aanvaarden.
Maar, aldus de heer Breuker, het
Koninkrijk Gods is toch iets anders.
Dat komt er toch niet door ons toe
doen, maar door het ingrijpen van
God. Christus zal tvederkomen op de
wolken en dan zal er immers een
nieuwe wereld komen, waarop ge
rechtigheid zal wonen. God zal ingrij
pen en dan krijgen we een nieuwe
wereld.
Prof. Kuitert: Als de bijbel spreekt
over de wederkomst, dan wordt ons
gezegd dat de wereld van nu nog niet
de eigenlijke wereld van God is. Die
eigenlijke wereld is anders en het ko
men van die wereld zullen we te
danken hebben aan Christus. Hij is
de Redder en de voltooier van de we
reld. Laat ik hiermee mogen begin
nen.
We hebben sedert de middeleeuwen
geleefd met allerlei weelderige uit
werkingen van bijbelse beeldspraak
ook over de wederkomst. Maar
beeldspraak is geen beschrijving. Als
ik uitzie naar het lijk van God, dan
denk ik er irt de eerste plaats aan dat
we Christus de redder zullen zien,
We zullen Hem in ons midden hebben
en dat zal grote vreugde geven. Mis
schien was Hij al die tijd al verbor
gen aanwezig.
Als we met Christus samen zijn, zal
de wereld ook anders zijn. Daarovér
kan ik alleen maar spreken in de taal
van de verwachting, niet in beschrij
vende taal. Het komen van Christus
op de wolken is ook niet als een let
terlijke beschrijving bedoeld. We zul
len Hem niet op zekere dag boven
ons zien drijven op een wolk. Het zal
anders zijn. mooier, overtuigender.
Alles, wat Jezus was, wilde en deed
zal zich dan uitstrijken over heel de
wereld Dat is een onverwoestbare
hoop.
Komt Jezus op een bepaalde dag of
beleven we een evolutie naar een be
tere wereld?
Het komen van een nieuwe wereld
is Gods werk. maar dat sluit helemaal
niet uit, dat Hij ons niet als Zijn
instrumenten zal willen gebruiken,
instrumenten van Zijn herscheppende
Geest. God brengt het rijk naderbij
en zet ons aan het werk.
Als ik veel leed en moeite en ge
harrewar in de wereld en in onze
eigen kring zie, hoop ik dat Christus
binnenkort terug zal komen. Ik zou
dat graag willen meemaken, tijdens
mijn leven op aarde.
Dan gaat u er al weer van uit dat
we ons de wederkomst van Christus
moeten voorstellen als een bepaalde
dag. Is dat zo zeker? De bijbel
spreekt erover in allerlei beelden, die
we immers niet als beschrijvingen
zouden opvatten? Wat u graag wilt
meemaken, is een schone wereld zon
der vermoorde mensen, zonder moor
denaars, zonder schenders en ge-
schor««imen.
Misschien moeten we wel zeggen
dat we daarvoor meer ons best moe
ten doen. Want juist als christenen
weten we: Het gaat God vooral om
déze wereld, die Hij wil vernieuwen.
De nieuwe wereld is alleen denkbaar
met Christus.
Hij is de kurk, waarop de oude we
reld drijft. Het is belangrijk dat de
wereld nog drijft. Zij moet de veilige
haven van de voleinding binnen lo
pen. Zij zal er ook binnenlopen. Sinds
de verschijning van Jezus Christus
kunnen ze ons dit geloof niet meer
afnemen.
Na de dood
Wat gegeurt er volgens u als we
sterven?
Mijn opvatting op dit punt is zeer
orthodox. Bij mijn geboorte heeft
God mij geroepen, als ik sterf roept
Hij mij terug. Ik kom bij God van
daan, ik ga naar Hem terug. God is
geen God van doden maar van leven
den, zegt Jezus. Dat is mij genoeg. Ik
geloof in de geborgenheid bij God. na
de dood.
Voor mij is de hemel geen plaats.
Ik kan er niet veel meer van zeggen.
De bijbel spreekt in beeldspraak en
ook hier hebben jarenlang allerlei
woekerplanten van dj» verbee]ding
ons parten gespeeld. Wij zijn vandaag
wat zuiniger met die verbeelding dan
vroeger.
Denkt u dat er een hel is?
Er zijn onvergeeflijke misdaden,
bijv. de jodenmoorden. Je zou bijna
zeggen: als er geen hel was, moesten
we hem voor deze mensen uitvinden!
De bijbel spreekt ook over een hel,
maar wat we ons precies moeten
voorstellen is niet duidelijk.
Als de bijbel het over de hel heeft,
dan betreft het (a"Jveer) geen be
schrijving. maar een waarschuwing
voor het kwaad, de zonde. Het kwade
dat een mens kan doen, kan boven
menselijke proporties aannemen, het
is erger dan je denkt. Meer kan ik er
niet van zeggen. Dat is voor mij ook
genoeg. Je moet niet onderschatten,
wat mij aan kwaad doen. Dat heeft
vaak duivelse dimensies.
De duivel is een geest, die gods
schepping bezoedelt, een geestelijke
boosheid in de lucht, die tot het kwa
de aanspoort.
Maar tfe luchtvervuiling moeten we
op onze rekening schuiven! Die komt
van onze kwalijke eigenschappen. We
willen steeds meer bezit, meer wel
vaart en daar moeten de schoorstenen
voor roken. Vaak krijgen de rijken
het er nog rijker van als de schoor
stenen flink en constant roken en de
armen worden er slechter van: zij
wonen daar waar de kwade dampen
naar beneden komen, de rijken gaan
met hun mooie auto naar een land
huis verderop.
De boosheden in de lucht komen
van onszelf. De duivel kan en mag
niet als excuus voor het menselijk
handelen gelden. Wanneer we over
de duivel spreken, bedoelen we: ons
kwaad kan ver boven de mensenmaat
stijgen, maar het blijft ons kwaad
Apocrief
In de brief van Judas en in 2 Pe
trus 2 staat dat engelen ontrouw zijn
geworden en de christelijke overleve
ring heeft er later bijgevoegd dat ze
de zonde in de wereld hebben ge
bracht. Ik denk dat het een gestileerd
verhaal is, waar je verder niet veel
mee kunt.
Je komt beschouwingen van dit
soort ook nergens elders in de bijbel
tegen. Het verhaal is in de loop van
de kerkgeschiedenis opgesierd en zo
heeft men een theorie opgezet over de
oorsnrong van de zonde. In de apo
criefe boeken vinden we wel iets in
het genre van Judas en ik denk en
dat is geen bijbelkritiek dat deze
paar verzen over de gevallen engelen
ook best uit de bijbel hadden kunnen
bliiven.
Toen de canon van de bijbel is
vastgesteld en de apocriefe boeken
uitgezuiverd zijn, had naar mijn me
ning dit gedeelte uit Judas ook weg
gezuiverd kunnen worden. Het is een
draadje met een apocrief trekje, dat
'in de Schrift is terecht gekomen. Ik
zoü dit gedeelte van de brief van Ju
das zeker niet als een historisch gege
ven met huid en haar willen accepte-
ren.
De oorsprong van de zonde is niet
op te sporen. We moeten er niet over
speculeren. Ik zie er het nut niet van
in. De oorsprong van de zonde ligt
niet bij God, dat is volkomen duide
lijk.
We moeten er niet voortdurend
mee bezig zijn, met de oorsprong. Het
belijden van schuld is beter. Wie als
maar naar de oorsprong van zijn
schuld zoekt, vergeet zijn schuld te
belijden. We zijn te veel bezig met
het verleden, met Adam. Het gaat om
de essentie van het evangelie. Gods
handelen in déze tijd.
Achterhaald
Om nog even op Adam terug te
komen, in de Geref. Kerken in Ne
derland ziet men uitspraken over
Adam nu als een grote zaak, maar in
de wereldkerk is Adam geen pro
bleem meer. In vrijwel alle kerken
buiten Nederland ik laat de secten
buiten beschouwing wordt ervan
uitgegaan dat Adam niet als persoon
hééft bestaan aan het begin van de
schepping. In andere landen is de
strijd al uitgevochten, wij, in de Ge
ref. Kerken in Nederland, zijn er nog
mee bezig.
Daarom is het ook onjuist om te
denken (en te zeggen) dat ik de
kwestie Adam in de kerken heb ge
bracht. Die was er al lang en niet
alleen in ons land.
Om terug te komen op wat ik zo
juist zei: we moeten de essentie van
het evangelie onder woorden brengen.
Ja. maar daarbij moeten we niet ver
vallen aan de tijdgeest, zegt men.
Maar wat wil men daarmee zeggen?
Voor velen is „niet aan de tijdgeest
vervallen" hetzelfde als blijven bij
„gisteren". Maar met aanpassen aan
gisteren schieten we geen spat op. Als
we dat willen, gebeurt er niets.
We moeten het werkelijk wagen zo
helder mogelijk te zeggen in onze
taal en ti'd waarom wij bet van
Jezus verwachten, als het om onze
toekomst gaat en die van onze we
reld. Als we daarin onverstaanbaar
blijven of alleen maar verstaan
worden door de mensen, die er al
bij horen zijn wc als de man die
zijn talent in de gro«d stopte.
(morgen: prof. Kuitert over de uit
spraken van de gereformeerde syno
de).
Een decoratieve haardplaat
twee dwergen voorop uit 11
een van de kunstschatte va\
kloosterCatharinadal
tentoonstelling van de werk
het kunstatelier. Tevens kuni
zienswaardigheden uit het v
worden bezichtigd. De tijden i
9.30 tot 11.30 en van 14.30 tot
Een dergelijk bezoek is allei
moeite waard, want het kloost<
een zeer verfijnd interieur, n
interessante verzameling anti<
zienswaardigheden.
Kasteeltje
Het centrum is het uit de
eeuwen daterende kasteelt
Blauwe Camer, dat zijn naar
aan het blauwgeverfde ho
Daaromheen zijn de bijgel
witgepleisterde gangen en eet
de plavuizen op de vloer.
Het klooster zit in tegel
tot zoveel andere praktisch
zijn 58 zusters van 21 tot 91
is een goede leeftijdopbouu
zusters zijn onder de 35, v
twee novicen en 25 onder de
Ze dragen lange witte jurken,
kappen en witte schoenen.
„Ook wel eens beige, dat ne
niet zo nauw," vertelt een zu
moedelijk. Ze was twintig toi
1936 haar intrede deed. Er
thuis eerst veel tegenstand. "V
trede doèn in een conté
klooster betekende "achter
lies". Je kwam nooit meer bi
milie en je familie kon joi
spreken in de bezoekerskame
tralies je van elkaar soheidd
dat namen we zo, dat was ee
rechterlijke bepaling."
„Maar 't was niet goed. Je
boven de wereld verheven",
priorin aan. In 1967 zijn d<
pas afgebroken. Maar dat
zeggen dat er sprake is van
tergebleven gemeenschap. De
van Catharinadal zijn met
meegegaan. Hun liturgieven
bijvoorbeeld, is ver naar bil
kend. In 1971 wordt de openl
lemaal een feit, als de zust
Catharinadal de buitenwereld
noot willen maken van hun
venheden en dat deden ze op
van de publiciteit" al op een
der hartelijke, spontane mar
NED. HERV. KERK
Beroepen te Vlissingen (vai
Verseput toez.); Sj. v.
Uitwijk.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Doetinchem:
Bloemkelk te Eindhoven.
Bedankt voor Zwartebroek
beslissing): A. J. L. Hoogki
Bolnes.
Beroepbaar: ds. J. B. Kuh
Berkenhovenslraat 11 te Aalte
heen chris. geref. predikant
ten.
CHRIST. GEREF. KERK
Beroepen te Apeldoorn-z
Leendertse te Zwijndrecht.
GEREF. GEMEENTE?
Bedankt voor Bodegraven
Rotterdam-Hoogvliet: J. v.
te Amersfoort.
