MOEILIJKE SPRONG OVER
SCHADUW VAN VERLEDEN
Verbier en Villars
pure skilustoorden
I
IATERDAG 5 DECEMBER 1970
BIJLAGE VAN
HET KWARTET
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Courant
Nieuwe Leidse Courant
Dordts Dagblad
Verbier, gelegen op 1500 meter,
is zo'n modern ski-oord met de
onbegrensde mogelijkheden. Het
heeft tientallen pistes, waarop elke
categorie skiër zich kan uitleven.
Naast de vele sleep- en stoel-
tjesliften zijn er twee teleferiques
die de geroutineerde skiër naar
3000 meter brengen. Vanaf dit
hoogste punt kan men lange afda
lingen maken naar twee verschil
lende valleien.
door
Joris Boddaert
Behalve skiën zijn er in Verbier
nog tal van andere sporten moge
lijk. waarvan wandelen één van de
belangrijkste is. Opvallend van Ver
bier is dat er in het wijd uitge
strekte dorp uitzonderlijk veel cha
lets staan, die via grote verhuur
kantoren (ook direct vanuit Neder
land) te huur zijn. Gezegd moet
worden dat de hotels en de uit
gaansmogelijkheden van Verbier
aan de dure kant zijn, maar daar
voor zit men dan ook wel in één
van de beste (en meest zonnige)
skigebieden ter wereld.
Eenvoudiger van opzet is het
plaatsje Villars, dat evenals Ver
bier slechts anderhalf uur rijden
van Lausanne verwijderd is. Het
skigebied van Villars is minder uit
gestrekt (1300 - 2200 meter) en be-
i door
J. den Boef
Het uitblijven van een regeling voor de kwestie Berlijn zet het enkele maanden geleden Russïsch-Duitse
niet-aanvals-verdrag op losse schroeven en kan ook moeilijkheden opleveren voor het normalisatie-verdrag,
dat onlangs tussen Polen en West-Duitsland tot stand is gekomen. Bondskanselier Willy Brandt heeft het
definitief van kracht worden van het verdrag met Moskou afhankelijk gesteld van regeling van het Berlijnse
probleem. Als de Russen niet meewerken kan hij deze voorwaarde moeilijk laten vallen omdat hij ook
wat het akkoord met Polen betreft is aangewezen op een meerderheid in de Bondsdag die de regerings
partijen (socialisten en liberalen) wellicht niet kunnen opbrengen.
geven. Ook de socialisten heb
ben lang de zaak in het midden
gelaten. Dat zij nu met de steun
van de liberalen tot een besluit
zijn gekomen, getuigt van poli
tieke moed ook al wordt die
niet in dank afgenomen.
Groot is de tegenkanting in
CDU-CSU-kringen, waar men
niet over de schaduw van het
verleden lijkt te kunnen sprin
gen. Fel is de oppositie van de
Beierse CSU-voorzitter Franz
Joseph Strauss, wiens invloed
in het christendemocratische
kamp als gevolg van de flinke
verkiezingsoverwinning van en
kele weken geleden lijbt te zul
len toenemen.
Het zou betreurenswaardig
zijn» als in de Bondsdag over
het normalisatieverdrag met
Polen een onverkwikkelijke po
litieke strijd tussen regerings
partijen en oppositie zou uitbre
ken. De toenaderingpogingen tot
Poten en andere Oosteuropese
landen zouden er ernstige scha
de van ondervinden.
Overigens wordt in het nor
malisatieverdrag met nadruk
vermeden, over „erkenning" te
spreken. Vastgesteld wordt, dat
de Oder-Neisse-grens sinds het
Potsdammer-akkoord van 1A45
de Poolse westgrens „aangeeft".
Om die reden wordt ook naar
bestaande verdragen verwezen.
In Potsdam werd nl. vastge
steld, dat „de uiteindelijke vast
stelling van de Poolse westgrens
in een vredesregeling voor ge-|
heel Duitsland zal geschieden".'
Bovendien is de westelijke,
geallieerden meegedeeld, dati
het verdrag met Polen in naam'
van West-Duitsland werd af
gesloten en dat s=» met andere
woorden een regering voor
geheel Duitsland er later niet
aan gebonden zal zijn.
Dat het normalisatieverdrag
ook in het belang van de Duit
sers is, werd onlangs verdedigd
door Klaus Mehnert, die aan
vankelijk tegen onderhandelin
gen met Polen was. Reden: de
Poolse leiders eisten vooraf--
gaande volkenrechtelijke erken
ning van Ulbrichts DDR.
Later lieten zij deze voor
waarde vallen, blijkbaar tot
groot ongenoegen van hun
Oostduitsc vrienden. Met vol
doening stelt Mehnert in Christ
und Welt vast, dat de letters
DDR niet in de verdragstekst'
voorkomen en dat de overeen-'
komst op generlei wijze een be
lemmering zal vormen voor
eventuele hereniging van- Duits
land.
Mehnert meent, dat het ver
drag voor de Duitsers niet als
doel op zichzelf mag worden ge
zien, maar als middel om tot
verzoening met de Polen te ko
men» zoals de Duitsers die met
hun. westelijke buurlanden heb
ben nagestreefd. ..We zullen tot
de ontdekking komen, dat we
een zeer hoge prijs betaald heb
ben met het afstaan van onze
oostelijke gebiedsdelen als er in
Bonn een wilde politieke strijd
uitbreekt, die in de Bondsdag
slechts een. zeer kleine meerder
heid voor het verdrag mogelijk
maakt. Er zou niet tegenover
staan wat wij er van hoopten:
verzoening met Polen".
Tijdens gesprekken in War
schau heeft Mehnert de Polen
op het hart gebonden, niet ver
baasd te zijn» als in West-Duits
land felle oppositie tegen het
normalisatieverdrag wordt ge
voerd. Het is ook in het belang
van de Polen, dat zij er zo wei
nig mogelijk dandaeht aan
schenken, aldus Mehnert, die de
reactie op het verlies van de
vroegere Duitse gebieden verge
lijkt met die van een lichaam,
dat een ingrijpende amputatie
ondergaat. Tenslotte vroeg
Mehneri zijn gesprekspartners,
hun houding tegenover West-
Duitsland niet door de DDR van
Ulbricht te laten voorschrijven»
Zijn advies voor de Westduit-
«ers: zakelijke debatten over
het verdrag, beheersing van de
emoties en spoedige ratificering
door een indrukwekkende
meerderheid. Het lijkt ons een
bijzonder goede raad van
iemand die ».veet, waarover hij
het heeft.
Kanselier Willy Brandt (op foto
boven in gesprek met de Russischa
premier Kosygin (rechts onderin),
terwijl partijleider Brezjnef (staande
in het midden achter de tolk) een
oogje in het zeil houdt, ging zelf
naar Moskou om het Russisch-
Duitse niet-aanvalsverdrag te on
dertekenen. Enkele weken geleden
sloot West-Duitsland met Polen een
normalisatieverdrag. waarin de
Oder-Neisse-linie als Poolse west
grens werd aanvaard (zie kaart).
Het wachten is nu nog op een re
geling van de kwestie Berlijn, die
verbetering moet brengen in het lot
van de miljoenenbevolking van
West-Berlijn (foto links). In dit
stadsdeel, waar de schitterende
lichten nog altijd contrasteren met
de silhouetten van grote gebouwen,
voelt men zich meer dan ooit op
gesloten.
schillen, over de uitvoering tus
sen de beide Duitse staten, zou
den ter beslechting aan de grote
vier voorgelegd moeten worden
Na korte tijd kwam Moskou
echter op dit besluit terug.
Wat de erkenning van de
Odcr-Neisse-grens tussen Polen
en Oost-Duitsland betreft, heeft
Bonn zich slechts bij d'c feite
lijke situatie neergelegd. Het is
altnjd een. publiek geheim ge
weest', dat West-Duitsland be
reid was de nieuwe Poolse
westgrens definitief te aanvaar
den in een vredesverdrag vpor
geheel Duitsland.
Dat was al het geval, toen
kanselier Adenauer nog aan het
bewind was. Om redenen van
binnenlamdspolitieke aard werd
dit echter nooit openlijk tioege-
Verbier, ski-dorado met onbegrensde mogelijkheden.
De meningen over de bedoelingen
van de Sowjetunie verschillen. Som
migen zien als eerste Russische mo
tief voor het sluiten van een niet-
aanvalsverdrag een mogelijkheid tot
consolidatie van de eigen heerschap
pij in wat Moskou noemt de socialis
tische gemeenschap tot aan de Elbe.
Andere oogmerken zouden zijn: het
terugdringen van de Amerikaanse
troepen uit Europa, verzwakking van
de Westduitse binding aan de Navo
en uitbreiding van de Westeuropese
hulp ter overwinning van de enorme
economische moeilijkheden in Rus
land zelf.
Diplomaten, uit Oost-Europa
gaan ervan uit, dat het Rus-
sisch-Duitse verdrag de blokpo-
litiek van de Russische leiders
geenszins losser maakt. Zij me
nen, dat het integendeel in het
westelijke kamp middelpunt
vliedende krachten zal oproe
pen» wat tot verschuiving van
het evenwicht in Europa kan
leiden.
Dit zou betekenen: toeneming
van hei isolationisme in Ameri
ka en verkleining van de Chi
nese storingsinvloed in Oost-
Europa. Deze diplomaten zou
den hei betreuren, dat de wes
telijke landen geen conceptie
hebben, tegenover het consolida-
tieprogram van de Sowjetunie.
In Le Figaro schrijft Ray
mond' Aron, dat Moskou van de
totdusver gesloten akkoorden
een. bevestiging verwacht van
de huidige grenzen van de „so
cialistische gemeenschap". In de
ogen van Rusland en Oost-
Duitsland (DDR) is de Berlynsc
enclave in die gemeenschap een
van de beletselen voor definitie
ve stabilisatie van het naoorlog
se Europa.
Bonn verwacht verbetering in
het lot van d'e Westberlijners en
duurzame overeenstemming
over het lot van de vroegere
Duitse hoofdstad. Beide partijen
streven blijkbaar tegengestelde
doeleinden na.
Minder pessimistische waar
nemers verwerpen de gedachte,
dat, Rusland een harde lijn. ten
aanzien van West-Berlijn wil
aanhoud,'en, om Bonn onder
druk te zetten. Zij. menen, dat
do Russen wèl een oplossing
aan de hand willen doen, die
voo.r Bonn en de westelijke ge
allieerden aanvaardbaar is,
maar dat de Oostduitse partij
baas Ulbricht zich blijft verzet
ten.
De conferentie van de zgn.
Warschaupactlanden» die in de
afgelopen week ïn. de DDR
werd gehouden, zou bedoeld ge
weest zijn om Ulbricht (die ge
nezen bleek te zijn van een be
weerde lichte hartaanval) tot
matiging aan te sporen.
In dit verband is het opval
lend, dat Rusland aanvankelijk
in het overleg van de zgn. grote
vier (die verantwoordelijk zijn
l:l Oncfer Pools bestuur
(EO Onder bestuur van de U.S.S.R.
0 km 500
Nog een paar weken en
duizenden Nederlanders trek
ken het hooggebergte van
Oostenrijk, Zwitserland en
Frankrijk in om verzekerd te
zijn van een (witte- rustge
vende Kerst die zowel de
lichamelijke als de geestelijke
gezondheid in alle opzichten
goed zal doen. Door de nog
steeds stijgende welvaart zijn
elk jaar meer mensen in staat
om van een extra vakantie te
genieten. Het zij hun gegund,
want niets werkt zo ontspan
nend als een korte, sportieve
wintersportvakantie die echt
niet zo kostbaar hoeft te zijn
als men doorgaans aanneemt.
Inderdaad, met Kerstmis en
Nieuwjaar zijn tal van hoteliers ge
neigd hun prijzen wat op te
schroeven, maar na 10 januari zijn
tal van wintersportoorden slechts
voor de helft bezet, wat vooral in
de kleine plaatsen een prijsverla
ging tot gevolg heeft. Deze off-
season-periode loopt veelal van 10
- 31 januari.
In februari en met Pasen is het
weer hoogseizoen, wanneer veel
Zwitsers en Fransen zelf met va
kantie gaan. Vooral de duurdere
oorden zitten dan helemaal vol.
Elk jaar wordt de aspirant „win
tersporter" in tal van publicaties
erop gewezen welke voorbereidin
gen men voor een bezoek aan de
(vaak onbekende) bergen moet
treffen: terecht, want onbekendheid
met het hooggebergte is vooral
voor beginnende skiërs een hoogst
onaangename zaak.
Wij laten ditmaal die nuttige
wenken voor wat ze zijn omdat wij
in dit korte bestek iets dieper wil
len ingaan op twee Zwitserse win
tersportplaatsen. namelijk Verbier
en Villars. In deze specifieke ski
oorden (gelegen in de Frans-spre
kende kantons Valais en Vaud)
kwamen begin van dit jaar ruim
200 journalisten uit zo'n twintig lan
den bijeen om als gast gedurende
een kleine week de mogelijkheden
van beide plaatsen te bekijken en
(middels ski-wedstrijden) uit te
proberen.
Nu schijnen beide plaatsen het
Tn eigen land nauwelijks nodig te
hebben om door de internationale
pers bekeken te worden, aangezien
deze ski-oorden bij de ingewijden
al jarenlang geliefd zijn. Toch kun
nen dergelijke plaatsjes (net als
bijvoorbeeld het Oostenrijkse Bad
Gastein en het Franse dorp Cour-
chevel) af en toe een forse dosis
publiciteit best gebruiken om zo
doende hun ski-mogelijkheden aar
een groter buitenlands publiek be
kendheid te geven.
Tot voor enkele jaren kende de
Nederlander maar één groot skige
bied, namelijk Tirol, dat men veelal
in de zomervakantie ontdekt had
Daar is langzamerhand verandering
in gekomen, men kreeg in de gaten
dat tal van Zwitserse plaatsen lang
niet zo vol zaten, en dat de prijzer
veelal aelijk lagen aan de Oosten
rijkse. Daarnaast ontdekte men dal
het ter afwisseling wel eens fijn is
om in een Franstalig gebied te ver
toeven en dat niet alleen vanwege
de heerlijke Franse keuken.
vat daardoor juist voor de iets
minder ervaren skiër veel mogelijk
heden. Vanuit het dorp gaat een
speciaal treintje naar een centraal
gelegen pleisterplaats op 850 me
ter. Dit biedt het voordeel dat het
hele gezin op een charmante ma
nier naar de pistes kan komen en
daar met kleine kinderen heerlijk
kan wandelen en sleeën.
Villars heeft ook enkele uitste
kende familiehotels die vooral bui-
ten het seizoen zeer redelijk be
taalbaar zijn. Ook de liften en ski
lessen (per week Fr. 35) zijn niet
al te duur. Er zijn in Villars veel
recreatiemogelijkheden, een bosrij
ke omgeving en voor de schaat
sers een moderne kunstijsbaan.
Een belangrijke zaak die nie
mand in de hand heeft, is het aan
tal uren zonneschijn. Wij geven toe
dat maart en april wat dat betreft
gunstiger maanden zijn. Toch blijft
januari niet ver achter en men is in
deze maand vrijwel altijd verzekerd
van genoeg sneeuw.
Zowel Verbier als Villars zijn
vanaf Lausanne de gehele winter
per auto bereikbaar, verder zijn er
rechtstreekse treinverbindingen
met de respectieve dalstations,
Marigny en Aigle. Beide plaatsen
trekken veel Zwitserse en Franse
jeugd (uit Lausanne en Genève)
die meestal voor één dag of een
lang weekeinde hun intrek nemen.
Ook al i6 Oostenrijk nog steeds
favoriet bij de Nederlandse win
tersporter, de Zwitserse en Franse
Alpen zijn een bezoek (alleen al
ter afwisseling) dubbel en dwars
waardl
Het skigebied van Villars is een
schitterend oefenterrein voor de iets
minder ervaren skiër.
